10/2/19
Οι Αλβανοί έχουν 325.000 παράνομα όπλα
ΤΙΡΑΝΑ. Κυβερνητική έκθεση , αναφέρει ότι «στα χέρια των Αλβανών πολιτών, εξακολουθούν να υπάρχουν παράνομα 325.000 κομμάτια όπλων».
Οι Σέρβοι εξακολουθούν να πληρώνουν τον Τίτο
ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ .Οι Σέρβοι πολίτες θα πρέπει να εξοφλήσουν τα χρέη του Τίτο που κληρονόμησαν από την Γιουγκοσλαβία για τα επόμενα 22 χρόνια , εγραψε σήμερα η εφημερίδα «Μπλίτς». Η συνολική οφειλή είναι μεγαλύτερη από 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ, και οι τελευταίες δόσεις των δανείων από τη δεκαετία των εβδομήντα και των ογδόντα θα εξοφληθούν από το 2031 ως το 2041.
10 Φεβρουαρίου 1948. Ο Αλίέκσι και ο Ζάεφ βομβάρδισαν τη Θεσσαλονίκη
Μετά ο Ζαχαριάδης διέταξε να επιτεθούν στη Θεσσαλονίκη.
Στις 9 Φεβρουαρίου 1948, μια δύναμη του ΔΣΕ ακαθορίστου συνθέσεως με διοικητή το δάσκαλο Νίκο Τριανταφύλλου, που τον είχαν συνταγματάρχη διείσδυσε μέχρι την τοποθεσία Δερβένι - Λεμπέτ σε απόσταση 8 χιλιομέτρων βορείως της Θεσσαλονίκης, χωρίς να γίνει αντιληπτή, μεταφέροντας ένα γερμανικό ορειβατικό πυροβόλο των 75, με το οποίο άρχισε να βάλει κατά της Θεσσαλονίκης τις πρώτες πρωινές ώρες της 10ης Φεβρουαρίου.
Ο κανονιοβολισμός άρχισε στις 2:30 π.μ. της 10ης Φεβρουαρίου και κράτησε περίπου μία ώρα. Έπεσαν πάνω από 40 οβίδες, κυρίως σε αποθήκες , στρατώνες, αλλά και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην Πλατεία Αριστοτέλους και την Τσιμισκή.
Έξι άμαχοι έχασαν τη ζωή τους και επτά τραυματίστηκαν. Σκοτώθηκε και ένας Αγγλος .
Οι στρατιωτικές αρχές της πόλης καταλήφθηκαν εξ απήνης και οργίαζαν οι φήμες ότι οι αντάρτες ετοιμάζονταν να καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη.
Παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό του, το Γ' Σώμα Στρατού αντέδρασε .
Η μάχη δόθηκε κοντά στη λίμνη του Λαγκαδά,, όπου σκοτώθηκαν 100 αντάρτες και κάποιοι πνίγηκαν στη λίμνη. 111 αιχμαλωτίστηκαν και οδηγήθηκαν στις 12 Φεβρουαρίου εν πομπή στις φυλακές εν μέσω αποδοκιμασιών και προπηλακισμών από τους πολίτες.
Στις 27 Φεβρουαρίου 1948, οι 111 δικάσθηκαν στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης. Οι 52 καταδικάσθηκαν σε θάνατο, άλλοι 15 σε ποινές φυλάκισης , ενώ 44 αθωώθηκαν. Ο «συνταγματάρχης» Τριανταφύλλου, σκοτώθηκε στις 12 Φεβρουαρίου, σε μάχη με τον Εθνικό Στρατό.
Όλα τα γεγονότα της 10ης Φεβρουαρίου θα τα διαβάσετε εδώ
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/10.html
9/2/19
Η πλήρης απόδειξη βάσει εγγράφων της δολοφονίας και του Μεταξά και του Κορυζή
Στις 7 Φεβρουαρίου 1941 έληξε η μάχη της Κυρηναϊκής, με την παράδοση και των τελευταίων από τους 130.000 άνδρες της ιταλικής 10ης Στρατιάς.
Στις οκτώ Φεβρουαρίου επισκέφθηκε τον Αλέξανδρο Κορυζή στο γραφείο του ο Άγγλος Πρέσβης Μάιλκλ Πάλερετ και τον ρώτησε εάν παρέμενε ισχυρά η δήλωση του Μεταξά της 18ης Ιανουαρίου ότι «η μεταφορά αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων εις την Μακεδονίαν θα γινόταν όταν τα γερμανικά στρατεύματα θα εισήρχοντο εις την Βουλγαρία».
Ο Κορυζής που δεν γνώριζε καμία τέτοια «δέσμευση» , ζήτησε από τον Πάλερετ να του δώσει χρόνο για να συμβουλευτεί τους «φακέλους». Στην πραγματικότητα ρώτησε τον Γεώργιο, ο οποίος του επιβεβαίωσε την «δέσμευση», η οποία όμως δεν υπήρχε στα χαρτιά του πρωθυπουργού αλλά μόνο στο αντίγραφο του Πάλερετ, και επειδή «δεν υπήρχε» , αυτή η δέσμευση οι Άγγλοι και ο βασιλιάς, «έβγαλαν από τη Μέση» τον Μεταξά .
Ο Πάλερετ επέστρεψε στις 9 το βράδυ στο γραφείο του πρωθυπουργού και ο Κορυζής του απάντησε σύμφωνα με τις οδηγίες του Βασιλιά ότι η (ανύπαρκτη) ρητή συμφωνία , που «έγινε τόσο πρόσφατα», παραμένει ισχυρά, και του έδωσε και μια «νότα». Κατόπιν τούτου ο Τσόλρτσιλ την επομένη 9η Φεβρουαρίου, διάταξε την προετοιμασία για την αποστολή στην Ελλάδα από την Αίγυπτο, μιας «Δύναμης».
Το βαλκανικό μέτωπο του Τσωρτσιλ είχε ανοίξει.
Το ίδιο βράδυ, ο Κορυζής, για δική του διασφάλιση συνέταξε ένα σημείωμα προς τον βασιλιά, στο οποία περίεγραφε τα γεγονότα αλλά προσέθετε τις «γνωστές» θέσεις του «αείμνηστου Μεταξά», ότι η δύναμη που θα αποστελλόταν θα έπρεπε να είναι ισχυρή, ώστε να έχει αποτρεπτικό ρόλο και να μην είναι απλά η αιτία που θα προκαλέσει σίγουρα την εισβολή.
Το σημείωμα έχει ως ακολούθως: «Επισκεφθείς με σήμερον την 12:30 μεσ. ο Πρεσβευτής της Αγγλίας επανήλθεν επί συνομιλίας ήν έσχε μετ’ αυτού, ο αείμνηστος Μεταξάς την 17η Ιανουαρίου, ε.ε εν σχέσει προς ενδεχομένην επίθεσιν των Γερμανών εναντίον της Ελλάδος διά της Μακεδονίας. Μοί έθεσε δέ το ερώτημα εάν η γενομένη προς αυτόν δήλωσις, καθ’ ην ή μεταφορά αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων εις τήν Μακεδονίαν θά ελάμβανε χώραν όταν γερμανικά στρατεύματα διαβαίνοντα τον Δούναβιν ή τά σύνορα της Δοβρουτσάς θά εισήρχοντο εις τήν Βουλγαρίαν, παρέμενεν ισχυρά. Παρακάλεσα τον ΙΙρεσβευτήν της Αγγλίας όπως επανέλθη τήν εσπέραν ίνα τω απαντήσω , καθόσον τήν στιγμήν εκείνην δεν είχον ύπ' όψει όλόκληρον τον σχετικόν φάκελον. Δεχθείς τον Σερ Μάικλ Πάλερετ την 9 μμ τω ενεχείρισα το συνημμένον σημείωμα δι ου εδήλουν ότι εθεώρουν έν ισχύι την γενομένην τόσον προσφάτως και τόσον ρητήν συμφωνίαν. Επέστησα όμως συγχρόνως τήν προσοχήν της βρετανικής κυβερνήσεως επί της ανάγκης ή άποσταλησομένη στρατιωτική βοήθεια ειναι σοβαρά, δια να αποβή δυνατή ή αποτελεσματική άμυνα της Ελλάδος. Και τούτο, διότι η πρόωρος αποστολή ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων εις Ελλάδα ενώ δέν θά ήδύνατο να αποτρέψη την είσβολήν, ενείχε τον κίνδυνον να θεωρηθη ως πρόκλησις και νά προκαλέσει τήν επίθεσιν, ήτις θα απέβαινεν αποτελεσματική λόγω της ανεπαρκείας των αμυντικών δυνάμεων. Λόγω της σοβαρότητος του ζητήματος έκρινα αναγκαίον όπως συν τη άνακοινώσει του δοθέντος σημειώματος εις τον έν Λονδίνω Πρεσβευτήν μας δοθώσιν αύτω οδηγίαι προς ανάπτυξιν και υποστήριξιν των ημετέρων ως άνωτέρω απόψεων παρά τω Υπουργώ των Εξωτερικών της Μεγάλης Βρεταννίας. Το σημείωμα που εδωσε στον Πάλερετ ανέφερε:
Nous persistons dans notre ferme résolution de résister à tout prix contre une attaque allemande. Ayant lié son sort à celui de la Grande Bretagne et ayant une confiance absolue en sa grande alliée, la Grèce continuera à combattre à ses côtés jusqu'à la victoire finale. Nous répétons la déclaration faite le 18 janvier dernier par feu le Président Metaxas, suivant laquelle l'envoi d'une force britannique en Macédoine, n'aurait lieu que si les troupes allemandes en traversant le Danube ou la frontière de la Dobroudja pénétraient en Bulgarie . Reste à fixer à quoi s'éléverait et comment serait composée la force britannique qui serait envoyée en Macédoine dans nette éventualité, afin que le Gouvernement de S.M. Britannique soit en mesure de juger si, malgré le sacrifice que la Grèce est prête à Subir en résistant contre l'agresseur avec les faibles forces dont elle dispose sur le front Macédonien, les forces britanniques qui seraient expédiées seraient suffisantes avec les forces dont dispose la Grèce, pour enrayer l'attaque Allemand et pour encourager en même temps Yougoslavie et la Turquie à participer à la lutte. Car, il est certain que l'envoi prématuré de forces insuffisantes serait considéré par l'Allemagne comme une provocation et aurait comme conséquence immédiate de brusquer le déclanchement de l'attaque allemande contre la Grèce, en excluant dans ce cas, même le faible espoir que cette attaque pourrait être évitée. Les considérations exposées ci-haut ont comme seul but de fournir au Gouvernement de S.M. Britannique l'occasion d'examiner sérieusement la question sous cet angle, toute réserve étant exclue de notre part en ce qui concerne les obligations assumées par nous conformément à l'Aide-Mémoire du 18 janvier 1941 Le Gouvernement Royal serait heureux de connaître le point de vue du Gouvernement de S.M. Britannique sur ce qui précède.
«Επιμένουμε στην σταθερή απόφασή μας να αντισταθούμε με κάθε κόστος στη γερμανική επίθεση. Έχοντας συνδέσει τις τύχες μας της με την Μεγάλη Βρετανία, και έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον μεγάλο της σύμμαχο , η Ελλάδα θα συνεχίσει να πολεμά στο πλευρό του μέχρι την τελική νίκη. Επαναλαμβάνουμε τη δήλωση που έκανε στις 18 Ιανουαρίου ο τελευτήσας Πρόεδρος Μεταξάς, ότι η αποστολή βρετανικής δύναμης στη Μακεδονία, θα πραγματοποιηθεί μόνο εφόσον τα γερμανικά στρατεύματα, διασχίζοντας το Δούναβη ή τα σύνορα της Δοβρουτσάς περάσουν στη Βουλγαρία . Μένει να καθαρισθεί η σύνθεση της βρετανικής δύναμης που θα σταλεί στη Μακεδονία ώστε κατ την κρίση της κυβέρνησης της Α.Μ να είναι σε θέση να αντισταθεί αποτελεσματικά ενάντια στον επιτιθέμενο μαζί με τις ασθενείς διαθέσιμες δυνάμεις στο Μακεδονικό Μέτωπο. Οι βρετανικές δυνάμεις που θα αποσταλούν θα πρέπει να είναι επαρκής για να σταματήσουν τη γερμανική επίθεση και να ενθαρρύνουν τη Γιουγκοσλαβία και τη Τουρκίας να συμμετάσχουν στον αγώνα. Γιατί είναι βέβαιο ότι η πρόωρη αποστολή ανεπαρκών δυνάμεων θα θεωρηθεί από τη Γερμανία ως πρόκληση και θα οδηγήσει σε άμεση εκδήλωση της γερμανικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδας, αποκλείοντας εν προκειμένω, ακόμη και την αμυδρή ελπίδα ότι αυτή η επίθεση θα μπορούσε να αποφευχθεί. Τα εκτεθέντα παραπάνω έχουν προορισμό μόνο να δώσουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση της Α.Υ να εξετάσει σοβαρά το ζήτημα από την άποψη αυτή, και δεν αφορούν στις υποχρεώσεις που ανελήφθησαν από εμάς Σύμφωνα με το υπόμνημα της 18 Ιανουαρίου 1941 Η βασιλική κυβέρνηση θα ήθελα να πληροφορηθεί τις απόψεις της κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας. Στις 10 Φεβρουαρίου ο Κορυζής έστειλε οδηγίες στον πρέσβη στο Λονδίνο Χ. Σιμόπουλο για να ενημερώσει το Φόρειν Οφφις και σε αυτές τις οδηγίες εξέθεσε πολύ καλά τι πίστευε ο ίδιος για την άφιξη της αγγλικής βοήθειας».
Το επείγον τηλεγράφημα του Κορυζή της 10ης Φεβρουαρίου 1941 ανέφερε:
«Επισκεφθείς με προχθές Σάββατον Πρεσβευτής 'Αγγλίας μέ ήρώτησεν αν ισχύη συνεννόησις αυτού μετά Αειμνήστου Μέταξα γενομένη τήν 17 παρελθόντος μηνός και περιληφθείσα εις σημείωμα επιδοθεν υπ' αύτου εις Πρεσβευτήν την επομένη. Δήλωσις περί ής πρόκειται εχει ως εξής:«Μεταφορά Αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων είς την Μακεδονίαν θα έλάμβανε χώρα όταν γερμανικά στρατεύματα διαβαίνοντα Δούναβιν
ή σύνορα Δοβρουτσάς θά εισήρχοντο Βουλγαρίαν».
Προκειμένου περί τόσον ρητής και προσφάτου δηλώσεως, εις ήν Πρεσβευτής έφαίνετο αποδίδων πολλήν σημασίαν, έκρινα ότι ώφειλον νά δηλώσω ότι θεωρώ ταύτην ίσχυράν και επελήφθην μάλιστα της ευκαιρίας να δηλώσω προσθέτως καθορίζων σαφώς τήν θέσιν μου, ότι και ό διάδοχος του Μεταξά εμμένει εις τήν σταθεράν εκείνου απόφασιν ν΄ άντιστη αντί πάσης θυσίας εις γερμανικήν έπίθεσιν. έκρινα όμως συγχρόνως αναγκαίον νά έπιστήσω τήν προσεχήν του Πρεσβευτού επί της ανάγκης νά εξεταστεί προσωπικώς αν ή δυναμένη να δοθή παρά της Αγγλίας στρατιωτική εις τήν Ελλάδα βοήθεια, μετά διατιθεμένης ύπό της Ελλάδος εις το Μακεδονικό Μετωπον μικράς ελληνικής στρατιωτικής δυνάμεως εκ τριών μεραρχιών, θα ήτο ικανή να αποκρούσει την γερμανικήν εισβολή.
Διότι εν έναντια περιπτώσει η πρόωρος εμφάνισις ανεπαρκών αγγλικών δυνάμεων έν Μακεδονία, ένω δεν 0ά ήτο ικανή να εμποδίσει την γερμανική εισβολή, είναι βέβαιον ότι θά προκαλέσει την γερμανική κατά της Ελλάδος έπίθεσιν και αν έτι υπήρχε γερμανική πρόθεσις να μη προχωρήσει πέραν της Βουλγαρίας ο γερμανικές στρατός.
