34η Ημερα του πολέμου του 40. Η Κατάληψη του Πόγραδετς

30 Νοεμβρίου 1940. ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ. Ανακοινωθέν :

 «Καθ' όλην τήν ημέραν συνεχίσθησαν αί επιθετικαί μας ενέργειαι. Τά στρατεύματά μας διά σκληρών αγώνων ανέτρεψαν εις πλείστα σημεία τήν πείσμονα αντίστασιν του εχθρού και εκέρδισαν έδαφος εις σημαντικόν βάθος. Εις το δεξιόν του μετώπου, τα προκεχωρημένα στοιχειά μας εισήλθον εις Πόγραδετς. Περιήλθον εις χείρας μας 6 πυροβόλα, 50 πολυβόλα, σημαντικός αριθμός όλμων και παντοειδές υλικόν. Συνελάβομεν 15 άξιωματικούς και υπέρ τους 200 στρατιώτας αιχμαλώτους».

 Η μάχη του Πόγραδετς, ξεκίνησε στις 26 Νοεμβρίου 1940 με επίθεση της ΧΙΙΙ Μεραρχίας Πεζικού, του Γ’ Σώματος Στρατού υπό την διοίκηση του υποστρατήγου Σωτήριου Μουτούση .Με το πρώτο φως της 26ης Νοεμβρίου το 22ο ΣΠ με τα ΙΙ/22 και ΙΙΙ/22 Τάγματα κινήθηκαν προς τα υψώματα 955 και 1085 και η ΧΙΙΙ Μεραρχία σε μια ημέρα προέλασε σε βάθος 5 -7 χλμ. εντός της εχθρικής τοποθεσίας σχηματίζοντας ενιαίο μέτωπο από την Επισκοπή μέχρι το ύψωμα 1210.

 Με το ξημέρωμα της 27ης Νοεμβρίου ο Μουτούσης διέταξε την συνέχιση της επίθεσης. Δεν εννοούσε να χάσει τη πρωτοβουλία των κινήσεων που είχε κερδίσει την προηγουμένη . Αδιαφορώντας για τις άθλιες καιρικές συνθήκες προώθησε τις δυνάμεις του, παρακολουθώντας πάντα εκ του σύνεγγυς τον αγώνα στα κρίσιμα σημεία του. 

Ο Μουτούσης διέταξε το 2/22ΤΠ να κινηθεί δυτικά και να καταλάβει τα υψώματα 807 και 975. Το τάγμα όμως άργησε να κινηθεί με αποτέλεσμα να αναβληθεί η επίθεση. Αμέσως ο μέραρχος κινήθηκε στη περιοχή, αφαίρεσε τη διοίκηση από τον διοικητή του 2/22ΤΠ και τον παρέπεμψε στο στρατοδικείο. Στον νότιο τομέα της μεραρχίας, διλοχία του 23ου ΣΠ κινήθηκε επιθετικά προς τα χωριά Στρόπτσκα και Λεσνίτσα, τα οποία αποτελούσαν σημαντικά σημεία στηρίγματος των Ιταλών.

Η διλοχία καθηλώθηκε από τα σφοδρά ιταλικά πυρά, αλλά αγκιστρώθηκε στις καταληφθείσες θέσεις, όχι μακριά από τους αντικειμενικούς της σκοπούς. Στο μεταξύ με σύντονη άγρια πορεία, το πρωί της 27ης Νοεμβρίου, έφτασαν στην περιοχή και το 18ο ΣΠ της ΧΙΙΙ, και το Ι/22ΤΠ και οι ΧΙΙΙβ και ΧΙΙΙγ Μοίρες ορεινού πυροβολικού. Ήταν η πρώτη φορά που η ΧΙΙΙ μεραρχία θα πολεμούσε με όλα τα οργανικά της τμήματα, υπό ενιαία διοίκηση. 

Ύστερα από το ατυχές συμβάν με το 2/22ΤΠ, ο Μουτούσης, με τις δυνάμεις του σχεδόν πλήρεις πλέον, σχεδίασε να συνεχίσει την επίθεση με το πρώτο φως της επομένης. Εξάλλου κατά τη διάρκεια της νύκτας το Γ’ ΣΣ έστειλε και νέες ενισχύσεις την XV ΜΟΠ (6 πυροβόλα), δύο πυροβολαρχίες των 155 χιλ. και δύο λόχους βαρέων πολυβόλων των 13,2 χιλ. Το βράδυ εκείνο κανείς δεν κοιμήθηκε. 

Ο Μουτούσης αποφάσισε να ρίξει το βάρος του στο αριστερό πλευρό. Στόχος του ήταν η κατάληψη του υψώματος 1292 – 5χλμ. νότια του Πόγραδετς. Το ύψωμα αυτό αποτελούσε το κλειδί της ιταλικής τοποθεσίας. Η κατάληψή του θα άνοιγε τον δρόμο προς την πόλη, αλλά και θα είχε ως συνέπεια την περικύκλωση των μαχόμενων μεταξύ Στρόπτσκα και υψώματος 975 ιταλικών δυνάμεων.

Έτσι μέσα στη νύκτα, το 18ο ΣΠ βάδισε και πάλι, μαζί με την ΧΙΙΙγ και ΧV ΜΟΠ. Στις 11 το πρωί τα τμήματα του είχαν αναπτυχθεί στο ύψωμα 1210 έτοιμα για εξόρμηση. Κατά την πορεία ο 18ο ΣΠ είχε βομβαρδιστεί από την ιταλική αεροπορία, χωρίς αποτέλεσμα. Δυτικά του 18ου ΣΠ θα ενεργούσε το 32ο ΣΠ της ΙΧ ΜΠ.

 Ο Μουτούσης, κατά τη συνήθειά του, βρισκόταν και αυτός εκεί, στις θέσεις εξόρμησης, έφιππος, παρακολουθώντας τα τμήματά του. Ο ίδιος ενημέρωσε προσωπικά τον διοικητή του 18ου ΣΠ συνταγματάρχη Αλ. Σίνη και τους διοικητές των ταγμάτων. Οι Ιταλοί όμως γνώριζαν επίσης την αξία του υψώματος και το είχαν οχυρώσει άριστα. Φωλέες πολυβόλων είχε δημιουργηθεί ανάμεσα στα απόκρημνα βράχια, χαρακώματα είχαν σκαφτεί, καλυμμένα με σειρές συρματοπλέγματος, πίσω βρισκόταν το πυροβολικό, έχοντας επισημασμένους τομείς βολής και από πάνω υπήρχε η πανίσχυρη ιταλική αεροπορία.

Οι συνθήκες κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν για τους Έλληνες. Παρόλα αυτά η επίθεση εκδηλώθηκε το απόγευμα της 28ης Νοεμβρίου, μέσα σε άθλιες καιρικές συνθήκες με χιονιά και ομίχλη που περιόριζαν την ορατότητα τα 20 μέτρα. Τα ελληνικά τμήματα εξόρμησαν και προωθήθηκαν αργά. Το 2/18ΤΠ έλαβε επαφή με την κύρια εχθρική τοποθεσία αντίστασης μπροστά από τη Στρόπτσκα και το 1/18ΤΠ ενώπιον του αυχένα Μπραγκοζέτι (1434). Τα τάγματα διανυκτέρευσαν στις θέσεις που βρισκόταν, έχοντας ρητή διαταγή να συνεχίσουν την επίθεση με το πρώτο φως της επομένης, κατόπιν προπαρασκευής του φίλιου πυροβολικού.

 Με το πρώτο φως, της 29ης  το ελληνικό πυροβολικό άρχισε μπαράζ  κατά των Ιταλικών θέσεων  Το ελληνικό πεζικό όμως δεν κατάφερε να προχωρήσει. Ο Μουτούσης τέθηκε ο ίδιος επικεφαλής. Έφιππος περιόδευσε τις γραμμές μάχης και διέταξε εφόρμηση με την εφεδρεία   το ΙΙΙ/18ΤΠ και διέταξε τον υπασπιστή του συντάγματος να ξεδιπλώσει την πολεμική Σημαία του συντάγματος. Με την σημαία να κυματίζει στον παγωμένο αγέρα, με τους σαλπιγκτές του συντάγματος να παιανίζουν το «προχωρείτε, προχωρείτε», το ελληνικό πεζικό αναθάρρησε. Αξιωματικοί και άνδρες πετάχτηκαν από τα χαρακώματα και όρμησαν μπροστά. Οι φοβερές ελληνικές λόγχες πρόβαλαν απειλητικές και η ουρανομήκης ιαχή «Αέρα», κάλυψε ακόμα και τις βροντές των πυροβόλων.

 Το ΙΙΙ/18ΤΠ κατάφερε να προωθηθεί. Κατέλαβε το μεγαλύτερο τμήμα της Στρόπτσκα, αλλά κατόπιν καθηλώθηκε, δεχόμενο πυρά στο εκτεθειμένο αριστερό του πλευρό, από  ιταλικά πολυβολεία. Η κατάσταση κατέστη σύντομα κρίσιμη, αλλά ευτυχώς ο μέραρχος δεν αδρανούσε. Παλιός πυροβολητής με τεράστια πολεμική εμπειρία, από τις λάμψεις των ιταλικών πολυβόλων, μέσα στην ομίχλη, ο Μουτούσης μπόρεσε να αναγνωρίσει τις θέσεις τους. Αμέσως στράφηκε στον διοικητή της ΧV ΜΟΠ λοχαγό Βουδικλάρη και τον διέταξε κοφτά: «Κύριε λοχαγέ προωθήστε μου ένα πυροβόλο». Αμέσως η διαταγή του μεράρχου εκτελέστηκε και με τις προσωπικές του οδηγίες, με την δεύτερη βολή ενός ορειβατικού πυροβόλου των 105 χιλ. η ιταλική φωλέα πολυβόλων τινάχτηκε στον αέρα! Με το πλευρό του απαλλαγμένο από τα εχθρικά πολυβόλα, το 3/18ΤΠ συνέχισε  την προέλασή του και διέσπασε την εχθρική τοποθεσία σε βάθος, φτάνοντας στα νότια της Ζεβράσκας και απειλώντας με πλαγιοκόπηση από τα δεξιά το π ύψωμα 1292.

 Αλλά και το Ι/18ΤΠ κατάφερε να προωθηθεί και να λάβει στενή επαφή με την κύρια ιταλική τοποθεσία αντίστασης ενώπιον του 1292. Ακόμα μεγαλύτερο άθλο πέτυχε το 2/18ΤΠ. Μια διλοχία του τάγματος πέρασε με σχοινιά τις κρημνώδεις όχθες του ποταμού Τσερέβα, μεταξύ των υψωμάτων 1210 και 1434 και αφού ανασυγκροτήθηκε στην βόρεια όχθη και κατόπιν ελισσόμενη με ταχύτητα, κατέλαβε το Μπραγκοζέτι, ύστερα από μάχη με την ιταλική φρουρά και έλαβε επαφή με το 1292.

Οι ιταλικές δυνάμεις στο στρατηγικής σημασίας ύψωμα κινδύνευαν πλέον να περικυκλωθούν. Με το πρώτο φως της 30ης Νοεμβρίου το 3/18ΤΠ, υπό τον ταγματάρχη Κωνσταντίνο Μαλλιαρό, κινήθηκε από τη Ζερβάσκα και επιτέθηκε στο 1292. Στις 08.00 ακριβώς η ελληνική σημαία κυμάτιζε στο ύψωμα. Οι Ιταλοί υπέστησαν πανωλεθρία. Τα τμήματα τους αποδεκατίστηκαν. Σχεδόν ένας ολόκληρος λόχος τους αιχμαλωτίστηκε ενώ τα ελληνικά τμήματα κυρίευσαν μια ολόκληρη πυροβολαρχία με τα πυροβόλα της και δεκάδες πολυβόλα, ολμίσκους, αυτόματα και τυφέκια. Ήταν το τέλος.

 Η ιταλική διοίκηση διέταξε την άμεση απαγκίστρωση των δυνάμεών της και την υποχώρηση πέραν του Πόγραδετς.  Οι Έλληνες εισήλθαν στο Πόγραδετς την ίδια ημέρα.

 Αν και ο Μουτούσης, μετά την κατάληψη του 1292 διέταξε το σύνολο των δυνάμεών του να προωθηθεί με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα σε όλο το εύρος του μετώπου, εντούτοις δεν κατέστη δυνατή η περικύκλωση του υποχωρούντος ιταλικού όγκου, παρά μόνο των ιταλικών οπισθοφυλακών.

