ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ (ΨΥΧΕΣ) ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΝ.... ΣΕ ΔΙΛΗΜΜΑ Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ

ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΦΟΥΝΤΟ Ο ΜΠΟΥΡΛΛ

 

ΟΥΆΣΙΓΚΤΟΝ 31.10.2023. Η Pfizer ανακοίνωσε τριμηνιαίες ζημίες για πρώτη φορά από το 2019.

 Οι καθαρές ζημίες του αμερικανικού φαρμακευτικού γίγαντα για το τρίτο τρίμηνο του 2023 ανήλθαν σε 2,38 δισεκατομμύρια δολάρια. Την ίδια περίοδο περσι, η εταιρεία είχε κέρδη 8,61 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με το CNBC.

Η οικονομική ζημία της Pfizer το τρίτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους έρχεται εν μέσω μείωσης των πωλήσεων του εμβολίου Comirnaty και του αντιιικού φαρμάκου Paxlovid.

 Πριν από δύο εβδομάδες, η φαρμακευτική εταιρεία ανακοίνωσε ότι μειώνει την ετήσια πρόβλεψή της για τα έσοδα κατά 9 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό ήρθε εν μέσω πτώσης 97% στις πωλήσεις των Kommirnati και Paxlovid κατά 70%.

31 Οκτωβρίου 1944. Ενώ ο Γεώργιος Παπανδρέου συζητούσε με τον Σιάντο για την αποκατάσταση του Νόμου και της τάξεως το Κόκκινο θηρίο μοίραζε θάνατο, δίκαζε σε Λαικά δικαστήρια, και έκανε επιτάξεις και απαγωγές, Τα Δεκεμβριανά δεν άρχισαν τον Δεκέμβρη

 

Αυτά τα περιστατικά τα ανέφεε το αστυνομικό δελτίο. Δεν ήταν η συνολική πραγματικότητα

Το δημοσιογραφικό ερώτημα ειναι εάν

 ο χαρτοπαίκτης και συνεργάτης των Γερμανών Δ. Ζουλάς, θα μπορούσε να έχει σχέση με κάποιον Ζούλα.

ΚΑΙ Ο ΕΛΑΣ ΗΤΑΝ ΣΥΜΜΑΧΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΣΑΝ ΕΚΕΙ

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ. Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ. ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΜΟ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ Ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ. ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ. ΔΗΛΑΔΗ ΣΑΝ ΝΑ ΜΕΜΕ Ο ΤΣΙΠΡΕΦΣΚΙ ΚΑΙ Ο ΛΙΑΚΟΥΡΑ

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΤΗΣ 31ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 ΜΕ  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ   ΤΗΣ SoE ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ  ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΑΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΑΠΑΓΟΥ ΓΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ  ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ.

Ο ΤΙΤΛΟΣ ΣΤΗΡΙΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ  ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΧΑΗΛΟΦ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΜΟ

Η 4η ημέρα του Πολέμου του 40. Η Αγωνία του Μεταξά, η "αντεπίθεση" Νικολούδη και ο «Ελιγμός Ζαχαριάδη»

 Στις 31 Οκτωβρίου άρχισε από τις 6 το πρωί η μετακίνηση της ιταλικής Διοικήσεως προς την Βέρβα. Τα προκεχωρημένα τμήματα των Ιταλών πλησίασαν στο Καλπάκι, ενώ στους Φιλιάτες από τα εύστοχα πυρά του ελληνικού πυροβολικού σκοτώθηκε ο διοικητής του ιταλικού 32ου συντάγματος.

Στο Μέτωπο της Πίνδου, στο χώρο ευθύνης της 1ης Μεραρχίας, το ΙΙ/5 Τάγμα, (Παπαβασιλείου), ακολουθώντας το δρομολόγιο Μέτσοβο - Βρυσοχώρι - Ελεύθερο, είδε από μακριά ιταλική φάλαγγα να κινείται προς Παλιοσέλι. 

 Εκλήθη ο υπολοχαγός Πανδής του ουλαμού πυροβολικού να προσβάλει την ιταλική φάλαγγα. Οι βολές ήταν επιτυχείς, ο εχθρός αιφνιδιάστηκε και διασκορπίστηκε στο χωριό. Η πορεία τους σταμάτησε. Οι Έλληνες στρατιώτες πήραν το «βάπτισμα του πυρός». 

Το Ι/5 Τάγμα, (Γούλα), κινήθηκε προς Καλαμπάκα -Αγιόφυλλο - Γρεβενά - Σαμαρίνα. 

Το ίδιο δρομολόγιο ακολούθησε την επομένη η Διοίκηση του Συντάγματος και το ΙΙΙ/5 Τάγμα (Χειμαρριώτη). 

Τα αντιτορπιλικά "Ψαρά" και "Σπέτσαι" βομβάρδισαν για μία και πλέον ώρα την περιοχή Κονισπόλεως-Φιλιατών-Σαγιάδας, για να δώσουν ψυχολογική υποστήριξη στα μαχόμενα επί το εδάφους τμήματα.

Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΏΝ ΑΠΌ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ

Η σημείωση που έκανε ο Μεταξάς στο ημερολόγιο του στο τέλος της 31ης Οκτωβρίου μας λέει πάρα πολλά.

Η λέξη "Ελπίδες" είναι η καταγραφή των μηνυματων από το μέτωπο. Μιλούσε με τον Κατσιμήτρο που του έλεγε ότι οι ιταλοί δεν θα περάσουν. 

Ο Μεταξάς γνώριζε την απειθαρχία του Κατσιμήτρου αλλά φοβόταν ότι θα αναγκαστεί να υποχωρήσει. 

Ακολούθως αναφέρεται στα σχέδια του Παπάγου. 

Στην εγκατάλειψη των Ιωαννίνων για την οποία του σφιγγόταν η καρδιά. 

Ο Μεταξάς δεν συμφωνούσε με την υποχώρηση αλλά δεν έδινε αυτός τις διαταγές στον Στρατό. Και ήλπιζε στον Κατσιμήτρο.

 Αναφέρει και δυο ακόμα προδότες την ωρα του Πολέμου, Κοτζιάς και Μαυρουδης. Που τον Μισούσε. Η αναφορά στην κόρη του δεν έχει καμιά ιδιαίτερη σημασία.

Τη νύχτα της 31ης Οκρωβρίου ο Παπάγος εξέδωσε το υπ.αριθ.5 Πολεμικό ανακοινωθέν που ανέφε:

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗ

Ο Δωδεκανήσιος Θεολόγος Νικολούδης ο αρχιστράτηγος του πολέμου της ενημέρωσης. Πατριώτης, Εθνικόφρων και Μεταξικός που έριξε το σύνθημα «Θα νικήσουμε» απ΄πο την Τρίτη ημερα Του Πολέμου

Ο ΕΛΙΓΜΟΣ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ 

Ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ που είχε μεταχθεί από τον Μανιαδάκη στην Αθήνα και τον κρατούσαν στο Μεταγωγών έδωσε πλήρη στήριξη στον Μεταξά, γράφοντας:

 «Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη». Το «διάγγελμα» Ζαχαριάδη , προς το λαό της Ελλάδας, το οποίο τα διαπραγματευτηκε με τον Μανιαδάκη, ζητώντας για αντάλλαγμα « Γενική Αμνηστία», ανέφερε: «Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα, με σκοπό να την υποδουλώσει και να την εξανδραποδίσει. Σήμερα, όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα, ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό. Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα 'ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας. Αθήνα, 31 του Οχτώβρη 1940, Νίκος Ζαχαριάδης Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ». 

 Το κείμενο αυτό , ο πράκτορας Πλουμπίδης , από τη Σωτηρία όπου «παραθέριζε» με εντολή της Ιντέλιτζενς Σερβις το χαρακτήρισε τον Μάρτιο του 1941 πλαστό, και κατήγγειλε ως «χαφιεδική» επιστολή του Ζαχαριάδη της 31ης Οκτωβρίου 1940.

 Ο Πράκτορας Πλουμπίδης, εξηγούσε σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 1941 στον «Ριζοσπάστη» της Κεντρικής Επιτροπής , τους λόγους, για τους οποίους ήταν αδύνατον ο Ζαχαριάδης να ήταν ο συντάκτης της επιστολής της 31ης Οκτωβρίου 1940 και σημείωνε ότι το γράμμα : α) Δεν έχει το κομματικό ύφος και τη σαφήνεια των γραπτών του σ. Ζαχαριάδη. β) Δεν έβαζε καμιά σοβαρή κομματική διεκδίκηση, αλλά αοριστολογούσε και γενικολογούσε. Ο Πλουμπίδης σημείωνε ότι και τα δυο γράμματα του Ζαχαριάδη , «εδιναν αμνηστεία στη ματοβαμμένη τετραετία του Μεταξά», και «σιωπούσαν για τα εγκλήματά» του, και για το ότι , «οδήγησε το λαό στο σφαγείο για το συμφέρον του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού». Ο Πλουμπίδης έγραφε ακόμα ότι το γράμμα που δημοσιεύτηκε στον καθημερινό Τύπο, απευθυνόταν στον Υφυπουργό της Ασφάλειας, αλλά , «αν ήταν σωστό, θα απευθυνόταν στον λαό» και θα υπογράφονταν όχι από τον «γραμματέα της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.», που ήταν ο τίτλος του σ.Νεφελούδη αλλά από τον ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ. 

 Ο Ζαχαριάδης επέστρεψε στην Ελλάδα, από το στρατόπεδο του Νταχάου, τον Μάιο του 1945. 

Σε δεξίωση , στα γραφεία του ΕΑΜ, την 1η Ιουνίου 1945, μετά από ερώτηση δημοσιογράφου, παραδέχθηκε ότι έγραψε την επιστολή της 31ης Οκτωβρίου. 

