ΜΗ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΑΤΕ ΤΟΝ ΣΜΑΡΑΓΔΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΟΑ! ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΝ ΧΑΤΖΑΡΑ

ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΣΤΟΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΜΑΡΑΓΔΗ. 

Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ο ελευθερωτής της Ελλάδας και ο Φιλογενής ηγέτης της Αναγέννησης του Ελληνικού Εθνους.

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ 

ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΧΑΤΖΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ  «ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ»,  ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΔΟΚΙΜΙΟ»

 Η απόφαση για την εκτέλεση του Καποδίστρια, δεν ελήφθη στην Ελλάδα , στη σύσκεψη των 5 καραβοκυραίων στην Υδρα, αλλά σε πολύ υψηλά επίπεδα.

 Η απόφαση ήταν του Ρότσιλντ, και την έφερε εις πέρας ο άνθρωπός τους ο Ουέλλιγκτον, με την έγκριση της Στοάς του Λονδίνου. Χωρίς την εντολή της «μητέρας του Κόσμου», ούτε ο Ρώμας, ούτε κανείς άλλος Μασσόνος, θα τολμούσε να δολοφονήσει τον Καποδίστρια.

O τελετουργικός τρόπος της εκτέλεσης του Καποδίστρια αποκαλύπτει τους δράστες. Πυροβολισμός στο κεφάλι και μαχαιριά στο Στομάχι . Δεν ήταν «μια απλή δολοφονία». Και στην Μάνη δεν είχαν τέτοια ……έθιμα.

 Η τελετουργική εκτέλεση του Εθνάρχη έγινε το ξημέρωμα της Κυριακής 27 Σεπτεμβρίου 1831. Στο Λονδίνο και το Βατικανό, το ημερολόγιο εκείνη την αποφράδα ημέρα έδειχνε 9 Οκτωβρίου 1831. 

 Η Αλυσίδα των δολοφόνων του Καποδίστρια περιλαμβάνει τους:

 1) Ρότσιλντ, 2) Μεγάλη Στοά του Λονδίνου 3)Άρθουρ Γουέλσλι, 1ο δούκας του Ουέλλινγκτον, 4) Λόρδο Ύπατος Αρμοστής Ιονίων Νήσων Σερ Φρέντερικ Ανταμ , υποστράτηγο στη Μάχη του Βατερλώ, επικεφαλή της 3ης Ελαφράς Ταξιαρχίας.5) Στοά της Ζακύνθου. 

 Η εντολή Ρότσιλντ για την δολοφονία Καποδίστρια δόθηκε στον Ουέλλιγκτον, που την μετέφερε στην Άνταμ, που την διαβίβασε στον υποπρόξενο στο Ναύπλιο Έντουαρντ Ντώκινς. Αυτός ήταν ο επικεφαλής της συνομωσίας στο Ναύπλιο.

 Ο τοκογλύφος Ρουφιανογιάννης που ήταν πράκτορας των «Συνταγματικών» Άγγλων στο Καποδιστριακό Ναύπλιο, μας άφησε στα απομνημονεύματα του, το κλειδί, για την αναζήτηση των δολοφόνων του Καποδίστρια. Ήταν το μήνυμα που του έστειλαν από την Ύδρα, τον Αύγουστο του 1831. «Άσε θα γένει αλλιώς το πράγμα». 

Οι δολοφόνοι, καθοδηγήθηκαν από την Ύδρα, από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, και τα ανδράποδα των Άγγλων, και υλοποιήθηκε από τους συνωμότες της θυγατέρας της Στοάς της Ζακύνθου της «Στοάς του Ηρακλέους». 

 Ο οργανωτής της δολοφονίας ήταν ο πορτογάλος επιλοχίας Αντόνιο Φιγκέιρα ντ’ Αλμέιντα, (Antonio Figueroa d’Almeida, 1781 – 1847), που έγινε στρατηγός στην Ελλάδα, λόγω της συμμετοχής του στην δολοφονία του Εθνάρχη όπως άλλωστε και ο Ρουφιανογιάννης. 

