10/10/18
Το VMRO-DPMNE αποχώρησε από τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, και δήλωσε ότι δεν συμμετέχει στην διαδικασία. Στην επιτροπή εμφανίστηκε η πρώτη «αποστάτις»
ΣΚΟΠΙΑ. Ο τέως πρόεδρος της Βουλής Τράικο Βελιανόφσκι, δήλωσε στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων, «Εμείς δεν θα συμμετάσχουμε στην τροποποίηση του Συντάγματος, δεν έχετε πλειοψηφία δύο τρίτων» και αποχώρησε.
Ο Βελιανόφσκι είπε ότι ένας στενός κύκλος γυρο από τον Ζάεφ έσπευσε να υπογράψει μια επιβλαβή συμφωνία με την Ελλάδα, χωρίς να συμβουλευτεί ούτε την αντιπολίτευση ούτε με εμπειρογνώμονες.
«Αντί να ασχοληθεί με τους μισθούς και τις συντάξεις, η κυβέρνηση αποφάσισε να ασχοληθεί με την αλλαγή του Συντάγματος και το όνομα του κράτους», είπε, και πρόσθεσε ότι «οι πολίτες στο δημοψήφισμα στις 30 Σεπτεμβρίου απέρριψαν τη συμφωνία. Ο λαός νίκησε την προπαγάνδα της εξουσίας και εξέφρασε τη διαφωνία του με αποχή. Έχουμε εντολή να ακολουθήσουμε την απόφαση του λαού. Δεν προτιθέμεθα να συμμετάσχουμε στην προσπάθεια τροποποίησης του Συντάγματος».
Ωστόσο, η βουλευτής Σόνια Μιρακόφσκα από το Νέο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα που συμμετείχε στο μποϋκοτάζ και έχει εκλεγεί με τον συνασπισμό του VMRO-DPMNE.δήλωσε ότι θα ψηφίσει την αλλαγή του Συντάγματος και κάλεσε και τους άλλους βουλευτές της αντιπολίτευσης να την ακολουθήσουν.
Η συνεδρίαση διακόπηκε και θα επαναληφθεί αργότερα.
Κύκλωμα αποφυλακίσεων! Μη μου πεις, Μη μου πεις!
Το Βαθύ Κράτος του αριστερού Δικαίου στην Ψωροκώσταινα.
Ενώ το «χαζό κοινό» είναι δεόντως απασχολημένο με τον φακελάκια των 250 ευρώ, λέγεται ότι, η «τυφλή», βρίσκεται στα ίχνη μεγάλου κυκλώματος που εκδίδει πλαστές βεβαιώσεις , εξασφαλίζοντας αποφυλακίσεις σε δεκάδες κρατούμενους.
Η «τυφλή» όμως, ως τυφλή, δεν είδε και δεν βλέπει,
τον γυαλάκια εμπνευστή του «κυκλώματος», και ηθικό αυτουργό, που εισηγήθηκε το νομικό πλαίσιο ύπαρξης και λειτουργίας του «κυκλώματος», ούτε τους «νομικούς παραστάτες», που το υποστήριξαν και το πότισαν για να φουντώσει . (Το ….χασισοδενδρύλλιο).
Ενώ το «χαζό κοινό» είναι δεόντως απασχολημένο με τον φακελάκια των 250 ευρώ, λέγεται ότι, η «τυφλή», βρίσκεται στα ίχνη μεγάλου κυκλώματος που εκδίδει πλαστές βεβαιώσεις , εξασφαλίζοντας αποφυλακίσεις σε δεκάδες κρατούμενους.
Η «τυφλή» όμως, ως τυφλή, δεν είδε και δεν βλέπει,
τον γυαλάκια εμπνευστή του «κυκλώματος», και ηθικό αυτουργό, που εισηγήθηκε το νομικό πλαίσιο ύπαρξης και λειτουργίας του «κυκλώματος», ούτε τους «νομικούς παραστάτες», που το υποστήριξαν και το πότισαν για να φουντώσει . (Το ….χασισοδενδρύλλιο).
Αριτερή πολιτική
ΠΑΡΑΤΕΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΚΟΜΗ ΧΡΟΝΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΝΟΜΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ
Μας απειλούν και με την φοροδιαφυγή των δικών τους
Ένα στα πέντε ευρώ είναι «μαύρο», διαλαλούν οι κυβερνητικοί Παπαγάλοι.
Με τόσους χασισέμπορους , ΜΚΟ και τα εκατομμύρια των λαθραίων ,και λίγα είναι.
10η Οκτωβρίου 1985. Η μεγάλη απάτη Σημίτη-Πασοκ για την ψωροελίτ
10η Οκτωβρίου 1985. Η μεγάλη απάτη Σημίτη-Πασοκ για την ψωροελίτ. Ενώ το δολάριο έπεφτε στις «Αγορές» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με υπουργό τον Σημίτη υποτόμησε τη δραχμή κατά 15% έναντι των ξένων νομισμάτων για να διασώσει όσους είχαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, εφόσον τα έφερναν στην Ελλάδα.
Όλα τη γεγονότα της 10ης Οκτωβρίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.com/2018/10/10.html
Όλα τη γεγονότα της 10ης Οκτωβρίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.com/2018/10/10.html
Στις 10 Οκτωβρίου 1941, το πρώτο διάγγελμα του ΕΑΜ/ SOE
Στις 10 Οκτωβρίου του 1941 έκανε την επίσημη εμφάνισή του τo EAM/SOE,
με ένα Διάγγελμα-Μανιφέστο , που απευθυνόταν «προς τον ελληνικό λαό, προς όλους τους Έλληνες που η καρδιά τους χτυπάει για το ξεσκλάβωμα της πατρίδας...», και το οποίο καλούσε σε ξεσηκωμό, ένταξη στο ΕΑΜ και πόλεμο εναντίον του στρατού κατοχής: «...Ο αγώνας δεν θα είναι εύκολος, μα το έπαθλό του αξίζει κάθε θυσία. Και το έπαθλο αυτό θα είναι μια Νέα Ελλάδα, ελεύθερη και ανεξάρτητη, κτήμα του λαού της...».
Υπογραφή! ΖΗΤΩ ΤΟ ΤΣΑΡΟΥΧΙ! ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!
Ακολουθεί το κείμενο του "Διαγγέλματος", που είχε εγκριθεί από τη SOE και απάλλασσε από κάθε ευθύνη για την ήττα τους Άγγλους, το βασιλιά και τον Παπάγο, στο οποίο οι εθνοπροδότες πράκτορες των Εγγλέζων, εμφανίστηκαν ως δήθεν πατριώτες και φώναζαν, οι προδότες της Μικράς Ασίας, ζήτω το Τσαρούχι. Τα κομμούνια με τη βοήθεια των 30 αργυρίων(7200 λίρες) έγιναν βλέπεται "πατριώτες".
Έλληνες, Ελληνίδες, Νέα Γενεά.
Από τις 24 Απριλίου, εδώ και πεντέμισυ μήνες, η χώρα μας, ο ένδοξος και ηρωικός λαός μας ζουν σκλάβοι. Οι Γερμανοί και Ιταλοί και οι Βούλγαροι φασίστες καταχτητές ληστεύουν το βιο μας, ατιμάζουν τις γυναίκες μας και τα κορίτσια μας, δολοφονούν κατά εκατοντάδες τους άντρες.
Η πείνα, η εξαθλίωση, φτάσαν στο απροχώρητο. Δεκάδες χιλιάδες είναι κι όλας οι καινούργιοι φυματικοί. Εκατοντάδες χιλιάδες οι προφυματικοί. Τα παιδιά μας, χλωμά, πεινασμένα, ζητάν το πρωί ψωμί που δεν έχουμε να τους δώσουμε. Με κόπον, επιστρατεύοντας τις τελευταίες δυνάμεις, σερνόμαστε στους δρόμους, στη δουλειά. Το ψωμί, το λάδι, τα όσπρια, τα σταφύλια, τα χορταρικά, έχουν εξαφανιστεί. Μήνες οι φτωχοί έχουν να δουν γάλα, αυγό, κρέας, ψάρι.
Τριάντα δράμια ψωμί μας έδινε η ψευτοκυβέρνηση των προδοτών λακέδων στην Αθήνα, στον Πειραιά και σε μερικές άλλες πόλεις. Μα κι αυτό κόβεται. Σ' άλλες πόλεις, βδομάδες τώρα, ούτε κι αυτά τα 30 δράμια δεν δίνουνται.
Μονάχα στη μαύρη αγορά, που την έχουν κι αυτή οργανωμένη οι καταχτητές μας, σε συνεργασία με ωρισμένους προδότες Έλληνες, βρίσκουνται σε τιμές απρόσιτες για το λαό ωρισμένα είδη. Ολόκληρη η φυλή μας απειλείται, το χειμώνα που μας έρχεται, με την εξόντωση, τον αφανισμό, αν μείνουμε με σταυρωμένα χέρια, αν αφήσουμε ελεύθερους τους καταχτητές μας και τα όργανά τους, τους «Έλληνες» προδότες «κυβερνήτες» στο εξοντωτικό έργο τους. Έλληνες,
Ελληνίδες, Νέα Γενεά!
Η σημερινή σκλαβιά είναι, χωρίς άλλο, η πιο βαρειά, η πιο αφόρητη στην ιστορία του Λαού μας.
Κι άλλοτες όμως η φυλή μας πέρασε χρόνια σκλαβιάς, χρόνια μαύρης δουλείας. Κι αν ως τα σήμερα έζησε και θα ζήσει είναι γιατί ποτέ δεν δέχθηκε παθητικά τον ξένο ζυγό, γιατί κάθε φορά, ύστερα από κάθε σκλάβωμα, ένωνε τις δυνάμεις της και κατακτούσε ξανά τη λευτεριά της.
ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ!
Έλληνες, Ελληνίδες, Νέα Γενεά!
Υποδουλωθήκαμε στον ξένο κατακτητή όχι γιατί μας έλειψε το θάρρος κι ο ηρωισμός, μα γιατί προδόθηκε ο αγώνας μας, γιατί κρατηθήκαμε διασπασμένοι και σκλάβοι εσωτερικά, γιατί ο λαός μας καταληστεύθηκε αντί να προετοιμαστεί για την εθνική άμυνα, γιατί γαλουχήθηκαν στις γραμμές μιας καταστάσεως η διαφθορά κι η προδοσία, γιατί οι Τσολάκογλου και Σία, αυτοί που αποσύνθεσαν το μέτωπο και χτύπησαν πισώπλατα τον φαντάρο, τον τσολιά, τον Κύπριο και Δωδεκανήσιο εθελοντή, τον ήρωα της Κρήτης, παίζαν ηγετικό ρόλο τότε.
Γι' αυτό και μόνο γι' αυτό υποδουλωθήκαμε στον ξένο καταχτητή.
Τώρα όμως το ζήτημα είναι πως θα ξεσκλαβωθούμε. Και σ' αυτό μία είναι η απάντηση:
Η ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ. Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ. Κι αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός του ΕΑΜ (του ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ) που ιδρύεται.
Έλληνες και Ελληνίδες πατριώτες! Νέοι και νέες.
Άσχετα απ' ό,τι σας χώρισε στο παρελθόν, άσχετα απ' ό,τι θα σας χωρίση στο μέλλον ύστερα απ' το ξεσκλάβωμά μας, ενώστε τις δυνάμεις σας για τον Εθνικό Απελευθερωτικό Αγώνα. Στις πόλεις, στις συνοικίες, στα κεφαλοχώρια, στα χωριά, στα Τμήματα της Αστυνομίας και της Χωροφυλακής, στα Υπουργεία, πάρτε οι πιο δραστήριοι και τολμηροί από σας την πρωτοβουλία. Και σχηματίστε παντού Επιτροπές του ΕΑΜ. Οι επιτροπές του ΕΑΜ των συνοικιών, χωριών, επιχειρήσεων, εργοστασίων, τραπεζών, επαγγελματικών κλάδων, τμημάτων αστυνομίας και χωροφυλακής, υπουργείων κλπ. με τη σειρά τους ας σχηματίσουν μυστικές τριάδες ή πεντάδες βάσης, γύρω από τις οποίες θα συγκεντρωθεί όλος ο Λαός.
Το ΕΑΜ θα αγωνιστεί, κινητοποιώντας ολόκληρο το Λαό, κι από κοινού με τους άλλους λαούς που παλεύουν τον άξονα. Για να σταματήσει τους κατακτητές μας και τα όργανά τους, την πουλημένη σ' αυτούς ψευτοκυβέρνηση των προδοτών, στον αφηνιασμένο δρόμο της καταληστεύσεως του τόπου και της εξοντώσεως της φυλής μας.
Για το σταμάτημα των δολοφονιών και των συλλήψεων, για την απόλυση των χιλιάδων Ελλήνων πατριωτών που είναι κλεισμένοι εις τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και εις τις φυλακές. Για την ηθική και υλική βοήθεια των θυμάτων του Εθνικού Απελευθερωτικού Αγώνα, βοηθώντας με όλες τις δυνάμεις το έργο της οργανώσεως της Εθνικής Αλληλεγγύης.
Για την απαλλαγή της χώρας μας από τον ξενικό ζυγό στην κατάλληλη στιγμή, την ανατροπή της σημερινής ή κάθε άλλης προδοτικής κυβερνήσεως που τυχόν θα σχηματισθεί και για το σχηματισμό μιας Προσωρινής Κυβερνήσεως που θα προκηρύξει εκλογές για Συνταχτική Εθνοσυνέλευση, ώστε ο Λαός ν' αποφανθεί κυριαρχικά για το πολίτευμα και τη διακυβέρνησή του.
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ!
Πάρτε μέρος στον αγώνα του ΕΑΜ, όσες από σας δεν πήραν σχετική απόφαση ακόμα. Αποχή από την οργανωμένη δράση, μονάχα τους καταχτητές βοηθάει. ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣΤΟΙ!
Βοηθείστε οικονομικά και με τη συμμετοχή σας τον αγώνα του ΕΑΜ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ - ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ, ΕΦΕΔΡΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ, ΑΝΑΠΗΡΟΙ! Προσφέρετε τις γνώσεις σας, την πείρα σας, την δοκιμασμένη τόλμη σας στην οργάνωση των εθνικών δυνάμεων. Το παράδειγμα των καπεταναίων, των καραβοκυραίων, των ναυτών του 1821, του Κολοκοτρώνη, του Μιαούλη, του Κανάρη, του Οικονόμου, του Καρατζά, ας είναι οδηγός σας. ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΠΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ! Δεν υπάρχει Ελληνική Κυβέρνηση που να υπηρετείτε.
Μη γινόσαστε όργανα των κατακτητών μας και των προδοτών Ελλήνων, που εξευτελίζουν, πιέζουν, δολοφονούν και σας τους ίδιους. Σαμποτάρετε κάθε μέτρο των κατακτητών που στρέφεται ενάντια στον Εθνικό Απελεθερωτικό Αγώνα του Λαού μας.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΕΡΕΙΣ! Οδηγηθήτε από το παράδειγμα του Παπαφλέσσα. Γίνετε μαχητικοί αγωνιστές του αγώνα της Φυλής, για το ξεσκλάβωμά της.
ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΝΕΕΣ! Δώστε τον απέραντο ενθουσιασμό σας, το ηρωικό σας πνεύμα, την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία σας στον αγώνα του ΕΑΜ. ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ! Πολεμήστε τη διαφθορά που πάνε να σπείρουν ανάμεσά σας, εκμεταλλευόμενοι την πείνα σας οι διεφθαρμένοι φασίστες. Ούτε μια Ελληνίδα δεν πρέπει να έχει σχέσεις με τους φασίστες κατακτητές μας. Στιγματίστε όσες επιμένουν να πουλιούνται στους κατακτητές μας.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΡΟΤΕΣ! Κρύψτε την παραγωγή σας απ' τους καταχτητές και την κυβέρνηση των προδοτών λακέδων που παραδίνει ό,τι συγκεντρώνει στους Γερμανούς. Πουλάτε τα προϊόντα σας μόνο στους κατοίκους των πόλεων. Έλληνες πολίτες! Ούτε ένα κουκί στάρι, ούτε μια σταγόνα λάδι στους κατακτητές, οσαδήποτε λεφτά κι αν σας προσφέρουν. Υπερασπίστε το βιο σας με όλα τα μέσα. ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ, ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ, ΕΡΓΑΤΕΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ, ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ!
Αρνηθήτε κάθε βοήθεια στους κατακτητές μας. Μη δουλεύετε γι' αυτούς. Φέρτε κάθε είδους εμπόδια σε κάθε δουλιά, που γίνεται για λογαριασμό τους. Αρχίστε αμέσως τον αγώνα σας με Επιτροπές, πεταχτές συγκεντρώσεις, με διαδηλώσεις, με επιβράδυνση και στάση στην ώρα της δουλειάς, με απεργίες για ψωμί, συσσίτια, μεροκάματα και μισθούς με βάση τον τιμάριθμο. Έλληνες, Ελληνίδες, Νέοι και Νέες! Η Κρήτη, η Μακεδονία, η Θράκη, όπου άρχισε κιόλας το ξεκίνημα, μας δείχνουν το δρόμο. Το ΕΑΜ ορίζει το χρονικό διάστημα απ' τα σήμερα ως τις 28 Οκτωβρίου, την πρώτη επέτειο της άνανδρης επιδρομής των ιταλών φασιστών ενάντια στη χώρα μας, περίοδο του νέου εθνικού απελευθερωτικού ξεκινήματος. Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, ας ανεβάζουμε τις μορφές της πάλης μας.