 Τότε δημοσιεύτηκε και ο διάλογος. Δημοσιογράφος: Υπάρχει επιστολή σας χρονολογουμένη από τον Ιανουάριο του 1941, με την οποία καλούσατε τον λαό να σταματήσει τον αγώνα, γιατί ο πόλεμος είχε μετατραπεί σε «ιμπεριαλιστικό»; 

 Νίκος Ζαχαριάδης: «Τέτοια επιστολή, ούτε γράφτηκε ποτέ από μένα, ούτε δημοσιεύτηκε. Εγώ έγραψα μόνο το γράμμα της 2-11-1940. Και δεν το απηύθυνα στον Μανιαδάκη, αλλά προς τον ελληνικό λαό».

 Ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, στις 28 Οκτωβρίου 1945, αποκάλυψε στον «Ριζοσπάστη», τη μυστική πτυχή της πρώτης επιστολής: 

« Η επιστολή αυτή αποτελούσε αντικείμενο συναλλαγής μεταξύ Ζαχαριάδη με το καθεστώς Μεταξά, καθώς συνοδεύονταν κι από 4 όρους του σ. Ζαχαριάδη. Οι τέσσερες προτάσεις-όροι ήταν οι εξής: 1) Το ΚΚΕ αναλαμβάνει, τη γραμμή του «ανοιχτού γράμματος» να την κράτηση ως το τέλος του πολέμου. 2) Η κυβέρνηση δίνει γενική αμνηστία. 3) Ξαναβγαίνει ο «Ριζοσπάστης». 4) Όποιο μέλος του ΚΚΕ, διαφωνήσει με την γραμμή του «ανοιχτού γράμματος» θα διαγραφεί από το ΚΚΕ. 

 Ο Μεταξάς δεν απάντησε στους όρους του Ζαχαριάδη.

Η 31η Οκτωβρίου στην Ιστορία

Η 31η Οκτωβρίου είναι η 304η ημέρα του  Γρηγοριανού ημερολογίου. Απομένουν 61 μέρες ως το τέλος του έτους

  475. Ο αρχηγός του ρωμαϊκού Στρατού Φλάβιος Ορέστης, που ήταν Ρωμαίος πολίτης, με καταγωγή από την Παννονία, και ο οποίος είχε υπηρετήσει ως γραμματέας και διπλωμάτης του Αττίλα και αργότερα ανήλθε στις τάξεις του ρωμαϊκού στρατού αναγόρευσε τον ανήλικο γιό του Ρωμύλο Αυγουστύλο ως αυτοκράτορα , αφού ανάγκασε τον αυτοκράτορα Ιούλιο Νέπωτα να εγκαταλείψει την Ιταλία. Ο Ρωμύλος Αυγουστύλος , (Flavius Romulus Augustus), ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τις 31 Οκτωβρίου του 475 έως τις 4 Σεπτεμβρίου του 476. Η νομιμότητά του και η εξουσία του αμφισβητήθηκαν και ο Ρωμύλος σύντομα καθαιρέθηκε από τον Οδόακρο,
ο οποίος νίκησε και εκτέλεσε τον Φλάβιο Ορέστη. Ο Οδόακρος έστειλε τον Ρωμύλο να ζήσει στο Καστέλουμ Λουκουλάνουμ στην Καμπανία , και μετά από ο Ρωμύλος εξαφανίστηκε από τα ιστορικά αρχεία. Πέθανε το 511. Η εκθρόνισή του  σηματοδοτεί το τέλος της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

802. Κατόπιν ανακτορικού πραξικοπήματος ανατράπηκε η  αυτοκράτειρα Ειρήνη η Σαρανταπήχαινα η οποία εξορίστηκε και απέθανε στη Λέσβο ενώ οι συνωμότες ανέβασαν στο βυζαντινό θρόνο τον Πατρίκιο Νικηφόρο που ήταν ο γενικός λογοθέτης κατά το τέλος της βασιλείας της Ειρήνης.

1284.  Η Βενετία «έκοψε» το πρώτο της χρυσό δουκάτο

1378. Στέψη του Αντιπάπα Κλήμη Ζ , που εξελέγη από τους Γάλλους; Καρδιναλίους. Αρχή του Μεγάλου Δυτικού Σχίσματος.

1477. Ο Mατίας Ουνιάδης (Κορβίνους) κατέλαβε τη Βιέννη.

1448. Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη σε ηλικία 56 ετών,  ο προτελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας  Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος. Τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Κωνσταντίνος, Δεσπότης του Μυστρά που στέφτηκε στις 6 Ιανουαρίου 1449.   

1517. Ο Μαρτίνος Λούθηρος θυροκόλλησε τις 95 Θέσεις του στον Καθεδρικό ναό της Βυρτεμβέργης.

1599. Δολοφονήθηκε ο πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας Άντριου Μπάτορι.

1628. Οι Ουγενότοι στη Λα Ροσέλ εξαντλημένοι από την πείνα, η οποία είχε προκαλέσει περισσότερους από 20.000 θανάτους, από την έναρξη της πολιορκίας της πόλης από τα γαλλικά βασιλικά στρατεύματα τον Σεπτέμβριο του 1627, παραδόθηκαν στον καρδινάλιο Ρισελιέ.

1639. Κατά τον Πόλεμο της Ολλανδικής Ανεξαρτησίας οι Ολλανδοί νίκησαν την Ισπανική Αρμάδα στη Ναυμαχία της Μάγχης.

1731. Απέλαση των Προτεσταντών από το Σάλτσμπουργκ.

1784. Εκδηλώθηκε στο Ζαράντ της Τρανσυλβανίας η μεγάλη εξέγερση των Βλάχων αγροτών κατά των Ούγγρων, που την καθοδηγούσαν οι Χορέα, Κλόστσα, και Κρίστσαν.

1793. Εκτέλεση στο Παρίσι 21 Γιρονδίνων.

1795. Βάσει του Συντάγματος του έτους Γ' που  τέθηκε σε ισχύ στις 26 Οκτωβρίου, εκλέχτηκαν από την Συνέλευση οι πέντε πρώτοι «Διευθυντές» που αποτελούσαν  την εκτελεστική εξουσία. Ήταν  ο Λαζάρ Καρνό,  ο Ετιέν Φρανσουά Λετουρνέρ, ο Ζαν Φρανσουά Ρεμπέλ, ο  Πολ ντε Μπαρά,  και ο Λουί-Μαρί Λα Ρεβεγιέρ-Λεπώ .

1811. Στο Τσάρσκογιε Σελό, ιδρύθηκε το Αυτοκρατορικό Λύκειο .Το εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο σπούδασε  και ο Α.Σ. Πούσκιν λειτούργησε από το 1811 έως το 1843. 

1812.Κατά την υποχώρηση της μεγάλης Στρατιάς διεξήχθη η Μάχη της Τσασνίκι στις 19/31 Οκτωβρίου κοντά στο Σμολένσκ. Οι γάλλοι είχαν 1200 νεκρούς και οι Ρώσοι 400.

1813. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης μετά τη μάχη των Εθνών στη Λειψία με τα απομεινάρια του στρατού του νίκησε στη Μάχη του Χανάου τη δύναμη των Αυστρακών και των Βαυαρών υπό την ηγεσία του Βαυαρού στρατηγού Καρλ Μπρέντε, που προσπάθησε να σταματήσει την υποχώρηση των Γάλλων προς τον ποταμό Ρήνο.

1828. Οι τούρκοι παρέδωσαν με συνθήκη την Μονή του Οσίου Σεραφείμ Δομβούς, στον Δημήτριο Υψηλάντη.

1905. Στη διάρκεια της πρώτης Ρωσικής επανάστασης ανακηρύχτηκε 150 χλμ από τη Μόσχα, η «δημοκρατία του Μαρκόφ», που κάλυπτε 5 χωριά με 6000 κατοίκους

1912. 18 /31Οκτώβριου η Απελευθέρωση της Αλεξανδρείας (ΓΗΔΑ) Ημαθίας. Στο Κοσσυφοπέδιο  οι Τούρκοι αποσύρθηκαν από το Ιπέκιο, (Πέτς) και ο σερβικός στρατός απελευθέρωσε το σερβικό Πατριαρχείο και το Μετόχι.  (Στις 6π.μ της 31ης Οκτωβρίου/13ης Νοεμβρίου, το απόσπασμα του αντισυνταγματάρχη Μήτσα με 340 άνδρες του τακτικού μας στρατού, μαζί με σώμα εθελοντών Κρητικών , συνεπικουρούμενοι από ανταρτικές ομάδες της Ηπείρου και Μετσοβίτες εθελοντές, επιτέθηκαν κατά της τουρκικής φρουράς του Μετσόβου που παραδόθηκε στις 4 το απόγευμα).

1917. Κατά τον Πρωτο παγκόσμιο πόλεμο έγινε η  μάχη της Μπιρσίμπα στην Παλαιστίνη όπου το Βρετανικό Εκστρατευτικό επιτέθηκε και αιχμαλώτισε την φρουρά της Μπιρσίμπα ξεκινώντας την εκστρατεία της Νότιας Παλαιστίνης.
Οι Τούρκοι είχαν 1000 νεκρούς και 1947 αιχμαλωτίστηκαν. Σε αυτή τη μάχη  έγινε η τελευταία επιτυχημένη έφοδος ιππικού στην ιστορία. 

1918. Εκδηλώθηκε επανάσταση στη Βουδαπέστη. Ο πρωθυπουργός Καλμάν Τίσσα δολοφονήθηκε και ο Αυτοκράτορας Κάρολος των Αψβούργων, διόρισε πρωθυπουργό της Ουγγαρίας τον αρχηγό της επανάστασης του Άστερ, Κόμη Μιχάλι Καρόλι, ο οποίος αμέσως ανακοίνωσε την Δημοκρατία της Ουγγαρίας.
Το «Αβέρωφ», και το «Κιλκίς» μαζί με τα συμμαχικά πλοία κατέπλευσαν  στην Κωνσταντινούπολη και τμήμα Κρητών χωροφυλάκων εγκαταστάθηκε  στο Φανάρι ως φρουρά του Πατριαρχείου.

