Στις 14/27 Ιουλίου 1913, το ηρωικό τάγμα των Κρητών υπό τον συνταγματάρχη Γεώργιο Καναβατζόγλου εισήλθε ως πρόπομπος της 8ης Μεραρχίας στην Κομοτηνή, μέσα σε μια ατμόσφαιρα ξέφρενου ενθουσιασμού και συγκινήσεως των Ελλήνων κατοίκων της, Οι πρώτοι που μπήκαν στην πόλη ήταν οι Ιππείς της ημιλαρχίας του λοχαγού Γεώργιου Κατεχάκη
Όλα τα γεγονότα της 14ης Ιουλίου θα τα διαβάσετε εδώ......
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/07/14.html
13/7/19
Αν ο Μαρδόνιος διέθετε 112…
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Το 492 π.Χ. ο Μαρδόνιος κατέλαβε Θράκη και Μακεδονία και ετοιμαζόταν να ροβολήσει κατά κάτω μεριά. Τον στόλο του, όμως, διέλυσε άγρια θαλασσοταραχή στη χερσόνησο του Άθω. Ήταν, άραγε, θέμα κλιματικής αλλαγής τότε; Ίσως, αλλά..... όχι λόγω ανθρώπινης επέμβασης στη φύση. Πολλές στραβές, λοιπόν, συμβαίνουν στη χώρα. 65 νεκροί το 2007 από πυρκαγιές στην Ηλεία. 25 νεκροί το 2017 από πλημμύρες στη Μάνδρα. 102 νεκροί το 2018 από πυρκαγιά στο Μάτι. Τώρα 7 νεκροί από τη θεομηνία στη Χαλκιδική. Και ξάφνου απεκαλύφθη ότι η χώρα δεν διαθέτει τον ευρωπαϊκό αριθμό 112 που προειδοποιεί για έκτακτες καταστάσεις, ώστε οι πολίτες να λάβουν μέτρα προφύλαξης.
Λες και θα συμμορφώνονταν οι πολίτες με τις προειδοποιήσεις. Αυτοί ξέρουν καλλίτερα. Πάντοτε. Προβλέπει π.χ. η Μετεωρολογική Υπηρεσία μπουρίνια, προειδοποιεί κ.λπ., αλλά ο ψαράς την αψηφά. Παίρνει τη βάρκα του, ανοίγεται για ψάρεμα και χάνει τη ζωή του.
Το μόνο που θα μπορούσε κανείς να κάνει εξ αφορμής της νέας τραγωδίας είναι τούτο: να ανατεθεί σε ομάδα φοιτητών διαφόρων ειδικοτήτων η εκπόνηση διατριβής με θέμα «Γιατί το 112 δρομολογήθηκε εν έτει 2011, αλλά δεν ολοκληρώθηκε μέχρι την 11.07.2019;».
Για να γίνει σωστά η δουλειά, να διαταχθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι μανδαρίνοι να απαντήσουν εν τάχει σε όλα τα ερωτήματα που θα τους τεθούν και να θέσουν αμέσως στη διάθεση των φοιτητών όλα τα έγγραφα που θα τους ζητηθούν, ώστε εντός έτους να υπάρχει ένα ολοκληρωμένο ανάγλυφο αποτύπωμα της αβελτηρίας που διακρίνει την κρατική μηχανή, για τη λειτουργία της οποίας ουδείς ενδιαφέρεται.
Αρκεί ότι κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν θα απολυθεί, όπως δεσμεύθηκαν προεκλογικώς όλα τα κώματα.
Αν είναι δυνατόν να απολυθεί δημόσιος υπάλληλος, όταν είναι πασίδηλον,
ότι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι αποτελούν την αφρόκρεμα του λαού, είναι οι πιο άξιοι, οι πιο μορφωμένοι, οι πιο ευσυνείδητοι, οι πιο εξυπηρετικοί, ότι είναι αντιγραφειοκράτες, ακομμάτιστοι και πιστοί στην υπηρεσία του πολίτη, ότι ουδείς εξ αυτών χρηματίζεται, ουδείς εξ αυτών είναι κοπανατζής, ουδείς εξ αυτών κατέλαβε θέση χωρίς να την αξίζει, ουδείς εξ αυτών σηκώνει κεφάλι από τη στιγμή που θα πάει στην Υπηρεσία του 07:30 και όχι 07:31 και θα φύγει 14:30 και όχι 14:29. Άσε που κάνουν και υπερωρίες χωρίς αμοιβή.
Εντάξει, το ότι μπορεί να παίρνουν άδεια για την κοπή της βασιλόπιττας ή την Παρασκευή, ώστε μαζί με την καθαρά Δευτέρα, να λείπουν 4ήμερο, δεν είναι και τόσο κακό. Ούτε χάθηκε ο κόσμος που ελάχιστοι πετάγονται για μια ωρίτσα στο σούπερ μάρκετ για ψώνια.
Ούτε φταίνε αυτοί, αν δεν προλαβαίνουν να ικανοποιήσουν όλους τους πολίτες που συρρέουν στις Υπηρεσίες από ώρα 05:00, για να πάρουν σειρά προτεραιότητας, μήπως και εξυπηρετηθούν μέχρι 13:00.
Συνήθιζα να λέω και να γράφω, ότι στη χώρα μας το προφανές δεν είναι αυτονόητο. Τώρα θα χρησιμοποιώ μια άλλη φράση που άκουσα στο ραδιόφωνο χωρίς να συγκρατήσω, δυστυχώς, το όνομα αυτού που την εκστόμισε.
Πολύ πιο ακριβή:
«Στην Ελλάδα το αυτονόητο είναι κατόρθωμα».
Το 492 π.Χ. ο Μαρδόνιος κατέλαβε Θράκη και Μακεδονία και ετοιμαζόταν να ροβολήσει κατά κάτω μεριά. Τον στόλο του, όμως, διέλυσε άγρια θαλασσοταραχή στη χερσόνησο του Άθω. Ήταν, άραγε, θέμα κλιματικής αλλαγής τότε; Ίσως, αλλά..... όχι λόγω ανθρώπινης επέμβασης στη φύση. Πολλές στραβές, λοιπόν, συμβαίνουν στη χώρα. 65 νεκροί το 2007 από πυρκαγιές στην Ηλεία. 25 νεκροί το 2017 από πλημμύρες στη Μάνδρα. 102 νεκροί το 2018 από πυρκαγιά στο Μάτι. Τώρα 7 νεκροί από τη θεομηνία στη Χαλκιδική. Και ξάφνου απεκαλύφθη ότι η χώρα δεν διαθέτει τον ευρωπαϊκό αριθμό 112 που προειδοποιεί για έκτακτες καταστάσεις, ώστε οι πολίτες να λάβουν μέτρα προφύλαξης.