Αποστολή δέ ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων εις Μακεδονίαν πιστεύομεν οτι οχι μόνον δέν θέλει ενθαρρύνει Τούρκους και Γιουγκοσλάβους είς το νά σπεύσωσιν εις βοήθειαν, αλλά ασφαλώς θά απογοητεύσει] και θά τους συγκράτησει είς τήν παθητικήν στάσιν ην τηρούν, δίδουσα μάλιστα είς αύτούς επιχειρήματα και δικαιολογίας δια τήν έξακολούθησιν της στάσεως ταύτης. Ταύτα πάντα διότι φοβούμεθα ότι ή Αγγλία κατά τήν περίοδον ταύτην, παρά πασαν έπιθυμίαν της, δέν δύναται διάθεση τάς απαιτουμένας σοβαράς δυνάμεις είς το Μακεδονικόν μέτωπον, κατόπιν μάλιστα της έξακολουθήσεως της τόσον άλλωστε επιτυχούς έκστρατείας είς Λιβύην. Απόδειξις τούτου είναι ή πρόσφατος δήλωσις Στρατηγού Ουέιβελ, γενομένη είς Μεταξάν τήν 15 παρελθόντος Ιανουαρίου, καθ' ην μόνον ώρισμέναι περιωρισμέναι δυνάμεις πυροβολικού θά ήδύναντο νά διατεθώσι. Αλλά και αν αποβή δυνατόν ήδη να σταλούν δύο ή και τρεις ακόμη μεραρχίαι, αύται απέχουσι πολύ του άριθμοΰ τών δέκα (10) μεραρχιών ών τήν όμαδικήν αποστολή ειχε ζητήσει τότε ώς ελάχιστον όριον βοηθείας ό Μεταξας διά τήν προκειμένην περίπτωσιν. Διότι κατά τάς ύπαρχούσας πληροφορίας, ή έν Ρουμανία δύναμις του γερμανικού στρατού, ανέρχεται ήδη εις 18 μεραρχίας διαρκώς αύξανομένας, τό δέ άποσταλέν ύλικόν ανταποκρίνεται είς τας άνάγκας 30 μεραρχιών. Έξ άλλου, ως γνωρίζετε, Βουλγαρία επεστράτευσε 14 μεραρχίας, έπραξε δέ τούτο ουχί βεβαίως δια να άμυνθή κατά της εισβολής του γερμανικού στρατού εις Βουλγαρίαν. Αναμφισβητήτως, ουδείς δύναται να είναι βέβαιος ότι η Γερμανία, εισβάλλουσα Βουλγαρίαν, δέν θά προχωρήση και περαιτέρω. Επειδή όμως ό κύριος αντικειμενικός αύτής σκοπός έν τη εκστρατεία ταύτη είναι νά συγκρατήσει τά Βαλκάνια και νά εμπόδιση την δημιουργίαν έν τή Βαλκανική αγγλικου μετώπου και επειδή ίσως κρίνη οτι τούτο επιτυγχάνεται και με μόνην τήν παρουσία της έν Βουλγαρία, δέν αποκλείεται ή έλπίς ν' άποφύγη τήν περαιτέρω είς τήν Ελλάδα επί του παρόντος τούλάχιστον προχώρησιν, ήν όμως άσφαλώς θά έπιχειρήση, αν έμφανισθοΰν είς Μακεδονίαν άγγλικά στρατεύματα. Οσονδήποτε δέ και αν η έλπίς αυτη είναι αμυδρά, δεν πρέπει η Αγγλία να μην εκτιμήσει δεόντως την σημασίαν αυτής, ήτις αποδεικνυομένη ως άκριβής θα απεμάκρυνεν εστω και προσωρινώς τήν καταστροφήν της Ελλάδος, τήν άπώλειαν πολυτίμων αγγλικών δυνάμεων και τήν ήθικήν μείωσιν της Αγγλίας και θά εδιδεν είς τήν Ελλάδα τον χρόνον νά τερματίση νικηφόρως τον έν Αλβανία άγώνα, οπότε τό μεγαλύτερον μέρος του εκεί στρατού μας θά ήδύνατο νά μεταφερθή και χρησιμοποιηθή είς Μακεδονίαν.
Ακριβώς δέ και διά τον πρόσθετον τούτον λόγον ύπογραμμίζομεν τήν εξαιρετικώς έπείγουσαν άνάγκην της ταχίστης αποστολής πολεμεφοδίων και άεροπλάνων ώς διά προηγουμένων διαβημάτων εχομεν ζητήσει.
Πάντως ή Ελλάς ό,τι ύπεσχέθη θά το έκτελέση πιστώς και περί τούτου ούδεμία πρέπει νά μείνη είς τήν άγγλικήν Κυβέρνησαν άμφιβολία. Θέτομεν όμως τάς ανωτέρω σκέψεις δι΄ ύμών ύπ' όψει της βρεταννικής Κυβερνήσεως, όπως μελετήση ταύτας επισταμένως και κρίνη επί τη βάσει των δυναμένων νά διατεθώσι δυνάμεων αν πρέπει ή αποστολή βρεταννικού στρατού είς Μακεδονίαν να ένεργηθή άμα τή εισβολή του γερμανικού στρατού είς Βουλγαρίαν ή άμα τή επιθέσει αύτου κατά της ' Ελλάδος.
Δέν μας διαφεύγει βεβαίως ότι έν τή τελευταία ταύτη περιπτώσει η απώλεια του χρόνου θά είναι επιζήμια' αλλά έναντι της καταστροφής της Ελλάδος, ήτις είναι βεβαία έν περιπτώσει προώρου αποστολής ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων, παραμένει έστω και ή αμυδρά έλπίς ότι ή Γερμανία δέν θα κρίνη αναγκαίο να προχωρήσει και πέραν της Βουλγαρίας. Και εν τω μεταξύ τα Επιτελεία, είτε διά την μίαν είτε διά την άλλην περίπτωσιν, αναμένουν τον καθορισμό της δυνάμεως της βρεταννικής βοηθείας διά την από κοινού μελέτη του τρόπου της ελεύσεως και κατατάξεως της βοηθείας ταύτης. Τα συμπεράσματα της μελέτης ταύτης, ήτις έπαναλαμβάνομεν είναι αναγκαία και εις την μίαν και εις την άλλην περίπτωσιν, θα ανακοινωθώσιν εγκαίρως εις τας δύο Κυβερνήσεις».
Από τα έγγραφα του Κορυζή, φαίνεται η συνεργασία του Βασιλιά με τον πα΄λερετ και την SoE για να τον εξαπατήσουν και να τον πείσουν ότι ο Μεταξάς είχε δεσμευτεί στην άφιξη της Αγγλικής βοηθείας εάν και εφόσον οι Γερμανοί έμπαιναν στην Βουλγαρία.
Ο Κορυζής επέμεινε στην γραμμή Μεταξά για τις δέκα μεραρχίες και είχε την ελπίδα ότι θα μπορούσε οι Γερμανοί να μην επιτεθούν.
Από τον συνδυασμό των γεγονότων φαίνεται ότι η δολοφονία του Μεταξά είχε αποφασιστεί στις συνομιλίες της 31ης Δεκεμβρίου, και είχαν γίνει οι προετοιμασίες και ότι στο διήμερο 15-17 Ιανουαρίου, του δόθηκε μια τελευταία ευκαιρία να μείνει ζωντανός, αλλά δεν την εκμεταλλευτηκε. Το δηλητήριο του δόθηκε είτε στις 18 είτε στις 19 Ιανουαρίου και συμπίπτει με τον χρόνο που χρειάζεται το «κλοστρίντιουμ μποτουλίνουμ» να προκαλέσει την κατάρρευση του ανοσοποιητικού.
Η εμφάνιση του πλαστού εγγράφου Μεταξά, του οποίου αντίγραφο δεν υπήρχε στα χαρτιά του πρωθυπουργού, αποτελεί πλήρη απόδειξη της δολοφονίας και για τον πλέον δύσπιστο. Τ
ο έγγραφο του Κορυζή πρς τον Σιμόπουλο της 10ης Φεβρουαρίου, εξηγεί πλήρως τις είπε ο Κορυζής στον Γεώργιο στην ιδιαίτερη συνάντηση τους στην Μεγάλη Βρετάνια και επομένωςιενια σαφές γιατί τον καταδίωξαν ο Διάκος και ο Παύλος για να τον αυτοκτονήσουν.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
Στις οκτώ Φεβρουαρίου επισκέφθηκε τον Αλέξανδρο Κορυζή στο γραφείο του ο Άγγλος Πρέσβης Μάιλκλ Πάλερετ και τον ρώτησε εάν παρέμενε ισχυρά η δήλωση του Μεταξά της 18ης Ιανουαρίου ότι «η μεταφορά αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων εις την Μακεδονίαν θα γινόταν όταν τα γερμανικά στρατεύματα θα εισήρχοντο εις την Βουλγαρία».
Ο Κορυζής που δεν γνώριζε καμία τέτοια «δέσμευση» , ζήτησε από τον Πάλερετ να του δώσει χρόνο για να συμβουλευτεί τους «φακέλους». Στην πραγματικότητα ρώτησε τον Γεώργιο, ο οποίος του επιβεβαίωσε την «δέσμευση», η οποία όμως δεν υπήρχε στα χαρτιά του πρωθυπουργού αλλά μόνο στο αντίγραφο του Πάλερετ, και επειδή «δεν υπήρχε» , αυτή η δέσμευση οι Άγγλοι και ο βασιλιάς, «έβγαλαν από τη Μέση» τον Μεταξά .
Ο Πάλερετ επέστρεψε στις 9 το βράδυ στο γραφείο του πρωθυπουργού και ο Κορυζής του απάντησε σύμφωνα με τις οδηγίες του Βασιλιά ότι η (ανύπαρκτη) ρητή συμφωνία , που «έγινε τόσο πρόσφατα», παραμένει ισχυρά, και του έδωσε και μια «νότα». Κατόπιν τούτου ο Τσόλρτσιλ την επομένη 9η Φεβρουαρίου, διάταξε την προετοιμασία για την αποστολή στην Ελλάδα από την Αίγυπτο, μιας «Δύναμης».
Το βαλκανικό μέτωπο του Τσωρτσιλ είχε ανοίξει.
Το ίδιο βράδυ, ο Κορυζής, για δική του διασφάλιση συνέταξε ένα σημείωμα προς τον βασιλιά, στο οποία περίεγραφε τα γεγονότα αλλά προσέθετε τις «γνωστές» θέσεις του «αείμνηστου Μεταξά», ότι η δύναμη που θα αποστελλόταν θα έπρεπε να είναι ισχυρή, ώστε να έχει αποτρεπτικό ρόλο και να μην είναι απλά η αιτία που θα προκαλέσει σίγουρα την εισβολή.
Το σημείωμα έχει ως ακολούθως: «Επισκεφθείς με σήμερον την 12:30 μεσ. ο Πρεσβευτής της Αγγλίας επανήλθεν επί συνομιλίας ήν έσχε μετ’ αυτού, ο αείμνηστος Μεταξάς την 17η Ιανουαρίου, ε.ε εν σχέσει προς ενδεχομένην επίθεσιν των Γερμανών εναντίον της Ελλάδος διά της Μακεδονίας. Μοί έθεσε δέ το ερώτημα εάν η γενομένη προς αυτόν δήλωσις, καθ’ ην ή μεταφορά αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων εις τήν Μακεδονίαν θά ελάμβανε χώραν όταν γερμανικά στρατεύματα διαβαίνοντα τον Δούναβιν ή τά σύνορα της Δοβρουτσάς θά εισήρχοντο εις τήν Βουλγαρίαν, παρέμενεν ισχυρά. Παρακάλεσα τον ΙΙρεσβευτήν της Αγγλίας όπως επανέλθη τήν εσπέραν ίνα τω απαντήσω , καθόσον τήν στιγμήν εκείνην δεν είχον ύπ' όψει όλόκληρον τον σχετικόν φάκελον. Δεχθείς τον Σερ Μάικλ Πάλερετ την 9 μμ τω ενεχείρισα το συνημμένον σημείωμα δι ου εδήλουν ότι εθεώρουν έν ισχύι την γενομένην τόσον προσφάτως και τόσον ρητήν συμφωνίαν. Επέστησα όμως συγχρόνως τήν προσοχήν της βρετανικής κυβερνήσεως επί της ανάγκης ή άποσταλησομένη στρατιωτική βοήθεια ειναι σοβαρά, δια να αποβή δυνατή ή αποτελεσματική άμυνα της Ελλάδος. Και τούτο, διότι η πρόωρος αποστολή ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων εις Ελλάδα ενώ δέν θά ήδύνατο να αποτρέψη την είσβολήν, ενείχε τον κίνδυνον να θεωρηθη ως πρόκλησις και νά προκαλέσει τήν επίθεσιν, ήτις θα απέβαινεν αποτελεσματική λόγω της ανεπαρκείας των αμυντικών δυνάμεων. Λόγω της σοβαρότητος του ζητήματος έκρινα αναγκαίον όπως συν τη άνακοινώσει του δοθέντος σημειώματος εις τον έν Λονδίνω Πρεσβευτήν μας δοθώσιν αύτω οδηγίαι προς ανάπτυξιν και υποστήριξιν των ημετέρων ως άνωτέρω απόψεων παρά τω Υπουργώ των Εξωτερικών της Μεγάλης Βρεταννίας. Το σημείωμα που εδωσε στον Πάλερετ ανέφερε:
Nous persistons dans notre ferme résolution de résister à tout prix contre une attaque allemande. Ayant lié son sort à celui de la Grande Bretagne et ayant une confiance absolue en sa grande alliée, la Grèce continuera à combattre à ses côtés jusqu'à la victoire finale. Nous répétons la déclaration faite le 18 janvier dernier par feu le Président Metaxas, suivant laquelle l'envoi d'une force britannique en Macédoine, n'aurait lieu que si les troupes allemandes en traversant le Danube ou la frontière de la Dobroudja pénétraient en Bulgarie . Reste à fixer à quoi s'éléverait et comment serait composée la force britannique qui serait envoyée en Macédoine dans nette éventualité, afin que le Gouvernement de S.M. Britannique soit en mesure de juger si, malgré le sacrifice que la Grèce est prête à Subir en résistant contre l'agresseur avec les faibles forces dont elle dispose sur le front Macédonien, les forces britanniques qui seraient expédiées seraient suffisantes avec les forces dont dispose la Grèce, pour enrayer l'attaque Allemand et pour encourager en même temps Yougoslavie et la Turquie à participer à la lutte. Car, il est certain que l'envoi prématuré de forces insuffisantes serait considéré par l'Allemagne comme une provocation et aurait comme conséquence immédiate de brusquer le déclanchement de l'attaque allemande contre la Grèce, en excluant dans ce cas, même le faible espoir que cette attaque pourrait être évitée. Les considérations exposées ci-haut ont comme seul but de fournir au Gouvernement de S.M. Britannique l'occasion d'examiner sérieusement la question sous cet angle, toute réserve étant exclue de notre part en ce qui concerne les obligations assumées par nous conformément à l'Aide-Mémoire du 18 janvier 1941 Le Gouvernement Royal serait heureux de connaître le point de vue du Gouvernement de S.M. Britannique sur ce qui précède.