1922. Στην Ιταλία, ο 39χρονος Μπενίτο Μουσολίνι σχημάτισε με την υποστήριξη της Στοάς και της Αγγλίας, κυβέρνηση μειοψηφίας , με το Partito Liberale Italiano, (PLI), τους Σοσιαλδημοκράτες και το Λαικό Κόμμα, στην οποία ο ίδιος κράτησε και το υπουργείο εξωτερικών. Υπουργός πολέμου ανέλαβε ο «Ντούτσε της Νίκης» στο Βιττόριο Βένερο, στρατηγός Αρμάντο Ντίαζ και συμμετείχε ο αρχηγός του στόλου, ναύαρχος Πάολο Εμίλιο Θαόν ντι Ρεβέλ. Τα υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Γεωργίας τα πήραν οι Φιλελεύθεροι. Το υπουργείο Δημοσίων Έργων το ανέλαβαν ο σοσιαλδημοκράτες που είχαν 29 έδρες στη Βουλή, και το υπουργείο Εργασίας το ανέλαβε το Λαϊκό Κόμμα.
Στην Αθήνα, στις 31 Οκτωβρίου με το Ιουλιανό, στο κτίριο της Παλαιάς Βουλής  συνήλθε το έκτακτο στρατοδικείο που δίκασε τους έξη.

1924. Ο Μουσταφά Κεμάλ στην πρώτη επέτειο της Δημοκρατίας, δήλωσε ότι «στο τουρκικό έθνος ταιριάζει καλύτερα στη φύσης του, η Δημοκρατική διοίκηση».

1925. Ανέβηκε στον θρόνο της Περσίας  η δυναστεία των Παχλεβί.

1926. Στη Μπολόνια, ο δεκαπένταχρονος  Αντέο Ζαμπόνι επιχείρησε  να πυροβολήσει τον Μπενίτο Μουσολίνι. Τον λιντσάρισαν οι μελανοχίτωνες.

1938. Εννέα χρόνια μετά το Κράχ και ενώ η Μεγάλη Ύφεση συνεχιζόταν το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης παρουσίασε ένα πρόγραμμα δεκαπέντε σημείων με στόχο την αναβάθμιση της προστασίας του επενδυτικού κοινού.

1940. Τα αντιτορπιλικά "Ψαρά" και "Σπέτσαι" βομβάρδισαν για μία και πλέον ώρα την περιοχή Κονισπόλεως-Φιλιατών-Σαγιάδας, για να δώσουν ψυχολογκή υποστήριξη στα μαχόμενα επί το εδάφους τμήματα. Ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ που είχε μεταχθεί από τον Μανιαδάκη στην Αθήνα έδωσε πλήρη στήριξη στον Μεταξά. "Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη", έγραψε.

1943. Ο ΕΔΕΣ δέχθηκε συνδυασμένη επίθεση στην Νεράϊδα Τρικάλων από τον ΕΛΑΣ και τους Γερμανούς . Ο αγώνας ήταν άνισος και τελικά οι Εδεσίτες αντάρτες υποχρεώθηκαν να συμπτυχθούν με μεγάλες απώλειες.

1944. Στη Γιουγκοσλαβία μετά την εκκένωση του Βελιγραδίου, οι Γερμανοί μαζί με τους Ούστασι σχημάτισαν το μέτωπο του Σρεμ με έξι γραμμές άμυνας, από το Σεμλίνο μέχρι το Βούκοβαρ, σε βάθος περίπου 100 χιλιομέτρων.

1946. Διεκόπησαν οι συνομιλίες για κυβέρνηση Εθνικής ΕΝότητος λόγω της αδιαλαξίας Τσαλδάρη. Απόσπασμα Χωρ]κής συνεπλάκη εις τήν θέσιν Άγιος Ηλίας Παλαίοχωρίου Αμφίκλειας μετά τής 60μελοΰς συμμορίας του Διαμαντή φονευ­θέντων δύο συμμοριτών.Εβραϊκές παραστρατιωτικές και τρομοκρατικές ομάδες, έκαναν βομβιστική επίθεση στη βρετανική πρεσβεία στη Ρώμη.

1948.Η Ταξιαρχία Υψηλάντη επιτέθηκε κατά τής Ερατείρας Σιατίστης, που την υπεράσπιζε η Χωροφυλακή και άνδρες ΜΑΥ. Κατέφθασαν ενισχύσεις του Στρατού&nbsp που εξεδίωξαν τους συμμορίτες τών οποίων οι απώλειες ήταν 70 νεκροί. Δύναμη Χωροφυλακής του Αιγίου καταδιώξασα συμμορίαν εις τά υψώματα Δημητροπούλου Νερατζή έφόνευσεν ένα συμμορίτην. 

1952.Επιχείρηση Ίβυ.  Η έκρηξη της πρώτης βόμβας υδρογόνου των Ηνωμένων Πολιτειών στα Νησιά Μάρσαλ 

1954.Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Αλγερίας ξεκίνησε την εξέγερση ενάντια στην αποικιακή κυβέρνηση της Γαλλίας.

1955. Επέστρεψε θριαμβευτικά στο Μαρόκο ο Σουλτάνος Σίντι Μοχάμαντ μπιν Γιουσέφ.

1956. Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία πραγματοποίησαν βομβαρδισμούς στην Αίγυπτο για να αναγκάσουν τον Νάσσερ να ανοίξει εκ νέου τη Διώρυγα του Σουέζ.

1958. Ο Μπόρις Πάστερνακ αποποιήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

1961.Στην Μόσχα  διαπιστώθηκε ότι απομακρύνθηκε  η σορός του Στάλιν από το Μαυσωλείο της Κόκκινης Πλατείας.

1968. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον επικαλούμενος την πρόοδο στις ειρηνευτικές συνομιλίες για το Βιετνάμ στο Παρίσι, διέταξε την πλήρη παύση όλων των αεροπορικών επιδρομών, στο Βόρειο Βιετνάμ", από την 1η Νοέμβρη.

1984. Δολοφονήθηκε από δύο σωματοφύλακες της Σιχ , η πρωθυπουργός της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι.

1985. Έκρηξη βόμβας, με 39 τραυματίες,  σε αστικό λεωφορείο, που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα–Αργυρούπολη το οποίο βρισκόταν  στο ύψος της Δάφνης.

1989. Ο Τουργκούτ Οζάλ, εκλέχτηκε από την τουρκική Εθνοσυνέλευση 8ος πρόεδρος της Τουρκίας.

1991. Οι κροατικές παραστρατιωτικές δυνάμεις ξεκίνησαν  δράση  εθνοεκκαθάριση 18 Σερβικών χωριών στην Ανατολική  Σλαβονία. Περισσότεροι από 60 Σέρβοι σκοτώθηκαν την πρώτη ημέρα.

1993. Πέθανε  ο Ιταλός σκηνοθέτης Φεντερίκο Φελίνι. Ο Τζουκάνοβιτς ίδρυσε την σχηματική Ορθόδοξη Εκκλησία του Μαυροβουνίου .

1995. Η αντιπροσωπεία της Ρεπούμπλικα  Σέρπσκα από τον Μομτσίλο Κράισνικ, τον Άλεξ Μπούχα και τον Νικόλα Κόλεβιτς ταξίδεψε στο Ντέιτον για για την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, μαζί με τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, τον Μόμιρ Μπουλάκοβιτς και τον Μίλαν Μιλουτίνοβιτς.

1998. Ο Σαντάμ Χουσεΐν ανακοίνωσε ότι το Ιράκ δε θα συνεργαζόταν πλέον με τους επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών.

1999. Στην Πρίστινα, απέτυχε απόπειρα  δολοφονίας του  Μόμτσιλο  Τράικοβιτς, ο οποίος τραυματίστηκε .Αιγυπτιακό επιβατικό αεροσκάφος Boeing 767 που πετούσε από τη Νέα Υόρκη προς το Κάϊρο κατέπεσε  στα ανοικτά των ακτών της Μασαχουσέτης. 217 νεκροί.

2002 . Στην Ιταλία σεισμός στην Απουλία , στις 11:32 π.μ., προκάλεσε την κατάρρευση  δημοτικού σχολείου στο χωριό Σαν Τζουλιάνο. Σκοτώθηκαν  27 παιδιά και ο δάσκαλος. Δύο άλλες γυναίκες, που ζούσαν στο ίδιο χωριό, σκοτώθηκαν  στα  σπίτια τους.
Στην Κωνσταντινούπολη έγινε ο αγώνας του  ΠΑΟ με τη Φενέρ Μπαχτσέ.

2007. Από βομβιστική επίθεση μουσουλμάνων σε λεωφορείου στη Σταυρούπολη της Σαμάρας, (Τολιάτι) σκοτώθηκαν οκτώ   και τραυματίστηκαν   50.

2010. Η Ντίλμα Ρουσέφ κέρδισε  στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της Βραζιλίας τον Χοσέ Σέρα, με 56% των ψήφων, 

2011.Σύμφωνα με τους υπολογισμούς  του ΟΗΕ, ο πληθυσμός της Γης έφτασε τα 7 δισεκατομμύρια .

2012‎‎. Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ λέει στον Πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταϊπέφ Ερντογάν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία καλή τη πίστει, παρά τις διαφωνίες. O Ερντογάν της είπε ότι η εισδοχή της Κύπρου στην ΕΕ το 2004 ήταν λάθος.

2015. Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε ι την ευθύνη για την κατάρριψη στην Αίγυπτο ενός ρωσικού επιβατικού αεροπλάνου, με 224 επιβάτες .

