19/5/20
Ρε σεις σύντροφοι, πότε συνεδριάζει η Πλατιά Ολομέλεια των Μητροπολιτών;
Ρε σεις σύντροφοι, πότε συνεδριάζει η Πλατιά Ολομέλεια των Μητροπολιτών;
Επάγγελμα Ρουφιάνος
Γράψτε σε μια κόλα χαρτί ποιοι και πόσοι ασχολήθηκαν με το «Καυστικό σχόλιο της (τρελής) Πελόζι» στο CNN για τον Τραμπ και την υδροξυχλωροκίνη και θα έχετε αμέσως τον ονομαστικό κατάλογο των ρουφιάνων του Βαθέως Κράτους
Ο Αβάπτιστος Τζουκλάνοβιτς, ο συν-αδελφός της Αφορισμένης στου Ροκφέλερ θέλει μια δικη του ΝΑΤΟκομμουνιστικη εκκλησία με πιστούς τους ΑΘΕΟΥΣ κομμουνιστοσυμμορίτες
Ο Τζουκλάνοβιτς που είναι ΑΘΕΟΣ κομμουνιστής και Αβάπτιστος σε συνέντευξη χθες είπε μεταξύ άλλων : «Πρέπει να ανοικοδομήσουμε την εκκλησία μας όπως ξαναχτίσαμε το κράτος μας. Πρέπει να δημιουργήσουμε την Εκκλησία των (άθεων κομμουνιστών) Μαυροβούνιων στο Μαυροβούνιο όπως ακριβώς υπήρχε μέχρι το 1918. Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία θα εξακολουθεί να είναι η Εκκλησία της σερβικής εθνικής μειονότητας στο Μαυροβούνιο».
Είπε «Εκκλησία Μας», ο ΑΘΕΟΣ και Αβάπτιστος.
Τι ιδιο ακριβώς ειχε κάνει ο Τίτο με την «Μακεδονικη Εκκλησία» που έντυσε δεσπότες τους πράκτορες της ΟΥΤΜΠΑ.
Είπε «Εκκλησία Μας», ο ΑΘΕΟΣ και Αβάπτιστος.
Τι ιδιο ακριβώς ειχε κάνει ο Τίτο με την «Μακεδονικη Εκκλησία» που έντυσε δεσπότες τους πράκτορες της ΟΥΤΜΠΑ.
19 Μαΐου .2017 Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας της Μεσαίας Τάξης.
Στις 19 Μαίου 2017, στο Αθηναϊκό Κιναιδοβούλιο, 152 Γερμανοτσολιάδες Εαμοβούλγαροι και η Τασία είπαν ΝΑΙ , για το Τέταρτο μνημόνιο και στις δεσμεύσεις έναντι των δανειστών μέχρι το 2023. Η Αριστερά, και όχι για πρώτη φορά, συμφώνησε τη νύφη να την πληρώσουν οι πολλοί και οι φτωχότεροι.
Αυτή ήταν η ουσία.
ΜΥΡΙΖΑ και Ημιανεξάρτητοι ψήφισαν πανηγυρίζοντας την καταστροφή της μεσαίας Τάξης.
Ο Τσιπρόφσκι είχε ζητήσει να τηρηθούν οι υποσχεθείς των δανειστών για το χρέος και το ΜΡΑΒΟΚΟΥΛΙ είχε προβλέψει ότι θα ζούμε (εμείς) σε αποικία λιτότητας.
Η Αγγλογαλλική Κατοχή , στην Αθήνα και τον Πειραιά κράτησε ακριβώς 36 μήνες. (15/27 Φεβρουαρίου 1854, με 16/28 Φεβρουαρίου του 1857). Κατά την Αγγλογαλλική Κατοχή μας επιβλήθηκαν δυο κυβερνήσεις δωσίλογων συνεργατών των Αρχών Κατοχής. Οι Κυβερνήσεις των Εθνοπροδοτών Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και Δημητρίου Βούλγαρη. (Αγγλοτσολιάς ήταν και ο Ρουφιανογιάννης).
Η τριπλή Γερμανοιταλοβουλαρικη Κατοχή ,το 1941, κράτησε 29 μήνες και η Γερμανοβουλγαρική 13. Κατά την Γερμανοιταλοβουλαρικη και τη Γερμανοβουλγαρική Κατοχή είχαμε τρείς κυβερνήσεις δωσίλογων.
-Η ΕΑΜοκρατία κράτησε μόνο 5 μήνες.
Η Νέα Κατοχή, συνεχίζεται για 132 μήνες και θα συνεχίζεται τουλάχιστον μέχρι το 2023.
Η πλάκα είναι ότι στη Νέα Κατοχή οι κυβερνήσεις των δωσίλογων συνεργατών των Αρχών Κατοχής έχουν εκλεγεί με την «ψήφο του λαού». 7 διαδοχικές κατοχικές Κυβερνήσεις μαυραγοριτών του ΔΝΤ. (Κυβερνήσεις των δοσιλόγων και εθνοπροδοτών Παπανδρεου, Παπαδήμιου, Σαμαρά-Βενιζέλου- Κουρέλη, Σαμαρά-Βενιζέλου, Τσιπρά-Τασίας-Λαφαζάνη-Κωνσταντοπούλου-ΑΝΕΛ, Τσιπρά-Τζώνυ Γουώκερ, ΜΠΡΑΒΟΚΟΥΛΙ-ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ).
ΜΥΡΙΖΑ και Ημιανεξάρτητοι ψήφισαν πανηγυρίζοντας την καταστροφή της μεσαίας Τάξης.
Ο Τσιπρόφσκι είχε ζητήσει να τηρηθούν οι υποσχεθείς των δανειστών για το χρέος και το ΜΡΑΒΟΚΟΥΛΙ είχε προβλέψει ότι θα ζούμε (εμείς) σε αποικία λιτότητας.
Η Αγγλογαλλική Κατοχή , στην Αθήνα και τον Πειραιά κράτησε ακριβώς 36 μήνες. (15/27 Φεβρουαρίου 1854, με 16/28 Φεβρουαρίου του 1857). Κατά την Αγγλογαλλική Κατοχή μας επιβλήθηκαν δυο κυβερνήσεις δωσίλογων συνεργατών των Αρχών Κατοχής. Οι Κυβερνήσεις των Εθνοπροδοτών Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και Δημητρίου Βούλγαρη. (Αγγλοτσολιάς ήταν και ο Ρουφιανογιάννης).
Η τριπλή Γερμανοιταλοβουλαρικη Κατοχή ,το 1941, κράτησε 29 μήνες και η Γερμανοβουλγαρική 13. Κατά την Γερμανοιταλοβουλαρικη και τη Γερμανοβουλγαρική Κατοχή είχαμε τρείς κυβερνήσεις δωσίλογων.
-Η ΕΑΜοκρατία κράτησε μόνο 5 μήνες.
Η Νέα Κατοχή, συνεχίζεται για 132 μήνες και θα συνεχίζεται τουλάχιστον μέχρι το 2023.
Η πλάκα είναι ότι στη Νέα Κατοχή οι κυβερνήσεις των δωσίλογων συνεργατών των Αρχών Κατοχής έχουν εκλεγεί με την «ψήφο του λαού». 7 διαδοχικές κατοχικές Κυβερνήσεις μαυραγοριτών του ΔΝΤ. (Κυβερνήσεις των δοσιλόγων και εθνοπροδοτών Παπανδρεου, Παπαδήμιου, Σαμαρά-Βενιζέλου- Κουρέλη, Σαμαρά-Βενιζέλου, Τσιπρά-Τασίας-Λαφαζάνη-Κωνσταντοπούλου-ΑΝΕΛ, Τσιπρά-Τζώνυ Γουώκερ, ΜΠΡΑΒΟΚΟΥΛΙ-ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ).
Μια λέξη αποκαλύπτει τα ΑΘΕΑ κομμούνια που δουλεύουν για τον Μασονόπαπά ΣΥΡΙΖώνυμο. Η (ΠΛΑΤΕΙΑ) ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ
Στα 2000 χρόνια της Ιστορίας της η Εκκλησία μας δεν γνωρίζει ούτε τον κομμουνιστικό θεσμό ,ούτε τον Κομμουνιστικό όρο της ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ, τον οποίο χρησιμοποίησαν οι μπολσεβίκοι του Μασόνου ΣΥΡΙΖώνυμου στην . ΑΞΙΟΘΡΗΝΗΤΗ και ΑΘΛΙΑ ανακοίνωση που έβγαλαν για τον Αρχιερατικό αναθεματισμό ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΝΤΙΘΕΩΝ!
Στην ανακοίνωσή συγκεκριμένα, έγραψαν: «Κατόπιν σχετικών ερωτημάτων δημοσιογράφων ανακοινώνεται ότι μόνο η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.) της Εκκλησίας της Ελλάδος, δηλαδή η Ολομέλεια των Μητροπολιτών Της».
Η Ολομέλεια των Μητροπολιτών!!!!
Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ.
Τον όρο ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ οι κομουνιστές δημοσιογράφοι τον λάνσαραν στο ρεπορτάζ της Βουλής, όταν ο Κουφός με τον νέο κανονισμό χώρισε την Εθνική αντιπροσωπεία σε τμήματα. Από εκεί η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ πέρασε και στον ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ και το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ που συνεδριάζουν σε τμήματα.
Στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ που χρησιμοποίησαν οι ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ του ΣΥΡΙΖώνυμου που εκτός από ΑΘΕΟΙ είναι σαν ΚΟΜΜΟΥΝΙΑ και ΑΘΛΙΟΙ ΨΕΥΤΕΣ, και αγνοούν την πνευματική υπόσταση του Μεγάλου Αφορισμού και προσπάθησαν να δώσουν πνευματική αξία σε διοικητικά τερτίπια.
Αυτό που ανακοίνωσαν σημαίνει απλά ότι δεν είναι υποχρεωμένοι όλοι οι Ναοί να διαβάσουν τον Μέγα Αφορισμό, αφού δεν ενεκρίθη από την «ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ».
Η Αναθεματισμένη Nicky Πότερς είπε ότι «έχει ήσυχη τη συνείδησή της». Επειδή τήρησε τους όρκους πίστης που έδωσε εκεί που τους έδωσε.
Έχει ήσυχη τη συνείδηση της ως διώκτης των Χριστιανών.
Η όπου ΓΗΣ και ΠΑΤΡΙΣ υπουργός που προστατεύεται από την Μπίλντερμπεργκ και την Τριμερή του Ροκοφέλερ είπε ακόμα «Ας μην αφήσουμε,κάποιες ακραίες θέσεις και πράξεις να αμαυρώσουν το κλίμα και όλα αυτά τα σημαντικά που κερδίσαμε όλοι μαζί ενωμένοι».
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ, με την Μπίλντερμπεργκ, τον Ροκοφέλερ, τον Σόρος, την ΝΤΠ, και την Παγκόσμια (Περιούσια) Διακυβέρνηση.
ΥΓ.Βρε ΟΥΣΤ!
Στην ανακοίνωσή συγκεκριμένα, έγραψαν: «Κατόπιν σχετικών ερωτημάτων δημοσιογράφων ανακοινώνεται ότι μόνο η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.) της Εκκλησίας της Ελλάδος, δηλαδή η Ολομέλεια των Μητροπολιτών Της».
Η Ολομέλεια των Μητροπολιτών!!!!
Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ.
Τον όρο ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ οι κομουνιστές δημοσιογράφοι τον λάνσαραν στο ρεπορτάζ της Βουλής, όταν ο Κουφός με τον νέο κανονισμό χώρισε την Εθνική αντιπροσωπεία σε τμήματα. Από εκεί η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ πέρασε και στον ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ και το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ που συνεδριάζουν σε τμήματα.
Στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ που χρησιμοποίησαν οι ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ του ΣΥΡΙΖώνυμου που εκτός από ΑΘΕΟΙ είναι σαν ΚΟΜΜΟΥΝΙΑ και ΑΘΛΙΟΙ ΨΕΥΤΕΣ, και αγνοούν την πνευματική υπόσταση του Μεγάλου Αφορισμού και προσπάθησαν να δώσουν πνευματική αξία σε διοικητικά τερτίπια.
Αυτό που ανακοίνωσαν σημαίνει απλά ότι δεν είναι υποχρεωμένοι όλοι οι Ναοί να διαβάσουν τον Μέγα Αφορισμό, αφού δεν ενεκρίθη από την «ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ».