Στις 28 Οκτωβρίου με κάθε είδους εκδήλωση, αγωνιστείτε για το εθνικό ξεκίνημα.
Το ΕΑΜ ορίζει σύγχρονα για έμβλημά του το ηρωικό ΤΣΑΡΟΥΧΙ. Το ΤΣΑΡΟΥΧΙ είναι το ελληνικό «V». Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο καλεί όλους τους Έλληνες και Ελληνίδες στις 28 Οκτωβρίου στο σπίτι τους, στον τόπο της δουλιάς τους, στο καφενείο, στο τραμ, στον κινηματογράφο, στο θέατρο, να χαιρετισθούν με τις λέξεις «ΤΣΑΡΟΥΧΙ - ΕΑΜ»
. Απ' άκρη σ' άκρη στην Ελλάδα μας δυο λέξεις πρέπει ν' αντηχήσουν τη μέρα της 28 Οκτωβρίου.
Οι λέξεις: «ΤΣΑΡΟΥΧΙ - ΕΑΜ». ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΣΕΣ! Μέρες φριχτές, ακόμα πιο φριχτές κι απαίσιες μας περιμένουν. Από μας όμως και πάλι εξαρτάται να ζήσουμε ξανά ελεύθεροι. Ο αγώνας δε θάναι εύκολος, μα το έπαθλό του αξίζει κάθε θυσία. Και το έπαθλο αυτό θα είναι μια Νέα Ελλάδα, ελεύθερη και ανεξάρτητη, κτήμα του Λαού της. Αδέλφια μας, Έλληνες και Ελληνίδες, νεολαία της Ελλάδας! Μπρός! για το νέο εθνικό ξεκίνημα! Μπρος, για τον εθνικό συναγερμό της 28 Οκτωβρίου. Μπρος, για να κατακτήσουμε την ελευθερία της χώρας μας! Μπρος για μια ελεύθερη Ελλάδα! Οσεσδήποτε δοκιμασίες κι αν περάσουμε, οσεσδήποτε δοκιμασίες κι αν χρειασθούν, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ! ΖΗΤΩ ΤΟ ΤΣΑΡΟΥΧΙ! ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΑΜ!
ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!
με ένα Διάγγελμα-Μανιφέστο , που απευθυνόταν «προς τον ελληνικό λαό, προς όλους τους Έλληνες που η καρδιά τους χτυπάει για το ξεσκλάβωμα της πατρίδας...», και το οποίο καλούσε σε ξεσηκωμό, ένταξη στο ΕΑΜ και πόλεμο εναντίον του στρατού κατοχής: «...Ο αγώνας δεν θα είναι εύκολος, μα το έπαθλό του αξίζει κάθε θυσία. Και το έπαθλο αυτό θα είναι μια Νέα Ελλάδα, ελεύθερη και ανεξάρτητη, κτήμα του λαού της...».
Υπογραφή! ΖΗΤΩ ΤΟ ΤΣΑΡΟΥΧΙ! ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!
Ακολουθεί το κείμενο του "Διαγγέλματος", που είχε εγκριθεί από τη SOE και απάλλασσε από κάθε ευθύνη για την ήττα τους Άγγλους, το βασιλιά και τον Παπάγο, στο οποίο οι εθνοπροδότες πράκτορες των Εγγλέζων, εμφανίστηκαν ως δήθεν πατριώτες και φώναζαν, οι προδότες της Μικράς Ασίας, ζήτω το Τσαρούχι. Τα κομμούνια με τη βοήθεια των 30 αργυρίων(7200 λίρες) έγιναν βλέπεται "πατριώτες".
Έλληνες, Ελληνίδες, Νέα Γενεά.
Από τις 24 Απριλίου, εδώ και πεντέμισυ μήνες, η χώρα μας, ο ένδοξος και ηρωικός λαός μας ζουν σκλάβοι. Οι Γερμανοί και Ιταλοί και οι Βούλγαροι φασίστες καταχτητές ληστεύουν το βιο μας, ατιμάζουν τις γυναίκες μας και τα κορίτσια μας, δολοφονούν κατά εκατοντάδες τους άντρες.
Η πείνα, η εξαθλίωση, φτάσαν στο απροχώρητο. Δεκάδες χιλιάδες είναι κι όλας οι καινούργιοι φυματικοί. Εκατοντάδες χιλιάδες οι προφυματικοί. Τα παιδιά μας, χλωμά, πεινασμένα, ζητάν το πρωί ψωμί που δεν έχουμε να τους δώσουμε. Με κόπον, επιστρατεύοντας τις τελευταίες δυνάμεις, σερνόμαστε στους δρόμους, στη δουλειά. Το ψωμί, το λάδι, τα όσπρια, τα σταφύλια, τα χορταρικά, έχουν εξαφανιστεί. Μήνες οι φτωχοί έχουν να δουν γάλα, αυγό, κρέας, ψάρι.
Τριάντα δράμια ψωμί μας έδινε η ψευτοκυβέρνηση των προδοτών λακέδων στην Αθήνα, στον Πειραιά και σε μερικές άλλες πόλεις. Μα κι αυτό κόβεται. Σ' άλλες πόλεις, βδομάδες τώρα, ούτε κι αυτά τα 30 δράμια δεν δίνουνται.
Μονάχα στη μαύρη αγορά, που την έχουν κι αυτή οργανωμένη οι καταχτητές μας, σε συνεργασία με ωρισμένους προδότες Έλληνες, βρίσκουνται σε τιμές απρόσιτες για το λαό ωρισμένα είδη. Ολόκληρη η φυλή μας απειλείται, το χειμώνα που μας έρχεται, με την εξόντωση, τον αφανισμό, αν μείνουμε με σταυρωμένα χέρια, αν αφήσουμε ελεύθερους τους καταχτητές μας και τα όργανά τους, τους «Έλληνες» προδότες «κυβερνήτες» στο εξοντωτικό έργο τους. Έλληνες,
Ελληνίδες, Νέα Γενεά!
Η σημερινή σκλαβιά είναι, χωρίς άλλο, η πιο βαρειά, η πιο αφόρητη στην ιστορία του Λαού μας.
Κι άλλοτες όμως η φυλή μας πέρασε χρόνια σκλαβιάς, χρόνια μαύρης δουλείας. Κι αν ως τα σήμερα έζησε και θα ζήσει είναι γιατί ποτέ δεν δέχθηκε παθητικά τον ξένο ζυγό, γιατί κάθε φορά, ύστερα από κάθε σκλάβωμα, ένωνε τις δυνάμεις της και κατακτούσε ξανά τη λευτεριά της.
ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ!
Έλληνες, Ελληνίδες, Νέα Γενεά!
Υποδουλωθήκαμε στον ξένο κατακτητή όχι γιατί μας έλειψε το θάρρος κι ο ηρωισμός, μα γιατί προδόθηκε ο αγώνας μας, γιατί κρατηθήκαμε διασπασμένοι και σκλάβοι εσωτερικά, γιατί ο λαός μας καταληστεύθηκε αντί να προετοιμαστεί για την εθνική άμυνα, γιατί γαλουχήθηκαν στις γραμμές μιας καταστάσεως η διαφθορά κι η προδοσία, γιατί οι Τσολάκογλου και Σία, αυτοί που αποσύνθεσαν το μέτωπο και χτύπησαν πισώπλατα τον φαντάρο, τον τσολιά, τον Κύπριο και Δωδεκανήσιο εθελοντή, τον ήρωα της Κρήτης, παίζαν ηγετικό ρόλο τότε.
Γι' αυτό και μόνο γι' αυτό υποδουλωθήκαμε στον ξένο καταχτητή.
Τώρα όμως το ζήτημα είναι πως θα ξεσκλαβωθούμε. Και σ' αυτό μία είναι η απάντηση:
Η ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ. Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ. Κι αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός του ΕΑΜ (του ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ) που ιδρύεται.
Έλληνες και Ελληνίδες πατριώτες! Νέοι και νέες.
Άσχετα απ' ό,τι σας χώρισε στο παρελθόν, άσχετα απ' ό,τι θα σας χωρίση στο μέλλον ύστερα απ' το ξεσκλάβωμά μας, ενώστε τις δυνάμεις σας για τον Εθνικό Απελευθερωτικό Αγώνα. Στις πόλεις, στις συνοικίες, στα κεφαλοχώρια, στα χωριά, στα Τμήματα της Αστυνομίας και της Χωροφυλακής, στα Υπουργεία, πάρτε οι πιο δραστήριοι και τολμηροί από σας την πρωτοβουλία. Και σχηματίστε παντού Επιτροπές του ΕΑΜ. Οι επιτροπές του ΕΑΜ των συνοικιών, χωριών, επιχειρήσεων, εργοστασίων, τραπεζών, επαγγελματικών κλάδων, τμημάτων αστυνομίας και χωροφυλακής, υπουργείων κλπ. με τη σειρά τους ας σχηματίσουν μυστικές τριάδες ή πεντάδες βάσης, γύρω από τις οποίες θα συγκεντρωθεί όλος ο Λαός.
Το ΕΑΜ θα αγωνιστεί, κινητοποιώντας ολόκληρο το Λαό, κι από κοινού με τους άλλους λαούς που παλεύουν τον άξονα. Για να σταματήσει τους κατακτητές μας και τα όργανά τους, την πουλημένη σ' αυτούς ψευτοκυβέρνηση των προδοτών, στον αφηνιασμένο δρόμο της καταληστεύσεως του τόπου και της εξοντώσεως της φυλής μας.
Για το σταμάτημα των δολοφονιών και των συλλήψεων, για την απόλυση των χιλιάδων Ελλήνων πατριωτών που είναι κλεισμένοι εις τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και εις τις φυλακές. Για την ηθική και υλική βοήθεια των θυμάτων του Εθνικού Απελευθερωτικού Αγώνα, βοηθώντας με όλες τις δυνάμεις το έργο της οργανώσεως της Εθνικής Αλληλεγγύης.
Για την απαλλαγή της χώρας μας από τον ξενικό ζυγό στην κατάλληλη στιγμή, την ανατροπή της σημερινής ή κάθε άλλης προδοτικής κυβερνήσεως που τυχόν θα σχηματισθεί και για το σχηματισμό μιας Προσωρινής Κυβερνήσεως που θα προκηρύξει εκλογές για Συνταχτική Εθνοσυνέλευση, ώστε ο Λαός ν' αποφανθεί κυριαρχικά για το πολίτευμα και τη διακυβέρνησή του.
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ!
Πάρτε μέρος στον αγώνα του ΕΑΜ, όσες από σας δεν πήραν σχετική απόφαση ακόμα. Αποχή από την οργανωμένη δράση, μονάχα τους καταχτητές βοηθάει. ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣΤΟΙ!
Βοηθείστε οικονομικά και με τη συμμετοχή σας τον αγώνα του ΕΑΜ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ - ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ, ΕΦΕΔΡΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ, ΑΝΑΠΗΡΟΙ! Προσφέρετε τις γνώσεις σας, την πείρα σας, την δοκιμασμένη τόλμη σας στην οργάνωση των εθνικών δυνάμεων. Το παράδειγμα των καπεταναίων, των καραβοκυραίων, των ναυτών του 1821, του Κολοκοτρώνη, του Μιαούλη, του Κανάρη, του Οικονόμου, του Καρατζά, ας είναι οδηγός σας. ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΠΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ! Δεν υπάρχει Ελληνική Κυβέρνηση που να υπηρετείτε.
Μη γινόσαστε όργανα των κατακτητών μας και των προδοτών Ελλήνων, που εξευτελίζουν, πιέζουν, δολοφονούν και σας τους ίδιους. Σαμποτάρετε κάθε μέτρο των κατακτητών που στρέφεται ενάντια στον Εθνικό Απελεθερωτικό Αγώνα του Λαού μας.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΕΡΕΙΣ! Οδηγηθήτε από το παράδειγμα του Παπαφλέσσα. Γίνετε μαχητικοί αγωνιστές του αγώνα της Φυλής, για το ξεσκλάβωμά της.
ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΝΕΕΣ! Δώστε τον απέραντο ενθουσιασμό σας, το ηρωικό σας πνεύμα, την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία σας στον αγώνα του ΕΑΜ. ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ! Πολεμήστε τη διαφθορά που πάνε να σπείρουν ανάμεσά σας, εκμεταλλευόμενοι την πείνα σας οι διεφθαρμένοι φασίστες. Ούτε μια Ελληνίδα δεν πρέπει να έχει σχέσεις με τους φασίστες κατακτητές μας. Στιγματίστε όσες επιμένουν να πουλιούνται στους κατακτητές μας.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΡΟΤΕΣ! Κρύψτε την παραγωγή σας απ' τους καταχτητές και την κυβέρνηση των προδοτών λακέδων που παραδίνει ό,τι συγκεντρώνει στους Γερμανούς. Πουλάτε τα προϊόντα σας μόνο στους κατοίκους των πόλεων. Έλληνες πολίτες! Ούτε ένα κουκί στάρι, ούτε μια σταγόνα λάδι στους κατακτητές, οσαδήποτε λεφτά κι αν σας προσφέρουν. Υπερασπίστε το βιο σας με όλα τα μέσα. ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ, ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ, ΕΡΓΑΤΕΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ, ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ!
Αρνηθήτε κάθε βοήθεια στους κατακτητές μας. Μη δουλεύετε γι' αυτούς. Φέρτε κάθε είδους εμπόδια σε κάθε δουλιά, που γίνεται για λογαριασμό τους. Αρχίστε αμέσως τον αγώνα σας με Επιτροπές, πεταχτές συγκεντρώσεις, με διαδηλώσεις, με επιβράδυνση και στάση στην ώρα της δουλειάς, με απεργίες για ψωμί, συσσίτια, μεροκάματα και μισθούς με βάση τον τιμάριθμο. Έλληνες, Ελληνίδες, Νέοι και Νέες! Η Κρήτη, η Μακεδονία, η Θράκη, όπου άρχισε κιόλας το ξεκίνημα, μας δείχνουν το δρόμο. Το ΕΑΜ ορίζει το χρονικό διάστημα απ' τα σήμερα ως τις 28 Οκτωβρίου, την πρώτη επέτειο της άνανδρης επιδρομής των ιταλών φασιστών ενάντια στη χώρα μας, περίοδο του νέου εθνικού απελευθερωτικού ξεκινήματος. Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, ας ανεβάζουμε τις μορφές της πάλης μας.
Στις 28 Οκτωβρίου με κάθε είδους εκδήλωση, αγωνιστείτε για το εθνικό ξεκίνημα.
Το ΕΑΜ ορίζει σύγχρονα για έμβλημά του το ηρωικό ΤΣΑΡΟΥΧΙ. Το ΤΣΑΡΟΥΧΙ είναι το ελληνικό «V». Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο καλεί όλους τους Έλληνες και Ελληνίδες στις 28 Οκτωβρίου στο σπίτι τους, στον τόπο της δουλιάς τους, στο καφενείο, στο τραμ, στον κινηματογράφο, στο θέατρο, να χαιρετισθούν με τις λέξεις «ΤΣΑΡΟΥΧΙ - ΕΑΜ»
. Απ' άκρη σ' άκρη στην Ελλάδα μας δυο λέξεις πρέπει ν' αντηχήσουν τη μέρα της 28 Οκτωβρίου.
Οι λέξεις: «ΤΣΑΡΟΥΧΙ - ΕΑΜ». ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΣΕΣ! Μέρες φριχτές, ακόμα πιο φριχτές κι απαίσιες μας περιμένουν. Από μας όμως και πάλι εξαρτάται να ζήσουμε ξανά ελεύθεροι. Ο αγώνας δε θάναι εύκολος, μα το έπαθλό του αξίζει κάθε θυσία. Και το έπαθλο αυτό θα είναι μια Νέα Ελλάδα, ελεύθερη και ανεξάρτητη, κτήμα του Λαού της. Αδέλφια μας, Έλληνες και Ελληνίδες, νεολαία της Ελλάδας! Μπρός! για το νέο εθνικό ξεκίνημα! Μπρος, για τον εθνικό συναγερμό της 28 Οκτωβρίου. Μπρος, για να κατακτήσουμε την ελευθερία της χώρας μας! Μπρος για μια ελεύθερη Ελλάδα! Οσεσδήποτε δοκιμασίες κι αν περάσουμε, οσεσδήποτε δοκιμασίες κι αν χρειασθούν, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ! ΖΗΤΩ ΤΟ ΤΣΑΡΟΥΧΙ! ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΑΜ!
ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!
10 Οκτωβρίου 1935. Το πρώτο πραξικόπημα του Παπάγου
Στις 10 Οκτωβρίου 1935, εκδηλώθηκε το φιλοβασιλικό κίνημα του Παπάγου,
που είχε ως πολιτικό εκπρόσωπο τον Γεώργιο Κονδύλη.