2018. Στην Ινδία αποκαλύφθηκε το ύψους 182 μέτρων  άγαλμα της Ενότητας. Το άγαλμα , του πρώτου υπουργού Εσωτερικών της Ινδίας  και Ινδού  εθνοπατέρα Σαρντάρ Βαλαμπμπάι Πατέλ ,(1875-1950), βρίσκεται  στην επαρχία Ναρμάντα του Γκουτζαράτ και είναι το ψηλότερο άγαλμα του κόσμου. Εχει καθημερινά πάνω από 15000 επισκέπτες.

2020. Προεδρικές εκλογές στην Ακτή του Ελεφαντοστού. Στη Γεωργία, έγινε πρώτος γύρος των κοινοβουλευτικών εκλογών.

ΟΙ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΕΣ ΨΥΧΕΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤ-Α-ΤΕΤ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ. Ο ΑΝΘΥΠΑΤΟΣ ΤΣΟΥΤΣΟΥΝΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ

 ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΑΦΤΗ.ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΚΝΟ-ΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟ . ΕΧΟΥΝ ΤΟΣΑ ΚΟΙΝΑ.

30η Οκτωβρίου 1940. Τρίτη ημέρα του Πολέμου. Η ημερήσια διαταγή του Κατσιμήτρου. Ο ενθουσιασμός των εφέδρων. Οι Ιταλοί βομβάρδισαν την Πάτρα και την Ναυπακτο, Ομιλία Νικολούδη από το Ραδιόφωνο. Ο Παπάγος στο πολεμικό ανακοινωθέν έλεγε ψευδώς ότι όλα εξελίσσοντο σύμφωνα με το σχέδιο του

Οι Νέοι Λεωνίδες, ο Κατσιμήτρος και ο Βραχνός, με τους 300 τους, έγραψαν το ΕΠΟΣ του 40, και είπαν ΟΧΙ στην ηττοπάθεια των αργυρώνητων των Αθηνών και στον Κολωνακιώτη Παπάγο της Ψωρο- Αλίτ.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΥ

Στις 30 Οκτωβρίου 1940, την τρίτη ημέρα του Πολέμου, ο Υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος, ο διοικητής  της 8ης Μεραρχίας εξέδωσε την ακόλουθη ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ. 

 ΕΠΙΤΕΛ. ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΙΙ. ΓΡΑΦ. ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ. Αριθ. Πρωτ. 30904 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 

 «Λήξαντος του προκαλυπτικού αγώνος, από σήμερον η Μεραρχία κατέχει την ωργανωμενην τοποθεσίαν δι' όλων των δυνάμεών της. Επί της τοποθεσίας ταύτης θα δοθή ο αποφασιστικός αγών προς τον εχθρόν. 

 Ο αγών θα διεξαχθή μετά πείσματος και επιμονής ακαταβλήτου.

 Άμυνα καρτερά επί των θέσεών μας μέχρις εσχάτων.

 Ουδεμία ιδέα εις ουδένα να υπάρχη περί υποχωρήσεως. Μέχρι τούδε τα προκαλυπτικά τμήματα συνεπτύσσοντο συμφώνως τω σχεδίω Υποχωρητικού Ελιγμού. Ήδη πάντες, από του Στρατηγού Διοικητού της Μεραρχίας μέχρι και του τελευταίου στρατιώτου, θα αγωνισθώμεν επί των θέσεών μας.

 Και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι υπερασπιζόμενοι αυτά...» 

 «Μαχόμεθα εναντίον εχθρού υπούλου και ανάνδρου όστις άνευ ουδεμιάς αφορμής μας επετέθη αιφνιδιαστικώς ίνα μας υποδουλώσει. 

Μαχόμεθα δια τας εστίας μας και τας οικογενείας μας και δια την ελευθερίαν μας. Αξιωματικοί και Οπλίται, κρατήσατε σταθερώς και αποφασιστικώς τας θέσεις και έχετε πάντοτε το βλέμμα προς τα εμπρός, διότι εντός ολίγου θα αναλάβωμεν αντεπίθεσιν ίνα εκδιώξωμεν τον εχθρόν εκ του πατρίου εδάφους το οποίον εμόλυνεν δια της παρουσίας του... Εγγύς είναι η ημέρα καθ' ήν ο άνανδρος και δειλός εχθρός θα ριφθεί εις την θάλασσαν. Κρατήστε ισχυρώς τας θέσεις και τούτο θα πραγματοποιηθεί συντόμως.

 Η παρούσα να κοινοποιηθεί εις άπαντας τους υφ' υμάς Αξιωματικούς και οπλίτας».

Ο Κατσιμήτρος με την Κάλυψη του Μεταξά, ο οποίος του είχε αναθέσει την διοίκηση της 8ης Μεραρχίας έλεγε στους Αξιωματικούς και τους Οπλίτες της Μεραρχίας οτι, "Ουδεμία σκέψη να υπάρχει σε κανέναν περί υποχωρήσεως", όπως προέβλεπε το σχέδιο του Διαγγελέα.

Ο θρασύδειλος και άκαπνος διαγγελέας Παπάγος, από την Μεγάλη Βρετανία «συμβούλευσε» , τον Κατσιμήτρο να διατάξει εκείνος την υποχώρηση, διότι, στις μάχες της 28ης και 29ης Οκτωβρίου, στον τομέα της Πίνδου, το απόσπασμα Δαβάκη δεν μπόρεσε ν’ αναχαιτίσει την επίθεση της Μεραρχίας «Τζούλια», και είχε δημιουργηθεί ρήγμα, στην κοιλάδα του Αώου, στο πλευρό του θεάτρου επιχειρήσεων Ηπείρου, και τα ιταλικά τμήματα έφθαναν ως τη Σαμαρίνα, το Δίστρατο και τη Βωβούσα.

Αυτά το σχέδιο ΙΒβ δεν τα προέβλεπε. 

 Ο Παπάγος από τη Μεγάλη Βρετανία με προσωπική διαταγή προς τον διοικητή της VIII Μεραρχίας, που διαβίβασε ο συνταγματάρχης Κορώζης, έλεγε τα ακόλουθα:

 «Να έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι η αποστολή της Μεραρχίας είναι η κάλυψη του θεάτρου της Δυτ. Μακεδονίας από την γενική κατεύθυνση Ιωάννινα-Ζυγός και η απόφραξη των δρομολογίων από την Ήπειρο προς Αιτωλοακαρνανία (…)… Ο κίνδυνος εχθρικής απειλής από της περιοχής Πρεβέζης υφίσταται και δέον να εξασφαλίσετε… τα νώτα σας….. Οι Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο, δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής». 

 Η διαταγή Παπάγου υλοποιούσε το «Επιτελικό» (Παπαγικού) σχεδίο», που, «δεν ανέμενε παρά της VIII Μεραρχίας νίκας…αλλά ανέμενε εκ ταύτης να σώσει την τιμήν των ελληνικών όπλων. 

 Για τον Παπάγο «Η απώλεια του εθνικού εδάφους δεν θα είχε τόση σημασία, όση θα είχε η αποκοπή δυνάμεων Ηπείρου και Δ. Μακεδονίας από των προς Θεσσαλία και Αιτωλοακαρνανία συγκοινωνιών». 

 Το καθήκον της VIII Μεραρχίας για τον Παπάγο, δεν ήταν η υπεράσπιση της Ηπείρου, αλλά η εξασφάλιση των διαβάσεων!

 Και εγκατέλειπε τους ορεινούς όγκους της Ηπείρου, της Πίνδου για να καλυφθεί «όπισθεν των ποταμίσκων», του Αράχθου και του Αλιάκμονος, ακολουθώντας το "γαλλικό δόγμα" της μάχης στις όχθες των ποταμών. 

 Απέναντι στην ηττοπάθεια των αργυρώνητων των Αθηνών και του θρασύδειλου και άκαπνου και πραξικοπηματία Παπάγου, ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος είπε το δικό του ΟΧΙ και στους Ιταλούς και στον Παπάγο και έριξε το σύνθημα , «Θα τους ρίξουμε στη Θάλασσα». 

 Το επιτελείο του Κατσιμήτρου το αποτελούσαν : Ο διοικητής πυροβολικού της Μεραρχίας συνταγματάρχης Π. Μαυρογιάννης, ο άνθρωπος που επιμελήθηκε την οργάνωση του εδάφους στη ζώνη ευθύνης της μεραρχίας. Ο διοικητής της III ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Πεζικού Συνταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Γιατζής, Αρχηγός Πεζικού Μεραρχίας ήταν συνταγματάρχης Γεώργιος Ντρες, Διοικητής 4ου Συντάγματος Πεζικού, ήταν ο συνταγματάρχης Κ. Παπαδόπουλος, ο διοικητής του 40ου Συντάγματος Ευζώνων συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος, ο διοικητής του 42 Συντάγματος Ευζώνων Συνταγματάρχης Ιπποκράτης Παπαδημητρόπουλος. 

 Το παραλικαό μέτωπο της Θεσπρωτίας το είχε αναλάβει ο Παπαγικός υποστράτηγος Λιούμπας , που εγκατέλειψε τη θέση του προ του εχθρού, ακολουθώντας τις εντολές του Παπάγου, και άφησε ακάλυπτο το πλευρό του Κατσιμήτρου. 

 Ο Λιούμπας άλλωστε παραδόθηκε αμαχητί στους Γερμανούς στην Θεσσαλονίκη ως διοικητής της 19ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας.