Η ΧΙΙΙ Μεραρχία , αν και παρουσίασε αδυναμίες κατά τη διάρκεια του αγώνα, οφειλόμενες στο γεγονός ότι διέθετε μικρό αριθμό μονίμων αξιωματικών και μεγάλο αριθμό εφέδρων προερχόμενων από το Πολεμικό Ναυτικό, εντούτοις, χάρη στη στιβαρή και εκ του σύνεγγυς διοίκηση του υποστρατήγου Μουτούση, κατάφερε να διασπάσει το ιταλικό μέτωπο και να κερδίσει την μάχη του Πόγραδετς.

Απέναντί της ήταν η ιταλική ΜΠ «Βενέτσια», ενισχυμένη με ένα σύνταγμα επίλεκτων Βερσαλλιέρων, διαθέτουσα και αριθμό αρμάτων και θωρακισμένων οχημάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μουτούσης, όταν κέρδισε τη μάχη του Πόγραδετς είχε μόλις 12 μέρες ως διοικητής της ΧΙΙΙ ΜΠ. Ανέλαβε τη διοίκησή κατά τη μάχη του Ιβάν – Μοράβας, όταν η διοίκηση της μεραρχίας επέδειξε ανεπίτρεπτη ολιγωρία.

Ο Μουτούσης όμως, τολμηρός και έμπειρος πολεμιστής ο ίδιος, δεν ανεχόταν καμία ολιγωρία. Πριν και κατά τη διάρκεια της μάχης αντικατέστησε έξι από τους εννέα διοικητές ταγμάτων της μεραρχίας, δύο διοικητές συνταγμάτων και δύο διοικητές μοιρών πυροβολικού. Με τον τρόπο αυτό όμως κατέστησε την ΧΙΙΙ ΜΠ , την πάλαι ποτέ Μεραρχία Αιγαίου, μια από τις καλύτερες του Ελληνικού Στρατού.

 Ο επίλογος της πολεμικής δράσης του Έλληνα πολέμαρχου δόθηκε λίγους μήνες μετά, τον Απρίλιο του 1941 την Καστοριά. Η μάχη της Καστοριάς – γνωστή και ως μάχη του Άργους Ορεστικού και μάχη του Δισπηλιού – ήταν μια μάχη που βάσει της στρατιωτικής λογικής δεν θα έπρεπε καν να έχει δοθεί, αφού και το αποτέλεσμα ήταν προδικασμένο και σε στρατηγικό επίπεδο δεν είχε νόημα, αφού οι Γερμανοί κινούνταν ήδη προς Γρεβενά.

Ωστόσο η μάχη δόθηκε με πείσμα και φανατισμό από τους Έλληνες, από τον ηρωικό μέραρχο Σ. Μουτούση, μέχρι τον τελευταίο φαντάρο, αν και όλοι γνώριζαν ότι «οι βάρβαροι στο τέλος θα περνούσαν».

 Ο Σωτήριος Μουτούσηςήταν υπουργός Σιδηροδρόμων και προσωρινά υπουργός Συγκοινωνίας στην κυβέρνηση Τσολάκογλου το 1941 και  υπουργός Συγκοινωνίας και, προσωρινά, Εμπορικής Ναυτιλίας στην κυβέρνηση Λογοθετόπουλου το 1942. Μετά την Aπελευθέρωση, το 1945 καταδικάστηκε ως δήθεν δοσίλογος σε 11 χρόνια φυλάκιση. Αποστρατεύτηκε το 1949 με τον βαθμό του αντιστράτηγου όταν αποφυλακίστηκε με τη χάρη που του έδωσε ο Παύλος.

Η απελευθέρωση του Ναυπλίου από τον Σταικόπουλο

30 Νοεμβρίου 1822. Η άλωση του Παλαμηδίου.  Τα ξημερώματα της 30ης Νοεμβρίου/12 Δεκεμβρίου ο Φιλογενής Στάικος Σταϊκόπουλος μαζί με τον Δημήτριο Μοσχονησιώτη και 300 άνδρες εισέβαλαν με ρεσάλτο στο Παλαμήδι από την «Γιουρούς ντάπια» και το κατέλαβαν . 
Ο  Σταϊκούλης Σταϊκόπουλος,  ήταν τότε 23 ετών, και δεν ήταν στρατιωτικός αλλά έμπορος. (Είχε γεννηθεί στη Ζάτουνα). 
Ο Σταϊκόπουλος, κατά τη μαρτυρία του Λαμπρυνίδη, πριν την επίθεση είπε στα παλικάρια τούτα τα λόγια: «Στρατιώτες του Χριστού και της πατρίδας, η ημέρα τ’ Αγιαντρέα πρέπει να φωτίσει τους Έλληνες λεύτερους. Αλλά το Ανάπλι, που το μολεύει η πατούσα των αγαρηνών, αντιστέκεται ακόμα και φαίνεται να ξαστοχάει την παλικαριά σας. Οι αγαρηνοί που το κατέχουν, αφού δείξανε τη μπαμπεσιά τους και γράψανε στα τσαρούχια τους τη γραφή του Γέρου που τους έλεγε να παραδοθούνε και να τους έστελνε στη Μικρασία ζωντανούς, ξαναπήρανε την πρώτη τους αυθάδεια. Θα το αντέξετε το λοιπόν, ακόμα, τούτοι οι βάρβαροι να παίζουνε μαζί μας; Το Παλαμήδι φημίζεται, σε τούτη την πλάση, άπαρτο. Όμως, η δόξα που σας σκεπάσει αν το αποχτήσετε, θα φωτίσει Ανατολή και Δύση. (….) Μοραΐτες, ομπρός, ας γιορτάσουμε σήμερα τη γιορτή τ’ Αγιαντρέα, που μας προστατεύει, πατώντας το πιο δυνατό κάστρο των οχτρών μας. (….) 

Οι γενναίοι, που κλείνουνε στα σωθικά τους τη φλόγα της λευτεριάς, ας σαλτάρουνε πρώτοι μαζί μου στο Παλαμήδι».
 Οι Τούρκοι του Ναυπλίου μετά την Άλωση του Παλαμηδίου παραδόθηκαν. Ύστερα από αυτό ο Σταϊκόπουλος έλαβε δίπλωμα στρατηγού και του ανατέθηκε η πολιορκία της Ακροκορίνθου, την οποία και κατέλαβε. 
Ήταν ο πρώτος που αντιμετώπισε τον Ιμπραήμ Πασά, και συνέλαβε αιχμάλωτους 30 Αιγυπτίους. 

Οι αγγλόφρονες «Συνταγματικοί», μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια τον συνέλαβαν και τον Φυλάκισαν. Απεβίωσε στις 21 Φεβρουαρίου του 1835, την ημέρα της αποφυλάκισης του. Ήταν 36 χρονών. 

Άνοιξαν την πόρτα του Ψυχιατρείου

Aπό το 1990 ο Κουφός, είχε δηλώσει:

«Η Ελλάς έχει μεταβληθεί σε ένα απέραντο φρενοκομείο».

H 30η Νοεμβρίου στην Ιστορία

1204. Πέθανε ο Ιμρε της Ουγγαρίας και Δούκας  της Κροατίας και της Δαλματίας. Ηταν αδελφός της Μαργαρίτας σύζυγου  του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ισαάκιου  Β ́ Άγγελου. Τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Ανδρέας  Β'.

1700. Έγινε η Μάχη της Νάρβα στη σημερινή Εσθονία. Οι Σουηδοί του Κάρολου ΙΒ΄ έλυσαν την πολιορκία της Νάρβας, από τον Τσάρο Πέτρο το Μέγα. Στη μάχη σκοτώθηκαν περίπου 10.000 Ρώσοι και 600 Σουηδοί. (Με το Ιουλιανό ήταν 19 Νοεμβρίου).

1718 .Ο βασιλιάς Κάρολος ΙΒ΄ της Σουηδίας σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Φρέντρικστεν στη Νορβηγία.

1735. Οι πατριώτες Προτεστάντες στις Γενικές Τάξεις   της Ολλανδίας απαγόρευσαν τη Μασονία και έκλεισαν τις Στοές. 

1782. Αντιπρόσωποι από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας υπέγραψαν στο Παρίσι εκεχειρία.

1786. Για πρώτη φορά στον κόσμο καταργήθηκε  η θανατική ποινή στην Τοσκάνη, , από το Μέγα Δούκα της Τοσκάνης Λεοπόλδο Β’, τον μετέπειτα Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους.


1789. Στο Παρίσι , η «Συντακτική» κήρυξε την  Κορσική ως «αναπόσπαστο μέρος της Γαλλικής Αυτοκρατορίας που  διέπεται από το ίδιο σύνταγμα με τους άλλους Γάλλους.
1807. Κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων στην Ιβηρική τα γαλλικά στρατεύματα κατέλαβαν τη Λισαβόνα ως αποτέλεσμα της Συνθήκης του Φοντενεμπλό.

1822. Άλωση του Παλαμηδίου από τον Στάικο Σταϊκόπουλο και συνθηκολόγηση των Τούρκων του Ναυπλίου.

1838 . Το Μεξικό κήρυξε τον πόλεμο κατά της Γαλλίας.

1853 . Κατά τον Κριμαϊκό Πόλεμο, το αυτοκρατορικό ρωσικό ναυτικό κατάστρεψε τον οθωμανικό στόλο στη Ναυμαχία της Σινώπης.

1874. Επεισόδια μεταξύ βουλευτών στην Ελληνική Βουλή, διότι η «πλειοψηφία» του  Δημήτριου Βούλγαρη ψήφισε  τον προϋπολογισμό  χωρίς τη νόμιμη απαρτία.

1893. Ιδρύθηκε η Τράπεζα Αθηνών από τον Αντώνιο Καλλέργη.

1904. Το ανταρτικό σώμα του Ανθυπολοχαγού Γ. Κατεχάκη συγκρούστηκε και νίκησε 70 κομιτατζήδες, υπό τους Μήτρο Βλάχο και Κορσάκωφ στο χωριό Ανταρτικό Φλωρίνης. 

1916. Στην τελική του φάση  το ελληνικό Ολοκαύτωμα. Ο Τούρκος Υπουργός Εσωτερικών Ραφέτ Μπέη, δήλωσε ότι πρέπει να εξολοθρευτούν και οι Έλληνες, όπως έγινε και με τους Αρμένιους.

1935. Μετά την παλινόρθωση της Βασιλείας , τον Νοέμβριο του 1935, ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής, κλήθηκε από τον Βασιλέα Γεώργιο Β΄ όπως αναλάβει Πρωθυπουργός και σχηματίσει «άχροη κυβέρνηση» διαδεχόμενος τον Γεώργιο Κονδύλη. Στις 30 Νοεμβρίου του 1935 ορκίσθηκε Πρόεδρος της Κυβέρνησης κρατώντας και τα Υπουργεία, Στρατιωτικών και Εξωτερικών. Η Συνθεση της κυβέρνησης:Γεώργιος Λογοθέτης υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτριος Μπαλάνος υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων,Γεώργιος Ματζαβίνος υπουργός Οικονομικών, Νικόλαος Κανελλόπουλος υπουργός Εθνικής Οικονομίας και προσωρινά υπουργός Συγκοινωνίας και Εργασίας,Αντώνης Μπενάκης υπουργός Γεωργίας, Παναγιώτης Δεκάζος υπουργός Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως Παναγιώτης Τριανταφυλλάκος υπουργός Ναυτικών και προσωρινά ως υπουργός Εσωτερικών,Σπύρος Παπαρρηγόπουλος υπουργός Αεροπορίας, Κωνσταντίνος Γεωργακόπουλος υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ,
Αριστοτέλης Ι. Βαλαωρίτης υφυπουργός Οικονομικών, Κωνσταντίνος Πλατής υφυπουργός Στρατιωτικών.

1938. Με εντολή του βασιλιά της Ρουμανίας Κάρολου Β  μεταφέρθηκαν από τη φυλακή σε δάσος  όπου στραγγαλίστηκαν ο Ρουμάνος εθνικιστής και ιδρυτής της Λεγεώνας του Αρχάγγελου Μιχαήλ Κορνέλιου Ζέλεα Κονρεάνου και 13 ακόμη λεγεωνάριοι που είχαν καταδικαστεί  σε δεκαετή καταναγκαστικά έργα.Η επίσημη εκδοχή για τον θάνατό τους, ήταν πως σκοτώθηκαν κατά την απόπειρά τους να δραπετεύσουν. Τα πτώματά τους διαλύθηκαν σε οξύ και τοποθετήθηκαν κάτω από επτά τόνους μπετόν. Μετά τις Συμφωνίες του Μονάχου στην Τσεχοσλοβακία εξελέγη πρόεδρος ο Εμίλ Χάτσα. Στην Γερμανία απαγορεύθηκε  στους Εβραίους να ασκούν το επάγγελμα του δικηγόρου.

1939. 20 Σοβιετικές μεραρχίες, με 127000 στρατιωτες άρχισαν την επίθεση κατά της Φινλανδίας.