Ο Παπάγος ως αρχηγός ΓΕΣ, μαζί με τον αρχηγό ΓΕΝ υποναύαρχο Δ. Οικονόμου και τον υποστράτηγο αεροπορίας Γ. Ρέππα, επικεφαλής αγήματος στρατιωτών έστησαν ενέδρα επί της λεωφόρου Κηφισίας, στο ύψος του Γηροκομείου, και σταμάτησαν το αυτοκίνητο του πρωθυπουργού Παναγή Τσαλδάρη , ο οποίος είχε κερδίσει τις εκλογές της 9ης Ιουνίου του 1935, και απαίτησαν την παραίτηση του, επικαλούμενοι την ανάγκη εξόδου από «τη χαοτική πολιτική κατάσταση».
Ο Τσαλδάρης παραιτήθηκε εκεί, στη μέση του δρόμου, και γύρισε στο σπίτι του.
Το βράδυ της 10ης Οκτωβρίου 1935 στην εναρκτήρια συνεδρίαση
της Ε΄ Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης εμφανίστηκε ο Γεώργιος Κονδύλης ως πρωθυπουργός, αφού έλαβε εντολή από τον ισχυρό άνδρα του καθεστώτος Αλέξανδρο Παπάγο, ο οποίος ανέλαβε και υπουργός Στρατιωτικών, παραμένοντας και αρχηγός ΓΕΣ.
Οι 165 βουλευτές του κόμματός του Τσαλδάρη σε «ένδειξη διαμαρτυρίας» δεν εμφανίστηκαν στη συνεδρίαση.
Οι 82 βουλευτές που ήσαν παρόντες, έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στον Κονδύλη, και ενέκριναν Ψήφισμα με το οποίο καταργήθηκε το πολίτευμα της αβασίλευτης δημοκρατίας και επαναφέρθηκε προσωρινά σε ισχύ το Σύνταγμα του 1911.
Ο Κονδύλης έγινε και αντιβασιλέας, διατηρώντας ταυτόχρονα το αξίωμα του πρωθυπουργού.
Οι 82 προκήρυξαν και Δημοψήφισμα για τη βασιλεία, (ΦΕΚ Α΄ 456), το οποίο διενεργήθηκε στις 3 Νοεμβρίου, και στο οποίο εγκρίθηκε η αλλαγή του πολιτεύματος, κάτω από τη σκιά του στρατιωτικού νόμου, με αποχή της βενιζελικής παράταξης, και με απίστευτα εκτεταμένη Νοθεία.
Το ανώμαλο καθεστώς με τον Πραξικοπηματία Παπάγο να είναι και Υπουργός και αρχηγός ΓΕΣ, κράτησε μέχρι τις 30 Νοεμβρίου 1935, όταν ανέλαβε υπουργός Στρατιωτικών ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Δεμερτζής, ο οποίος όμως υποχρεώθηκε να παραιτηθεί μετά από 19 ημέρες, στις 19 Δεκεμβρίου, μετά από νέο πραξικόπημα Παπάγου.
Στις 19 Δεκεμβρίου επανήλθε το ανώμαλο σχήμα με τον Παπάγο να είναι και Υπουργός και αρχηγός ΓΕΣ με υφυπουργό τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Πλατή, που απομακρύνθηκε μαζί με τον Παπάγο στις 5 Μαρτίου 1936, μετά το τρίτο πραξικόπημα του Παπάγου που απαίτησε από τον Γεώργιο να μην σχηματίσει κυβέρνηση ο Σοφούλης που είχε την δεδηλωμένη.
Τότε, ο Γεώργιος ανέθεσε το υπουργείο Στρατιωτικών στον Ιωάννη Μεταξά, σε μια προσπάθεια να θέσει υπό κάποιο πολιτικό έλεγχο τους στρατιωτικούς.
Πέντε χρόνια, μετά στις 10 Οκτωβρίου 1941, ο Γεώργιος Β΄ εγκαταστάθηκε μαζί με την Αγγλίδα πράκτορα που του είχαν διαθέσει ως γκόμενα στο Λονδίνο, και με απαίτησα της αγγλικής κυβέρνησης υπέγραψε το Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο ακύρωνε τα Βασιλικά Διατάγματα της 4ης Αυγούστου.
Δηλαδή το δικτατορικό καθεστώτος του 1936, δεν έληξε με τον θάνατο του Μεταξά όπως υποστήριζαν ο Γεώργιος και ο Τσουδερός αλλά έληξε στις 10 Οκτωβρίου 1941, με συμφωνία των δυνάμεων που επέβαλαν την δικτατορία. Δηλαδή του Βασιλιά και του Λονδίνου.
Όλα τη γεγονότα της 10ης Οκτωβρίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.com/2018/10/10.html
Ο Παπάγος ως αρχηγός ΓΕΣ, μαζί με τον αρχηγό ΓΕΝ υποναύαρχο Δ. Οικονόμου και τον υποστράτηγο αεροπορίας Γ. Ρέππα, επικεφαλής αγήματος στρατιωτών έστησαν ενέδρα επί της λεωφόρου Κηφισίας, στο ύψος του Γηροκομείου, και σταμάτησαν το αυτοκίνητο του πρωθυπουργού Παναγή Τσαλδάρη , ο οποίος είχε κερδίσει τις εκλογές της 9ης Ιουνίου του 1935, και απαίτησαν την παραίτηση του, επικαλούμενοι την ανάγκη εξόδου από «τη χαοτική πολιτική κατάσταση».
Ο Τσαλδάρης παραιτήθηκε εκεί, στη μέση του δρόμου, και γύρισε στο σπίτι του.
Το βράδυ της 10ης Οκτωβρίου 1935 στην εναρκτήρια συνεδρίαση
της Ε΄ Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης εμφανίστηκε ο Γεώργιος Κονδύλης ως πρωθυπουργός, αφού έλαβε εντολή από τον ισχυρό άνδρα του καθεστώτος Αλέξανδρο Παπάγο, ο οποίος ανέλαβε και υπουργός Στρατιωτικών, παραμένοντας και αρχηγός ΓΕΣ.
Οι 165 βουλευτές του κόμματός του Τσαλδάρη σε «ένδειξη διαμαρτυρίας» δεν εμφανίστηκαν στη συνεδρίαση.
Οι 82 βουλευτές που ήσαν παρόντες, έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στον Κονδύλη, και ενέκριναν Ψήφισμα με το οποίο καταργήθηκε το πολίτευμα της αβασίλευτης δημοκρατίας και επαναφέρθηκε προσωρινά σε ισχύ το Σύνταγμα του 1911.
Ο Κονδύλης έγινε και αντιβασιλέας, διατηρώντας ταυτόχρονα το αξίωμα του πρωθυπουργού.
Οι 82 προκήρυξαν και Δημοψήφισμα για τη βασιλεία, (ΦΕΚ Α΄ 456), το οποίο διενεργήθηκε στις 3 Νοεμβρίου, και στο οποίο εγκρίθηκε η αλλαγή του πολιτεύματος, κάτω από τη σκιά του στρατιωτικού νόμου, με αποχή της βενιζελικής παράταξης, και με απίστευτα εκτεταμένη Νοθεία.
Το ανώμαλο καθεστώς με τον Πραξικοπηματία Παπάγο να είναι και Υπουργός και αρχηγός ΓΕΣ, κράτησε μέχρι τις 30 Νοεμβρίου 1935, όταν ανέλαβε υπουργός Στρατιωτικών ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Δεμερτζής, ο οποίος όμως υποχρεώθηκε να παραιτηθεί μετά από 19 ημέρες, στις 19 Δεκεμβρίου, μετά από νέο πραξικόπημα Παπάγου.
Στις 19 Δεκεμβρίου επανήλθε το ανώμαλο σχήμα με τον Παπάγο να είναι και Υπουργός και αρχηγός ΓΕΣ με υφυπουργό τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Πλατή, που απομακρύνθηκε μαζί με τον Παπάγο στις 5 Μαρτίου 1936, μετά το τρίτο πραξικόπημα του Παπάγου που απαίτησε από τον Γεώργιο να μην σχηματίσει κυβέρνηση ο Σοφούλης που είχε την δεδηλωμένη.
Τότε, ο Γεώργιος ανέθεσε το υπουργείο Στρατιωτικών στον Ιωάννη Μεταξά, σε μια προσπάθεια να θέσει υπό κάποιο πολιτικό έλεγχο τους στρατιωτικούς.
Πέντε χρόνια, μετά στις 10 Οκτωβρίου 1941, ο Γεώργιος Β΄ εγκαταστάθηκε μαζί με την Αγγλίδα πράκτορα που του είχαν διαθέσει ως γκόμενα στο Λονδίνο, και με απαίτησα της αγγλικής κυβέρνησης υπέγραψε το Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο ακύρωνε τα Βασιλικά Διατάγματα της 4ης Αυγούστου.
Δηλαδή το δικτατορικό καθεστώτος του 1936, δεν έληξε με τον θάνατο του Μεταξά όπως υποστήριζαν ο Γεώργιος και ο Τσουδερός αλλά έληξε στις 10 Οκτωβρίου 1941, με συμφωνία των δυνάμεων που επέβαλαν την δικτατορία. Δηλαδή του Βασιλιά και του Λονδίνου.
Όλα τη γεγονότα της 10ης Οκτωβρίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.com/2018/10/10.html
9/10/18
ΣΚΟΠΙΑ: H «αμερικανική πρεσβεία & Συνεργάτες», αναζητά τους προθύμους να ψηφίσουν τις συνταγματικές τροποποιήσεις
Μέσα σε ένα εξαιρετικά φορτισμένο κλίμα ο Ζάεφ δήλωσε σήμερα ότι δεν προσέφερε χρήματα σε βουλευτές για να ψηφίσουν
Ο Ζόραν Ζάεφ ακολούθησε σήμερα την Φωνή του Κυρίου του (His master voice) και δήλωσε, ότι, «η ρεαλιστική επιλογή είναι το Κοινοβούλιο να ψηφίσει την τροποποίηση του Συντάγματος και όχι οι πρόωρες εκλογές». «Η ψήφος των βουλευτών θα καθορίσει το μέλλον της Μακεδονίας», είπε, τονίζοντας ότι, «δεν πρέπει να χαθούν μήνες με νέες εκλογές».
« Οι πολίτες είναι κουρασμένοι από τις εκλογές, που θα επηρεάσουν σοβαρά την οικονομία»,είπε, και επανέλαβε ότι «ούτε μια μέρα δεν πρέπει να χαθεί για το κράτος».
Ο Ζάεφ το έπαιξε ανώτερος λέγοντας ότι αν πάει σε εκλογές θα πάρει άνετα την πλειοψηφία των δυο τρίτων αλλά προτιμά να συνεννοηθεί με τους νυν βουλευτές. Όταν τον ρώτησαν για τις φήμες ότι έχει εξασφαλίσει τις ψήφους βουλευτών της αντιπολίτευσης, είπε ότι δεν πρόκειται για μαθηματικά αλλά για μια πολιτική διαδικασία, και ότι «θα φανεί στη βουλή».
Είπε ακόμα ότι μίλησε προσωπικά με τους βουλευτές και διαπίστωσε ότι υπάρχει μια «προοδευτική συνιστώσα». «Κάθε Βουλευτής είναι εξίσου σημαντικός»,είπε ο Ζάεφ, που διέψευσε τις διαδόσεις ότι προσέφερε χρήματα για την εξαγορά της ψήφου, βουλευτών της αντιπολίτευσης.
Εις την αρχαίαν διάλεκτο ΑΣΝΟΜ 1944 που ομιλούν είπε: Νε σε νουντάτ πάρι να πρατέντσιτε ζα ντα γκλασάτ. Ηγουν, δεν προσφέρθηκαν (νουντάτ) χρήματα,(πάρι) στους πρατέντσιτε για να ψηφίσουν.
Ο αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της SDSM γενικής Αλεξάνταρ Κιρασόφσκι απέστειλε επιστολή προς όλους του βουλευτές και τους κάλεσε όσους είναι για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να αναλάβουν κοινή δράση. Ο Κιρασόφσκι δήλωσε ότι (οι εξαγορασμένοι) βουλευτές από το VMRO-DPMNE «δεν υποκύπτουν σε πιέσεις και απειλές» και θα ψηφίσουν με ελεύθερη βούληση.
Ο Ζόραν Ζάεφ ακολούθησε σήμερα την Φωνή του Κυρίου του (His master voice) και δήλωσε, ότι, «η ρεαλιστική επιλογή είναι το Κοινοβούλιο να ψηφίσει την τροποποίηση του Συντάγματος και όχι οι πρόωρες εκλογές». «Η ψήφος των βουλευτών θα καθορίσει το μέλλον της Μακεδονίας», είπε, τονίζοντας ότι, «δεν πρέπει να χαθούν μήνες με νέες εκλογές».
« Οι πολίτες είναι κουρασμένοι από τις εκλογές, που θα επηρεάσουν σοβαρά την οικονομία»,είπε, και επανέλαβε ότι «ούτε μια μέρα δεν πρέπει να χαθεί για το κράτος».
Ο Ζάεφ το έπαιξε ανώτερος λέγοντας ότι αν πάει σε εκλογές θα πάρει άνετα την πλειοψηφία των δυο τρίτων αλλά προτιμά να συνεννοηθεί με τους νυν βουλευτές. Όταν τον ρώτησαν για τις φήμες ότι έχει εξασφαλίσει τις ψήφους βουλευτών της αντιπολίτευσης, είπε ότι δεν πρόκειται για μαθηματικά αλλά για μια πολιτική διαδικασία, και ότι «θα φανεί στη βουλή».
Είπε ακόμα ότι μίλησε προσωπικά με τους βουλευτές και διαπίστωσε ότι υπάρχει μια «προοδευτική συνιστώσα». «Κάθε Βουλευτής είναι εξίσου σημαντικός»,είπε ο Ζάεφ, που διέψευσε τις διαδόσεις ότι προσέφερε χρήματα για την εξαγορά της ψήφου, βουλευτών της αντιπολίτευσης.
Εις την αρχαίαν διάλεκτο ΑΣΝΟΜ 1944 που ομιλούν είπε: Νε σε νουντάτ πάρι να πρατέντσιτε ζα ντα γκλασάτ. Ηγουν, δεν προσφέρθηκαν (νουντάτ) χρήματα,(πάρι) στους πρατέντσιτε για να ψηφίσουν.
Ο αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της SDSM γενικής Αλεξάνταρ Κιρασόφσκι απέστειλε επιστολή προς όλους του βουλευτές και τους κάλεσε όσους είναι για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να αναλάβουν κοινή δράση. Ο Κιρασόφσκι δήλωσε ότι (οι εξαγορασμένοι) βουλευτές από το VMRO-DPMNE «δεν υποκύπτουν σε πιέσεις και απειλές» και θα ψηφίσουν με ελεύθερη βούληση.
Déjà vu: «Οι τράπεζες είναι απολύτως θωρακισμένες»! Το έχω ξαναζήσει.
Déjà vu: «Οι τράπεζες είναι απολύτως θωρακισμένες»! Το έχω ξαναζήσει.
Οι ΜΚΟισλαμιστές γκρέμισαν τον Σταυρό στη Λέσβο.
ΥΓ. Έχουμε Πόλεμο.
Η διαρκής δολοφονία του Ιωάννη Α. Καποδίστρια
Κανένας δεν έχει συκοφαντηθεί τόσο συστηματικά, τόσο εν ζωή όσο και μετά θάνατον, όσο ο αρχηγός της εθνικοαπελευθερωτικής μας Επανάστασης,
η σπουδαιότερη μορφή όλων των Νέων Ελλήνων, ο Εθνάρχης και Εθνεγέρτης Ιωάννης Καποδίστριας.
Ο Καποδίστριας ήταν Εθνικιστής και Επαναστάτης. Κατείχε στο έπακρον την «Τέχνη της υποκρισίας» και την χρησιμοποίησε για να φτάσει στον Σκοπό του.
Ο Καποδίστριας δεν ήταν ούτε μεταρρυθμιστής, ουτε οπαδός της «λιτότητας των δανειστών και του ΔΝΤ», ουτε οπαδός της «ευρωπαϊκής ιδέας», όπως τον παρουσιάζουν οι δολοφόνοι του.
Ο επικοινωνιακός πόλεμος που εξαπέλυσαν εναντίον του , η Στοά του Λονδίνου και η Αγγλική κυβέρνηση από το 1829, με την έγκριση του ανθρώπου των Ρότσιλντ, του Δούκα του Ουέλλιγκτον, κατά κόσμο Άρθουρ Γουέλεσλι , συνεχίζεται αμείωτος έως και τις μέρες μας.
Σε αυτή την προσπάθεια επιστρατεύτηκαν πολλοί εκτός από τους πράκτορες όπως ο Φρειδερίκος Τιρς, ο Τζορτζ Φίνλεϊ, ο Σπυρίδων Τρικούπης, ο Αναστάσιος Πολυζωίδης, ο Θεόκλητος Φαρμακίδης, οι αδελφοί Σούτζοι, και τα τέκνα της Στοάς, όπως ο Κοραής. Μέχρι και τον εξάδελφο των Ρότσιλντ, Κάρολο Μάρξ επιστράτευσαν. Φυσικά, δεν έλειψαν και οι «ρουφιάνοι» όπως ο «κόκκινος τενεκές», Γιάννης Κορδάτος, και ο «ψευτοστρατηγός» της Στοάς του Ηρακλέους Μακρυγιάννης.