Η Αναθεματισμένη Nicky Πότερς είπε ότι «έχει ήσυχη τη συνείδησή της». Επειδή τήρησε τους όρκους πίστης που έδωσε εκεί που τους έδωσε.
Έχει ήσυχη τη συνείδηση της ως διώκτης των Χριστιανών.
Η όπου ΓΗΣ και ΠΑΤΡΙΣ υπουργός που προστατεύεται από την Μπίλντερμπεργκ και την Τριμερή του Ροκοφέλερ είπε ακόμα «Ας μην αφήσουμε,κάποιες ακραίες θέσεις και πράξεις να αμαυρώσουν το κλίμα και όλα αυτά τα σημαντικά που κερδίσαμε όλοι μαζί ενωμένοι».
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ, με την Μπίλντερμπεργκ, τον Ροκοφέλερ, τον Σόρος, την ΝΤΠ, και την Παγκόσμια (Περιούσια) Διακυβέρνηση.
ΥΓ.Βρε ΟΥΣΤ!
Μπολιασμένος στο Σουηδιστάν Σουνίτης έσφαξε την άπιστη λευκή πόρνη
Οι διεθνείς και οι ντόπιοι ρουφιανοπαπαγάλοι, τονίζουν ότι δράστης ήταν Κούρδος από το Βόρειο Ιράκ και πρόσφυγας. Ούτε το «Κούρδος» , ούτε το «πρόσφυγας από το ΙΡΑΚ» σχετίζονται με το έγκλημα.
Το στοιχείο της ταυτότητας του δράστη που εξηγεί το έγκλημα είναι το μουσουλμάνος Σουνίτης. Σαλαφιστής.
Ο μπολιασμένος στο Σουηδιστάν Σουνίτης έσφαξε την άπιστη λευκή πόρνη επειδή δεν ήθελε να γίνει μουσουλμάνα.
Επειδή ήταν "άπιστη" την αποκαλούσε «η πόρνη μου» και στην αστυνομία είπε μόνο ότι «η (άπιστη) σκύλα πήρε αυτό που της άξιζε».
Η 17χρονη Βίλμα Άντερσον εξαφανίστηκε στις 14 Νοεμβρίου. Εκείνη την ημέρα οι γείτονες ακούστηκαν κραυγές από το διαμέρισμα του «υπόπτου για την δολοφονία».
Η αστυνομία του Σουηδιστάν σεβόμενη τα δικαιώματα του πρόσφυγα κατάφερε ματα από εξι μήνες να μπει με ένταλμα στο διαμέρισμα του μουσουλμάνου Σουνίτη. Σαλαφιστή όπου βρέθηκε κεφάλι της Βίλμα Άντερσον τυλιγμένο με αλουμινόχαρτο μέσα σε μια βαλίτσα .Τα υπόλοιπα τμήματα του σώματος της, ακόμη αναζητούνται . Σε μαχαίρια που βρέθηκαν στο διαμέρισμα εντοπίστηκε DNA της Βίλμα.
Η αστυνομία ανακοίνωσε πως σε παλιότερο μήνυμα που είχε στείλει ο δράστης στο θυμα της έγραφε πως «Θα σε κομματιάσω».
Η 19η Μαίου στην Ιστορία
1499. Η Αικατερίνη της Αραγονίας που ήταν 13 ετών και ο Αρθούρος της Ουαλίας που ήταν 12 παντρεύτηκαν με πληρεξούσιους .
1521. Η Κατάληψη από τους Γάλλους της Παμπλόνα. Στη μάχη τραυματίστηκε σοβαρά ο Ιγνάτιος Λογιόλα.
1536. Η Άννα Μπολέυν, η δεύτερη σύζυγος του Ερρίκου Η' της Αγγλίας αποκεφαλίστηκε μετα την καταδίκη της για μοιχεία, προδοσία και αιμομιξία.
1606. Αναγορεύτηκε στην Κόκκινη Πλατεία δια βοής ως Τσάρος ο βογιάρος Βασίλι Ιβάνοβιτς Σουίτσκι.
1635 . Κατά τον τριακονταετή πόλεμο η Γαλλία με απόφαση του Ρισελιέ, κήρυξε τον πόλεμο στην Ισπανία.
Οι Γάλλοι με επικεφαλής τον Λουδοβίκο Β' των Βουρβόνων-Κοντέ, αποφάσισαν να τους αντιμετωπίσουν στο ανοιχτό πεδίο και παρέταξαν 24.000. Οι δυο στρατοί είχαν περίπου τους ιδίους νεκρούς και τραυματίες, (από 4000), αλλά οι Ισπανοί που υποχώρησαν άφησαν 4000 αιχμαλώτους.
1649. Το «Μακρύ» Κοινοβούλιο ψήφισε το νόμο με τον οποίο η Αγγλία έγινε Δημοκρατική Κοινοπολιτεία.
1698. Αποκαταστάθηκαν διπλωματικές σχέσεις μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και του Τάγματος της Μάλτας.
1712. Ο Πέτρος Α της Ρωσίας μετέφερε την πρωτεύουσα από τη Μόσχα στην Αγία Πετρούπολη.
1728. Ο Πέτρος Β΄ της Ρωσίας επέστρεψε την πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας από την Αγία Πετρούπολη στη Μόσχα.
1780. Η «μαύρη ημέρα». Στη Νέα Αγγλία του Καναδά στις 13:24 (τοπική) για άγνωστο λόγο χάθηκε ο ήλιος και είχε σκοτεινιάσει. Η Σελήνη σε 150 μοίρες από τον ήλιο περιγράφηκε ως «αίμα».
1781. Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ απέλυσε το Γενικό Διευθυντής των Οικονομικών Ζακ Νεκέρ έπειτα από τη δημοσίευση της έκθεσης Απολογισμού προς τον βασιλιά, με την οποία κατηγορούσε τους υπευθύνους για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας.
1798. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης απέπλευσε από την Τουλόν για την Εκστρατεία στην Αίγυπτο .
1802. Ο Ναπολέων Α΄ ίδρυσε το Τάγμα της Λεγεώνας της Τιμής.
1815. Στο συνέδριο της Βιέννης αποφασίστηκε με την υποστήριξη του Τσάρου Αλεξάνδρου η ένταξη του καντονιού της Γενεύης στην Ελβετική Συνομοσπονδία.
1894. Στη Βουλγαρία στις 19/31 Μαΐου ορκίστηκε η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κωνσταντίν Στοίλοφ του λαϊκού Κόμματος.
1906. Εγκαινιάστηκε από το Βασιλιά της Ιταλίας και τον Πρόεδρο της Ελβετίας, το μακρύτερο σιδηροδρομικό τούνελ στον κόσμο, (μήκους19,7 χιλιόμετρων) που περνάει κάτω από τις Άλπεις και ενώνει Ιταλία με Ελβετία στο Σιμπλόν.
Η κατασκευή του τούνελ ανατέθηκε το 1890 στο Γερμανό Άλφρεντ Μπραντ.
1912. Συνεδρίασε για πρώτη φορά η νέα ελληνική Βουλή και με εντολή της κυβέρνησης Βενιζέλου, εμποδίστηκε η είσοδος των Κρητικών βουλευτών από ισχυρές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις.
1913. Υπογράφηκε στη Θεσσαλονίκη η Ελληνοσερβική συνθήκη Συμμαχίας κατά των εδαφικών βλέψεων της Βουλγαρίας.
1919. Ο Μουσταφά Κεμάλ με το πλοίο «Μπαντίρμα» έφτασε και αποβιβάστηκε με λίγους φίλους του, στη Σαμψούντα, προκειμένου να προετοιμάσει τον πόλεμο της Οθωμανικής ανεξαρτησίας και ταυτόχρονα ξεκίνησε τη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού. Το I/38 Τάγμα Ευζώνων απελευθέρωσε το Οδεμήσιο στην Ιωνία ..Στη Γένοβα διακόπηκε η διάσκεψη των Δανειστών με τους Σοβιετικούς για την πληρωμή των ρωσικών χρεών και την αποζημίωση των ξένων επενδυτών στη Ρωσία.
1920.Η XII Μεραρχία (Ξάνθης) απελευθέρωσε το Διδυμότειχο.
1935 . Η Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ απέστειλε μια μυστική επιστολή στο εσωτερικό του κόμματος με την οποία καλούσε τις οργανώσεις να προσδιορίσουν τους «εχθρούς της εργατικής τάξης» στις γραμμές του Κόμματος. Στη Γερμανία εγκαινιάστηκε μεταξύ Φραγκφούρτης και Ντάρμστατ, το πρώτο τμήμα της Reichsautobahn. Στις εκλογές στην Τσεχοσλοβακία, το Κόμμα του Κόνραντ Χένλαϊν των Σουδητών, έλαβε το 80% της ψήφου των Γερμανών και εξέλεξε 44 από τους 300 βουλευτάς του Κοινοβουλίου.
1940. Στο «Δυτικό Μέτωπο» ο 73χρονος στρατηγός Μαξίμ τον Βεϋγκάν, διαδέχτηκε, ως επικεφαλής του Γαλλικού Στρατού, τον Μωρίς Γκαμελέν και αποφάσισε να δημιουργήσει τη «γραμμή Βεϋγκάν», στη βόρεια Γαλλία, για να ανακόψει τους Γερμανούς στο Σομ.
Απομάκρυνε 15 στρατηγούς και προήγαγε επτά συνταγματάρχες σε υποστρατήγους.
Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, δήλωσε ότι ο Γάλλος Πρωθυπουργός Πολ Ρεϊνό τον διαβεβαίωσε ότι η Γαλλία θα συνεχίσει να μάχεται.
Είκοσι μια αμερικανικές Πολιτείες διαμαρτυρήθηκαν παραβίαση από τη Γερμανία της ουδετερότητας και της κυριαρχίας του Βελγίου, της Ολλανδίας και του Λουξεμβούργου.
1941.Με πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ινδοκίνας ιδρύθηκε το Μέτωπο για την ανεξαρτησία του Βιετνάμ.
1943. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, μίλησε στο αμερικανικό Κογκρέσο.
1944.Εληξε η μάχη του Μόντε Κασσίνο και οι Σύμμαχοι κατάφεραν να περάσουν από τη «γραμμή Γκούσταβ».
1945. Οι ελληνικές Αρχές ανέλαβαν την διοίκηση των Χανίων από τους γερμανούς.
Ο Πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας Έντουαρντ Μπένες υπέγραψε το Αναγκαστικό διάταγμα Νο 5 σύμφωνα με το οποίο «όλα τα περιουσιακά στοιχεία των προσώπων που με γερμανική υπηκοότητα στο έδαφος της Δημοκρατίας της Τσεχοσλοβακίας πρέπει να τεθεί υπό κρατική διοίκηση». Στο Φλένσμπουργκ συνελήφθη ο δημοσιογράφος και στέλεχος του εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Δρ. Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ . 1948. Σοβιετική πρεσβεία στην Αθήνα έκανε διάβημα προς την ελληνική κυβέρνηση για τις εκτελέσεις των Κομμουνιστών, υποστηρίζοντας ότι εκτελούνταν για τα φρονηματα τους.
1957.Μεγάλη Πυρκαγιά κατέστρεψε τις αποθήκες του Τελωνείου Πειραιώς ώστε να μην αποκαλυφθούν οι κλοπές και οι υπεξαιρέσεις. Όπως ανακοίνωσε η Πυροσβεστική «Κατσραγηκαν δέματα μεγάλης αξίας».
1960. Η βελγική Βουλή ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας του Κονγκό. Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, το πρώτο βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας δόθηκε εξ ημισείας στη Ζαν Μορό και στη Μελίνα Μερκούρη για το «Ποτέ την Κυριακή».
1967. Η ΕΣΣΔ υπέγραψε με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία τη συνθήκη που απαγορεύει τα πυρηνικά όπλα στο Διάστημα. Η αεροπορία των ΗΠΑ βομβάρδισε για πρώτη φορά την πρωτεύουσα του Βόρειου Βιετνάμ, Ανόι.
1968. Έγιναν οι διήμερες εκλογές στην Ιταλία.(19-20 Μαΐου).
1969. Στη Γερμανία, ο Χέλμουτ Κολ ανέλαβε πρωθυπουργός της Ρηνανίας-Παλατινάτου.