Ο πορτογάλος μασόνος, και πράκτορας των Άγγλων, Αλμέιντα ήταν ο φρούραρχος του Ναυπλίου. 

Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και την ανατροπή του Αυγουστίνου , η Διοικητική Επιτροπή των «συνταγματικών» , (Ιωάννης Κωλέττης, Ανδρέας Ζαΐμης, Γεώργιος Κουντουριώτης , Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος), προβίβασαν τον Αλμέιντα στον βαθμό του στρατηγού «για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην Ελλάδα». 

 Το 1839 ,ο πράκτωρ Αντόνιο Φιγκέιρα, ο οργανωτής της δολοφονίας του Κυβερνήτη παντρεύτηκε την ανιψιά του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, Ζωή. 

 Σύμφωνα με τον Νικόλαο Σπηλιάδη, στη δολοφονία εμπλεκόταν και ο πολιτάρχης του Ναυπλίου, Παναγιώτης Χρυσανθόπουλος, ο επονομαζόμενος Κακλαμάνος, ο οποίος διόριζε τους σωματοφύλακες του Καποδίστρια, και προς τον οποίο κατέβαλαν 3000 δίστηλα ο Γεώργιος Κουντουριώτης, ο Ιωάννης Ορλάνδος, ο Δημήτριος Βούλγαρης, ο Σταμάτης Μπουδούρης, ο Αντώνιος Κριεζής, ο Δημητριος Βούλγαρης , και Κωνσταντίνος Ζωγράφος, για να πληρώσει τους δολοφόνους. 

 Ο Παναγιώτης Χρυσανθόπουλος,                                ο επονομαζόμενος Κακλαμάνος ηταν μισθοφόρος στο Σώμα του Χατζημιχάλη Νταλιάνη και είχε χάσει το χέρι του στη μάχη του Φαλήρου . Εκείνος που πυροβόλησε εξ επαφής τον Κυβερνήτη ήταν ο κουλοχέρης και μονόφθαλμός Κρητικός Γεώργιος Κοζώνης, τον οποίο τοποθέτησε ως σωματοφύλακα του κυβερνήτη εκείνη την ημέρα ο Κακλαμάνος. 

Ο Αλέξανδρος Σούτζος ήταν αυτός που χτύπησε με το τεκτονικό ξίφος τον κυβερνήτη . 

 Ο γενικός συντονισμός της δολοφονίας έγινε από την Ζάκυνθο και τον επικεφαλής της Στοάς της Ζακύνθου Ρώμα. 

 Οι απεσταλμένοι των Ρόστιλντ και της Στοάς του Λονδίνου δολοφόνησαν την Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τον αληθή στύλο της Πατρίδος, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου, στου οποίου το πρόσωπο οι αληθείς Πατριώτες έβλεπαν τον δεύτερο Μιλτιάδη , και τον νέο Θεμιστοκλή. 

 Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ο ελευθερωτής της Ελλάδας και ο Φιλογενής ηγέτης της Αναγέννησης του Ελληνικού Εθνους.

 Οι Ρότσιλντ, ο Ρώμας, οι Άγγλοι, οι Γαλλοι,            η Στοά Ρόπαλον του Ηρακλέους, η Στοά της Ζακύνθου, ο Μαυροκορδάτος, ο Μιαούλης, και ο Μακρυγιάννης πρωταγωνίστησαν στη δολοφονία του Καποδίστρια . 

Η δολοφονία του κυβερνήτη από πληρωμένους μπράβους επιβεβαιώθηκε και τεκμηριώθηκε και από τον Τρύφωνα Ευαγγελίδη.