1940. Η 13η Μεραρχία του υποστράτηγου Μουτούση κατέλαβε το Πόγραδετς.
Η Μεραρχία Ιππικού, του Β.Σώματος, συνέχισε την επίθεσή της με το Απόσπασμα Φριζή και μετά από πείσμονα αγώνα κατέλαβε τα υψώματα στα βορειοδυτικά των χωριών Ναβοσέλα και Λούπτσκα, συλλαμβάνοντας περίπου 80 αιχμαλώτους. 
Το ΙΙ/5 Τάγμα, που ενήργησε την επίθεση αυτή, είχε έναν αξιωματικό και 5 οπλίτες νεκρούς και 6 αξιωματικούς και 70 οπλίτες τραυματίες.
Το Απόσπασμα Δημοκωστούλα συνάντησε ισχυρή εχθρική αντίδραση στα δυτικά του χωριού Μπαντιλόνγια .Η Μεραρχία διαπίστωσε, ότι οι Ιταλοί άρχισαν να εγκαταλείπουν  την Πρεμετή και να συμπτύσσονται  προς την Κλεισούρα.

1943. Ο Αμερικανός Πρόεδρος Φράνκλινος Ρούζβελτ, ο Βρετανός Πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ και ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Ιωσήφ Στάλιν συμφωνήσαν σαν φίλοι στη Διάσκεψη της Τεχεράνης. Οι συμφωνίες ανακοινώθηκαν την επομένη.

1962. Εκλέγθηκε νέος ΓΓ του ΟΗΕ ο Βιρμανός Ου Θαντ.

1963. Μετά τις διακοινοτικές ταραχές στην Κύπρο, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος κατέθεσε  σειρά προτάσεων στους Τουρκοκυπρίους , για την εξομάλυνση της καταστάσεως, και βελτίωση του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας  τις οποίες υπέβαλε προς τον αντιπρόεδρο  Φαζίλ Κιουτσούκ και έμειναν  γνωστές ως τα  «13 σημεία». 

1966.Εγκαινιάστηκε  το Πανεπιστήμιο Πατρών.

1967. Μετά από 128 χρόνια της βρετανικής κατοχής το Άντεν και η Νότια Υεμένη έγιναν η ανεξάρτητη Λαϊκή Δημοκρατία της Νότιας Υεμένης.Τα νησιά Κούρια Μούρια παραχωρήθηκαν από τη Βρετανία στο Ομάν.

1979. Ο Πάπας της Ρώμης Ιωάννης Παύλος Β’ παρακοουθησε τη Θεία Λειτουργία στον ΙΝ Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Ανδρέα

1981.Για την αντιμετώπιση του νέφους στο κέντρο της Αθήνας, αποφασίστηκε η εφαρμογή κλιμακωτού ωραρίου στην αγορά και η εναλλάξ κυκλοφορία των αυτοκινήτων στην κυβερνητική σύσκεψη για το «Οροπέδιο των Αθηνών» όπως είχε δηλώσει ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος

1984. Ο Ανδρέας Παπανδρέου καθ οδό προς το Δουβλίνο για τη Συνοδό Κορυφής της ΕΟΚ συναντήθηκε  στην Ρώμη στο παλάτσο Κίτζι με τον Μπετίνο Κράξι και σε ξεχωριστό γραφείο μίλησε με τον Ιρλανδό Πρωθυπουργό Γκάρρετ Φιτζέραντλντ.

1992.Οι  Στυλιανός Παττακός, Γεώργιος Ζωιτάκης, Νικόλαος Μακαρέζος και Ιωάννης Λαδάς υπέβαλλαν  αίτηση χάριτος, η οποία απορρίφθη.

1995. Άρχισε στη Θεσσαλονίκη το πρώτο Συνέδριο του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ).

1996. Περίπου 150.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στους δρόμους του Βελιγραδίου για την κλοπή της εκλογής νίκη του συνασπισμού της αντιπολίτευσης «Μαζί» στις δημοτικές εκλογές. Στο Αμπιτζάν υπογράφηκε η συμφωνία για Τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στη Σιέρα Λεόνε.

1998. Η Deutsche Bank ανακοινώσε τη συμφωνία ύψους 10 δισ. δολαρίων για την εξαγορά της Bankers Trust.

1999. Αρχισε στο Σιάτλ των ΗΠΑ η σύνοδος του ΠΟΕ, με χορογραφημένα επεισόδια.

2002 . Στην Η Τουρκία μετά από 15 χρόνια έγινε άρση της κατάσταση έκτακτης στις νοτιοανατολικές κουρδικές επαρχίες.


2006. Στο δικαστήριο της Χάγης, ο πρώην διοικητής του Σώματος Στρατού του Σεράγεβο των Σερβοβοσνίων, στρατηγός Στάνισλαβ Γκαλτς, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για  τους «βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Σεράγεβο».

2008. Βουλευτικές εκλογές στη Ρουμανία. H συμμετοχή ήταν 32,26%.

2009. H ΕΕ κατάργησε τις βίζες για Σερβία, Μαυροβούνιο και Σεβερνοματσεντόνιγια .

2010. Η Ιντερπόλ  έβγαλε  ένταλμα σύλληψης για τον Τζούλιαν Ασάντζ, υπεύθυνου του WikiLeaks, με την κατηγορία βιασμού στη Σουηδία

2018.Η Ουκρανία απαγόρευσε  την είσοδο στους ρώσους άντρες ηλικίας μεταξύ 16 και 60 έπειτα από την κήρυξη στρατιωτικού νόμου στην Ουκρανία. Ο πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο είπε ότι η απαγόρευση αποσκοπούσε στην αποτροπή  συγκρότησης «ιδιωτικών στρατών» στην Ουκρανία. Στη σύνοδο κορυφής των G20 στο Μπουένος Άιρες, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς και το Μεξικό υπέγραψαν  τη συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά στην, σε αντικατάσταση της Συμφωνία για Ελεύθερο Εμπόριο στην Βόρεια Αμερική.

Καλό ταξίδι Κώστα

 

  «Εφυγε» χθες σε ηλικία 72 ετών o φίλος Κώστας Μπετινάκης.  Είχε γεννηθεί   στην Αθήνα το 1948.

O Βίος και πολιτεία του Κώστα όπως την έγραψε ο ίδιος 

Γεννήθηκα στις 25 Ιουνίου 1948 από τον Μιχάλη και την Καίτη. Και οι δύο ήταν Κρητικής καταγωγής. Τα παιδικά μου χρόνια πέρασα στου Χαροκόπου της Καλλιθέας. Τα πρώτα γράμματα έμαθα από την Αρσακειάδα γιαγιά Λιλή Ζαχαριουδάκη. Αλλά η οδός Κυναιγείρου δεν υπάρχει πια (*). Κι όλοι οι παιδικοί μου φίλοι μένουν αλλού. Δημοτικό και Γυμνάσιο πήγα στο Κολλέγιο Αθηνών. Σπούδασα Δημοσιογραφία στον Όμηρο και Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στην ΠΟΕ της Νομικής. 

 Το 1968, σπουδαστής ακόμα στον Όμηρο, έδωσα εξετάσεις για να προσληφθώ σε μια νεοεκδιδόμενη εφημερίδα. ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ. Ήρθα πρώτος. Ήταν η μοναδική πρωτιά που είχα πετύχει. Έτσι έγινα μαθητευόμενος δημοσιογράφος, σε μια ομάδα (μαζί με το Μπάμπη Παπαδάκη, το Μάνο Χουρδάκη και τον Ανδρέα Δαλδάκη) που τότε είχε επικεφαλής τον Λυκούργο Κομίνη με συνεργάτες τους Σταύρο Απέργη, Δημήτρη Κατσίμη, Δημήτρη Κουμπιά. Eκεί συνάντησα τον παλιό μου συμμαθητή Σπύρο Κομίνη γίναμε στενοί φίλοι και έπαιξε ρόλο από τις συζητήσεις μας στη διαμόρφωση πολλών απόψεων στις οποίες έχω κατασταλάξει. 

Ως τον Ιανουάριο του 1970, οπότε εκδόθηκε η εφημερίδα εργαζόμουν άμισθος και τα κείμενά μου δημοσιεύονταν στον Ελεύθερο Κόσμο (την πρωινή του Σάββα Κωνσταντόπουλου). Ήταν εποχή της χούντας. 

 Από την αρχή της δημοσιογραφικής μου καριέρας εργάστηκα στο Εξωτερικό Δελτίο –ή τα Διεθνή όπως τα είπαν αργότερα. Δίπλα στον Μέμο Φαράκο, το Γιώργο Λεονάρδο, (στα Σημερινά) και τον Αστέρη Στάγκο (αργότερα στην Ελευθεροτυπία). 

Χάρη στον αξέχαστο Ντίνο Τσαλόγλου βρήκα δεύτερη δουλειά στην οικονομική εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ, την οποία εγκατέλειψα σε ένδειξη διαμαρτυρίας όταν απολύθηκε ο Ντίνος. Κρίνοντας πως είχα την πολυτέλεια της αξιοπρέπειας να διαλέγω εργοδότες. 

Μόλις συμπλήρωσα τρία χρόνια ΤΣΠΕΑΘ, αποφάσισα να διακόψω την αναβολή μου και να υπηρετήσω τη θητεία μου, ώστε όταν επιστρέψω να είμαι έτοιμος να γραφτώ στην Ένωση. Υπηρέτησα ως έφεδρος αξιωματικός ΠΒ, όλη σχεδόν τη θητεία μου στον Έβρο. Επί έξι μήνες στα σκηνάκια, την περίοδο της επιστράτευσης και απολύθηκα ύστερα από θητεία 28 μηνών (Οκτ1972- Φεβ 1975). 

 Όταν απολύθηκα είχε πέσει η χούντα, είχαν κλείσει ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ κι ήμουν άνεργος, αφού δεν θέλησα να συνεχίσω στον "Ελεύθερο Κόσμο". 

Στην ΕΣΗΕΑ γράφτηκα από το Μικτό, το 1979 – άδικα χρόνια του κομματικού συνδικαλισμού. Οι μεν δεν με έγραφαν ως "αριστερό" κι οι δε ως "δεξιό". Προσλήφθηκα στην ΕΡΤ, στο ραδιόφωνο για Εξωτερικό Δελτίο στις 7 Μαρτίου 1975 και στις 15 Μαρτίου παντρευτήκαμε με τη Μίνα, που μου χάρισε την Κατερίνα (1977) και τη Μαρία (1979). 

Ως το Νοέμβριο του 2001 οπότε συνταξιοδοτήθηκα πρόωρα, είχα εργαστεί στο Ραδιόφωνο της ΕΡΑ στα Διεθνή και αργότερα ως διευθυντής Σύνταξης του Πρώτου Προγράμματος και στην Τηλεόραση στα Διεθνή καθώς και ως αρχισυντάκτης και διευθυντής του Γραφείου Ρεπορτάζ.

 Toν Ιούνιο 75 εκδόθηκε η εφημερίδα ΕΣΠΕΡΙΝΗ, όπου εργάστηκα μόλις ως τις 20 Αυγούστου, επειδή τότε εκδόθηκε η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Ήμουν κι εγώ ένας από τους 80 στην «εφημερίδα των Συντακτών». Είχα μάλιστα εκλεγεί στην Επιτροπή του Συνεταιρισμού των Συντακτών, με πρόεδρο τον Γ. Κατσώνη και γραμματεά τον Παναγιώτη Διαμαντή.

 Στην Ελευθεροτυπία γίνομαι πρώτη φορά Υπεύθυνος του Εξωτερικού Δελτίου, αφού έφυγαν πρώτα ο Αστέρης Στάγκος για πάντα και κατόπιν ο Γιώργος Λεονάρδος για την Αμερική. Ήμουν τότε 28 χρόνων. Τον "τίτλο" αυτό θα διατηρήσω ως την πρόωρη συνταξιοδότησή μου, λόγω της υποχρεωτικής αποχώρησής μου από την ΕΡΤ, τέλος Οκτωβρίου 2001. 

Το 1979 πηγαίνω στη ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ του Τάκη Λαμπρία , μαζί με την Κατερίνα Δασκαλάκη, το Γιάννη Λελούδα και τον Παντελή Τρωγάδη, για να φύγω όμως το καλοκαίρι του 1981 για την ΕΓΝΑΤΙΑ στη Θεσσαλονίκη, ιδιοκτησίας Βουδούρη. Επρόκειτο σε έξι μήνες να εκδώσει στην Αθήνα τον Ελεύθερο Τύπο με το Λυκούργο Κομίνη. Αλλα μεσολαβεί η εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ το Νοεμβριο του 81 οπότε επιστρέφω ως αρχισυντάκτης στο Πρώτο Προγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.