1971. Η Σοβιετική Ένωση εκτόξευσε το διαστημικό σκάφος Άρης 2. Στην Ελλάδα στο Στάδιο Καραϊσκάκη η Τσέλσι και η Ρεάλ Μαδρίτης αναδείχθηκαν ισόπαλες 1-1 στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης.
1973 .Ο Νικόλαος Μακαρέζος, που βρισκόταν για επίσημη επίσκεψη στο Πεκίνο. Ο Ιερώνυμος ανακάλεσε την παραίτηση του. Συναντήθηκε με τον Μάο Τσε Τουνγκ. Στην Βόννη ο Μπρέζνιεφ και ο Βίλυ Μπράντ υπέγραψαν συμφωνία δεκαετούς συνεργασίας στο εμπόριο.
1974. Στο δεύτερο γύρο των γαλλικών ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν έλαβε το 50,81% και νίκησε το Φρανσουά Μιτεράν. Ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν στον πρώτο γυρο είχε 8. 326 .774 ψήφους και στον δεύτερο 13 .396.203. Ο Μιτεράν είχε 11. 044. 373 στον πρώτο γύρο και 12 .971. 604 ή 49,19 % στον δευτερο.
1979. Συνάντηση, με πρωτοβουλία του γενικού γραμματέα του Ο.Η.Ε. Κουρτ Βαλντχάιμ, του προέδρου της Κύπρου Σπ. Κυπριανού με τον ηγέτη του τουρκοκυπριακού κράτους Ραούφ Ντενκτάς στη Λευκωσία.
1987. Ο Γεώργιος Ράλλης αποχώρησε από το κόμμα της ΝΔ.
1989. Στην Ιταλία παραιτήθηκε η κυβέρνηση Ντε Μίτα. Στην Αθήνα ίδρυση του «Ελληνικού Ριζοσπαστικού Κινήματος» από τον Αντώνη Τρίτση.
1993. Δημοψήφισμα στη Δανία για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το 56,8% είπε ΝΑΙ. Στην Ελλάδα η Βουλή αποφάσισε την σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τις τηλεφωνικές υποκλοπές της περίοδου 1985-1993
1994. Επίθεση για τη υποτίμηση της Δραχμής από τις Τράπεζες Πειραιώς, Χίου, Γιούρομπανγκ. Με εισήγηση του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία των Ποντίων , και ανακήρυξε τη 19ης Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».
1997. Ο Σάκης (Ρουβάς) μαζί με το τούρκο αδελφό του Μουράτ Κουτ κάνουν Συναυλία στην κατεχόμενη Λευκωσία. Σοβαρά επεισόδια με τραυματισμούς και συλλήψεις στην εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά της συναυλίας στην Ελεύθερη Λευκωσία.
1999. Κατά την 57η ήμερα των νατοϊκών βομβαρδισμών στην Γιουγκοσλαβία χτύπησαν με 16 πύραυλους τη νοτιοανατολική περιφέρεια του του Δήμου του Μπουγιάνοβατς. Στο Κοσσυφοπέδιο χτύπησαν στο Κόσσοβο Πόλιε την Γκνιλάνε και στο Πρίζνεν. Στη Γκνιλανε σκοτώθηκαν τρεις γυναίκες και ένας άνδρας. Βομβάρδισαν ακόμα και το χωριό Ζαγκράτσκα Χότζα κοντά στο Πρίζρεν, που είχε αποκλειστικά Αλβανούς κατοίκους. Έριξαν και πέντε πυραύλους στην αγορά ζώων στις παρυφές του Πρίζρεν, που καταγράφηκε. Στο Βελιγράδι βομβάρδισαν τις εγκαταστάσεις της «Jugopetrol» του Βελιγραδίου στην Αντα Τσινγκάλια .
Ο μεσολαβητής των Αμερικανών, ο Πρόεδρος της Φινλανδίας Μάρτι Αχτισάαρι δήλωσε ότι οι συνομιλίες μεταξύ των εκπροσώπων της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με μια κοινή προσέγγιση της κρίσης του Κοσσυφοπεδίου αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας .Ο Βίκτορ Τσερνομίρντιν πήγε στο Βελιγράδι.
Ο γερμανός καγκελάριος Σρέντερ είπε ότι συμφωνεί με τις διπλωματικές και στρατιωτικές προσπάθειες για την επίλυση της κρίσης στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά είναι αντίθετος με την αποστολή χερσαίων δυνάμεων στη Γιουγκοσλαβία. Μετά από ερωτήσεις δημοσιογράφων να σχολιάσει την δέσμευση του αλκοολικού Βρετανού υπουργού Εξωτερικών, Ρόμπιν Κουκ να σταλούν χερσαίες δυνάμεις στο Κόσσοβο , ο Σρέντερ είπε ότι «δεν είχε καμία πρόθεση να συμμετάσχει σε μια συζήτηση σχετικά με τη στάση της Βρετανίας», τονίζοντας ότι οι χερσαίες δυνάμεις δεν θα ήταν μια καλή λύση.
Είπε ακόμα ότι «έχει μεγάλες ελπίδες για μια πολιτική λύση» και ότι το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να αλλάξει τώρα τη στρατηγική της και να έχει ανεπιθύμητα ενέργειες.
Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ιμπέρ Βεντρίν δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι η τρέχουσα πολιτική του ΝΑΤΟ είναι να συνεχίσει τις αεροπορικές επιδρομές, σε συνδυασμό με τη διπλωματία. Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε τα κονδύλια έκτακτης ανάγκης 14,6 δισεκατομμύρια δολάρια, που προορίζονται κυρίως για να συνεχίσει την επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας.
Το σχέδιο νόμου για τα κεφάλαια έκτακτης ανάγκης υποστηρίχθηκε από 269 βουλευτές. Κατά ψήφισαν 158.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Χαβιέ Σολάνα δήλωσε ότι η Συμμαχία είναι «ανοιχτή στην ιδέα μιας εκεχειρίας,» αλλά ο Προέδρος της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς θα πρέπει να δώσει ένα σαφές μήνυμα ότι οι δυνάμεις ασφαλείας θα αποσυρθούν πλήρως από το Κοσσυφοπέδιο.
Ο Σολάνα τόνισε ότι οι επιθέσεις της Συμμαχίας κατά της Γιουγκοσλαβίας θα συνεχιστούν μέχρι «ο Μιλόσεβιτς να αλλάξει την σημερινή του θέση».
2006. Η πτήση 804 της EgyptAir που έκανε το δρομολόγιο Παρίσι-Κάιρο με 56 επιβάτες και 10μελές πλήρωμα εξαφανίστηκε από τα ραντάρ . Αργότερα βρέθηκε νοτιοανατολικά της Καρπάθου.
2011. Ο Ντομινίκ Στρος-Καν παραιτήθηκε από επικεφαλής του ΔΝΤ. Η ιαπωνική οικονομία μπήκε και επίσημα σε ύφεση.
Ο Δανός σκηνοθέτης Λαρς φον Τρίερ κηρύχθηκε ανεπιθύμητος στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών , έπειτα σχόλια που έκανε για τον Αδόλφο Χίτλερ.
2016. Ο Παναθηναϊκός, 83-81, τον Ολυμπιακό, στο ΣΕΦ
2017. 152 Γερμανοτσολιάδες Εαμοβούλγαροι και η Τασία είπαν ΝΑΙ στο Κιναιδοβούλιο, για το Τέταρτο μνημόνιο και στις δεσμεύσεις έναντι των δανειστών μέχρι το 2023. ΜΥΡΙΖΑ και Ημιανεξάρτητοι ψήφισαν πανηγυρίζοντας την καταστροφή της μεσαίας Τάξης.
Εφιάλτες - Παλιάνθρωποι -ΣΥΡΙΖΟπροδότες
Οι Παλιάνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζουν την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.
«Αναγνωρίζουμε τον πόνο αλλά δεν πρόκειται για Γενοκτονία», λένε τα Καθάρματα.
«Αναγνωρίζουμε τον πόνο αλλά δεν πρόκειται για Γενοκτονία», λένε τα Καθάρματα.
18/5/20
Αμβρόσιος. Στούς αφωρισμένους πλέον, εύχομαι ΚΑΛΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ
Έτσι ξεκίνησαν όλα: ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ-ΚΥΠΡΟΣ-ΑΤΤΙΛΑΣ-Μεταπολίτευση –ΝΕΑ ΕΑΜΟΚΡΑΤΙΑ
18 Μαίου 1965. Στις 18 Μαΐου 1965 στην προσκείμενη στην ΕΡΕ εφημερίδα της Λάρισας «Ημερήσιος Κήρυξ» δημοσιεύτηκε με φροντίδα της ΚΥΠ. αποκαλυπτικό άρθρο της ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, με τίτλο «Αριστερή και Κεντρώα οργάνωσις εις τον στρατόν».
Το ρεπορτάζ του «Κλιμακίου» ανέφερε ότι οι μεταθέσεις ανώτερων αξιωματικών του Γ.Ε.Σ. δεν ήταν άσχετες με το σύνδεσμο αξιωματικών, με την κωδική ονομασία «ΑΣΠΙΔΑ», ενώ υποστήριζε ότι υπήρχε και δεύτερη οργάνωση αξιωματικών, στη φρουρά των Αθηνών, γνωστή ως «ΦΕΗ».
Το ρεπορτάζ του «Κλιμακίου» ανέφερε ότι οι μεταθέσεις ανώτερων αξιωματικών του Γ.Ε.Σ. δεν ήταν άσχετες με το σύνδεσμο αξιωματικών, με την κωδική ονομασία «ΑΣΠΙΔΑ», ενώ υποστήριζε ότι υπήρχε και δεύτερη οργάνωση αξιωματικών, στη φρουρά των Αθηνών, γνωστή ως «ΦΕΗ».
Σκέπτομαι να συγκροτήσουμε μια Πανελλήνια Επιτροπή κατά της Διαφοράς, που θα ξεκινήσει την συλλογή υπογραφών για την καθαίρεση της ΚΟΝΤΗΣ ώστε να ξεμαγαρίσει ο Τόπος..
Η ΚΟΝΤΗ Κνίτισσα που έγινε ΕΓΑ και στο τέλος σκυλίτσα της Πρεσβείας, πάντα για το συμφέρον της,
είναι η προσωποποίηση της ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ.
Ο διορισμός με Κοπτάτσια από τον Ανθύπατο Τζέφρυ της ΚΟΝΤΗΣ Κνίτισας, που έγινε ΕΓΑ στο Ύπατο Αξίωμα, είναι απόδειξη της απόλυτης κατάπτωσης της Σήψης και της ΑΠΟΛΥΤΗΣ Διαφθοράς.
Διορίστηκε Δικαστής με ρουσφέτι , για να βγάζει αποφάσεις σαν πιστό κομματόσκυλο κατά παραγγελία.
Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ.
Και επειδή έκανε τη δουλειά της σαν πιστό σκυλί, την επιβράβευσαν και την έκαναν με Κοπτάστια Υπάτη.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ.
Το ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ της ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΣΗ.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
Όταν η Ελλάδα ανήκε στους Έλληνες,
Στις 18 Μαΐου 1960, δημοσιεύτηκε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκκρινε ως σύμφωνη με το Σύνταγμα τη διάταξη του νόμου 2963/1954 περί εργατικής κατοικίας, που προέβλεπε ότι « οι εμφορούμενοι υπό αντεθνικών φρονημάτων δεν δικαιούνται κατ εξαίρεσιν Εργατικής Κατοικίας».
Οι Αναθεματισμένοι πήγαν για να βγουν φωτογραφία (χωρίς μάσκες)
Όταν η Γερμανίδα Αρκούδα υπό την προτροπή του Λονδίνου εγκατέλειψε τους Έλληνες και την Κωνσταντινούπολη και επιτέθηκε στους Δυτικούς Καθολικούς Εχθρούς
Τη νύχτα της 18ης Μαίου 1792 ο ρωσικός στρατός διέβη τα σύνορα και επιτέθηκε στην Πολωνο-Λιθουανικη Κοινοπολιτεία. Η Τσαρίνα Αικατερίνη Β ' επιτέθηκε στους Πολωνούς με την έγκριση του Λονδίνου, επικαλούμενη την ανάγκη προστασίας των Ρώσων Πολιτών. Η Βαρσοβία ήταν η ανταμοιβή που προσέφερε το Λονδίνο για την εγκατάλειψη της εκστρατείας του 1792 για την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης.