«Επιμένουμε στην σταθερή απόφασή μας να αντισταθούμε με κάθε κόστος στη γερμανική επίθεση. Έχοντας συνδέσει τις τύχες μας της με την Μεγάλη Βρετανία, και έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον μεγάλο της σύμμαχο , η Ελλάδα θα συνεχίσει να πολεμά στο πλευρό του μέχρι την τελική νίκη. Επαναλαμβάνουμε τη δήλωση που έκανε στις 18 Ιανουαρίου ο τελευτήσας Πρόεδρος Μεταξάς, ότι η αποστολή βρετανικής δύναμης στη Μακεδονία, θα πραγματοποιηθεί μόνο εφόσον τα γερμανικά στρατεύματα, διασχίζοντας το Δούναβη ή τα σύνορα της Δοβρουτσάς περάσουν στη Βουλγαρία . Μένει να καθαρισθεί η σύνθεση της βρετανικής δύναμης που θα σταλεί στη Μακεδονία ώστε κατ την κρίση της κυβέρνησης της Α.Μ να είναι σε θέση να αντισταθεί αποτελεσματικά ενάντια στον επιτιθέμενο μαζί με τις ασθενείς διαθέσιμες δυνάμεις στο Μακεδονικό Μέτωπο. Οι βρετανικές δυνάμεις που θα αποσταλούν θα πρέπει να είναι επαρκής για να σταματήσουν τη γερμανική επίθεση και να ενθαρρύνουν τη Γιουγκοσλαβία και τη Τουρκίας να συμμετάσχουν στον αγώνα. Γιατί είναι βέβαιο ότι η πρόωρη αποστολή ανεπαρκών δυνάμεων θα θεωρηθεί από τη Γερμανία ως πρόκληση και θα οδηγήσει σε άμεση εκδήλωση της γερμανικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδας, αποκλείοντας εν προκειμένω, ακόμη και την αμυδρή ελπίδα ότι αυτή η επίθεση θα μπορούσε να αποφευχθεί. Τα εκτεθέντα παραπάνω έχουν προορισμό μόνο να δώσουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση της Α.Υ να εξετάσει σοβαρά το ζήτημα από την άποψη αυτή, και δεν αφορούν στις υποχρεώσεις που ανελήφθησαν από εμάς Σύμφωνα με το υπόμνημα της 18 Ιανουαρίου 1941 Η βασιλική κυβέρνηση θα ήθελα να πληροφορηθεί τις απόψεις της κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας. Στις 10 Φεβρουαρίου ο Κορυζής έστειλε οδηγίες στον πρέσβη στο Λονδίνο Χ. Σιμόπουλο για να ενημερώσει το Φόρειν Οφφις και σε αυτές τις οδηγίες εξέθεσε πολύ καλά τι πίστευε ο ίδιος για την άφιξη της αγγλικής βοήθειας».
Το επείγον τηλεγράφημα του Κορυζή της 10ης Φεβρουαρίου 1941 ανέφερε:
«Επισκεφθείς με προχθές Σάββατον Πρεσβευτής 'Αγγλίας μέ ήρώτησεν αν ισχύη συνεννόησις αυτού μετά Αειμνήστου Μέταξα γενομένη τήν 17 παρελθόντος μηνός και περιληφθείσα εις σημείωμα επιδοθεν υπ' αύτου εις Πρεσβευτήν την επομένη. Δήλωσις περί ής πρόκειται εχει ως εξής:«Μεταφορά Αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων είς την Μακεδονίαν θα έλάμβανε χώρα όταν γερμανικά στρατεύματα διαβαίνοντα Δούναβιν
ή σύνορα Δοβρουτσάς θά εισήρχοντο Βουλγαρίαν».
Προκειμένου περί τόσον ρητής και προσφάτου δηλώσεως, εις ήν Πρεσβευτής έφαίνετο αποδίδων πολλήν σημασίαν, έκρινα ότι ώφειλον νά δηλώσω ότι θεωρώ ταύτην ίσχυράν και επελήφθην μάλιστα της ευκαιρίας να δηλώσω προσθέτως καθορίζων σαφώς τήν θέσιν μου, ότι και ό διάδοχος του Μεταξά εμμένει εις τήν σταθεράν εκείνου απόφασιν ν΄ άντιστη αντί πάσης θυσίας εις γερμανικήν έπίθεσιν. έκρινα όμως συγχρόνως αναγκαίον νά έπιστήσω τήν προσεχήν του Πρεσβευτού επί της ανάγκης νά εξεταστεί προσωπικώς αν ή δυναμένη να δοθή παρά της Αγγλίας στρατιωτική εις τήν Ελλάδα βοήθεια, μετά διατιθεμένης ύπό της Ελλάδος εις το Μακεδονικό Μετωπον μικράς ελληνικής στρατιωτικής δυνάμεως εκ τριών μεραρχιών, θα ήτο ικανή να αποκρούσει την γερμανικήν εισβολή.
Διότι εν έναντια περιπτώσει η πρόωρος εμφάνισις ανεπαρκών αγγλικών δυνάμεων έν Μακεδονία, ένω δεν 0ά ήτο ικανή να εμποδίσει την γερμανική εισβολή, είναι βέβαιον ότι θά προκαλέσει την γερμανική κατά της Ελλάδος έπίθεσιν και αν έτι υπήρχε γερμανική πρόθεσις να μη προχωρήσει πέραν της Βουλγαρίας ο γερμανικές στρατός.
Αποστολή δέ ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων εις Μακεδονίαν πιστεύομεν οτι οχι μόνον δέν θέλει ενθαρρύνει Τούρκους και Γιουγκοσλάβους είς το νά σπεύσωσιν εις βοήθειαν, αλλά ασφαλώς θά απογοητεύσει] και θά τους συγκράτησει είς τήν παθητικήν στάσιν ην τηρούν, δίδουσα μάλιστα είς αύτούς επιχειρήματα και δικαιολογίας δια τήν έξακολούθησιν της στάσεως ταύτης. Ταύτα πάντα διότι φοβούμεθα ότι ή Αγγλία κατά τήν περίοδον ταύτην, παρά πασαν έπιθυμίαν της, δέν δύναται διάθεση τάς απαιτουμένας σοβαράς δυνάμεις είς το Μακεδονικόν μέτωπον, κατόπιν μάλιστα της έξακολουθήσεως της τόσον άλλωστε επιτυχούς έκστρατείας είς Λιβύην. Απόδειξις τούτου είναι ή πρόσφατος δήλωσις Στρατηγού Ουέιβελ, γενομένη είς Μεταξάν τήν 15 παρελθόντος Ιανουαρίου, καθ' ην μόνον ώρισμέναι περιωρισμέναι δυνάμεις πυροβολικού θά ήδύναντο νά διατεθώσι. Αλλά και αν αποβή δυνατόν ήδη να σταλούν δύο ή και τρεις ακόμη μεραρχίαι, αύται απέχουσι πολύ του άριθμοΰ τών δέκα (10) μεραρχιών ών τήν όμαδικήν αποστολή ειχε ζητήσει τότε ώς ελάχιστον όριον βοηθείας ό Μεταξας διά τήν προκειμένην περίπτωσιν. Διότι κατά τάς ύπαρχούσας πληροφορίας, ή έν Ρουμανία δύναμις του γερμανικού στρατού, ανέρχεται ήδη εις 18 μεραρχίας διαρκώς αύξανομένας, τό δέ άποσταλέν ύλικόν ανταποκρίνεται είς τας άνάγκας 30 μεραρχιών. Έξ άλλου, ως γνωρίζετε, Βουλγαρία επεστράτευσε 14 μεραρχίας, έπραξε δέ τούτο ουχί βεβαίως δια να άμυνθή κατά της εισβολής του γερμανικού στρατού εις Βουλγαρίαν. Αναμφισβητήτως, ουδείς δύναται να είναι βέβαιος ότι η Γερμανία, εισβάλλουσα Βουλγαρίαν, δέν θά προχωρήση και περαιτέρω. Επειδή όμως ό κύριος αντικειμενικός αύτής σκοπός έν τη εκστρατεία ταύτη είναι νά συγκρατήσει τά Βαλκάνια και νά εμπόδιση την δημιουργίαν έν τή Βαλκανική αγγλικου μετώπου και επειδή ίσως κρίνη οτι τούτο επιτυγχάνεται και με μόνην τήν παρουσία της έν Βουλγαρία, δέν αποκλείεται ή έλπίς ν' άποφύγη τήν περαιτέρω είς τήν Ελλάδα επί του παρόντος τούλάχιστον προχώρησιν, ήν όμως άσφαλώς θά έπιχειρήση, αν έμφανισθοΰν είς Μακεδονίαν άγγλικά στρατεύματα. Οσονδήποτε δέ και αν η έλπίς αυτη είναι αμυδρά, δεν πρέπει η Αγγλία να μην εκτιμήσει δεόντως την σημασίαν αυτής, ήτις αποδεικνυομένη ως άκριβής θα απεμάκρυνεν εστω και προσωρινώς τήν καταστροφήν της Ελλάδος, τήν άπώλειαν πολυτίμων αγγλικών δυνάμεων και τήν ήθικήν μείωσιν της Αγγλίας και θά εδιδεν είς τήν Ελλάδα τον χρόνον νά τερματίση νικηφόρως τον έν Αλβανία άγώνα, οπότε τό μεγαλύτερον μέρος του εκεί στρατού μας θά ήδύνατο νά μεταφερθή και χρησιμοποιηθή είς Μακεδονίαν.
Ακριβώς δέ και διά τον πρόσθετον τούτον λόγον ύπογραμμίζομεν τήν εξαιρετικώς έπείγουσαν άνάγκην της ταχίστης αποστολής πολεμεφοδίων και άεροπλάνων ώς διά προηγουμένων διαβημάτων εχομεν ζητήσει.
Πάντως ή Ελλάς ό,τι ύπεσχέθη θά το έκτελέση πιστώς και περί τούτου ούδεμία πρέπει νά μείνη είς τήν άγγλικήν Κυβέρνησαν άμφιβολία. Θέτομεν όμως τάς ανωτέρω σκέψεις δι΄ ύμών ύπ' όψει της βρεταννικής Κυβερνήσεως, όπως μελετήση ταύτας επισταμένως και κρίνη επί τη βάσει των δυναμένων νά διατεθώσι δυνάμεων αν πρέπει ή αποστολή βρεταννικού στρατού είς Μακεδονίαν να ένεργηθή άμα τή εισβολή του γερμανικού στρατού είς Βουλγαρίαν ή άμα τή επιθέσει αύτου κατά της ' Ελλάδος.
Δέν μας διαφεύγει βεβαίως ότι έν τή τελευταία ταύτη περιπτώσει η απώλεια του χρόνου θά είναι επιζήμια' αλλά έναντι της καταστροφής της Ελλάδος, ήτις είναι βεβαία έν περιπτώσει προώρου αποστολής ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων, παραμένει έστω και ή αμυδρά έλπίς ότι ή Γερμανία δέν θα κρίνη αναγκαίο να προχωρήσει και πέραν της Βουλγαρίας. Και εν τω μεταξύ τα Επιτελεία, είτε διά την μίαν είτε διά την άλλην περίπτωσιν, αναμένουν τον καθορισμό της δυνάμεως της βρεταννικής βοηθείας διά την από κοινού μελέτη του τρόπου της ελεύσεως και κατατάξεως της βοηθείας ταύτης. Τα συμπεράσματα της μελέτης ταύτης, ήτις έπαναλαμβάνομεν είναι αναγκαία και εις την μίαν και εις την άλλην περίπτωσιν, θα ανακοινωθώσιν εγκαίρως εις τας δύο Κυβερνήσεις».
Από τα έγγραφα του Κορυζή, φαίνεται η συνεργασία του Βασιλιά με τον πα΄λερετ και την SoE για να τον εξαπατήσουν και να τον πείσουν ότι ο Μεταξάς είχε δεσμευτεί στην άφιξη της Αγγλικής βοηθείας εάν και εφόσον οι Γερμανοί έμπαιναν στην Βουλγαρία.
Ο Κορυζής επέμεινε στην γραμμή Μεταξά για τις δέκα μεραρχίες και είχε την ελπίδα ότι θα μπορούσε οι Γερμανοί να μην επιτεθούν.
Από τον συνδυασμό των γεγονότων φαίνεται ότι η δολοφονία του Μεταξά είχε αποφασιστεί στις συνομιλίες της 31ης Δεκεμβρίου, και είχαν γίνει οι προετοιμασίες και ότι στο διήμερο 15-17 Ιανουαρίου, του δόθηκε μια τελευταία ευκαιρία να μείνει ζωντανός, αλλά δεν την εκμεταλλευτηκε. Το δηλητήριο του δόθηκε είτε στις 18 είτε στις 19 Ιανουαρίου και συμπίπτει με τον χρόνο που χρειάζεται το «κλοστρίντιουμ μποτουλίνουμ» να προκαλέσει την κατάρρευση του ανοσοποιητικού.
Η εμφάνιση του πλαστού εγγράφου Μεταξά, του οποίου αντίγραφο δεν υπήρχε στα χαρτιά του πρωθυπουργού, αποτελεί πλήρη απόδειξη της δολοφονίας και για τον πλέον δύσπιστο. Τ
ο έγγραφο του Κορυζή πρς τον Σιμόπουλο της 10ης Φεβρουαρίου, εξηγεί πλήρως τις είπε ο Κορυζής στον Γεώργιο στην ιδιαίτερη συνάντηση τους στην Μεγάλη Βρετάνια και επομένωςιενια σαφές γιατί τον καταδίωξαν ο Διάκος και ο Παύλος για να τον αυτοκτονήσουν.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
«Αναζητήσεις» και αίτηση συνεργασίας
Επειδή, βλέπω ότι μπαίνουν στο «δελτίο των 11» αρκετοί Μεσσήνιοι , κάνω έκκληση σε όποιον γνωρίζει την οικογένεια του υποδιοικητή του Τάγματος Μελιγαλά Παναγιώτη Καζάκου,
να με φέρει σε επαφή.
Ο Καζάκος, εκτός από την «πλαστή» έκθεση που υπέβαλε στο ΓΕΣ το 1955, (υπό την απειλή του ΙΔΕΑ), θα πρέπει να έχει αφήσει στους δικούς του ανθρώπους στοιχεία για την αλήθεια.
ΣΠΥΡΟΣ ΑΛ. ΧΑΤΖΑΡΑΣ
να με φέρει σε επαφή.
Ο Καζάκος, εκτός από την «πλαστή» έκθεση που υπέβαλε στο ΓΕΣ το 1955, (υπό την απειλή του ΙΔΕΑ), θα πρέπει να έχει αφήσει στους δικούς του ανθρώπους στοιχεία για την αλήθεια.
ΣΠΥΡΟΣ ΑΛ. ΧΑΤΖΑΡΑΣ
9 Φεβρουαρίου1824. Η αποφράδα ημέρα του Νέου Ελληνισμού. Οι λιράτοι για 298000 λίρες πούλησαν τον αλό, τον τόπο και το Έθνος
9 Φεβρουαρίου 1824. Οι πράκτορες των Άγγλων Ιωάννης Ορλάντο και Ανδρέας Λουριώτης,ως εκπρόσωποι του Κόμματος των Αγγλοφρόνων, υπέγραψαν στο Λονδίνο
9 Φεβρουαρίου 1914. Η Χειμάρρα αντιδρώντας στην απόφαση των μεγάλων δυνάμεων να την εντάξουν στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος ανακήρυξε την αυτονομία της.
Όλα τα γεγονότα της 9ης Φεβρουαρίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/h-9.html
με τους απατεώνες του χρηματιστηρίου και του «φιλελληνικοί Κομιτάτου» των Ρότσιλντ ,το συμφωνητικό για τη σύναψη του πρώτου δανείου, ύψους 800.000 λιρών.
Ο Ορλάντο ήταν εβραίος της Υδρας και ο Λουρώτης ενας φοιτητάκος πολυτέκνου οικογενείας, που είχε προσκολληθεί στον Μαυροκορδάτο.
Μαζί τους, ως σύμβουλος ήταν και ο εβραίος Μπονφίλ που τον προσέλαβαν ως σύμβουλο στο Λιβόρνο.
Το δάνειο , θα κυκλοφορούσε στο 59% της ονομαστικής τους αξίας. Δηλαδή θα απέφερε 472.000 λίρες. Είχε τόκο 5%, προμήθεια 3%, ασφάλιστρα 1,5% και περίοδο αποπληρωμής 36 χρόνια.
Ως εγγύηση για την αποπληρωμή του δανείου τέθηκαν όλα τα δημόσια κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα.
