Η 23η ημέρα του Πολέμου- 19 Νοεμβρίου 1940.

Το «ΕΘΝΟΣ» με κύριο τίτλο ενημέρωνε τους Αθηναίους οτι «κατόπιν λυσσώδους μάχης τα στρατεύματα μας κατέλαβαν την Ερσέκαν» και οτι «εκτοπίζονται οι Ιταλοί από τα τελευταία ερείσματα τους στην Μοράβα».
Σε κύριο άρθρο το «Έθνος» και ο Νικολούδης απαντούσαν στον λόγο του Μουσολίνι. «Ο Μουσσολίνι - έγραφε το Έθνος της 19ης Νοεμβρίου - γνωρίζει ότι ημείς δεν έχομεν λησμονήση και τον Γαριβάλδη, τον οποίον αυτός εξεπίτηδες ελησμόνησε. Και τον ελησμόνησε, διότι ο Ιωσήφ Γαριβάλδη, ο αγωνισθείς υπέρ της Ελλάδος, νεώτερος αυτός κλάδος της ηρωικής οικογενείας, υιός του επίσης αγωνισθέντος υπέρ της Ελλάδος, Ριτσιότι Γαριβάλδη, εξεπατρίσθη μετά την επικράτησιν του φασισμού εις την Ιταλίαν...»

Όλες οι εφημερίδες είχαν εκτεταμένα ρεπορτάζ από την παλλαϊκή υποδοχή των τραυματιών του μετώπου. «Άρατε πύλας, κατέφθασαν εις την πρωτεύουσαν νικηταί και τροπαιούχοι οι τραυματίαι της εποποιίας της Πίνδου, της Μοράβας και του Ιβάν», έγραφαν οι εφημερίδες

Στο μέτωπο η επίθεση είχε σταματήσει για ανασυγκρότηση των τμημάτων, για να ξεκουραστούν οι στρατιώτες και να προωθηθούν τα πυροβόλα στις νέες θέσεις. Ο νέος διοικητής της Ομάδας Κ, (μεραρχίες Χ και ΧΙ, που κατείχαν το αριστερό του μετώπου της Μοράβας), έπρεπε να ενημερωθεί και να αποκαταστήσει επαφή με τον Βραχνό στην Ερσέκα.(Β ΣΣ). Το επιτελέιο του Κοσμά ασχολήθηκε µε την προετοιµασία της επίθεσης στην κατεύθυνση Νικολίτσε – Καµένιτσα.

Ο Κατσιμήτρος ωστόσο και ο Τσολάκογλου συνέχισαν την επίθεση στον τομέα τους. Το 42ο Συντάγμα Ευζώνων της Λαμίας και το 15ο Σύνταγμα Ιωαννίνων συνέχισαν την επίθεση τους και οι Ιταλοί εγκατέλειψαν το ΧΑΝΙ ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ, αφήνοντας πίσω μοτοσικλέτες, αυτοκίνητα , φαρμακευτικό υλικό και τρόφιμα. Στο δάσος του ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ παραδόθηκε σε ημιονηγούς το επιτελείο του ιταλικού Τάγματος που κατείχε το ΧΑΝΙ ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ. Στη Σιταριά φονεύθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1940 ο δεκανέας του 5/42 Πανουργιάς Αναστάσιος.
Το Γ΄ Σ.Σ. κατέλαβε το Χότσιστε και προχώρησε στην οργάνωση αντιαρµατικής άµυνας στην κοιλάδα του ∆εβόλη.

Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 6/19 Νοεμβρίου θα το βρείτε εδώ... http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/19.html

Η 19η Νοεμβρίου στην Ιστορία

636. Έληξε η τετραήμερη μάχη της Αλ-Καντισίγια, κοντά στη Χίρα, ανάμεσα στους μωαμεθανούς που διοικούσε ο Αλ-Μουθάννα και τους Πέρσες με αρχηγό τον στρατηγό Ρουστέμ. Οι Άραβες νίκησαν, και ο Ρουστέμ σκοτώθηκε.


1096. Ο Πέτρος Α ' της Αραγωνίας απελευθέρωσε την Ουέσκα στην βορειοανατολική Ισπανία κοντά στα Πυρηναία όρη και την έκανε  πρωτεύουσα του Βασιλείου της Αραγωνίας.

1432. Η καταστροφική για τους Ενετούς μάχη του Ντελέμπιο, 50 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μιλάνου, όπου θριάμβευσε ο στρατός  του Φίλιππου Μαρία Βισκόντι. Οι Ενετοί είχαν 1800 Ιππείς και 3500 πεζούς νεκρούς, και περίπου 3000 πιάτηκαν αιχμάλωτοι.


1740 .Την νύχτα της 19 Νοεμβρίου εκδηλώθηκε πραξικόπημα στα Ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης και συνελήφθη ο οκτάχρονος Τσάρος Ιβάν ΣΤ και η αντιβασίλισσα μητέρα του Δούκισα Αννα που φυλακίστηκαν στο Φρούριο Πέτρου και Παύλου.Στο θρόνο ανήλθε η κόρη του μεγάλου Πέτρου.

1815. Η Γαλλία προσχώρησε στην Ιερά Συμμαχία.

1824. Η μεγαλύτερη πλημμύρα στην ιστορία της Αγίας Πετρούπολης .Η στάθμη του νερού στον ποταμό Νέβα ανήλθε σε 4,14 μέτρα πάνω από την κανονική.

1853. Στον Κριμαϊκό Πόλεμο η μάχη του τουρκικού χωριού Μπασκαντικλάρ στην οποία 10.000 Ρώσοι με 32 κανόνια νίκησαν 36000 Τούρκους που είχαν 46 πυροβόλα και τους οποίους διοικούσε ο Αχμέτ Πασάς.

1866 . Υπογράφηκε η συμφωνία της Βιέννης με την οποία έληξε ο Πόλεμος της Αυστρίας και της Ιταλίας, που κράτησε επτά εβδομάδες. Η Ιταλία ανέκτησε την επαρχία του Βένετο και την πόλη της Βενετίας.


1879. Ο Στρατός της Χιλής στη μάχη της Ντολόρες νίκησε τις ενωμένες δυνάμεις Περού και Βολιβίας στον πόλεμο του Ειρηνικού.
1881. Ένας μετεωρίτης συντρίφτηκε  κοντά στο χωριό Γκροσλίμπενταλ  νοτιοδυτικά της Οδησσού στην Ουκρανία.

1885. Κατά τον σερβο-βουλγαρικό Πολέμο για την Ανατολική Ρωμυλία, στις 7/19 Νοεμβρίου έληξε η διήμερη μάχη της Σλίβνιτσα με βουλγαρική νίκη, και σταμάτησε έτσι η σερβική προέλαση προς τη Σόφια, που ήταν 22 χλμ μακρυά. 10χλμ νότια της Σλίβνιτσα, στο χωριό Γκουργκουλιάτ οι Βούλγαροι ανέκοψαν τις ενισχύσεις προς το μέτωπο της Σλίβνιτσα.

1906. Οι Οπλαρχηγοί του Μακεδονικού Αγώνα Παύλος Κύρου από το Ζέλοβο και Δημήτριος Νταλίπης από τη Γκαμπρέσα έπεσαν μαχόμενοι με Τουρκικές δυνάμεις στην περιοχή των Κορεστίων.

1916. Στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ο Σερβικός Στρατός απελευθέρωσε το Μοναστήρι  από τους Βούλγαρους.

1922. Πραγματοποιήθηκε στη Βουλγαρία δημοψήφισμα που ζήτησε η Βουλγαρική Αγροτική Εθνική Ένωση, με επικεφαλής τον Αλεκσάνταρ Σταμπολίνσκι, για την παραπομπή σε δίκη 17 από τους 22 υπουργών των κυβερνήσεων Ιβάν Γκέσωφ, Στόγιαν Ντάνεφ και Αλεξάνταρ Μάλινοφ.
Οι διώξεις εγκρίθηκαν από 74,33% των ψηφοφόρων.

1924 .Απέτυχε εν τη γενέσει του στασιαστικό κίνημα βενιζελικών αξιωματικών επικεφαλής του οποίου ήταν ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Λούφας με άμεσο βοηθός του τον αντισυνταγματάρχη Βασίλειο Ντερτιλή, πατέρα του στρατηγού Νικολάου Ντερτιλή. Το Κίνημα έγινε αντιληπτό από τον διοικητή του Α' Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Παραθαλασσίου και συνελήφθησαν το βράδυ της 19ης Νοεμβρίου, ο Λούφας, ο Ντερτιλής και 12 ακόμη λοχαγοί και υπολοχαγοί. 

1929 .Το Βασιλείο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων μετονομάστηκε σε Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας

1932. Ο Γερμανός πρόεδρος Χίντεμπουργκ έδωσε στον Αδόλφο Χίτλερ διερευνητική εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης.

1933 .Στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν στην Ισπανία, ο Συνασπισμός της Δεξιάς κέρδισε το 40% και έβγαλε 211 βουλευτές. Πρώτη δύναμη ήταν το Καθολικό συντηρητικό Κόμμα CEDA με 115.Οι φαλαγγίτες έβγαλαν έναν βουλευτή. Οι Καταλανοί εθνικιστές είχαν 24 και οι Βάσκοι εθνικιστές 11.
Οι σοσιαλιστές (PSOE) του Καμπαλέρο έβγαλαν 59 και οι Κομμουνιστές πήραν 1,8% και έβγαλαν έναν βουλευτή.

1937. Ο Κόνραντ Χένλαϊν, ο ηγέτης των 3 εκ. Σουδητών Γερμανών της Τσεχοσλοβακίας, ζήτησε βοήθεια από τη Γερμανία και την ενίσχυση της προστασίας της Γερμανικής μειονότητας, και άρχισε η σουδητική κρίση.