του Σπύρου Χατζάρα
Το όραμα για την απελευθέρωση των χριστιανών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, «με το σπαθί και την φωτιά», διατυπώθηκε από τον απεσταλμένο του Αλέξανδρου Υψηλάντη , τον εξάδελφό του Αλέξανδρο Μουρούζη, το 1781, στην Στοά του Αγίου Ανδρέα στην Ερμανούπολη.(Το σημερινό Σίμπιου).
Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, στο Βουκουρέστι, λειτουργούσε από το 1780, υπό την κάλυψη του Αλέξανδρου Υψηλάντη, (του πρεσβυτέρου), η πρώτη « Εταιρία των Φίλων», η οποία, όπως γράφει ο Πρωτοψάλτης, ήταν «ελληνική μυστική απελευθερωτική οργάνωση , στην οποία μετείχαν εκτός των Ελλήνων και εντόπιοι Βλάχοι» .
Στην πρώτη « Εταιρία των Φίλων», συμμετείχαν και τα παιδιά του ηγεμόνα, ο εικοσάχρονος Κωνσταντίνος και ο δεκαοκτάχρονος Δημήτριος, καθώς και οι αξιωματικοί των 58 ελληνικών λόχων ,που είχε συγκροτήσει στη Βλαχία ο Υψηλάντης.
Το 1782, όταν ο Υψηλάντης ανακλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, εμπιστευόμενος τη ζωή του στον φίλο του Πόντιο βεζίρη, Ιτζέτ Αχμέτ Πασά ,
η «Εταιρεία των Φίλων», έμεινε εν υπνώσει. Τότε η «πεφωτισμένη» Μ. Αικατερίνη της Ρωσίας, υπέβαλε στον επίσης «πεφωτισμένο» Ιωσήφ Β' της Αυστροουγγαρίας, το «Ελληνικό» της σχέδιο, του οποίου εμπνευστής υπήρξε ο Γρηγόρης Αλεξάνδροβιτς Ποτέμκιν.
Οι επαφές των δύο αυτοκρατόρων , «που ήσαν πλασμένοι από την θεία πρόνοια να συμφωνούν», κατέληξαν μετά από 4 χρόνια, σε ένα γενικό σχέδιο διανομής του «Μεγάλου ασθενούς», σύμφωνα με το οποίο:
1) Η Ρωσία θα καταλάμβανε το Ότσακώφ , την Κριμαία, τη Γεωργία, τον Καύκασο, και θα έπαιρνε δύο νησιά στο Αιγαίο, «χάριν των εμπορικών της συμφερόντων».
2) Το Βελιγράδι και η Σερβία, η Βοσνία- Ερζεγοβίνη μέχρι των εκβολών του Δρίνου και τη λίμνη Σκόδρα, η Ολτενία, (Μικρά Βλαχία) μέχρι τον ποταμό Ολτ, ( Αλούτα), το Βιδίνι, το λιμάνι της Όρσοβα επί του Δουνάβεως, και η Δαλματία, (που θα την αφαιρούσαν από τη Βενετία), θα περνούσαν στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
3)Η Βενετία, που είχε αποδεχθεί το σχέδιο και ήταν «αφανής» σύμμαχος, θα έπαιρνε πίσω τις παλιές ελληνικές κτήσεις της, την Κύπρο, την Κρήτη, και την Πελοπόννησο.
4) Επί των ερειπίων του Οθωμανικού Κράτους θα εδημιουργούντο δύο νεα κράτη, το Δακικό και το «Ελληνικό βασίλειο», που επίσης ονομαζόταν, «ανατολική αυτοκρατορία», που θα είχαν ορθόδοξους ηγεμόνες.
Το «βασίλειο των Δακών», θα περιελάμβανε την Βεσσαραβία, την Μολδαβία , τη νότια Ποντόλια, και την Μπουκοβίνα.
Στο «Βασίλειο των Ελλήνων», που θα είχε πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη, θα ανήκαν οι περιοχές νότια του Δούναβη, (η Δοβρουτσά και η σημερινή Βουλγαρία, η Θράκη, η Μακεδονία, η Ήπειρος, η Στερεά, η Αλβανία ,το Μαυροβούνιο, και παράλια της Μικράς Ασίας και τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου.
Η Αικατερίνη προόριζε για τον θρόνο της Δακίας τον αγαπημένο της πρίγκιπα Ποτέμκιν, και για τον θρόνο του ελληνικού βασιλείου στην Κωνσταντινούπολη, τον εγγονό της Κωνσταντίνο, γύρω από τον οποίο υπήρχε μια ομάδα προσφυγόπουλων , όπως ο γεννημένος το 1770 Κωνσταντινουπολίτης Δημήτριος Κουρούτας , που αργότερα έγινε στρατηγός, και ο επίσης γεννημένος το 1770 Χιώτης Ιωάννης Καραγεώργης, που αργότερα παντρεύτηκε τη νόθα κόρη της Αικατερίνης και του Ποτέμκιν, Ελισάβετ.
Για να κάνουν το σχέδιο «ελκυστικό» στις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, ο Ιωσήφ και η Αικατερίνη, προσέφεραν την Αλγερία στην Ισπανία, τη Λιβύη και την Τυνησία στην Αγγλία, τη Συρία, την Παλαιστίνη, την Αίγυπτο, και τον Λίβανο στη Γαλλία. Το οθωμανικό κράτος, θα περιοριζόταν στην Ανατολία, το Ιράκ, την Ιορδανία και την Αραβία.
Η Πολωνία, θα έμενε ως είχε.
Η πρώτη αντίδραση από πλευράς των Ελλήνων εκδηλώθηκε το 1785, με το «Ελληνικό» σχέδιο, που υπέβαλε στον Ιωσήφ Β' και μέσω εκείνου στην Μ. Αικατερίνη, ο "πεφωτισμένος αδελφός" Αλέξανδρος Υψηλάντης, που διατηρούσε αλληλογραφία με τον καγκελάριο της Αυστρίας Ιωσήφ, Κάουνιτς. Το σχέδιο του Υψηλάντη ξέρουμε ότι «ενεκρίθη», αλλά δεν μας έχουν πει εκείνοι που βλέπουν τα χειρόγραφα τις παρατηρήσεις του Ιωσήφ.
Προς το τέλος της ίδιας χρονιάς, εμφανίστηκε στο Ιάσιο, και ο «πολιτικός φορέας», της «Ρουσογραικίας», που ήθελε να δημιουργήσει η Αικατερίνη, μέσα από την Στοά «Φοίνιξ», που ίδρυσε , με την έγκριση της μητέρας Στοάς της Βιέννης, ο «πεφωτισμένος
» Αλέξανδρος Ι. Μαυροκορδάτος, που διορίστηκε ηγεμόνας της Μολδαβίας . Με τα «σούρτα- φέρτα» των «αποστόλων» στα σχέδιο εντάχθηκαν και οι οπλαρχηγοί της Πελοποννήσου, που συγκρότησαν την «Ομοσπονδία των αρματωλών», υπό τον Ζαχαριά Παντελεάνο.(Τον Μπαρμπιτσιώτη)
Η Στοά «Φοίνιξ», κάλυπτε τη δράση της ομώνυμης μυστικής εταιρίας , που διαδέχθηκε την «Εταιρία των Φίλων», ως η ελληνική μυστική απελευθερωτική οργάνωση, η οποία θα εργαζόταν προς όφελος των Ελλήνων, αλλά και του ίδιου του Μαυροκορδάτου, που προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στο Ρωσικό του παρελθόν και την Αυστριακή πολιτική, ώστε να γίνει ανεξάρτητος ηγεμών μετά τον αναμενόμενο, 8ο Ρώσσο-τουρκικό πόλεμο.
Η «μυστική εταιρία» , διαδόθηκε ταχέως , όπως αναφέρει και ο Ε.Γ. Πρωτοψάλτης, στην Κωνσταντινούπολη, στη Μολδοβλαχία, στη Στερεά, την Ήπειρο, τη Μακεδονία, και τη νησιώτικη Ελλάδα, και απέκτησε μέλη και παραρτήματα στη Βιέννη, τη Μόσχα, τη Νίζνα, και την αγία Πετρούπολη .
Τα μέλη του «Φοίνικα» , ήσαν κατά κύριο λόγο οι έλληνες έμποροι, στα εμπορικά κέντρα, και διανοούμενοι.
Οι περισσότεροι ήσαν Τέκτονες, διότι η διάδοση της «εταιρείας», έγινε μέσω των «Στοών» της Ανατολής, στην Κωνσταντινούπολη τη Σμύρνη, και τα Επτάνησα.
Oι «πράκτορες» της Αικατερίνας, που διέσχιζαν και πάλι τον ελληνικό χώρο, όπως και στα Ορλωφικά, για να ξεσηκώσουν τους Έλληνες σε επανάσταση, ήσαν άνθρωποι συνδεδεμένοι με τον «Φοίνικα».
Παράλληλα, για τον καλύτερο συντονισμό της προσπάθειας, η Μεγάλη Αικατερίνη, διόρισε ως Ρώσο πρόξενο στην Κέρκυρα, τον Λυμπεράκη Μπενάκη γιό του Παναγιώτη, και εγγονό του Λυμπέριου Γερακάρη, που ήταν η ψυχή της όλης κίνησης.
Ο Λυμπέριος Μπενάκης, κατά τα Ορλωφικά, κατατάχθηκε στο ρωσικό στόλο, (όπως και ο Λάμπρος Κατσώνης), και το 1774 προήχθη σε ανθυπολοχαγό. Το 1776, πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να επιτύχει στα πλαίσια των ρωσο-τουρκικών διαπραγματεύσεων, την αποκατάσταση της περιουσίας του. Επέστρεψε στη Ρωσία, στην Κριμαία, και το 1783 προήχθη σε ταγματάρχη, και μετά διορίσθηκε γενικός πρόξενος στην Κέρκυρα, όπου συνδέθηκε στενά με την οικογένεια Καποδίστρια. Διορίστηκαν ακόμα ο πρώην αρματολός Ζαγορίσκος ως υποπρόξενος, στην Ζάκυνθο, ο υπολοχαγός του Ρωσικού στρατού Πάνος Μητσικέλης πρόξενος στην Ήπειρο, ο ταγματάρχης Λουίτζι Σωτήρης στη Χειμάρα , και στην Κεφαλληνία ο πρίγκιπας Δ. Κομνηνός, οι οποίοι είχαν οδηγίες να έρθουν σε επαφή με τους κυριότερους κατά τόπους οπλαρχηγούς και άρχοντες, για να προετοιμάσουν το κίνημα.
Από ρωσικής πλευράς γενικός συντονιστής ήταν, ο Ρώσος πρέσβης στη Βενετία στρατηγός Ιβάν Ζαμπορόβσκι , ο οποίος έλαβε οδηγίες «να ενεργήσει για την εξέγερση των ορθοδόξων λαών»,(Έλληνες και Σέρβοι), να συνάψει στενές σχέσεις με τους έλληνες στο Αιγαίο και την Ήπειρο, «προσέχοντας να μην τους δυσαρεστήσει» και «ακλουθώντας τις προτάσεις τους», ώστε, «να επιτύχει να αποσπάσει την εμπιστοσύνη τους», προς τη Ρωσία.
Οι διαφωνίες των Ελλήνων, με το σχέδιο Ποτέμκιν, αφορούσαν προφανώς την τύχη της Πελοποννήσου, της Κρήτης, και της Κύπρου.Ούτε ο Μπενάκης, ούτε ο Κομνηνός μπορούσαν να δεχθούν τη νέα Ενετοκρατία .
Οι οδηγίες της Αικατερίνης προς τον Ζαμπορόβσκι, αποκαλύπτουν την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στην επανάσταση του 1770, και το ελληνικό επαναστατικό κίνημα, που άρχισε να δημιουργείται το 1785.
Τα «Ορλωφικά», δεν είχαν πίσω τους οργανωμένο πολιτικό φορέα. Ήσαν κίνημα προσωπικοτήτων, που πείστηκαν ή παρασύρθηκαν από τη ρωσική προπαγάνδα και τις υποκειμενικές τους επιθυμίες.
Το κίνημα του 1785, που καλλιεργήθηκε από τη ρωσική προπαγάνδα, είχε πίσω του έναν πολιτικό φορέα, που είχε προτάσεις για τα ελληνικά συμφέροντα, και υποστήριξε πολιτικά τον Λάμπρο.