Εκτός από τις χιλιοειπωμένες «πολιτικές» κατηγορίες, ότι δήθεν αρνήθηκε την ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας , ότι ήταν αριστοκράτης, αντιδραστικός, τύραννος, ρωσόφιλος, κλπ, η μεγαλύτερη προσβολή που εξαπολύθηκε στη μνήμη του, από τους Άγγλους και τη Στοά του Λονδίνου μετά θάνατον, ήταν, ότι δεν προερχόταν από ελληνική, αλλά από «εξελληνισμένη οικογένεια».
Στόχο τους βέβαια ήταν να διαψεύσουν την ιστορική συνέχεια του ελληνισμού, καθώς η οικογένεια των Καποδίστρια αποτελούσε κλασσικό τέτοιο παράδειγμα. Ακριβώς αυτό το προπαγανδιστικό επιχείρημα επανέλαβε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας στην Αθήνα κ. Ανίτα Πίπαν, σε εκδήλωση της Στοάς για τον «εορτασμό» των 240 χρόνων από τη γέννηση του Καποδίστρια στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο .
Ευρισκόμενη σε διατεταγμένη αποστολή η ξένη διπλωμάτης τον πυροβόλησε και πάλι, 185 χρόνια μετά τη δολοφονία του λέγοντας: «Η οικογένεια Vittori, όταν μετακόμισαν στην Κέρκυρα, άλλαξαν τη θρησκεία τους και από Καθολικοί έγιναν Ορθόδοξοι , εξελληνίστηκαν και άλλαξαν επώνυμο. Οι πρόγονοι του Καποδίστρια προέρχονται από μια οικογένεια ευγενών που ονομαζόταν Vittore, και οι ρίζες τους στο Κόπερ χρονολογούνται από το 1329. Σύμφωνα με το οικογενειακό ιστορικό, ένας κλάδος της οικογένειας Vittore μετανάστευσε στο νησί της Κέρκυρας, το 1337, λόγω των συνεχών συγκρούσεων με μια άλλη εξέχουσα οικογένεια του Κόπερ, τους Verzi.
Το αρχείο του Κόπερ κάηκε το 1380, και έτσι δεν υπάρχουν ιστορικά αρχεία της οικογένειας.». Επομένως, η καταγωγή των Καποδίστρια , δεν ήταν, «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής» ,όπως λένε οι αγράμματοι της Στοάς των Αθηνών και του διαδικτύου, αλλά από την «Caput Histriae», την πρωτεύουσα της Βενετικής Ιστριας, δηλαδή την πόλη Capodistria , την βυζαντινή Ιουστινούπολη , το σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας.
Σύμφωνα πάντως με την αγγλική προπαγάνδα, οι Καποδίστριες ήσαν είτε Ιταλοί, είτε Σλοβένοι, είτε Κροάτες, είτε Γερμανοί και δεν ήσαν Έλληνες. Εξελληνίστηκαν. Και ήσαν Καθολικοί που «αλλαξοπίστησαν».
Η απάτη, και η παραχάραξη της ιστορίας και της καταγωγής των Καποδίστρια στηρίζεται στην ανακάλυψη, της Οικογενείας Βιττόρι, στο Κόπερ η οποία εμφανίζεται στα Βενετσιάνικα αρχεία το 1329.
Όμως το βυζαντινό οικογενειακό όνομα των Καποδίστρια ήταν «Νικηταίοι» και το «Βιττόρι», είναι απλή μετάφραση τούτου.Η συγγένεια των Καποδίστρια με τους Βιττόρι του Κόπερ, ήταν γνωστή στους αντικαποδιστριακούς, και ο πρώτος εντεταλμένος της Στοάς, που λάνσαρε τον «εξελληνισμό» της οικογένειας, ήταν ο υπάλληλος των Άγγλων, Αναστάσιος Γούδας.
Ότι έλεγε ο Γούδας το 1874 , το επανέλαβε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας. Πάντως το 1864 ο Γερμανός ιστορικός Καρλ Μέντελσον-Μπαρτόλντι δεν έγραψε ούτε για «Καθολικούς», ούτε για «εξελληνισμένους».Αντίθετα τόνισε ότι από την οικογένεια υπήρξαν ιερείς, ηγούμενοι και αρχιδιάκονοι. Το ζήτημα με όλους υβριστές και συκοφάντες των Καποδίστρια ,όπως παραδέχτηκε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας, είναι ότι ο τελευταίος απόγονος της Οικογενείας «Vittori» απεβίωσε το 1855, ενώ «το αρχείο του Κόπερ», κάηκε το 1380. Έτσι, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για την προέλευση της οικογενείας Βιττόρι, ούτε για το πότε εγκαταστάθηκαν στο Κόπερ.
Όλοι οι «ιστορικοί» και οι «ερευνητές» της «αγγλικής υπηρεσίας» δεν μπόρεσαν βέβαια να βρουν και να προσκομίσουν ούτε ένα δείγμα επικοινωνίας ανάμεσα οικογενειακό κλάδο που έμεινε στην «Καποντίστρια» και στον κλάδο που μετακόμισε στην Κέρκυρα. Έτσι η καταγωγή των «Βιττόρι» παραμένει μυστήριο. Η χρονολόγηση όμως των ίδιων των Καποδίστρια, ξεκίναγε 80 χρόνια πριν από τους «Ιστορικούς» της Στοάς και της Αγγλίας.
Από το 1250. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση της οικογένειας του Καποδιστρίου, οι ρίζες τους βρισκόντουσαν στον ΙΓ' αιώνα μ. Χ. Τότε, ένας βυζαντινός προγονός τους, που υπηρετούσε στον στρατό της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Φρειδερίκου Β΄ Χοχενστάουφεν, έλαβε τον τίτλο και την κομητεία της Ιουστινουπόλεως.
Οι αδελφοί Καποδίστρια πέρασαν στην Κέρκυρα το 1329, τη χρονιά που οι Ενετοί κατέγραψαν τους Βιττόρι. Επομένως οι Καποδίστριες δεν είχαν ποτέ το όνομα Βιττόρι που έλαβαν όσοι έμειναν πίσω, και έγιναν καθολικοί. Και επειδή έγιναν καθολικοί οι άλλοι, οι ορθόδοξοι τους ….διέγραψαν. Για αυτό και δεν υπάρχει ούτε ένα δείγμα επικοινωνίας ανάμεσα οικογενειακό κλάδο που έμεινε στην «Καποντίστρια» και στον κλάδο που μετακόμισε στην Κέρκυρα.
«Η οικογένεια Καποδιστρίου είναι αρχαιοτάτη, αναγομένη μέχρις αυτού του ΙΓ’ αιώνος μ. Χ. και οι ρίζες της ανιχνεύονται στο δεσποτάτο της Ηπείρου, και ήσαν συγγενείς των Νικηταίων της Κωνσταντινουπόλεως και αποτελούν επομένως, «βλαστούς του ημετέρου γένους», κατά την έκφραση του Ιωάννου Κομνηνού του Δουκός.
Μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους το 1204, ένας κλάδος της οικογένειας εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Αργυροκάστρου, αι πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στον Δεσπότη της Ηπείρου και Βασιλέα ης Θεσσαλονίκης Θεόδωρο Κομνηνό, ο οποίος ήταν σύμμαχος του αφορισμένου από τον Πάπα, Γερμανού Αυτοκράτορα Φρειδερίκου Χοχενστάουφεν, και ο οποίος χρειαζόταν έμπιστους Ορθοδόξους στρατιωτικούς γιατί δεν μπορούσε να εμπιστευτεί τους καθολικούς μετά τον αφορισμό του.
Κατά το 1250 μ.Χ , «πρόγονός τις», των Καποδίστρια, «ανδραγαθήσας παρά τω αυτοκράτορι της Γερμανίας Φρειδερίκω τω Β’» ,κατά την καταστρεπτική για τους Παπικούς μάχη της Τσίνγκολι στις 20 Αυγούστου 1250,έλαβε, «τον τίτλον και την κομητείαν της Ιουστινουπόλεως»,δηλαδή, στο σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας, που, ως πρωτεύουσα της Ίστριας ονομαζόταν «Caput Histriae» και λέγεται στα ιταλικά ακόμα και σήμερα Καποντίστρια ή «Capodistria».
Η καταγωγή των Καποδίστρια επομένως, δεν ήταν «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής, (Capo d’Istria)», ούτε «από τη Βενετία». Επειδή οι πρόγονοι των Καποδίστρια ήσαν προσκείμενοι πολιτικά στον Φρειδερίκο ανήκαν στους «Γιβελίνους» και ως Γιβελίνοι αντιμετώπισαν τους διωγμούς των Παπικών Γουέλφων.
«Καταδιωκόμενοι παρά του υπερισχύσαντος εν τη πόλει Καποντίστρια κόμματος του Πατριάρχου της Ακυληίας, ούτινος επί κεφαλής ίστατο η κραταιά οικογένεια Γουέρκη», οι αδελφοί Νικηφόρος, (Βίκτωρ), και Νικόλαος Καποδίστριαι, «αφίκοντο τω 1329 εις Κέρκυραν», που βρισκόταν ακόμα στην επικράτεια του βασιλείου της Νεαπόλεως . «Εν Κερκύρα αποκαταστάντων των δύο τούτων αδελφών, ο Βίκτωρ ενυμφεύθη την μονογενή θυγατέρα του πλουσίου και ευγενούς Κερκυραίου κόμητος Κονδόκαλη και εκ του γάμου τούτου έλκει το γένος η οικογένεια του Καποδιστρίου».
Πάντως οι Καποδίστριες είτε εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα το 1329, είτε το 1373, το έκαναν πριν την κατάληψη της από τη Βενετία, και το 1386 συμμετείχαν στις μάχες για την κατάληψη των φρουρίων των Κορυφών, του Αγγελόκαστρου και της Κασσιόπης από τους Ανδεγαυούς, και για αυτό συμμετείχαν εξ αρχής στο «Συμβούλιο της Κοινότητας».
Η οικογένεια των Καποδιστρίων ανήκε στους «nobili» από το 1386, και επομένως είναι εντελώς εσφαλμένο το ότι «προεγράφησαν μεταξύ των ευγενών οικογενειών της Κερκύραςτο 1477″ και ότι δήθεν, «η οικογένεια Καποδίστρια στα αρχεία των ευγενών της Κέρκυρας το 1477 αναφερόταν ως καθολική».
Άλλωστε δεν υφίσταται ούτε έχει δημοσιευτεί και δεν υπάρχει απολύτως κανένα έγγραφο «του 1477», στο οποίο αναφέρονται οι Καποδίστριες ως «Καθολικοί» , ενώ το λεγόμενo “Libro d’ Oro”, αποφασίστηκε να συνταχθεί το 1572.
Ο Καποδίστριας ήταν Εθνικιστής και Επαναστάτης. Κατείχε στο έπακρον την «Τέχνη της υποκρισίας» και την χρησιμοποίησε για να φτάσει στον Σκοπό του.
Ο Καποδίστριας δεν ήταν ούτε μεταρρυθμιστής, ουτε οπαδός της «λιτότητας των δανειστών και του ΔΝΤ», ουτε οπαδός της «ευρωπαϊκής ιδέας», όπως τον παρουσιάζουν οι δολοφόνοι του.
Ο επικοινωνιακός πόλεμος που εξαπέλυσαν εναντίον του , η Στοά του Λονδίνου και η Αγγλική κυβέρνηση από το 1829, με την έγκριση του ανθρώπου των Ρότσιλντ, του Δούκα του Ουέλλιγκτον, κατά κόσμο Άρθουρ Γουέλεσλι , συνεχίζεται αμείωτος έως και τις μέρες μας.
Σε αυτή την προσπάθεια επιστρατεύτηκαν πολλοί εκτός από τους πράκτορες όπως ο Φρειδερίκος Τιρς, ο Τζορτζ Φίνλεϊ, ο Σπυρίδων Τρικούπης, ο Αναστάσιος Πολυζωίδης, ο Θεόκλητος Φαρμακίδης, οι αδελφοί Σούτζοι, και τα τέκνα της Στοάς, όπως ο Κοραής. Μέχρι και τον εξάδελφο των Ρότσιλντ, Κάρολο Μάρξ επιστράτευσαν. Φυσικά, δεν έλειψαν και οι «ρουφιάνοι» όπως ο «κόκκινος τενεκές», Γιάννης Κορδάτος, και ο «ψευτοστρατηγός» της Στοάς του Ηρακλέους Μακρυγιάννης.
Εκτός από τις χιλιοειπωμένες «πολιτικές» κατηγορίες, ότι δήθεν αρνήθηκε την ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας , ότι ήταν αριστοκράτης, αντιδραστικός, τύραννος, ρωσόφιλος, κλπ, η μεγαλύτερη προσβολή που εξαπολύθηκε στη μνήμη του, από τους Άγγλους και τη Στοά του Λονδίνου μετά θάνατον, ήταν, ότι δεν προερχόταν από ελληνική, αλλά από «εξελληνισμένη οικογένεια».
Στόχο τους βέβαια ήταν να διαψεύσουν την ιστορική συνέχεια του ελληνισμού, καθώς η οικογένεια των Καποδίστρια αποτελούσε κλασσικό τέτοιο παράδειγμα. Ακριβώς αυτό το προπαγανδιστικό επιχείρημα επανέλαβε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας στην Αθήνα κ. Ανίτα Πίπαν, σε εκδήλωση της Στοάς για τον «εορτασμό» των 240 χρόνων από τη γέννηση του Καποδίστρια στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο .
Ευρισκόμενη σε διατεταγμένη αποστολή η ξένη διπλωμάτης τον πυροβόλησε και πάλι, 185 χρόνια μετά τη δολοφονία του λέγοντας: «Η οικογένεια Vittori, όταν μετακόμισαν στην Κέρκυρα, άλλαξαν τη θρησκεία τους και από Καθολικοί έγιναν Ορθόδοξοι , εξελληνίστηκαν και άλλαξαν επώνυμο. Οι πρόγονοι του Καποδίστρια προέρχονται από μια οικογένεια ευγενών που ονομαζόταν Vittore, και οι ρίζες τους στο Κόπερ χρονολογούνται από το 1329. Σύμφωνα με το οικογενειακό ιστορικό, ένας κλάδος της οικογένειας Vittore μετανάστευσε στο νησί της Κέρκυρας, το 1337, λόγω των συνεχών συγκρούσεων με μια άλλη εξέχουσα οικογένεια του Κόπερ, τους Verzi.
Το αρχείο του Κόπερ κάηκε το 1380, και έτσι δεν υπάρχουν ιστορικά αρχεία της οικογένειας.». Επομένως, η καταγωγή των Καποδίστρια , δεν ήταν, «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής» ,όπως λένε οι αγράμματοι της Στοάς των Αθηνών και του διαδικτύου, αλλά από την «Caput Histriae», την πρωτεύουσα της Βενετικής Ιστριας, δηλαδή την πόλη Capodistria , την βυζαντινή Ιουστινούπολη , το σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας.
Σύμφωνα πάντως με την αγγλική προπαγάνδα, οι Καποδίστριες ήσαν είτε Ιταλοί, είτε Σλοβένοι, είτε Κροάτες, είτε Γερμανοί και δεν ήσαν Έλληνες. Εξελληνίστηκαν. Και ήσαν Καθολικοί που «αλλαξοπίστησαν».
Η απάτη, και η παραχάραξη της ιστορίας και της καταγωγής των Καποδίστρια στηρίζεται στην ανακάλυψη, της Οικογενείας Βιττόρι, στο Κόπερ η οποία εμφανίζεται στα Βενετσιάνικα αρχεία το 1329.
Όμως το βυζαντινό οικογενειακό όνομα των Καποδίστρια ήταν «Νικηταίοι» και το «Βιττόρι», είναι απλή μετάφραση τούτου.Η συγγένεια των Καποδίστρια με τους Βιττόρι του Κόπερ, ήταν γνωστή στους αντικαποδιστριακούς, και ο πρώτος εντεταλμένος της Στοάς, που λάνσαρε τον «εξελληνισμό» της οικογένειας, ήταν ο υπάλληλος των Άγγλων, Αναστάσιος Γούδας.
Ότι έλεγε ο Γούδας το 1874 , το επανέλαβε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας. Πάντως το 1864 ο Γερμανός ιστορικός Καρλ Μέντελσον-Μπαρτόλντι δεν έγραψε ούτε για «Καθολικούς», ούτε για «εξελληνισμένους».Αντίθετα τόνισε ότι από την οικογένεια υπήρξαν ιερείς, ηγούμενοι και αρχιδιάκονοι. Το ζήτημα με όλους υβριστές και συκοφάντες των Καποδίστρια ,όπως παραδέχτηκε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας, είναι ότι ο τελευταίος απόγονος της Οικογενείας «Vittori» απεβίωσε το 1855, ενώ «το αρχείο του Κόπερ», κάηκε το 1380. Έτσι, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για την προέλευση της οικογενείας Βιττόρι, ούτε για το πότε εγκαταστάθηκαν στο Κόπερ.