19 Νοεμβρίου 1940. Η 23η ημέρα του Πολέμου.Το «ΕΘΝΟΣ» με κύριο τίτλο ενημέρωνε τους Αθηναίους οτι «κατόπιν λυσσώδους μάχης τα στρατεύματα μας κατέλαβαν την Ερσέκαν» και οτι «εκτοπίζονται οι Ιταλοί από τα τελευταία ερείσματα τους στην Μοράβα».
Σε κύριο άρθρο το «Έθνος» και ο Νικολούδης απαντούσαν στον λόγο του Μουσολίνι. «Ο Μουσσολίνι - έγραφε το Έθνος της 19ης Νοεμβρίου - γνωρίζει ότι ημείς δεν έχομεν λησμονήση και τον Γαριβάλδη, τον οποίον αυτός εξεπίτηδες ελησμόνησε. Και τον ελησμόνησε, διότι ο Ιωσήφ Γαριβάλδη, ο αγωνισθείς υπέρ της Ελλάδος, νεώτερος αυτός κλάδος της ηρωικής οικογενείας, υιός του επίσης αγωνισθέντος υπέρ της Ελλάδος, Ριτσιότι Γαριβάλδη, εξεπατρίσθη μετά την επικράτησιν του φασισμού εις την Ιταλίαν...»
Όλες οι εφημερίδες είχαν εκτεταμένα ρεπορτάζ από την παλλαϊκή υποδοχή των τραυματιών του μετώπου.
«Άρατε πύλας, κατέφθασαν εις την πρωτεύουσαν νικηταί και τροπαιούχοι οι τραυματίαι της εποποιίας της Πίνδου, της Μοράβας και του Ιβάν», έγραφαν οι εφημερίδες Στο μέτωπο η επίθεση είχε σταματήσει για ανασυγκρότηση των τμημάτων, για να ξεκουραστούν οι στρατιώτες και να προωθηθούν τα πυροβόλα στις νέες θέσεις.
Ο νέος διοικητής της Ομάδας Κ, (μεραρχίες Χ και ΧΙ, που κατείχαν το αριστερό του μετώπου της Μοράβας), έπρεπε να ενημερωθεί και να αποκαταστήσει επαφή με τον Βραχνό στην Ερσέκα.(Β ΣΣ).
Το επιτελέιο του Κοσμά ασχολήθηκε µε την προετοιµασία της επίθεσης στην κατεύθυνση Νικολίτσε – Καµένιτσα.
Ο Κατσιμήτρος ωστόσο και ο Τσολάκογλου συνέχισαν την επίθεση στον τομέα τους. Το 42ο Συντάγμα Ευζώνων της Λαμίας και το 15ο Σύνταγμα Ιωαννίνων συνέχισαν την επίθεση τους και οι Ιταλοί εγκατέλειψαν το ΧΑΝΙ ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ, αφήνοντας πίσω μοτοσικλέτες, αυτοκίνητα , φαρμακευτικό υλικό και τρόφιμα. Στο δάσος του ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ παραδόθηκε σε ημιονηγούς το επιτελείο του ιταλικού Τάγματος που κατείχε το ΧΑΝΙ ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ. Στη Σιταριά φονεύθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1940 ο δεκανέας του 5/42 Πανουργιάς Αναστάσιος.
Το Γ΄ Σ.Σ. κατέλαβε το Χότσιστε και προχώρησε στην οργάνωση αντιαρµατικής άµυνας στην κοιλάδα του ∆εβόλη.
Ο Αδόλφος Χίτλερ ζήτησε από τον Ισπανό υπουργό Εξωτερικών Σεράνο Σουνερ η Ισπανία να επιτεθεί στο Γιβραλτάρ.

1942. Ο Γκεόργκι Ζούκοφ εξαπέλυσε την αντεπίθεση του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ, με την κωδική ονομασία «επιχείρηση ουρανός».

1943.Μετά την επίθεση των Γερμανών εναντίον της Σάμου, το Στρατηγείο της Μ. Ανατολής διέταξε τους Ιερολοχίτες και τους Βρετανούς κομμάντος, που στις 30 Οκτοβρίου είχαν απελευθερώσει την Σάμο, να εκκενώσουν την νήσο. Κατά την εκκένωση μεταφέρθηκαν στην Τουρκία 12.800 Έλληνες πρόσφυγες και 8.000 Ιταλοί.


1946.¨Άρχισε στο Παρίσι η πρώτη Γενική Συνέλευση της ΟΥΝΕΣΚΟ που είχε ιδρυθεί 15 ημέρες πριν στο Λονδίνο.  Το Αφγανιστάν, η Ισλανδία και η Σουηδία έγιναν μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Γενικές εκλογές  βίας και νοθείας στη Ρουμανία. Το Κομμουνιστικό Κόμμα που συμμετείχε στο «Δημοκρατικό Μπλόκ» έλαβε 69,8%. (Τώρα οι ιστορικοί λένε ότι το πραγματικό αποτέλεσμα ήταν 48% υπέρ των Κομμουνιστών ). Το "Μπλόκ" έλαβε το 79,86% των ψήφων.

1952 . Ορκίστηκε η Κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου. Πρώτος τη τάξη υπουργός ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης που ανέλαβε Υπουργός Συντονισμού. Υπουργός Εξωτερικών ο Στέφανος Στεφανόπουλος. Άνευ χαρτοφυλακίου
ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος και ο Εμμανουήλ Τσουδερός. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν Υπουργός Δημοσίων Έργων.

1956. Στην Κύπρο  απεβίωσε στα κρατητήρια Πλατρών συνεπεία βασανιστηρίων αγωνιστής της ΕΟΚΑ   Ανδρέας Παναγιώτου 31 ετών από τον Πολύστυπο που ειχε  συλληφθεί  στις 8 Νοεμβρίου.

1958 . Ο Κυριάκος Μάτσης που είχε δραπετεύσει από τα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς, στις 13 Σεπτεμβρίου 1956, και είχε αναλάβει Τομεάρχης της ΕΟΚΑ στην επαρχία Κερύνειας βρέθηκε περικυκλωμένος από του Άγγλους, κατόπιν προδοσίας, στο κρησφύγετό του στο Δίκωμο. Στη μία και τριάντα το μεσημέρι της 19ης Νοεμβρίου πέρασε στο Πάνθεο των Ηρώων φωνάζοντας στους Άγγλους Μολών Λαβέ   

1970. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας συνέστησε στην ελληνική κυβέρνηση να παραχωρήσει περισσότερες συνδικαλιστικές ελευθερίες .


1972 . Ο Βίλι Μπραντ με 45,8% κέρδισε τους Χριστιανοδημοκράτες που πήραν 44,9% και σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ελεύθερους Δημοκράτες του Βάλτερ Σέελ, που πήραν 8,4%.
1973. Ο υφυπουργός Τύπου του Μαρκεζίνη , Σπυρίδων Ζουρνατζής, ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι οι νεκροί από την καταστολή των διαδηλώσεων  του Πολυτεχνείου ανέρχονταν  σε 11 και οι τραυματίες σε 138.

1977. Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Ανουάρ Σαντάτ έγινε ο πρώτος ηγέτης του αραβικού κόσμου που επισκέφτηκε επίσημα το Ισραήλ. Συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Μεναχέμ Μπέγκιν και μίλησε για διαρκή ειρήνη στην περιοχή.

1979.Στο Ιράν ο Αγιατολάχ Χομεϊνί διέταξε την απελευθέρωση 13 ομήρων από τους κρατούμενους στην αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη επειδή είτε ήσαν γυναίκες είτε Μαύροι.

1985. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν και ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ συναντήθηκαν για πρώτη φορά στη Γενεύη.

1988. Πέθανε η Χριστίνα Ωνάση, κόρη και κληρονόμος του Αριστοτέλη Ωνάση. Ανάθεση των ανακρίσεων σχετικά με την υπόθεση Κοσκωτά στους εφέτες Γ. Σκαρλάτο και Ε. Κρουσταλλάκη. 

1990.Υπογράφηκε στο Παρίσι η Συνθήκη για τα συμβατικά όπλα μεταξύ των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας.Την συνθήκη υπέγραψαν 22 χώρες.

1991. Η συλλογική προεδρία της Γιουγκοσλαβίας από την οποία είχαν αποχωρήσει οι εκπρόσωποι της Κροατίας και της Σλοβενίας αποφάσισε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να τεθούν σε ετοιμότητα διότι ο εμφύλιος πόλεμος ήταν στον ορίζοντα.

1992.Υπογράφηκε η συμφωνία κατάπαυσης πυρός μεταξύ της Γεωργίας και της Αμπχαζίας.


1999 .Ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον επισκέφθηκε για 24 ώρες την Ελλάδα. Στην Κωνσταντινούπολη έληξε η διήμερη σύνοδος του ΟΑΣΕ που ζήτησε  την εξεύρεση πολιτικής λύσης στην Τσετσενία και υιοθέτησε τη  Χάρτα για την ασφάλεια στην Ευρώπη


2009. Στο Βελιγράδι, στη Μονή Ρακόβιτσα, θάφτηκε ο Σέρβος  Πατριάρχης Παύλος. Στην τελευταία του κατοικία τον συνόδευσαν   περισσότερα από 600.000 άτομα.

18 Νοεμβρίου 1940. Μια εικόνα για τις πραγματικες΄πολιτικές και στρατιωτικές διαστάσεις των τότε γεγονότων

18 Νοεμβρίου 1940 . Ο Αδόλφος Χίτλερ δέχτηκε στο Μπέργκχοφ (Ομπερσάλτσμπεργκ) τον γαμπρό του Μουσολίνι και υπουργό Εξωτερικών Γκαλεάτσο Τσιάνο, προκειμένου να συζητήσουν για την Ιταλική εισβολή στην Ελλάδα. 
Ο Χίτλερ, ήταν έξω φρενών με τον Μουσολίνι και τον Τσιάνο, και του είπε ότι η Ιταλία δεν έπρεπε να εκτρέψει τις δυνάμεις της στην Ελλάδα από τη Βόρεια Αφρική, και τόνισε να μην περιμένουν καμιά γερμανική βοήθεια, επειδή για τη Γερμανία υψηλή στρατηγική προτεραιότητα είχε η Βόρεια Αφρική, και όχι η Ελλάδα, και ότι η διάσωση του γοήτρου του Μουσολίνι δεν είχε προτεραιότητα για την Γερμανία.
 Ο Χίτλερ ενημέρωσε τον Τσάνο και για τις συνομιλίες του με τον Μπόρις της Βουλγαρίας και του είπε να μην περιμένουν επίθεση των Βουλγάρων στη Μακεδονία. 
Ο Χίτλερ, «έβρισε» τον Τσιάνο για την ευκαιρία που έδωσαν οι Ιταλοί στους Βρετανούς, να εισέλθουν στην Ελλάδα και να δημιουργήσουν μια αεροπορική βάση στην Αθήνα, από την οποία βρίσκονταν σε απόσταση βολής οι πολύτιμες πετρελαιοπηγές της Ρουμανίας.
 Ο Χίτλερ τόνισε στον Τσιάνο ότι η Ιταλία θα έπρεπε να βρει μόνη της διέξοδο από το φιάσκο, κλείνοντας ακόμη και ειρήνη με τους Έλληνες, και ότι η Γερμανία δεν θα έκανε τίποτα για να διασώσει την εικόνα του Μουσολίνι.
 Ο Χίτλερ που είχε υπόψη του την Έκθεση του Γερμανού Πρέσβη στην Αθήνα πρίγκιπα Φον Έρμπαχ, που διαβιβάστηκε στο Βερολίνο στις 15 Νοεμβρίου 1940, η οποία ευθέως κατηγορούσε την Ιταλία ότι με την επίθεση της κατά της Ελλάδος εξυπηρετούσε τα σχέδια των Άγγλων, και αναγνώριζε και τα ιστορικά δίκαια της Ελλάδος στην Βόρειο Ήπειρο , τόνισε στον Τσιάνο , (με βάση τις πληροφορίες που είχε διαβιβάσε η γερμανική πρεσβεία των Αθηνών), ότι γνώριζε για τα εκατομμύρια λιρέτες που έφαγαν οι άνθρωποί του για να δωροδοκήσουν Έλληνες πολιτικούς και στρατηγούς να μην αντισταθούν στην ιταλική εισβολή.
Τα ίδια περίπου έλεγε και τα αμερικανικό πρακτορείο που μετέδωσε τις φωτογραφίες από τη συνάντηση. 
"German/Italian Relations: Italian Foreign Minister Count Ciano travels to the Obersalzberg for a meeting with Adolf Hitler. It is not a happy meeting. Hitler is irate that the Italians have invaded Greece and thus brought that country into the war. His real concern, though, is always the British. The problem for Hitler with the invasion of Greece is not the failed Italian offensive itself; it is that the Italian/Greek war now has given the British a reason to set up air bases in Greece. This Hitler cannot abide, because they are within range of the Romanian oil fields. Hitler's absolute priority at all times is the protection of the oil fields centered around Ploesti, Romania, because they essentially fuel the entire Wehrmacht and are irreplaceable. The new RAF presence on mainland Greece threatens those oil installations, he tells Ciano. Hitler at this point still is uncertain what to do about Greece: either pledge neutrality, or invade. In particular, he hopes to avoid invading Yugoslavia". Την ίδια ημέρα που ο Τσιάνο μιλούσε με τον Χίτλερ στο Ομπερσάλτσμπεργκ,
 ο Μουσολίνι που αισθανόταν την πολιτική αμφισβήτηση από την αποτυχία της επίθεσης κατά της Ελλάδας και από την αγγλική αιφνιδιαστική επίθεση στον ναύσταθμο του Τάραντα, στις 11Νοεμβρίου , κάλεσε στη Ρώμη στις 18 Νοεμβρίου, όλες της επαρχιακές Επιτροπές του φασιστικού Κόμματος και οργάνωσε μια «λαϊκή συγκέντρωση» στην Πιάτσα Βενέτσια για να «γιορτάσει» τα πέντε χρόνια από την επιβολή οικονομικών κυρώσεων στην Ιταλία, από την Κοινωνία των Εθνών, για την εισβολή στην Αβησσυνία. 