Το φθινόπωρο του 1786 στην Πόλη , ή φιλοπόλεμη μερίδα των Τούρκων είχε επικρατήσει ολοκληρωτικά. Σε αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις και συσκέψεις εξετάσθηκε ο κατάλογος των απαιτήσεων , για την Κριμαία, τον Καύκασο, και την ελεύθερη ναυσιπλοΐα, πού έχει φέρει από την αγία Πετρούπολη ό ειδικός απεσταλμένος της Τσαρίνας Λάσκαροφ.
Η τουρκική πλευρά αρνήθηκε και την παραμικρή παραχώρηση.
Παράλληλα η πολιτική δραστηριότητα του Μαυροκορδάτου στο Ιάσιο, και οι επαφές του μέσω του δικτύου του «Φοίνικα», οι συζητήσεις και τα σχέδια για την απελευθέρωση από τον Τουρκικό Ζυγό , των Ελλήνων, και των άλλων υποδούλων λαών της Βαλκανικής , έφτασαν και στα αυτιά των Τούρκων.
Ο μεγάλος ενθουσιασμός που επικρατούσε, λόγω του επικείμενου πολέμου, οδήγησε στην ευρύτερη διάδοση των πληροφοριών οπότε οι ανταγωνιστικές «Φαναριώτικες» οικογένειες των μεταφραστών ,κάρφωσαν τα σχέδια του Μαυροκορδάτου στις διπλωματικές αποστολές της Αγγλίας και της Γαλλίας που με τη σειρά τους κατέδωσαν τους Ρώσους στους Τούρκους.
Το Φιρμάνι για την καθαίρεση του ηγεμόνα της Μολδαβίας, υπογράφηκε στην Πόλη στις 3 /14 Δεκεμβρίου 1786 και έφτασε Ιάσιο 9 μέρες μετά.
Ο Μαυροκορδάτος, δεν επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη.
Την νύχτα της 25ης προς την 26η ‘Ιανουαρίου του 1787, μετά από συνεννόηση με τον Ρώσο πρόξενο στο ‘Ιάσιο, έγινε «Φυραρής» .
Το βράδυ της 27ης πέρασε τον Δνείστερο και εισήλθε στο πολωνικό έδαφος. Λίγες μέρες αργότερα, έφτασε στις όχθες του Δνείπερου, για να ζητήσει την προστασία της Αικατερίνης και να βρει καταφύγιο στην ρωσική επικράτεια .
Μαζί του ήσαν 30 άτομα. Ανάμεσα τους ο Αντώνης Ζαγοραίος, ο μετέπειτα Ρήγας Φεραίος, ο οποίος πρωταγωνιστεί στην τρίτη ιστορία του μυθιστορήματος του Μαυροκορδάτου, «Έρωτος Αποτελέσματα», που εκτυλίσσετο στην Πολτάβα, τόπο της πρώτης εγκατάστασης του Φυραρή , στην ρωσική επικράτεια.
Ο εξωμότης ,Πόντιος Βεζύρης, Γιουσούφ πασάς, που ηγείτο της φιλοπόλεμης και αγγλόφιλης παράταξης, μαζί με τον Χασάν Τζαζαερλή Καπουδάν Πασά, διόρισαν αντικαταστάτη του Μαυροκορδάτου, έναν δικό τους άνθρωπο, τον ‘Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο οποίος ωστόσο, είχε και την υποστήριξη της Ρωσίας καθώς και της Αυστρίας, λόγω και του υπομνήματος του, στον οποίο ανέθεσαν τη διοίκηση των τουρκιών δυνάμεων στον Δούναβη, ενώ ο Ρήγας , που προήρχετο από τον «οίκο των Υψηλαντών», επέστρεψε στο Ιάσιο, και ανέλαβε τον συντονισμό του Φοίνικα και του δικτύου του.
Στο πλαίσιο της προετοιμαζόμενης σύρραξης, από τον Μάρτιο ως τον Αύγουστο του 1787 (οπότε ή Τουρκία κήρυξε τον Πόλεμο κατά της Ρωσίας), το ζήτημα του (Φυραρή) Μαυροκορδάτου περιελήφθη στις διακοινώσεις, και τα τελεσίγραφα των αντιπάλων .
Η τουρκική πλευρά ζητούσε να της παραδοθεί ο φυγάδας έκπτωτος ηγεμόνας, αλλά αντιμετώπισε την κατηγορηματική άρνηση της Τσαρίνας.
Τον Ιανουάριο του 1787, η Μ. Αικατερίνη ξεκίνησε από την Αγία Πετρούπολη, μια εξάμηνη «θριαμβευτική περιοδεία» προς τη Νέα Ρωσία , για «να γνωρίσει από κοντά την ανορθωμένη οικονομική και αμυντική κατάσταση στα απελευθερωμένα εδάφη».
Στην επίσημη συνοδεία της αυτοκράτειρας συμμετείχαν, ως προσκεκλημένοι, και οι διπλωματικοί εκπρόσωποι της Αγγλίας και της Γαλλίας , οι οποίοι θα έπρεπε να αναφέρουν στις κυβερνήσεις τους, την πολεμική ισχύ της Ρωσίας και την ετοιμότητα της για τον αναμενόμενο πόλεμο με την Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα.
Η «παράσταση», για την τη λατρεία και την αφοσίωση των Ελλήνων στην Αικατερίνη, από την οποία περίμεναν την λύτρωση των σκλάβων αδελφών τους, άρχισε από τη Νίζνα, όπου ενσωματώθηκε στην «αυλή» και ο Μαυροκορδάτος.
Στην Κριμαία, όπου έφτασε στα τέλη Μαΐου , την ανέμεναν ο «πεφωτισμένος», αυτοκράτορας Ιωσήφ Β΄, (που συμμετείχε στην συνέχεια της περιοδεία με το ψευδώνυμο «κόμης Φαλκενστάιν»), και ο βασιλιάς της Πολωνίας Στανισλάβ-Αύγουστος Πονιατόφσκι.
Η Μ. Αικατερίνη και οι προσκεκλημένοι της, επιθεώρησαν τις οχυρώσεις και τις ναυτικές υποδομές της Σεβαστούπολης, και στις 24 Μαΐου/4 Ιουνίου, στον δρόμο προς την Μπαλακλάβα, στις εννέα το πρωί, συνάντησαν το πρώτο γυναικείο στρατιωτικό σώμα στη σύγχρονη ιστορία, τον λόχο των ελληνίδων αμαζόνων, που είχε δημιουργήσει ο Ποτέμκιν.
Εκατό έφιππες «Αμαζόνες», αρματωμένες με μακρύκαννα τουφέκια με επικεφαλής την διοικητή τους Ελένη Σαράντη, (σύζυγο του Ιωάννη Σαράντη, αδελφού του αντισυνταγματάρχη του Τάγματος της Μπαλακλάβα Πάβελ Σαράντοβ) , ήταν παραταγμένες σε μια ψευτο-δεντροστοιχία από πορτοκαλιές, λεμονιές και δάφνες.
Στο σημείο αυτό συνενώθηκαν με τον «λόχο των Αμαζόνων» οι έλληνες πρόσφυγες των Ορλοφικών από τη Μπαλακλάβα.
Στην τελετή της υποδοχής, πρωτοστατούσε ο Έλληνας ιερέας του Τάγματος της Μπαλακλάβα, Ανανίας.
Στο τέλος της περιοδείας, η Μεγάλη Αικατερίνη και ο «κόμης Φαλκενστάιν», εισήλθαν στη Χερσώνα περνώντας κάτω από κάτω μια αψίδα που έγραφε στα ελληνικά, «προς το Βυζάντιο», και έμειναν τρείς μέρες στην πόλη, όπου τότε ζούσε και ο Ευγένιος Βούλγαρης, και ολοκλήρωσαν τις συμφωνίες για τον επικείμενο πόλεμο.
Η ώρα της «χριστιανικής σταυροφορίας» στην Ανατολή πλησίαζε.
Στο πολεμικό «μανιφέστο» της Αικατερίνης, πού δόθηκε στην δημοσιότητα τον Σεπτέμβριο τού 1787, η Τσαρίνα, προσκαλούσε όλο τον χριστιανικό κόσμο να ενώσει «τις ευχές και τις δυνάμεις του, εναντίον τού εχθρού τής Χριστιανοσύνης», και καλούσε τον ορθόδοξο κλήρο και τον κάθε Έλληνα, κατά τη γραφή του Π. Χιώτη, «…να συμεθέξωσι προς την επιθυμίαν της, εις το να ελευθερώση την ορθόδοξον εκκλησίαν από τον θεοστηγή Τουρκικόν ζυγόν.
Να λάβωσι τα όπλα και να υπάγωσι να αποδιώξωσι τους εχθρούς του χριστιανικού ονόματος εκ των τόπων, ους αδίκως αφήρπασαν, και να αναλάβωσιν οι Έλληνες την αρχαίαν των ελευθερίαν και εθνικήν ανεξαρτησίαν….».
Η διακήρυξη της Μ.Αικατερίνης , στην οποία γινόταν αναφορά στον φόνο τού ηγεμόνα Γρηγορίου Γκίκα (το 1777) και υπογραμμιζόταν πώς και ό ‘Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος «κινδύνευσε να έχει την ιδία τύχη, και γι’ αυτό «ζήτησε προστασία στους κόλπους της ορθοδόξου εκκλησίας μας , η οποία και του έδωσε άσυλο, όπως είχε υποχρέωση», μοιράστηκε σε χιλιάδες αντίτυπα στην ηπειρωτική Ελλάδα και τα Επτάνησα, με ευθύνη των προξένων της Ρωσίας.
Οι επιχειρήσεις των Τούρκων που κήρυξαν πρώτοι τον Πόλεμο, άρχισαν στον Δνείστερο, στο «θέατρο» της Ουκρανίας, και στόχευαν στην ανακατάληψη της Κριμαίας.
Η Τουρκική επίθεση αποκρούστηκε τον Οκτώβριο από τον στρατηγό Σουβαρόφ.
Την ίδια εποχή, ο ταγματάρχης του ρωσικού στρατού Λάμπρος Κατσώνης, στάλθηκε από τον Ποτέμκιν, «ανεπίσημα», στην Ελλάδα, ο δε Μυκονιάτης Αντώνιος Ψαρρός , εστάλη στις Συρακούσες , με τον τίτλο του στρατηγού και με άφθονα χρηματικά μέσα, για να διοργανώσει την επανάσταση των Χριστιανών της Βαλκανικής, και ιδίως των Ελλήνων, που έπρεπε να αρχίσει μόλις εμφανιζόταν στο Αιγαίο, η Ρωσική μοίρα της Μεσογείου, που προετοιμαζόταν στον ναύσταθμο της Κροστάνδης.
Διοικητής του ρωσικού κρατικού στόλου στη Μεσόγειο, σε αντίθεση με τη μοίρα του Κατσώνη που ήταν «ιδιωτικού δικαίου», ήταν ο εγγλέζος υποναύαρχος Γκίμπς , που προσέλαβε έναν Μαλτέζο καπετάνιο τον Γουλιέλμο Λορέντσο, που ουδέν προσέφερε στον Κατσώνη, αλλά αντίθετα λεηλάτησε ελληνικά νησιά, ενώ ο Ψαρρός, βασικά κοίταξε να επωφεληθεί από τη διαχείριση.
Ο Λάμπρος Κατσώνης, έφυγε από το στρατόπεδο του Ποτέμκιν, που πολιορκούσε το Ουσακόφ , με 6 Έλληνες συντρόφους του, έχοντας την άδεια να υψώσει τη Ρωσική πολεμική σημαία σε δεκαοκτώ καράβια, και ταξίδεψε δια ξηράς μέχρι την Τεργέστη.
Στη Βιέννη έγινε ενθουσιωδώς δεκτός, και το παράρτημα της «Εταιρίας του Φοίνικα» , και δημιούργησε ερανική επιτροπή για τη χρηματοδότηση της επανάστασης.
Ο ίδιος μηχανισμός μερικά χρόνια αργότερα στήριξε τον Ρήγα.
Μεταξύ των Ελλήνων της αυστριακής πρωτεύουσας επικρατούσε η πεποίθηση ότι επιτέλους είχε έλθει ή ώρα τής συντριβής τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ή απελευθέρωση τής Πατρίδας.
«Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ναι».
Τα βλέμματα όλων των Ελλήνων είχαν στραφεί στη σκλάβα πατρίδα και όλοι ετοιμάζονταν να τη βοηθήσουν να σπάσει τα δεσμά της.
Οι ενθουσιώδεις επικλήσεις του Κατσώνη τους εύρισκαν όλους πρόθυμους για θυσίες για την μεγάλη ιδέα. Οι νέοι έτρεχαν να καταταγούν στα πληρώματα του στόλου πού ετοιμαζόταν. Όπως έγραφε ο Κ. Κούμας , « Ταύτην τήν φοράν, έφαίνοντο οί Τούρκοι ότι δεν θέλουν αποφύγει την μοίραν των».
Στο μέτωπο του Δούναβη, η Αυστρία κήρυξε τον πόλεμο στην Τουρκία
στις 9 Φεβρουαρίου 1788.
Ο Ιωσήφ βρισκόταν στο μέτωπο του Βελιγραδίου, και από το Σεμλίνο,(Ζέμουν), εξέδωσε την πολεμική του διακοίνωση, προς τις ευρωπαϊκές αυλές στην οποία ανέφερε : «Επέστη ό χρόνος, κατά τον οποίο , εμφανιζόμενος ως εκδικητής της ανθρωπότητος , αναλαμβάνω να αποζημιώσω την Ευρώπη δια όσα έπαθεν άλλοτε δεινά υπό των κανιβάλων Τούρκων και ελπίζω να αποκαθάρω τον κόσμο, φυλής βαρβάρου, που για τόσον χρόνο ήτο ή μάστιξ αυτού».
Ανατολικότερα, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, που βρισκόταν σε επαφή με τη Βιέννη, και τη Ρωσία, «αιφνιδιάστηκε», και ο στρατηγός Freiherr von Laudon κατάλαβε το Ιάσιο, τον Απρίλιο του 1788, συλλαμβάνοντας τον αιχμάλωτο.
Η Τουρκική αντεπίθεση, ανάγκασε τους Αυστριακούς να υποχωρήσουν και η Πύλη διόρισε, με την υποστήριξη του γηραιού Χασάν Τζαζαερλή Καπουδάν Πασά , ως ηγεμόνα και της Μολδαβίας, τον Νικόλαο Μαυρογένη, στον οποίο ανατέθηκε η αρχιστρατηγία των τουρκικών δυνάμεων.
Στη Βιέννη, «ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι» του δύστυχου Ιωσήφ, που κήρυξε τον πόλεμο κατά των «κανιβάλων Τούρκων», παρά την αντίθεση της «μητέρας του Κόσμου».
Το εσωτερικό μέτωπο κατέρρευσε. Η στοά της Βιέννης πέρασε ανοιχτά στην αντιπολίτευση και τον κατήγγειλε ότι πρόδωσε τις αρχές της «πεφωτισμένης δεσποτείας».
Οι τιμές των τροφίμων διπλασιάστηκαν και για πρώτη φορά στη Βιέννη,
οι πεινασμένοι λεηλάτησαν αρτοποιεία , ενώ ο «φόβος» της υποχρεωτικής στράτευσης, οδήγησε πολλές αριστοκρατικές οικογένειες να εγκαταλείψουν τη Βιέννη.
Ωστόσο μετά την άφιξη στο μέτωπο του Δούναβη, της Ρωσικής δύναμης που ενώθηκε με τους Αυστριακούς, οι Τούρκοι υπέστησαν δύο συντριπτικές ήττες τον Ιούλιο του 1789 στη Φωξάνη και τον Σεπτέμβριο στο Μαρτινέστι,
και υποχρεώθηκαν να εκκενώσουν τις παραδουνάβιες ηγεμονίες.
Στις 8 Οκτώβριου οι Αυστριακοί κατέλαβαν, (επιτέλους) το φρούριο του Βελιγραδίου, και στις 6 Δεκεμβρίου, οι Ρώσοι υπό τον στρατηγό Ποτέμκιν κατέλαβαν το Φρούριο του Ουσακόφ.
Παράλληλα ο τουρκικός στόλος δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει, στη Μαύρη Θάλασσα, τον ρωσικό, που διοικούσε ο Φιόντορ Ουσακόφ.
Έδωσε τέσσερεις ναυμαχίες, και υποχώρησε σε όλες, με απώλειες.
Ο 8ος ρώσο-τουρκικός πόλεμος, είχε ουσιαστικά τελειώσει τον χειμώνα του 1789.
Ο τουρκικός στρατός είχε καταρρεύσει, και είχε υποστεί τεράστιες απώλειες ενώ η τακτική και τεχνολογική αδυναμία του ήταν ολοφάνερη.
Ο δρόμος για την Κωνσταντινούπολη ήταν ανοιχτός.
Τα πράγματα όμως, δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμεναν, οι Έλληνες, ο Υψηλάντης , ο Μαυροκορδάτος, και ο Κατσώνης.
Οι διπλωματικές προσπάθειες της Αγγλίας, με τη βοήθεια και του «Φωτός» της μητέρας του Κόσμου», απέτρεψαν, την προέλαση των ρωσικών και των Αυστριακών στρατευμάτων στο νότο. Η Ελλάδα δεν επρόκειτο να απελευθερωθεί με το «σπαθί και τη φωτιά».
Το Λονδίνο προσεφερε στην Αικατερίνη την Πολωνία.
Περισσότερα για την συναρπαστική συνεχεία στο Βιβλίο μου,
"Η Επανάσταση των Φιλογενών"
που επανεκδόθηκε.
 |
| Γελοιογραφία της εποχής όπου ο αγγλικός Δαίμων προσφέρει στην Αρκούδα την Βαρσοβία και με το άλλο χέρι παίρνει πίσω, την "τούρτα Κωνσταντινούπολη". |
Το όραμα για την απελευθέρωση των χριστιανών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, «με το σπαθί και την φωτιά», διατυπώθηκε από τον απεσταλμένο του Αλέξανδρου Υψηλάντη , τον εξάδελφό του Αλέξανδρο Μουρούζη, το 1781, στην Στοά του Αγίου Ανδρέα στην Ερμανούπολη.(Το σημερινό Σίμπιου).
Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, στο Βουκουρέστι, λειτουργούσε από το 1780, υπό την κάλυψη του Αλέξανδρου Υψηλάντη, (του πρεσβυτέρου), η πρώτη « Εταιρία των Φίλων», η οποία, όπως γράφει ο Πρωτοψάλτης, ήταν «ελληνική μυστική απελευθερωτική οργάνωση , στην οποία μετείχαν εκτός των Ελλήνων και εντόπιοι Βλάχοι» .
Στην πρώτη « Εταιρία των Φίλων», συμμετείχαν και τα παιδιά του ηγεμόνα, ο εικοσάχρονος Κωνσταντίνος και ο δεκαοκτάχρονος Δημήτριος, καθώς και οι αξιωματικοί των 58 ελληνικών λόχων ,που είχε συγκροτήσει στη Βλαχία ο Υψηλάντης.
Το 1782, όταν ο Υψηλάντης ανακλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, εμπιστευόμενος τη ζωή του στον φίλο του Πόντιο βεζίρη, Ιτζέτ Αχμέτ Πασά ,
η «Εταιρεία των Φίλων», έμεινε εν υπνώσει. Τότε η «πεφωτισμένη» Μ. Αικατερίνη της Ρωσίας, υπέβαλε στον επίσης «πεφωτισμένο» Ιωσήφ Β' της Αυστροουγγαρίας, το «Ελληνικό» της σχέδιο, του οποίου εμπνευστής υπήρξε ο Γρηγόρης Αλεξάνδροβιτς Ποτέμκιν.
Οι επαφές των δύο αυτοκρατόρων , «που ήσαν πλασμένοι από την θεία πρόνοια να συμφωνούν», κατέληξαν μετά από 4 χρόνια, σε ένα γενικό σχέδιο διανομής του «Μεγάλου ασθενούς», σύμφωνα με το οποίο:
1) Η Ρωσία θα καταλάμβανε το Ότσακώφ , την Κριμαία, τη Γεωργία, τον Καύκασο, και θα έπαιρνε δύο νησιά στο Αιγαίο, «χάριν των εμπορικών της συμφερόντων».
2) Το Βελιγράδι και η Σερβία, η Βοσνία- Ερζεγοβίνη μέχρι των εκβολών του Δρίνου και τη λίμνη Σκόδρα, η Ολτενία, (Μικρά Βλαχία) μέχρι τον ποταμό Ολτ, ( Αλούτα), το Βιδίνι, το λιμάνι της Όρσοβα επί του Δουνάβεως, και η Δαλματία, (που θα την αφαιρούσαν από τη Βενετία), θα περνούσαν στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
3)Η Βενετία, που είχε αποδεχθεί το σχέδιο και ήταν «αφανής» σύμμαχος, θα έπαιρνε πίσω τις παλιές ελληνικές κτήσεις της, την Κύπρο, την Κρήτη, και την Πελοπόννησο.
4) Επί των ερειπίων του Οθωμανικού Κράτους θα εδημιουργούντο δύο νεα κράτη, το Δακικό και το «Ελληνικό βασίλειο», που επίσης ονομαζόταν, «ανατολική αυτοκρατορία», που θα είχαν ορθόδοξους ηγεμόνες.
Το «βασίλειο των Δακών», θα περιελάμβανε την Βεσσαραβία, την Μολδαβία , τη νότια Ποντόλια, και την Μπουκοβίνα.
Στο «Βασίλειο των Ελλήνων», που θα είχε πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη, θα ανήκαν οι περιοχές νότια του Δούναβη, (η Δοβρουτσά και η σημερινή Βουλγαρία, η Θράκη, η Μακεδονία, η Ήπειρος, η Στερεά, η Αλβανία ,το Μαυροβούνιο, και παράλια της Μικράς Ασίας και τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου.
Η Αικατερίνη προόριζε για τον θρόνο της Δακίας τον αγαπημένο της πρίγκιπα Ποτέμκιν, και για τον θρόνο του ελληνικού βασιλείου στην Κωνσταντινούπολη, τον εγγονό της Κωνσταντίνο, γύρω από τον οποίο υπήρχε μια ομάδα προσφυγόπουλων , όπως ο γεννημένος το 1770 Κωνσταντινουπολίτης Δημήτριος Κουρούτας , που αργότερα έγινε στρατηγός, και ο επίσης γεννημένος το 1770 Χιώτης Ιωάννης Καραγεώργης, που αργότερα παντρεύτηκε τη νόθα κόρη της Αικατερίνης και του Ποτέμκιν, Ελισάβετ.
Για να κάνουν το σχέδιο «ελκυστικό» στις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, ο Ιωσήφ και η Αικατερίνη, προσέφεραν την Αλγερία στην Ισπανία, τη Λιβύη και την Τυνησία στην Αγγλία, τη Συρία, την Παλαιστίνη, την Αίγυπτο, και τον Λίβανο στη Γαλλία. Το οθωμανικό κράτος, θα περιοριζόταν στην Ανατολία, το Ιράκ, την Ιορδανία και την Αραβία.
Η Πολωνία, θα έμενε ως είχε.
Η πρώτη αντίδραση από πλευράς των Ελλήνων εκδηλώθηκε το 1785, με το «Ελληνικό» σχέδιο, που υπέβαλε στον Ιωσήφ Β' και μέσω εκείνου στην Μ. Αικατερίνη, ο "πεφωτισμένος αδελφός" Αλέξανδρος Υψηλάντης, που διατηρούσε αλληλογραφία με τον καγκελάριο της Αυστρίας Ιωσήφ, Κάουνιτς. Το σχέδιο του Υψηλάντη ξέρουμε ότι «ενεκρίθη», αλλά δεν μας έχουν πει εκείνοι που βλέπουν τα χειρόγραφα τις παρατηρήσεις του Ιωσήφ.