Από το προϊόν του δανείου συμφωνήθηκε να παρακρατηθούν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια, και 2.000 ως προμήθεια.
Το καθαρό ποσό που θα απέμενε θα αποστέλλονταν στον εβραίο τραπεζίτη Μπάρφ στη Ζάκυνθο και κάθε δόση θα παραδίδονταν τμηματικά στην κυβέρνηση των Υδραίων , ύστερα από έγκριση του Λόρδου Βύρωνα, και το άγγλου συνταγματάρχης Στάνχοπ.
Τελικά στο ταμείο της επαναστατικής διοίκησης μπήκαν μόλις 298.000 λίρες, που τις έφαγαν οι Καραβοκυραίοι της Υδρας, και οι καπεταναίοι τύπου Μακρυγιάννη.
Αυτές τις 298.000 τις ξεπληρώναμε για 160 χρόνια.
9 Φεβρουαρίου 1914. Η Χειμάρρα αντιδρώντας στην απόφαση των μεγάλων δυνάμεων να την εντάξουν στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος ανακήρυξε την αυτονομία της.
Όλα τα γεγονότα της 9ης Φεβρουαρίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/h-9.html
8/2/19
Οι άνθρωποι της Νοβάρτις και η τυφλή
Όλοι αυτοί οι «επιστημονικοί Νάνοι», που προέβλεψε ο Μπρεχτ, και οι οποίοι τρομοκρατούσαν χθες συντεταγμένα τους τηλεθεατές, με την συνεργασία των ρουφιανοπαπαγάλων, για να καταναλώσουν τα εμβόλια της «Νοβάρτις», πότε θα δικαστούν και πότε θα καταδικαστούν;
-Όλο το σκυλολόι. Χορηγός, ιατρός, παπαγάλος.
ΥΓ. Διερωτώμαι αν υπάρχει έστω και ένας «τυφλός», που δεν άκουσε το «γκελ» των τριάκοντα αργυρίων .
-Όλο το σκυλολόι. Χορηγός, ιατρός, παπαγάλος.
ΥΓ. Διερωτώμαι αν υπάρχει έστω και ένας «τυφλός», που δεν άκουσε το «γκελ» των τριάκοντα αργυρίων .
Φως στην δολοφονία Μεταξά
8 Φεβρουαρίου 1941. Μια ημέρα μετά την παράδοση της ιταλικής 10ης Στρατιάς ,
ο Αγγλος πρεσβευτής Πάλερετ , επισκέφτηκε τον Αλέξανδρο Κορυζή στον οποίο παρουσίασε ένα πλαστό «σημείωμα Μεταξά», το οποίο είχε συντάξει η SoE και με το οποίο ο Μεταξάς δεχόταν την άφιξη του αγγλικού Στρατού στην Ελλάδα την επομένη της εισόδου των γερμανών στην Βουλγαρία.
Η προφορική δέσμευση του Κορυζή επέστρεψε στον Τσώρτσιλ την επομένη, να διατάξει την προετοιμασία της απόβασης στην Ελλάδα.
Όλα τα γεγονότα της 8ης Φεβρουαρίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/8.html
Η προφορική δέσμευση του Κορυζή επέστρεψε στον Τσώρτσιλ την επομένη, να διατάξει την προετοιμασία της απόβασης στην Ελλάδα.
Όλα τα γεγονότα της 8ης Φεβρουαρίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/8.html
7/2/19
ΖΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ;
ΥΓΕΙΑ, καλημέρα Σπύρο,
Φώς Ελληνικόν εις όλους τους Έλληνας καί όλες τίς Ελληνίδες.
ΕΤΕΛΕΙΩΣΕΝ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΤΕΛΕΙΩΣΕΝ Η ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
Ετελείωσεν λοιπόν η κυρία Ιδιοτέλεια. Ετελείωσεν η Αριστερά. Έλαβεν τέλος ΔΙΑΠΑΝΤΟΣ η ιδεολογία τού ψεύδους, η πολιτεία τής Απάτης καί τής Παραφιλολογίας καί ότι πηγάζει εκ τού παράφρονος συνδικάτου communistas είτε socialistas συμπαντίως, διεθνώς, εντός, εκτός καί επί τά αυτά!
Ότι εμμετικόν παράγει τό Συνδικάτον τού "αδελφού φιλανθρώπου” Τζώρτζ Σόρος μέ τά ΜΚΟ καί τά παρεμφερή κλπ. Τά "Νεωτεριστικά"...
Όλα τά πονηρά τών Ρότσιλντ καί τών λοιπών τοκογλύφων έλαβαν τέλος.
Πώς; Μά Έτσι θέλουν οι Ελ! Μά έτσι θέλει ο κόσμος όλος!
Τό φάντασμα τής παγκοσμιοποιήσεως έχει τραυματισθεί θανάσιμα.
Τό νοσηρόν κατασκεύσμα τών τοκογλύφων παραπαίει, πεθαίνει!
Διότι έτσι τό θέλουν όλοι!
ΠΟΥ ΝΑ ΕΥΡΕΘΟΥΝ φρέσκα τοκογλυφικά, εξ άλλου πρός είσπραξιν;
Πώς νά εισπραχθούν όταν η μάνα τοκογλυφία πάσχει από ανία, αλζχάϊμερ, νεφρική ανεπάρκεια καί καί... Κάποιαν ημέρα ξαφνική θά σταχτοποιηθή καί θά γίνη αστερόσκονις, τροφή τής ΜΑΥΡΗΣ ΤΡΥΠΑΣ!
Η κυρία Παγκοσμιοποίησις...
Η ευγενής Οικουμενικότης όμως υπήρχεν, υπάρχει καί συντηρείται καί ως ιδέα καί ως Πολιτεία.
Η διδασκαλία καί η διάδοσις τής Γνώσεως, τής Αρετής καί τής Αυτάρκειας, πάντοτε πρός Ανθρώπους, θά συνεχίσουν.
Οι Έλληνες Εμείς, κύριοι Τοκογλύφοι, ως οι αιώνιοι αρρωγοί τών άλλων λαών καί εθνών, συνεχίζομεν. Ομως πάντοτε ορμώμενοι εκ τού Ασφαλούς τής Ελληνικής Επικρατείας. Πάντοτε αμυνόμενοι των Πατρίων Εδαφών καί έχοντες διασφαλίσει τήν Οικογένεια καί τό Πατρώον περιβάλλον, τά σύνορα τής Μητρός Ελλάδος καί τών τέκνων αυτής.
Τήν Θράκην, τήν Μακεδονίαν, τήν Ήπειρον, τήν Κύπρον, τήν Κρήτην, τήν Γήν Αιγαίαν, τήν Ιωνίαν, τήν Αλεξάνδρειαν, ΑΠ΄ ΑΡΧΗΣ ΚΟΣΜΟΥ!
Τό ευγενές αυτό άθλημα τού Αρρωγού επιδείξαμεν διά τού Μοναδικού Μεγάλου Αλεξάνδρου όταν επροσφέραμεν τήν Χαράν, τήν Ευτυχίαν καί πρό πάντων τήν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ εις πλήθος εθνών καί λαών.
Ενώ οι “διαχειρισταί” τών σημερινών διατελούν ως υποχείρια τών τοκογλυφικών κέντρων εις βάρος πολιτών καί όσων Ανθρώπων.
ΖΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ; ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΖΕΙ! ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ!
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Αθήναι
ΕΤΕΛΕΙΩΣΕΝ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΤΕΛΕΙΩΣΕΝ Η ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
Ετελείωσεν λοιπόν η κυρία Ιδιοτέλεια. Ετελείωσεν η Αριστερά. Έλαβεν τέλος ΔΙΑΠΑΝΤΟΣ η ιδεολογία τού ψεύδους, η πολιτεία τής Απάτης καί τής Παραφιλολογίας καί ότι πηγάζει εκ τού παράφρονος συνδικάτου communistas είτε socialistas συμπαντίως, διεθνώς, εντός, εκτός καί επί τά αυτά!
Ότι εμμετικόν παράγει τό Συνδικάτον τού "αδελφού φιλανθρώπου” Τζώρτζ Σόρος μέ τά ΜΚΟ καί τά παρεμφερή κλπ. Τά "Νεωτεριστικά"...
Όλα τά πονηρά τών Ρότσιλντ καί τών λοιπών τοκογλύφων έλαβαν τέλος.
Πώς; Μά Έτσι θέλουν οι Ελ! Μά έτσι θέλει ο κόσμος όλος!
Τό φάντασμα τής παγκοσμιοποιήσεως έχει τραυματισθεί θανάσιμα.
Τό νοσηρόν κατασκεύσμα τών τοκογλύφων παραπαίει, πεθαίνει!
Διότι έτσι τό θέλουν όλοι!
ΠΟΥ ΝΑ ΕΥΡΕΘΟΥΝ φρέσκα τοκογλυφικά, εξ άλλου πρός είσπραξιν;
Πώς νά εισπραχθούν όταν η μάνα τοκογλυφία πάσχει από ανία, αλζχάϊμερ, νεφρική ανεπάρκεια καί καί... Κάποιαν ημέρα ξαφνική θά σταχτοποιηθή καί θά γίνη αστερόσκονις, τροφή τής ΜΑΥΡΗΣ ΤΡΥΠΑΣ!
Η κυρία Παγκοσμιοποίησις...
Η ευγενής Οικουμενικότης όμως υπήρχεν, υπάρχει καί συντηρείται καί ως ιδέα καί ως Πολιτεία.
Η διδασκαλία καί η διάδοσις τής Γνώσεως, τής Αρετής καί τής Αυτάρκειας, πάντοτε πρός Ανθρώπους, θά συνεχίσουν.
Οι Έλληνες Εμείς, κύριοι Τοκογλύφοι, ως οι αιώνιοι αρρωγοί τών άλλων λαών καί εθνών, συνεχίζομεν. Ομως πάντοτε ορμώμενοι εκ τού Ασφαλούς τής Ελληνικής Επικρατείας. Πάντοτε αμυνόμενοι των Πατρίων Εδαφών καί έχοντες διασφαλίσει τήν Οικογένεια καί τό Πατρώον περιβάλλον, τά σύνορα τής Μητρός Ελλάδος καί τών τέκνων αυτής.
Τήν Θράκην, τήν Μακεδονίαν, τήν Ήπειρον, τήν Κύπρον, τήν Κρήτην, τήν Γήν Αιγαίαν, τήν Ιωνίαν, τήν Αλεξάνδρειαν, ΑΠ΄ ΑΡΧΗΣ ΚΟΣΜΟΥ!
Τό ευγενές αυτό άθλημα τού Αρρωγού επιδείξαμεν διά τού Μοναδικού Μεγάλου Αλεξάνδρου όταν επροσφέραμεν τήν Χαράν, τήν Ευτυχίαν καί πρό πάντων τήν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ εις πλήθος εθνών καί λαών.
Ενώ οι “διαχειρισταί” τών σημερινών διατελούν ως υποχείρια τών τοκογλυφικών κέντρων εις βάρος πολιτών καί όσων Ανθρώπων.
ΖΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ; ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΖΕΙ! ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ!
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Αθήναι
Μια Ματιά στην ιστορία
Στις 7 Φεβρουαρίου 1956 οι Άγγλοι σημάδεψαν και σκότωσαν στην Αμμόχωστο τον τον 17χρονο σημαιοφόρο , Πετράκη Γιάλλουρο. Στις 7 Φεβρουαρίου 1941. Η τελευταία μάχη της επιχείρησης «Πυξίδα» και η τελική καταστροφή της Ιταλικής 10ης Στρατιάς στην Αφρική. Τα υπολείμματα της Ιταλικής 10ης Στρατιάς απέτυχαν να διασπάσουν τις αγγλικές γραμμές στην Μπέντα Φομμ και να διαφύγουν προς την Σύρτη. Μεταξύ των νεκρών ήταν ο στρατηγός Τελλέρα .Μεταξύ των 25.000 αιχμαλώτων ήταν οι στρατηγοί Κόνα και Μπαμπίνι. Στις 9 Φεβρουαρίου 1941 ο Τσώρτσιλ διέταξε την λήξη της επιχείρησης και τη μεταφορά μέρους των βρετανικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Στις 7 Φεβρουαρίου 1942 , οι Κροάτες Ούστασι εκτέλεσαν 2.315 κάτοικους σερβικών χωριών κοντά στην Μπάνια Λούκα. Στο χωριό Ντράγκουλιτς εκτελέστηκαν 1.363 .Στο Σάργκοβατς 257 .Στο Μοτίκε 679 και στο Ράκοβατς 16. Συνολικά 2.315 εκ των οποίων 551 παιδιά. Οι δράστες της σφαγής είχαν διοικητή τον αντιστράτηγο Ιωσήφ Μίσλοβ που τον συνόδευε ο καθολικός μοναχός Μίροσλαβ Φιλίποβιτς.
Στις 7 Φεβρουαρίου 1962 . Η (δημοκρατική) κυβέρνηση Κέννεντυ σε απάντηση των εθνικοποιήσεων αμερικανικών περιουσιών, επέβαλε εμπάργκο στην Κούβα.
Στις 7 Φεβρουαρίου1964, οι Μπητλς έφτασαν για πρώτη φορά στις ΗΠΑ.
Στις 7 Φεβρουαρίου1965, η αμερικανική αεροπορία ξεκίνησε την επιχείρηση «Κεραυνός» που προέβλεπε μαζικούς βομβαρδισμούς στο Βόρειο Βιετνάμ.
Στις 7 Φεβρουαρίου 1943. Στη μάχη του Ατλαντικού, τα ξημερώματα της 7ης Φεβρουαρίου, το γερμανικό U-402, βύθισε 2 αμερικανικά φορτηγά, το βρετανικό «Άφρικα», ένα νορβηγικό δεξαμενόπλοιο, και το 4965 τόνων «Καλλιόπη» που μετέφερε σιδηρομετάλλευμα. Χάθηκαν 4 από το πλήρωμα. Αργότερα τράκαραν το ελληνικό φορτηγό «Αδάμας», 4144 τόνων, που μετέφερε και αυτό σιδηρομετάλλευμα, τράκαρε με το σιδηρομετάλλευμα, και το «HMS Beverley». Το Αδάμας εγκαταλείφτηκε και βυθίστηκε στην επομένη. Στις 7 Φεβρουαρίου 1944, έξι βρετανικά μαχητικά επιτέθηκαν με ρουκέτες και πολυβολισμούς κατά του ναυλωμένου από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό. σουηδικού φορτηγού, «Wiril», που ξεφόρτωνε ανθρωπιστική βοήθεια στο λιμάνι της Χίου.Αποτέλεσμα της επίθεσης 17 νεκροί, μεταξύ των οποίων και Έλληνες πολίτες. Υπήρξαν επίσης δεκάδες σοβαρά τραυματίες, από τους εργάτες του λιμανιού πολλοί από τους οποίους δεν επιβίωσαν.
Μεταξύ των θυμάτων ήταν ο Σουηδός εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού Νίλσον.
Στις 7 Φεβρουαρίου 1920,εκτελέστηκε από τους Μπολσεβίκους στο Ιρκούτσκ ο αφοσιωμένος στους Άγγλους αρχηγός των «Λευκών», Ναύαρχος Αλεξάντερ Βασίλιεβιτς Κόλτσακ.
Όλα τα γεγονότα της 7ης Φεβρουαρίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ. https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/7.html
Το «Σύμφωνο Μόλοτοφ, Ρίμπεντροπ» ως πηγή έμπνευσης
Η ιδέα για κυβέρνηση «ιστορικού συμβιβασμού», και συνεργασίας υπέρ του λαού του Μιχαλολιά και του Κουτσούμπα, έλκει την καταγωγή από την αμοιβαία επωφελή συμφωνία «Μόλοτοφ –Ρίμπεντροπ».
Μόνο που ο Μιχαλολιάς και ο σύντροφος, πρέπει να βρουν την «ωφέλεια» και μια «Πολωνία», (μεταφορικά).
Μόνο που ο Μιχαλολιάς και ο σύντροφος, πρέπει να βρουν την «ωφέλεια» και μια «Πολωνία», (μεταφορικά).