Ο Μουσολίνι μίλησε από το μπαλκόνι του, στο Παλάτσο Βενέτσια, σε μια τραγικά άδεια Πλατεία, που δεν θύμιζε σε τίποτα την παλλαϊκή συγκέντρωση του Ιουνίου. Η ομιλία του μεταδόθηκε από την ιταλική ραδιοφωνία. Για την επίθεση στην Ελλάδα ο Ντούσε υποσχέθηκε στα μέλη του Φασιστικού Κόμματος «Νίκη», και μακροχρόνιο πόλεμο, λέγοντας: « Σας είχα ειπεί ότι θα τσακίσουμε τα νεφρά του Νέγκους. Τώρα με την ίδια απόλυτη βεβαιότητα σας λέγω ότι θα τσακίσουμε τα νεφρά της Ελλάδος. Σε δυο, τρείς ή δώδεκα μήνες, δεν έχει σημασία.
Ο πόλεμος μόλις άρχισε. Έχουμε τα μέσα και τους άνδρες για να συντρίψουμε κάθε ελληνική αντίσταση. Η Αγγλική βοήθεια δεν θα μπορέσει να μας εμποδίσει, ούτε να σώσει τους Έλληνας από την καταστροφή που θέλησαν και που αποδείχθηκαν άξιοι να υποστούν. 
Το να σκεφθή κανείς διαφορετικά η να αμφιβάλλει θα σήμαινε ότι δεν με γνωρίζει. Άπαξ και ξεκινήσω δεν σταματώ πλέον μέχρι το τέλος. 
Τους 372 νεκρούς, τους 1082 τραυματίες, και τους 650 αγνοούμενους κατά την διάρκεια των δέκα πρώτων ημερών του αγώνος εις το Ηπειρωτικό μέτωπο, θα τους εκδικηθούμε».

Ο Μουσολίνι, κατηγόρησε την Ελλάδα, σαν υπεύθυνη για την εισβολή των Ιταλών, επειδή ήταν σύμμαχος της Μεγάλης Βρετανίας, και «ύπουλος εχθρός της Ιταλίας», και απέδωσε την αποτυχία της επίθεσης στην φύση του εδάφους της Πίνδου. 
Ο Μουσολίνι , είπε ότι ο Έλληνας Βασιλιάς ήταν Άγγλος, και η ελληνική πολιτική ηγεσία αγγλόφιλη και ότι το Γερμανικό επιτελείο (και όχι οι Ιταλοί πράκτορες) γνώριζε από τον Μάιο ότι «η Ελλάς είχε προσφέρει στους Αγγλογάλλους όλες τις ναυτικές της βάσεις». 
Για την αποτυχία των επιχειρήσεων στην Ήπειρο δικαιολογήθηκε ότι « τα κακοτράχαλα βουνά της Πίνδου και οι λασπώδεις χαράδρες δεν ήταν πρόσφορο έδαφος δια τον «αστραπιαίο πόλεμο» που ζητούσαν οι αδιόρθωτοι πιστοί της στρατηγικής του γραφείου «που παίζουν με τα σημαιάκια στους χάρτες». 
«Καμία ενέργεια είτε εμού , είτε της κυβερνήσεως μου, δεν αφορούσε σε αστραπιαίο πόλεμο. 
Ούτε ποτέ εγώ σας υποσχέθηκα κάτι τέτοιο . Δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να διαψεύσω όλες τις πληροφορίες της Ελληνικής προπαγάνδας και των αγγλικών μεγαφώνων της», είπε. Το μέγεθος της πολιτικής ήττας του Μουσολίνι φαίνεται από την ανάγκη του να διαψεύσει ότι εκείνος σχεδίασε αστραπιαίο πόλεμο 15 ημερών. 
Ο Μουσολίνι ισχυρίστηκε ακόμα ότι, « οι Έλληνες μισούν την Ιταλία, όπως κανείς άλλος λαός» και ότι «επί του γελοίου αυτού μίσους, στηρίχτηκε η ελληνική πολιτική των τελευταίων ετών», και πρόσθεσε ότι, «το μίσος αυτό εκ πρώτης όψεως φαίνεται ανεξήγητο, είναι όμως γενικό, βαθύ, άσβεστο εις όλας τας τάξεις, εις όλας τας πόλεις, εις τα χωριά, είς τα άνω, εις τα κάτω, παντού! Το γιατί είναι μυστήριο. 
Ίσως, επειδή ο Σανταρόζα έφυγε από το Πεδεμόντιο για να πεθάνει ηρωικά στην Σφακτηρία για την Ελλάδα. Ίσως γιατί ένας Γαριβαλδίνος από το Φορλί,
 ο Αντώνιο Φράττι, επανέλαβε αυτή τη θυσία μετά εβδομήντα έτη πέφτοντας μαχόμενος στο Δομοκό». 
Βέβαια ο Μουσολίνι ξέχασε ότι ο Σανταρόζα δεν ήταν Ιταλός αλλά εβραίος και καρμπονάρος πράκτορας των Άγγλων. Άλλωστε πράκτορας των Άγγλων ήταν και ο ίδιος ο Ντούτσε και ο κομμουνιστής γαμπρός του.

Στο Μέτωπο Μόραβα-Ιβάν , στις 18 Νοεμβρίου, στον χώρο ευθύνης του Γ΄ Σ.Σ., το απόσπασμα Μπεγέτη της IX Μεραρχίας κινήθηκε προς τη Ντάρζα ενώ ταυτόχρονα τµήµατά του κατέλαβαν τα χωριά Ντρένοβο και Μπίγλα. 
Παράλληλα, το πυροβολικό του αποσπάσµατος είχε καταφέρει από τις πρωινές ώρες της 18ης Νοεμβρίου να θέσει υπό τα πυρά του την οδό Ερσέκας – Κορυτσάς καθώς και τους στρατώνες και το αεροδρόµιο της Κορυτσάς. 
Από τη στιγµή που τα περίχωρα της Κορυτσάς και η οδός προς την Ερσέκα τέθηκαν υπό τα πυρά του ελληνικού πυροβολικού, οι ιταλικές δυνάµεις άρχισαν να αποσύρονται από την περιοχή σταδιακά.

 Η I Μεραρχία, επανήλθε στην Ερσέκα διορθώνοντας το σφάλμα της προηγουμένης. Την ίδια ηµέρα, Αλβανός Υπολοχαγός των Ιταλικού Στρατού, που είχε συλληφθεί αιχμάλωτος ανακρινόμενος απεκάλυψε ότι είχε δοθεί εντολή στις ιταλικές δυνάµεις για αποχώρηση από τη γραµµή Χότιτσε – Τσαγκόνι, µε συνέπεια να εκλείψει ο κίνδυνος της επίθεσης ιταλικών τεθωρακισμένων µετά τη διάβαση της στενωπού. Θέλοντας να εκμεταλλευτεί την πληροφορία, ο Τσολάκογλου διέταξε απόσπασµα της XIII Μεραρχίας, που έμπαινε στον αγώνα εκείνη ακριβώς την ημέρα, να επιτεθεί στην κατεύθυνση Καπετσίτσα – κορυφογραµµή Μόραβας – Ζεµλακ και να βρεθεί στα νώτα της διάβασης Τσαγκόνι. Το πρώτο κλιµάκιο των δυνάµεων της Μεραρχίας έφτασε στο Χότσιστε όπου καθηλώθηκε από ισχυρά ιταλικά πυρά χωρίς να έχει καµιά υποστήριξη από πυροβολικό ούτε επαφή µε τη διοίκηση της Μεραρχίας. Το δεύτερο κλιµάκιο του αποσπάσµατος, παρότι δέχτηκε µόνο αεροπορικούς βοµβαρδισµούς αλλά χωρίς να υπάρχει καµία πίεση από τον εχθρό, καταλείφθηκε το μεσημέρι της 18ης Νοεμβρίου, από πανικό και άρχισε να συµπτύσσεται µε πλήρη αταξία. 
Το σύνθηµα για άτακτη υποχώρηση δόθηκε από έναν Υπίατρο και η όλη κατάσταση επηρέασε ψυχολογικά και τον ∆ιοικητή του αποσπάσµατος ο οποίος πίστεψε ότι είχε απολέσει το σύνολο των δυνάµεών του και έχασε τον έλεγχο των τµηµάτων του. Για τα γεγονότα αυτά καταδικάστηκε από στρατοδικείο και αυτοκτόνησε στις 25 ∆εκεµβρίου 1940. Το Γεν. Στρατηγείο απομάκρυνε τους υπευθύνους και ανέθεσε τη διοίκηση της ΧΙΙΙ μεραρχίας στον ίσαμε τότε Αρχηγό πυροβολικού του Σώματος, τον υποστράτηγο Σωτ. Μουτούση. Παράλληλα, το Γενικό Στρατηγείο διέθεσε στο ΤΣ∆Μ τον (Παπαγικό) ∆ιοικητή του ∆΄ Σ.Σ., Αντιστράτηγο Γεώργιο Κοσµά, µε το απαραίτητο επιτελείο , ώστε να αναλάβει τη διοίκηση του αριστερού της διατάξεως του Γ΄ Σ.Σ. στο οποίο ενεργούσαν οι X και XI Μεραρχίες. Η νέα αυτή διοίκηση πήρε τον τίτλο «Οµάς Μεραρχιών Κ».

 Η ελληνική αεροπορία που προσπάθησε να υποστηρίξει την επίθεση των ελληνικών δυνάμεων είχε δυο απώλειες . Ο Επισμηνίας ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΒΑΛΚΑΝΑΣ της 23ης Μοίρας διώξεως με αεροσκάφος PZL ενεπλάκη σε αερομαχία με ιταλικά αεροπλάνα διώξεως στην περιοχή του Ιβάν , βορειοανατολικά της Κορυτσάς. Το αεροσκάφος του ανεφλέγη . Επίσης ο Σμηναγός ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΙΚΩΣΤΑΣ της 22ης Μοίρας Διώξεως με αεροπλάνο PZL, σκοτώθηκε , κατά τη διάρκεια αερομαχίας πάνω από τον περιοχή του Ιβάν. 