 Με διευθυντή το Γιώργο Κορωναίο. 

Ταυτόχρονα σχεδόν προσλαμβάνομαι στο ΕΘΝΟΣ του Αλέκου Φιλιππόπουλου. Εξωτερικό Δελτίο, μαζί με το Σπύρο Κομίνη, την Ουρανία Λαμψίδου, τον Ντίνο Τσακοτέλη… Από εκεί με καλεί στα ΝΕΑ το 1984 ο Λέων Καραπαναγιώτης, για να αποτελέσουμε μαζί με το Λυκούργο Κομίνη, το Γιάννη Μετζιδάκη και τον Πάνο Γεραμάνη τον πυρήνα για τον μετασχηματισμό των ΝΕΩΝ σε ταμπλόιντ. 

Στα ΝΕΑ βρέθηκα πάλι κοντά στον Κώστα Γαλανόπουλο, που είχα τόσο εκτιμήσει από τη συνεργασία μας στην τηλεόραση της ΕΡΤ, και ξαναβρήκα τον παλιό συμφοιτητή μου Δημήτρη Τσαλαπάτη. Για να στεριώσει από τότε η φιλία μας.

 Κατά διαστήματα συνεργάστηκα στις ραδιοφωνικές προσπάθειες του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου πρώτα στον "SUPER FM" και κατόπιν στον "ΩΧ FM", παρουσιάζοντας τα Σαββατοκύριακα τον "Τρελό-Τρελλό Κόσμο". 

 Το 2001 αποφάσισα να περάσω σε μια νέα φάση της ζωής μου. Θα πραγματοποιούσα λοιπόν το όνειρό μου, αλλά αντί για έντυπο, είχα δική μου ιστοσελίδα και πολλά σχέδια. στυξ: Τον Ιούνιο του 2002 δημιούργησα αυτό που αποκαλώ εναλλακτικό ηλεκτρονικό περιοδικό: www.styx.gr. Συνέχιζα πάντως να δίνω συνεργασίες για τα Διεθνή των ΝΕΩΝ…ως τον θάνατο του Λέοντα Καραπαναγιώτη. Ο αντικαταστάτης του διέκοψε την συνεργασία μας. Άλλωστε είχαμε τόσες πολιτικές διαφορές... 

 Ο Τσαλαπάτης στάθηκε αιτία να επιστρέψω στο συνδικαλισμό, μια και είχα ήδη προϋπηρεσία ως ο πρώτος εκπρόσωπος των συντακτών του ΕΘΝΟΥΣ στο Μικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ (1981). Συμμετείχα στην ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ την οποία είχε δημιουργήσει ο αξέχαστος συνάδελφος Γιάννης Φάτσης. Επί τρεις συνεχείς θητείες διετέλεσα εκπρόσωπος των συντακτών των ΝΕΩΝ στο Μικτό, και κατόπιν εκλέχτηκα στο ΔΣ της ΠΟΕΣΥ (2001). Την θέση μου πήρε κατόπιν ο Κώστας Ντελέζος, από την Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων, όταν μαζί με τον Δημήτρη Τσαλαπάτη εκλεχτήκαμε στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, το Μάιο του 2003. Στις 20 Ιανουαρίου 2004 εκλέχτηκα αντιπρόεδρος στο Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ. Τον Ιούνιο του 2005 επανεκλέχτηκα στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Τον Οκτώβριο του 2005 επέστρεψα στο έντυπο Εξωτερικό Δελτίο, αναλαμβάνοντας αρχισυντάκτης Διεθνών στην PRESS TIME. Άντεξα όμως τις αυθαιρεσίες της διεύθυνσης της εφημερίδας για δυόμιση μόλις μήνες. Παραιτήθηκα μετά από παρέμβαση- λογοκρισία τη αμερικανικής πρεσβείας, στην οποία δεν άρεσαν τα άρθρα μου. Στις 15 Μαΐου 2006 μου απονεμήθηκε βραβείο, από το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθαν. Μπότση, «για την επί 35 χρόνια ευδόκιμη θητεία μου στη δημοσιογραφία και τη δημιουργία του πρώτου ηλεκτρονικού περιοδικού στη χώρα». Τον Ιούνιο του 2007, επανεκλέχτηκα για Τρίτη θητεία στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Όταν επιτέλους κατορθώσαμε να σχηματίσουμε προεδρείο, εκλέχτηκα Γενικός Γραμματέας. Και κατόπιν, για δεύτερη φορά αντιπρόεδρος στο Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ. Η συνδικαλιστική μου πορεία, διακόπηκε στις εκλογές του Ιουνίου 2009 μια και δεν επανεκλέχτηκα σύμβουλος. 

Έτσι βρήκα περισσότερο χρόνο για το «styx.gr».

 Aπό τον Σεπτέμβριο του 2012, μετά από πρόσκληση του παλιού συναδέλφου από ΤΑ ΝΕΑ Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, συνεργάζομαι με την ιστοσελίδα "zougla.gr", εμπλουτίζοντας ταυτόχρονα το "στυξ". 

Για μερικούς μήνες το 2013 παρουσίαζα από το Web-TV" της "Ζούγκλας" μια τηλεοπτική εκδοχή του παλιού ραδιοφωνικού "Τρελού-Τρελλού Κόσμου". Ούτε στιγμή εδώ και πλέον της δωδεκαετίας, έχω σταματήσει να εμπλουτίζω με άρθρα το "στυξ" που έχει αποκτήσει πλέον και "μουτροβιβλίο" ενώ από τον Μάιο του 2014 του έγινε "face lifting". 

 Στις εκλογές του Ιουνίου 2015 της ΕΣΗΕΑ, ο Δημήτρης Τσλαπάτης με συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιο της ΚΕΔ, από το ποίο εκλέχτηκε ο ίδιος σύμβουλος και οι συνάδελφοι με τίμησαν - με την ψήφο τους- να συμμετάσχω στην τριμελή Εξελεγκτική Επιτροπή. 

 ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ: 

 Η πρώτη μου δημοσιογραφική αποστολή στο Εξωτερικό, ήταν στη Δαμασκό. Μετά την σφαγή των ευέλπιδων στη Χάμα από του Αδελφούς Μουσουλμάνους. Θα ακολουθήσουν κι άλλα ταξίδια στη Μέση Ανατολή, κυρίως στο Ισραήλ και τα κατεχόμενα, με τελευταίο, μετά την δολοφονία του Γιτζάκ Ράμπιν. Έχω πραγματοποιήσει αρκετά ταξίδια στη Σοβιετική Ένωση - το πρώτο επί Μπρέζνιεφ- (Μόσχα, Λένινγκραντ, Κίεβο, Μινσκ, Εριβάν) και κατόπιν πολλαπλά ταξίδια την εποχή της "περεστρόικα" του Γκορμπατσόφ. Στα 60χρονα της Επανάστασης των Μπολσεβίκων συμπλήρωσα μήνα και πλέον στη Μόσχα. Ξαναπήγα στη Μόσχα «μετά είκοσι έτη» για το συνέδριο της IFJ, οπότε βρέθηκα σε έναν διαφορετικό κόσμο: Την μετακομμουνιστική εποχή. 

 Ακολούθησα τον Ανδρέα Παπανδρέου στην περιοδεία του στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όταν η Ελλάδα πήρε για πρώτη φορά την προεδρία της ΕΟΚ. Καθώς και στο ταξίδι του στο Νέο Δελχί, όταν μαζί με τον Ραντζίβ Γκάντι (τον Πάλμε και τον Νυερέρε) προωθούσαν την "πρωτοβουλία των Έξι". Συνόδεψα τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στην τελευταία προεδρική αποστολή του στο Βουκουρέστι, (επί Τσαουσέσκου).

 Εκεί, μαζί με τον αξέχαστο Αντώνη Καλαμαρά είχαμε μια de profundis (αλλά off the record) πολύωρη συζήτηση με τον Πρόεδρο, με κύριο θέμα «το πρόβλημα της Παιδείας» στη χώρα. Παρακολούθησα ως απεσταλμένος του Πρώτου Προγράμματος της Ραδιοφωνίας, τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το 1988, όταν υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος ήταν ο Μάικ Δουκάκης. 

 Ξαναπήγα (απεσταλμένος από ΤΑ ΝΕΑ) στις ΗΠΑ σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα μαζί με Τούρκους και Κύπριους δημοσιογράφους, ως προάγγελοι της "αντιμετώπισης της ελληνο-τουρκική κρίσης". Πραγματοποίησα αρκετές αποστολές στην Τουρκία (Άγκυρα - Κωνσταντινούπολη). Σε μία από αυτές, μου έδωσε συνέντευξη ο αργότερα βραβευμένος με Νομπέλ λογοτεχνίας Ορχάν Παμούκ. Επισκέφτηκα το Πεκίνο και την Σαγκάη μαζί με αντιπροσωπεία της ΕΣΗΕΑ. 

 Πήγα ακόμα στην Ιαπωνία, για να προσκυνήσω το Μαυσωλείο στην Χιροσίμα. Επισκέφτηκα το Τόκιο αλλά και το Μαντσούε όπου τιμάται ο Λευκάδιος Χερν, ως εθνικός συγγραφέας της Ιαπωνίας. 

 Πήγα πολλές φορές στις Βρυξέλλες σε συνεδριάσεις της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (EFJ) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (IFJ) καθώς και στο συνέδριο της EFJ στο Βερολίνο - ως μέλος της Διεθνούς Επιτροπής του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Συμμετείχα σε όλα σχεδόν τα Δημοσιογραφικά συνέδρια που είχαν πραγματοποιηθεί στην Σαμοθράκη (πάνε πια αυτά)...

 Αλλά τις πιο έντονες συγκινήσεις μου πρόσφερε μια χώρα που δεν υπάρχει πια: η γειτονική βασανισμένη Γιουγκοσλαβία. 

 Είτε όταν συμμετείχα στα Συνέδρια της Γιουγκοσλαβικής Δημοσιογραφικής Ομοσπονδίας είτε ως πολεμικός ανταποκριτής. Απεσταλμένος από ΤΑ ΝΕΑ έζησα από κοντά, σε πολλαπλές αποστολές όλο το δράμα της γιουγκοσλαβικής τραγωδίας, στη δεκαετία του '90: Πόλεμος στη Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο και αποκορύφωμα τις εκλογές, το ολιγόωρο πραξικόπημα και την ανατροπή του Μιλόσεβιτς. 

 Ως μέλος της SEEMO (South Eastern European Media Organization) συμμετείχα σε σειρά συνεδρίων της Οργάνωσης σε διάφορες Βαλκανικές χώρες (Σερβία, Τουρκία, Βουλγαρία), εκπροσωπώντας την ΕΣΗΕΑ. 

 Τύχη αγαθή, έδοξε να βρεθώ στην επαγγελματική μου ωριμότητα υπό τη καθοδήγηση του εκλεκτού "πατρίκιου" της δημοσιογραφίας αξέχαστου Λέοντα Καραπαναγιώτη.

 Πάρα πολλά οφείλω στον Λυκούργο Κομίνη, που με είχε στις επιλογές ως συνεργάτη του (Τα Σημερινά, Ελευθεροτυπία, Εγνατία, ΈΘΝΟΣ, ΤΑ ΝΕΑ). 

 Κώστας Μπετινάκης Δημοσιογράφος 

 ΥΓ. Νοιώθω ιδιαίτερη χαρά, καθώς από τον Φεβρουάριο του 2014 η Μαρία με έκανε παππού. Ο εγγονός μου Νικόλας μου χάρισε ένα πρωτόγνωρο νόημα στη ζωή. Kι ύστερα η δεύτερη χαρά: Η γέννηση της Μαργαρίτας τον Οκτώβριο του '15. Δύο φορές παππούς. --- 

 (*) Έχει μετονομαστεί εδώ και πολλά-πολλά χρόνια με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Έργα και ημέρες ΕΦΙΑΛΤΑΚΗ

ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΣ ΦΟΝΙΑΣ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΜΙΝΙΑ ΠΡΟΧΘΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΦΘΑΝΟΝΤΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΜΕ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ. 

Τα καρακόλια της Κυανέρυθρης Χούντας ΕΦΙΑΛΤΑΚΗ, συλλαμβάνουν τους Χριστιανούς και τους «αρνητές του Κορωνοϊού»

ΥΓ. (Πάτρα) ο Άγιος Ανδρέας κλεισμένος με κορδόνι στην περίμετρο.Τα τζαμιά που εγκαινίασαν τα ανθελληνικά καθάρματα ανοιχτά κανονικά.

