Ενώ , είχε κορυφωθεί λαϊκή οργή από την φτώχεια και την εκμετάλλευση των Κλεφτολουμπινέ, οι Τούρκοι μιλούσαν για πολεμικές επιχειρήσεις και ο φίλος των Τούρκων , τέως Στρατηγός και τότε βουλευτής σερ Τσαρλς Τάουσεντ,(Major General Sir Charles Vere Ferrers Townshend) , διαπραγματευόταν με τον Κεμάλ στην Άγκυρα , και η ειρηνευτική διάσκεψη του Μπεϋκόζ είχε "αναβληθεί", οι 5 στην Αθήνα, προσπαθούσαν (δήθεν) να συμφωνήσουν σε «κάτι» που θα ήταν αρεστό στους ψηφοφόρους. Η ιδέα της Αυτονομίας της Μικράς Ασίας δεν ελήφθη σοβαρά υπόψη από τους Συμμάχους. Η ιδέα του Νέου Μετώπου ήταν γνωστή στους Τούρκους.
Διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους για το εθνικό θέμα έκαναν διάφοροι , όπως οι σταφιδέμποροι στο Λονδίνο.
Ο Γούναρης οργάνωνε μνημόσυνα των θυμάτων του Βενιζελισμού και οι "Φασίστι" τάχθηκαν υπέρ του Βασιλιά και του Γούναρη
Σπύρο, το δε Townsend (town's end = το άκρον της πόλεως, ήτοι το γκέττο) όλως συμπτωματικώς τυγχάνει να είναι και αυτό καθαρά χαρακτηριστικό εβραϊκό επώνυμο...
ΑπάντησηΔιαγραφή