Λες και θα συμμορφώνονταν οι πολίτες με τις προειδοποιήσεις. Αυτοί ξέρουν καλλίτερα. Πάντοτε. Προβλέπει π.χ. η Μετεωρολογική Υπηρεσία μπουρίνια, προειδοποιεί κ.λπ., αλλά ο ψαράς την αψηφά. Παίρνει τη βάρκα του, ανοίγεται για ψάρεμα και χάνει τη ζωή του.
Το μόνο που θα μπορούσε κανείς να κάνει εξ αφορμής της νέας τραγωδίας είναι τούτο: να ανατεθεί σε ομάδα φοιτητών διαφόρων ειδικοτήτων η εκπόνηση διατριβής με θέμα «Γιατί το 112 δρομολογήθηκε εν έτει 2011, αλλά δεν ολοκληρώθηκε μέχρι την 11.07.2019;».
Για να γίνει σωστά η δουλειά, να διαταχθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι μανδαρίνοι να απαντήσουν εν τάχει σε όλα τα ερωτήματα που θα τους τεθούν και να θέσουν αμέσως στη διάθεση των φοιτητών όλα τα έγγραφα που θα τους ζητηθούν, ώστε εντός έτους να υπάρχει ένα ολοκληρωμένο ανάγλυφο αποτύπωμα της αβελτηρίας που διακρίνει την κρατική μηχανή, για τη λειτουργία της οποίας ουδείς ενδιαφέρεται.
Αρκεί ότι κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν θα απολυθεί, όπως δεσμεύθηκαν προεκλογικώς όλα τα κώματα.
Αν είναι δυνατόν να απολυθεί δημόσιος υπάλληλος, όταν είναι πασίδηλον,
ότι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι αποτελούν την αφρόκρεμα του λαού, είναι οι πιο άξιοι, οι πιο μορφωμένοι, οι πιο ευσυνείδητοι, οι πιο εξυπηρετικοί, ότι είναι αντιγραφειοκράτες, ακομμάτιστοι και πιστοί στην υπηρεσία του πολίτη, ότι ουδείς εξ αυτών χρηματίζεται, ουδείς εξ αυτών είναι κοπανατζής, ουδείς εξ αυτών κατέλαβε θέση χωρίς να την αξίζει, ουδείς εξ αυτών σηκώνει κεφάλι από τη στιγμή που θα πάει στην Υπηρεσία του 07:30 και όχι 07:31 και θα φύγει 14:30 και όχι 14:29. Άσε που κάνουν και υπερωρίες χωρίς αμοιβή.
Εντάξει, το ότι μπορεί να παίρνουν άδεια για την κοπή της βασιλόπιττας ή την Παρασκευή, ώστε μαζί με την καθαρά Δευτέρα, να λείπουν 4ήμερο, δεν είναι και τόσο κακό. Ούτε χάθηκε ο κόσμος που ελάχιστοι πετάγονται για μια ωρίτσα στο σούπερ μάρκετ για ψώνια.
Ούτε φταίνε αυτοί, αν δεν προλαβαίνουν να ικανοποιήσουν όλους τους πολίτες που συρρέουν στις Υπηρεσίες από ώρα 05:00, για να πάρουν σειρά προτεραιότητας, μήπως και εξυπηρετηθούν μέχρι 13:00.
Συνήθιζα να λέω και να γράφω, ότι στη χώρα μας το προφανές δεν είναι αυτονόητο. Τώρα θα χρησιμοποιώ μια άλλη φράση που άκουσα στο ραδιόφωνο χωρίς να συγκρατήσω, δυστυχώς, το όνομα αυτού που την εκστόμισε.
Πολύ πιο ακριβή:
«Στην Ελλάδα το αυτονόητο είναι κατόρθωμα».
Περί Πατριωτισμού
«Πατριωτισμός δεν είναι άλλο τι, παρά η φυσική προσπάθεια του ανθρώπου υπέρ της ευδαιμονίας της Πατρίδος και του Έθνους του».
Από τo Δοκίμιο περί Πατριωτισμού των Φιλογενών του 1817
Από τo Δοκίμιο περί Πατριωτισμού των Φιλογενών του 1817
12/7/19
Ο ΚΛΕΨΥΔΡΙΟΝ ΚΛΕ-ΨΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟ-ΤΣΥΡΙΖΑ
Φώς Ελληνικόν εις όλους τους Έλληνας καί όλας τας Ελληνίδας. Βροχερός εις τούς 15°C καί με Χιών παρά τάς Σκανδιναυϊας.
Εκ του φίλτατου εκλογομάγειρος έλαβον τήν ακόλουθον επιστολήν:
«Αγαπητέ φίλε, Αι εκλογαί πρέπει ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ εφ΄όσον αι απαιτούμεναι ενστάσεις εντός των προκεκαθορισμένων χρονικών ορίων υποβληθούν και προσβληθεί τό κύρος αυτών.
Καί εφ΄όσον τά απαιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία κατατεθούν. Ούτως ή άλλως η παρανομία είτε τό παράνομον τών αποτελεσμάτων είναι καταφανές. Θεωρείται ότι άνω τών 300 000 ψηφισάντων εψήφισαν ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ.
Είτε διεπράχθη ηλεκτρονική εκλογική απάτη, πρώτου βαθμού εγκλήματος, υπό τών υπευθύνων. Τής συμβεβλημένης εταιρείας τής Αλλοδαπής, τού αρμοδίου Υπουργείου (Υπ. Εσωτερικών) καί τού Ανωτάτου Εκλογικού Επιτελείου. Τό λόγον έχει τό Ανώτατον Εκλογοδικείον. THE FACTS ARE.
Η σιωπηλή πραγματικότης είναι:
1.Αντισυνταγματική συμμετοχή άνω τών 300 000 αλλοδαπών, ως μή έχοντες νόμιμον δικαίωμα συμμετοχής εις τάς βουλευτικάς εκλογάς.
2.Πιθανή καί ύποπτος νόθευσις τού συνόλου τών ψηφισάντων διά ηλεκτρονικής παραποιήσεως τών αριθμών υπό τής συμβεβλημένης εταιρείας η οποία διενήργησεν τήν καταμέτρησιν τών ψήφων. Οπότε η διά χειρός επαναμέτρησις τών ψήφων ζητείται.