Η τραγωδία της «επιστράτευσης» του 1940 και οι άκαπνοι της Μεγάλης Βρετανίας που δεν ήξεραν τι να κάνουν

του Σπυρίδωνα Χατζάρα 

Όλοι οι Έλληνες με ενθουσιασμό και πατριωτισμό έσπευσαν στα Κέντρα κατάταξης με την κήρυξη της Επιστράτευσης στις 28 Οκτωβρίου 1940. Στα Κέντρα, εκτός των Αθηνών επικράτησε χάος και διαπιστώθηκαν τεράστιες ελλείψεις σε υλικά επιστρατεύσεως . 

Ο Έλληνας Πρέσβης στη Ρώμη Ιωάννης Πολίτης είχε ενημερώσει τον Μεταξά στις 20 Οκτωβρίου 194ο για τις αποφάσεις της Ιταλικής κυβέρνησης που ελήφθησαν στις 15 Οκτωβρίου στο Παλάτσο Βενέτσια για επίθεση κατά της Ελλάδα, και τόνισε σωστά τις αποφάσεις. «Ανακεφαλαίωσις. Επίθεσις εις Ήπειρον, Πίεσις προς Θεσσαλονίκην και εις δεύτερον χρόνον προέλασις προς Αθήνας.». 

Οι διαταγές επιστράτευσης ωστόσο δεν εκδόθηκαν στις 21 Οκτωβρίου. Στις 21 Οκτωβρίου ο ελληνας Πρόξενος στους Αγίους Σαράντα ενημέρωσε την Αθήνα ότι άρχισε η προώθηση μονάδων προς τα σύνορα με την Ελλάδα. Στις 23 Οκτωβρίου ο Πολίτης τηλεγράφησε οτι η επίθεση θα γίνει στις 28 Οκτωβρίου. Αλλά οι διαταγές επιστράτευσης δεν εκδόθηκαν τότε αλλά πέντε ημέρες μετά. 

Η Πολεμική μηχανή της χώρας την 28η Οκτωβρίου 1940 ετέθη σε λειτουργία μόνο με μία τηλεφωνική διαταγή του Γενικού Επιτελείου με λίγες λέξεις. Οι ίδιες διαταγές θα μπορούσαν να δοθούν και από τις 20 Οκτωβρίου. 

Μερική μυστική επιστράτευση είχε αρχίσει τον Αύγουστο του 1940 μετά τον τορπιλισμό της Έλλης με ατομικές προσκλήσεις εφέδρων Αξιωματικών και ατομικές προσκλήσεις αγύμναστων οπλιτών. Οι ίδιες ατομικές προσκλήσεις θα μπορούσαν να έχουν εκδοθεί από τις 20 Οκτωβρίου, 

Στο ημερολόγιο που κρατούσε ο Αναστάσιος Ευαγγέλου Ριζόγιανννη ανέφερε ότι παρουσιάστηκε αυθημερόν στο 6ο Σύνταγμα Πεζικού στην Κόρινθο. «Αφού παρουσιαστήκαμε εις το σύνταγμα την πρώτην ημέραν δηλαδή εις τας 28-10-40 ,την επομένην ημέραν τα ιταλικά αεροπλάνα ήλθον και βοβάρδισαν τον ισθμόν της Κορίνθου, αλλά καμία βόμβα δεν έκαμε καμίαν ζημιά εις την γέφυρα του ισθμού . Μετά δύο ημέρες είμαστε έτοιμοι για το μέτωπον , δηλαδή για την Αλβανία. Αφού ετοιμάστηκε το σύνταγμα μας επιβιβάστηκε νύκτα της 30ης από την Κόρινθον σε καράβια και μας έβγαλαν εις το Μεσολόγγιον . Το πρωϊ εφθάσαμε εις το Μεσολόγγιον και εκείθεν προχωρόντες δια μέσου των οδών για Αγρίνιον και εκείθεν για Άρτα .Δηλαδή βαδίζαμε πορεία με βαρύ οπλισμόν και με τρόφιμα πορείας . Προχωρόντας λοιπόν εφθάσαμε εις την Άρταν περνόντας το παλιό γεφύρι της Άρτας και εκείθεν εις Φιλιππιάδαν και εκείθεν εις Γιάννενα, βαδίζοντας μέρα νύκτα ,διότι έπρεπε να φτάσουμε το συντομότερον εις Καλπάκι. Αφού λοιπόν προχωρόντας περάσαμε τα Γιάννενα ,ολονυκτής με βροχήν ,παρακάπτομεν την οδόν την κεντρικήν και βαδίζομεν προς τον ποταμόν Παρακάλαμον ,όπου συναντούμεν τα ιταλικά στρατεύματα και τα βάζουμε μπροστά ,όπου τα ρίχνουμεν εις τον ποταμόν Παρακάλαμον». 

Για να γίνει σαφές το «δράμα», το 6ο Σύνταγμα Πεζικού επιστρατεύτηκε στις 30 Οκτωβρίου αλλά έφτασε στο μέτωπο στις 25 Νοεμβρίου. 

 Ο Διαγγελέας Αρχιστράτηγος δεν έστειλε τους επιστρατευμένους στην Πρέβεζα αλλά στο Μεσολόγγι και τους κρατούσε μέχρι τις 12 Νοεμβρίου στην «γραμμή Αράχθου» όπου κρατούσε και το 2/39 του Μεσολογγίου και 12 ΣΠ Πατρών. 

Στις 31 Οκτωβρίου επιστρατεύτηκε το 3/12 τάγμα , που προωθήθηκε μέσω Ρίου στην Γραμμή Αράχθου και αποτέλεσε τμήμα του αποσπάσματος Λιούμπα.

 Στις 23/11/1940 το 6ο Σ.Π. Κορίνθου και το 12ο Σ.Π. Πατρών που ανήκαν στη ΙΙΙ Μεραρχία και είχαν παράλληλη πορεία είχαν φθάσει περί των Ιωαννίνων έχοντας διανύσει 350 χιλιομ. πεζοπορώντας και με βροχές. 

 Η IV Μεραρχία επιστρατεύτηκε στην Τρίπολη. Στις 19 Νοεμβρίου 1940 μετακινήθηκε στο Ναύπλιο και από εκεί σιδηροδρομικά Καλαμπάκα. Από εκεί πεζοπορώντας έφτασε στα Γιάννενα στις 2 Δεκεμβρίου 1940, όπου τέθηκε υπό τη διοίκηση του Α’ Σώματος Στρατού. Την 6η Δεκεμβρίου 1940 προωθήθηκε στην περιοχή Καστάνιανη – Κεράσοβο και έφθασε στην πρώτη γραμμή. Το 9ο Συντάγμα της Καλαμάτας που ανήκε στην IV Μεραρχία επιβιβάστηκε σε τραίνα στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Καλαμάτας στις 8 και 9 Νοεμβρίου 1940 και μεταφέρθηκε στο «Ρουφ» των Αθηνών. Στη Συνέχεια με τραίνο μεταφέρθηκε στα Φάρσαλα, και από εκεί με τον τοπικό σιδηρόδρομο έφθασε στις 23 Νοεμβρίου 1940 στο έμπεδο της IV Μεραρχίας εις την περιοχή «Κουτσουφλιάνη», Καλαμπάκας. Εκεί, το Σύνταγμα παρέμεινε οκτώ περίπου ημέρες και δεχόταν συνεχώς επιθέσεις Ιταλικών αεροπλάνων. Από την Καλαμπάκα, το Σύνταγμα κινήθηκε υπό συνεχή βροχή και χιονόπτωση με νυκτερινές πορείες μέσω Μετσόβου-Γέφυρας Μπαλτουμάς και έφθασε την 8ην Δεκεμβρίου 1940 εις την θέση Χάνι Γεωργουδάκη και αντικατέστησε τα Τμήματα της III Μεραρχίας εις την πρώτη γραμμή. 

 Η ΙΙΙ Μεραρχία πεζικού, θα επιστράτευε την Αχαΐα, την Ηλεία, την Αιτωλοακαρνανία, τη Ζακύνθο και την Κεφαλλονία. (Στη Μεραρχία ανήκε και το 6ο ΣΠ της Κορίνθου. Το 12ο Σύνταγμα πεζικού, που ανήκε πάντοτε στην ΙΙΙ Μεραρχία ήταν το Σύνταγμα των Αχαιών). Η Μεραρχία με διοικητή τον υποστράτηγο Γεώργιο Μπάκο , ξεκίνησε από την Πάτρα στις 7 Νοεμβρίου 1940 και πέρασε μέσω νηοπομπών μέχρι τις 10 στο Κρυονέρι.

Η ΙΙΙ Μεραρχία , άρχισε στις 12/11/1940 την πορεία προς το μέτωπο βαδίζοντας νύχτα. Ακολούθησε την πορεία Αγρίνιο - Αμφιλοχία - Άρτα - Ιωάννινα - Σιταριά - Παπαδάτες - Ζίτσα και Καστάνιανη, και έφτασε στο πεδίο της μάχης στις 25 Νοεμβρίου, εντασσόμενη στο Α΄ Σώμα Στρατού, και λαμβάνοντας θέση στο αριστερό πλευρό της VIII Μεραρχίας και στο δεξιό του αποσπάσματος Λιούμπα. στο οποίο συμμετείχε ήδη το 3ο εκ Πατρών τάγμα πεζικού. 

 Οι κάτοικοι της Φθιώτιδας επιστρατεύθηκαν κυρίως στο 36ο Σύνταγμα Πεζικού που στελεχώθηκε με εφέδρους και δημιουργήθηκε στη Λαμία. Διοικητής του ήταν ο συνταγματάρχης Ιωάννης Δημοκωστούλας από τη Σούρπη Μαγνησίας. Διοικητής του 1ου Τάγματος ήταν ο ταγματάρχης Κυτέας Κωνσταντίνος, του 2ου ο ταγματάρχης Ζαχαρόπουλος Σπυρίδων και του 3ου ο ταγματάρχης Ρουμελιώτης Αθανάσιος. Αφού ολοκληρώθηκε η επιστράτευση, στις 13 Νοεμβρίου 1940 προωθήθηκε δια μέσου Μετσόβου προς τον Τομέα της Ελαίας. Η Νίκη όμως στη γραμμή Καλπάκι-Καλαμάς - Ελαία - Γκραμπάλα στεφάνωσε τα ελληνικά όπλα και τον Κατσιμητρο στις 7 Νοεμβρίου. Τις απογευματινές ώρες της 7ης Νοεμβρίου η Διοίκηση της Μεραρχίας Τζούλια που εισέβαλε στην Πίνδο, έλαβε έγγραφη διαταγή της Ανώτατης Διοίκησης, να συγκεντρωθεί στην περιοχή της Κόνιτσας και να αποφράξει τη γραμμή Αώος – Γκραπενίτσα – Ράχες Μεσορράχης. 

 Στις 8 Νοεμβρίου, το ΒΣΣ, ( ο παπαγικός Παπαδόπουλος), διέταξε το Βραχνό , (Ι Μεραρχία), να αναστείλει την καταδίωξη της Τζούλια. Στις 8, 9 και 10 Νοεμβρίου η Μεραρχία Τζούλια υποχώρησε και το εσπέρας της 10ης Νοεμβρίου , 7500 καραβοτσακισμένοι αλπινιστές συγκεντρώθηκαν στην Κόνιτσα. Αν τους κυνήγαγε ο Βραχνός θα είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι. Η ιταλική επίθεση είχε αποκρουστεί. 

Ο «φτεροπόδαρος» Λιούμπας όλο αυτό το διάσημα ακλουθώντας πιστά τα σχέδια του διαγγελέα βρισκόταν στον Αχερωντα και φύλαγε τις διαβάσεις. Η εντολή στο απόσπασμα Λιούμπα για προέλαση δόθηκε στις 12 Νοεμβρίου. Οι Ιταλοί υποχώρησαν φοβούμενοι επίθεση από τη κατεύθυνση της Δυτικής Μακεδονίας. 

Ο Τσολάκογλου ζήτησε να επιτεθεί. Του είπαν «να φυλάσσει τις διαβάσεις». Τελικά έδωσαν εντολή επίθεσης στις 14 Νοεμβρίου. 7 ημέρες μετά την ιταλική υποχώρηση. 

 Στις 17 Νοεμβρίου, η I Μεραρχία του B΄ Σ.Σ. ,(Βραχνός), κατάφερε να καταλάβει την Ερσέκα και να αποκόψει την οδό Λεσκοβικίου – Κορυτσάς γεγονός που θα επιδρούσε θετικά στις επιχειρήσεις του Γ΄ Σ.Σ. Με επέµβαση όµως του ΤΣ∆Μ, (Πιτσίκας), διατάχθηκε η καύση των ιταλικών στρατιωτικών αποθηκών και η εγκατάλειψη της Ερσέκας και η επιστροφή των τµηµάτων της I Μεραρχίας στη µεθοριακή γραµµή. Τελικά στις 22 Νοεμβρίου απελευθερώθηκε η Κορυτσά.