Στο χώρο ευθύνης της 8ης Μεραρχίας οι Ιταλοί μετά την κατάληψη του υψώματος του ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ υποχώρησαν σε όλη τη γραμμή και οργανώθηκε αμυντικά στα υψώματα ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΟΥ. Το 15ο Συν/μα κατόπιν σκληρού αγώνος κατέλαβε τα υψωμάτα ΖΑΡΑΒΙΝΑΣ και ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ και τέθηκε σε καταδίωξη του εχθρού προς ΔΕΛΒΕΝΑΚΙ και ΠΟΓΩΝΙΑΝΗ. Στο παραλιακό μέτωπο η Σιένα άρχισε να οπισθοχωρεί προς την Κονίσπολη.


Ένα απίστευτο και μοναδικό γεγονός. Καταδίωξη και σύλληψη τεθωρακισμένου από πεζούς Εύζωνες του 5/42*

*Από το Πολεμικό Ημερόλογιο του εφέδρου επιλοχία Ηλία Γ. Κωστή

"....Την 3ην μ.μ. εμφανίζονται τρία εχθρικά άρματα μάχης ελαφρά επί της Δημοσίας οδού ΔΕΛΒΕΝΑΚΙΟΥ με κατεύθυνση τη ΛΙΜΝΗ ΖΑΡΑΒΙΝΑΣ. Πολυβολούν το δάσος της στενωπού που υπερασπίζει ο 5ος και 6ος Λόχοι μας. Αντιαρματικά δεν έχομεν. Αλλά η εξουδετέρωσίς των επιχειρείται με τον εξής περίεργο και τολμηρό τρόπο.
Διμοιρία του 5ου Λόχου στήνει ενέδραν εκατέρωθεν της οδού που επρόκειτο να περάσουν και σε σημείο που ήταν αδύνατος η στροφή των αλλά και δύσκολος η χρήσις των πολυβόλων των. Βάδιζαν δε πολύ κοντά μεταξύ των. Όταν έφτασαν, οι τσολιάδες εξαπολύουν βροχήν χειροβομβίδων εκ των όπισθεν και πλαγίως με σκοπό την καταστροφήν των ερπιστριών των με αποτέλεσμα τα δύο πρώτα να ακινητοποιηθούν και οι οδηγοί παραδίδονται. Το τρίτο αναπτύσει ταχύτητα και προχωρεί.
Το καταδιώκουν οι στρατιώτες με τα ατομικά των όπλα, πυροβολώντας συνεχώς και άνευ σχεδόν σκοπεύσεως. Μετά απόστασιν 200 περίπου μέτρων εις μίαν στροφήν, το εγκαταλείπει
ο χειριστής του και μπαίνει στο πικνό δάσος. Κυκλώνεται όμως και συλλαμβάνεται κρυμμένος κάτω από ένα πικνό θάμνο σαν λαγός.
Τον οδήγησαν  στο άρμα του και τον έβαλαν να σβήσει την μηχανήν του. Το αν παρεδόθησαν  από φόβο ή λόγω της  καταστροφής των ερπιστριών των, ουδείς ενδιαφέρθει να  διαπιστώσει.

Επί τέλους ύστερα από 21 ημέρες φθάνουν οι ενισχύσεις μας. Ήλθε το ΙΙΙ/36 Τάγμα του 36ου Συν/τος Λαμίας. Παραμένει όμως ως εφεδρεία μέχρι να πάρει το βάπτισμα πυρός. Φαίνεται πολύ ενθουσιασμένο, το ίδιο και μας φέρνει τον ενθουσιασμό, τα χαιρετίσματα και τα συγχαρητήρια του λαού δια τας νίκας μας και πολλά άλλα.
Το ίδιο βράδυ άκουσα τη μελωδία των τραγουδιών της Βέμπο. Τα λόγια μου ήταν γνωστά από γράμματα φίλων και φιλενάδων".


Στις 18 Νοεμβρίου 1940, οι Ιταλοί απάντησαν στην επίθεση που οργάνωσαν και πραγματοποίησαν Σαμιώτες εναντίον του ιταλικού φυλακίου στο Αγαθονήσι, που βρίσκονταν υπό ιταλική κατοχή από το 1911, στις αρχές του ελληνοϊταλικού πολέμου. Τρία ιταλικά πλοία βομβάρδισαν το Τηγάνι (σημ. Πυθαγόρειο), και έξι ιταλικά αεροπλάνα βομβάρδισαν το λιμάνι του Βαθιού (σημ. Σάμος) για περίπου μισή ώρα. Η εφημερίδα ΑΙΓΑΙΟΝ που είχε το ρεπορτάζ έγραφε: «Ερρίφθησαν πολλαί βόμβαι διαφόρων διαστάσεων. Τινές εκ τούτων ήσαν πλέον των 200 κιλών. … Εφονεύθη έν άτομον και ετραυματίσθησαν ελαφρώς δύο άλλα, υπέστησαν δε καταστροφάς οικήματά τινα…. Μερική καταστροφή υπέστη και η οιναποθήκη της Ένωσης Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου (ΕΟΣΣ), στο Τηγάνι». 
Η Ιταλική αεροπορία βομβάρδισε επίσης την Πρέβεζα.

Στην Αθήνα, στις 18 Νοεμβρίου 1940 , στις τέσσερις το απόγευμα έφθασε στον Σταθμό Λαρίσης το πρώτο νοσοκομειακό τρένο, ειδικά διασκευασμένο για τη μεταφορά των τραυματιών. Δεν το είχαν γράψει οι εφημερίδες και δεν είχε ανακοινωθεί από το ραδιόφωνο μέχρι το μεσημέρι. Η είδηση κυκλοφόρησε μετά τις τρεις το απόγευμα και το έμαθαν από στόμα σε στόμα ότι , «φτάνουν οι λαβωμένοι»,. και εκείνοι που δεν είχαν ραδιόφωνο. Η οδός Δηλιγιάννη και η περιοχή μπροστά από τον Σταθμό πλημμύρισε κόσμο. Όταν βγήκαν τα νοσοκομειακά επικράτησε απόλυτη και ευλαβική σιγή για λίγα λεπτά και ακολουθήσε ένα ασυγκράτητο παραλήρημα. 

Ποτέ άλλοτε οι δρόμοι της Αθήνας δεν είδαν τόσο κόσμο, από τις χιλιάδες που ξεχύθηκαν για να προϋπαντήσουν, να ζητωκραυγάσουν και να ενθαρρύνουν τα τραυματισμένα παλικάρια. Δεκάδες χιλιάδες λαού στήθηκαν κατά μήκος των οδών απ’ όπου θα περνούσε η πομπή των ασθενοφόρων. 

Αλλά η κοσμοπλημμύρα απλώθηκε στην Αγίου Κωνσταντίνου, στην Ομόνοια, στη Σταδίου στην πλατεία Συντάγματος και έφτανε μέχρι τα νοσοκομεία στους Αμπελοκήπους και στον Ερυθρό Σταυρό.

Η 18η Νοεμβρίου στην Ιστορία

1095.  Άρχισε  η σύνοδος του Κλερμόν που συγκάλεσε ο Πάπας Ουρβανός Β΄ και η οποία αποφάσισε την Α΄ Σταυροφορία στους Αγίους Τόπους.

1202. Οι  Σταυροφόροι υπό τις εντολές του χορηγού, Δόγη της Βενετίας Ερρίκου Δάνδολου κατέλαβαν, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν το Ζάνταρ. (Τότε Ζάρα)

.

1210. Ο  Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ αφόρισε  τον αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας  Όθωνα Δ

1282. Ο Πάπας Μαρτίνος Δ΄ αφόρισε
τον βασιλιά της Αραγώνας και της Σικελίας Πέτρο Γ λόγω της υποστήριξής του στον Σικελικό Εσπερινό.
Ο Πέτρος που είχε στεφτεί βασιλιάς στη Σαραγόσα, στην τελετή ανακοίνωσε ότι αποποιείται τη φεουδαλική υποτέλεια προς τον Πάπα, την οποία ο πατέρας του είχε δεχθεί.
Ο Πέτρος νυμφεύτηκε την Κωνσταντία Χοενστάουφεν διεκδικήτρια τοθ θρόνου της Σικελίας.
Προηγουμένως είχε αρραβωνιασθεί την Ευδοξία Βατάτζη, κόρη του Θεοδώρου Α' τους Αυτοκράτορα των Ρωμαίων, αλλά
όταν το 1258 απεβίωσε ο Θεόδωρος,
ο Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος, χάλασε το συνοικέσιο και πάντρεψε την Ευδοξία και την αδελφή της με μικροευγενείς , ώστε να είναι ακίνδυνοι στις φιλοδοξίες του.

1302. Ο Πάπας Βονιφάτιος Η΄ εξέδωσε την Παπική Βούλα «Unam sanctam» , σύμφωνα με την οποία, ο εκάστοτε Πάπας είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος του Χριστού επί της Γης.

1583. Οι Ιησουίτες με επικεφαλής τον Ιούλιο Μαντσινέλλι εγκαταστάθηκαν στο Γαλατά και με την υποστήριξη των πρεσβευτών της Γαλλίας και της Βενετίας, πήραν την λατινική εκκλησία , του Saint Benoit.

1601. Έξοδος των Πολιορκημένων Τούρκων υπό τον Τιργιακί Χατζή Μεχμέτ Πασά από το φρούριο της Κανίζα στην Ουγγαρία, κατέληξε σε περιφανή νίκη τους επί του στρατού των Αψβούργων, που αιφνιδιάστηκαν.

1738. Με την υπογραφή της ειρήνης της Βιέννης, ανάμεσα στην Αυστρία και στη Γαλλία τελείωσε ο πόλεμος της πολωνικής διαδοχής. Ο Αύγουστος Γ αναγνωρίστηκε ως βασιλιάς της Πολωνίας και ο υποψηφιος της Γαλλίας, Γάλλος Στανισλάς έλαβε το Δουκάτο της Λωρραίνης που μετά το θάνατό του επέστρεφε στη Γαλλία.

1739 . Η Οθωμανική Αυτοκρατορία με τη Συνθήκη του Βελιγραδίου, ανέκτησε μετά από 21 χρόνια το Βελιγράδι .

1803. Η μάχη του Βερτιέρ στην Αιτή που κατέληξε σε αποφασιστική νίκη των επαναστατών μαύρων κατά των γαλλικών κυβερνητικών δυνάμεων.

1822. Οι Κρήτες οπλαρχηγοί απέκρουσαν την απόπειρα των Τούρκων υπό των Χασάν Πασά να καταλάβουν το Οροπέδιο του Λασιθίου. 