Προς το τέλος της ίδιας χρονιάς, εμφανίστηκε στο Ιάσιο, και ο «πολιτικός φορέας», της «Ρουσογραικίας», που ήθελε να δημιουργήσει η Αικατερίνη, μέσα από την Στοά «Φοίνιξ», που ίδρυσε , με την έγκριση της μητέρας Στοάς της Βιέννης, ο «πεφωτισμένος
» Αλέξανδρος Ι. Μαυροκορδάτος, που διορίστηκε ηγεμόνας της Μολδαβίας . Με τα «σούρτα- φέρτα» των «αποστόλων» στα σχέδιο εντάχθηκαν και οι οπλαρχηγοί της Πελοποννήσου, που συγκρότησαν την «Ομοσπονδία των αρματωλών», υπό τον Ζαχαριά Παντελεάνο.(Τον Μπαρμπιτσιώτη)
Η Στοά «Φοίνιξ», κάλυπτε τη δράση της ομώνυμης μυστικής εταιρίας , που διαδέχθηκε την «Εταιρία των Φίλων», ως η ελληνική μυστική απελευθερωτική οργάνωση, η οποία θα εργαζόταν προς όφελος των Ελλήνων, αλλά και του ίδιου του Μαυροκορδάτου, που προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στο Ρωσικό του παρελθόν και την Αυστριακή πολιτική, ώστε να γίνει ανεξάρτητος ηγεμών μετά τον αναμενόμενο, 8ο Ρώσσο-τουρκικό πόλεμο.
Η «μυστική εταιρία» , διαδόθηκε ταχέως , όπως αναφέρει και ο Ε.Γ. Πρωτοψάλτης, στην Κωνσταντινούπολη, στη Μολδοβλαχία, στη Στερεά, την Ήπειρο, τη Μακεδονία, και τη νησιώτικη Ελλάδα, και απέκτησε μέλη και παραρτήματα στη Βιέννη, τη Μόσχα, τη Νίζνα, και την αγία Πετρούπολη .
Τα μέλη του «Φοίνικα» , ήσαν κατά κύριο λόγο οι έλληνες έμποροι, στα εμπορικά κέντρα, και διανοούμενοι.
Οι περισσότεροι ήσαν Τέκτονες, διότι η διάδοση της «εταιρείας», έγινε μέσω των «Στοών» της Ανατολής, στην Κωνσταντινούπολη τη Σμύρνη, και τα Επτάνησα.
Oι «πράκτορες» της Αικατερίνας, που διέσχιζαν και πάλι τον ελληνικό χώρο, όπως και στα Ορλωφικά, για να ξεσηκώσουν τους Έλληνες σε επανάσταση, ήσαν άνθρωποι συνδεδεμένοι με τον «Φοίνικα».
Παράλληλα, για τον καλύτερο συντονισμό της προσπάθειας, η Μεγάλη Αικατερίνη, διόρισε ως Ρώσο πρόξενο στην Κέρκυρα, τον Λυμπεράκη Μπενάκη γιό του Παναγιώτη, και εγγονό του Λυμπέριου Γερακάρη, που ήταν η ψυχή της όλης κίνησης.
Ο Λυμπέριος Μπενάκης, κατά τα Ορλωφικά, κατατάχθηκε στο ρωσικό στόλο, (όπως και ο Λάμπρος Κατσώνης), και το 1774 προήχθη σε ανθυπολοχαγό. Το 1776, πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να επιτύχει στα πλαίσια των ρωσο-τουρκικών διαπραγματεύσεων, την αποκατάσταση της περιουσίας του. Επέστρεψε στη Ρωσία, στην Κριμαία, και το 1783 προήχθη σε ταγματάρχη, και μετά διορίσθηκε γενικός πρόξενος στην Κέρκυρα, όπου συνδέθηκε στενά με την οικογένεια Καποδίστρια. Διορίστηκαν ακόμα ο πρώην αρματολός Ζαγορίσκος ως υποπρόξενος, στην Ζάκυνθο, ο υπολοχαγός του Ρωσικού στρατού Πάνος Μητσικέλης πρόξενος στην Ήπειρο, ο ταγματάρχης Λουίτζι Σωτήρης στη Χειμάρα , και στην Κεφαλληνία ο πρίγκιπας Δ. Κομνηνός, οι οποίοι είχαν οδηγίες να έρθουν σε επαφή με τους κυριότερους κατά τόπους οπλαρχηγούς και άρχοντες, για να προετοιμάσουν το κίνημα.
Από ρωσικής πλευράς γενικός συντονιστής ήταν, ο Ρώσος πρέσβης στη Βενετία στρατηγός Ιβάν Ζαμπορόβσκι , ο οποίος έλαβε οδηγίες «να ενεργήσει για την εξέγερση των ορθοδόξων λαών»,(Έλληνες και Σέρβοι), να συνάψει στενές σχέσεις με τους έλληνες στο Αιγαίο και την Ήπειρο, «προσέχοντας να μην τους δυσαρεστήσει» και «ακλουθώντας τις προτάσεις τους», ώστε, «να επιτύχει να αποσπάσει την εμπιστοσύνη τους», προς τη Ρωσία.
Οι διαφωνίες των Ελλήνων, με το σχέδιο Ποτέμκιν, αφορούσαν προφανώς την τύχη της Πελοποννήσου, της Κρήτης, και της Κύπρου.Ούτε ο Μπενάκης, ούτε ο Κομνηνός μπορούσαν να δεχθούν τη νέα Ενετοκρατία .
Οι οδηγίες της Αικατερίνης προς τον Ζαμπορόβσκι, αποκαλύπτουν την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στην επανάσταση του 1770, και το ελληνικό επαναστατικό κίνημα, που άρχισε να δημιουργείται το 1785.
Τα «Ορλωφικά», δεν είχαν πίσω τους οργανωμένο πολιτικό φορέα. Ήσαν κίνημα προσωπικοτήτων, που πείστηκαν ή παρασύρθηκαν από τη ρωσική προπαγάνδα και τις υποκειμενικές τους επιθυμίες.
Το κίνημα του 1785, που καλλιεργήθηκε από τη ρωσική προπαγάνδα, είχε πίσω του έναν πολιτικό φορέα, που είχε προτάσεις για τα ελληνικά συμφέροντα, και υποστήριξε πολιτικά τον Λάμπρο.
Το φθινόπωρο του 1786 στην Πόλη , ή φιλοπόλεμη μερίδα των Τούρκων είχε επικρατήσει ολοκληρωτικά. Σε αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις και συσκέψεις εξετάσθηκε ο κατάλογος των απαιτήσεων , για την Κριμαία, τον Καύκασο, και την ελεύθερη ναυσιπλοΐα, πού έχει φέρει από την αγία Πετρούπολη ό ειδικός απεσταλμένος της Τσαρίνας Λάσκαροφ.
Η τουρκική πλευρά αρνήθηκε και την παραμικρή παραχώρηση.
Παράλληλα η πολιτική δραστηριότητα του Μαυροκορδάτου στο Ιάσιο, και οι επαφές του μέσω του δικτύου του «Φοίνικα», οι συζητήσεις και τα σχέδια για την απελευθέρωση από τον Τουρκικό Ζυγό , των Ελλήνων, και των άλλων υποδούλων λαών της Βαλκανικής , έφτασαν και στα αυτιά των Τούρκων.
Ο μεγάλος ενθουσιασμός που επικρατούσε, λόγω του επικείμενου πολέμου, οδήγησε στην ευρύτερη διάδοση των πληροφοριών οπότε οι ανταγωνιστικές «Φαναριώτικες» οικογένειες των μεταφραστών ,κάρφωσαν τα σχέδια του Μαυροκορδάτου στις διπλωματικές αποστολές της Αγγλίας και της Γαλλίας που με τη σειρά τους κατέδωσαν τους Ρώσους στους Τούρκους.
Το Φιρμάνι για την καθαίρεση του ηγεμόνα της Μολδαβίας, υπογράφηκε στην Πόλη στις 3 /14 Δεκεμβρίου 1786 και έφτασε Ιάσιο 9 μέρες μετά.
Ο Μαυροκορδάτος, δεν επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη.
Την νύχτα της 25ης προς την 26η ‘Ιανουαρίου του 1787, μετά από συνεννόηση με τον Ρώσο πρόξενο στο ‘Ιάσιο, έγινε «Φυραρής» .
Το βράδυ της 27ης πέρασε τον Δνείστερο και εισήλθε στο πολωνικό έδαφος. Λίγες μέρες αργότερα, έφτασε στις όχθες του Δνείπερου, για να ζητήσει την προστασία της Αικατερίνης και να βρει καταφύγιο στην ρωσική επικράτεια .
Μαζί του ήσαν 30 άτομα. Ανάμεσα τους ο Αντώνης Ζαγοραίος, ο μετέπειτα Ρήγας Φεραίος, ο οποίος πρωταγωνιστεί στην τρίτη ιστορία του μυθιστορήματος του Μαυροκορδάτου, «Έρωτος Αποτελέσματα», που εκτυλίσσετο στην Πολτάβα, τόπο της πρώτης εγκατάστασης του Φυραρή , στην ρωσική επικράτεια.
Ο εξωμότης ,Πόντιος Βεζύρης, Γιουσούφ πασάς, που ηγείτο της φιλοπόλεμης και αγγλόφιλης παράταξης, μαζί με τον Χασάν Τζαζαερλή Καπουδάν Πασά, διόρισαν αντικαταστάτη του Μαυροκορδάτου, έναν δικό τους άνθρωπο, τον ‘Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο οποίος ωστόσο, είχε και την υποστήριξη της Ρωσίας καθώς και της Αυστρίας, λόγω και του υπομνήματος του, στον οποίο ανέθεσαν τη διοίκηση των τουρκιών δυνάμεων στον Δούναβη, ενώ ο Ρήγας , που προήρχετο από τον «οίκο των Υψηλαντών», επέστρεψε στο Ιάσιο, και ανέλαβε τον συντονισμό του Φοίνικα και του δικτύου του.
Στο πλαίσιο της προετοιμαζόμενης σύρραξης, από τον Μάρτιο ως τον Αύγουστο του 1787 (οπότε ή Τουρκία κήρυξε τον Πόλεμο κατά της Ρωσίας), το ζήτημα του (Φυραρή) Μαυροκορδάτου περιελήφθη στις διακοινώσεις, και τα τελεσίγραφα των αντιπάλων .
Η τουρκική πλευρά ζητούσε να της παραδοθεί ο φυγάδας έκπτωτος ηγεμόνας, αλλά αντιμετώπισε την κατηγορηματική άρνηση της Τσαρίνας.
Τον Ιανουάριο του 1787, η Μ. Αικατερίνη ξεκίνησε από την Αγία Πετρούπολη, μια εξάμηνη «θριαμβευτική περιοδεία» προς τη Νέα Ρωσία , για «να γνωρίσει από κοντά την ανορθωμένη οικονομική και αμυντική κατάσταση στα απελευθερωμένα εδάφη».
Στην επίσημη συνοδεία της αυτοκράτειρας συμμετείχαν, ως προσκεκλημένοι, και οι διπλωματικοί εκπρόσωποι της Αγγλίας και της Γαλλίας , οι οποίοι θα έπρεπε να αναφέρουν στις κυβερνήσεις τους, την πολεμική ισχύ της Ρωσίας και την ετοιμότητα της για τον αναμενόμενο πόλεμο με την Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα.
Η «παράσταση», για την τη λατρεία και την αφοσίωση των Ελλήνων στην Αικατερίνη, από την οποία περίμεναν την λύτρωση των σκλάβων αδελφών τους, άρχισε από τη Νίζνα, όπου ενσωματώθηκε στην «αυλή» και ο Μαυροκορδάτος.
Στην Κριμαία, όπου έφτασε στα τέλη Μαΐου , την ανέμεναν ο «πεφωτισμένος», αυτοκράτορας Ιωσήφ Β΄, (που συμμετείχε στην συνέχεια της περιοδεία με το ψευδώνυμο «κόμης Φαλκενστάιν»), και ο βασιλιάς της Πολωνίας Στανισλάβ-Αύγουστος Πονιατόφσκι.
Η Μ. Αικατερίνη και οι προσκεκλημένοι της, επιθεώρησαν τις οχυρώσεις και τις ναυτικές υποδομές της Σεβαστούπολης, και στις 24 Μαΐου/4 Ιουνίου, στον δρόμο προς την Μπαλακλάβα, στις εννέα το πρωί, συνάντησαν το πρώτο γυναικείο στρατιωτικό σώμα στη σύγχρονη ιστορία, τον λόχο των ελληνίδων αμαζόνων, που είχε δημιουργήσει ο Ποτέμκιν.