Α) τού συνόλου τών ψήφων.
Β) τών ψήφων τών κομμάτων καί η ταυτοποίησις μετά εγγύρων εις τούς εκλογικούς καταλόγους.
3.Υποψία, αμφισβήτησις προκύπτει εις τόν αριθμόν τού κόμματος Σύριζα. Ποσοστά προεκλογικώς τού ύψους τών 23-25%, καί έως τό 27%.
Ποσοστά τά οποία διαφαίνονται καί εις δείγματα περί τής κάλπης, δεδομένα τα οποία καταδείχνουν τό ασυμβίβαστον τόσον τών πρώτων αποτελεσμάτων (10%) όσον καί τών τελικών.
Ουδέν διαφαίνεται είτε πρόκειται νά αποδειχθή μόνον με τήν καταμέτρησιν τών ψήφων ενός μόνον κόμματος. Αλλά αναγκαία η επαναμέτρησις καί ΑΘΡΟΙΣΙΣ οι ψήφοι όλων τών κομμάτων, ιδιαιτέρως τών ΔΥΟ μεγαλυτέρων κομμάτων.
Κάτωθι καταδεικνύεται τό πραγματικόν αποτέλεσμα μέ τήν αφαίρεσιν τών 300 000 εικονικών ψήφων πρός τό ΚΛΕ-ΨΥΡΙΖΑ.
11/7/19
11 Ιουλίου. Η επέτειος μιας «γενοκτονίας» που δεν έγινε ποτέ
Η Σρεμπρένιτσα, το Άουσβιτς των μουσουλμάνων, και ο Μελιγαλάς
του Σπύρου Χατζάρα
Η επίθεση του Στρατού των Σερβοβόσνιων κατά του θύλακα της Σρεμπρενίτσα, άρχισε στις 4 Ιουνίου 1995 με αντικειμενικό στόχο την αποκοπή της πόλης Ζέπα Μετά από συνεχείς μάχες με την μουσουλμανική ταξιαρχία της Σρεμπρενίτσα ,
η πόλη είχε περικυκλωθεί στις 9 Ιουλίου και δόθηκε η διαταγή από το Σερβικό Επιτελείο για την κατάληψη της. Οι περισσότεροι Ολλανδοί κυανόκρανοι είχαν ήδη παραδοθεί στους Σέρβους.
Ο αιμοσταγής διοικητής των μουσουλμάνων Νασίμ Όριτς , είχε ήδη εγκαταλείψει Σρεμπρένιτσα, από τον Μάιο του 1995, και είχε μεταφερθεί με ελικόπτερο των κυανοκράνων, (UNPROFOR ), στην Τούζλα .
Το πρωί της 10ης Ιουλίου η Σρεμπρενίτσα δεχόταν βομβαρδισμό με όλμους.
Ο Γάλλος διοικητής της UNPROFOR αντιστράτηγος Κάρεμανς, ζητούσε από το ΝΑΤΟ αεροπορική υποστήριξη που δεν δόθηκε . Το απόγευμα της 10ης Ιουλίου η μουσουλμανική στρατιωτική διοίκηση και οι πολιτικές «αρχές» της αποφάσισαν να δραπετεύσουν και να προσπαθήσουν να διαφύγουν προς την Τούζλα.
Υπολογίστηκε ότι η πορεία των 55 χιλιομέτρων, πάνω από τα βουνά , θα διαρκούσε 2 ημέρες , και οι άνδρες έλαβαν τα ανάλογα τρόφιμα και νερό. Τα ξημερώματα της 11ης Ιουλίου συγκεντρώθηκαν στα σημεία εκκίνησης , ( στα χωριά Γιάγκλιτσι και Σούνιαροι στους πέριξ της Σρεμπρενίτσα λόφους), περίπου 13000 άνδρες και γυναίκες της 28ης Ταξιαρχίας , (6000 τακτικοί και 7000 έφεδροι) ,μαζί με τους επισήμους της πόλης και τις οικογένειες τους.
Όταν τα σώματα του Jaglici και του Susnjari ενώθηκαν η φάλαγγα που διέσχιζε το όρος Καμενίτσα είχε μήκος 14-15 χιλιομέτρων.
Η ελίτ των μουσουλμάνων , η μητέρα και η σύζυγος του Οριτς ήσαν στην προφυλακή.
Οι Σέρβοι που περίμεναν την παράδοση δεν αντιλήφθησαν την διαφυγή.
Η πρώτη (τυχαία) σύγκρουση με τους Σέρβους έγινε με την οπισθοφυλακή της φάλαγγας του Susnjari, με περίπου 200 απώλειες.
Η κατάληψη της την Σρεμπρένιτσα ολοκληρώθηκε το απόγευμα της 11ης Ιουλίου και ως το βράδυ της 11ης Ιουλίου μαζεύτηκαν στο Ποτοτσάρι , που ήταν το στρατόπεδο των Ολλανδών κυανοκράνων, 20.000 -25.000 μουσουλμάνοι από την Σρεμπρένιτσα.
Όπως δήλωσαν αργότερα στους «ερευνητές» της Χάγης οι «αυτόπτες» , στο Ποτοτσάρι , οι σερβοβόνιοι σκότωσαν στις 12 Ιουλίου, 20 μουσουλμάνους και στις 13 Ιουλίου οι Ολλανδοί κυανόκρανοι κατέγραψαν 5-6 εκτελέσεις.
Τα περιστατικά αυτά συνδέονται με πράξεις αντεκδίκησης χωρικών από τα γειτονικά σερβικά χωριά που είχαν υποστεί σφαγές από τους άνδρες του Όριτς το 1992.
Οι Σέρβοι, εντόπισαν την φάλαγγα της 28ης Ταξιαρχίας , πάνω στην Καμενίτσα το απόγευμα της 12ης Ιουλίου, και της επιτέθηκαν με πυροβολικό, με αποτέλεσα να την διασπάσουν. Ο κύριος όγκος της 28ης, πέρασε από την Καμενίτσα στο όρος Ούντρτς. Έπεσε σε ενέδρα των Σέρβων κοντά στο χωριό Σνάγκοβο και πέρασε στο όρος Βέλια Γκλάβα και τελικά έφθασε στις 16 Ιουλίου, μετά από πέντε ημέρες στην Τούζλα.
Μετά την δολοφονία Σέρβων κατοίκων του Ζβόρνικ, από τους διάσπαρτους άτακτους μουσουλμάνους, που συνέχιζαν την προσπάθεια να φθάσουν στην Τούζλα, το σώμα στρατού του Ζβόρνικ, εξέδωσε στις 18 Ιουλίου, διαταγή ,για την εκτέλεση επι τόπου κάθε μουσουλμάνου άτακτου, που θα έπιαναν ο στρατός και η αστυνομία.