Όλοι οι «ιστορικοί» και οι «ερευνητές» της «αγγλικής υπηρεσίας» δεν μπόρεσαν βέβαια να βρουν και να προσκομίσουν ούτε ένα δείγμα επικοινωνίας ανάμεσα οικογενειακό κλάδο που έμεινε στην «Καποντίστρια» και στον κλάδο που μετακόμισε στην Κέρκυρα. Έτσι η καταγωγή των «Βιττόρι» παραμένει μυστήριο. Η χρονολόγηση όμως των ίδιων των Καποδίστρια, ξεκίναγε 80 χρόνια πριν από τους «Ιστορικούς» της Στοάς και της Αγγλίας.
Από το 1250. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση της οικογένειας του Καποδιστρίου, οι ρίζες τους βρισκόντουσαν στον ΙΓ' αιώνα μ. Χ. Τότε, ένας βυζαντινός προγονός τους, που υπηρετούσε στον στρατό της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Φρειδερίκου Β΄ Χοχενστάουφεν, έλαβε τον τίτλο και την κομητεία της Ιουστινουπόλεως.
Οι αδελφοί Καποδίστρια πέρασαν στην Κέρκυρα το 1329, τη χρονιά που οι Ενετοί κατέγραψαν τους Βιττόρι. Επομένως οι Καποδίστριες δεν είχαν ποτέ το όνομα Βιττόρι που έλαβαν όσοι έμειναν πίσω, και έγιναν καθολικοί. Και επειδή έγιναν καθολικοί οι άλλοι, οι ορθόδοξοι τους ….διέγραψαν. Για αυτό και δεν υπάρχει ούτε ένα δείγμα επικοινωνίας ανάμεσα οικογενειακό κλάδο που έμεινε στην «Καποντίστρια» και στον κλάδο που μετακόμισε στην Κέρκυρα.
«Η οικογένεια Καποδιστρίου είναι αρχαιοτάτη, αναγομένη μέχρις αυτού του ΙΓ’ αιώνος μ. Χ. και οι ρίζες της ανιχνεύονται στο δεσποτάτο της Ηπείρου, και ήσαν συγγενείς των Νικηταίων της Κωνσταντινουπόλεως και αποτελούν επομένως, «βλαστούς του ημετέρου γένους», κατά την έκφραση του Ιωάννου Κομνηνού του Δουκός.
Μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους το 1204, ένας κλάδος της οικογένειας εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Αργυροκάστρου, αι πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στον Δεσπότη της Ηπείρου και Βασιλέα ης Θεσσαλονίκης Θεόδωρο Κομνηνό, ο οποίος ήταν σύμμαχος του αφορισμένου από τον Πάπα, Γερμανού Αυτοκράτορα Φρειδερίκου Χοχενστάουφεν, και ο οποίος χρειαζόταν έμπιστους Ορθοδόξους στρατιωτικούς γιατί δεν μπορούσε να εμπιστευτεί τους καθολικούς μετά τον αφορισμό του.
Κατά το 1250 μ.Χ , «πρόγονός τις», των Καποδίστρια, «ανδραγαθήσας παρά τω αυτοκράτορι της Γερμανίας Φρειδερίκω τω Β’» ,κατά την καταστρεπτική για τους Παπικούς μάχη της Τσίνγκολι στις 20 Αυγούστου 1250,έλαβε, «τον τίτλον και την κομητείαν της Ιουστινουπόλεως»,δηλαδή, στο σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας, που, ως πρωτεύουσα της Ίστριας ονομαζόταν «Caput Histriae» και λέγεται στα ιταλικά ακόμα και σήμερα Καποντίστρια ή «Capodistria».
Η καταγωγή των Καποδίστρια επομένως, δεν ήταν «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής, (Capo d’Istria)», ούτε «από τη Βενετία». Επειδή οι πρόγονοι των Καποδίστρια ήσαν προσκείμενοι πολιτικά στον Φρειδερίκο ανήκαν στους «Γιβελίνους» και ως Γιβελίνοι αντιμετώπισαν τους διωγμούς των Παπικών Γουέλφων.
«Καταδιωκόμενοι παρά του υπερισχύσαντος εν τη πόλει Καποντίστρια κόμματος του Πατριάρχου της Ακυληίας, ούτινος επί κεφαλής ίστατο η κραταιά οικογένεια Γουέρκη», οι αδελφοί Νικηφόρος, (Βίκτωρ), και Νικόλαος Καποδίστριαι, «αφίκοντο τω 1329 εις Κέρκυραν», που βρισκόταν ακόμα στην επικράτεια του βασιλείου της Νεαπόλεως . «Εν Κερκύρα αποκαταστάντων των δύο τούτων αδελφών, ο Βίκτωρ ενυμφεύθη την μονογενή θυγατέρα του πλουσίου και ευγενούς Κερκυραίου κόμητος Κονδόκαλη και εκ του γάμου τούτου έλκει το γένος η οικογένεια του Καποδιστρίου».
Πάντως οι Καποδίστριες είτε εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα το 1329, είτε το 1373, το έκαναν πριν την κατάληψη της από τη Βενετία, και το 1386 συμμετείχαν στις μάχες για την κατάληψη των φρουρίων των Κορυφών, του Αγγελόκαστρου και της Κασσιόπης από τους Ανδεγαυούς, και για αυτό συμμετείχαν εξ αρχής στο «Συμβούλιο της Κοινότητας».
Η οικογένεια των Καποδιστρίων ανήκε στους «nobili» από το 1386, και επομένως είναι εντελώς εσφαλμένο το ότι «προεγράφησαν μεταξύ των ευγενών οικογενειών της Κερκύραςτο 1477″ και ότι δήθεν, «η οικογένεια Καποδίστρια στα αρχεία των ευγενών της Κέρκυρας το 1477 αναφερόταν ως καθολική».
Άλλωστε δεν υφίσταται ούτε έχει δημοσιευτεί και δεν υπάρχει απολύτως κανένα έγγραφο «του 1477», στο οποίο αναφέρονται οι Καποδίστριες ως «Καθολικοί» , ενώ το λεγόμενo “Libro d’ Oro”, αποφασίστηκε να συνταχθεί το 1572.
Σαν σήμερα οι Ρότσιλντ και οι Άγγλοι δολοφόνησαν τον Εθνάρχη Καποδίστρια
27 Σεπτεμβρίου/9 Οκτωβρίου 1831. Η αποφράδα ημέρα
του νέου Ελληνισμού
του Σπύρου Χατζάρα
Ήταν Κυριακή, 27 Σεπτεμβρίου/9 Οκτωβρίου 1831. Με απόφαση των Ρότσιλντ και εντολή του αχυρανθρώπου του, Δούκα του Ουέλλιγκτον, ο πράκτορας των άγγλων αστυνομικός διευθυντής Ναυπλίου, ο Αλμέιντα, έβαλε τον Κουλοχέρη Κρητικό Κοζώνη σωματοφύλακα του Καποδίστρια με εντολή να τον πυροβολήσει στο κεφάλι μπροστά στο άγιο Σπυρίδωνα για να ενοχοποιηθούν οι επίσης συνωμότες Μαυρομιχαλαίοι που είχαν τον ρόλο του Όσβαλντ.
Οι άλλοι, που του έδωσαν τη «χατζαριά» στο Στομάχι είχαν στρατολογηθεί από τη Στοα του Ρωμα και διέφυγαν από το Ναύλιο.
Το διπλό χτύπημα είναι τελετουργικό Καμπαλιστικό. Το σχέδιο της δολοφονίας ήταν γνωστό στον Κυβερνήτη.
Ο προγραμματισμός, ήταν να γίνει στις 20 Σεπτεμβρίου αλλά το απέτρεψε ο Αυγουστίνος που δεν τον άφησε να πάει στην Εκκλησία. Έτσι χάσαμε τήν Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τόν αληθή καί στύλον τής Πατρίδος καί τό καύχημα του Γένους ολοκλήρου, τον Ιωάννη Καποδίστρια τον δεύτερο Μιλτιάδη , τον άλλον Θεμιστοκλέα, που ελευθέρωσε το Γένος και τη Πατρίδα.
Ο τοκογλύφος Ρουφιανογιάννης που ήταν πράκτορας των «Συνταγματικών» Αγγλων στο Καποδιστριακό Ναύπλιο, μας άφησε στα απομνημονεύματα του, το κλειδί, για την αναζήτηση των δολοφόνων του Καποδίστρια. Ήταν το μήνυμα που του έστειλαν από την Ύδρα, τον Αύγουστο του 1831. «Άσε θα γένει αλλιώς το πράγμα».
Οι δολοφόνοι, καθοδηγήθηκαν από την Ύδρα, από τον Αλ. Μαυροκορδάτο, και τα ανδράποδα των άγγλων, και υλοποιήθηκε από τους συνωμότες της «στοάς του Ηρακλέους».
Το νήμα, μας πάει και πιο πέρα, στην Στοά της Ζακύνθου, στον Δ. Ρώμα που καθοδηγούσε τη «στοά του Ηρακλέους», και στην αγγλική διοίκηση στα Επτάνησα, που μεταβίβαζε τις οδηγίες της αγγλικής κυβέρνησης δια του Ρώμα προς τη «συνταγματική συμμορία», της Ύδρας.
Η πολιτική βάση της συμμορίας των δολοφόνων , είχε οικοδομήθηκε πάνω στα θεμέλια που έθεσαν τα «δάνεια της Αγγλίας».
Η απόφαση για την εκτέλεση του Καποδίστρια, δεν ελήφθη στην Ελλάδα , αλλά σε πολύ υψηλά επίπεδα . Εκδόθηκε από τη στοά του Λονδίνου, διότι ούτε ο Ρώμας, ούτε κανείς άλλος Τέκτων, θα τολμούσε να δολοφονήσει έναν «αδελφό» «τρίτου βαθμού», χωρίς την εντολή του μεγάλου διδασκάλου της μητέρας Στοάς .
Για τον λόγο αυτό ,180 χρόνια μετά τη δολοφονία, που έγινε για να ανακοπεί η πορεία που είχε χαράξει ο Ιωάννης Καποδίστριας για το ελληνικό Έθνος , ο φάκελος με τα σχετικά έγγραφα παραμένει «άκρως απόρρητος» στα Βρετανικά αρχεία. Από τα ρωσικά αρχεία που δεν είναι απόρρητα μαθαίνουμε ότι ο Ρώσος αντιπρέσβης Ριμποπιέρ στην έκθεσή του για την δολοφονία του Καποδίστρια δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η «δολοφονική χειρ εξοπλίσθη παρά της Αγγλίας». Κανένας δεν έχει συκοφαντηθεί τόσο συστηματικά, τόσο εν ζωή όσο και μετά θάνατον, όσο ο αρχηγός της εθνικοαπελευθερωτικής μας Επανάστασης, η σπουδαιότερη μορφή όλων των Νέων Ελλήνων, ο Εθνάρχης και Εθνεγέρτης Ιωάννης Καποδίστριας.
Ο Καποδίστριας ήταν Εθνικιστής και Επαναστάτης.
Κατείχε στο έπακρον την «Τέχνη της υποκρισίας» και την χρησιμοποίησε για να φτάσει στον Σκοπό του. Ο Καποδίστριας δεν ήταν ούτε μεταρρυθμιστής, ούτε οπαδός της «λιτότητας των δανειστών και του ΔΝΤ», ούτε οπαδός της «ευρωπαϊκής ιδέας», όπως τον παρουσιάζουν οι δολοφόνοι του.
Ο επικοινωνιακός πόλεμος που εξαπέλυσαν εναντίον του , η Στοά του Λονδίνου και η Αγγλική κυβέρνηση από το 1829, με την έγκριση του ανθρώπου των Ρότσιλντ, του Δούκα του Ουέλλιγκτον, κατά κόσμο Άρθουρ Γουέλεσλι , συνεχίζεται αμείωτος έως και τις μέρες μας.
Σε αυτή την προσπάθεια επιστρατεύτηκαν πολλοί εκτός από τους πράκτορες όπως ο Φρειδερίκος Τιρς, ο Τζορτζ Φίνλεϊ, ο Σπυρίδων Τρικούπης, ο Αναστάσιος Πολυζωίδης, ο Θεόκλητος Φαρμακίδης, οι αδελφοί Σούτζοι, και τα τέκνα της Στοάς, όπως ο Κοραής. Μέχρι και τον εξάδελφο των Ρότσιλντ, Κάρολο Μάρξ επιστράτευσαν. Φυσικά, δεν έλειψαν και οι «ρουφιάνοι» όπως ο «κόκκινος τενεκές», Γιάννης Κορδάτος, και ο «ψευτοστρατηγός» της Στοάς του Ηρακλέους Ρουφιανογιάννης.
Εκτός από τις χιλιοειπωμένες «πολιτικές» κατηγορίες, ότι δήθεν αρνήθηκε την ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας , ότι ήταν αριστοκράτης, αντιδραστικός, τύραννος, ρωσόφιλος, κλπ, η μεγαλύτερη προσβολή που εξαπολύθηκε στη μνήμη του, από τους Άγγλους και τη Στοά του Λονδίνου μετά θάνατον, ήταν, ότι δεν προερχόταν από ελληνική, αλλά από «εξελληνισμένη οικογένεια». Στόχος τους βέβαια ήταν να διαψεύσουν την ιστορική συνέχεια του ελληνισμού, καθώς η οικογένεια των Καποδίστρια αποτελούσε κλασσικό τέτοιο παράδειγμα.
Ακριβώς αυτό το προπαγανδιστικό επιχείρημα επανέλαβε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας στην Αθήνα κ. Ανίτα Πίπαν, σε εκδήλωση της Στοάς για τον «εορτασμό» των 240 χρόνων από τη γέννηση του Καποδίστρια στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο . Ευρισκόμενη σε διατεταγμένη αποστολή η ξένη τον πυροβόλησε και πάλι, 185 χρόνια μετά τη δολοφονία του λέγοντας:
«Η οικογένεια Βιττόρι, όταν μετακόμισαν στην Κέρκυρα, άλλαξαν τη θρησκεία τους και από Καθολικοί έγιναν Ορθόδοξοι , εξελληνίστηκαν και άλλαξαν επώνυμο. Οι πρόγονοι του Καποδίστρια προέρχονται από μια οικογένεια ευγενών που ονομαζόταν Vittore, και οι ρίζες τους στο Κόπερ χρονολογούνται από το 1329. Σύμφωνα με το οικογενειακό ιστορικό, ένας κλάδος της οικογένειας Vittore μετανάστευσε στο νησί της Κέρκυρας, το 1337, λόγω των συνεχών συγκρούσεων με μια άλλη εξέχουσα οικογένεια του Κόπερ, τους Verzi. Το αρχείο του Κόπερ κάηκε το 1380, και έτσι δεν υπάρχουν ιστορικά αρχεία της οικογένειας.».
Επομένως, η καταγωγή των Καποδίστρια , δεν ήταν, «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής» ,όπως λένε οι αγράμματοι της Στοάς των Αθηνών και του διαδικτύου, αλλά από την «Caput Histriae», την πρωτεύουσα της Βενετικής Ιστριας, δηλαδή την πόλη Capodistria , την βυζαντινή Ιουστινούπολη , το σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας. Σύμφωνα πάντως με την αγγλική προπαγάνδα,
οι Καποδίστριες ήσαν είτε Ιταλοί, είτε Σλοβένοι, είτε Κροάτες, είτε Γερμανοί και δεν ήσαν Έλληνες. Εξελληνίστηκαν. Και ήσαν Καθολικοί που «αλλαξοπίστησαν».
Η απάτη, και η παραχάραξη της ιστορίας και της καταγωγής των Καποδίστρια στηρίζεται στην ανακάλυψη, της Οικογενείας Βιττόρι, στο Κόπερ η οποία εμφανίζεται στα Βενετσιάνικα αρχεία το 1329.
Όμως το βυζαντινό οικογενειακό όνομα των Καποδίστρια ήταν «Νικηταίοι» και το «Βιττόρι», είναι απλή μετάφραση τούτου. Η συγγένεια των Καποδίστρια με τους Βιττόρι του Κόπερ, ήταν γνωστή στους αντικαποδιστριακούς, και ο πρώτος εντεταλμένος της Στοάς, που λάνσαρε τον «εξελληνισμό» της οικογένειας, ήταν ο υπάλληλος των Άγγλων, Αναστάσιος Γούδας.
Ότι έλεγε ο Γούδας το 1874 , το επανέλαβε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας. Πάντως το 1864 ο Γερμανός ιστορικός Καρλ Μέντελσον-Μπαρτόλντι δεν έγραψε ούτε για «Καθολικούς», ούτε για «εξελληνισμένους».