6/2/19
Ένα, δυο, τρία χίλια μπλόκα
Όπως το είπε ο Τσε: «Ένα δυο τρία, χίλια Βιετνάμ».
Έτσι θα πέσει ο Αλιέκσι Οβριόπουλος, μια ώρα αρχύτερα.
Νέο αγροτικό μπλόκο στον κόμβο Δερβενίου.
ΥΓ. Καλώς τους!
Έτσι θα πέσει ο Αλιέκσι Οβριόπουλος, μια ώρα αρχύτερα.
Νέο αγροτικό μπλόκο στον κόμβο Δερβενίου.
ΥΓ. Καλώς τους!
O πόλεμος του Εμπορικού Ναυτικού
Το «Πολύκτωρ» είχε επιβιώσει και της νηοπομπής SLS64 που πήγαινε στο Λίβερπουλ, στην οποία επιτέθηκε το «Ναύαρχος Χίπερ» (Admiral Hipper), ανοιχτά της Σιέρρα Λεόνε στις 12 Φεβρουαρίου 1941. Τότε, το «Πολύκτωρ» είχε δασώσει 27 .
To 3050 τόνων «Μέντωρ», των Δρακούλη που είχε καθελκυστεί το 1903, είχε βυθιστεί από το U-37 στις 7 Μαρτίου 1941, κατά την επίθεση στην νηοπομπή OB-292 , και είχαν τότε πνιγεί 7.
Όλα τα γεγονότα της 6ης Φεβρουαρίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/6.html
Είναι να γελάει κανείς με τα απίστευτα καραγκιοζλίκια των «Αριστερών» «αγωνιστών»
Ο Δήμος Καλαμάτας, οι Οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης και οι πανταχού παρόντες «συγγενείς των θυμάτων», οργάνωσαν στις 11 Φεβρουαρίου 2018, στο Κοιμητήριο Καλαμάτας «τελετή μνήμης», για , «τα 74 χρόνια από τις 8 Φεβρουαρίου 1944, όταν συμπατριώτες μας εκτελέσθηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στο παλιό στρατόπεδο του 9ου Συντάγματος Πεζικού και ενταφιάσθηκαν στην περιοχή των τότε Δημοτικών Σφαγείων, στη Δυτική Παραλία».
Αντιγράφω από τα «ρεπορτάζ» των τοπικών ρουφιανοπαπαγάλων.
«Για μία ακόμα χρονιά η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Πότα Κακκαβά συγκίνησε με τη μαρτυρία της. Μιλώντας στους παρεβρισκόμενους είπε: «το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 1944 οι Γερμανοί έκαναν γενικές συλλήψεις στην ανατολική πόλη, από την Υπαπαντή και πέρα. Συνέλαβαν με ντόπιους συνεργάτες τους 1.800, σαν αντίποινα για το θάνατο 10 Γερμανών στρατιωτών σε μάχη που έγινε μεταξύ του ΕΛΑΣ και γερμανικής στρατιωτικής δύναμης κοντά στο χωριό Αγ. Φλώρος. Το πρωί της 8ης Φεβρουαρίου οι γείτονες άκουσαν τα πολυβόλα και τα καμιόνια πηγαινοέρχονταν. Στην πύλη μας είπαν, ότι τους στείλανε στη Γερμανία εργάτες. Όμως, φαινόταν το αίμα από τη Λακωνικής, που σταματούσε στη Φαρών. Σκυλιά τους ξέθαψαν αργότερα στην Παραλία κοντά στα παλιά σφαγεία. Με την απελευθέρωση ακούσαμε ότι ήταν 520. Δε μας άφησαν να τους πάρουμε. Εκτελέστηκαν αμέτρητοι. Κανείς δεν ξέρει πόσοι ήταν ακριβώς, γιατί όποιος είχε σκοτωμένο από τους Γερμανούς θεωρείτο προδότης».
Όλα καλά!
Οι Κακοί Γερμανοί συνέλαβαν 1800 καλούς πατριώτες ,στις 6 Φεβρουαρίου και εκτέλεσαν «περίπου 534» στις 8 Φεβρουαρίου 1944, σε αντίποινα για το θάνατο 10 Γερμανών στρατιωτών «σε μάχη που έγινε μεταξύ του ΕΛΑΣ και γερμανικής στρατιωτικής δύναμης κοντά στο χωριό Αγ. Φλώρος».
Και τους έκλαιγαν τους περίπου 534, η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Πότα Κακκαβά , ο Δήμος Καλαμάτας, οι Οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης και οι πανταχού παρόντες «συγγενείς των θυμάτων».
Μόνο μια μικρή λεπτομέρεια πήγε στραβά.
Η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Πότα Κακκαβά που συγκίνησε με τη μαρτυρία της και οι άλλοι Αριστεροί αγωνιστές δεν θυμόντουσαν καλά.
Η ενέδρα του 9ου Συντάγματος ΕΛΑΣ στο χωριό Αγιος Φλώρος Μεσσηνίας, σε γερμανική φάλαγγα που κατευθυνόταν από Τρίπολη προς την Καλαμάτα, έγινε στις 16/2/1943.
Σκοτώθηκαν 24 Γερμανοί και άλλοι 24 πιάστηκαν αιχμάλωτοι, και εκτελέστηκαν.
Το "πως γινόντουσαν", συλλήψεις το 1944 για κάτι που έγινε το 1943, το ξέρουν μόνο οι αριστεροί και οι τελετές της … ασθενούς μνήμης τους.
ΥΓ. Ότι θυμούνται χαίρονται.
ΥΓ. Τον Φεβρουάριο του 1943 δεν υπήρχαν Τάγματα Ασφαλείας. Γκέγκε;
Αντιγράφω από τα «ρεπορτάζ» των τοπικών ρουφιανοπαπαγάλων.
«Για μία ακόμα χρονιά η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Πότα Κακκαβά συγκίνησε με τη μαρτυρία της. Μιλώντας στους παρεβρισκόμενους είπε: «το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 1944 οι Γερμανοί έκαναν γενικές συλλήψεις στην ανατολική πόλη, από την Υπαπαντή και πέρα. Συνέλαβαν με ντόπιους συνεργάτες τους 1.800, σαν αντίποινα για το θάνατο 10 Γερμανών στρατιωτών σε μάχη που έγινε μεταξύ του ΕΛΑΣ και γερμανικής στρατιωτικής δύναμης κοντά στο χωριό Αγ. Φλώρος. Το πρωί της 8ης Φεβρουαρίου οι γείτονες άκουσαν τα πολυβόλα και τα καμιόνια πηγαινοέρχονταν. Στην πύλη μας είπαν, ότι τους στείλανε στη Γερμανία εργάτες. Όμως, φαινόταν το αίμα από τη Λακωνικής, που σταματούσε στη Φαρών. Σκυλιά τους ξέθαψαν αργότερα στην Παραλία κοντά στα παλιά σφαγεία. Με την απελευθέρωση ακούσαμε ότι ήταν 520. Δε μας άφησαν να τους πάρουμε. Εκτελέστηκαν αμέτρητοι. Κανείς δεν ξέρει πόσοι ήταν ακριβώς, γιατί όποιος είχε σκοτωμένο από τους Γερμανούς θεωρείτο προδότης».
Όλα καλά!
Οι Κακοί Γερμανοί συνέλαβαν 1800 καλούς πατριώτες ,στις 6 Φεβρουαρίου και εκτέλεσαν «περίπου 534» στις 8 Φεβρουαρίου 1944, σε αντίποινα για το θάνατο 10 Γερμανών στρατιωτών «σε μάχη που έγινε μεταξύ του ΕΛΑΣ και γερμανικής στρατιωτικής δύναμης κοντά στο χωριό Αγ. Φλώρος».
Και τους έκλαιγαν τους περίπου 534, η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Πότα Κακκαβά , ο Δήμος Καλαμάτας, οι Οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης και οι πανταχού παρόντες «συγγενείς των θυμάτων».
Μόνο μια μικρή λεπτομέρεια πήγε στραβά.
Η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Πότα Κακκαβά που συγκίνησε με τη μαρτυρία της και οι άλλοι Αριστεροί αγωνιστές δεν θυμόντουσαν καλά.
Η ενέδρα του 9ου Συντάγματος ΕΛΑΣ στο χωριό Αγιος Φλώρος Μεσσηνίας, σε γερμανική φάλαγγα που κατευθυνόταν από Τρίπολη προς την Καλαμάτα, έγινε στις 16/2/1943.
Σκοτώθηκαν 24 Γερμανοί και άλλοι 24 πιάστηκαν αιχμάλωτοι, και εκτελέστηκαν.
Το "πως γινόντουσαν", συλλήψεις το 1944 για κάτι που έγινε το 1943, το ξέρουν μόνο οι αριστεροί και οι τελετές της … ασθενούς μνήμης τους.
ΥΓ. Ότι θυμούνται χαίρονται.
ΥΓ. Τον Φεβρουάριο του 1943 δεν υπήρχαν Τάγματα Ασφαλείας. Γκέγκε;
Η 6η Φεβρουαρίου 1934. Όταν οι Εβραίοι και η Στοά στο Παρίσι αιματοκύλισαν το Παρίσι και μιλάνε ακόμα για ένα ανύπαρκτο, «φασιστικό πραξικόπημα».
Η 6η Φεβρουαρίου 1934, ο Εβραίος απατεώνας Σταβισκί ,και το Λαϊκό Μέτωπο
Το μεγαλύτερο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο της προπολεμικής Γαλλίας, , η υπόθεση Σταβιτσκί, είχε δυο δολοφονίες, 17 νεκρούς σε διαδηλώσεις, μια παραίτηση πρωθυπουργού και 2 υπουργών, και κόστισε 50 εκ. σημερινά ευρώ στον γαλλικό λαό.
Η αγανάκτηση του κόσμου με το πολιτικό προσωπικό της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας, που ήταν συνασπισμός, «διεφθαρμένων κεντροαριστερών», «Κλεπτών», «Εβραίων» και «Μασόνων», οδήγησε σε ένα αυθόρμητο λαϊκό κίνημα που η αριστερά το αντιμετώπισε με σφαίρες και με συνθήματα , για «ξενοφοβία», (επειδή ο Σταβίτσκι ήταν Εβραίος μετανάστης από την Ουκρανία), για «μίσος κατά της μασονίας¨, (επειδή ο πρωθυπουργός Καμίλ Σοτάν ήταν μασόνος), και για αντικοινοβουλευτισμό.
Στο Παρίσι, λίγο πριν το Κραχ της Νέας Υόρκης, το Νοέμβριο του 1928, αποκαλύφθηκε η μεγάλη χρηματιστηριακή απάτη της μιας Εβραίας εκδότριας, της Μάρτι Χανάου , που κορόιδευε το επενδυτικό κοινό από το 1925, και η οποία έκλεψε τουλάχιστον 170.000.000 φράγκα «λαϊκών καταθέσεων».
Ένα χρόνο μετά, τον Νοέμβριο του 1929, ξέσπασε νέο τραπεζικό σκάνδαλο με τη δόλια χρεοκοπία της τράπεζας του εβραίου Αλμπέρ Ουστρίς, ο οποίος από το 1926 έκανε τρελά κέρδη σε βάρος των μικροεπενδυτών, με τη χειραγώγηση μιας «μετοχής φούσκας», ενός ορυχείου αργύρου στη Βολιβία.Σύμβουλος του απατεώνα ήταν ο μασόνος υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης του Αντρέ Ταρντέ (André Tardieu), ο Ραούλ Περέ, ενώ και δύο υφυπουργοί.
Η κυβέρνηση, υπό το βάρος του σκανδάλου Περέ-Ουστρίς κατέρρευσε στις 4 Δεκεμβρίου 1930, και τέσσερις ριζοσπάστες βουλευτές παραπέμφθηκαν στο Ανώτατο δικαστήριο, αλλά αθωώθηκαν.
Η «Μαύρη Πέμπτη» του 1929 προκάλεσε κύμα χρεοκοπιών Τραπεζών στη Γαλλία μεταξύ των οποίων και της Banque Nationale de Crédit, και της Bank Adam συμφερόντων του Ουστρίς.
Η οικονομική , ηθική και κοινωνική κρίση του 1930, εκτός από την «εργατική τάξη» που έχασε την εργασία της, (από τους 273 000 άνεργους του 1932 το 1934 ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων ανέβηκε στις 340 000) ,
χτύπησε ιδιαίτερα τα μεσαία στρώματα τους παραδοσιακούς υποστηρικτές του Ριζοσπαστικού και του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που έχασαν τις καταθέσεις τους, τις οικονομίες τους και τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που τους πούλαγαν οι ιουδαϊκές ασφαλιστικές εταιρείες.
Στις εκλογές του Απριλίου του 1928 η δεξιά, Fédération Républicaine είχε πάρει το 22%, και εξέλεξε 102 βουλευτές και έμεινε στην αντιπολίτευση.
Στην Εθνοσυνέλευση του 1928, υπήρχαν, 130 σοσιαλιστές, 158 κεντροαριστεροί Ριζοσπάστες και 147 κεντροδεξιοί, καθώς και 11 κομμουνιστές.
Οι διάφορες κυβερνήσεις των ιδίων προσώπων , της περιόδου 1928-1932 στηρίζονταν στον ευρύτατο μεσαίο χώρο, των 435 βουλευτών.
Στις εκλογές του 1932, κέρδισε καθαρά ο αριστερός συνασπισμός Σοσιαλιστών-Ριζοσπαστικών.
Οι σοσιαλιστές, (SFIO), ήσαν το μεγαλύτερο κόμμα με 20.51% και 132 βουλευτές, και πίσω τους οι αριστεροί Ριζοσπάστες με 19,18% αλλά με 160 βουλευτές. Μαζί τους , διάφοροι άλλοι Ριζοσπάστες σοσιαλδημοκράτες, προοδευτικοί με 43 βουλευτές.
Η δεξιά που κατέβηκε διασπασμένη πήρε 23%, αλλά είχε μόνο 59 Βουλευτές.
Από τον Μάιο του 1932 μέχρι τον Ιανουάριο του 1934, που ξέσπασε το μεγαλύτερο πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο του Μεσοπολέμου, το σκάνδαλο Σταβίτσκι άλλαξαν πέντε κυβερνήσεις.
Σε αντίθεση με τον Ουστρίς, και την Μάρτι Χανάου , ο Σταβίτσκι και η παρέα του δεν έκλεβαν άμεσα τους μικροεπενδυτές.
Τα θύματά τους ήσαν κρατικά ιδρύματα ασφαλιστικές εταιρείες, και Τράπεζες.
Ο Αλεξάντρ Σταβιτσκί, ( που ήταν από την κούνια του απατεώνας, και σαν καλός τεμπέλης Εβραίος δεν δούλεψε ποτέ του, αφού έκλεψε μέχρι και τον πατέρα του οδηγώντας τον στην αυτοκτονία, το 1931), με το ψευδώνυμο Σερζ Αλεξάντρ, μαζί με τον αντιδήμαρχο της Μπαγιόν Ζοζέφ Γκαρά , πέτυχαν να λάβουν στις 28 Σεπτέμβρη 1931 , από την κυβέρνηση του Πιέρ Λαβάλ (27 Ιανουαρίου 1931-20 Φεβρουαρίου 1932), άδεια λειτουργίας Ενεχυροδανειστηρίου, η εποπτεία των οποίων με διάταγμα του Λουδοβίκου του 16ου , ανήκε ακόμη αποκλειστικά στην κυβέρνηση.
Τη μέρα που έπεσε ο Λαβάλ, 20 Φεβρουαρίου 1932, άρχισε στο Παρίσι η δίκη της Μάρτι Χανάου, η οποία στο ακροατήριο άρχισε να αραδιάζει ονόματα πολιτικών και δημοσιογράφων που είχε δωροδοκήσει.