Στις 4 Αυγούστου 1995, το μουσουλμανικό γενικό επιτελείο ανακοίνωσε ότι από τους 6000 της 28ης έφθασαν στην Τούζλα 3175 και ότι 2628 εθεωρούντο νεκροί. Για τους «Πολιτοφύλακες» την εφεδρεία δεν έδωσαν στοιχεία.
Πάνω στα βουνά είχε αποκοπεί η οπισθοφυλακή , οι άνδρες της οποίας έμειναν για μέρες στα δάση προσπαθώντας να ξεφύγουν από τους Σέρβους που τους καταδίωκαν. Πάνω στο βουνό αναμφίβολα έγιναν εκτελέσεις μουσουλμάνων που παραδόθηκαν, όπως εδειξε και ένα βίντεο που βρήκαν οι εισαγγελείς της Χάγης.
Ο Στρατός για λόγους ασφαλείας εκτέλεσε σε δυο περιπτώσεις στις 12 Ιουλίου, ορισμένους αιχμαλώτους της οπισθοφυλακής επειδή δεν υπήρχε επαρκής δύναμη φύλαξης και οι διοικητές φοβήθηκαν νυκτερινή εξέγερση των πολλαπλάσιων κρατουμένων.
Ο διευθυντής του Κέντρου της Σερβικής Δημοκρατίας, «για την έρευνα των εγκλημάτων πολέμου και την αναζήτηση των αγνοούμενων» , Μίλοραντ Κόγιιτς, δήλωσε το 2017 ότι μετά από την πολυετή διασταύρωση των ντοκουμέντων και των στοιχείων, πάνω από 2.000 Βόσνιοι μουσουλμάνοι από τη Σρεμπρένιτσα , από τους 8372 που έχουν θαφτεί στο Μνημείο στο Ποτοτσάρι , ως θύματα του Ολοκαυτώματος των αμάχων, «σκοτώθηκαν ως στρατιώτες σε μάχες».
Άλλωστε οι διεθνείς ερευνητές βρήκαν με την βοήθεια δορυφόρων, σκάβοντας τα βουνά 4000 σκελετούς στρατιωτών που τους εθαψαν οι Σερβοι και δεν τους άφησαν να τους φάνε τα Τσακάλια όπως έκαναν οι Κομμουνιστές στον Φενεό.
Το «στρατοδικείο» της Χάγης σε πολλές αποφάσεις του αναφέρεται σε 3.500 έως και 5.000 θύματα. Οι αριθμοί των μουσουλμάνων και των «φιλάνθρωπων» δεν διασταυρώνονται.
Οι περισσότεροι νεκροί της Σρεμπρένιτσα ήσαν στρατιώτες και σκοτώθηκαν πολεμώντας. Ορισμένος αριθμός «ατάκτων» όντως εξετελέσθη. Οι νεκροί του Ποτοτσάρι ήταν το πολύ 25-30, και κανένας άλλος κάτοικος ή άμαχος δεν σκοτώθηκε εκεί. Όλα τα άλλα είναι προπαγάνδα.
Τα χαφιεδοπρακτορεία και οι Παπαγάλοι λένε οτι: «Τον Ιούλιο του 1995 τα σερβοβοσνιακά στρατεύματα σφαγίασαν περίπου 8.000 βόσνιους μουσουλμάνους. Η αλήθεια είναι ότι πάνω από 4000 σκοτώθηκαν στις μεγάλες μάχες στην Καμενίτσα και την Βέλια Γκλάβα, και στις μικρότερες συγκρούσεις στην διαδρομή. Όλη «ευαίσθητη» και «προοδευτική» Ευρώπη, πηγαίνει κάθε χρόνο στο Ποτότσαρι στη Σεμπρενίτσα για να προσκυνήσει τους μουσουλμάνους που σκοτώθηκαν μαχόμενοι, προσπαθώντας να πάνε στην «μουσουλμανική» Τούζλα , όταν οι Ολλανδοί συμφώνησαν να παραδώσουν τη Σεμπρενίτσα στα χέρια των Σέρβων.
Τους μουσουλμάνους νεκρούς τους βρήκαν θαμμένους πάνω στα βουνά σε μια ακτίνα 150 χιλιομέτρων με τη βοήθεια δορυφόρων.
Σε εμάς ,σε μια πολύ μικρότερη έκταση από ότι στη Σεμπρενίτσα , στο Μελιγαλά, στην Καλαμάτα , στους Γαργαλιάνους και στα γύρω χωριά, σε μια ακτίνα 30 χιλιομέτρων τον Σεπτέμβρη του 1944, εκτελέστηκαν περίπου 5000 άμαχοι και αιχμάλωτοι, αλλά για αυτό το έγκλημα πολέμου, για αυτή τη Γενοκτονία, δεν θέλει να ακούει καμιά «ευαίσθητη ψυχή».
Συνεχίζουν να μας μιλάνε «για γιορτές μίσους», μας λένε ότι «έφταιγαν και τα θύματα», και στην παράξενη αριθμητική τους μετράνε μόνο τους θαμμένους στην Πηγάδα. Οι νεκροί του Μελιγαλά όμως είναι και οι εκτελεσμένοι από τα «λαοδικεία» στα γύρω χωριά, στη Μερόπη , στο Σολάκιο, στην Ανθούσα, στο Νεοχώρι, στην Οιχαλία, στη Σκάλα, αλλά και μακρύτερα μέχρι τη Μεσσήνη. Μπροστά στα εγκλήματα των Κομμουνιστών στον Μελιγαλά κανείς δεν έχει δικαίωμα να σιωπήσει. Πόσο μάλλον να τα αρνείται.
Λοιπόν, αφού υπάρχει η σφαγή της Σεμπρενίτσα, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο οφείλει να εκδώσει ψήφισμα και να αναγνωριστεί η «σφαγή του Μελιγαλά» ως έγκλημα πολέμου. Η διεθνής κοινότητα, αναγνωρίζει ως το απόλυτο έγκλημα πολέμου τη σφαγή των 22.500 Πολωνών αιχμαλώτων, από τους σοβιετικούς στο δάσος του Κατίν. Έγκλημα πολέμου όπως τα εγκλήματα των Γερμανών στα Καλάβρυτα το Δίστομο και την Κάνδανο. Έγκλημα πολέμου ήταν και η οργανωμένη σφαγή από τους κομμουνιστές 5000 αμάχων και αιχμαλώτων στον Μελιγαλά, την Καλαμάτα και τους Γαργαλιάνους. Έγκλημα πολέμου για το οποίο οι κομμουνιστές, ποτέ δεν ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη και ποτέ δεν ζήτησαν συγνώμη, αλλά εξακολουθούν να θεωρούν τη σφαγή αμάχων και αιχμαλώτων «ηρωικό κατόρθωμα».