Αντίθετα τόνισε ότι από την οικογένεια υπήρξαν ιερείς, ηγούμενοι και αρχιδιάκονοι. Το ζήτημα με όλους υβριστές και συκοφάντες των Καποδίστρια ,όπως παραδέχτηκε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας, είναι ότι ο τελευταίος απόγονος της Οικογενείας «Vittori» απεβίωσε το 1855, ενώ «το αρχείο του Κόπερ», κάηκε το 1380. Έτσι, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για την προέλευση της οικογενείας Βιττόρι, ούτε για το πότε εγκαταστάθηκαν στο Κόπερ. Όλοι οι «ιστορικοί» και οι «ερευνητές» της «αγγλικής υπηρεσίας» δεν μπόρεσαν βέβαια να βρουν και να προσκομίσουν ούτε ένα δείγμα επικοινωνίας ανάμεσα οικογενειακό κλάδο που έμεινε στην «Καποντίστρια» και στον κλάδο που μετακόμισε στην Κέρκυρα. Έτσι η καταγωγή των «Βιττόρι» παραμένει μυστήριο. Η χρονολόγηση όμως των ίδιων των Καποδίστρια, ξεκίναγε 80 χρόνια πριν από τους «Ιστορικούς» της Στοάς και της Αγγλίας. Από το 1250. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση της οικογένειας του Καποδιστρίου, οι ρίζες τους βρισκόντουσαν στον ΙΓ' αιώνα μ. Χ. Τότε, ένας βυζαντινός προγονός τους, που υπηρετούσε στον στρατό της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Φρειδερίκου Β΄ Χοχενστάουφεν, έλαβε τον τίτλο και την κομητεία της Ιουστινουπόλεως. Οι αδελφοί Καποδίστρια πέρασαν στην Κέρκυρα το 1329, τη χρονιά που οι Ενετοί κατέγραψαν τους Βιττόρι. Επομένως οι Καποδίστριες δεν είχαν ποτέ το όνομα Βιττόρι που έλαβαν όσοι έμειναν πίσω, και έγιναν καθολικοί. Και επειδή έγιναν καθολικοί οι άλλοι, οι ορθόδοξοι τους ….διέγραψαν. Για αυτό και δεν υπάρχει ούτε ένα δείγμα επικοινωνίας ανάμεσα οικογενειακό κλάδο που έμεινε στην «Καποντίστρια» και στον κλάδο που μετακόμισε στην Κέρκυρα.
«Η οικογένεια Καποδιστρίου είναι αρχαιοτάτη, αναγομένη μέχρις αυτού του ΙΓ’ αιώνος μ. Χ. και οι ρίζες της ανιχνεύονται στο δεσποτάτο της Ηπείρου, και ήσαν συγγενείς των Νικηταίων της Κωνσταντινουπόλεως και αποτελούν επομένως, «βλαστούς του ημετέρου γένους», κατά την έκφραση του Ιωάννου Κομνηνού του Δουκός.
Μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους το 1204, ένας κλάδος της οικογένειας εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Αργυροκάστρου, αι πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στον Δεσπότη της Ηπείρου και Βασιλέα της Θεσσαλονίκης Θεόδωρο Κομνηνό, ο οποίος ήταν σύμμαχος του αφορισμένου από τον Πάπα, Γερμανού Αυτοκράτορα Φρειδερίκου Χοχενστάουφεν, και ο οποίος χρειαζόταν έμπιστους Ορθοδόξους στρατιωτικούς γιατί δεν μπορούσε να εμπιστευτεί τους καθολικούς μετά τον αφορισμό του.
Κατά το 1250 μ.Χ , «πρόγονός τις», των Καποδίστρια, «ανδραγαθήσας παρά τω αυτοκράτορι της Γερμανίας Φρειδερίκω τω Β’» ,κατά την καταστρεπτική για τους Παπικούς μάχη της Τσίνγκολι στις 20 Αυγούστου 1250,έλαβε, «τον τίτλον και την κομητείαν της Ιουστινουπόλεως»,δηλαδή, στο σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας, που, ως πρωτεύουσα της Ίστριας ονομαζόταν «Caput Histriae» και λέγεται στα ιταλικά ακόμα και σήμερα Καποντίστρια ή «Capodistria».
Η καταγωγή των Καποδίστρια επομένως, δεν ήταν «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής, (Capo d’Istria)», ούτε «από τη Βενετία». Επειδή οι πρόγονοι των Καποδίστρια ήσαν προσκείμενοι πολιτικά στον Φρειδερίκο ανήκαν στους «Γιβελίνους» και ως Γιβελίνοι αντιμετώπισαν τους διωγμούς των Παπικών Γουέλφων. «Καταδιωκόμενοι παρά του υπερισχύσαντος εν τη πόλει Καποντίστρια κόμματος του Πατριάρχου της Ακυληίας, ούτινος επί κεφαλής ίστατο η κραταιά οικογένεια Γουέρκη», οι αδελφοί Νικηφόρος, (Βίκτωρ), και Νικόλαος Καποδίστριαι, «αφίκοντο τω 1329 εις Κέρκυραν», που βρισκόταν ακόμα στην επικράτεια του βασιλείου της Νεαπόλεως .
«Εν Κερκύρα αποκαταστάντων των δύο τούτων αδελφών, ο Βίκτωρ ενυμφεύθη την μονογενή θυγατέρα του πλουσίου και ευγενούς Κερκυραίου κόμητος Κονδόκαλη και εκ του γάμου τούτου έλκει το γένος η οικογένεια του Καποδιστρίου».
Πάντως οι Καποδίστριες εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα το 1329, πριν την κατάληψη της από τη Βενετία, και το 1386 συμμετείχαν στις μάχες για την κατάληψη των φρουρίων των Κορυφών, του Αγγελόκαστρου και της Κασσιόπης από τους Ανδεγαυούς, και για αυτό συμμετείχαν εξ αρχής στο «Συμβούλιο της Κοινότητας».
Η οικογένεια των Καποδιστρίων ανήκε στους «nobili» από το 1386, και επομένως είναι εντελώς εσφαλμένο το ότι «προεγράφησαν μεταξύ των ευγενών οικογενειών της Κερκύραςτο 1477″ και ότι δήθεν, «η οικογένεια Καποδίστρια στα αρχεία των ευγενών της Κέρκυρας το 1477 αναφερόταν ως καθολική».
Άλλωστε δεν υφίσταται ούτε έχει δημοσιευτεί και δεν υπάρχει απολύτως κανένα έγγραφο «του 1477», στο οποίο αναφέρονται οι Καποδίστριες ως «Καθολικοί» , ενώ το λεγόμενo “Libro d’ Oro”, αποφασίστηκε να συνταχθεί το 1572.
του νέου Ελληνισμού
του Σπύρου Χατζάρα
Ήταν Κυριακή, 27 Σεπτεμβρίου/9 Οκτωβρίου 1831. Με απόφαση των Ρότσιλντ και εντολή του αχυρανθρώπου του, Δούκα του Ουέλλιγκτον, ο πράκτορας των άγγλων αστυνομικός διευθυντής Ναυπλίου, ο Αλμέιντα, έβαλε τον Κουλοχέρη Κρητικό Κοζώνη σωματοφύλακα του Καποδίστρια με εντολή να τον πυροβολήσει στο κεφάλι μπροστά στο άγιο Σπυρίδωνα για να ενοχοποιηθούν οι επίσης συνωμότες Μαυρομιχαλαίοι που είχαν τον ρόλο του Όσβαλντ.
Οι άλλοι, που του έδωσαν τη «χατζαριά» στο Στομάχι είχαν στρατολογηθεί από τη Στοα του Ρωμα και διέφυγαν από το Ναύλιο.
Το διπλό χτύπημα είναι τελετουργικό Καμπαλιστικό. Το σχέδιο της δολοφονίας ήταν γνωστό στον Κυβερνήτη.
Ο προγραμματισμός, ήταν να γίνει στις 20 Σεπτεμβρίου αλλά το απέτρεψε ο Αυγουστίνος που δεν τον άφησε να πάει στην Εκκλησία. Έτσι χάσαμε τήν Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τόν αληθή καί στύλον τής Πατρίδος καί τό καύχημα του Γένους ολοκλήρου, τον Ιωάννη Καποδίστρια τον δεύτερο Μιλτιάδη , τον άλλον Θεμιστοκλέα, που ελευθέρωσε το Γένος και τη Πατρίδα.
Ο τοκογλύφος Ρουφιανογιάννης που ήταν πράκτορας των «Συνταγματικών» Αγγλων στο Καποδιστριακό Ναύπλιο, μας άφησε στα απομνημονεύματα του, το κλειδί, για την αναζήτηση των δολοφόνων του Καποδίστρια. Ήταν το μήνυμα που του έστειλαν από την Ύδρα, τον Αύγουστο του 1831. «Άσε θα γένει αλλιώς το πράγμα».
Οι δολοφόνοι, καθοδηγήθηκαν από την Ύδρα, από τον Αλ. Μαυροκορδάτο, και τα ανδράποδα των άγγλων, και υλοποιήθηκε από τους συνωμότες της «στοάς του Ηρακλέους».
Το νήμα, μας πάει και πιο πέρα, στην Στοά της Ζακύνθου, στον Δ. Ρώμα που καθοδηγούσε τη «στοά του Ηρακλέους», και στην αγγλική διοίκηση στα Επτάνησα, που μεταβίβαζε τις οδηγίες της αγγλικής κυβέρνησης δια του Ρώμα προς τη «συνταγματική συμμορία», της Ύδρας.
Η πολιτική βάση της συμμορίας των δολοφόνων , είχε οικοδομήθηκε πάνω στα θεμέλια που έθεσαν τα «δάνεια της Αγγλίας».
Η απόφαση για την εκτέλεση του Καποδίστρια, δεν ελήφθη στην Ελλάδα , αλλά σε πολύ υψηλά επίπεδα . Εκδόθηκε από τη στοά του Λονδίνου, διότι ούτε ο Ρώμας, ούτε κανείς άλλος Τέκτων, θα τολμούσε να δολοφονήσει έναν «αδελφό» «τρίτου βαθμού», χωρίς την εντολή του μεγάλου διδασκάλου της μητέρας Στοάς .
Για τον λόγο αυτό ,180 χρόνια μετά τη δολοφονία, που έγινε για να ανακοπεί η πορεία που είχε χαράξει ο Ιωάννης Καποδίστριας για το ελληνικό Έθνος , ο φάκελος με τα σχετικά έγγραφα παραμένει «άκρως απόρρητος» στα Βρετανικά αρχεία. Από τα ρωσικά αρχεία που δεν είναι απόρρητα μαθαίνουμε ότι ο Ρώσος αντιπρέσβης Ριμποπιέρ στην έκθεσή του για την δολοφονία του Καποδίστρια δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η «δολοφονική χειρ εξοπλίσθη παρά της Αγγλίας». Κανένας δεν έχει συκοφαντηθεί τόσο συστηματικά, τόσο εν ζωή όσο και μετά θάνατον, όσο ο αρχηγός της εθνικοαπελευθερωτικής μας Επανάστασης, η σπουδαιότερη μορφή όλων των Νέων Ελλήνων, ο Εθνάρχης και Εθνεγέρτης Ιωάννης Καποδίστριας.
Ο Καποδίστριας ήταν Εθνικιστής και Επαναστάτης.
Κατείχε στο έπακρον την «Τέχνη της υποκρισίας» και την χρησιμοποίησε για να φτάσει στον Σκοπό του. Ο Καποδίστριας δεν ήταν ούτε μεταρρυθμιστής, ούτε οπαδός της «λιτότητας των δανειστών και του ΔΝΤ», ούτε οπαδός της «ευρωπαϊκής ιδέας», όπως τον παρουσιάζουν οι δολοφόνοι του.
Ο επικοινωνιακός πόλεμος που εξαπέλυσαν εναντίον του , η Στοά του Λονδίνου και η Αγγλική κυβέρνηση από το 1829, με την έγκριση του ανθρώπου των Ρότσιλντ, του Δούκα του Ουέλλιγκτον, κατά κόσμο Άρθουρ Γουέλεσλι , συνεχίζεται αμείωτος έως και τις μέρες μας.
Σε αυτή την προσπάθεια επιστρατεύτηκαν πολλοί εκτός από τους πράκτορες όπως ο Φρειδερίκος Τιρς, ο Τζορτζ Φίνλεϊ, ο Σπυρίδων Τρικούπης, ο Αναστάσιος Πολυζωίδης, ο Θεόκλητος Φαρμακίδης, οι αδελφοί Σούτζοι, και τα τέκνα της Στοάς, όπως ο Κοραής. Μέχρι και τον εξάδελφο των Ρότσιλντ, Κάρολο Μάρξ επιστράτευσαν. Φυσικά, δεν έλειψαν και οι «ρουφιάνοι» όπως ο «κόκκινος τενεκές», Γιάννης Κορδάτος, και ο «ψευτοστρατηγός» της Στοάς του Ηρακλέους Ρουφιανογιάννης.
Εκτός από τις χιλιοειπωμένες «πολιτικές» κατηγορίες, ότι δήθεν αρνήθηκε την ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας , ότι ήταν αριστοκράτης, αντιδραστικός, τύραννος, ρωσόφιλος, κλπ, η μεγαλύτερη προσβολή που εξαπολύθηκε στη μνήμη του, από τους Άγγλους και τη Στοά του Λονδίνου μετά θάνατον, ήταν, ότι δεν προερχόταν από ελληνική, αλλά από «εξελληνισμένη οικογένεια». Στόχος τους βέβαια ήταν να διαψεύσουν την ιστορική συνέχεια του ελληνισμού, καθώς η οικογένεια των Καποδίστρια αποτελούσε κλασσικό τέτοιο παράδειγμα.
Ακριβώς αυτό το προπαγανδιστικό επιχείρημα επανέλαβε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας στην Αθήνα κ. Ανίτα Πίπαν, σε εκδήλωση της Στοάς για τον «εορτασμό» των 240 χρόνων από τη γέννηση του Καποδίστρια στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο . Ευρισκόμενη σε διατεταγμένη αποστολή η ξένη τον πυροβόλησε και πάλι, 185 χρόνια μετά τη δολοφονία του λέγοντας:
«Η οικογένεια Βιττόρι, όταν μετακόμισαν στην Κέρκυρα, άλλαξαν τη θρησκεία τους και από Καθολικοί έγιναν Ορθόδοξοι , εξελληνίστηκαν και άλλαξαν επώνυμο. Οι πρόγονοι του Καποδίστρια προέρχονται από μια οικογένεια ευγενών που ονομαζόταν Vittore, και οι ρίζες τους στο Κόπερ χρονολογούνται από το 1329. Σύμφωνα με το οικογενειακό ιστορικό, ένας κλάδος της οικογένειας Vittore μετανάστευσε στο νησί της Κέρκυρας, το 1337, λόγω των συνεχών συγκρούσεων με μια άλλη εξέχουσα οικογένεια του Κόπερ, τους Verzi. Το αρχείο του Κόπερ κάηκε το 1380, και έτσι δεν υπάρχουν ιστορικά αρχεία της οικογένειας.».
Επομένως, η καταγωγή των Καποδίστρια , δεν ήταν, «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής» ,όπως λένε οι αγράμματοι της Στοάς των Αθηνών και του διαδικτύου, αλλά από την «Caput Histriae», την πρωτεύουσα της Βενετικής Ιστριας, δηλαδή την πόλη Capodistria , την βυζαντινή Ιουστινούπολη , το σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας. Σύμφωνα πάντως με την αγγλική προπαγάνδα,
οι Καποδίστριες ήσαν είτε Ιταλοί, είτε Σλοβένοι, είτε Κροάτες, είτε Γερμανοί και δεν ήσαν Έλληνες. Εξελληνίστηκαν. Και ήσαν Καθολικοί που «αλλαξοπίστησαν».
Η απάτη, και η παραχάραξη της ιστορίας και της καταγωγής των Καποδίστρια στηρίζεται στην ανακάλυψη, της Οικογενείας Βιττόρι, στο Κόπερ η οποία εμφανίζεται στα Βενετσιάνικα αρχεία το 1329.
Όμως το βυζαντινό οικογενειακό όνομα των Καποδίστρια ήταν «Νικηταίοι» και το «Βιττόρι», είναι απλή μετάφραση τούτου. Η συγγένεια των Καποδίστρια με τους Βιττόρι του Κόπερ, ήταν γνωστή στους αντικαποδιστριακούς, και ο πρώτος εντεταλμένος της Στοάς, που λάνσαρε τον «εξελληνισμό» της οικογένειας, ήταν ο υπάλληλος των Άγγλων, Αναστάσιος Γούδας.
Ότι έλεγε ο Γούδας το 1874 , το επανέλαβε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας. Πάντως το 1864 ο Γερμανός ιστορικός Καρλ Μέντελσον-Μπαρτόλντι δεν έγραψε ούτε για «Καθολικούς», ούτε για «εξελληνισμένους».