Ο ΒΡΑΧΝΟΣ

Στις 30 Οκτωβρίου, τα ξημερώματα, έφτασε πεζοπορώντας στο Επταχώρι, ο έτερος Λεωνίδας, ο διοικητής της Ι Μεραρχίας, Βασίλειος Βραχνός και ανέλαβε τη διοίκηση του μετώπου στην Πίνδο. Ο Βραχνός βρήκε τα ελληνικά τμήματα σε διάλυση. Έδωσε διαταγή να επισκευαστεί η γέφυρα του Επταχωρίου, η οποία είχε ανατιναχτεί με διαταγή του Δαβάκη, να εγκατασταθεί εκεί φρουρά και να συλλαμβάνει τους φυγάδες. Διέταξε να ανασυγκροτήσουν τα τμήματά τους οι Κ. Δαβάκης και Αθ. Πανταζής και να συσταθεί Στρατονομία. 

 Ζήτησε επίσης να αποσταλεί δικαστικός σύμβουλος για να λειτουργήσει στρατοδικείο και διέταξε την εκτέλεση όσων εγκατέλειπαν τις θέσεις τους προ του εχθρού. Αμέσως το κλίμα διάλυσης άλλαξε και επανήλθε πειθαρχία και τάξη στο απόσπασμα Πίνδου .

 Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της 30ης Οκτωβρίου, ο Βραχνός ανακοίνωσε την απόφασή του για αντεπίθεση εναντίον της ιταλικής Μεραρχίας Τζούλια, η οποία ήδη είχε εισχωρήσει αρκετά μέσα στην οροσειρά της Πίνδου παρακάμπτοντας το Επταχώρι και την ελληνική γραμμή άμυνας, για να ανακόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού των Ιταλών. Αυτή ήταν η πρώτη ελληνική διαταγή για επιθετική ενέργεια. 

Στο μέτωπο, στις 30 Οκτωβρίου, έγιναν οι πρώτες αερομαχίες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου . Δύο Henschel του 3/2 Ανεξάρτητου Σμήνους Στρατιωτικής Συνεργασίας, ενώ εκτελούσαν αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από το μέτωπο, δέχθηκαν επίθεση από πέντε Fiat CR.42. Τα ιταλικά πυρά διέτρησαν τον κινητήρα του ενός Henschel και πλήγωσαν θανάσιμα τον παρατηρητή Ανθυποσμηναγό Ευάγγελο Γιάνναρη, ο οποίος ήταν ο πρώτος νεκρός της πολεμικής αεροπορίας το 1940 . Ο χειριστής Αρχισμηνίας Τσάντας, ελαφρά τραυματισμένος, πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση ΒΑ της Καστοριάς. Στη συνέχεια οι Ιταλοί καταδίωξαν το δεύτερο Henschel Ηs 126, το οποίο, δεν κατόρθωσε να επιστρέψει στη βάση του. 

 Ο χειριστής Ανθυποσμηναγός Λάζαρος Παπαμιχαήλ και ο πυροβολητής Σμηνίας Γεμενετζής Κων/νος έπεσαν μαχόμενοι.

Οκτώ Ιταλικά αεροσκάφη βομβάρδισαν ξανά την Πάτρα χωρίς νεκρούς. καταστράφηκαν σπίτια.Οι νεκροί από τους βομβαρσιμούς της πρώτης ημέρας ξεπέρασαν του 100 και οι ταυματίες τους 250. Πολλά θύματα ήσαν παιδιά. Τρία αεροπλάνα βομβάρδισαν και την Ναύπακτο. Σκοτώθηκε μια γυναίκα και καταστράφηκαν σπίτια και  ενα Δημοτικό Σχολείο. 

Το βράδυ της 30ης Οκτωβρίου, ο Ι. Μεταξάς κάλεσε στο Γενικό Στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων και ζήτησε τη στήριξη τους. Για την ομιλία του εκεί, δεν έγραψε ποτέ κανείς . Ούτε ο αρμόδιος υπουργός, ο Νικολούδης. 

Το κείμενο που εμφάνισε η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, το 1960, είναι 100% πλαστό και χαλκευμένο, και φτιάχτηκε για να υποστηρίξει την αποδοχή του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος από τον Γεώργιο και τον Παπάγο. 

Προσοχή, Προσοχή!!!! 

 Το κείμενο της δήθεν (πατριωτικής) «Ομιλίας Μεταξά» προς τους Διευθυντές των Αθηναϊκών εφημερίδων, είναι Πρωταπριλιάτικο. Το έγραψαν στην ΚΥΠ . 

Όσοι την επικαλούνται σήμερα είναι ρουφιάνοι και χαφιέδες. 

 Τα επίσημα διπλωματικά έγγραφα αποκαλύπτουν την πλαστότητα του έγγραφου που κατασκεύασαν η ΚΥΠ με την Ιντέλιζενς Σέρβις που και το εμφάνισαν το 1960 ως δήθεν ομιλία Μεταξά προς τους διευθυντές των εφημερίδων.

 Ο Έλληνας πρέσβης στη Σόφια, Παναγιώτης Πιπινέλης με οδηγίες του Μεταξά επισκέφτηκε στις 28 Οκτωβρίου τον Βούλγαρο υπουργό εξωτερικών Ιβάν Ποπόφ ο οποίος αφού ενημερώθηκε για τις ελληνικές απόψεις «εξέφρασε την λύπη του για την επέκταση του πολέμου στα Βαλκάνια» και τόνισε στον Πιπινέλη ότι , 

«η πολιτική της Βουλγαρίας είναι γνωστή και ότι παραμένει αμετάβλητος». Ο Ποπόφ είπε στον Πιπινέλη ότι οι πληροφορίες του ως προς τις διαθέσεις της Γερμανίας ήταν ότι , «η Γερμανία δεν επιθυμούσε διατάραξη της ειρήνης στα Βαλκάνια».

 Ο πρωθυπουργός Μπόγκνταν Φίλοφ συνεκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου τη νύκτα της 28ης Οκτωβρίου όπως τόνισε ο Πιπινέλης «η Διάταξη του βουλγάρικου στρατού επί των συνόρων δεν προδίδει επιθετικάς προθέσεις διά το εγγύς μέλλον». Και ο Πιπινέλης τόνισε προς τον Μεταξά: 

«Πάντα επομένως επιτρέπουν όπως συναχθή ότι Βουλγαρία δεν θέλει επί του παρόντος ενεργήση τι καθ' ημών, αναμένουσα έκβασιν επιχειρήσεων Γερμανίας».

 Ο Έλληνας πρέσβης στο Βελιγράδι Ρωσσέτης, επισκέφτηκε τον Γιουγκοσλάβο υπουργό εξωτερικών Τσίντσαρ-Μάρκοβιτς που του είπε ότι «η Βουλγαρία θα παραμείνει ουδέτερη, μετά από γερμανική διαταγή». Ο Γιουγκοσλάβος υπουργός εξωτερικών είπε στον Ρωσσέτη ότι η Τουρκία δεν θα τολμήσει να κινηθεί φοβούμενη τα Σοβιέτ» . Ο Γιουγκοσλάβος Υπουργός Εξωτερικών κατόπιν της συνομιλίας του μετά του Πρεσβευτή της Γερμανίας είπε στον Ρωσσέτη ότι «η Γερμανία προσπαθεί να επιτύχει τερματισμό ελληνοϊταλικής ρήξεως». Ο Ρωσέττης είχε και συνομιλία μετά του Πρεσβευτού της Γερμανίας, στον προθάλαμο του γραφείου του κ. Τσίντσαρ-Μάρκοβιτς και ανέφερε στον Μεταξά ότι «Καθ' όλην την συνομιλία διέκρινα αίσθημα συμπαθείας συνομιλητού μου έναντι Ελλάδος». Ο Γερμανός είπε στον Ρωσσέτη ότι «κατά τον σημερινό αγώνα υπάρξεως μεταξύ Άξονος και Αγγλίας, τα υφιστάμενα μικρά κράτη δεν δύνανται ληφθώσιν ύπ' όψιν, έφ' όσον ταύτα παρεμβαίνουν ως εμπόδια».

 Επομένως,  ο Μεταξάς είχε πληροφορηθεί από τον Πιπινέλη και τον Ρωσσέτη ότι «η Γερμανία προσπαθεί να επιτύχει τερματισμό ελληνοϊταλικής ρήξεως», ότι «η Βουλγαρία θα παραμείνει ουδέτερη, μετά από γερμανική διαταγή», ότι «η Γερμανία δεν επιθυμούσε διατάραξη της ειρήνης στα Βαλκάνια», ότι, «η Βουλγαρία δεν θέλει επί του παρόντος ενεργήση τι καθ' ημών, αναμένουσα έκβαση επιχειρήσεων Γερμανίας», και οτι η  Γερμανία έδωσε τότε εντολή στην Βουλγαρία να μην κινηθεί υπέρ της Ιταλίας και κατά της Ελλάδος. 

 Επομένως, ο Μεταξάς δεν θα μπορούσε δυο μέρες μετά να έλεγε στους διευθυντές των Αθηναϊκών εφημερίδων «μας εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς» . ‘

Άλλωστε, τις παραχωρήσεις «προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης», τις εκανε το σχέδιο ΙΒβ. 

 Το άλλο σενάριο, της Ελλάδος εις τη Κρήτη και τα νησιά, ήταν σενάριο της εποχής Κορυζή, μετα την δολοφονία του Μεταξά ο οποίος δεν θα μπορούσε να ομιλεί για αυτό, και να λέει, «θα προέκυπτε μία ακόμη Ελλάς, η Ελλάς την οποίαν δεν θα παρέλειπον να δημιουργήσουν, φυσικά με την επίκλησιν του δημοκρατισμού, οι δημοκρατικοί Έλληνες υπό την κάλυψιν του βρετανικού Στόλου εις τα νήσους, Κρήτην και εις τας άλλας. 

Η τρίτη αυτή Ελλάς, η «Δημοκρατική» θα είχε με το μέρος της όχι μόνον την πρόθυμον υποστήριξιν της Αγγλίας εις την οποίαν θα έδιδε το δικαίωμα να καλύψη τας νήσους μας, καλυπτομένη και η ιδία εις την Βόρειον Αφρικήν, αλλά θα είχε με το μέρος της και το Εθνικόν δίκαιον». 