Στο Ενεχυροδανειστήριο της Μπαγιόν, ο Γιαχβέ Θεός έστειλε τα σμαράγδια της «αείμνηστου Αυτοκράτειρας της Γερμανίας» , και τα οποία εκτίμησε ο εβραίος εκτιμητής κοσμημάτων Ενρί Κοέν, (Henri Cohen), από τους Κοέν του Αμστερντάμ, που ήταν έμποροι διαμαντιών.
Στη συνέχεια, με την βοήθεια εβραίων χρηματιστών , το ενεχυροδανειστήριο της Μπαγιόν, έγινε Crédit Municipal de Bayonn, και έκανε μια 100% εβραϊκή απάτη. Κυκλοφόρησε «ξύλινα ομόλογα», με κάλυψη τα… σμαράγδια της «αείμνηστου Αυτοκράτειρας της Γερμανίας».
Η «κυβέρνηση» ενέκρινε την αγορά των ομολόγων από κρατικά ιδρύματα και ασφαλιστικές εταιρείες, και μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου 1933, είχαν κάνει φτερά 239.000.000 φράγκα ενώ άλλα 70.000.000 χάθηκαν από την «θυγατρική» Crédit Municipal d'Orléans.
Πρωταγωνιστές στην διάθεση των «ομολόγων» ήσαν ο τέως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός αποικιών, Αλμπέρ Νταλιμιέρ, και ο γερουσιαστής από τα Πυρηναία και υπουργός της Δικαιοσύνης Ε.Ρινάλντι.
Αλλά ο μεγαλύτερος προστάτης ήταν ο μασόνος διδάσκαλος καi πρωθυπουργός Καμίλ Σοτάν, του οποίου ο μπατζανάκης Γ. Πρεσάρ , που ήταν ο γενικός εισαγγελέας των Παρισίων, είχε αναβάλει από το 1927, 19 φορές τη δίκη του Αλαξάντρ Σταβιτσκί, για μια άλλη απάτη 50.000 φράγκων.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1933 ήρθε η καταστροφή. Ελεγκτές από το Παρίσι έκαναν τα βιβλία της Crédit Municipal de Bayonne φύλλο και φτερό. Ο Σταβιτσκί έσπευσε στο Λονδίνο για να δανειστεί από τους ομοεθνείς του τραπεζίτες, που του έκλεισαν την πόρτα , διότι στο παρελθόν είχε πλαστογραφήσει επιταγές αγγλικών τραπεζών. Γύρισε και είπε στους δικούς του. «Με τελείωσαν».
Ο δρ. Κάρλ Βίλε σχολιάζοντας τα φαινόμενα διαφθοράς στο βιβλίο του που εκδόθηκε το 1938 στο Βερολίνο για το Εβραϊκό ζήτημα,, σημείωσε ότι σε όλη την Ευρώπη και την αμερική εκδηλώθηκε μια πραγματική «επιδημία διαφθοράς» στη δημόσια ζωή με φορείς τους Ιουδαίους.
«Παντού σε όλες τις περιπτώσεις διαφθοράς οι Εβραίοι έπαιξαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως στην περίπτωση της Χανάου, του Ουστρίς και του Σταβίτσκι», τόνισε. Παραμονή Χριστουγέννων του 1933, αδιάφθοροι αστυνομικοί έπιασαν στην Μπαγιόν τον διευθυντή της Crédit Municipal , Γκουστάβ Τισιέρ, και τον μεταφέραν στο Παρίσι.
Ο Σταβιτσκί εξαφανίζεται και κρύβεται σε ένα σαλέ στο Chamonix.
Στις 4 Ιανουαρίου, η εφημερίδα L’Action Francaise κατάγγειλε τον υπουργό αποικιών Αλμπέρ Νταλιμιέρ, ως το πρόσωπο που πίεσε τις ασφαλιστικές εταιρείες να επενδύσουν στα σκουπίδια που πούλαγε ο Σταβιτσκί.
Στις 5 Ιανουαρίου, ο Γκουστάβ Τισιέρ ομολόγησε ότι τα σμαράγδια ήσαν γυάλινα, και έμπλεξε στην απάτη τον αντιδήμαρχο της Μπαγιόν, Ζοζέφ Γκαρά.
Η αστυνομία εντόπισε τον Σταβιτσκί στις 8 Ιανουαρίου και εκείνος "αυτοκτόνησε" με μια σφαίρα που ρίχτηκε από τα τρία μέτρα, και που τον βρήκε στον δεξιό κρόταφο, ενώ κρατούσε το πιστόλι με το αριστερό χέρι!!!
Έτσι δεν θα κελαηδούσε στο ακροατήριο. Ομερτά.
Εκδίδονται εντάλματα για τη σύλληψη συνεργατών του Σταβιτσκί, και δημοσιογράφων.
Στις 9 Ιανουαρίου, η L’Action Francaise κατήγγειλε ότι ο Καμίλ Σοτάν διέταξε τη δολοφονία του Σταβιτσκί για να καλύψει τον αδελφό του και άλλους υψηλά ιστάμενους ενόχους . Η εξωκοινοβουλευτική δεξιά βγαίνει στου δρόμους καταγγέλλοντας «τους κλέφτες και τους δολοφόνους», και ενώ μπροστά στη Βουλή διαδηλώνουν 5000 φοιτητές, παραιτείται ο Νταλιμιέρ.
Στις 10 Ιανουαρίου νέες διαδηλώσεις ενώ το σύνολο των εφημερίδων καταγγέλλει την κυβέρνηση. Η Φιγκαρό γράφει ότι ο Σταβιτσκί έκλεβε τους Γάλλους για επτά χρόνια με άνωθεν κάλυψη. Οι «κεντροαριστεροί» υπόσχονται δια του Τύπου, να ψηφίσουν την επομένη νόμο που θα απαγορεύσει σε απατεώνες και καταχραστές να πουλάνε μετοχές.
Στις 23 Ιανουαρίου ο Σοτάν ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης. Τον στηρίζουν 367 βουλευτές. Τα ΟΧΙ ήταν 201.
Σις 27 Ιανουαρίου , παρά τις 2000 συλλήψεις της αστυνομίας, η κυβέρνηση των κλεπτών έπεσε υπό την πίεση του «πεζοδρομίου».Μαζί έφυγε και ο μπατζανάκης Γενικός Εισαγγελέας.
Στις 18 πρώτες μέρες τη ς κρίσης έγιναν, από την πολυδιασπασμένη εξωκοινοβουλευτική δεξιά, που ωστόσο εξέφραζε την αγανάκτηση της Κοινής Γνώμης και την κόπωση της από την διαφθορά και την διαπλοκή μασόνων και Εβραίων με τους κοινούς κλέφτες και την προστασία τους από το πολιτικό σύστημα έγιναν 13 μεγάλες διαδηλώσεις στο Παρίσι, στις οποίες μετείχαν ,
η «Γαλλική Δράση» (Action Française) , ο Σταυρός της Φωτιάς (Croix-de-Feu) , οι Φενακιστές , η Πατριωτική Νεολαία (Jeunesses Patriotes), οι Ιππότες του Βασιλιά , και η Solidarité Française.
Στις 30 Ιανουαρίου που ανέλαβε πρωθυπουργός ο Εντουάρ Νταλαντιέ αποφάσισε να κατέβη στον δρόμο και η Εθνική Ένωση Εφέδρων Πολεμιστών (UNC), με 900.000 μέλη. Υπουργός Εσωτερικών του Νταλαντιέ ανέλαβε ο (αριστερός) διδάσκαλος της Στοάς της Μεγάλης Ανατολής Eugène Frot.
Στις 4 Φεβρουαρίου νέες διαδηλώσεις συγκλονίζουν την γαλλική πρωτεύουσα.Ο υπουργός εσωτερικών μετέθεσε στο Μαρόκο τον αστυνομικό διευθυντή Παρισίων επειδή έδειχνε ανοχή στους «δεξιούς».
Στις 6 Φεβρουαρίου, νέα μεγάλη διαδήλωση της εξωκοινοβουλευτικής δεξιάς.40.000 παριζιάνοι στους δρόμους.Η αστυνομία χτυπάει στο ψαχνό.
16 πολίτες νεκροί και ένας αστυνομικός. 2300 οι τραυματίες. Από αυτούς 695 ήταν στρατιωτικοί, 14 πυροσβέστες και 681 χωροφύλακες. Σφαγή.
Ο κεντροαριστερός Νταλαντιέ παραιτείται στις 7 Φεβρουαρίου και σχηματίζει κυβέρνηση Εθνικής (Κλεπτοκρατικής) Ενότητας ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας Γκαστόν Ντουμέργκ σε ηλικία 71 ετών.
Τα αριστερά κόμματα και ο Τύπος τους, για να δικαιολογήσουν την σφαγή, αρχίζουν να μιλάνε για απόπειρα πραξικοπήματος της «Φασιστικής Δεξιάς».
Στις 12 Φεβρουαρίου, η αριστερά οργανώνει απεργία των συνδικάτων για αντιφασιστικές διαδηλώσεις σε όλη τη Γαλλία , «για την υποστήριξη της Δημοκρατίας».Στις 16 Φεβρουαρίου ανακοινώθηκε η συγκρότηση «εξεταστικής Επιτροπής», του σκανδάλου Σταβίτσκι, αλλά τη νύχτα της 20ης Φεβρουαρίου, ενώ η αριστερά είναι απασχολημένη με «την υποστήριξη της Δημοκρατίας», δολοφονείται ο εφέτης Άλμπερτ Πρίνς , που έχει αναλάβει την έρευνα της υπόθεσης Σταβίτσκι, μια ημέρα πριν από την προγραμματισμένη εμφάνισή του ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής διερεύνησης του σκανδάλου.
Το πτώμα του βρέθηκε αποκεφαλισμένο στο σιδηροδρομικό σταθμό της Ντιζόν. Ο αντιφασισμός συνέχισε το έργο του και στις 3 Μαρτίου δημιουργήθηκε η «επιτροπή επαγρύπνησης των Αντιφασιστών διανοούμενων». Στις 11 Μαΐου το Ριζοσπαστικό-Σοσιαλιστικό Κόμμα ανακοίνωσε αυτοκάθαρση. Στις 23 Ιουνίου το Γαλλικό ΚΚ απηύθυνε έκκληση για ενότητα δράσης με το SFIO ενάντια στο φασισμό. Στις 24 Οκτωβρίου ο Μορίς Τορέζ πρότεινε τη δημιουργία ενός Λαϊκού Μετώπου. Στις 7 Νοεμβρίου 1934 μετά την αναθεώρηση του συντάγματος παραιτήθηκε ο Εθνικός Ντουμέργκ.
Η δίκη για την υπόθεση Σταβιτσκί, άρχισε τον Νοέμβριου του 1934 και τέλειωσε στις 18 Ιανουαρίου 1935. Η Μάρτι Χάναου αυτοκτόνισε στη φυλακή στις 14 Ιούλιου 1935.
Το Λαϊκό Μέτωπο κέρδισε στις εκλογές του 1936, και έδωσε μπόνους στους γάλλους αντιφασίστες διακοπές τεσσάρων εβδομάδων και ...έναν παγκόσμιο πόλεμο.
Σπύρος Χατζάρας
Το μεγαλύτερο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο της προπολεμικής Γαλλίας, , η υπόθεση Σταβιτσκί, είχε δυο δολοφονίες, 17 νεκρούς σε διαδηλώσεις, μια παραίτηση πρωθυπουργού και 2 υπουργών, και κόστισε 50 εκ. σημερινά ευρώ στον γαλλικό λαό.
Η αγανάκτηση του κόσμου με το πολιτικό προσωπικό της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας, που ήταν συνασπισμός, «διεφθαρμένων κεντροαριστερών», «Κλεπτών», «Εβραίων» και «Μασόνων», οδήγησε σε ένα αυθόρμητο λαϊκό κίνημα που η αριστερά το αντιμετώπισε με σφαίρες και με συνθήματα , για «ξενοφοβία», (επειδή ο Σταβίτσκι ήταν Εβραίος μετανάστης από την Ουκρανία), για «μίσος κατά της μασονίας¨, (επειδή ο πρωθυπουργός Καμίλ Σοτάν ήταν μασόνος), και για αντικοινοβουλευτισμό.
Στο Παρίσι, λίγο πριν το Κραχ της Νέας Υόρκης, το Νοέμβριο του 1928, αποκαλύφθηκε η μεγάλη χρηματιστηριακή απάτη της μιας Εβραίας εκδότριας, της Μάρτι Χανάου , που κορόιδευε το επενδυτικό κοινό από το 1925, και η οποία έκλεψε τουλάχιστον 170.000.000 φράγκα «λαϊκών καταθέσεων».
Ένα χρόνο μετά, τον Νοέμβριο του 1929, ξέσπασε νέο τραπεζικό σκάνδαλο με τη δόλια χρεοκοπία της τράπεζας του εβραίου Αλμπέρ Ουστρίς, ο οποίος από το 1926 έκανε τρελά κέρδη σε βάρος των μικροεπενδυτών, με τη χειραγώγηση μιας «μετοχής φούσκας», ενός ορυχείου αργύρου στη Βολιβία.Σύμβουλος του απατεώνα ήταν ο μασόνος υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης του Αντρέ Ταρντέ (André Tardieu), ο Ραούλ Περέ, ενώ και δύο υφυπουργοί.
Η κυβέρνηση, υπό το βάρος του σκανδάλου Περέ-Ουστρίς κατέρρευσε στις 4 Δεκεμβρίου 1930, και τέσσερις ριζοσπάστες βουλευτές παραπέμφθηκαν στο Ανώτατο δικαστήριο, αλλά αθωώθηκαν.
Η «Μαύρη Πέμπτη» του 1929 προκάλεσε κύμα χρεοκοπιών Τραπεζών στη Γαλλία μεταξύ των οποίων και της Banque Nationale de Crédit, και της Bank Adam συμφερόντων του Ουστρίς.
Η οικονομική , ηθική και κοινωνική κρίση του 1930, εκτός από την «εργατική τάξη» που έχασε την εργασία της, (από τους 273 000 άνεργους του 1932 το 1934 ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων ανέβηκε στις 340 000) ,
χτύπησε ιδιαίτερα τα μεσαία στρώματα τους παραδοσιακούς υποστηρικτές του Ριζοσπαστικού και του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που έχασαν τις καταθέσεις τους, τις οικονομίες τους και τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που τους πούλαγαν οι ιουδαϊκές ασφαλιστικές εταιρείες.
Τα επεισόδια μπροστα στην Εθνοσυνέλευση
Στην Εθνοσυνέλευση του 1928, υπήρχαν, 130 σοσιαλιστές, 158 κεντροαριστεροί Ριζοσπάστες και 147 κεντροδεξιοί, καθώς και 11 κομμουνιστές.
Οι διάφορες κυβερνήσεις των ιδίων προσώπων , της περιόδου 1928-1932 στηρίζονταν στον ευρύτατο μεσαίο χώρο, των 435 βουλευτών.
Στις εκλογές του 1932, κέρδισε καθαρά ο αριστερός συνασπισμός Σοσιαλιστών-Ριζοσπαστικών.
Οι σοσιαλιστές, (SFIO), ήσαν το μεγαλύτερο κόμμα με 20.51% και 132 βουλευτές, και πίσω τους οι αριστεροί Ριζοσπάστες με 19,18% αλλά με 160 βουλευτές. Μαζί τους , διάφοροι άλλοι Ριζοσπάστες σοσιαλδημοκράτες, προοδευτικοί με 43 βουλευτές.
Η δεξιά που κατέβηκε διασπασμένη πήρε 23%, αλλά είχε μόνο 59 Βουλευτές.
Από τον Μάιο του 1932 μέχρι τον Ιανουάριο του 1934, που ξέσπασε το μεγαλύτερο πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο του Μεσοπολέμου, το σκάνδαλο Σταβίτσκι άλλαξαν πέντε κυβερνήσεις.
Σε αντίθεση με τον Ουστρίς, και την Μάρτι Χανάου , ο Σταβίτσκι και η παρέα του δεν έκλεβαν άμεσα τους μικροεπενδυτές.
Τα θύματά τους ήσαν κρατικά ιδρύματα ασφαλιστικές εταιρείες, και Τράπεζες.