Αντίθετα τόνισε ότι από την οικογένεια υπήρξαν ιερείς, ηγούμενοι και αρχιδιάκονοι. Το ζήτημα με όλους υβριστές και συκοφάντες των Καποδίστρια ,όπως παραδέχτηκε και η πρέσβειρα της Σλοβενίας, είναι ότι ο τελευταίος απόγονος της Οικογενείας «Vittori» απεβίωσε το 1855, ενώ «το αρχείο του Κόπερ», κάηκε το 1380. Έτσι, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για την προέλευση της οικογενείας Βιττόρι, ούτε για το πότε εγκαταστάθηκαν στο Κόπερ. Όλοι οι «ιστορικοί» και οι «ερευνητές» της «αγγλικής υπηρεσίας» δεν μπόρεσαν βέβαια να βρουν και να προσκομίσουν ούτε ένα δείγμα επικοινωνίας ανάμεσα οικογενειακό κλάδο που έμεινε στην «Καποντίστρια» και στον κλάδο που μετακόμισε στην Κέρκυρα. Έτσι η καταγωγή των «Βιττόρι» παραμένει μυστήριο. Η χρονολόγηση όμως των ίδιων των Καποδίστρια, ξεκίναγε 80 χρόνια πριν από τους «Ιστορικούς» της Στοάς και της Αγγλίας. Από το 1250. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση της οικογένειας του Καποδιστρίου, οι ρίζες τους βρισκόντουσαν στον ΙΓ' αιώνα μ. Χ. Τότε, ένας βυζαντινός προγονός τους, που υπηρετούσε στον στρατό της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Φρειδερίκου Β΄ Χοχενστάουφεν, έλαβε τον τίτλο και την κομητεία της Ιουστινουπόλεως. Οι αδελφοί Καποδίστρια πέρασαν στην Κέρκυρα το 1329, τη χρονιά που οι Ενετοί κατέγραψαν τους Βιττόρι. Επομένως οι Καποδίστριες δεν είχαν ποτέ το όνομα Βιττόρι που έλαβαν όσοι έμειναν πίσω, και έγιναν καθολικοί. Και επειδή έγιναν καθολικοί οι άλλοι, οι ορθόδοξοι τους ….διέγραψαν. Για αυτό και δεν υπάρχει ούτε ένα δείγμα επικοινωνίας ανάμεσα οικογενειακό κλάδο που έμεινε στην «Καποντίστρια» και στον κλάδο που μετακόμισε στην Κέρκυρα.
«Η οικογένεια Καποδιστρίου είναι αρχαιοτάτη, αναγομένη μέχρις αυτού του ΙΓ’ αιώνος μ. Χ. και οι ρίζες της ανιχνεύονται στο δεσποτάτο της Ηπείρου, και ήσαν συγγενείς των Νικηταίων της Κωνσταντινουπόλεως και αποτελούν επομένως, «βλαστούς του ημετέρου γένους», κατά την έκφραση του Ιωάννου Κομνηνού του Δουκός.
Μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους το 1204, ένας κλάδος της οικογένειας εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Αργυροκάστρου, αι πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στον Δεσπότη της Ηπείρου και Βασιλέα της Θεσσαλονίκης Θεόδωρο Κομνηνό, ο οποίος ήταν σύμμαχος του αφορισμένου από τον Πάπα, Γερμανού Αυτοκράτορα Φρειδερίκου Χοχενστάουφεν, και ο οποίος χρειαζόταν έμπιστους Ορθοδόξους στρατιωτικούς γιατί δεν μπορούσε να εμπιστευτεί τους καθολικούς μετά τον αφορισμό του.
Κατά το 1250 μ.Χ , «πρόγονός τις», των Καποδίστρια, «ανδραγαθήσας παρά τω αυτοκράτορι της Γερμανίας Φρειδερίκω τω Β’» ,κατά την καταστρεπτική για τους Παπικούς μάχη της Τσίνγκολι στις 20 Αυγούστου 1250,έλαβε, «τον τίτλον και την κομητείαν της Ιουστινουπόλεως»,δηλαδή, στο σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας, που, ως πρωτεύουσα της Ίστριας ονομαζόταν «Caput Histriae» και λέγεται στα ιταλικά ακόμα και σήμερα Καποντίστρια ή «Capodistria».
Η καταγωγή των Καποδίστρια επομένως, δεν ήταν «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής, (Capo d’Istria)», ούτε «από τη Βενετία». Επειδή οι πρόγονοι των Καποδίστρια ήσαν προσκείμενοι πολιτικά στον Φρειδερίκο ανήκαν στους «Γιβελίνους» και ως Γιβελίνοι αντιμετώπισαν τους διωγμούς των Παπικών Γουέλφων. «Καταδιωκόμενοι παρά του υπερισχύσαντος εν τη πόλει Καποντίστρια κόμματος του Πατριάρχου της Ακυληίας, ούτινος επί κεφαλής ίστατο η κραταιά οικογένεια Γουέρκη», οι αδελφοί Νικηφόρος, (Βίκτωρ), και Νικόλαος Καποδίστριαι, «αφίκοντο τω 1329 εις Κέρκυραν», που βρισκόταν ακόμα στην επικράτεια του βασιλείου της Νεαπόλεως .
«Εν Κερκύρα αποκαταστάντων των δύο τούτων αδελφών, ο Βίκτωρ ενυμφεύθη την μονογενή θυγατέρα του πλουσίου και ευγενούς Κερκυραίου κόμητος Κονδόκαλη και εκ του γάμου τούτου έλκει το γένος η οικογένεια του Καποδιστρίου».
Πάντως οι Καποδίστριες εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα το 1329, πριν την κατάληψη της από τη Βενετία, και το 1386 συμμετείχαν στις μάχες για την κατάληψη των φρουρίων των Κορυφών, του Αγγελόκαστρου και της Κασσιόπης από τους Ανδεγαυούς, και για αυτό συμμετείχαν εξ αρχής στο «Συμβούλιο της Κοινότητας».
Η οικογένεια των Καποδιστρίων ανήκε στους «nobili» από το 1386, και επομένως είναι εντελώς εσφαλμένο το ότι «προεγράφησαν μεταξύ των ευγενών οικογενειών της Κερκύραςτο 1477″ και ότι δήθεν, «η οικογένεια Καποδίστρια στα αρχεία των ευγενών της Κέρκυρας το 1477 αναφερόταν ως καθολική».
Άλλωστε δεν υφίσταται ούτε έχει δημοσιευτεί και δεν υπάρχει απολύτως κανένα έγγραφο «του 1477», στο οποίο αναφέρονται οι Καποδίστριες ως «Καθολικοί» , ενώ το λεγόμενo “Libro d’ Oro”, αποφασίστηκε να συνταχθεί το 1572.
9 Οκτωβρίου 1934. Η δολοφονία στη Μασσαλία του Αλεξάνδρου της Γιουγκοσλαβίας σε συνεργασία των δολοφόνων του εβραιοβουλγαρικού VMRO με τους φασίστες του Μουσολίνι και τους Κροάτες .
Η Ιταλία του Μουσολίνι, διεκδικούσε ότι της είχαν δώσει οι Αγγλογάλλοι με τη μυστική συνθήκη του Λονδίνου που υπεγράφη στις 26 Απριλίου 1915 δεν τα είχε πάρει. Μετά τη νίκη κατά της Γερμανίας , η Αντάντ είχε υποσχεθεί στην Ιταλία τον λιμένα της Τεργέστης τη Ριέκα , το Ζάντα, και το Σίμπενικ στη Δαλματία, και το λιμάνι της Αυλώνας στην Αλβανία.
Μετά την ένοπλη εξέγερση των Κροατών φασιστών, Ούστασι στη Λίκα 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1932 ο Αλέξανδρος είχε δηλώσει έξω από τα δόντια στον ιταλό πρέσβη στο Βελιγράδι το Νοέμβριο του 1932 «Αν θέλετε να προκαλέσετε σοβαρές ταραχές στη Γιουγκοσλαβία ή να κάνετε αλλαγή καθεστώτος, θα πρέπει να με σκοτώσετε, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κάνετε αλλαγές στη Γιουγκοσλαβία». Και αυτό έκαναν.
Την Τρίτη 9 Οκτώβρη 1934, αποβιβάστηκε στη Μασσαλία, για να αρχίσει την επίσημη επίσκεψη του στη Γαλλία, για την ενίσχυση της συμμαχίας των δύο χωρών στη Μικρή Αντάντ.
Ενώ ο Αλέξανδρος κινούνταν αργά με αυτοκίνητο μαζί με τον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Louis Barthou, βγήκε μέσα από το πλήθος ο βούλγαρος δολοφόνος Βέλιτσκο Ντιμιτρόφ Κερίν και τον πυροβόλησε με ένα ημιαυτόματο πιστόλι Mauser C96. Ο δολοφόνος που είχε πλαστά χαρτιά ως Βλάντο Τσερνοζέμσκι είχε γεννηθεί στο χωριό Καμενίτσα στην Βουλγαρία.
Το 1922 εντάχθηκε στο VMRO και έκανε τον τσέτη. (αντάρτη) στην «Μακεδονία του Βαρδάρη» και συμμετείχε σε περισσότερες από 15 μάχες με τη Γιουγκοσλαβική αστυνομία.. Το 1925 που ο Ιβάν Μιχαήλοφ έγινε ηγέτης του VMRO και έλαβε μέτρα κατά των πρώην αριστερών ακτιβιστών, ανεθεσε στον «Βλάντο τον σωφέρ» να δολοφονήσει τον βουλευτή Ντίμο Χατζηντίμοφ. Καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά το VMRO τον βοήθησε να δραπετεύσει.
Το 1927 επρόκειτο να κάνει επίθεση αυτοκτονίας με εκρηκτικά στην Κοινωνία των Εθνών για να δώσει δημοσιότητα στην καταπίεση των Βουλγάρων στη Μακεδονία, αλλά το σχέδιο ματαιώθηκε.
Το 1929, η ηγεσία του VMRO συμφώνησε να συνεργαστεί με τον Άντε Πάβελιτς και τους Ούστάσι . Το 1930, ο Βάντο ο σωφέρ με εντολή του Μιχαήλωφ δολοφόνησε τον Βλάχο δήμαρχο Κρουσόβου Ναούμ Τομαλέφσκι και τον σωματοφύλακα του.
Για τη διπλή δολοφονία κατδικάστηκε και πάλι σε θάνατο αλλά του δόθηκε χάρη το 1932.
Μετά την αποφυλάκιση του μετακόμισε στην Ιταλία, όπου έγινε εκπαιδευτής των Ουστάσι σε ένα στρατόπεδο στο «Borgotaro» και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο των Ουστάσι στην Ουγγαρία, όπου σχεδιάστηκε η δολοφονία του Αλέξανδρου.
9 Οκτωβρίου 1944:Στη Μόσχα συζητήθηκε η μοίρα της Ελλάδας.
Στις 10 π.μ της 9ης Οκτωβρίου 1944, άρχισε στο Κρεμλίνο η συνάντηση της Μόσχας, όπου ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ και ο Σοβιετικός ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν συζήτησαν τα «προβλήματα» της Πολωνίας, της Ιταλίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Τουρκίας και της Ελλάδας, τον διαμελισμό και το μέλλον της Γερμανίας, και τα αμερικανικά σχέδια στον πόλεμο εναντίον της Ιαπωνίας Στη συζήτηση συμμετείχαν ο Μολοτωφ και ο Ιντεν.
Το πλήρες αγγλικό κείμενο των στενογραφημένων πρακτικών βρίσκεται εδώ...
http://digitalarchive.wilsoncenter.org/document/123186
Οι συμφωνίες της Μόσχας για «αρμονική συνεργασία»
Ο Στάλιν αποδέχθηκε τα συμφέροντα της Βρετανίας στην Ελλάδα και συμφώνησε με τον Ουίνστον σε αρμονική συνεργασία.
Αυτή την αποστολή είχε και ο σοβιετικός απεσταλμένος στην Αθήνα και αυτές τις συμβουλές έδινε στα «Δεκεμβριανά».
Τα ίδια τους έλεγε με τον ασύρματο και ο Δημητρώφ. Όσα έκαναν οι κόκκινοι στην Ελλάδα δεν είχαν τη σοβιετική κάλυψη. Ήταν «εκτός γραμμής» .
Ο Τσώρτσιλ έθεσε το ζήτημα των συμφερόντων των δύο κυβερνήσεων στις διάφορες βαλκανικές χώρες και την ανάγκη να συνεργαστούν οι δυο δυνάμεις αρμονικά σε κέθε μια από αυτές.
Μετά από κάποια συζήτηση συμφωνήθηκε ότι, όσον αφορά την Ουγγαρία και τη Γιουγκοσλαβία, κάθε μία από τις δύο κυβερνήσεις είχαν το ίδιο ενδιαφέρον,(συμφέροντα), ότι η Ρωσία είχε μεγάλο ενδιαφέρον στη Ρουμανία και ότι η Βρετανία ήταν στην ίδια θέση όσον αφορά την Ελλάδα.
Ο Τσώρτσιλ αντέτεινε ότι, το βρετανικό ενδιαφέρον για τη Βουλγαρία ήταν μεγαλύτερο από ό, τι ήταν στη Ρουμανία. Αυτό οδήγησε σε κάποια συζήτηση για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τη Βουλγαρία.
Ο ΣΤΑΛΙΝ υπενθύμισε τη Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ, όπου οι Βούλγαροι ήσαν στη γερμανική πλευρά και ότι τρεις βουλγαρικές μεραρχίες είχαν πολεμήσει εναντίον των Ρώσων στον πόλεμο.
«Looking at the Balkans he thought they should do something to prevent the risk of civil war between the political ideologies in those countries. They could not allow a lot of little wars after the Great World War. They should be stopped by the authority of the three Great Powers. MARSHAL STALIN agreed».
Ο Τσώρσιλ , «κοιτάζοντας τα Βαλκάνια εξέφρασε τη σκέψη ότι θα πρέπει να κάνουν κάτι για να αποτρέψουν τον κίνδυνο εμφυλίου πολέμου μεταξύ των πολιτικών ιδεολογιών σε αυτές τις χώρες. Δεν θα έπρεπε να επιτρέψουν μικρούς πολέμους μετά το Μεγάλο Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα έπρεπε να τους σταματήσουν με την δύναμη των τριών Μεγάλων Δυνάμεων. Ο Στρατάρχης ΣΤΑΛΙΝ συμφώνησε ». Αυτό έγινε στα Δεκεμβριανά και αυτή ήταν η Συμφωνία της; Βάρκιζας. Στη συνέχεια , « ο πρωθυπουργός είπε ότι ήθελε να μιλήσει για τους βασιλείς. Σε καμία περίπτωση η Βρετανίας δεν θα προσπαθούσε να επιβάλει τους βασιλείς στην Ιταλία, την Ελλάδα ή την Γιουγκοσλαβία. Οι άνθρωποι θα έπρεπε να αφεθούν να αποφασίσουν με ελεύθερα δημοψηφίσματα εν ευθέτω χρόνο με ηρεμία». Αυτό ακριβώς έγινε με το δημοψήφισμα του 46. Για την Ιταλία ο Τσώρτσιλ είπε , οτι «πάνω απ 'όλα δεν ήθελε εμφύλιο πόλεμο μετά τα την απόσυρσή των αγγλοαμερικανικών δυνάμεων και ζήτησε από τη Σοβιετική Ένωση να πάει με το μαλακό τους κομμουνιστές στην Ιταλία και να μην τους ερεθίζει. Καθαρή δημοκρατία θα εγκατασταθεί, ό, τι ήθελε ο λαός, αλλά δεν ήθελε ταραχές στο Τορίνο ή το Μιλάνο και συγκρούσεις μεταξύ των στρατευμάτων και των ανθρώπων. Οι Ιταλοί , είχαν πολλές ψήφους στην Νέας Υόρκη». Ο Τσώρτσιλ δεν ζήτησε το ίδιο για την Ελλάδα. . Ο ΣΤΑΛΙΝ εξέφρασε τον φόβο του ότι οι κομμουνιστές στην Ιταλία θα τον έστελναν στο διάβολο διότι ο «Ερκολι» Ercoli (Palmiro Michele Nicola Togliatti, ψευδώνυμο Ercole Ercoli) είχε δικές του απόψεις . Ο Στάλιν δεν είχε επιρροή στην Ελλαδα, όπου δεν μοίραζε ούτε χρυσές λίρες, ούτε όπλα και δεν διέθετε τους συνδέσμους της SOE που είχε σκορπίσει το δίκτυο του πατρός Δημητρίου στην Ελλάδα. Ο Στάλιν ότι υποσχέθηκε το έκανε. Ο Κόκκινος Στρατός δεν «απελευθέρωσε» την Ελλάδα.
Το αγγλικό κείμενο:
«THE PRIME MINISTER pointed out that there were two countries in which the British had particular interest one was Greece. Roumania was very much a Russian affair and the treaty the Soviet Government had proposed was reasonable and showed much statecraft in the interests of general peace in the future. But in Greece was different. Britain must be the leading Mediterranean Power and he hoped Marshal Stalin would let him have the first say about Greece in the same way as Marshal Stalin about Roumania. Of course, the British Government would keep in touch with the Soviet Government. MARSHAL STALIN understood that Britain had suffered very much owing to her communications in the Mediterranean having been cut by the Germans. It was a serious matter for Britain when the Mediterranean route was not in her hands. In that respect Greece was very important. He agreed with the Prime Minister that Britain should have the first say in Greece.
THE PRIME MINISTER said it was better to express these things in diplomatic terms and not to use the phrase "dividing into spheres," because the Americans might be shocked. But as long as he and Marshal understood each other he could explain matters to the President. …….
THE PRIME MINISTER raised the question of the interests of the two governments in the various Balkan countries and the need to work in harmony in each of them. After some discussion it was agreed that as regards Hungary and Yugoslavia each of the two Governments was equally interested, that Russia had a major interest in Roumania and that Britain was in the same position with regard to Greece. The Prime Minister suggested that where Bulgaria was concerned the British interest was greater than it was in Roumania. This led to some discussion about the crimes committed by Bulgaria. MARSHAL STALIN recalled the Treaty of Brest-Litovsk, where the Bulgarians had been on the German side and three divisions had fought against the Russians in the last war.