 Ο κυβερνήτης, πυροβολήθηκε εκ του σύνεγγυς και από πίσω και αυτό δείχνει τον μονόχειρα και μονόφθαλμο ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΟΖΩΝΗ που δεν ήταν       ο «σωματοφύλακας του Καποδίστρια», όπως λένε ο Μυνχάουζεν της Στοάς αλλά τοποθετήθηκε στη φρουρά του από τον Κακλαμάνο εκείνο το πρωί. 

 Στην δολοφονία του κυβερνήτη, συμμετείχε και ο στρατιώτης Ιωάννης Καραγιάννης, από το Ζητούνι, που ήταν διορισμένος από τον Κακλαμάνο, ως φρουρός των Μαυρομιχαλαίων. Το όπλο , είχε αγοραστεί από έναν άνθρωπο των Μαυρομιχαλαίων, ονόματι Σκορδούλη, μαζί με μια άλλη, ίδια πιστόλα, που είχε ο Γιώργος Μαυρομιχάλης, από τον Τηνιακό έμπορο Παξημάδη. 

 

 Η λαϊκή παροιμία, « το ψέμα έχει κοντά πόδια», δεν έχει εφαρμογή στην νεότερη 

ελληνική ιστορία,   καθώς η παραχάραξη, των ιστορικών δεδομένων, με τα ψέματα του Ιωάννη Φιλήμονα , του

 Ξάνθου και των 

πρωταγωνιστών της 

δολοφονίας, το 1831, στο Ναύπλιο, του Κυβερνήτη της ελεύθερης Ελλάδας , κόμη Ιωάννη Αντωνίου Καποδίστρια , συνεχίζονται για 193 χρόνια. 

Οι δολοφόνοι του Καποδίστρια και οι κληρονόμοι τους, ακόμα προσπαθούν να θάψουν την ΑΛΗΘΕΙΑ. 

Ο Καποδίστριας σχεδίασε και διηύθυνε την Επανάσταση και

 υλοποίησε το όραμα των ΦΙΛΟΓΕΝΩΝ της Κέρκυρας, των

 «Λαμπρινών», των Αδελφών του Φοίνικα και των ΙΑΚΩΒΙΝΩΝ του

 ΡΗΓΑ για την Απελευθέρωσης της Ελλάδος . 

Η βάση κάθε πλαστογραφίας προσφέρθηκε με το  "πρωταπριλιάτικο" 

νόθο και πλαστό «Ιστορικό Δοκίμιο περί της Φιλικής Εταιρίας» του Ιωάννη Φιλήμονα, ο οποίος το αντάλλαξε με τη ζωή του και που κυκλοφόρησε «εσπευσμένα» στο Ναύπλιο  την ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ του

 1834, λίγο μετά την άφιξη του Όθωνα, και ενώ το πογκρόμ κατά των «Καποδιστριακών» βρισκόταν στην κορύφωσή του . 

Επί του «Δοκιμίου περί της Φιλικής Εταιρίας» οικοδομήθηκε  

 ο «πύργος της Βαβέλ των ψεμάτων», που αποτελούν την «επίσημη» Ιστορία της ΣΤΟΑΣ για την οργάνωση της Ελληνικής Επαναστάσεως.

Το δεύτερο «ντοκουμέντο» είναι τα «απομνημονεύματά» του Ξάνθου 

πού μετά από διαδοχικές «αναπροσαρμογές», πήραν την τελική τους μορφή το 1845. 

Ο  Φιλήμονας και ο  Ξάνθος, είναι οι δύο μόνες και συνεργαζόμενες

 πηγές της «Ιστορίας» των δολοφόνων του Καποδίστρια που 

διδάσκεται (δυστυχώς) στα σχολεία μας. 

Όπως μας είπε ο Αναγνωσταράς, που αρχικά τον εμφάνισαν ως «συνιδρυτή»,  ο Εμμ. Ξάνθος έφυγε από την Οδησσό, ( όπου είχε

 μεταβεί για «να πουλήσει λάδια»), τον Οκτώβριο του 1814 , με το 

παλιό, και ως το 1817, εργαζόταν και ζούσε στην Κωνσταντινούπολη, 

και δεν είχε καμία επαφή με τους άλλους δύο συνιδρυτάς .