Η Απόσταση Μελιγαλάς- Καλαμάτα είναι 32 χλμ και η Απόσταση Μελιγαλάς –Πύλος 63. Η μισή από το Σρεμπρένιτσα –Τούζλα.
Η Γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα , κράτησε από τις 11 Ιουλίου 1995, που δραπέτευσε η ταξιαρχία των Μουσουλμάνων μέχρι τις 4 Αυγούστου. 23 ημέρες. Η Κομμουνιστικη Γενοκτονία σε Καλαμάτα-Μελιγαλά-Γαργαλιάνους κατά την οποία εσφάγησαν περισσότεροι από 4500, κράτησε από τις 9 ως τις 23 Σεπτεμβρίου, 14 ημέρες. (Άντε να βάλουμε μέχρι την άφιξη του Παναγιώτη Κανελλόπουλου στις 28 Σεπτεμβρίου , 19 ημέρες).
Από πλευράς χιλιομετρικών αποστάσεων και χρόνου η Γενοκτονία του Μελιγαλά υπερέχει της Γενοκτονίας της Σρεμπρένιτσα και οφείλουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Κογκρέσο των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την αυτή κομμουνιστική γενοκτονία, έστω και 73 χρονια μετα.
του Σπύρου Χατζάρα
Η επίθεση του Στρατού των Σερβοβόσνιων κατά του θύλακα της Σρεμπρενίτσα, άρχισε στις 4 Ιουνίου 1995 με αντικειμενικό στόχο την αποκοπή της πόλης Ζέπα Μετά από συνεχείς μάχες με την μουσουλμανική ταξιαρχία της Σρεμπρενίτσα ,
η πόλη είχε περικυκλωθεί στις 9 Ιουλίου και δόθηκε η διαταγή από το Σερβικό Επιτελείο για την κατάληψη της. Οι περισσότεροι Ολλανδοί κυανόκρανοι είχαν ήδη παραδοθεί στους Σέρβους.
Ο αιμοσταγής διοικητής των μουσουλμάνων Νασίμ Όριτς , είχε ήδη εγκαταλείψει Σρεμπρένιτσα, από τον Μάιο του 1995, και είχε μεταφερθεί με ελικόπτερο των κυανοκράνων, (UNPROFOR ), στην Τούζλα .
Το πρωί της 10ης Ιουλίου η Σρεμπρενίτσα δεχόταν βομβαρδισμό με όλμους.
Ο Γάλλος διοικητής της UNPROFOR αντιστράτηγος Κάρεμανς, ζητούσε από το ΝΑΤΟ αεροπορική υποστήριξη που δεν δόθηκε . Το απόγευμα της 10ης Ιουλίου η μουσουλμανική στρατιωτική διοίκηση και οι πολιτικές «αρχές» της αποφάσισαν να δραπετεύσουν και να προσπαθήσουν να διαφύγουν προς την Τούζλα.
Υπολογίστηκε ότι η πορεία των 55 χιλιομέτρων, πάνω από τα βουνά , θα διαρκούσε 2 ημέρες , και οι άνδρες έλαβαν τα ανάλογα τρόφιμα και νερό. Τα ξημερώματα της 11ης Ιουλίου συγκεντρώθηκαν στα σημεία εκκίνησης , ( στα χωριά Γιάγκλιτσι και Σούνιαροι στους πέριξ της Σρεμπρενίτσα λόφους), περίπου 13000 άνδρες και γυναίκες της 28ης Ταξιαρχίας , (6000 τακτικοί και 7000 έφεδροι) ,μαζί με τους επισήμους της πόλης και τις οικογένειες τους.
Όταν τα σώματα του Jaglici και του Susnjari ενώθηκαν η φάλαγγα που διέσχιζε το όρος Καμενίτσα είχε μήκος 14-15 χιλιομέτρων.
Η ελίτ των μουσουλμάνων , η μητέρα και η σύζυγος του Οριτς ήσαν στην προφυλακή.
Οι Σέρβοι που περίμεναν την παράδοση δεν αντιλήφθησαν την διαφυγή.
Η πρώτη (τυχαία) σύγκρουση με τους Σέρβους έγινε με την οπισθοφυλακή της φάλαγγας του Susnjari, με περίπου 200 απώλειες.
Η κατάληψη της την Σρεμπρένιτσα ολοκληρώθηκε το απόγευμα της 11ης Ιουλίου και ως το βράδυ της 11ης Ιουλίου μαζεύτηκαν στο Ποτοτσάρι , που ήταν το στρατόπεδο των Ολλανδών κυανοκράνων, 20.000 -25.000 μουσουλμάνοι από την Σρεμπρένιτσα.
Όπως δήλωσαν αργότερα στους «ερευνητές» της Χάγης οι «αυτόπτες» , στο Ποτοτσάρι , οι σερβοβόνιοι σκότωσαν στις 12 Ιουλίου, 20 μουσουλμάνους και στις 13 Ιουλίου οι Ολλανδοί κυανόκρανοι κατέγραψαν 5-6 εκτελέσεις.
Τα περιστατικά αυτά συνδέονται με πράξεις αντεκδίκησης χωρικών από τα γειτονικά σερβικά χωριά που είχαν υποστεί σφαγές από τους άνδρες του Όριτς το 1992.
Οι Σέρβοι, εντόπισαν την φάλαγγα της 28ης Ταξιαρχίας , πάνω στην Καμενίτσα το απόγευμα της 12ης Ιουλίου, και της επιτέθηκαν με πυροβολικό, με αποτέλεσα να την διασπάσουν. Ο κύριος όγκος της 28ης, πέρασε από την Καμενίτσα στο όρος Ούντρτς. Έπεσε σε ενέδρα των Σέρβων κοντά στο χωριό Σνάγκοβο και πέρασε στο όρος Βέλια Γκλάβα και τελικά έφθασε στις 16 Ιουλίου, μετά από πέντε ημέρες στην Τούζλα.