Εκατό έφιππες «Αμαζόνες», αρματωμένες με μακρύκαννα τουφέκια με επικεφαλής την διοικητή τους Ελένη Σαράντη, (σύζυγο του Ιωάννη Σαράντη, αδελφού του αντισυνταγματάρχη του Τάγματος της Μπαλακλάβα Πάβελ Σαράντοβ) , ήταν παραταγμένες σε μια ψευτο-δεντροστοιχία από πορτοκαλιές, λεμονιές και δάφνες.
Στο σημείο αυτό συνενώθηκαν με τον «λόχο των Αμαζόνων» οι έλληνες πρόσφυγες των Ορλοφικών από τη Μπαλακλάβα.
Στην τελετή της υποδοχής, πρωτοστατούσε ο Έλληνας ιερέας του Τάγματος της Μπαλακλάβα, Ανανίας.
Στο τέλος της περιοδείας, η Μεγάλη Αικατερίνη και ο «κόμης Φαλκενστάιν», εισήλθαν στη Χερσώνα περνώντας κάτω από κάτω μια αψίδα που έγραφε στα ελληνικά, «προς το Βυζάντιο», και έμειναν τρείς μέρες στην πόλη, όπου τότε ζούσε και ο Ευγένιος Βούλγαρης, και ολοκλήρωσαν τις συμφωνίες για τον επικείμενο πόλεμο.
Η ώρα της «χριστιανικής σταυροφορίας» στην Ανατολή πλησίαζε.
Στο πολεμικό «μανιφέστο» της Αικατερίνης, πού δόθηκε στην δημοσιότητα τον Σεπτέμβριο τού 1787, η Τσαρίνα, προσκαλούσε όλο τον χριστιανικό κόσμο να ενώσει «τις ευχές και τις δυνάμεις του, εναντίον τού εχθρού τής Χριστιανοσύνης», και καλούσε τον ορθόδοξο κλήρο και τον κάθε Έλληνα, κατά τη γραφή του Π. Χιώτη, «…να συμεθέξωσι προς την επιθυμίαν της, εις το να ελευθερώση την ορθόδοξον εκκλησίαν από τον θεοστηγή Τουρκικόν ζυγόν.
Να λάβωσι τα όπλα και να υπάγωσι να αποδιώξωσι τους εχθρούς του χριστιανικού ονόματος εκ των τόπων, ους αδίκως αφήρπασαν, και να αναλάβωσιν οι Έλληνες την αρχαίαν των ελευθερίαν και εθνικήν ανεξαρτησίαν….».
Η διακήρυξη της Μ.Αικατερίνης , στην οποία γινόταν αναφορά στον φόνο τού ηγεμόνα Γρηγορίου Γκίκα (το 1777) και υπογραμμιζόταν πώς και ό ‘Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος «κινδύνευσε να έχει την ιδία τύχη, και γι’ αυτό «ζήτησε προστασία στους κόλπους της ορθοδόξου εκκλησίας μας , η οποία και του έδωσε άσυλο, όπως είχε υποχρέωση», μοιράστηκε σε χιλιάδες αντίτυπα στην ηπειρωτική Ελλάδα και τα Επτάνησα, με ευθύνη των προξένων της Ρωσίας.
Οι επιχειρήσεις των Τούρκων που κήρυξαν πρώτοι τον Πόλεμο, άρχισαν στον Δνείστερο, στο «θέατρο» της Ουκρανίας, και στόχευαν στην ανακατάληψη της Κριμαίας.
Η Τουρκική επίθεση αποκρούστηκε τον Οκτώβριο από τον στρατηγό Σουβαρόφ.
Την ίδια εποχή, ο ταγματάρχης του ρωσικού στρατού Λάμπρος Κατσώνης, στάλθηκε από τον Ποτέμκιν, «ανεπίσημα», στην Ελλάδα, ο δε Μυκονιάτης Αντώνιος Ψαρρός , εστάλη στις Συρακούσες , με τον τίτλο του στρατηγού και με άφθονα χρηματικά μέσα, για να διοργανώσει την επανάσταση των Χριστιανών της Βαλκανικής, και ιδίως των Ελλήνων, που έπρεπε να αρχίσει μόλις εμφανιζόταν στο Αιγαίο, η Ρωσική μοίρα της Μεσογείου, που προετοιμαζόταν στον ναύσταθμο της Κροστάνδης.
Διοικητής του ρωσικού κρατικού στόλου στη Μεσόγειο, σε αντίθεση με τη μοίρα του Κατσώνη που ήταν «ιδιωτικού δικαίου», ήταν ο εγγλέζος υποναύαρχος Γκίμπς , που προσέλαβε έναν Μαλτέζο καπετάνιο τον Γουλιέλμο Λορέντσο, που ουδέν προσέφερε στον Κατσώνη, αλλά αντίθετα λεηλάτησε ελληνικά νησιά, ενώ ο Ψαρρός, βασικά κοίταξε να επωφεληθεί από τη διαχείριση.
Ο Λάμπρος Κατσώνης, έφυγε από το στρατόπεδο του Ποτέμκιν, που πολιορκούσε το Ουσακόφ , με 6 Έλληνες συντρόφους του, έχοντας την άδεια να υψώσει τη Ρωσική πολεμική σημαία σε δεκαοκτώ καράβια, και ταξίδεψε δια ξηράς μέχρι την Τεργέστη.
Στη Βιέννη έγινε ενθουσιωδώς δεκτός, και το παράρτημα της «Εταιρίας του Φοίνικα» , και δημιούργησε ερανική επιτροπή για τη χρηματοδότηση της επανάστασης.
Ο ίδιος μηχανισμός μερικά χρόνια αργότερα στήριξε τον Ρήγα.
Μεταξύ των Ελλήνων της αυστριακής πρωτεύουσας επικρατούσε η πεποίθηση ότι επιτέλους είχε έλθει ή ώρα τής συντριβής τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ή απελευθέρωση τής Πατρίδας.
«Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ναι».
Τα βλέμματα όλων των Ελλήνων είχαν στραφεί στη σκλάβα πατρίδα και όλοι ετοιμάζονταν να τη βοηθήσουν να σπάσει τα δεσμά της.
Οι ενθουσιώδεις επικλήσεις του Κατσώνη τους εύρισκαν όλους πρόθυμους για θυσίες για την μεγάλη ιδέα. Οι νέοι έτρεχαν να καταταγούν στα πληρώματα του στόλου πού ετοιμαζόταν. Όπως έγραφε ο Κ. Κούμας , « Ταύτην τήν φοράν, έφαίνοντο οί Τούρκοι ότι δεν θέλουν αποφύγει την μοίραν των».
Στο μέτωπο του Δούναβη, η Αυστρία κήρυξε τον πόλεμο στην Τουρκία
στις 9 Φεβρουαρίου 1788.
Ο Ιωσήφ βρισκόταν στο μέτωπο του Βελιγραδίου, και από το Σεμλίνο,(Ζέμουν), εξέδωσε την πολεμική του διακοίνωση, προς τις ευρωπαϊκές αυλές στην οποία ανέφερε : «Επέστη ό χρόνος, κατά τον οποίο , εμφανιζόμενος ως εκδικητής της ανθρωπότητος , αναλαμβάνω να αποζημιώσω την Ευρώπη δια όσα έπαθεν άλλοτε δεινά υπό των κανιβάλων Τούρκων και ελπίζω να αποκαθάρω τον κόσμο, φυλής βαρβάρου, που για τόσον χρόνο ήτο ή μάστιξ αυτού».
Ανατολικότερα, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, που βρισκόταν σε επαφή με τη Βιέννη, και τη Ρωσία, «αιφνιδιάστηκε», και ο στρατηγός Freiherr von Laudon κατάλαβε το Ιάσιο, τον Απρίλιο του 1788, συλλαμβάνοντας τον αιχμάλωτο.
Η Τουρκική αντεπίθεση, ανάγκασε τους Αυστριακούς να υποχωρήσουν και η Πύλη διόρισε, με την υποστήριξη του γηραιού Χασάν Τζαζαερλή Καπουδάν Πασά , ως ηγεμόνα και της Μολδαβίας, τον Νικόλαο Μαυρογένη, στον οποίο ανατέθηκε η αρχιστρατηγία των τουρκικών δυνάμεων.
Στη Βιέννη, «ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι» του δύστυχου Ιωσήφ, που κήρυξε τον πόλεμο κατά των «κανιβάλων Τούρκων», παρά την αντίθεση της «μητέρας του Κόσμου».
Το εσωτερικό μέτωπο κατέρρευσε. Η στοά της Βιέννης πέρασε ανοιχτά στην αντιπολίτευση και τον κατήγγειλε ότι πρόδωσε τις αρχές της «πεφωτισμένης δεσποτείας».
Οι τιμές των τροφίμων διπλασιάστηκαν και για πρώτη φορά στη Βιέννη,
οι πεινασμένοι λεηλάτησαν αρτοποιεία , ενώ ο «φόβος» της υποχρεωτικής στράτευσης, οδήγησε πολλές αριστοκρατικές οικογένειες να εγκαταλείψουν τη Βιέννη.
Ωστόσο μετά την άφιξη στο μέτωπο του Δούναβη, της Ρωσικής δύναμης που ενώθηκε με τους Αυστριακούς, οι Τούρκοι υπέστησαν δύο συντριπτικές ήττες τον Ιούλιο του 1789 στη Φωξάνη και τον Σεπτέμβριο στο Μαρτινέστι,
και υποχρεώθηκαν να εκκενώσουν τις παραδουνάβιες ηγεμονίες.
Στις 8 Οκτώβριου οι Αυστριακοί κατέλαβαν, (επιτέλους) το φρούριο του Βελιγραδίου, και στις 6 Δεκεμβρίου, οι Ρώσοι υπό τον στρατηγό Ποτέμκιν κατέλαβαν το Φρούριο του Ουσακόφ.
Παράλληλα ο τουρκικός στόλος δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει, στη Μαύρη Θάλασσα, τον ρωσικό, που διοικούσε ο Φιόντορ Ουσακόφ.
Έδωσε τέσσερεις ναυμαχίες, και υποχώρησε σε όλες, με απώλειες.
Ο 8ος ρώσο-τουρκικός πόλεμος, είχε ουσιαστικά τελειώσει τον χειμώνα του 1789.
Ο τουρκικός στρατός είχε καταρρεύσει, και είχε υποστεί τεράστιες απώλειες ενώ η τακτική και τεχνολογική αδυναμία του ήταν ολοφάνερη.
Ο δρόμος για την Κωνσταντινούπολη ήταν ανοιχτός.
Τα πράγματα όμως, δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμεναν, οι Έλληνες, ο Υψηλάντης , ο Μαυροκορδάτος, και ο Κατσώνης.
Οι διπλωματικές προσπάθειες της Αγγλίας, με τη βοήθεια και του «Φωτός» της μητέρας του Κόσμου», απέτρεψαν, την προέλαση των ρωσικών και των Αυστριακών στρατευμάτων στο νότο. Η Ελλάδα δεν επρόκειτο να απελευθερωθεί με το «σπαθί και τη φωτιά».
Το Λονδίνο προσεφερε στην Αικατερίνη την Πολωνία.
Περισσότερα για την συναρπαστική συνεχεία στο Βιβλίο μου,
"Η Επανάσταση των Φιλογενών"
που επανεκδόθηκε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
2α Νοεμβρίου 1940. Η 6 ημέρα του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου . Η επική επίθεση με τις ξιφολόγχες στους επιτιθέμενους Ιταλούς στον Προφήτη Ηλία στην Πίνδο και ο ταγματάρχης Ιωάννης Καραβίας. Κατάληψη και ανακατάληψη της Γκραμπάλας. Ο Αντισυνταγματάρχη Γεώργιος Κυριαζής .Ο Σμηναγός Ιωάννης Σακελλαρίου, ήταν Έλληνας «καμικάζε» πριν τους Ιάπωνες καμικάζε. Ο Παπάγος στο Πολεμικό Ανακοινωθέν δεν έλεγε τίποτα για τις μάχες στην Γκραμπάλα και την Πίνδο και αναφερόταν σε μονομαχίες πυροβολικού σε επιχειρήσεις τις αεροπορίας και δράση περιπόλων στην περιοχή του Γ Σώματος
- Στις 2 Νοεμβρίου 1940, οι Ιταλοί κατέλαβαν προσωρινά την Γκραμπάλα. -Ο ταγματάρχης Ιωάννης Καραβίας και η αντεπίθεση με εφ' όπλου Λόγ...
.png)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)