 Η πρώτη φάση του Πολέμου γνώρισε τρεις διοικητές που είχαν σχέδια και τα εφεραν σε Πέρας. Ο Κατσιμήτρος στο Καλπάκι, ο Βράχνός στηνΠίνδο και ο Τσολάκογλου στην επιχείρηση Μόραβα-Ιβαν που απέφερε την κατάληψη της Κορυτσάς. 

 Και μετά;

 Δεν είχαν ούτε ιδέα, ούτε σχέδιο για το τι να κάνουν. Στις 23,24, 25, 26, 27 Νοεμβρίου, αμηχανία , αναμονή, μπέρδεμα και «εκκαθαριστηκες» ενέργειες. 

Ο Παπάγος ακολουθώντας τις συμβουλές των άγγλων συμβούλων διέταξε την εγκληματική απόβαση των Κερκυραίων στην Σαγιάδα στις 23 Νοεμβρίου που κατέληξε στην Σφαγή της 24ης Νοεμβρίου, για να βοηθήσει την προώθηση του Λιούμπα που απέκτησε επαφή με τους Ιταλούς στις 25 Νοεμβρίου μία ημέρα μετά τη σφαγή των Κερκυραίων. 

 Και η «Θαλασσοκράτειρα» σύμμαχος, δεν ανέλαβε μαζί με τους «Βασιλόφρονες» του Ναυτικού μια επιχείρηση στα Δωδεκάνησα. Ακόμα και στα μικρά όπου υπήρχαν συμβολικές ιταλικές φρουρές. 

Το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου του 1940 ο 60χρονος γιατρός από την Κάρπαθο, ο Βάσος Βεργής, που το 1912 συμμετείχε στο 5ο σώμα των «Γαριβαλδινών» και είχε τραυματιστεί στην μάχη του Δρίσκου μόνος του, με μία μικρή ομάδα 18 «εθελοντών» από τη Σάμο , νοίκιασε με δική του δαπάνη ένα καΐκι κι επιτέθηκε ερήμην του Αρχηγείου της Μεγάλης Βρετανίας στο Αγαθόνησι που βρισκόταν όπως και όλα τα Δωδεκάνησα, υπό ιταλική κατοχή από το 1912.Οι «κομάντος» του Βεργή ύστερα από σύντομη μάχη, κατέλαβαν το νησί, συλλαμβάνοντας όλους τους Ιταλούς. Στη μάχη σκοτώθηκαν δύο Ιταλοί στρατιώτες. Η Επιχείρηση έτυχε τότε μεγάλης προβολής στις αθηναϊκές εφημερίδες από τις οποίες το αντέγραψε το αμερικανικό περιοδικό TIME στο τεύχος του στις 2 Δεκεμβρίου 1940. Το κατόρθωμα της ομάδας Βεργή προβλήθηκε εαπό την εφημερίδα «Ακρόπολις» που στις 19 Νοεμβρίου 1940 έγραφε : «Έλλην, Δωδεκανήσιος, διαμένων και εργαζόμενος εις ελευθέραν Ελλάδα, την νύκτα της 17ης – 18ην Νοεμβρίου, επικεφαλής συμπατριωτών του και άλλων, απέπλευσαν εκ τινος ελληνικού όρμου δια βενζινοπλοίου και απεβιβάσθησαν εις νησίδα τινά της Δωδεκανήσου. Η ομάς αύτη επετέθη κατά του ιταλικού φυλακίου καραμπινιέρων, του οποίου ηχμαλώτισε τον σταθμάρχην και τρεις καραμπινιέρους, μετά του οπλισμού των. Εν συνεχεία επετέθη κατά του ναυτικού φυλακίου της ιδίας νησίδος με αποτέλεσμα τον φόνον τριών, εν οις και του επικεφαλής βαθμοφόρου. Οι επιδραμόντες επέστρεψαν πάντες, μετά των τεσσάρων αιχμαλώτων και του οπλισμού των, εις τον όρμον εκ του οποίου απέπλευσαν». 

Η κίνηση του Βεργή αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία και δισταγμό από τον Παπάγο .Ο Μεταξάς όμως κάλεσε το Βάσο Βεργή, και τους συντρόφους του, στην Αθήνα, και τους παρασημοφόρησε σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. Μάλιστα απένειμε τιμητικά το βαθμό του ταγματάρχη του ελληνικού στρατού στον γιατρό. Ο Βάσος Βεργής, 60 χρόνων τότε, ήταν χειρουργός και διατηρούσε κλινική στην Αθήνα. 

Στη συνέχεια ο ζηλόφθονος Παπάγος διέλυσε τις μεγάλες μονάδες ακολουθώντας το ευέλικτο σύστημα του 1821 με τους «Οπλαρρχηγούς». Εφεύρε τα «αποσπάσματα» ¨των Συνταγματαρχών.

Φτάνει πιά.

 

 Οι Βουλευτές της ΝΔ που αισθάνονται  Χριστιανοί Ορθόδοξοι, Έλληνες  και που πιστεύουν στην  Λαϊκή Κυριαρχία, πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλία εκπαραθύρωσης του Γουρλομάτη  Εφιαλτάκη και της εγκληματικής του Οικογένειας.    

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΕΦΙΑΛΤΑΚΗ. Καταργείται το Οικογενειακό ¨Άσυλο . Τα καρακόλια του Γουρλομάτη θα μπουκάρουν στα σπίτια των Ορθοδόξων Χριστιανών.

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΕΦΙΑΛΤΑΚΗ. 

Καταργείται το Οικογενειακό Άσυλο . 

Τα καρακόλια του Γουρλομάτη θα μπουκάρουν στα σπίτια των Ορθοδόξων Χριστιανών. 

Η 29η Νοεμβρίου στην Ιστορία

800. Ο Καρλομάγνος έφτασε στη Ρώμη έχοντας μαζί του τον Πάπα Λέοντα Γ΄ που είχε καταφύγει στον Καρλομάγνο και συγκάλεσε συμβούλιο για την 1η Δεκεμβρίου για να ερευνήσει τα υποτιθέμενα εγκλήματα του Πάπα.

1226. Ο Λουδοβίκος Θ της Γαλλίας στέφθηκε βασιλιάς στον Καθεδρικό Ναό της Ρεμς.



1314.Πέθανε  στο Φοντενεμπλώ, όπου γεννήθηκε, ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Δ', ο Ωραίος ο οποίος  είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια κυνηγιού δάσος του Αλάτ.


1378, Πέθανε στην Πράγα  ο Κάρολος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που λεγόταν  Βεγκέσλαος πριν γίνει Κάρολος.

1516. Ένα έτος μετά την μάχη του Μαριγκνάνο υπογράφηκε η Συνθήκη του Φράιμπουργκ, περισσότερο γνωστή ως η «αιώνια ειρήνη» , μεταξύ του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α' και της Συνομοσπονδίας των ελβετικών καντονιών.
1549 . Στην Ρώμη μετά τον θάνατο του Πάπα Παύλου Γ΄, άρχισαν οι συνεδριάσεις του Κολλεγίου των Καρδιναλίων για να εκλεγεί νέος Επίσκοπος Ρώμης. Νίκησε Τζιοβάνι ο Μαρία Τσιότσι ντελ Μόντε, στις 7 Φεβρουαρίου του επομένου έτους. 

1732. Ισχυρότατη  σεισμική δόνηση 10 βαθμών της κλίμακας  στην Ιρπίνια, με επίκεντρο στο Απένινα. Καταστράφηκαν 20 κοινότητες. 2000 νεκροί.  


1780. Πέθανε η αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Μαρία Θηρεσία,

1787. Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ υπέγραψε το διάταγμα υπέρ των Ουγενότων.


1803. Οι Λευκοί άποικοι στην γαλλική Αϊτή ανακήρυξαν την ανεξαρτησία τους.

1812. Έληξε η τετραήμερη μάχη του ποταμού Μπερεζίνα.

1822. Οι δύο Αρβανίτες που φρουρούσαν τη Γιουρούς Ντάπια, του Παλαμιδίου βγήκαν τη νύχτα  από το Κάστρο  μαζί με μια γυναίκα, για να μαζέψουν  χόρτα και συνάντησαν το  Δημήτριο Μοσχονησιώτης που περιπολούσε εκείνη την ώρα και τους οδήγησε στον καπετάν Στάϊκο Σταϊκόπουλο. Ο Σταϊκόπουλος έμαθε απ’ αυτούς ότι στο Παλαμήδι είχαν μείνει λίγοι άντρες και ότι οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες είχαν κατέβει στην πόλη και δεν ξαναγύρισαν. Στη συνέχεια σίγουρος ότι οι Αρβανίτες είπαν την αλήθεια κάλεσε και τους άλλους καπεταναίους και αποφάσισε να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία και να γίνει το ρεσάλτο στο Παλαμήδι.Την Ίδια ημέρα το «απόσπασμα» Νικηταρά στο οποίο μετείχαν και οι Κρανιδιώτεςυπό τον Παπα Αρσένιο  στο χωρίο Κορτέτσι τον Δελή Αχμέτ μπέη ,Σε αυτήν σκοτώθηκε  ο Παπαρσένιος, ο ήρωας των Δερβενακίων.

1830. Ακολουθώντας το παράδειγμα της γαλλικής επανάστασης, του Νοέμβριου εκδηλώθηκε στην Πολωνία η εξέγερση της Βαρσοβίας κατά της Ρωσικής κυριαρχίας. Τα ρωσικά στρατεύματα και ο Μέγας Δούκας Κονσταντίνος υποχώρησε έκπληκτος από την Πολωνία.

1847. Συγχώνευση του Βασιλείου της Σαρδηνίας με το Πεδεμόντιο. Το Βασίλειο καθίσταται ενιαίο κράτος, τερματίστηκε η αυτονομία της Σαρδηνίας και καταργηθηκε η θέση του Αντιβασιλέα.

1850. Η Πρωσία συνθηκολόγησε στο Όλομουτς με την Αυστριακή Αυτοκρατορία και τη Ρωσία και εγκατάλειψε την αξίωση να αναλάβει την ηγεσία της Γερμανικής Συνομοσπονδίας.

1855. Στον Κριμαϊκό Πόλεμο, έληξε η πολιορκία του Καρς με την κατάληψη του οθωμανικού φρουρίου από τα ρωσικά στρατεύματα υπό τον στρατηγό Μουράβγιοφ.

1868. Εξέγερση των Κροατών της Ουγγαρίας που διαφωνούσαν με την νομοθεσία περί ιθαγένειας.

1870. κατά τον Γάλλο-πρωσικό Πόλεμο άρχισε η μάχη στο Βιλλιέ του Μάρνη, κοντά στο Παρίσι.


1890. Στην Ιαπωνία, τέθηκε σε ισχύ το Σύνταγμα Μέιτζι της Ιαπωνικής Αυτοκρατορίας και συνήλθε η πρώτη Δίαιτα.

1908. Ο «Όμιλος Φιλομούσων» της Θεσσαλονίκης συγχωνεύτηκε  με την ομάδα νέων «Ολύμπια» και έτσι ιδρύθηκε  ο Μακεδονικός Γυμναστικός Συλλόγος  «Ο Ηρακλής».

1912. Στις 29 Νοεμβρίου/12 Δεκεμβρίου, ο ελληνικός Στρατός κατέλαβε τις οχυρωμένες θέσεις των Τούρκων στην Ελεούσα και τον Άγιο Ιωάννη 7 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης των Ιωαννίνων. (Το Μεγάλο και Μικρό Μπισδούνι). Στον Δρίσκο σκοτώθηκε ο Λοχαγός  Λορέντσος Μαβίλης που πολεμούσε με τους Γαριβαλδινούς

1916. Οι Κεντρικές Δυνάμεις άρχισαν την επίθεση για την κατάληψη του Βουκουρεστίου.

1940. Το πρωί της 29 Νοεμβρίου το Απόσπασμα Δημοκωστούλα (Ι/36ο Τάγμα συν λόχος και μία πυροβολαρχία) επιτέθηκε στο χωριό Μπαλιμπάρδι, όπου υπήρχε ισχυρή ιταλική αντίσταση. Εκεί έπεσαν μαχόμενοι ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Θεοχαρόπουλος Θεοφάνης και ο Στρατιώτης Βούλγαρης Νικόλαος του Χρήστου. του Θεοχάρους. Το απόσπασμα κατέλαβε και το χωριό Μπαντιλόνγια, και συνέχισε προς τον αυχένα Κιάφε Δεμπέλι στο ύψωμα 1450.