 Αυτά θα μπορούσε να τα λέει ο Αριστομένης Μητσοτάκης που έκανε το Κίνημα του 1938 στα Χανιά μαζί με το ΚΚΕ.

 Ο ΕΑΜικός γάμος των «αριστερών» Βενιζελικών και των κομμουνιστών ευλογήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τη SOE. Άλλωστε ο Πλουμπίδης, ο Τσιριμώκος και ο Σαράφης ανήκαν στο δίκτυο Μπάλφουρ. 

Σε αυτό το πλαίσιο των υπονομευτικών ενεργειών, η SoE, πριν εκδηλωθεί η επίθεση των Γερμανών και πριν δολοφονηθεί ο Μεταξάς, έστειλε στην Κρήτη πράκτορά της, με την κωδική ονομασία «ΣΦΙΞ», για να συναντήσει το Στρατηγό Μάντακα, για να του προτείνει την ηγεσία «Κινήματος του Κρητικού λαού», εναντίον της δικτατορίας Μεταξά, αν το καθεστώς του, αρνιόταν να αντισταθεί στην επικείμενη επίθεση του Άξονα. 

 Το σενάριο της SOE περί της «Δημοκρατικής Ελλάδος» στην Κρήτη και τα Νησιά, αλλά  ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ το επανεμφάνισαν οι πράκτορες των Άγγλων το 1960 με την πλαστή ομιλία Μεταξά προς τους ιδιοκτήτες και αρχισυντάκτες του Αθηναϊκού Τύπου στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», στις 30 Οκτωβρίου 1940. 

 Το δήθεν οφ δε ρέκορντ μπρίφινγκ του Μεταξά που το συνέταξε το τμήμα προπαγάνδας της Intelligence Service, ώστε να δολοφονήσουν για δεύτερη φορά τον Μεταξά, και είναι απολύτως πλαστό. Άλλωστε, δεν υπάρχει καμία ταύτιση με το ημερολόγιο του, ούτε με τη Note verbale της 18ης Ιανουαρίου 1941, ενώ τόσο πολιτικά όσο και λογικά ήταν αδύνατο να ανακοινώνει ο Μεταξάς τον Οκτώβριο του 1940 τα γεγονότα του Απριλίου του 1941. 

 Πολιτικά το περιεχόμενο του πλαστού εγγράφου συμπίπτει με τα συνθήματα της Intelligence Service κατά το «αντιφασιστικό πραξικόπημα» που έκανε η SoE στο Βελιγράδι στις 27 Μαρτίου 1941, για την χρηματοδότηση του οποίου η SOE δαπάνησε 500.000 χρυσές λίρες .

Όπως οργανώθηκε το πραξικόπημα και η πολιτική μεταβολή στο Βελιγράδι έτσι σχεδιαζόταν και στην Αθήνα . 

 Η Διακοίνωση του Ι. Μεταξά προς την Βρετανική Κυβέρνηση 18 Ιανουαρίου 1941 ανέφερε: 

 «Είμεθα αποφασισμένοι να αντιμετωπίσωμεν καθ’ οιονδήποτε τρόπον και με οιασδήποτε θυσίας ενδεχομένην γερμανικήν επίθεσιν, αλλ’ ουδόλως επιθυμούμεν να την παροκαλέσωμεν, εκτός εάν η Μεγάλη Βρετανία θα ηδύνατο να μας παράσχη εις Μακεδονίαν την απαιτουμένην βοήθειαν. Εξεθέσαμεν δια μακρών εις τον στρατηγόν Ουέιβελ ποια θα έπρεπε να είναι η έκτασις της βοηθείας αυτής.

 Η προσφερομένη βοήθεια (24 πυροβόλα εκστρατείας, 12 βαρέα πυροβόλα, περί τα 40 αντιαεροπορικά πυροβόλα, 24 αντιαρματικά πυροβόλα και 65 άρματα μεσαία και ελαφρά) είναι απολύτως ανεπαρκής, ασχέτως και της πλήρους απουσίας δυνάμεων πεζικού. Συνεπώς, ενώ η μεταφορά της δυνάμεως ταύτης εις Μακεδονίαν θα απετέλει πρόκλησιν, η οποία θα επέφερε την άμεσον επίθεσιν εναντίον μας των Γερμανών και πιθανώς και των Βουλγάρων, η ανεπάρκεια της δυνάμεως αυτής θα καθίστα ασφαλή την αποτυχίαν της αντιστάσεώς μας. Επί πλέον, μας εδηλώθη κατηγορηματικώς ότι η Γιουγκοσλαυϊα, διατεθειμένη σήμερον να αμυνθή κατά ενδεχομένης διαβάσεως του γερμανικού στρατού δια του εδάφους της, θα απέσυρε την διαβεβαίωσιν ταύτην εις περίπτωσιν γερμανικής επιθέσεως προκαλουμένης υπό της αποστολής βρετανικών στρατευμάτων εις Μακεδονίαν…».

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

Ο Χρυσός Χαράλαμπος Κατσιμήτρος και ο τενεκές Αλέξανδρος Παπάγος

Ο  Χαράλαμπος Κατσιμήτρος ήταν παιδί του Ελληνικού Λαού ενώ ο τενεκές  Διαγγελέας ήταν παιδί της Ψωρο-Αλίτ 

 του Σπυρίδωνα Χατζάρα 

 Η σύγκριση του Κατσιμήτρου με τον Παπάγο δεν είναι απλά ένα ζήτημα «ιστορικό».

Στις διαφορές ανάμεσα στον Διαγγελέα και τον Κατσιμήτρο  βρίσκεται όλη η ΟΥΣΙΑ της διαφοράς των Πατριωτών, των Ελλήνων, με τους Ρουφιανοπατριώτες , του Τουρκοκοτζαμπάσηδες και την Ολιγαρχική Ψωροελίτ. 

 Ο Κατσιμήτρος και ο Παπάγος είναι «Λαός και Κολωνάκι».

 Ο Διαγγελέας Παπάγος είναι τέκνο της Προδοτικής Πλουτοκρατίας και της Ξενοκρατίας, που τον ονώμασε στρατάρχη και τον τιμά και τον δοξάζει.

 Ο άκαπνος Παπάγος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1883. 

Μεγάλωσε στην Αθήνα σε εύπορη οικογένεια που διατηρούσε στενές σχέσεις με την βασιλική οικογένεια. 

 Στα χαρτιά, πατέρας του ήταν ο προσωπάρχης του υπουργείου Στρατιωτικών, υποστράτηγος Λεωνίδας Παπάγος. 

 Μητέρα του ήταν η Μαρία Αβέρωφ. 

Ήταν εγγονός του Αυγερινού Αβέρωφ, μικρανηψιού του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ καθώς και ξαδέλφου των Αναστασίου Αβέρωφ, πολιτικού και πατέρα του Ευάγγελου Αβέρωφ - Τοσίτσα, και του Γεωργίου Αβέρωφ. Μετά την περάτωση των εγκύκλιων σπουδών εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1901, την οποία, όμως, εγκατέλειψε για να ακολουθήσει στρατιωτική σταδιοδρομία. Φοίτησε για μία διετία, 1902- 1904 στη στρατιωτική σχολή των Βρυξελλών και το 1904-1906, στη σχολή Ιππικού της Υπρ. 

Το 1906 επέστρεψε στην Ελλάδα και κατετάγη ως Ανθυπίλαρχος. 

 Το 1910 ορίστηκε υπασπιστής του Υπουργού των Στρατιωτικών Ε. Βενιζέλου. 

Το 1911 έκανε έναν καλό γάμο. Νυμφεύτηκε, την εγγονή του  στρατηγού Τιμολέοντα Βάσσου 

Μαρία Καλίνσκυ. 

 Στους Βαλκανικούς πολέμους άκουγε τα κανόνια από μακριά ως Διαγγελέας του Αρχιστράτηγου διαδόχου Κωνσταντίνου.

Για τις «σπουδαίες υπηρεσίες του»  ως "Διαγγελέας" την περιόδο 1912-1913 τιμήθηκε με τον αργυρό σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος. 

 Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους εισήλθε στο «Σχολείο Ανωτέρων Σπουδών», της γαλλικής στρατιωτικής αποστολής, και μετά υπηρέτησε στο Α’ Σύνταγμα Ιππικού στη Θεσσαλονίκη ως Ίλαρχος και στο Γ' Σώμα Στρατού ως Επιτελής. 

 Το 1916  33 χρονών πιά, με το βαθμό του Επίλαρχου υπηρέτησε ως Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού. Το 1917 παραιτήθηκε και δεν μετείχε στο μακεδονικό μέτωπο. 

 Το 1920 , ο Παπάγος ανακλήθηκε στο στράτευμα με αναδρομική  προαγωγή από Ίλαρχος σε απόδοση αντισυνταγματάρχη και και τοποθετήθηκε  Επιτελάρχης της Μεραρχίας Ιππικού. 

 Για τις (επιτελικές) υπηρεσίες του στη Μικρά Ασία τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας. 

 Μετά το Κίνημα Λεοναρδοπούλου - Γαργαλίδη τον Οκτώβριο του 1923 στο οποίο συμμετείχε, τέθηκε σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία.

 Επανήλθε για δεύτερη φορά στις τάξεις του στρατού το 1926 επί οικουμενικής κυβέρνησης, (1926-1927), βάσει ειδικού νόμου και προήχθη αναδρομικά σε συνταγματάρχη. 

 Το 1927- 1931 ήταν Διοικητής της Ταξιαρχίας Ιππικού Λάρισας. 

Το 1930 προάχθηκε σε Υποστράτηγο και το 1931 ανέλαβε Υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού. 