1823. 18/30 Νοεμβρίου .Ο Κίτσος Τζαβέλλας, έλυσε την πολιορκία του Αιτωλικού, αφού, επί κεφαλής 300 ανδρών, έστησε ενέδρα στη θέση Σκαλί, στο δρόμο από το Αιτωλικό για το Μεσολόγγι, και σκότωσε 350 Τούρκους που αποτελούσαν τήν εμπροσθοφυλακών του Μουσταή πασσά .Οι Τούρκοι έλυσαν την πολιορκία κι αποσύρθηκαν στον Ασπροποτάμο. Οι Έλληνες, επέστρεψαν στο Μεσολόγγι, «φέροντες 130 κεφαλάς, 195 τυφέκια, 160 πιστόλια, διάφορα άλλα όπλα και πολλά ενδύματα»
.
1826. Άρχισε  η πολυήμερη μάχη της Αράχωβας.

1863. Ο βασιλιάς της Δανίας Χριστιανός Θ΄  υπέγραψε το σύνταγμα του Νοεμβρίου με το οποίο το Σλέσβιχ έγινε τμήμα της Δανίας κατά παράβαση του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου και η  Γερμανική Συνομοσπονδία αποφάσισε να κηρύξει  τον πόλεμο στη Δανία.

1876. Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία ανέλαβαν τη διαχείριση του χρέους της Αίγυπτου, η οποία κήρυξε πτώχευση.

1905. Υπεγράφη συνθήκη Ιαπωνίας- Κορέας, σύμφωνα με την οποία η Κορέα δεν είχε δικαίωμα να ασκεί τη δική της εξωτερική πολιτική.

1912 . Εκδηλώθηκε επιδημία χολέρας στην Κωνσταντινούπολη. Οι Βούλγαροι νίκησαν τους Τούρκους στη μάχη των Μερών, (Τσαλτάτζα), 65 χιλιόμετρα από την Κωνσταντινούπολη, και κατέλαβαν την πόλη. Την ίδια μέρα έληξε η νικηφόρα για τους Σέρβους μάχη του Μοναστηρίου.

1914. Στο ανατολικό μέτωπο, τα γερμανικά στρατεύματα διέσπασαν τις ρωσικές γραμμές στην περιοχή του Κούτνο. Η γαλλική κυβέρνηση επέστρεψε στο Παρίσι. Έληξε  η πρώτη μάχη του Υπρ. 

1916. Την 5/18 Νοεμβρίου έληξε η μάχη του Σομ, η οποία είχε αρχίσει την 1η Ιουλίου 1916. 18 Νοεμβρίου/1 Δεκεμβρίου. Οι Ελληνικοί Εσπερινοί .Ο Γάλλος αντιναύαρχος Λουί Νταρτίζ ντε Φουρνέ αποβιβάστηκε στον Πειραιά επικεφαλής γαλλο-βρετανικού εκστρατευτικού σώματος δυνάμεως 3.000 ανδρών, τους οποίους αντιμετώπισαν οι Επίστρατοί του Ιωάννη Μεταξά. Ταυτοχρόνως, τα ευρισκόμενα στο Φάληρον αγγλικά καί γαλλικά πολεμικά βομβάρδιζαν τις συνοικίες των Αθηνών. Μετά από μια ολόκληρη ημέρα οδομαχιών, συμφωνήθηκε ανακωχή. Οι αγγλογάλλοι είχαν 195 νεκρούς και περί τους 200 τραυματίες .
Οι Επίστρατοι είχαν 30 νεκρούς και 52 τραυματίες. Την αποχώρηση των «συμμάχων» ακολούθησε, τριήμερο επιθέσεων κατά των αγγλόφιλων βενιζελικών της Αθήνας. Οι αγγλογάλλοι προχώρησαν στον ναυτικό αποκλεισμό των ελληνικών παραλίων, προκαλώντας λιμό στην Πελοπόννησο.

1917. Στη Μόσχα, στις 5/18 Νοεμβρίου ,μετά από κλήρωση, ανεδείχθη Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών ο Μητροπολίτης Τύχων.


1918. Το λετονικό Λαϊκό Συμβούλιο ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Λετονίας από τη Σοβιετική Ρωσία.  Στο Ομσκ στασίασε η φρουρά των Κοζάκων συνέλαβε τους εκπροσώπους της Προσωρινής Κυβέρνησης και αναγνώρισε ως αρχηγό του Ρωσικού Κράτους. το ναύαρχο Κολτσάκ, Την ίδια ημέρα τα γερμανικά στρατευμάτων εκκένωσαν τη Γαλλία. και το Βέλγιο. Ο Βελγικός στρατός εισήλθε στις Βρυξέλλες και την Αμβέρσα. 

1922 . Η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας εξέλεξε ως Χαλίφη, τον εξάδελφό του απομακρυθέντος Σουλτάνου Μωάμεθ ΣΤ, Αμπντούλ Μετζίτ Β΄, ο οποίος αρνήθηκε τον τίτλο του Σουλτάνου. 

1923 . Μετά το πραξικόπημα της 9ης του Ιουνίου, που ανέτρεψε την κυβέρνηση της Αγροτικής Εθνικής Ένωσης του Αλεξάνταρ Σταμπολίνσκι ,οι διοργανωτές του, από τη «Στρατιωτική Ένωση» και της «Λαϊκή Συμμαχία», δημιούργησαν την «Δημοκρατική Συμμαχία», η οποία στις εκλογές της 18ης Νοεμβρίου 1923, κέρδισε 200 από τις 247 έδρες. Η προσέλευση των ψηφοφόρων ήταν 86,2%.

1926. Ο Ιρλανδός Τζορτζ Μπέρναρντ Σο αρνείται να παραλάβει το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας με τη δήλωση: «Μπορώ να συγχωρήσω τον Άλφρεντ Νομπέλ για την εφεύρεση του δυναμίτη αλλά μόνο ένα ανθρώπινο τέρας θα μπορούσε να εφεύρει τα Βραβεία Νόμπελ»!

1937. Η σφαγή των Αλάουιτών και των Κούρδων στην Επαρχία Ντερσίμ. 12000 νεκροί και 13000 εκτοπισμένοι. Στο Ντέρσιμ δεν υπήρξε εξέγερση. Εφαρμόστηκε μια συστηματική και σχεδιασμένη σφαγή, που την σχεδίασε προσωπικά ο Ατατούρκ.

1936.  Η  Γερμανία του Αδόλφου Χίτλερ και η Ιταλία του Μπενίτο Μουσολίνι αναγνώρισαν τη κυβέρνηση του  στρατηγού Φρανθίσκο Φράνκο.



1938. Ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς αναχώρησε για την Τουρκία, προκειμένου να παραστεί στην κηδεία του Κεμάλ Ατατούρκ.
1939. Στη Γερμανία, το Ράιχ επέβαλε 10ωρη καθημερινή εργασία.
1940 . Ο Αδόλφος Χίτλερ δέχτηκε στο Μπέργκχοφ τον Ιταλό υπουργό Εξωτερικών Γκαλεάτσο Τσιάνο προκειμένου να συζητήσουν την Ιταλική εισβολή στην Ελλάδα. Ο Χίτλερ είπε στον Τσιάνο ότι η Ιταλία δεν έπρεπε να εκτρέψει τις δυνάμεις της από τη Βόρεια Αφρική, που είχε υψηλή στρατηγική προτεραιότητα, στην Ελλάδα, τον κατηγόρησε επειδή έδωσαν ευκαιρία για στους Βρετανούς να μπουν στην Ελλάδα και να δημιουργήσουν μια αεροπορική βάση στην Αθήνα, από την οποία βρίσκονταν σε απόσταση βολής οι πολύτιμες πετρελαιοπηγές της Ρουμανίας, και του τόνισε ότι η Ιταλία θα έπρεπε να βρει μόνη της διέξοδο από το φιάσκο, κλείνοντας ακόμη και ειρήνη με τους Έλληνες, και ότι η Γερμανία δεν θα έκανε τίποτα για να διασώσει την εικόνα του Μουσολίνι. Ο Χίτλερ είχε υπόψη του την Έκθεση του Γερμανού Πρέσβη στην Αθήνα πρίγκιπας Φον Έρμπαχ που διαβιβάστηκε στο Βερολίνο στις 15 Νοεμβρίου 1940, με την οποία ευθέως κατηγορούσε την Ιταλία ότι με την επίθεση της κατά της Ελλάδος εξυπηρετούσε τα σχέδια των Άγγλων, και αναγνώριζε και τα ιστορικά δίκαια της Ελλάδος στην Βόρειο Ήπειρο. Στο Μέτωπο Μόραβα-Ιβάν το πυροβολικό του αποσπάσµατος Μπεγέτη, από τις πρωινές ώρες της 18ης Νοεµβρίου βομβάρδιζε την οδό Ερσέκα – Κορυτσά καθώς και τους στρατώνες και το αεροδρόµιο της Κορυτσάς. Από τη στιγµή που τα περίχωρα της Κορυτσάς και η οδός προς την Ερσέκα τέθηκαν υπό τα πυρά του ελληνικού πυροβολικού, οι ιταλικές δυνάµεις άρχισαν να αποσύρονται από την περιοχή σταδιακά. Παράλληλα, ο Παπάγος έστειλε τον δικό του Αντιστράτηγο Γεώργιο Κοσµά για να αναλάβει τη διοίκηση του αριστερού της διατάξεως του Γ΄ Σώματος στο οποίο ενεργούσαν οι Μεραρχίες X και XI .
Η Ιταλική αεροπορία βομβάρδισε την Πρέβεζα.

1943 .Τετρακόσια σαράντα αεροσκάφη της ΡΑΦ βομβάρδισαν το Βερολίνο χωρίς όμως να προκαλέσουν εκτεταμένες καταστροφές. Σκοτώθηκαν 131 άμαχοι.
Η ΡΑΦ έχασε εννέα αεροσκάφη και 53 μέλη πληρωμάτων.

1945. Στη Βουλγαρία έγιναν εκλογές με ενιαίο ψηφοδέλτιο. Το Πατριωτικό Μέτωπο, στο οποίο μετείχαν, το Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας, η Βουλγαρική Αγροτική Εθνική Ένωση, το Ζβενό, το Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό κόμμα και το Ριζοσπαστικό Δημοκρατικό κόμμα , πήρε 3,005,983 ψήφους η το 88.1% και κέρδισε τις 275 από τις 276 έδρες. Οι 94 ήσαν Κομμουνιστές.
Οι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης πήραν 404,482 ψήφους και εκλέχτηκε ένας, ενώ Υπήρχαν 455,000 Άκυρα και λευκά ψηφοδέλτια. Την ίδια ημέρα ξεκίνησε η κρίση του Αζερμπαϊτζάν με την εξέγερση που οργανώθηκε από τους κομμουνιστές, ενώ στην Πορτογαλία το κόμμα «Εθνική Ένωση» του Σαλαζάρ κέρδισε και τις 120 έδρες της Βουλής.


1955. Η ΕΟΚΑ κήρυξε την κύρια εξόρμηση με τον κωδικό «Προς τη Νίκη», που περιλάμβανε ενέδρες και ένοπλες επιθέσεις εναντίον των αγγλικών αποικιακών στρατευμάτων.
Στο Μιτσερό, επίθεση από 13 άνδρες της αντάρτικης ομάδας Πιτσιλιάς υπό τον Ρένο Κυριακίδη. Ακολούθησε μάχη επί 15 λεπτά με νεκρούς και τραυματίες Άγγλους στρατιώτες. Τραυματίστηκε ελαφρά ο Ρένος Κυριακίδης.