Ο Αλεξάντρ Σταβιτσκί, ( που ήταν από την κούνια του απατεώνας, και σαν καλός τεμπέλης Εβραίος δεν δούλεψε ποτέ του, αφού έκλεψε μέχρι και τον πατέρα του οδηγώντας τον στην αυτοκτονία, το 1931), με το ψευδώνυμο Σερζ Αλεξάντρ, μαζί με τον αντιδήμαρχο της Μπαγιόν Ζοζέφ Γκαρά , πέτυχαν να λάβουν στις 28 Σεπτέμβρη 1931 , από την κυβέρνηση του Πιέρ Λαβάλ (27 Ιανουαρίου 1931-20 Φεβρουαρίου 1932), άδεια λειτουργίας Ενεχυροδανειστηρίου, η εποπτεία των οποίων με διάταγμα του Λουδοβίκου του 16ου , ανήκε ακόμη αποκλειστικά στην κυβέρνηση.
Τη μέρα που έπεσε ο Λαβάλ, 20 Φεβρουαρίου 1932, άρχισε στο Παρίσι η δίκη της Μάρτι Χανάου, η οποία στο ακροατήριο άρχισε να αραδιάζει ονόματα πολιτικών και δημοσιογράφων που είχε δωροδοκήσει.
Στο Ενεχυροδανειστήριο της Μπαγιόν, ο Γιαχβέ Θεός έστειλε τα σμαράγδια της «αείμνηστου Αυτοκράτειρας της Γερμανίας» , και τα οποία εκτίμησε ο εβραίος εκτιμητής κοσμημάτων Ενρί Κοέν, (Henri Cohen), από τους Κοέν του Αμστερντάμ, που ήταν έμποροι διαμαντιών.
Στη συνέχεια, με την βοήθεια εβραίων χρηματιστών , το ενεχυροδανειστήριο της Μπαγιόν, έγινε Crédit Municipal de Bayonn, και έκανε μια 100% εβραϊκή απάτη. Κυκλοφόρησε «ξύλινα ομόλογα», με κάλυψη τα… σμαράγδια της «αείμνηστου Αυτοκράτειρας της Γερμανίας».
Η «κυβέρνηση» ενέκρινε την αγορά των ομολόγων από κρατικά ιδρύματα και ασφαλιστικές εταιρείες, και μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου 1933, είχαν κάνει φτερά 239.000.000 φράγκα ενώ άλλα 70.000.000 χάθηκαν από την «θυγατρική» Crédit Municipal d'Orléans.
Πρωταγωνιστές στην διάθεση των «ομολόγων» ήσαν ο τέως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός αποικιών, Αλμπέρ Νταλιμιέρ, και ο γερουσιαστής από τα Πυρηναία και υπουργός της Δικαιοσύνης Ε.Ρινάλντι.
Αλλά ο μεγαλύτερος προστάτης ήταν ο μασόνος διδάσκαλος καi πρωθυπουργός Καμίλ Σοτάν, του οποίου ο μπατζανάκης Γ. Πρεσάρ , που ήταν ο γενικός εισαγγελέας των Παρισίων, είχε αναβάλει από το 1927, 19 φορές τη δίκη του Αλαξάντρ Σταβιτσκί, για μια άλλη απάτη 50.000 φράγκων.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1933 ήρθε η καταστροφή. Ελεγκτές από το Παρίσι έκαναν τα βιβλία της Crédit Municipal de Bayonne φύλλο και φτερό. Ο Σταβιτσκί έσπευσε στο Λονδίνο για να δανειστεί από τους ομοεθνείς του τραπεζίτες, που του έκλεισαν την πόρτα , διότι στο παρελθόν είχε πλαστογραφήσει επιταγές αγγλικών τραπεζών. Γύρισε και είπε στους δικούς του. «Με τελείωσαν».
Ο δρ. Κάρλ Βίλε σχολιάζοντας τα φαινόμενα διαφθοράς στο βιβλίο του που εκδόθηκε το 1938 στο Βερολίνο για το Εβραϊκό ζήτημα,, σημείωσε ότι σε όλη την Ευρώπη και την αμερική εκδηλώθηκε μια πραγματική «επιδημία διαφθοράς» στη δημόσια ζωή με φορείς τους Ιουδαίους.
«Παντού σε όλες τις περιπτώσεις διαφθοράς οι Εβραίοι έπαιξαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως στην περίπτωση της Χανάου, του Ουστρίς και του Σταβίτσκι», τόνισε. Παραμονή Χριστουγέννων του 1933, αδιάφθοροι αστυνομικοί έπιασαν στην Μπαγιόν τον διευθυντή της Crédit Municipal , Γκουστάβ Τισιέρ, και τον μεταφέραν στο Παρίσι.
Ο Σταβιτσκί εξαφανίζεται και κρύβεται σε ένα σαλέ στο Chamonix.
Στις 4 Ιανουαρίου, η εφημερίδα L’Action Francaise κατάγγειλε τον υπουργό αποικιών Αλμπέρ Νταλιμιέρ, ως το πρόσωπο που πίεσε τις ασφαλιστικές εταιρείες να επενδύσουν στα σκουπίδια που πούλαγε ο Σταβιτσκί.
Στις 5 Ιανουαρίου, ο Γκουστάβ Τισιέρ ομολόγησε ότι τα σμαράγδια ήσαν γυάλινα, και έμπλεξε στην απάτη τον αντιδήμαρχο της Μπαγιόν, Ζοζέφ Γκαρά.
Η αστυνομία εντόπισε τον Σταβιτσκί στις 8 Ιανουαρίου και εκείνος "αυτοκτόνησε" με μια σφαίρα που ρίχτηκε από τα τρία μέτρα, και που τον βρήκε στον δεξιό κρόταφο, ενώ κρατούσε το πιστόλι με το αριστερό χέρι!!!
Έτσι δεν θα κελαηδούσε στο ακροατήριο. Ομερτά.
Εκδίδονται εντάλματα για τη σύλληψη συνεργατών του Σταβιτσκί, και δημοσιογράφων.
Στις 9 Ιανουαρίου, η L’Action Francaise κατήγγειλε ότι ο Καμίλ Σοτάν διέταξε τη δολοφονία του Σταβιτσκί για να καλύψει τον αδελφό του και άλλους υψηλά ιστάμενους ενόχους . Η εξωκοινοβουλευτική δεξιά βγαίνει στου δρόμους καταγγέλλοντας «τους κλέφτες και τους δολοφόνους», και ενώ μπροστά στη Βουλή διαδηλώνουν 5000 φοιτητές, παραιτείται ο Νταλιμιέρ.
Στις 10 Ιανουαρίου νέες διαδηλώσεις ενώ το σύνολο των εφημερίδων καταγγέλλει την κυβέρνηση. Η Φιγκαρό γράφει ότι ο Σταβιτσκί έκλεβε τους Γάλλους για επτά χρόνια με άνωθεν κάλυψη. Οι «κεντροαριστεροί» υπόσχονται δια του Τύπου, να ψηφίσουν την επομένη νόμο που θα απαγορεύσει σε απατεώνες και καταχραστές να πουλάνε μετοχές.
Στις 23 Ιανουαρίου ο Σοτάν ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης. Τον στηρίζουν 367 βουλευτές. Τα ΟΧΙ ήταν 201.
Σις 27 Ιανουαρίου , παρά τις 2000 συλλήψεις της αστυνομίας, η κυβέρνηση των κλεπτών έπεσε υπό την πίεση του «πεζοδρομίου».Μαζί έφυγε και ο μπατζανάκης Γενικός Εισαγγελέας.
Στις 18 πρώτες μέρες τη ς κρίσης έγιναν, από την πολυδιασπασμένη εξωκοινοβουλευτική δεξιά, που ωστόσο εξέφραζε την αγανάκτηση της Κοινής Γνώμης και την κόπωση της από την διαφθορά και την διαπλοκή μασόνων και Εβραίων με τους κοινούς κλέφτες και την προστασία τους από το πολιτικό σύστημα έγιναν 13 μεγάλες διαδηλώσεις στο Παρίσι, στις οποίες μετείχαν ,
η «Γαλλική Δράση» (Action Française) , ο Σταυρός της Φωτιάς (Croix-de-Feu) , οι Φενακιστές , η Πατριωτική Νεολαία (Jeunesses Patriotes), οι Ιππότες του Βασιλιά , και η Solidarité Française.
Στις 30 Ιανουαρίου που ανέλαβε πρωθυπουργός ο Εντουάρ Νταλαντιέ αποφάσισε να κατέβη στον δρόμο και η Εθνική Ένωση Εφέδρων Πολεμιστών (UNC), με 900.000 μέλη. Υπουργός Εσωτερικών του Νταλαντιέ ανέλαβε ο (αριστερός) διδάσκαλος της Στοάς της Μεγάλης Ανατολής Eugène Frot.
Στις 4 Φεβρουαρίου νέες διαδηλώσεις συγκλονίζουν την γαλλική πρωτεύουσα.Ο υπουργός εσωτερικών μετέθεσε στο Μαρόκο τον αστυνομικό διευθυντή Παρισίων επειδή έδειχνε ανοχή στους «δεξιούς».
Στις 6 Φεβρουαρίου, νέα μεγάλη διαδήλωση της εξωκοινοβουλευτικής δεξιάς.40.000 παριζιάνοι στους δρόμους.Η αστυνομία χτυπάει στο ψαχνό.
16 πολίτες νεκροί και ένας αστυνομικός. 2300 οι τραυματίες. Από αυτούς 695 ήταν στρατιωτικοί, 14 πυροσβέστες και 681 χωροφύλακες. Σφαγή.
Ο κεντροαριστερός Νταλαντιέ παραιτείται στις 7 Φεβρουαρίου και σχηματίζει κυβέρνηση Εθνικής (Κλεπτοκρατικής) Ενότητας ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας Γκαστόν Ντουμέργκ σε ηλικία 71 ετών.
Τα αριστερά κόμματα και ο Τύπος τους, για να δικαιολογήσουν την σφαγή, αρχίζουν να μιλάνε για απόπειρα πραξικοπήματος της «Φασιστικής Δεξιάς».
Στις 12 Φεβρουαρίου, η αριστερά οργανώνει απεργία των συνδικάτων για αντιφασιστικές διαδηλώσεις σε όλη τη Γαλλία , «για την υποστήριξη της Δημοκρατίας».Στις 16 Φεβρουαρίου ανακοινώθηκε η συγκρότηση «εξεταστικής Επιτροπής», του σκανδάλου Σταβίτσκι, αλλά τη νύχτα της 20ης Φεβρουαρίου, ενώ η αριστερά είναι απασχολημένη με «την υποστήριξη της Δημοκρατίας», δολοφονείται ο εφέτης Άλμπερτ Πρίνς , που έχει αναλάβει την έρευνα της υπόθεσης Σταβίτσκι, μια ημέρα πριν από την προγραμματισμένη εμφάνισή του ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής διερεύνησης του σκανδάλου.
Το πτώμα του βρέθηκε αποκεφαλισμένο στο σιδηροδρομικό σταθμό της Ντιζόν. Ο αντιφασισμός συνέχισε το έργο του και στις 3 Μαρτίου δημιουργήθηκε η «επιτροπή επαγρύπνησης των Αντιφασιστών διανοούμενων». Στις 11 Μαΐου το Ριζοσπαστικό-Σοσιαλιστικό Κόμμα ανακοίνωσε αυτοκάθαρση. Στις 23 Ιουνίου το Γαλλικό ΚΚ απηύθυνε έκκληση για ενότητα δράσης με το SFIO ενάντια στο φασισμό. Στις 24 Οκτωβρίου ο Μορίς Τορέζ πρότεινε τη δημιουργία ενός Λαϊκού Μετώπου. Στις 7 Νοεμβρίου 1934 μετά την αναθεώρηση του συντάγματος παραιτήθηκε ο Εθνικός Ντουμέργκ.
Η δίκη για την υπόθεση Σταβιτσκί, άρχισε τον Νοέμβριου του 1934 και τέλειωσε στις 18 Ιανουαρίου 1935. Η Μάρτι Χάναου αυτοκτόνισε στη φυλακή στις 14 Ιούλιου 1935.
Το Λαϊκό Μέτωπο κέρδισε στις εκλογές του 1936, και έδωσε μπόνους στους γάλλους αντιφασίστες διακοπές τεσσάρων εβδομάδων και ...έναν παγκόσμιο πόλεμο.
Σπύρος Χατζάρας
Έρχεται μεγάλος σεισμός αλλά οι «σεισμολόγοι» συμπαρίστανται στην ανίκανη αριστερή κυβέρνηση και δεν ανησυχούν ….ιδιαίτερα
Λόγω του επικείμενου κινδύνου και των σημάτων του ΒΑΝ συνεδρίασε η Επιτροπή Εκτίμησης Σεισμικής Επικινδυνότητας και Αξιολόγησης Σεισμικού Κινδύνου.
Ο διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου της Αθήνας καθηγητής Άκης Τσελέντης, που γνωρίζει το Ιόνιο και τη Δυτική Ελλάδα καλύτερα παντός άλλου λόγω της θητείας του στην Πάτρα, μετά τη συνεδρίασε, είπε, ότι έχουν κοινοποιηθεί σε επιστημονικά ινστιτούτα, καταγραφές της ομάδας ΒΑΝ για επικείμενο ισχυρό σεισμό στο Ιόνιο.
Ο διευθυντής ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Γεράσιμος Χουλιάρας, επίσης φίλος της ομάδας ΒΑΝ, ζήτησε να τεθεί ο κρατικός μηχανισμός σε ετοιμότητα , αλλά οι ΣΥΡΙΖΟσεισμολόγοι , μετά το ΜΑΤΙ και την ΜΑΝΔΡΑ, «έχουν λάβει τα μέτρα τους».
Ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ, καθηγητής Ευθύμιος Λέκκας τόνισε ότι σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας πραγματοποιήθηκε επικαιροποίηση των υφιστάμενων επιχειρησιακών σχεδίων των Περιφερειών.
Ο πρόεδρός της Επιτροπής Εκτίμησης Σεισμικής Επικινδυνότητας και Αξιολόγησης Σεισμικού Κινδύνου, Κωνσταντίνος Μακρόπουλος, που διδάσκει στους φοιτητές «πρόγνωση σεισμών» είπε στους ΣΥΡΙΖΟπαπαγάλους του ΑΠΕ: «Το Ιόνιο είναι Ιόνιο και έχει την υψηλότερη σεισμικότητα στην Ελλάδα. Αυτά τα ξέρουν οι κάτοικοι των νησιών του Ιονίου και για αυτό είναι προετοιμασμένοι θωρακίζοντας τις κατασκευές τους», και ακόμα είπε πως «οι μεγάλοι σεισμοί στη Λευκάδα το 2014 και την Κεφαλονιά το 2015 ξεπερνούσαν τα 6,5 Ρίχτερ».
Επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ περιμένει έναν σεισμό πάνω από 6,5 Ρίχτερ, και ελπίζει ότι οι κατασκευές θα αντέξουν και τη βγάλουν πέρα με… επισκευές και δάνεια σε σεισμόπληκτους.
Ο Τσελέντης, ο Χουλιάρας, και οι εκτός Επιτροπής ΒΑΝ, ανησυχούν για ..κάτι περισσότερο κι καταστρεπτικότερο.
Ο θεός να βάλει το χέρι του!
Ακριβώς πριν από 5 χρόνια στις 6 Φεβρουαρίου 2014 για τον σεισμό της Κεφαλονιάς με τίτλο "Οι τενεκέδες των Σεισμών και ο χρυσός της Ομάδας ΒΑΝ", εγραφα:
" Δεν μπορούν να μετρήσουν ακριβώς την ένταση ενός σεισμού ούτε να βρούν το επίκεντρο διότι το προσωπικό της Κρατικής «σεισμολογίας» αποτελεί επιλογή της Κλεπτοκρατίας. Ρουσφέτια είναι. Κομματόσκυλα και «κλώνοι» σαν τον κανακάρη του κυρ Βασίλη. Λοιπόν, επειδή μας ταλαιπώρησαν εβδομάδες τώρα, βγήκε
ο καθηγητής Τσελέντης της ομάδας ΒΑΝ και μίλησε για όλα κατά τρόπο πλήρη και επιστημονικό.