Μετά την δολοφονία Σέρβων κατοίκων του Ζβόρνικ, από τους διάσπαρτους άτακτους μουσουλμάνους, που συνέχιζαν την προσπάθεια να φθάσουν στην Τούζλα, το σώμα στρατού του Ζβόρνικ, εξέδωσε στις 18 Ιουλίου, διαταγή ,για την εκτέλεση επι τόπου κάθε μουσουλμάνου άτακτου, που θα έπιαναν ο στρατός και η αστυνομία.
Στις 4 Αυγούστου 1995, το μουσουλμανικό γενικό επιτελείο ανακοίνωσε ότι από τους 6000 της 28ης έφθασαν στην Τούζλα 3175 και ότι 2628 εθεωρούντο νεκροί. Για τους «Πολιτοφύλακες» την εφεδρεία δεν έδωσαν στοιχεία.
Πάνω στα βουνά είχε αποκοπεί η οπισθοφυλακή , οι άνδρες της οποίας έμειναν για μέρες στα δάση προσπαθώντας να ξεφύγουν από τους Σέρβους που τους καταδίωκαν. Πάνω στο βουνό αναμφίβολα έγιναν εκτελέσεις μουσουλμάνων που παραδόθηκαν, όπως εδειξε και ένα βίντεο που βρήκαν οι εισαγγελείς της Χάγης.
Ο Στρατός για λόγους ασφαλείας εκτέλεσε σε δυο περιπτώσεις στις 12 Ιουλίου, ορισμένους αιχμαλώτους της οπισθοφυλακής επειδή δεν υπήρχε επαρκής δύναμη φύλαξης και οι διοικητές φοβήθηκαν νυκτερινή εξέγερση των πολλαπλάσιων κρατουμένων.
Ο διευθυντής του Κέντρου της Σερβικής Δημοκρατίας, «για την έρευνα των εγκλημάτων πολέμου και την αναζήτηση των αγνοούμενων» , Μίλοραντ Κόγιιτς, δήλωσε το 2017 ότι μετά από την πολυετή διασταύρωση των ντοκουμέντων και των στοιχείων, πάνω από 2.000 Βόσνιοι μουσουλμάνοι από τη Σρεμπρένιτσα , από τους 8372 που έχουν θαφτεί στο Μνημείο στο Ποτοτσάρι , ως θύματα του Ολοκαυτώματος των αμάχων, «σκοτώθηκαν ως στρατιώτες σε μάχες».
Άλλωστε οι διεθνείς ερευνητές βρήκαν με την βοήθεια δορυφόρων, σκάβοντας τα βουνά 4000 σκελετούς στρατιωτών που τους εθαψαν οι Σερβοι και δεν τους άφησαν να τους φάνε τα Τσακάλια όπως έκαναν οι Κομμουνιστές στον Φενεό.
Το «στρατοδικείο» της Χάγης σε πολλές αποφάσεις του αναφέρεται σε 3.500 έως και 5.000 θύματα. Οι αριθμοί των μουσουλμάνων και των «φιλάνθρωπων» δεν διασταυρώνονται.
Οι περισσότεροι νεκροί της Σρεμπρένιτσα ήσαν στρατιώτες και σκοτώθηκαν πολεμώντας. Ορισμένος αριθμός «ατάκτων» όντως εξετελέσθη. Οι νεκροί του Ποτοτσάρι ήταν το πολύ 25-30, και κανένας άλλος κάτοικος ή άμαχος δεν σκοτώθηκε εκεί. Όλα τα άλλα είναι προπαγάνδα.
Τα χαφιεδοπρακτορεία και οι Παπαγάλοι λένε οτι: «Τον Ιούλιο του 1995 τα σερβοβοσνιακά στρατεύματα σφαγίασαν περίπου 8.000 βόσνιους μουσουλμάνους. Η αλήθεια είναι ότι πάνω από 4000 σκοτώθηκαν στις μεγάλες μάχες στην Καμενίτσα και την Βέλια Γκλάβα, και στις μικρότερες συγκρούσεις στην διαδρομή. Όλη «ευαίσθητη» και «προοδευτική» Ευρώπη, πηγαίνει κάθε χρόνο στο Ποτότσαρι στη Σεμπρενίτσα για να προσκυνήσει τους μουσουλμάνους που σκοτώθηκαν μαχόμενοι, προσπαθώντας να πάνε στην «μουσουλμανική» Τούζλα , όταν οι Ολλανδοί συμφώνησαν να παραδώσουν τη Σεμπρενίτσα στα χέρια των Σέρβων.
Τους μουσουλμάνους νεκρούς τους βρήκαν θαμμένους πάνω στα βουνά σε μια ακτίνα 150 χιλιομέτρων με τη βοήθεια δορυφόρων.
Σε εμάς ,σε μια πολύ μικρότερη έκταση από ότι στη Σεμπρενίτσα , στο Μελιγαλά, στην Καλαμάτα , στους Γαργαλιάνους και στα γύρω χωριά, σε μια ακτίνα 30 χιλιομέτρων τον Σεπτέμβρη του 1944, εκτελέστηκαν περίπου 5000 άμαχοι και αιχμάλωτοι, αλλά για αυτό το έγκλημα πολέμου, για αυτή τη Γενοκτονία, δεν θέλει να ακούει καμιά «ευαίσθητη ψυχή».
Συνεχίζουν να μας μιλάνε «για γιορτές μίσους», μας λένε ότι «έφταιγαν και τα θύματα», και στην παράξενη αριθμητική τους μετράνε μόνο τους θαμμένους στην Πηγάδα. Οι νεκροί του Μελιγαλά όμως είναι και οι εκτελεσμένοι από τα «λαοδικεία» στα γύρω χωριά, στη Μερόπη , στο Σολάκιο, στην Ανθούσα, στο Νεοχώρι, στην Οιχαλία, στη Σκάλα, αλλά και μακρύτερα μέχρι τη Μεσσήνη. Μπροστά στα εγκλήματα των Κομμουνιστών στον Μελιγαλά κανείς δεν έχει δικαίωμα να σιωπήσει. Πόσο μάλλον να τα αρνείται.