 Ο Τσακάλωφ ως τον Μάιο του 1814 βρισκόταν σίγουρα στο Παρίσι, 

και τον Σεπτέμβριο βρισκόταν στην Βιέννη. Για το Συνέδριο. 

Επομένως, «διαδοχικές συναντήσεις» των συνιδρυτών δεν έγιναν σε

 καμιά «ταβέρνα» το 1814, ούτε συναποφασίστηκε , από τους τρεις, 

η ίδρυση επαναστατικής εταιρίας.  «Φιλική Εταιρία» δεν υπήρξε ποτέ, όπως δεν έγινε ποτέ καμιά μάχη στο Αλή Βεράν  το 1922.

Από το 1800 υπήρξε η «εταιρεία των Φίλων του Γένους» , 

των Φιλογενών, που είχε ιδρυθεί  στην Κέρκυρα. 

 Για πρώτη φορά στην Ελληνική πολιτική Ιστορία αναφέρθηκε ο «πατριωτισμός», από τον Ιωάννη Καποδίστρια το 1807 στις 

αναφορές του από την Λευκάδα προς τη Ιόνιο Γερουσία. 

 Το 1813 ο Καποδίστριας, πέρασε «γραμμή» στους Φιλογενείς

«να μην ελπίζουν σε βοήθεια εκ μέρους της Ευρώπης» και έδωσε την εντολή, «Πρέπει πρώτον να διαμορφώσωμεν Έλληνας και έπειτα να κάμωμεν Ελλάδα». 

 

Τέσσερα χρόνια μετά, το 1817, πριν 207 χρόνια, καθώς, η

επαναστατική προσπάθεια των Φιλογενών είχε εισέλθει στην

 «τελική ευθεία, κυκλοφόρησε νόμιμα στα Επτάνησα , και χέρι 

με χέρι σε όλο τον ελληνικό χώρο, το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού»,

 «ως υπαγόρευμα Πατριώτου είς φιλογενείς ψυχάς» που

 προανήγγειλε την επερχόμενη απελευθέρωση. 

Το «Πατριωτικό Δοκίμιο», είναι το απόλυτο ντοκουμέντο της 

γέννησης του Ελληνικού Πατριωτικού και Εθνικού Κινήματος 

πριν 224 χρόνια. Το Ευαγγέλιο του καλού Πατριώτη ,εξηγεί

 ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΑΛΗΘΗΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ και εξηγεί γιατί οι Εθνοπροδότες

 δεν είναι πατριώτες.

Το Δοκίμιο περί Πατριωτισμού των Φιλογενών,  τόνιζε : 

«Θαρσείτε Έλληνες! Των αγώνων σας το στάδιον μέγα δεν είναι.

Ολίγη φιλοτιμία και η νίκη είναι βεβαία. Μικρός σπινθήρ 

πατριωτισμού και η γενική και μερική ευδαιμονία βεβαιοτάτη». 

 Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», ήταν η τελική επαναστατική μπροσούρα για την Επανάσταση και ταυτόχρονα προκήρυξη κατά της αγγλοκρατίας λαι των αγγλόδουλων του «Ιόνιου Λαού» , και

 απευθυνόταν προς τους κατοίκους των Ιονικών Επτά Νήσων και ολόκληρο το υπόδουλο ελληνικό έθνος λέγοντας: 

 «Η Πατρίς, το Έθνος, η Ευρώπη ολόκληρος τρέφει χρηστάς ελπίδας

 εις τα υποκείμενα σας» , (τους Έλληνες της Επτανήσου), « και με ανυπομονησίαν περιμένει τους καρπούς του ευγενούς πατριωτισμού

 και των ενδόξων αγώνων σας». 