Το απόσπασμα του Αντισυνταγματάρχη Μαρδοχαίου Φριζή (ΙΙ/5, ΙΙ/36 Τάγματα και μία πυροβολαρχία) κινήθηκε προς Μάλι Μποντορίτ, πέρασε τον ποταμό Λεγκαρίτσα και μέχρι το βράδυ κατόρθωσε, μετά από αγώνα, να καταλάβει το χωριό Μπένια Σκέρι και τα γύρω του υψώματα. Το 5/42 επιτέθηκε στο ύψωμα 669 αλλά αποκρούστηκε. Συνεχίστηκαν οι μάχες στο Μέτωπο του Πόγραδετς. Η Ιταλική αεροπορία βομβάρδισε την Λευκάδα και τη  Νεμέα της Κορινθίας

1943. Η Δεύτερη Σύνοδος του Αντιφασιστικού Συμβούλιου Εθνικής Απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας , (AVNOJ), στη Γιάιτσε , στην οποία συμμετείχαν 142 σύνεδροι, που αποφάσισαν την ίδρυση της Δημοκρατικής Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας με ηγέτη τον Τίτο.

1944. Με την εκκένωση της πόλης της Σκόδρας από τη Βέρμαχτ, η Αλβανία «απελευθερώθηκε» από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Οι Παρτιζάνοι μπήκαν στα Τίρανα. Η 29η Νοεμβρίου ήταν η αλβανική εθνική εορτή του Χότζα.

1945. Η τρίτη σύνοδος του Αντιφασιστικού Συμβούλιου Εθνικής Απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας , (AVNOJ) στο Βελιγράδι, κατάργησε τη μοναρχία και αποφάσισε την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Λαϊκής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (ΣΟΔΓ).

1947. Με ψήφισμα της, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τάχθηκε υπέρ της δημιουργία ενός ανεξάρτητου εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη και της διαίρεσης της Παλαιστίνης σε Εβραϊκό και Αραβικό Τομέα.

1963. Ο Πρόεδρος Λίντον Τζόνσον, συγκρότησε την επιτροπή Γουόρεν για να διερευνήσει τη δολοφονία του Προέδρου Κένεντι.

1964 . Κατά τον επίσημο εορτασμό στον Γοργοπόταμο για την ανατίναξη της γέφυρας το 1942 σημειώθηκε έκρηξη στο χώρο της εκδήλωσης που προκάλεσε τον θάνατο 13 ανθρώπων και τον τραυματισμό 45.

1965. Ο βουλευτής της Ε.Ρ.Ε. Κωνσταντίνος Ροδόπουλος ανακοίνωσε το λάθος πραξικόπημα. (Του βασιλιά και των στρατηγών). «Ο λαός αηδιάζων θα καταργήσει το Κοινοβούλιο», είπε.

1967. Μετά τα γεγονότα στην Κοφίνου, την αμερικανική παρέμβαση και τον διορισμό του παλαιού πράκτορα Πιπινέλη ως υπουργού εξωτερικών ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αποδέχτηκε την απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο. Η τυπική συμφωνία Πιπινέλι και Τσαγλαγιαγκίλ για την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο, ανακοινώθηκε ενώ ο Σάιρους Βανς βρισκόταν στη Λευκωσία και συνομιλούσε με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Την ίδια ώρα, πολεμικά αεροπλάνα της Τουρκίας υπερίπταντο πάνω από τη Λευκωσία και το Προεδρικό Μέγαρο. Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Ρόμπερτ Μακναμάρα ανακοίνωσε την παραίτησή του.

1974. Η Ελλάδα επέστρεψε στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

1982. Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε ψήφισμα για την αποχώρηση των Σοβιετικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν.

1987. Πρόωρες γενικές εκλογές, στην Τουρκία. To «ANAP» του Οζάλ πήρε 36,31% και εξέλεξε 292 βουλευτές. Το Σοσιαλδημοκρατικό , (SHP) του Ερντάλ Ινονού πήρε 24,74% και έβγαλε 99. Ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, που επανέκαμψε, πήρε 19,1% και εβγαλε 58 βουλευτες.


1990. Στη Βουλγαρία, μετά από γενική απεργία, ο Αντρέι Λουκάνοφ και η κυβέρνηση του αναγκάστηκαν να παραιτηθούν. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε τη χρήση στρατιωτικών μέσων για την απελευθέρωση του Κουβέιτ από την κατοχή του Ιράκ.
Στο Ντβόρ να Ούνι της Κροατίας συνελήφθη από τους Κροάτες , ο Ζέλικο Ραζνάνοβιτς Αρκάν, διοικητής σερβικού  παραστρατιωτικού σχηματισμού και οδηγήθηκε στη φυλακή στο Ζάγκρεμπ,  όπου έμεινε  6 μήνες.

1993. Στη Γενεύη, με  πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης άρχισαν  και πάλι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις για την πρώην Γιουγκοσλαβία. Στην τετραήμερη Διάσκεψη μετείχαν οι  12 υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ, οι Πρόεδροι  της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Κροατίας, και οι εκπροσώπους των εμπολέμων στην πρώην Βοσνία-Ερζεγοβίνη.


1994.Σεισμός 5,2 Ρίχτερ έπληξε τη Λευκάδα. Στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες η Ελλάδα άσκησε βέτο στην υπογραφή της τελωνειακής ένωσης Ε.Ε. – Τουρκίας, αλλά ενέκρινε τη χορήγηση της α΄ δόσης οικονομικής βοήθειας στην Αλβανία υπό την προϋπόθεση της διασφάλισης των θρησκευτικών και εκπαιδευτικών δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας και της επίδειξης επιείκειας στο θέμα των φυλακισμένων στελεχών της "Ομόνοιας". Το 52,1% των Νορβηγών τάχθηκε εναντίον της ένταξης της χώρας τους στην ΕΕ.

2003. Στη Μπάνια Λούκα, η Εθνοσυνέλευση της Ρεπούμπλικα  Σέρπσκα ψήφισε οκτώ τροπολογίες στο Σύνταγμα της Ρεπούμπλικα  Σέρπσκα, οι οποίες αφορούσαν  την άμυνα και το στρατό, και οι οποίες μετέφεραν μεταβίβαζαν  τη διοίκηση του στρατού στην Προεδρία της Βοσνίας Ερζεγοβίνης  στο Σεράγεβο.

2006. Έφτασε στο Φανάρι ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄


2009. Εγκρίθηκε με δημοψήφισμα στην Ελβετία η απαγόρευση της κατασκευής μιναρέδων. Εκλέχθηκε Πρόεδρος της ΝΔ με εσωκομματικές εκλογές ο Αντώνης Σαμαράς, με ποσοστό 50,6%, επικρατώντας της Ντόρας Μπακογιάννη που πήρε 39,72% και του Παναγιώτη Ψωμιάδη που έλαβε 10,22%. Στις κάλπες προσήλθαν 782.136 ψηφοφόροι.

2012. Η  Παλαιστινιακή Αρχή έγινε δεκτή  στον ΟΗΕ με 138 ψήφους υπέρ, 41 αποχές και 9 όχι από  το Ισραήλ, το Ναουρού, το Παλάου, τις Νήσους Μάρσαλ, τη Μικρονησία, τον Παναμά, τον Καναδά, την Τσεχική Δημοκρατία και ρις ΗΠΑ

2017. Ο πρώην Κροάτης αξιωματικός Σλόμπονταν Πράλιακ  αυτοκτόνησε μέσα στο το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

2018. Νικήτρια του δεύτερου γύρου των  προεδρικών εκλογών στη Γεωργία  ήταν η Σαλώμη  Ζουραμπισβίλι,.

2019.  Επιθέσεις μουσουλμάνων τρομοκρατών κατά των «Απίστων»  στη Γέφυρα του Λονδίνου Λονδίνο και σε εμπορικό δρόμο της Χάγης με πολλούς τραυματίες,  Στο Λονδίνο και  δυο νεκροί. Ο πρωθυπουργός της Μάλτας Τζόζεφ Μούσκατ δήλωσε οτι  θα παραιτηθεί έπειτα από τον σάλο που προκάλεσε η έρευνα για τη δολοφονία της δημοσιογράφου Ντάφνη Καρουάνα Γκαλιζία δύο χρόνια πριν.

Η 28η Νοεμβρίου στην Ιστορία

587. Η Συνθήκη της Αντελότ μεταξύ του βασιλιά της Βουργουνδίας, και του ανιψιού του, βασιλιά του Μοζέλα.

1414. Συνελήφθη ο Τσέχος θρησκευτικός «μεταρρυθμιστής» Γιαν Χους από την Ιερά Εξέταση. Ένα χρόνο αργότερα καταδικάστηκε σε θάνατο ως αιρετικός και κάηκε στην πυρά. 

1443. Μετά την ήττα των Οθωμανών στη Νίς, ο Σκεντέρμπεης με τέχνασμα, και αξιοποιώντας μια πλαστή επιστολή του σουλτάνου Μουράτ Β, πήρε στην κατοχή του το Κάστρο της Κρούγια.

1520. Ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος πέρασε από τον Ατλαντικό Ωκεανό στον Ειρηνικό Ωκεανό, μέσα από τα στενά που φέρουν σήμερα το όνομά του.

1627. Οι Πολωνοί νίκησαν τον πολύ ισχυρότερο στόλο τω Σουηδών στη ναυμαχία της Ολίβα κατά τη διάρκεια του πολέμου Πολωνίας και Σουηδίας (1620-1629). Οι Σουηδοί, είχαν αποκλείσει το λιμάνι του Γκντανσκ.

1678. Ο Γεώργιος Δ΄ Δούκας έγινε για Τρίτη φορά  ηγεμόνας της Μολδαβίας.

1806. Οι γαλλικές δυνάμεις κατέλαβαν τη Βαρσοβία . Ο Τσάρος Αλέξανδρος τάσσεται στο πλευρό της συμμάχου Πρωσίας κατά τον πόλεμο της Τετραπλής Συμμαχίας κατά του Ναπολέοντα.

1809. Πόλεμος της Χερσονήσου. Νίκη των Γάλλων στη μάχη της Άλμπα ντε Τόρμες στην Καστίλλη.

1821. Ο Παναμάς κήρυξε την ανεξαρτησία του από την Ισπανία και εντάχθηκε στη Μεγάλη Κολομβία.

1830.Στο Βελιγράδι στα Τασμαιντάν παρουσία του πρίγκιπα Μήλος διαβάστηκε το διάταγμα του Σουλτάνου Μαχμούτ Β για την αυτονομία της Σερβίας . Οι Τούρκοι στη συνέχεια πούλησαν τις περιουσίες τους και άφησαν το Βελιγράδι στους Σέρβους.

1843 .Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία αναγνώρισαν το Βασίλειο της Χαβάης ως ανεξάρτητη χώρα.

1870. Κατά τον γαλλοπρωσικό πόλεμο,(Ιούλιος 1870 – Μάιος 1871), η μάχη της Beaune-la-Rolande στον Λείγηρα. Η γαλλική Πρώτη Στρατιά με 60 000 άνδρες προσπάθησε ανεπιτυχώς να ανατρέψει τους Πρώσους και να διασπάσει την πολιορκία του Παρισιού.

1877. Κατά το ρωσο-τουρκικό πόλεμο ο Οσμάν πασάς μετά την αποτυχία της απόπειρας του να λύσει την πολιορκία της Πλεύνας  παραδόθηκε  στους Ρώσους.

1880. Στη Βουλγαρία ο πρίγκιψ Αλέξανδρος Μπάττενμπεργκ διόρισε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Πέτκο Καραβέλοφ.

1885. Στις 16/28 Νοεμβρίου μετά την ατυχή για τους Σέρβους μάχη του Πίροτ, με παρέμβαση του πληρεξούσιου Υπουργού της Αυστρίας-Ουγγαρίας στο Βελιγράδι κόμη Κεβενχούλερ, που απείλησε με επέμβαση της Αυστρίας , υπογράφηκε στη Νίς ανακωχή μεταξύ Σερβίας και Βουλγαρίας και έληξε ο Σερβο-Βουλγαρικός πόλεμος. (2/12 Νοεμβρίου-16/28 Νοεμβρίου). Πρακτικό αποτέλεσμα ήταν η νομιμοποίηση της προσάρτησης της ανατολικής Ρωμυλίας στη Βουλγαρία.

1905. Ο Ιρλανδός εθνικιστής Άρθουρ Γκρίφιθ ίδρυσε στο Δουβλίνο, το πολιτικό κόμμα Σιν Φέιν.

1910. (Στις 28 Νοεμβρίου/11 Δεκεμβρίου) διεξήχθησαν οι εκλογές για την Αναθεωρητική Βουλή που είχε προκηρύξει ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄. Τα παλιά κόμματα, (Θεοτόκης-Ράλλης-Ζαίμης), που ήσαν οι νικητές των εκλογών του Αυγούστου χαρακτήρισαν πραξικοπηματική την απόφαση του βασιλιά και έκαναν αποχή, με αποτέλεσμα το νεοσύστατο Κόμμα Φιλελευθέρων, του Βενιζέλου να βγάλει 307 από τους 362 βουλευτές. 