Λοιπόν, αφού υπάρχει η σφαγή της Σεμπρενίτσα, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο οφείλει να εκδώσει ψήφισμα και να αναγνωριστεί η «σφαγή του Μελιγαλά» ως έγκλημα πολέμου. Η διεθνής κοινότητα, αναγνωρίζει ως το απόλυτο έγκλημα πολέμου τη σφαγή των 22.500 Πολωνών αιχμαλώτων, από τους σοβιετικούς στο δάσος του Κατίν. Έγκλημα πολέμου όπως τα εγκλήματα των Γερμανών στα Καλάβρυτα το Δίστομο και την Κάνδανο. Έγκλημα πολέμου ήταν και η οργανωμένη σφαγή από τους κομμουνιστές 5000 αμάχων και αιχμαλώτων στον Μελιγαλά, την Καλαμάτα και τους Γαργαλιάνους. Έγκλημα πολέμου για το οποίο οι κομμουνιστές, ποτέ δεν ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη και ποτέ δεν ζήτησαν συγνώμη, αλλά εξακολουθούν να θεωρούν τη σφαγή αμάχων και αιχμαλώτων «ηρωικό κατόρθωμα».
Η Απόσταση Μελιγαλάς- Καλαμάτα είναι 32 χλμ και η Απόσταση Μελιγαλάς –Πύλος 63. Η μισή από το Σρεμπρένιτσα –Τούζλα.
Η Γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα , κράτησε από τις 11 Ιουλίου 1995, που δραπέτευσε η ταξιαρχία των Μουσουλμάνων μέχρι τις 4 Αυγούστου. 23 ημέρες. Η Κομμουνιστικη Γενοκτονία σε Καλαμάτα-Μελιγαλά-Γαργαλιάνους κατά την οποία εσφάγησαν περισσότεροι από 4500, κράτησε από τις 9 ως τις 23 Σεπτεμβρίου, 14 ημέρες. (Άντε να βάλουμε μέχρι την άφιξη του Παναγιώτη Κανελλόπουλου στις 28 Σεπτεμβρίου , 19 ημέρες).
Από πλευράς χιλιομετρικών αποστάσεων και χρόνου η Γενοκτονία του Μελιγαλά υπερέχει της Γενοκτονίας της Σρεμπρένιτσα και οφείλουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Κογκρέσο των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την αυτή κομμουνιστική γενοκτονία, έστω και 73 χρονια μετα.
10/7/19
H Κοκκινοπαναγιά η μπολσεβίκα έκανε το θαύμα της
Τα καλά νέα είναι ότι ο Τσιπρόφσκι και οι μπολσεβίκοι πήραν πόδι. Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου, που κυριάρχησε η «πόλωση», βρέθηκαν σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία 5.649.332 «έγκυρα» ψηφοδέλτια.
Στις ευρωεκλογές στις 26 Μάιου , που ήταν «χαλαρές», και δεν υπήρξε «φανατισμός» είχαν βρεθεί 5.656.119 έγκυρα. 6787 περισσότερα.
Στις ευρωεκλογές τα 4 συστημικά κόμματα του «ευρωαμερικανικού» τόξου, είχαν μαζέψει 69.94%. Στις 7 Ιουλίου, έλαβαν 84,78%.
Ο «δικομματισμός» από το 56,87% εκτινάχτηκε στο 71,38% όπως προέβλεπαν οι γκαλοπατζήδες, και το ευρωπαϊκό παραμαγαζο της Cia , που προέβλεπε, Ν.Δ, 38,7%, έναντι 28,4% για τον ΜΥΡΙΖΑ. Η Κεντρική Υπηρεσία «έπεσε μέσα» 100% . Και η πρεσβεία έβαλε στην Βουλή τον Μπαρούχ.
Ο Τσιπρόφσκι από τους 1.343.595 ψήφους ανέβηκε στους 1.781.174. Τέτοια ξαφνική μεταστροφή μέσα σε 30 ημέρες δεν έχει υπάρξει σε καμιά εκλογική μάχη, Ελληνική η ξένη.
Ο Τσιπρόφσκι πάντως από το Ηράκλειο είχε προαναγγείλει το παραφούσκωμα της Κάλπης με ψηφοδέλτιο ΜΥΡΙΖΑ. 400.000 ήταν η τσόντα.
Στις ευρωεκλογές στις 26 Μάιου , που ήταν «χαλαρές», και δεν υπήρξε «φανατισμός» είχαν βρεθεί 5.656.119 έγκυρα. 6787 περισσότερα.
Στις ευρωεκλογές τα 4 συστημικά κόμματα του «ευρωαμερικανικού» τόξου, είχαν μαζέψει 69.94%. Στις 7 Ιουλίου, έλαβαν 84,78%.
Ο «δικομματισμός» από το 56,87% εκτινάχτηκε στο 71,38% όπως προέβλεπαν οι γκαλοπατζήδες, και το ευρωπαϊκό παραμαγαζο της Cia , που προέβλεπε, Ν.Δ, 38,7%, έναντι 28,4% για τον ΜΥΡΙΖΑ. Η Κεντρική Υπηρεσία «έπεσε μέσα» 100% . Και η πρεσβεία έβαλε στην Βουλή τον Μπαρούχ.
Ο Τσιπρόφσκι από τους 1.343.595 ψήφους ανέβηκε στους 1.781.174. Τέτοια ξαφνική μεταστροφή μέσα σε 30 ημέρες δεν έχει υπάρξει σε καμιά εκλογική μάχη, Ελληνική η ξένη.
Ο Τσιπρόφσκι πάντως από το Ηράκλειο είχε προαναγγείλει το παραφούσκωμα της Κάλπης με ψηφοδέλτιο ΜΥΡΙΖΑ. 400.000 ήταν η τσόντα.
10/21 Ιουλίου 1774.Υπογράφηκε η συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή
Με τη Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, το Χανάτο της Κριμαίας απέκτησε την ανεξαρτησία του από τον Σουλτάνο, και οι Τατάροι της Κριμαίας, της Βεσσαραβίας και του Κουμπάν θα είχαν μόνο θρησκευτική σχέση από τον Σουλτάνο υπό την ιδιότητα του Χαλίφη. Η Ρωσία επέστρεψε στον Σουλτάνο 18 νησιά του Αιγαίου , καθώς και την Πελοπόννησο και αποχώρησε από τις Παρίστριες Ηγεμονίες, (Μολδαβία και Βλαχία) που επεστράφησαν μεν στον Σουλτάνο αλλά ετέθησαν σε ειδικό καθεστώς.
Οι Τούρκοι παρέδωσαν στους Ρώσους τα Φρούρια Γενικαλέ, Κερτς, Αζοφ κ.ά. επί του Ευξείνου Πόντ ου. Η Ρωσία εξασφάλισε το δικαίωμα να διατηρεί στόλο στον Εύξεινο Πόντο, αποκτώντας το δικαίωμα της ελεύθερης ναυσιπλοΐας των υπό ρωσική σημαία εμπορικών πλοίων σ' αυτόν, καθώς και του ελεύθερου εμπορίου των Ρώσων υπηκόων στην οθωμανική επικράτεια. Η Ρωσία επέβαλε και το (ασαφές) δικαίωμα προστασίας των ορθόδοξων χριστιανών υπηκόων της Πύλης από τον Τσάρο. Η Οθωμανική αυτοκρατορία υποχρεώθηκε σε καταβολή εξόδων πολέμου, τεσσάρων εκατομμυρίων χρυσών ρουβλίων.