 Το 1933 τοποθετήθηκε Επιθεωρητής Ιππικού του Γ.Ε.Σ. και το 1935 ονομάστηκε αναδρομικά Αντιστράτηγος και διοίκησε τα Α΄ και Γ΄ Σώματα Στρατού.

 Στις 10 Οκτωβρίου 1935 μαζί τον Κονδύλη έκαναν το πραξικόπημα για την ανατροπή της κυβέρνησης Τσαλδάρη και την επαναφορά της Μοναρχίας. 

Ο Κονδύλης τον έκανε και υπουργό στρατιωτικών. Ο Διαγγελέας Παπάγος μετέφερε, μαζί με τους Σ. Μπαλάνο και Π. Μαυρομιχάλη, τα καλά νέα στον «ανιψιό του», Γεώργιο Β’ στην Αγγλία και τοποθετήθηκε από τον Γεώργιο ως αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού την 1η Αυγούστου 1936. 

 Αντίθετα, ο ήρως Χαράλαμπος Κατσιμήτρος είχε γεννηθεί σε ένα ορεινό χωρίο της Ευρυτανίας, τον Κλειτσό κοντά στα Φουρνά 1886. 

Ο Κατσιμήτρος , το φτωχοπαίδι, το χωριατόπουλο.

Κατατάχθηκε στο στρατό ως εθελοντής και μετά, αφού πέρασε στην Σχολή Υπαξιωματικών το 1911, εξήλθε τον Σεπτέμβριο του 1912 ανθυπασπιστής του πυροβολικού. 

 Στους Βαλκανικούς Πολέμους, ξεκίνησε ως διμοιρίτης και στο τέλος ήταν Διοικητής Λόχου, ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού το 1913. 

Στο Μακεδονικό Μέτωπο κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε στην πρώτη γραμμή ως λοχαγός και το 1920 προήχθη σε ταγματάρχη. 

 

Ως διοικητής τάγματος πολέμησε στην Μικρασιατικη εκστρατεία και τραυματίσθηκε στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ, στις 13 Αυγούστου 1922. 

 Το 1923 προήχθη σε αντισυνταγματάρχη. 

Το 1924-1925 φοίτησε στη Σχολή Πολέμου. Προήχθη σε συνταγματάρχη το 1930 και σε υποστράτηγο το 1937 από τον Μεταξά. 

 Το 1938 τοποθετηθηκε διοικητής της VIII Μεραρχίας Πεζικού στην Ήπειρο, από τον Μεταξά. 

 Ο Κατσιμήτρος, δεν πήγε ούτε σε σχολές εξωτερικού, ούτε προήχθη με ειδικούς νόμους. Έγινε στρατηγός στο πεδίο της μάχης και στην πρώτη γραμμή. 

 Ο ένας, λοιπόν, το χωριατόπαιδο, ήταν μπαρουτοκαπνισμένος και ο άλλος το πλαυσιόπεδο ήταν άκαπνος. Επιτελικός και «Διαγγελέας».

 Όπως είχε δηλώσει και ο Γεώργιος Παπανδρέου, στην κηδεία του Παπάγου, «ο νεκρός στρατηγός δια πρώτη φοράν ήκουσε πυροβολισμούς». 

 Ο Παπάγος όπως όλοι οι Ντιντήδες της τάξεως του δεν ήταν οξυδερκής. Σπούδασε «Πόλεμο» σε Γαλλικά σχολεία. 

Οι Γάλλοι δεν έχουν Βουνά αλλά ποτάμια, και μάχονται πίσω από τα ποτάμια. 

Αυτό έκανε και ο Παπάγος που αποφάσισε «ως Γάλλος στρατηγός» να αμυνθεί πίσω από τη Γραμμή Άραχθου- Αχέροντα. 

 Ο στρατιώτης Κατσιμήτρος όμως ήξερε ότι έπρεπε να αμυνθεί στα Στενά. 

Στις Κλεισούρες. 

Αυτό το κατάλαβε και ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός της Αλβανίας Οδυσσέας Αλεπουδέλλης που τραγούδησε: 

 «Λύνει αέρας τα στοιχεία και βροντή προσβάλει τα βουνά, Μοίρα των αθώων, πάλι μόνη, να σε, στα Στενά! Στα Στενά τα χέρια μου άνοιξα, Στα Στενά τα χέρια μου άδειασα». 

 Ο Ντιντής Παπάγος ακολουθούσε όμως τη γαλλική «συνταγή». 

Και επειδή στο Υπρ και τις Βρυξέλλες δεν διδάχτηκε το Καπορέττο άφησε την Πίνδο εντελώς αφύλαχτη. 

 Ο Παπάγος, γνώριζε από τις 20 Οκτωβρίου του 1940, τις αποφάσεις της σύσκεψης στο Παλάτσο Βενέτσια υπό τον Μουσολίνι της 15ης Οκτωβρίου, από κρυπτογράφημα σπάνιας ακρίβειας του Έλληνα Πρέσβη στη Ρώμη, και είχε οκτώ ολόκληρες ημέρες για να επιστρατευθούν οι μονάδες και προωθηθούν ενισχύσεις στις οποίες που κυριολεκτικά δεν έγινε απολύτως τίποτα. 

 Ο Πρέσβης συνοπτικά και επιγραμματικά τόνιζε: «Επίθεσις εις Ήπειρον, πίεσις προς Θεσσαλονίκην και εις δεύτερον χρόνον προέλασις προς Αθήνας.» Η περιγραφή ήταν απολύτως σωστή.

 «Πίεση προς την Θεσσαλονίκη» και σε δεύτερο χρόνο «προέλασις προς Αθήνας».

 Άρα ο Παπάγος και οι Επιτελείς του, έπρεπε να αντιληφθούν ότι οι Ιταλοί γνώριζαν το «απόρρητο» σχέδιο ΙΒβ, και ότι ο αντικειμενικός σκοπός τους ήταν η ταχεία κατάληψη της Ηπείρου, την οποία το σχέδιο , την παραχωρούσε. 

 Ο τότε Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα Μάικλ Πάλερετ , στο τηλεγράφημα του από την Αθήνα της 28ης Σεπτεμβρίου 1940, που έχει δημοσιευτεί από τα «Αρχεία του Φόρειν Όφις» , ενημέρωνε την κυβέρνηση του, ότι ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού στρατηγός Παπάγος, «ήταν πρόθυμος, εάν κρινόταν απαραίτητο, να παραχωρηθεί η Ήπειρος στους Ιταλούς». 

 Επομένως, όταν ο Παπάγος έδινε εντολή στον Κατσημήτρο για σύμπτυξη , εξυπηρετούσε τα Ιταλικά σχέδια.

 Ο Παπάγος γνώριζε επιπλέον, ότι δεν θα γινόταν επίθεση προς τη Θεσσαλονίκη, και επομένως , όταν δεν επέτρεπε στον Τσολάκογλου να επιτεθεί , εξυπηρετούσε τους Ιταλούς και κάλυπτε την Ιταλική υποχώρηση. 

 Ο Παπάγος, από τα υπόγεια της Μεγάλης Βρετανίας έδωσε διαταγή προς τον διοικητή της VIII Μεραρχίας, που την διαβίβασε ο Κορώζης, στις 30 Οκρωβρίου έλεγε τα ακόλουθα: 

 «Να έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι η αποστολή της Μεραρχίας είναι η κάλυψη του θεάτρου της Δυτ. Μακεδονίας από την γενική κατεύθυνση Ιωάννινα-Ζυγός κα ι η απόφραξη των δρομολογίων από την Ήπειρο προς Αιτωλοακαρνανία (…)… Ο κίνδυνος εχθρικής απειλής από της περιοχής Πρεβέζης υφίσταται και δέον να εξασφαλίσετε… τα νώτα σας….. Οι Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο, δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής».

«Οι Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο, δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής», έλεγε ο αρχιστράτηγος, που «βιαζόταν» να φθάσουν οι Ιταλοί στα Ιωάννινα. 

 Το καθήκον της 8ης Μεραρχίας δεν ήταν η υπεράσπιση της Ηπείρου, αλλά η εξασφάλιση διαβάσεων! 

 Το "επιτελείο" των Υπογείων της Μεγάλης Βρετανίας την παραμονή της επίθεσης απεύθυνε στον μέραρχο Κατσιμήτρο το εξής μήνυμα : 

«Η δύσκολη θέση της Μεραρχίας μας είναι γνωστή. Με την υπάρχουσα αριθμητική υπεροχή του εχθρού, η κυβέρνηση δεν αναμένει νίκες από τη Μεραρχία. Αναμένει, όμως, ότι η Μεραρχία θα περισώσει την τιμήν των όπλων»! 

 Αντίθετα ο Κατσιμήτρος στην Ημερήσια Διαταγή του στις 30/10/1940 τόνιζε : « από σήμερον η Μεραρχία κατέχει την ωργανωμενην τοποθεσίαν δι' όλων των δυνάμεών της. Επί της τοποθεσίας ταύτης θα δοθή ο αποφασιστικός αγών προς τον εχθρόν. Ο αγών θα διεξαχθή μετά πείσματος και επιμονής ακαταβλήτου. Άμυνα καρτερά επί των θέσεών μας μέχρις εσχάτων. Ουδεμία ιδέα εις ουδένα να υπάρχη περί υποχωρήσεως. Ήδη πάντες, από του Στρατηγού Διοικητού της Μεραρχίας μέχρι και του τελευταίου στρατιώτου, θα αγωνισθώμεν επί των θέσεών μας. Και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι υπερασπιζόμενοι αυτά...».

   «Άμυνα μέχρις εσχάτων», και «Και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι» Αυτό ήταν το «δόγμα Κατσιμήτρου», που στις 30 Οκτωβρίου 1940, σε πλήρη αντίθεση με τους ηττοπαθείς της Μεγάλης Βρετανίας έριξε πρώτος το σύνθημα της αντεπίθεσης. 