1912. 83 εκπρόσωποι από τις τουρκαλβανικες φάρες που μαζεύτηκαν στην Αυλώνα υπέγραψαν με αγγλική υπόθαλψη τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της ανύπαρκτης Αλβανίας από τους Οθωμανούς, που είχαν πλέον ηττηθεί από τους Έλληνες τους Σέρβους και τους Μαυροβούνιους. Ο αρχηγός της παρέας ήταν ο τουρκαλβανός Ισμαήλ Κεμάλ Μπέι Βλόρα που είχε μάθει γράμματα στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων, και ήταν πράκτορας των Αγγλων.
-Στη Ρωσία άρχισε τις εργασίες της η IV Κρατική Δούμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

1918. Στη Ρουμανία στις 15/28 Νοεμβρίου αποφασίστηκε η ένωση της Μπουκοβίνας με τη Ρουμανία. Ο Κόκκινος Στρατός μπήκε στην Εσθονία και κατέλαβε τη Νάρβα. Κυβέρνηση Συνασπισμού στη Βουλγαρία με επικεφαλής τον Θεόδωρο Τεοντόροφ.

 1920 . Πρώτες μεταπολεμικές εκλογές στο Βασίλειο Σέρβων Κροατών και Σλοβένων . (Γιουγκοσλαβία) για Συντακτική Συνέλευση. Τις περισσότερες ψήφους έλαβε το Δημοκρατικό Κόμμα που έβγαλε 92 από τους 419 βουλευτές . Δεύτερε Κόμμα το Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα με 91 βουλευτές. Μεγάλη έκπληξη έκαναν οι Κομμουνιστές με 50 έδρες. Οι γυναίκες, οι στρατιώτες οι αξιωματικοί, και τα μέλη των εθνικών μειονοτήτων, δεν είχαν δικαίωμα ψήφου.

1925 . Επί της δικτατορίας του Θεόδωρου  Πάγκαλου, απαγχονίστηκαν στις 9.15' π.μ. στο Γουδί , παρουσία πλήθους λαού, (15000) ο Αντισυνταγματάρχης Διαχειρίσεως, Διονύσιος Δρακάτος και 
ο Αντισυνταγματάρχης της Χωροφυλακής και Διευθυντής της Αστυνομίας στη Θεσσαλονίκη, Γεώργιος  Ζαφειρόπουλο, οι οποίοι καταδικάστηκαν, για κατάχρηση δημόσιου χρήματος, από ειδικό δικαστήριο. Την ιδία ημέρα απολύθηκαν από τη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, επειδή  η διδασκαλία τους κρίθηκε εθνικά επιβλαβής, Κόκκινοι «παιδαγωγοί» Δημήτριος Γληνός και Αλέξανδρος Δελμούζος. 

1940. Το πρωὶ της Πέμπτης 28 Νοεμβρίου με την ανατολή του ηλίου ο 6ος λόχος του 3/40 Συντάγματος Ευζώνων της Άρτας, μπήκε στο χωριό Βοδίνο της περιφέρειας Αργυροκάστρου και εκδίωξε τους Ιταλούς που το κατείχαν. Εκεί έπεσαν μαχόμενοι οι Εύζωνες Ιωάννης Μπουραντάς, Στέφανος Γραβιάς και Χρήστος Στάμου . Ανατολικά, το 29ο Σύνταγμα Πεζικού της 10ης Μεραρχίας του Γ Σώματος Στρατού κατέλαβε το όρος Μπρέγκου Μπάρι Κουγκιτ, διασπώντας τις γραμμές αμύνης των Ιταλών.

Το Β΄ Σώμα Στρατού  ενεργούσε επιθετικά προς το Φράσερι, με τα αποσπάσματα Δημοκωστούλα και  Φριζή.

Μια ιταλική ναυτική μοίρα βομβάρδισε την Κέρκυρα. 

1941.Το πρώτο θανατηφόρο αεροπορικό ατύχημα της 335 Βασιλικής Μοίρας Διώξεως, με θύμα του Ανθυποσμηναγό Θ. Θεοφανόπουλο. Το Χαρικέην του, συνετρίβη στους λόφους του Ες Σαλτ, κοντά στο Αμμάν.

1943. Άρχισε η διάσκεψη της Τεχεράνης των τριών Συμμαχικών Δυνάμεων. ΕΣΣΔ (Στάλιν), ΗΠΑ (Φραγκλίνος Ρούζβελτ) και ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Ουίνστον Τσώρτσιλ συζήτησαν το άνοιγμα του δεύτερου μετώπου στην Ευρώπη, τις μεταπολεμικές διευθέτησεις της Ευρώπης και το ζήτημα της Γιουγκοσλαβίας. Συμφωνήθηκε ότι η πλήρης εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία της Γιουγκοσλαβίας , αλλά θα δυτικά της σύνορα με την Ιταλία θα ορίζονταν μετά τον πόλεμο. Συμφωνήθηκε η εγκατάλειψη του Ντράζεν Μιχαήλοβιτς. 

1946. Στην ΟΔΓ τέθηκε σε ισχύ Σύνταγμα της Βάδης-Βυρτεμβέργης

1953.  Ολοκληρώθηκε μετά από δυο μήνες η δίκη των αεροπόρων στο Αναθεωρητικό, Αεροδικείο. Δύο καταδικάστηκαν σε ισόβια, 6 σε ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης και ένας αθωώθηκε . Ο Θεοδωρίδης, που είχε καταδικαστεί σε θάνατο από το Αεροδικείο, αθωώθηκε, αλλά δεν αποφυλακίστηκε λόγω του ότι είχε καταδικαστεί βάσει του ΑΝ 375, που δεν έδινε το δικαίωμα έφεσης! Το ίδιο κι ο Χριστοφής. Αθωώθηκε κι ο Μαδεμλής, που καταδικάστηκε, όμως, με την κατηγορία της ομαδικής απείθειας σε 5ετή φυλάκιση. Επιπλέον, στους Μεταξά και Παναγουλάκη επιβλήθηκε ποινή ισοβίων, στον Παπαντωνίου 20 ετών, στο Λεμπέση 17, στο Ζαφειρόπουλο 8, στον Κοντό 16, στον Κοντογεωργάκη 12 και στον Ντίνο 7.

Η απόφαση προκάλεσε οξεία συζήτηση στη Βουλή. Ο Σοφοκλής  Βενιζέλος, επιτέθηκε στο ν υπουργό Άμυνας Παναγιώτη Κανελλόπουλο και τόνισε «Εις τας δικτατορίας υπάρχει μια υπερτάτη αρχή: η Ασφάλεια, εις την οποίαν θυσιάζονται η δικαιοσύνη και η δημοκρατία. Εις την δημοκρατίαν υπάρχει ως υπερτάτη αρχή το έθνος και η εθνική ασφάλεια αλλά παραπλεύρως ομότιμες είναι επίσης η υπερτάτη αρχή και της ελευθερίας και της δικαιοσύνης...».

Ο Υπουργός Άμυνας Π. Κανελλόπουλο, διέψευσε τα περί βασανιστηρίων και επαίνεσε τον αντισμήναρχο που οι κατηγορούμενοι αεροπόροι είχαν καταγγείλει ως τον αρχιβασανιστή τους.

1957. Στη Σούρια της Ρουμανίας εξέγερση των αγροτών κατά της κολεκτιβοποίησης.

1958 .Το Τσαντ, η Δημοκρατία του Κονγκό και η Γκαμπόν έγιναν αυτόνομες δημοκρατίες εντός της Γαλλικής αποικιακής αυτοκρατορίας.

1960 . Η Μαυριτανία απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία.

1961. Εκδόθηκε το ψήφισμα 1661 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που ζητούσε τη συμμόρφωση της Ιταλίας με το  σύμφωνο Ντε Γκάσπερι-Γκρούμπερ, για τα δικαιώματα της γερμανόφωνης μειονότητας του Τρεντίνο-Άλτο Άντιτζε.

1962. Τρομοκρατική επίθεση Κροατών κατά της Γιουγκοσλαβικής Πρεσβείας στη Βόννη. Σκοτώθηκαν δυο διπλωμάτες.

1964. Στο Ανόβερο ιδρύθηκε το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (NPD).

1966. Το Μπουρούντι ανακηρύχθηκε σε δημοκρατία.

1967. Συνεχιζόταν η κρίση της Κοφινού. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μανίλο Μπρόζιο μετά την επίσκεψη του στην Άγκυρα αναχώρησε για την Αθήνα, ενώ τουρκικά μαχητικά έκαναν «προειδοποιητικές» πτήσεις στην Κύπρο. Στο έκτακτο στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης, βγήκαν οι αποφάσεις για τους 41 του Πατριωτικού Μετώπου. Δυο σε ισόβια, 22 σε ποινές που κυμαίνονται από εικοσαετή έως πενταετή κάθειρξη και 17 αθωώθηκαν.

1968 . Επεισόδια στην Κωνσταντινούπολη κατά του πρώην σταθμάρχη της CIA, και νέου Πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία Ρόμπερτ Κόμερ. 

1971 .Μέλη της Παλαιστινιακής οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης δολοφόνησαν στο Κάιρο τον Ιορδανό Πρωθυπουργό Βασφί αλ-Τέλα.


1975. Στη Γιουγκοσλαβία εγκαινιάστηκε η σιδηροδρομική γραμμή του Μπαρ- Βελιγραδίου της οποίας η κατασκευή ξεκίνησε 1952. Είχε 254 σήραγγες και 234 γέφυρες.
Μετά από ένα δίμηνο πόλεμο , το Επαναστατικό Μέτωπο για ένα Ανεξάρτητο Ανατολικό Τιμόρ ανακήρυξε την ανεξαρτησία από την Ινδονησία και την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ανατολικού Τιμόρ. 1989 . Βελούδινη επανάσταση. Μετά την   δίωρη  γενική απεργία της 27ης Νοεμβρίου, που παρέλυσε τη χώρα, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τσεχοσλοβακίας ανακοινώνει στις 28 Νοεμβρίου ότι εγκαταλείπει το μονοπώλιο της πολιτικής εξουσίας και στην συνέχεια η Ομοσπονδιακή Συνέλευση ψήφισε  την κατάργηση του άρθρου του συντάγματος σύμφωνα με το οποίο το Κομμουνιστικό κόμμα ήταν κυρίαρχο στην κοινωνία και το κράτος.  
1994 .Οι Νορβηγοί με δημοψήφισμα απέρριψαν για δεύτερη φορά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

1996. Ο στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς, απομακρύνθηκε από τη ηγεσία του στρατού των Σερβοβοσνίων την οποία ανέλαβε στις 12 Μαίου 1992. Ο στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς, είχε κατηγορηθεί από το Διεθνές Δικαστήριο για Εγκλήματα Πολέμου στις 25 Ιουλίου 1995.

2000.Το ολλανδικό κοινοβούλιο ενέκρινε νόμο που επιτρέπει την ευθανασία και την υποβοηθούμενη από ιατρό αυτοκτονία.


2002.Τρομοκρατικές επιθέσεις στην Μομπάσα της Κένυα.Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιδίκασε  το ποσό των 13,7 εκατομμυρίων ευρώ  ως αποζημίωση του Ελληνικού Δημοσίου στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο Ντε Γκρέτσια για την απαλλοτρίωση της  βασιλικής περιουσίας.


2006. Η Ουκρανική Ράντα με ψήφισμά της αναγνώρισε  ως γενοκτονία το μεγάλος λοιμός της Ουκρανίας  to 1932-33 και ορίστηκε ως ημέρα μνήμης την  25η Νοεμβρίου.

2010.Περιφερειακές εκλογές στην Καταλονία και Βουλευτικές εκλογές στη Μολδαβία.


2011.Προεδρικές εκλογές στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

2016. Η Πτήση 2933 της αεροπορικής εταιρείας Βενεζουέλας-Βολιβίας LaMia Airlines, με  ένα Avro RJ85 η οποία απογειώθηκε από το Διεθνές Αεροδρόμιο «Βίρου Βίρου» στη Σάντα Κρουζ ντε λα Σιέρα της Βολιβίας με προορισμό το Διεθνές Αεροδρόμιο «Χοσέ Μαρία Κόρδοβα» στην Μπογκοτά της Κολομβίας, συνετρίβη  στην τοποθεσία Σέρο Γκόρντο, κοντά στην Λα Ουνιόν. Η πτήση,  μετέφερε την αποστολή της βραζιλιάνικης ομάδας Σαπεκοένσε. Νεκροί 71 Επέζησαν 12 .