1) Έκανε ασφαλή πρόβλεψη για την εξέλιξη του φαινομένου και έκλεισε το σπίτι των εμπόρων του Φόβου. «Κατά 99% αυτά τα γεγονότα ήταν τα κυρίως γεγονότα και δεν θα έχουμε κάποιον άλλο μεγάλο καταστροφικό σεισμό .Ο πρώτος σεισμός ήταν ο κύριος σεισμός. Ο δεύτερος ήταν μετασεισμός από το ίδιο ρήγμα ή δίδυμος σεισμός. Ό,τι ακούτε για 7άρια είναι «ράδιο αρβύλα». Δεν βλέπουμε αυτή τη στιγμή κάτι μεγαλύτερο στο ίδιο ρήγμα από 5,2 ή 5,4 Ρίχτερ ως μετασεισμό. Περιμένουμε έναν μετασεισμό σε αυτά τα μεγέθη. Όχι κάτι μεγαλύτερο.. Η μετασεισμική ακολουθία είναι απολύτως φυσιολογική. Είναι σίγουρο πως τις επόμενες εβδομάδες θα βιώσουμε ένα σεισμό του 5,2 ή 5,3, αλλά δεν χρειάζεται κανένας πανικός».
Μια φωνή ενός σοβαρού ανθρώπου της ομάδας ΒΑΝ .Αυτό θα πει επιστημονική ευθύνη, υπεύθυνη ενημέρωση αλλά και πρόβλεψη. Όχι οι τενεκέδες της κλεπτοκρατίας.
2) Ο καθηγητής Τσελέντης τόνισε ακόμα ότι από την 1η Ιανουαρίου το σύστημα προανίχνευσεις σεισμών ΒΑΝ είχε καταγράψει ακολουθία σημάτων που έδειχναν ότι στις αμέσως επόμενες εβδομάδες θα γίνει μεγάλος σεισμός στην Κεφαλονιά, μέχρι 6 Ρίχτερ. «Από μετρήσεις από δορυφόρο είχαμε παρατηρήσει ότι από το 2008 η Παλική είχε αρχίσει να φουσκώνει. Ξέραμε ότι τα επόμενα χρόνια κάτι θα γίνει και είχαμε υποβάλει έκθεση τον ΟΑΣΠ γι' αυτό το φαινόμενο. Την 1η Γενάρη σε μία συστοιχία ΒΑΝ, είδαμε στον σταθμό του Πύργου μια ακολουθία από σήματα που φωτογράφιζαν την Κεφαλονιά . Τα φλας αυτών των σημάτων δεν μας έδιναν σεισμό μεγαλύτερο των 6 ρίχτερ και γι' αυτό δεν υπήρχε καμία ανακοίνωση για την Κεφαλονιά», είπε ο κ. Τσελέντης, που διέψευσε τις επίσημες μετρήσεις της έντασης του κλυριου σεισμού της Κεφαλονιάς λέγοντας : «Ήταν 6,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Η επιτάχυνση του σεισμού στην Κεφαλονιά ήταν 0,65 (g), όταν ο σεισμός της Καλαμάτας ήταν 0,25 (g). Η Κεφαλονιά άντεξε. Η Κεφαλονιά αντέχει και 7άρια».
3) Ο κ. Τσελέντης έκανε σφοδρή κριτική στην κυβερνητική αντιμετώπιση του σεισμού: «Δεν μας ενδιαφέρει αν έκανε δήλωση συμπαράσταση η Πενέλοπε Κρουζ για την Κεφαλονιά. Η Κεφαλονιά δεν είναι «Περοκέ» . Η διαχείριση του σεισμού ήταν απαράδεκτη. Παρόλο που υπήρχαν περιορισμένες καταστροφές σε σχέση με το τι θα μπορούσε να έχει γίνει σε άλλες περιοχές και πάλι η αντίδραση του κρατικού μηχανισμού ήταν απαράδεκτη». Ο κ. Τσελέντης «καυτηρίασε » και τους τηλε-εμπόρους του φόβου που έδειχναν μία εικόνα «βομβαρδισμένης » Κεφαλονιάς".
Ο διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου της Αθήνας καθηγητής Άκης Τσελέντης, που γνωρίζει το Ιόνιο και τη Δυτική Ελλάδα καλύτερα παντός άλλου λόγω της θητείας του στην Πάτρα, μετά τη συνεδρίασε, είπε, ότι έχουν κοινοποιηθεί σε επιστημονικά ινστιτούτα, καταγραφές της ομάδας ΒΑΝ για επικείμενο ισχυρό σεισμό στο Ιόνιο.
Ο διευθυντής ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Γεράσιμος Χουλιάρας, επίσης φίλος της ομάδας ΒΑΝ, ζήτησε να τεθεί ο κρατικός μηχανισμός σε ετοιμότητα , αλλά οι ΣΥΡΙΖΟσεισμολόγοι , μετά το ΜΑΤΙ και την ΜΑΝΔΡΑ, «έχουν λάβει τα μέτρα τους».
Ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ, καθηγητής Ευθύμιος Λέκκας τόνισε ότι σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας πραγματοποιήθηκε επικαιροποίηση των υφιστάμενων επιχειρησιακών σχεδίων των Περιφερειών.
Ο πρόεδρός της Επιτροπής Εκτίμησης Σεισμικής Επικινδυνότητας και Αξιολόγησης Σεισμικού Κινδύνου, Κωνσταντίνος Μακρόπουλος, που διδάσκει στους φοιτητές «πρόγνωση σεισμών» είπε στους ΣΥΡΙΖΟπαπαγάλους του ΑΠΕ: «Το Ιόνιο είναι Ιόνιο και έχει την υψηλότερη σεισμικότητα στην Ελλάδα. Αυτά τα ξέρουν οι κάτοικοι των νησιών του Ιονίου και για αυτό είναι προετοιμασμένοι θωρακίζοντας τις κατασκευές τους», και ακόμα είπε πως «οι μεγάλοι σεισμοί στη Λευκάδα το 2014 και την Κεφαλονιά το 2015 ξεπερνούσαν τα 6,5 Ρίχτερ».
Επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ περιμένει έναν σεισμό πάνω από 6,5 Ρίχτερ, και ελπίζει ότι οι κατασκευές θα αντέξουν και τη βγάλουν πέρα με… επισκευές και δάνεια σε σεισμόπληκτους.
Ο Τσελέντης, ο Χουλιάρας, και οι εκτός Επιτροπής ΒΑΝ, ανησυχούν για ..κάτι περισσότερο κι καταστρεπτικότερο.
Ο θεός να βάλει το χέρι του!
Ακριβώς πριν από 5 χρόνια στις 6 Φεβρουαρίου 2014 για τον σεισμό της Κεφαλονιάς με τίτλο "Οι τενεκέδες των Σεισμών και ο χρυσός της Ομάδας ΒΑΝ", εγραφα:
" Δεν μπορούν να μετρήσουν ακριβώς την ένταση ενός σεισμού ούτε να βρούν το επίκεντρο διότι το προσωπικό της Κρατικής «σεισμολογίας» αποτελεί επιλογή της Κλεπτοκρατίας. Ρουσφέτια είναι. Κομματόσκυλα και «κλώνοι» σαν τον κανακάρη του κυρ Βασίλη. Λοιπόν, επειδή μας ταλαιπώρησαν εβδομάδες τώρα, βγήκε
ο καθηγητής Τσελέντης της ομάδας ΒΑΝ και μίλησε για όλα κατά τρόπο πλήρη και επιστημονικό.
1) Έκανε ασφαλή πρόβλεψη για την εξέλιξη του φαινομένου και έκλεισε το σπίτι των εμπόρων του Φόβου. «Κατά 99% αυτά τα γεγονότα ήταν τα κυρίως γεγονότα και δεν θα έχουμε κάποιον άλλο μεγάλο καταστροφικό σεισμό .Ο πρώτος σεισμός ήταν ο κύριος σεισμός. Ο δεύτερος ήταν μετασεισμός από το ίδιο ρήγμα ή δίδυμος σεισμός. Ό,τι ακούτε για 7άρια είναι «ράδιο αρβύλα». Δεν βλέπουμε αυτή τη στιγμή κάτι μεγαλύτερο στο ίδιο ρήγμα από 5,2 ή 5,4 Ρίχτερ ως μετασεισμό. Περιμένουμε έναν μετασεισμό σε αυτά τα μεγέθη. Όχι κάτι μεγαλύτερο.. Η μετασεισμική ακολουθία είναι απολύτως φυσιολογική. Είναι σίγουρο πως τις επόμενες εβδομάδες θα βιώσουμε ένα σεισμό του 5,2 ή 5,3, αλλά δεν χρειάζεται κανένας πανικός».
Μια φωνή ενός σοβαρού ανθρώπου της ομάδας ΒΑΝ .Αυτό θα πει επιστημονική ευθύνη, υπεύθυνη ενημέρωση αλλά και πρόβλεψη. Όχι οι τενεκέδες της κλεπτοκρατίας.
2) Ο καθηγητής Τσελέντης τόνισε ακόμα ότι από την 1η Ιανουαρίου το σύστημα προανίχνευσεις σεισμών ΒΑΝ είχε καταγράψει ακολουθία σημάτων που έδειχναν ότι στις αμέσως επόμενες εβδομάδες θα γίνει μεγάλος σεισμός στην Κεφαλονιά, μέχρι 6 Ρίχτερ. «Από μετρήσεις από δορυφόρο είχαμε παρατηρήσει ότι από το 2008 η Παλική είχε αρχίσει να φουσκώνει. Ξέραμε ότι τα επόμενα χρόνια κάτι θα γίνει και είχαμε υποβάλει έκθεση τον ΟΑΣΠ γι' αυτό το φαινόμενο. Την 1η Γενάρη σε μία συστοιχία ΒΑΝ, είδαμε στον σταθμό του Πύργου μια ακολουθία από σήματα που φωτογράφιζαν την Κεφαλονιά . Τα φλας αυτών των σημάτων δεν μας έδιναν σεισμό μεγαλύτερο των 6 ρίχτερ και γι' αυτό δεν υπήρχε καμία ανακοίνωση για την Κεφαλονιά», είπε ο κ. Τσελέντης, που διέψευσε τις επίσημες μετρήσεις της έντασης του κλυριου σεισμού της Κεφαλονιάς λέγοντας : «Ήταν 6,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Η επιτάχυνση του σεισμού στην Κεφαλονιά ήταν 0,65 (g), όταν ο σεισμός της Καλαμάτας ήταν 0,25 (g). Η Κεφαλονιά άντεξε. Η Κεφαλονιά αντέχει και 7άρια».
3) Ο κ. Τσελέντης έκανε σφοδρή κριτική στην κυβερνητική αντιμετώπιση του σεισμού: «Δεν μας ενδιαφέρει αν έκανε δήλωση συμπαράσταση η Πενέλοπε Κρουζ για την Κεφαλονιά. Η Κεφαλονιά δεν είναι «Περοκέ» . Η διαχείριση του σεισμού ήταν απαράδεκτη. Παρόλο που υπήρχαν περιορισμένες καταστροφές σε σχέση με το τι θα μπορούσε να έχει γίνει σε άλλες περιοχές και πάλι η αντίδραση του κρατικού μηχανισμού ήταν απαράδεκτη». Ο κ. Τσελέντης «καυτηρίασε » και τους τηλε-εμπόρους του φόβου που έδειχναν μία εικόνα «βομβαρδισμένης » Κεφαλονιάς".
5/2/19
5η Φεβρουαρίου ημέρα θεατρικών παραστάσεων . Τα ψευδογεγονότα στην Υπηρεσία της ψευδο-Ιστορίας. Πράκτορες και προβοκάτορες στην υπηρεσία της ανθρωπότητας.
Οι μουσουλμάνοι και οι Σύμμαχοι τους σκότωσαν 68 πελάτες και τραυμάτισαν 200 με πυροδότηση βόμβας που είχε τοποθετηθεί στην Λαϊκή «Μερκάλε».
Οι Αμερικανοί μαζί με τους αρχιρουφιάνους της «επικοινωνίας», τις ξανθιές των καναλιών και τα «ρουφιανάκια» της πολιτικής κατηγόρησαν αμέσως τους Σέρβους , και οι φιλάνθρωποι ηγέτες του ΝΑΤΟ έδωσαν τελεσίγραφο στους Σέρβους της Βοσνίας, υπό την απειλή βομβαρδισμού των θέσεων τους για την εντός δέκα ημερών απόσυρση των βαρέων όπλων στα 20 χιλιόμετρα από το κέντρο του Σεράγεβο.
Το 2015, βγήκε επιτέλους η αλήθεια για τις δολοφονίες των καταναλωτών στην υπαίθρια αγορά «Μερκάλε» του Σεράγιεβο .
21 χρόνια μετά, αποκαλύφθηκε η απάτη των μουσουλμάνων και των αμερικανικών υπηρεσιών και των συνένοχων δημοσιογράφων. Δεν έπεσε Όλμος. Ήταν βόμβα. Οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι σκότωσαν τον κόσμο για επικοινωνιακούς λόγους. Στη δικη του Ράτκο Μλάντιτς, στη Χάγη, η εμπειρογνώμονας Ζόριτσα Σούμποτιτς, κατέθεσε , ότι οι θάνατοι στην αγορά «Μερκάλε» του Σαράγιεβο δεν προκλήθηκαν από όλμο , αλλά από εκρηκτικά που βρισκόντουσαν στο σταθερό έδαφος. Η εμπειρογνώμονας είπε στο δικαστήριο της Χάγης ότι το βλήμα σύμφωνα με την τροχιά και τη γωνία πρόσπτωσης που αναφέρονται στις εκθέσεις της αστυνομίας του Σεράγεβο και της UNPROFOR δεν θα μπορούσε να πέσει στην αγορά Μερκάλε χωρίς να προσκρούσει στην οροφή. Επίσης είπε ότι ο αριθμός των νεκρών και των τραυματιών δεν είναι ανάλογος της εκρηκτικής ποσότητας που έχει ένας όλμος 120 χιλιοστών. Η εμπειρογνώμονας αποκάλεσε την έρευνα για τη σφαγή στην «Markale» «αντιεπαγγελματική και πολλαπλά εσφαλμένη», ενώ είπε ότι ήταν «πρακτικά αδύνατο» για τον σταθεροποιητή (την ουρά του πυραύλου) να παραμείνει θαμμένος στην άσφαλτο, μετά από την έκρηξη, όπως ισχυρίστηκαν οι ερευνητές, και τόνισε ότι η ουρά του όλμου που βρίσκεται στο δικαστήριο , δεν έχει «γρατσουνιές» που θα έδειχναν ότι είχε χτυπήσει το έδαφος. «Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι στην Μερκάλε έγινε μια στατική έκρηξη, η οποία δεν ενεργοποιήθηκε από μακριά και ότι η τρύπα σκάφτηκε , και ο σταθεροποιητής τοποθετήθηκε στο εσωτερικό, και στη συνέχεια καλύφθηκε με χώμα», είπε.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Οι «καλοί άνθρωποι» , που έβαλαν τη Βόμβα στο Σεράγεβο, έριξαν και τα χημικά στη Συρία.
Η παράσταση του Κόλιν Πάουελ ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που προσπάθησε να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι το Ιράκ εξακολουθεί να κατέχει όπλα μαζικής καταστροφής. ..
Όλα τα γεγονότα της 5ης Φεβρουαρίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/h-5.html
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
Η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Μαρία Κορίνα Ματσάδο καλεί τις ΗΠΑ να βομβαρδίσουν την πατρίδα της
Κάποτε θεωρούνταν το πιο διάσημο διεθνές βραβείο. Αλλά το Νόμπελ Ειρήνης έχει σχεδόν εντελώς απαξιωθεί. Φέτος, ο αυτοαποκαλούμενος «μεγάλ...
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)