1958. Στην Κύπρο, οι άγγλοι σκότωσαν τον αγρότη Γιακουμή Αναστάση στο χωριό Χάρκεια, καί το Χριστόδουλο Καννάουρο στην Κυπερούντα.

1960 . Κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων νομοσχέδιο για την ασφάλιση των αγροτών, που προέβλεπε παροχή σύνταξης γήρατος από την 1η Ιουλίου του 1962 για τους άνω των 65 ετών αγρότες, και την υποχρεωτική ασφάλιση από την 1η Ιανουαρίου του 1961 της γεωργικής παραγωγής από χαλάζι και παγετό.

1961 . Ο πρόεδρος Κέννεντυ διέταξε την αποστολή 18.000 στρατιωτικών σύμβουλων στο Νότιο Βιετνάμ.

1964 . Έκρηξη νάρκης κατά τον επίσημο εορτασμός στον Γοργοπόταμο για την ανατίναξη της ομώνυμης γέφυρας το 1942, προκάλεσε τον θάνατο 13 ανθρώπων και τον τραυματισμό 45.

1967 .Στις 18 Νοεμβρίου, στις 10 το πρωί, ο Γρίβας αναχώρησε από το αεροδρόμιο Λευκωσίας με προορισμό την Αθήνα, με εισιτήριο μονής διαδρομής. Τουρκικά μαχητικά έκαναν χαμηλές υπερπτήσεις πάνω από την Κύπρο. Στο Ηνωμένο Βασίλειο , η κυβέρνηση των Εργατικών υποτίμησε τη στερλίνα κατά 14% και το βασικό επιτόκιο της Κεντρικής Τράπεζας πήγε στο 8% .

1976. Μεταπολίτευση στην Ισπανία, έπειτα από 37 χρόνια δικτατορίας των Φρακινστών.

1977. Ο Ανουάρ Σαντάτ επισκεφθηκε το Ισραήλ και μίλησε στην Κνεσέτ.

1978. Ομαδική αυτοκτονία από τους πιστούς της αίρεσης του Αμερικανού πάστορα Τζιμς Τζόουνς, στη Τζόουνστάουν στη ζούγκλα της Γουιάνα. Ανάμεσα στους 913 νεκρούς είναι και 276 παιδιά. Λίγες ώρες αργότερα μέλη της αίρεσης δολοφονούν το μέλος του κογκρέσου Λίο Τζέι Ράιαν.

1983.Υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας με 13 ψήφους υπέρ, μίαν εναντίον από το Πακιστάν και με αποχή της Ιορδανίας το Ψήφισμα 541/1983 , που αποδοκίμασε τη Διακήρυξη των τουρκοκυπριακών αρχών για την απόσχιση τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας με την δημιουργία της ΤΔΒΚ και Θεωρεί την πιο πάνω διακήρυξη ως νομικά άκυρη και ζητά την ανάκληση της. Το Συμβούλιο ζήτησε την επείγουσα και αποτελεσματική εφαρμογή των ψηφισμάτων 365 (1974) και 367 (1975).

1989. Η αντιπολίτευση της Βουλγαρίας πραγματοποίησε το πρώτο μαζικό συλλαλητήριο της στην πλατεία του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι.


1990 Στη Ρουμανία, το Κομμουνιστικό Κόμμα μετονομάστηκε σε Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα. Οι πρώτες γενικές εκλογές στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Ο Πρόεδρος της Προεδρίας έγινε ο Αλίγα Ιζετμπέκοβιτς, που επικράτησε του Φίκερτ Άμπντιτς. Πρόεδρος της Βουλής ε έγινε ο Μομτσίλο Κράισνικ του SDS, και Πρωθυπουργός από την Κροατική HDZ. Αυτός ο συνασπισμός επέζησε μέχρι τον Απρίλιο του 1992.
 
1991.  Μετα από 87 ημέρες πολιορκίας κατελήφθη το Βούκοβαρ από τον JNA και τον Άρκάν. Ο Μάτε Μπόμπαν ανακήρυξε Κροατικό κράτος στη δυτική Ερζεγοβίνη. Το κοινοβούλιο της πΓΔΜ υιοθέτησε σύνταγμα, και η πρώην Γιουγκοσλαβική δημοκρατία έγινε ανεξάρτητο κράτος στα υφιστάμενα διοικητικά όρια. Από τα 120 μέλη της Βουλής ψήφισαν υπέρ τα 92.

2003.Το Δικαστήριο της Χάγης παρουσίασε το κατηγορητήριο εναντίον του πρώην ηγέτη της Δημοκρατίας της Σερβικής Κράινα Μίλαν Μπάμπιτς.

2004.Η Ρωσία επικύρωσε επίσημα το Πρωτόκολλο του Κιότο. Ο Πρόεδρος της Τσεχίας Βάτσλαβ Κλάους υπέγραψε το νόμο για την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας.

Χθες έριξα «μαύρο» σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την «μαύρη» επέτειο

«Επιδιορθώσεις»

Σήμερα θα διαβάσετε σε διαφόρους ανιστόρητους και αγεωγράφητους που αλληλοαντιγράφονται ότι στις 16 Νοεμβρίου 1825, "Οι Έλληνες, υπό τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, νίκησαν τους Τουρκαλβανούς, υπό τους μπέηδες Μουστά και Καριοφίλ, στην Μονή Δομνούς"

Η Μονή είναι του Οσίου Σεραφείμ Δομβούς και η μάχη έγινε το 1826.

Ο ΤΟΡΚΟΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Από τον Ρωσοαγγλογάλλο των Φιλογένών, που γράφτηκε το 1806. Αφιερωμένο στον Ισλαμολάγνο «τράγο» Ηλείας :

 «Να έχετε, τέκνα την ευχήν μου, κι ακούσατε την απόκρισίν μου:
 Εγώ τον ζυγόν δεν τον γνωρίζω, ούτε ξεύρω να τον νοματίζω.
 Τρώγω πίνω, ψάλλω με ευθυμίαν, δεν δοκιμάζω την τυραννίαν. Τότε υποφέρω αδημονίαν, όταν με βλάπτουν στην επαρχίαν. 
Αυτή του Τούρκου η τυραννία σε μένα είναι ζωή μακαρία. 
Το ράσον τούτο αφού εφόρεσα, ζυγόν κανένα εγώ δεν εγνώρισα. 
Δύο ποθώ, ναι, μα τες εικόνες, άσπρα πολλά και καλές κοκόνες. 
Περί δε της Ελλάδος, που λέτε, ολίγον με μέλει, αν τυραννιέται. 
Αν βαστάζη χωρίς να στενάζη, όλες τις αμαρτίες εβγάζει.
 Ημείς πάντα τους ξομολογούμεν, εις τα ψυχικά τους νουθετούμεν, πίστιν να έχουν στον βασιλέα και σέβας εις τον αρχιερέα, 
στον Τούρκον τ' άσπρα να μη λυπούνται, τι την ψυχήν των τότ' ωφελούνται. και αρχιερέων παρρησίες, και παπάδων πολλές λειτουργίες, 

Ο πνευματικός τους διορίζει πως πρέπει καθείς να δευτερίζη. Αυτοί άρχισαν να παρακούσι, κι όλοι λευθερίαν φρονούσι. 
Δια τούτο κ' ημείς συμφωνούμεν, ομού με Τούρκους και τους βαρούμεν, επειδή όλοι μας το θεωρούμεν πως θέλει λείψει ό,τι βαστούμεν. Χριστός, μας λέγουν, θέλει λευθερίην ημείς δ' έχομεν το δεσμείν και λύειν. 
Με θλίβει η μικρή επαρχία, ελπίζω δ' άλλην, πλέον πλουσία. έχω πασάδες και τους ελτζήδες, και είναι σίγουρες αι ελπίδες. 
Και οι κοκόνες είναι μέγα θαύμα, ευκολύνουν γαρ το κάθε πράγμα».

ΥΓ. Οι Ισλαμολάτρης Τουρκομητροπολίτης Ηλείας, γιατί δεν προσέφερε τη Μονή Πορετσού για την στέγαση  ορθόδοξων χριστιανών αστέγων;

Η πολιτική ορθότητα «μπλόκαρε» την Ελεύθερη Τηλεόραση...

Αγαπητοί φίλοι της «Ελεύθερης Τηλεόρασης» θέλουμε να σας πληροφορήσουμε ότι το You Tube για ασήμαντη αφορμή «μπλόκαρε» για μία εβδομάδα το διαδικτυακό μας κανάλι, και έτσι προς το παρόν δεν θα μπορούν να μεταδίδονται νέες εκπομπές. Επειδή γνωρίζουμε ότι αυτό θα συνεχιστεί, (όπως παλαιότερα είχε συμβεί και με άλλα πατριωτικά κανάλια) στα πλαίσια της «πολιτικής ορθότητας», εντός των επομένων ημερών θα σας ανακοινώσουμε νέες πλατφόρμες μέσα από τις οποίες θα μπορείτε να παρακολουθείτε τις εκπομπές μας. Δυστυχώς στους καιρούς που ζούμε οι πατριωτικές φωνές αντίστασης που στόχος τους είναι το καλό της Ελλάδος διώκονται με όλους τους τρόπους, όμως εμείς δεν θα παραδώσουμε τα «όπλα». Μείνετε συντονισμένοι....
 Διαβάστε περισσότερα www.elkosmos.gr

Η 19η ημέρα του Πολέμου του 1940

Στο Μέτωπο του Γ Σώματος Στρατού, το «Απόσπασµα Μπεγέτη» της 9ης Μεραρχίας, υποστηριζόµενο με πυρά πυροβολικού, μετά από ολοήµερο σκληρό αγώνα κατέλαβε τα υψώµατα 1259 και 1271 , συλλαµβάνοντας αιχμαλωτους 
11 Ιταλούς αξιωµατικούς και 250 οπλίτες µαζί µε άφθονο πολεµικό υλικό. Νοτιότερα, η 10η Μεραρχία , κατάφερε να ολοκληρώσει την κατάληψη του
υψ. Μπαταρός και να προωθηθεί δυόµιση χιλιόµετρα δυτικά του χωριού Νικολίτσε, από όπου µπορούσε να ελέγχει τη διάβαση της Ντάρζας.