«Αξιωματικοί και Οπλίται, κρατήσατε σταθερώς και αποφασιστικώς τας θέσεις και έχετε πάντοτε το βλέμμα προς τα εμπρός, διότι εντός ολίγου θα αναλάβωμεν αντεπίθεσιν ίνα εκδιώξωμεν τον εχθρόν εκ του πατρίου εδάφους το οποίον εμόλυνεν δια της παρουσίας του... Εγγύς είναι η ημέρα καθ' ήν ο άνανδρος και δειλός εχθρός θα ριφθεί εις την θάλασσαν. Κρατήστε ισχυρώς τας θέσεις και τούτο θα πραγματοποιηθεί συντόμως. Η παρούσα να κοινοποιηθεί εις άπαντας τους υφ' υμάς Αξιωματικούς και οπλίτας». 

 Αυτός ήταν ο Κατσιμήτρος. 

 Ο Κατσιμήτρος, στις 27 Οκτωβρίου , σε τηλεφωνική του επικοινωνία με το αντισυνταγματάρχη Κορώζη στο Κέντρο διαβιβάσεων του ΓΕΣ είχε πει :

 «Αναφέρατε παρακαλώ εις τον κ. Αρχηγόν του Γ.Ε.Σ. ότι η προσωπική μου γνώμη είναι ότι κατά την διάρκειαν της νυκτός 27 με 28 Οκτωβρίου, θα έχωμεν ιταλικήν επίθεσιν. Η Μεραρχία θα επιτελέση το καθήκον της προς την πατρίδα συμφώνως προς διαταγάς . Δύναμαι να βεβαιώσω υπευθύνως τον κ. Αρχηγόν του Γ.Ε.Σ. και τονίζω τούτο ιδιαιτέρως ότι δεν θα περάσουν Ιταλοί από το Καλπάκι». 

 Στις 04:00, μια ώρα μετά το «ΟΧΙ» προς τον πρέσβη της Ιταλίας στην Αθήνα Εμμανουέλλε Γκράτσι, ο Διοικητής της 8ης Μεραρχίας, Υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, μίλησε στο τηλέφωνο με τον Ιωάννη Μεταξά ο οποίος διέταξε «αντίστασιν μέχρις εσχάτων». 

Ο Κατσιμήτρος αφού έκανε πρώτα τον Σταυρό του σαν καλός ορθόδοξος Χριστιανός είπε, 

ΜΑΧΟΥ «υπέρ βωμών και εστιών και υπέρ της ελευθερίας μας», και αναφώνησε: Ζήτω το Έθνος και Ζήτω η Πατρίς. 

 Δεν είπε πουθενά και ποτέ, ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ. Ούτε είπε πουθενά , Ζήτω ο «Εστεμμένος Τενενκές». 

 Ο Παπαγικός Λιούμπας, που διοικούσε το «απόσπασμα Παραμυθιάς» εφαρμόζοντας το σχέδιο Παπάγου- Πάλερετ, εγκατέλειψε το μέτωπο και υποχώρησε στον Άραχθο.

 Στις 7 Νοεμβρίου, το βράδυ, ο διαγγελέας Παπάγος ξεφτιλίστηκε εντελώς και ο στρατιώτης Κατσιμήτρος δικαιώθηκε απόλυτα. 

Το Ιταλικό Επιτελείο , ενώ οι προφυλακές της Σιένα είχαν φτάσει στον Αχέροντα, και ετοιμαζόταν για προέλαση, έλαβε διαταγή να οπισθοχωρήσει και να σχηματίσει ισχυρό προγεφύρωμα στον Καλαμά, με κέντρο την Βρυσέλλα. 

Οι Έλληνες διαβιβαστές υπέκλεψαν τα ιταλικά σήματα, που έκαναν λόγο για αναστολή των επιθέσεων, μέχρι την άφιξη ενισχύσεων.

 Για τις μέχρι τότε ιταλικές απώλειες, οι τρείς ιταλικές Μεραρχίες που είχαν εμπλακεί, τις ανέβαζαν σε 2.228 άνδρες. 

 Ο «άκαπνος διαγγελέας», ο Παπάγος, και το «Γενικό Στρατηγείο» του στα υπόγεια της Μεγάλης Βρετανίας, δεν πίστευαν στην ικανότητα άμυνας του Καλπακίου, και όταν το απόγευμα της 6ης Νοεμβρίου, ο Παπάγος μίλησε στο τηλέφωνο με τον Κατσιμήτρο, το έκανε για να τον απειλήσει ότι θα περικυκλωθεί. 

Του είπε ότι «τον ανησυχούσε η βαθύτατη διείσδυση των Ιταλών στον παραλιακό τομέα» διότι «μπορούσαν να πλευροκοπήσουν θανάσιμα το κέντρο της άμυνας στο Καλπάκι»!

 Ουσιαστικά, μια ημέρα πριν τη Νίκη , ο δειλός Παπάγος, έλεγε στον Κατσιμητρο να υποχωρήσει στη γραμμή του Αχέροντα, σαν τον δειλό Λιούμπα, αλλά δεν είχε το θάρρος να του δώσει εντολή και τον «συμβούλευε». 

Ο διοικητής της 8ης Μεραρχίας, είπε στον Παπάγο, ότι όσο κρατούσε σταθερά η τοποθεσία Καλαμά-Καλπακίου, δεν θα συνεχιζόταν η κίνηση των Ιταλών στον παραλιακό τομέα, πολύ περισσότερο μάλιστα, τη στιγμή κατά την οποία ο αγώνας στην Πίνδο είχε λάβει ευνοϊκή τροπή για τις ελληνικές δυνάμεις. 

Και την επομένη ο στρατιώτης δικαιώθηκε και ο διαγγελέας στρατάρχης ξεφτιλίστηκε. 

Στις 7 Νοεµβρίου το Γ΄ Σώµα Στρατού εξέδωσε διαταγή επιχειρήσεων µε την οποία καθοριζόταν αιφνιδιαστική επίθεση, χωρίς προπαρασκευή πυροβολικού, σε όλο το μετωπο, με αντικειμενικό σκοπό τον αποκλεισμό από βοριά και από νότια της Μοράβας, κατάληψη της διάβασης Τσαγκόνι και τέλος της Κορυτσάς . 

Η επίθεση θα γινόταν από τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις. 

Η X Μεραρχία θα ενεργούσε επίθεση στην κατεύθυνση Νεστορίου – Ντάρζας – Κορυτσάς η οποία θα ήταν και η κύρια προσπάθεια, η IX Μεραρχία Σαλ – Κορυτσάς και η XV Μεραρχία Πυξός – Ιβάν – Κορυτσά. 

Ο Παπάγος και ο Πιτσίκας διαφωνούσαν και μετά από 6 ημέρες καθυστέρησης, ανταλλαγής σημάτων και "συζητήσεων", αποφασίστηκε η επίθεση για τις 14 Νοεμβρίου, αφού οι ιταλοί είχαν αρχίσει αν φεύγουν από την Κορυτσά. 

Αν η επίθεση είχε γίνει στις 7 Νοεμβρίου θα είχε αιχμαλωτιστεί ολόκληρο το ιταλικό 25ο Σώμα Στρατού. 

Μερικές επισημάνσεις. 

Ο «άκαπνος διαγγελέας» Παπάγος, δεν έστειλε ενισχύσεις στον Κατσιμήτρο. 

Ο Παπάγος, μετακίνησε την 1η Νοεμβρίου το 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων της 3ης Μεραρχίας Πατρών, που είχε έδρα στο Μεσολόγγι, και το έστειλε στο Πέτα της Άρτας.

 Όταν ο Παπαγικός Λιούμπας, στον οποίο είχε αναθέσει την άμυνα της Θεσπρωτίας ο Παπάγος, εγκατέλειψε το πλευρό του Κατισιμήτρου , και υποχώρησε στον Αχέροντα, σύμφωνα με τα σχέδια επιχειρήσεων του «Γενικού Στρατηγείου», το 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων, που δεν τέθηκε υπό την διοίκηση της 8ης Μεραρχίας, και που υποτίθεται ότι στάλθηκε για ενίσχυση της, έλαβε εντολή από τον Παπάγο να προωθηθεί στις 5 Νοεμβρίου στην Φιλιππιάδα, 32 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Πρέβεζας , ως εφεδρεία του Λιούμπα, που είχε υποχωρήσει στην γραμμή Σουλίου-Αχέροντα σύμφωνα με το σχέδιο του Παπάγου και δεν πήγε ποτέ στο μέτωπο. 

Η 3η Μεραρχία Πατρών, υπό τον Μπάκο, λόγω της μεγάλης έλλειψης μονίμων Αξιωματικών,(λόγω της αποτάξεως των Βενιζελικών), και την έλλειψη υλικών Επιστρατεύσεως, (που καταγράφηκε σε όλες τις μονάδες), αλλά και λόγω των μέτρων από την από αέρος εχθρική απειλή, επιστρατεύτηκε με μεγάλη βραδύτητα. 

Το 6ο Σύνταγμα της Κορίνθου αναχώρησε ατμοπλοϊκά για το Μεσολόγγι, την 9η Νοεμβρίου 1940, όταν δηλαδή είχε ανακοπεί η ιταλική επίθεση. 

Το 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων , πήρε μέρος στην αντεπίθεση της 8ης Μεραρχίζς και είχε τους πρώτους νεκρούς στη μάχη της Βίγλας στις 29-30 Νοεμβρίου. 

 Ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος, ο διοικητής της 8ης Μεραρχίας, ως νέος Λεωνίδας , είπε στις 28 Οκτωβρίου 1940, το δικό του «Μολών Λαβέ» στο Καλπάκι και με την ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ, του, έριξε πρώτος το σύνθημα «θα τους ρίξουμε στη θάλασσα».