 Το «Δοκίμιο» γράφτηκε υπό του Ανωνύμου του Έλληνος, όπως και

 η «Νομαρχία», από τους ανθρώπους που ήταν πολύ κοντά στον Καποδίστρια και φέρει την υπογραφή Ε.Φ.(Εταιρεία των Φίλων). 

Στη δεύτερη σελίδα έχει το ακόλουθο απόσπασμα από επιστολή του

 Ι.Κ. (Ιωάννη Καποδίστρια) προς τον Α.Β.

 «Δι’ αυτής γαρ υπάρχομεν (της πατρίδος) , και υπέρ αυτής ζειν οφείλομεν». 

Στο «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» του 1817, ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας , χαρακτηριζόταν «η Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους,

 ο αληθής και ζων στύλος της Πατρίδος, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου», «νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής». 

 Υποσημείωση των Ε.Φ στη σελίδα 30. 

 «Αρκούμαι μεταξύ άλλων να αναφέρω την Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τον αληθή και ζώντα στύλον της Πατρίδος σας, και 

το καύχημα του Γένους ολοκλήρου, τον εξοχώταον Κόμητα Ιωάννην Καποδίστριαν. Γενναίε και ένδοξε Άνερ! Οι υπέρ του Γένους σου 

λαμπροί αγώνες είναι πλέον παρά αξιώτεροι των ασθενών μου

 εγκωμίων. Δότι στεφανούνται καθ εκάστην με χρυσάς δάφνας από ολόκληρον τον εξευγενισμένον κόσμον, εις την ευδαιμονίαν του

 οποίου συνήργησας υπέρ άλλον τινά, και επί προσώπου όλης της οικούμενης εκύρωσας αυτήν δια της σφραγίδος σου.

 Το όνομά Σου, είναι εγκεχαραγμένον εις τας πλάκας των καρδιών 

μας, και οι αληθείς πατριώται δεν θεωρούσιν εις το πρόσωπόν Σου 

παρα δεύτερονΜιλιτιάδην ή άλλον Θεμιστοκλέα, οίτινες δια της απελευθερώσεως του Γένους και της Πατρίδος των απέκτησαν μνήμην αθάνατον εις τα ένδοξα χρονικά του ανθρωπίνου Γένους. 

Ας χαίρη η πατριωτική Σου καρδία, θερίζουζα τους δικαίους 

καρπούς των υπέρ του Γένους σου ενδόξων αγώνων , το οποίον 

ως εξ ενός στόματος Σοι εύχεται Ζωήν Πολυχρόνιον». 

 Αυτά, οι τροτέζες-ιστορικοί των δολοφόνων τα ξέχασαν. 

 Η Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, Ιωάννης Καποδίστριας, ο ζωντανός στύλος της Πατρίδος, το καύχημα ολοκλήρου του Γένους, ο νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής, ήταν ο αρχηγός της Επανάστασης 

του 21. 

 Οι εθνοπροδότες Μαυροκορδάτος, Πολυζωίδης, Κουντουριώτης, Ορλάντο, Βούλγαρης , Κριεζής Μπουδούρης, Μιαούλης  

ζητωκραύγαζαν το 1831 , «Ζήτω η πατρίς», «Ζήτω το Έθνος» , και «ζήτωσαν οι ειλικρινείς φίλοι και προστάται του Έθνους». 

Οι Αγγλοι.

 Ακριβώς τα ίδια φώναζε και ο εθνοπροδότης Βελουχιώτης και ο Σιάντος στην Βάρκιζα. 

Το Δοκίμιον «Περί Πατριωτισμού» των Φιλογενών,      του 1817, ειναι ενα βιβλίο που πρέπει να βρίσκεται       σε κάθε Ελληνικό Σπίτι.           

 Σε κάθε ελληνική οικογένεια. 

Ένα βιβλίο εθνικής αυτογνωσίας που πρέπει να διαβάσει κάθε Έλληνας. 

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