Ο Γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα, πρίγκιπας φον Έρμπαχ, βάσει της οδηγίας 18 του Φύρερ, διαβίβασε στο Βερολίνο φιλελληνική απόρρητη έκθεση για τον ελληνοιταλικό πόλεμο στην οποία τόνιζε:

«Ο Μεταξάς έδωσε την μόνη απάντηση την οποία θα μπορούσε να δώσει, δηλαδή να θεωρήσει το τελεσίγραφο ως κήρυξη πολέμου…Ο Μεταξάς μπορεί δικαίως να ισχυρισθεί ότι με τον βιβλικό τρόπο με τον οποίο μίλησε, εκπροσώπησε και τον τελευταίο λούστρο της Αθήνας. Οι κληθέντες υπό τα όπλα άνδρες έφταναν το πρώτο πρωί της επιστράτευσης στα κέντρα κατά πυκνές ομάδες. Μπορούσε κανείς να παρατηρήσει απερίγραπτες σκηνές ενθουσιασμού στα κέντρα αυτά και μάλιστα ενθουσιασμού από τον οποίο έλειπε κάθε νότιος θεατρινισμός και κάθε συναισθηματική επιπολαιότητα. Μεταξύ των εκατοντάδων που είχαν ντυθεί στο χακί και τους οποίους είδα με τα μάτια μου, μόνο έναν είδα δακρυσμένο. Αποχαιρετούσε τους γονείς του που είχαν έλθει ως τον στρατώνα και έφευγε για το μέτωπο. Ο πατέρας του, ένας χωρικός, του έδωσε το χέρι και τον άκουσα να του λέει : «Μην κλαις. Αποφάσισε ήσυχα ότι θα σκοτωθείς. Αν πεθάνεις, επειδή δεν έχω άλλο παιδί, θα πάρω εγώ τη θέση σου στο μέτωπο». Παρόμοιες ιστορίες ακούγονται παντού στους δρόμους, όλες αυθόρμητες. Αν οι Ιταλοί είχαν στηρίξει τις πληροφορίες τους σε ανάλογες μικρές ιστορίες του λαού και δεν βασιζόταν στις «βόμβες» των πρακτόρων τους, δεν θα είχαν υποστεί τόσες εκπλήξεις από τη στάση των Ελλήνων. Δεκατέσσερις μέρες μετά την έναρξη του πολέμου η ατμόσφαιρα ενθουσιασμού εξακολουθεί να υπάρχει στην Αθήνα. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ο λαός χαρακτηρίζει αυτόν τον πόλεμο ως δικό του πόλεμο και κατέχεται από το αίσθημα ότι αγωνιζόμενος υπηρετεί το Δίκαιο. Για ένα φτωχό λαό, ο οποίος μόλις πριν από 100 έτη θυσιάστηκε σύσσωμος και προτίμησε την πλήρη αθλιότητα προκειμένου να ζήσει ελεύθερος, η εθνική του ανεξαρτησία, όσο και αν αυτό φαίνεται άποψη αναχρονιστική, δεν είναι έννοια χωρίς περιεχόμενο, ιδιαίτερα απέναντι σε έναν εχθρό όπως οι Ιταλοί».

Στον τομεα ευθύνης του ΤΣΔΜ , συνεχίστηκε η επίθεση προς την Κορυτσά. Τα ελληνικά τμήματα πήρανε το χωριό Πολιόσκα, στα δυτικά τού Δεβόλη.
Ο Στρατηγός Σοντού διέταξε τις ιταλικές δυνάμεις της Κορυτσάς να αντισταθούν µέχρις εσχάτων διότι «διακυβευόταν η τιµή της Ιταλίας».

Η ελληνική αεροπορία υποστήριξε όσο μπορούσε την επίθεση και είχε απώλειες. Οι Ιταλοί κατέρριψαν ένα Fairey Battle της 33ης Μοίρας Βομβαρδισμού και χάθηκε το τριμελές του πλήρωμα. 
Ο Ανθυποσμηναγός ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΡΑΒΙΓΓΙΔΗΣ ο Επισμηνίας ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΑΡΝΙΔΗΣ και ο Ανθυποσμηναγός ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΚΟΝΤΙΔΗΣ . Επίσης σκοτώθηκε ο Ανθυποσμηναγός ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΠΑΠΠΑΣ που τραυματίστηκε από τα αντιαεροπορικά πυρά και πέθανε από αιμορραγία, στη διάρκεια της πτήσης ενώ το αεροσκάφος επέστρεψε στη βάση του με ελαφρές ζημιές, οδηγούμενο από το χειριστή του Δημήτριο Πιτσίκα. Απωλέστηκε και ένα δικινητήριο Potez 633 της 31ης Μοίρας Βομβαρδισμού που χτυπήθηκε όμως από φίλια αντιαεροπορικά πυρά και φλεγόμενο κατέπεσε νότια του χωριού Μεσοχωρίου και σκοτώθηκε ο Ανθυποσμηναγός ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΟΒΑΤΖΗΣ.

Η 15η Νοεμβρίου στην Ιστορία

565. Ο Ιουστίνος Β΄ διαδέχθηκε τον αποθανόντα θείο του, Ιουστινιανό Α', στο θρόνο της Κωνσταντινούπολης.

1028. Πέθανε ο Κωνσταντίνος Η΄ και τον διαδέχτηκε ο πατρίκιος. Ρωμανός Γ΄
 ο Αργυρός ή Αργυρόπουλος, ο οποίος στις 12 Νοεμβρίου είχε χωρίσει τη σύζυγο του και είχε παντρευτεί τη 48χρονη πορφυρογέννητη Ζωή.

1315. Μάχη του Μοργκάρτεν: Μια δύναμη
1.500 ανδρών της Ελβετικής Συνομοσπονδίας
υπό τον Βέρνερ Στάουφάχερ εξόντωσε
σε ενέδρα στο πέρασμα Μοργκάρτεν,
στη λίμνη «Ägerisee»,το στρατό του δούκα της Αυστρίας. Λεοπόλδου Α'.
Έτσι εδραιώθηκε η Λίγκα των Τριών καντονιών , που αποτέλεσε τον πυρήνα της σύγχρονης Ελβετίας.
Στη μάχη μετειχε και ο Γουλιέλμος Τέλλος.

1325. Στην Ιταλία οι Γιβελίνοι της Μοδένα υπό τον Πασσερίνο Μπονακόλσι νικήσαν τους Γουέλφους της Μπολόνια στην πολύνεκρη μάχη του Ζαπολίνο. Στη μάχη μετείχαν 4000 Ιππέις και 35,000 πεζοί και σκοτώθηκαν περισσότεροι από 2000 και από τα δυο πλευρές. H αφορμή της σύγκρουσης ήταν η κλοπή ενός κουβά.

1356. Ο  Σιμόν Μποκανέγκρα εκλέχτηκε  για δεύτερη φορά  Δόγης της Γένοβας. 

1458. Το σχίσμα ανάμεσα στη Μητρόπολη Κιέβου που υποτάχθηκε στον Μέγα Δούκα της Λιθουανίας Καζιμίρ ως Μητρόπολη Κιέβου, Γαλικίας και Πάσης Ρωσίας, και στη Μητρόπολη Μόσχας και πάσης Ρωσίας.

1631. Κατάληψη της Πράγας από το Στρατό της Σαξωνίας κατά τα τριακονταετή Πόλεμο.

1705. Η Μάχη της Ζίμπου στην Τρανσυλβανίας, ανάμεσα στους Αυστριακούς και τους Ούγγρους που έληξε με την ήττα των εξεγερμένων Ούγγρων. Με τον στρατό των Αψβούργων συνέπραξαν, Δανοί Σέρβοι και Κροάτες ενώ με τους Ούγγρους είχε συμμαχήσει ο Λουδοβίκος 14ος.

1796. Κατά τον Πρώτο Συνασπισμό κατά της Γαλλικής Επανάστασης άρχισε η μάχη για τη Γέφυρα του Αρκολ στη Βορειοανατολική Ιταλία.Την 15 Νοεμβρίου 1796 ο Ούγγρος στρατηγός των Αυστριακών Ιωσήφ Αλβίντζι οδήγησε 60.000 άνδρες εναντίον του Ναπολέοντα ο οποίος διέθετε 36.000 .
Στις 17 Νοεμβρίου, ο Ναπολέων υπερφαλάγγισε τους Αυστριακούς και τους ανάγκασε να υποχωρήσουν. Τότε ανακηρύχτηκε η Βόρεια Ιταλική Δημοκρατία ως θυγατρική της Γαλλικής Δημοκρατίας.

1812. Μετά την αναχώρηση του από τη Μόσχα στις 6/18 Οκτωβρίου,
ο Ναπολέων με το κύριο σώμα της μεγάλης Στρατιάς έφθασε στην πλησιέστερη βάση ανεφοδιασμού στο Σμολένσκ 22 μέρες μετά, στις
28 Οκτωβρίου -9 Νοεμβρίου.
Στις 31 Οκτωβρίου/12 Νοεμβρίου, διέταξε την τμηματική αναχώρηση σωμάτων προς το Μίνσκ. Ο ίδιος και η φρουρά του, εγκατέλειψαν το Σμολένσκ στις 14 Νοεμβρίου.
Στις 3 /15 -6 /18 Νοεμβρίου, με θερμοκρασίες κάτω του μηδενός,
άρχισαν οι τετραήμερες μάχες του Κράσνοι, (45 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Σμολένσκ) , μεταξύ της υποχωρούσης Μεγάλης Στρατιάς υπό τη διοίκηση του Ναπολέοντα και του ρωσικού στρατού υπό τις διαταγές του Μιχαήλ Κουτούζοφ . Οι Μάχες στο Κράσνοι, προκάλεσαν μεγάλες απώλειες στους Γάλλους. 13.000 νεκρούς και 26.000 αιχμάλωτους. Παρά την επιτυχία του Ναπολέοντα να διασώσει περίπου 40.000 άνδρες η Μεγάλη Στρατιά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει 116 από τα 228 πυροβόλα της και όλα τα εφόδια της.
Οι Ρώσοι έχασαν μόνο 5000 άνδρες.
Στις μάχες αυτές ο Ναπολέων ανακήρυξε τον στρατάρχη Μισέλ Νεΰ ως τον πιο γενναίο των γενναίων λόγω της αντίστασης του στην άγρια ρωσική επίθεση.

1818. Έληξε το συνέδριο του Άαχεν με την επισημοποίηση της Πενταρχίας. (Ρωσία, Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστρία, Πρωσία και Γαλλία).


1848. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1848, ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος Δ΄ διέταξε το στρατό να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση, και διέταξε τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το επαναστατημένο Βερολίνο στο Βρανδεμβούργο. Στη Ρώμη, δολοφονήθηκε με μαχαίρι ,στα σκαλιά  της Καγκελαρίας  ο πρωθυπουργός το Παπικού Κράτους Πελεγκρίνο Ρόσσι .

1859 . Έγιναν στην Αθήνα τα «Ολύμπια», η πρώτη προσπάθεια αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. 

1863. Μετά τον απροσδόκητο θάνατο του βασιλιά της Δανίας Φρειδερίκου Ζ, ο πρίγκιπας των Γκλύξμπουργκ ανέβηκε στο θρόνο ως Χριστιανός Θ. 

1884. Το Σάββατο, 15 Νοεμβρίου, άρχισε στην επίσημη κατοικία του Βίσμαρκ στην Βίλχελμστρασε Διάσκεψη του Βερολίνου, η οποία ενέκρινε τον διαμοιρασμό της αφρικανικής ηπείρου μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών. Συμμετείχαν εκτός της Γερμανίας , η Αυστρο-Ουγγαρία, το Βέλγιο, η Δανία, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Σουηδία και η Νορβηγία , η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

 1889. Στρατιωτικό πραξικόπημα στη Βραζιλία κήρυξε τη δημοκρατία. 

1905 . Εκτελέστηκαν στη Σεβαστούπολη οι στασιαστές του Θωρηκτού Ποτέμκιν. 

1912 . Στην Ρωσία άρχισαν οι εργασίες της IV Κρατικής Δούμας. 

1917. Οι Μπολσεβίκοι εξέδωσαν το διάταγμα για την αποστράτευση του αυτοκρατορικού Στρατού. 