THE PRIME MINISTER declared that Bulgaria owed more to Russia than to any other country. He said that in Roumania Britain had been a spectator. In Bulgaria she had to be a little more than a spectator. M. MOLOTOV asked whether the Turkish question related to this matter.
THE PRIME MINISTER replied that he had not touched upon Turkey. He was only saying what was in his mind. He was glad to see how near it was to the Russian mind. M. MOLOTOV remarked that the Convention of Montreux still remained.
THE PRIME MINISTER said that was a Turkish question and not a Bulgarian. MARSHAL STALIN replied that Turkey was also a Balkan country. According to the Convention of Montreux Japan had as much right as Russia. Everything had been adjusted to the League of Nations and the League of Nations no longer existed. If Turkey were threatened she could close the Straits and Turkey herself had to decide when she was faced with a real threat. All the paragraphs in the Montreux Convention were controlled by Turkey. This was an anachronism.
Marshal Stalin had put this question in Tehran and the Prime Minister had expressed his sympathy. Now that they were discussing the Balkan question and Turkey was a Balkan country, did the Prime Minister think it appropriate to discuss it? THE PRIME MINISTER agreed. MARSHAL STALIN pointed out that if Britain were interested in the Mediterranean then Russia was equally interested in the Black Sea. THE PRIME MINISTER thought that Turkey had missed her chance after the Tehran conference. The reason she was frightened was because she had no modem weapons, she thought she had a good army, whereas nowadays an army was not everything. Turkey was not clever. MARSHAL STALIN remarked that Turkey had 26 divisions in Thrace and asked against whom they were directed.
THE PRIME MINISTER replied they were directed against Bulgaria, because Bulgaria was armed with French weapons taken by the Germans. The Prime Minister went on to say that, taking a long view of the future of the world it was no part of British policy to grudge Soviet Russia access to warm-water ports and to the great oceans and seas of the world. On the contrary, it was part of their friendship to help the Soviet Union. They no longer followed the policy of Disraeli or Lord Curzon. They were not going to stop Russia. They wished to help. What did Marshal Stalin think about the kind of changes required in the Montreux Convention? It was quite impossible for Russia to remain subject to Turkey, who could close the Straits and hamper Russian imports and exports and even her defences. What would Britain do if Spain or Egypt were given this right to close the Suez Canal, or what would the United States Government say if some South American Republic had the right to close the Panama Canal? Russia was in a worse situation. Marshal Stalin did not want to restrict Turkey's sovereignty. But at the same time he did not want Turkey to abuse her sovereignty and to grip Russian trade by the throat.
THE PRIME MINISTER replied that in principle he shared that point of view. He suggested that the Russians should let us know in due course what was required. Otherwise Turkey might be frightened that Istanbul was to be taken. When the three heads met later on there would not be the same difficulty. He was in favour of Russia's having free access to the Mediterranean for her merchant ships and ships of war. Britain hoped to work in a friendly way with the Soviet Union, but wanted to bring Turkey along by gentle steps, not to frighten her.
THE PRIME MINISTER said that, if they were sitting at the armistice table and Marshal Stalin asked him for free passage through the Straits for merchant ships and warships, he personally would say that Britain had no objection. Britain had no ties with Turkey except the Montreux Convention, which was inadmissible to-day and obsolete. Looking at the Balkans he thought they should do something to prevent the risk of civil war between the political ideologies in those countries. They could not allow a lot of little wars after the Great World War. They should be stopped by the authority of the three Great Powers. MARSHAL STALIN agreed.
THE PRIME MINISTER said he wanted to talk about Kings. In no case would Britain try to force a King on Italy, Greece or Yugoslavia. At the same time the people ought to be left to decide matters by a free plebiscite in time of tranquillity. They could then say whether they wanted a republic or a monarchy. The people should have a fair chance of freedom of expression.
Northern Italy was in the power of the Anglo-American armies. Britain did not care for the Italian King, but above all they did not want civil war after the troops had been withdrawn or before their withdrawal. Britain would like the Soviet Union to soft-pedal the Communists in Italy and not to stir them up. Pure democracy would settle what the people wanted, but he did not want to have disturbances in Turin or Milan and clashes between the troops and the people. The Italians were in a miserable condition. He did not think much of them as a people, but they had a good many votes in New York State. This was off the record
Το Αιγαίο οι ανοιχτές θάλασσες και τα Στενά.
Ο Τσώρτσιλ είπε ότι λαμβάνοντας υπόψη το μακροπρόθεσμο μέλλον του κόσμου η βρετανική πολιτική δεν απέβλεπε στο να ανακόψει την πρόσβαση της Σοβιετικής Ρωσίας στα ζεστά λιμάνια τις μεγάλες θάλασσες και τους ωκεανούς του κόσμου. Αντιθέτως, ήταν μέρος της φιλίας τους για να βοηθήσουν τη Σοβιετική Ένωση. Δεν ίσχυε πλέον η πολιτική του Ντισραέλι.
Το πλήρες αγγλικό κείμενο των στενογραφημένων πρακτικών βρίσκεται εδώ...
http://digitalarchive.wilsoncenter.org/document/123186
Οι συμφωνίες της Μόσχας για «αρμονική συνεργασία»
Ο Στάλιν αποδέχθηκε τα συμφέροντα της Βρετανίας στην Ελλάδα και συμφώνησε με τον Ουίνστον σε αρμονική συνεργασία.
Αυτή την αποστολή είχε και ο σοβιετικός απεσταλμένος στην Αθήνα και αυτές τις συμβουλές έδινε στα «Δεκεμβριανά».
Τα ίδια τους έλεγε με τον ασύρματο και ο Δημητρώφ. Όσα έκαναν οι κόκκινοι στην Ελλάδα δεν είχαν τη σοβιετική κάλυψη. Ήταν «εκτός γραμμής» .
Ο Τσώρτσιλ έθεσε το ζήτημα των συμφερόντων των δύο κυβερνήσεων στις διάφορες βαλκανικές χώρες και την ανάγκη να συνεργαστούν οι δυο δυνάμεις αρμονικά σε κέθε μια από αυτές.
Μετά από κάποια συζήτηση συμφωνήθηκε ότι, όσον αφορά την Ουγγαρία και τη Γιουγκοσλαβία, κάθε μία από τις δύο κυβερνήσεις είχαν το ίδιο ενδιαφέρον,(συμφέροντα), ότι η Ρωσία είχε μεγάλο ενδιαφέρον στη Ρουμανία και ότι η Βρετανία ήταν στην ίδια θέση όσον αφορά την Ελλάδα.
Ο Τσώρτσιλ αντέτεινε ότι, το βρετανικό ενδιαφέρον για τη Βουλγαρία ήταν μεγαλύτερο από ό, τι ήταν στη Ρουμανία. Αυτό οδήγησε σε κάποια συζήτηση για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τη Βουλγαρία.
Ο ΣΤΑΛΙΝ υπενθύμισε τη Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ, όπου οι Βούλγαροι ήσαν στη γερμανική πλευρά και ότι τρεις βουλγαρικές μεραρχίες είχαν πολεμήσει εναντίον των Ρώσων στον πόλεμο.
«Looking at the Balkans he thought they should do something to prevent the risk of civil war between the political ideologies in those countries. They could not allow a lot of little wars after the Great World War. They should be stopped by the authority of the three Great Powers. MARSHAL STALIN agreed».
Ο Τσώρσιλ , «κοιτάζοντας τα Βαλκάνια εξέφρασε τη σκέψη ότι θα πρέπει να κάνουν κάτι για να αποτρέψουν τον κίνδυνο εμφυλίου πολέμου μεταξύ των πολιτικών ιδεολογιών σε αυτές τις χώρες. Δεν θα έπρεπε να επιτρέψουν μικρούς πολέμους μετά το Μεγάλο Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα έπρεπε να τους σταματήσουν με την δύναμη των τριών Μεγάλων Δυνάμεων. Ο Στρατάρχης ΣΤΑΛΙΝ συμφώνησε ». Αυτό έγινε στα Δεκεμβριανά και αυτή ήταν η Συμφωνία της; Βάρκιζας. Στη συνέχεια , « ο πρωθυπουργός είπε ότι ήθελε να μιλήσει για τους βασιλείς. Σε καμία περίπτωση η Βρετανίας δεν θα προσπαθούσε να επιβάλει τους βασιλείς στην Ιταλία, την Ελλάδα ή την Γιουγκοσλαβία. Οι άνθρωποι θα έπρεπε να αφεθούν να αποφασίσουν με ελεύθερα δημοψηφίσματα εν ευθέτω χρόνο με ηρεμία». Αυτό ακριβώς έγινε με το δημοψήφισμα του 46. Για την Ιταλία ο Τσώρτσιλ είπε , οτι «πάνω απ 'όλα δεν ήθελε εμφύλιο πόλεμο μετά τα την απόσυρσή των αγγλοαμερικανικών δυνάμεων και ζήτησε από τη Σοβιετική Ένωση να πάει με το μαλακό τους κομμουνιστές στην Ιταλία και να μην τους ερεθίζει. Καθαρή δημοκρατία θα εγκατασταθεί, ό, τι ήθελε ο λαός, αλλά δεν ήθελε ταραχές στο Τορίνο ή το Μιλάνο και συγκρούσεις μεταξύ των στρατευμάτων και των ανθρώπων. Οι Ιταλοί , είχαν πολλές ψήφους στην Νέας Υόρκη». Ο Τσώρτσιλ δεν ζήτησε το ίδιο για την Ελλάδα. . Ο ΣΤΑΛΙΝ εξέφρασε τον φόβο του ότι οι κομμουνιστές στην Ιταλία θα τον έστελναν στο διάβολο διότι ο «Ερκολι» Ercoli (Palmiro Michele Nicola Togliatti, ψευδώνυμο Ercole Ercoli) είχε δικές του απόψεις . Ο Στάλιν δεν είχε επιρροή στην Ελλαδα, όπου δεν μοίραζε ούτε χρυσές λίρες, ούτε όπλα και δεν διέθετε τους συνδέσμους της SOE που είχε σκορπίσει το δίκτυο του πατρός Δημητρίου στην Ελλάδα. Ο Στάλιν ότι υποσχέθηκε το έκανε. Ο Κόκκινος Στρατός δεν «απελευθέρωσε» την Ελλάδα.
Το αγγλικό κείμενο:
«THE PRIME MINISTER pointed out that there were two countries in which the British had particular interest one was Greece. Roumania was very much a Russian affair and the treaty the Soviet Government had proposed was reasonable and showed much statecraft in the interests of general peace in the future. But in Greece was different. Britain must be the leading Mediterranean Power and he hoped Marshal Stalin would let him have the first say about Greece in the same way as Marshal Stalin about Roumania. Of course, the British Government would keep in touch with the Soviet Government. MARSHAL STALIN understood that Britain had suffered very much owing to her communications in the Mediterranean having been cut by the Germans. It was a serious matter for Britain when the Mediterranean route was not in her hands. In that respect Greece was very important. He agreed with the Prime Minister that Britain should have the first say in Greece.
THE PRIME MINISTER said it was better to express these things in diplomatic terms and not to use the phrase "dividing into spheres," because the Americans might be shocked. But as long as he and Marshal understood each other he could explain matters to the President. …….
THE PRIME MINISTER raised the question of the interests of the two governments in the various Balkan countries and the need to work in harmony in each of them. After some discussion it was agreed that as regards Hungary and Yugoslavia each of the two Governments was equally interested, that Russia had a major interest in Roumania and that Britain was in the same position with regard to Greece. The Prime Minister suggested that where Bulgaria was concerned the British interest was greater than it was in Roumania. This led to some discussion about the crimes committed by Bulgaria. MARSHAL STALIN recalled the Treaty of Brest-Litovsk, where the Bulgarians had been on the German side and three divisions had fought against the Russians in the last war.
THE PRIME MINISTER declared that Bulgaria owed more to Russia than to any other country. He said that in Roumania Britain had been a spectator. In Bulgaria she had to be a little more than a spectator. M. MOLOTOV asked whether the Turkish question related to this matter.
THE PRIME MINISTER replied that he had not touched upon Turkey. He was only saying what was in his mind. He was glad to see how near it was to the Russian mind. M. MOLOTOV remarked that the Convention of Montreux still remained.
THE PRIME MINISTER said that was a Turkish question and not a Bulgarian. MARSHAL STALIN replied that Turkey was also a Balkan country. According to the Convention of Montreux Japan had as much right as Russia. Everything had been adjusted to the League of Nations and the League of Nations no longer existed. If Turkey were threatened she could close the Straits and Turkey herself had to decide when she was faced with a real threat. All the paragraphs in the Montreux Convention were controlled by Turkey. This was an anachronism.
Marshal Stalin had put this question in Tehran and the Prime Minister had expressed his sympathy. Now that they were discussing the Balkan question and Turkey was a Balkan country, did the Prime Minister think it appropriate to discuss it? THE PRIME MINISTER agreed. MARSHAL STALIN pointed out that if Britain were interested in the Mediterranean then Russia was equally interested in the Black Sea. THE PRIME MINISTER thought that Turkey had missed her chance after the Tehran conference. The reason she was frightened was because she had no modem weapons, she thought she had a good army, whereas nowadays an army was not everything. Turkey was not clever. MARSHAL STALIN remarked that Turkey had 26 divisions in Thrace and asked against whom they were directed.
THE PRIME MINISTER replied they were directed against Bulgaria, because Bulgaria was armed with French weapons taken by the Germans. The Prime Minister went on to say that, taking a long view of the future of the world it was no part of British policy to grudge Soviet Russia access to warm-water ports and to the great oceans and seas of the world. On the contrary, it was part of their friendship to help the Soviet Union. They no longer followed the policy of Disraeli or Lord Curzon. They were not going to stop Russia. They wished to help. What did Marshal Stalin think about the kind of changes required in the Montreux Convention? It was quite impossible for Russia to remain subject to Turkey, who could close the Straits and hamper Russian imports and exports and even her defences. What would Britain do if Spain or Egypt were given this right to close the Suez Canal, or what would the United States Government say if some South American Republic had the right to close the Panama Canal? Russia was in a worse situation. Marshal Stalin did not want to restrict Turkey's sovereignty. But at the same time he did not want Turkey to abuse her sovereignty and to grip Russian trade by the throat.
THE PRIME MINISTER replied that in principle he shared that point of view. He suggested that the Russians should let us know in due course what was required. Otherwise Turkey might be frightened that Istanbul was to be taken. When the three heads met later on there would not be the same difficulty. He was in favour of Russia's having free access to the Mediterranean for her merchant ships and ships of war. Britain hoped to work in a friendly way with the Soviet Union, but wanted to bring Turkey along by gentle steps, not to frighten her.
THE PRIME MINISTER said that, if they were sitting at the armistice table and Marshal Stalin asked him for free passage through the Straits for merchant ships and warships, he personally would say that Britain had no objection. Britain had no ties with Turkey except the Montreux Convention, which was inadmissible to-day and obsolete. Looking at the Balkans he thought they should do something to prevent the risk of civil war between the political ideologies in those countries. They could not allow a lot of little wars after the Great World War. They should be stopped by the authority of the three Great Powers. MARSHAL STALIN agreed.
THE PRIME MINISTER said he wanted to talk about Kings. In no case would Britain try to force a King on Italy, Greece or Yugoslavia. At the same time the people ought to be left to decide matters by a free plebiscite in time of tranquillity. They could then say whether they wanted a republic or a monarchy. The people should have a fair chance of freedom of expression.
Northern Italy was in the power of the Anglo-American armies. Britain did not care for the Italian King, but above all they did not want civil war after the troops had been withdrawn or before their withdrawal. Britain would like the Soviet Union to soft-pedal the Communists in Italy and not to stir them up. Pure democracy would settle what the people wanted, but he did not want to have disturbances in Turin or Milan and clashes between the troops and the people. The Italians were in a miserable condition. He did not think much of them as a people, but they had a good many votes in New York State. This was off the record
Το Αιγαίο οι ανοιχτές θάλασσες και τα Στενά.
Ο Τσώρτσιλ είπε ότι λαμβάνοντας υπόψη το μακροπρόθεσμο μέλλον του κόσμου η βρετανική πολιτική δεν απέβλεπε στο να ανακόψει την πρόσβαση της Σοβιετικής Ρωσίας στα ζεστά λιμάνια τις μεγάλες θάλασσες και τους ωκεανούς του κόσμου. Αντιθέτως, ήταν μέρος της φιλίας τους για να βοηθήσουν τη Σοβιετική Ένωση. Δεν ίσχυε πλέον η πολιτική του Ντισραέλι.
8/10/18
Σκόπια και Αθήνα στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ
Το «υποτιθέμενο πατριωτικό κόμμα», «ΕνωμένηΜακεδονία», στα Σκόπια, το καθοδηγούσαν η Cia και η αμερικανική Πρεσβεία. Καλά και ποιος «καθοδηγούσε» τους οργανωτές του συλλαλητηρίου να φωνάξουν τον Κόκκινο διεθνιστή μαέστρο;
ΥΓ. Καλά, άμα σας το γράψω, θα πέσετε κάτω ξεροί!
ΥΓ. Αρχίζει από Τζου…...
ΥΓ. Καλά, άμα σας το γράψω, θα πέσετε κάτω ξεροί!
ΥΓ. Αρχίζει από Τζου…...
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)