1920. Πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη η Γενική Συνέλευση της Κοινωνίας των Εθνών. Έγινε έπαρση των σημασιών 41 χωρών. Το Ντάντσιχ, (τώρα Γκντανσκ) αυτό-ανακηρύχθηκε ως ελεύθερη πόλη.

 1922. Στις 7.15 π.μ. της 15ης/28ης Νοεμβρίο, ο Πρόεδρος του Έκτακτου Στρατοδικείου που δίκασε τους 6 , στρατηγός Αλέξανδρος Οθωναίος διάβασε την ετυμηγορία: «Εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Β' το Έκτακτον Στρατοδικείον συσκεφθέν κατα νόμον, κηρύσσει παμψηφεί τους μεν Γεώργιον Χατζανέστην, Δημήτριον Γούναρην, Νικόλαον Στράτον, Πέτρον Πρωτοπαπαδάκην, Γεώργιον Μπαλτατζήν και Νικόλαον Θεοτόκην εις την ποινήν του Θανάτου. Τους δε Μιχαήλ Γούδαν και Ξενοφώντα Στρατηγόν εις την ποινήν των ισοβίων δεσμών. Διατάσσει την στρατιωτικήν καθαίρεσιν των Γεωργίου Χατζανέστη, αρχιστρατήγου, Ξενοφώντος Στρατηγού, υποστρατήγου και Μιχαήλ Γούδα, υποναυάρχου και επιβάλλει αυτούς τα έξοδα και τέλη. Επιδικάζει παμψηφεί χρηματικήν αποζημίωσιν υπέρ του Δημοσίου κατά του Δ. Γούναρη δραχμών 200 χιλιάδων, Ν. Στράτου δραχμών 335 χιλιάδων, Γ. Μπαλτατζή και Ν. Θεοτόκη δραχμών 1 εκατομμυρίου και Μ. Γούδα δραχμών 200 χιλιάδων. Εγκρίθη, απεφασίσθη και εδημοσιεύθη εν Αθήναις τη 15η Νοεμβρίου 1922.» 
Η απόφαση ανακοινώθηκε στους κατηγορουμένους , στις φυλακές Αβέρωφ, στις 9 π.μ, από τον επαναστατικό επίτροπο Γρηγοριάδη. Στους μελλοθάνατους δόθηκε προθεσμία δύο ωρών προκειμένου να αποχαιρετίσουν συγγενείς και φίλους. Στις 10.30 οδηγήθηκαν στο Γουδή για να εκτελεστούν. Πριν την εκτέλεση προηγήθηκε η καθαίρεση του Χατζανέστη . Φρούραρχος της εκτέλεσης ήταν ο μάρτυρας κατηγορίας, ταγματάρχης Σπαής. Οι καταδικασθέντες εκτελέσθηκαν στις 11:27΄. 

1940. 19η ημέρα του Πολέμου. Στο Μέτωπο του Γ Σώματος Στρατού το «Απόσπασµα Μπεγέτη» της IX Μεραρχίας, υποστηριζόµενο με πυρά πυροβολικού, μετά από ολοήµερο σκληρό αγώνα κατέλαβε τα υψώµατα 1259 και 1271 , συλλαµβάνοντας αιχμαλωτους 11 αξιωµατικούς και 250 οπλίτες µαζί µε άφθονο πολεµικό υλικό. Νοτιότερα, η X Μεραρχία , κατάφερε να ολοκληρώσει την κατάληψη του υψ. Μπαταρός και να προωθηθεί δυόµιση χιλιόµετρα δυτικά του χωριού Νικολίτσε, από όπου µπορούσε να ελέγχει τη διάβαση της Ντάρζας. 

1941.Ο  Στάλιν διέταξε τη μετακίνηση των μονάδων του σοβιετικού Στρατού   από τα ανατολικά σύνορα.
1942 . Έληξε η ναυμαχία του Γκουανταλκανάλ με μια αποφασιστική νίκη των Αμερικανών. 1956.Στη ζώνη της διώρυγας του Σουέζ έφθασαν οι πρώτες μονάδες κυανοκράνων του ΟΗΕ για να επιβάλουν κατάπαυση του πυρός.
1955. Διαδηλώσεις και επεισόδια  σε όλες τις πόλεις της Κύπρου με αφορμή  την απόρηψη της εφέσεως του καταδικασθέντος εις θάνατο Μιχαλάκη Καραολή.
 

1967. Τα γεγονότα της Κοφίνου. Το τουρκοκυπριακό χωριό Κοφίνου 40 χιλιόμετρα νότια της Λευκωσίας ήταν στο σταυροδρόμι των αυτοκινητοδρόμων Λευκωσίας - Λεμεσού και Λάρνακας – Λεμεσσού, και μετά τις διακοινοτικές ταραχές του 1963, εξελίχθηκε σε ισχυρό στρατιωτικό προπύργιο των Τουρκοκυπρίων, που απέκοπταν τις δύο οδικές αρτηρίες, και πυροβολούσαν τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Η κυπριακή κυβέρνηση απευθύνθηκε στις δυνάμεις του ΟΗΕ, αλλά ουδέν έπραξαν. Στις 15 Νοεμβρίου 1967 με διαταγή του Μακαρίου η Εθνική Φρουρά υπό τις διαταγές του στρατηγού Γεωργίου Γρίβα ανέλαβε αυτή να αποκαταστήσει την τάξη. Η «Επιχείρηση Γρόνθος»,έληξαν με την κατάληψη του χωριού. Σκοτώθηκαν 24 Τουρκοκύπριοι και 9 τραυματίστηκαν, ενώ οι απώλειες της ελληνοκυπριακής πλευράς ήταν ένας νεκρός και δύο τραυματίες. Η Τουρκία απείλησε με εισβολή στην Κύπρο, αλλά και με πόλεμο την Ελλάδα. Με την παρέμβαση των Αμερικανών, που έστειλαν τον Σάιρους Βανς στο τρίγωνο Αθήνας - Άγκυρας - Λευκωσίας, η κρίση διευθετήθηκε με την υποχώρηση του δικτατορικού καθεστώτος της Ελλάδας που αναγκάστηκε να αποσύρει από την Κύπρο την Μεραρχία, που είχε στείλει ο Γεώργιος Παπανδρέου μετά τα γεγονότα του 1963 - 1964.

1968. Τέθηκε σε ισχύ το νέο σύνταγμα της Ελλάδας, που είχε εγκριθεί με το δημοψήφισμα της Κυριακής 29 Σεπτεμβρίου 1968, με ποσοστό 91,87% και το οποίο σύμφωνα με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο επεδίωκε «την εξυγίανση του δημοσίου βίου και την δημιουργία μίας δημοκρατικής Πολιτείας».

1969 .Το αμερικανικό υποβρύχιο USS Gato, (SSN-615), εμβόλισε το σοβιετικό υποβρύχιο Κ-19 στη Θάλασσα του Μπάρεντς. Στην Ουάσινγκτον περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν κατά του πολέμου στο Βιετνάμ.

1970. Το Σοβιετική διαστημικό όχημα «ΛΟΥΝΟΧΟΝΤ 1» το πρώτο σεληνιακό αυτοκίνητο, προσγειώθηκε στο φεγγάρι.

1975 .Η πρώτη σύνοδος κορυφής της ομάδας των Επτά, «G7» άρχισε στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας.

1979. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ελάχιστο επιτόκιο δανεισμού έφτασε στο 17%.

1982 .Η κηδεία του Λεονίντ Μπρέζνιεφ στην Κόκκινη Πλατεία.

1983. Ενώ ο Παπανδρέου είχε καλέσει στην Αθήνα , όλους τους αντιδικατατορικούς φίλους της Ελλάδας, ο Ντενκτάς ανακήρυξε στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου. Το πρωί της ίδιας ημέρας, η 17 Νοέμβρη δολοφόνησε τον επικεφαλής της αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής Jusmagg , πλοιάρχο Τζορτζ Τσάντες και τον οδηγό του Νίκο Βελούτσο.
1987. Στο Μπρασόφ , κατά την ημέρα των δημοτικών εκλογών επαναστάτησαν οι εργάτες του εργοστασίου «Ρομάν» ζητηθέντας καλύτερους μισθούς. Στη συνέχεια βγηκαν στους δρόμους και τους ακολουθησαν οι πολίτε με αντικομουνιστικά συνθήματα και συνθήματα κατά του Τσαουσέσκου. Καταλήφθηκαν και κάηκαν τα γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος
1990 . Το ΝΑΤΟ και το Συμφώνο της Βαρσοβίας, συμφωνήσαν σε δραστική μείωση των συμβατικών όπλων.

1991. O Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μπορίς Γιέλτσιν υπέγραψε ένα πακέτο από δέκα διατάγματα σχετικά με τη μετάβαση της Ρωσίας στην οικονομία της αγοράς. Από εκείνη την ημέρα, ο ιουδαίος μεταρρυθμιστής Ανατόλι Τσουμπάις ,κατείχε διάφορες θέσεις στην ρωσική κυβέρνηση. Η Σφαγή του Μπορ στο Σουδάν. Οι μαχητές της φυλής Νουέρ εκτέλεσαν περίπου 2000 άτομα.

1999 . Έπειτα από 13 χρόνια διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ η κομμουνιστική Κίνα έγινε δεκτή στήν Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου, αφού προηγουμένως είχε γίνει δεκτή στην GATT.

2002. Ο Χου Ζιντάο εκλέχτηκε Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας.

2003. Η αλ Κάιντα έκανε βομβιστικές επιθέσεις κατά δύο εβραϊκών συναγωγών της Κωνσταντινούπολη. Σκοτώθηκαν 25 άτομα.

2004. Ο Πρωθυπουργός της Κροατίας Ίβο Σανάντερ άρχισε επίσημη επίσκεψη στη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Ήταν ο πρώτος Πρωθυπουργός της Κροατίας που πήγε στο Βελιγράδι, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Παραιτήθηκε λόγω διαφωνιών στο εσωτερικό της κυβέρνησης της Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης με τους Αλβανούς εταίρους για την υλοποίηση των απαραίτητων οικονομικών μεταρρυθμίσεων, ο Πρωθυπουργός της πΓΔΜ Χάρι Κοστόφ.

2009. Στο Βελιγράδι,  απέθανε ο Πατριάρχης της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Παύλος. Ήταν 95 ετών. Το 1957 είχε αναδειχθεί  επίσκοπος Ράσκας-Πριζρένης  και το Δεκέμβριο του1990 είχε εκλεγεί Πατριάρχης.  . Θάφτηκε στο μοναστήρι Ρακοβιτσα όπου παρευρέθηκαν  πάνω από 600.000 πιστοί.Τοπικές εκλογές στο Κοσσυφοπέδιο.

2017. Το υποβρύχιο της Αργεντινής «Σαν Χουάν», (γερμανικής κατασκευής) με πλήρωμα 44 άτομα  βυθίστηκε κατά τη διάρκεια  περιπολίας  στο Νότιο Ατλαντικό.Το ναυτικό της Αργεντινής ανακοίνωσε στις 16 Νοεμβρίου 2018 ότι το ναυάγιο του Σαν Χουάν βρέθηκε σε βάθος 907 μέτρων 290 μίλια) νοτιοανατολικά της Κομοντόρο Ριβαντάβια.