Ο Σουλτάνος αναγνώρισε στη Ρωσία το δικαίωμα δημιουργίας ρωσικών προξενείων σε πόλεις της επιλογής της.
Κυβερνητική πρεμιέρα με διάταγμα αποκλεισμού
Οι δημοσιογράφοι της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης οδηγούνται στα αζήτητα, καθώς εκτοπίζονται από τα Γραφεία Τύπου των ελληνικών πρεσβειών στο εξωτερικό χωρίς να αποκλείονται ανάλογες εξελίξεις και στο υπόλοιπο Δημόσιο.
Οι συγκεκριμένες υπηρεσίες μεταφέρονται στο υπουργείο Εξωτερικών, ενώ η ΓΓ Ενημέρωσης με τους δημοσιογράφους εντάσσεται, όπως φαίνεται, στο Γραφείο του Πρωθυπουργού.
Πρόκειται για παλιότερο σχέδιο το οποίο επανέρχεται.
Παράλληλα όμως μένουν αναπάντητα τα ερωτήματα αναφορικά με την λειτουργική αυτονομία και τις εργασιακές σχέσεις των δημοσιογράφων στην ΕΡΤ και το ΑΠΕ, που εποπτεύονται από την ΓΓ Ενημέρωσης. Η αυτονομία έχει ήδη φαλκιδευτεί από την προηγούμενη κυβέρνηση σε συνεργασία με το μπλοκ των τεσσάρων κυριών του Σύριζα, στο προεδρείο της ΕΣΗΕΑ, τις παραγωγές εργολάβων, την γκρίζα διαφήμιση κ.α.
Ο ασφυκτικός εναγκαλισμός των βασικών δημοσίων ΜΜΕ από το υπουργείο ΨΗΠΤΕ, γνωστό και ως υπουργείο Παππά, το οποίο τώρα τριχοτομείται, έχει προηγηθεί αφού περιλαμβάνει εκτός των άλλων, και προεκλογικό δώρο της προηγούμενης Κυβέρνησης στους ανθρώπους της στο προεδρείο της ΕΣΗΕΑ. Πρόκειται για ΚΥΑ, που αφορά τους μισθούς των δημοσιογράφων και για μία δήθεν ΣΣΕ η οποία με συμφωνία Παππά και του προεδρείου της ΕΣΗΕΑ επιμένουν ότι πρέπει να εφαρμοστεί υποχρεωτικά στο Δημόσιο της ΕΡΤ, το ΑΠΕ τα Γραφεία Τύπου και τους δημοτικούς ραδιοσταθμούς.
Παρουσιάσθηκε ως σωτήρια λύση για να προσελκύσουν ψηφοφόρους από τους δημοσιογράφους και το περιβάλλον τους για τις εκλογές της ΕΣΗΕΑ, τις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές που χρονικά συνέπεσαν υπέρ των μέχρι προχθές κυβερνητικών ψηφοδελτίων.
Οι υποσχέσεις όμως για δήθεν αυξήσεις αποδοχών με ωριμάνσεις και αλλαγές κλιμακίων ήδη πέφτουν στο κενό αφού από τα εκκαθαριστικά προκύπτουν μειώσεις και συμψηφισμοί αποδοχών.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται σε βάρος των δημοσιογράφων αλλά και της ενημέρωσης έθεσε σήμερα με επιστολή του στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ο εκπρόσωπος της ΚΕΔ και π. Α Αντιπρόεδρος Δημήτρης Τσαλαπάτης.
Η πλειοψηφία όμως δεν έκρινε απαραίτητο να υπάρξουν αποφάσεις. Άλλωστε δύο κυρίες που συμμετέχουν στο ΔΣ και έχουν εκλεγεί από την ΕΡΤ, αντί να συνταχθούν με την έκδοση απόφασης σύμφωνα με την εισήγησης της ΚΕΔ, έκριναν ότι έπρεπε να εξαντλήσουν την… αγωνιστική τους διάθεση στην καθιέρωση γραφειοκρατίας , που να επιτρέπει συνδικαλιστικές δράσεις ή ενημερώσεις ΜΟΝΟ όμως κατόπιν υποβολής αίτησης!...
Στην επιστολή του εκπροσώπου της Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων τονίζεται ότι: «…Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (τεύχος Β 119/8.9.2019) το ΠΔ 81 για τις αλλαγές συγχωνεύσεις και μεταφορά αρμοδιοτήτων μεταξύ υπουργείων. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την μεταφορά στο υπουργείο Εξωτερικών των γραφείων τύπων εξωτερικού, με αποτέλεσμα να αποκόπτονται οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι στη ΓΓ Ενημέρωσης, οι οποίοι μετακινούνται στο γραφείο του Πρωθυπουργού μετά την κατάργηση του υπουργείου ΨΗΠΗΤΕ.
Επειδή σύμφωνα με πληροφορίες ακολουθούν επίσης ρυθμίσεις που αφορούν την ΕΡΤ και το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο θα θέλαμε να ενημερωθούμε: –για τις ενέργειες σας προκειμένου οι συνάδελφοι να συνεχίσουν να ασκούν τα καθήκοντα τους ως δημοσιογράφοι και βεβαίως να διασφαλισθούν πλήρως τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα;
-ποιες ακριβώς είναι οι επιπτώσεις στις εργασιακές σχέσεις των συναδέλφων που εργάζονται στα δημόσια ΜΜΕ, κυρίως μετά την δήθεν ΣΣΕ που καταθέσατε στο ΣΕΠΕ;
-H «ΣYΜΒΑΣΗ» αυτή, μήπως τελικά εξομοιώνει τους συναδέλφους με ΙΔΑΧ δημοσίους υπαλλήλους και σε συνδυασμό με προηγούμενες τροποποιήσεις διατάξεων, μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση την δημοσιογραφική τους ιδιότητα;
Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων
Οι συγκεκριμένες υπηρεσίες μεταφέρονται στο υπουργείο Εξωτερικών, ενώ η ΓΓ Ενημέρωσης με τους δημοσιογράφους εντάσσεται, όπως φαίνεται, στο Γραφείο του Πρωθυπουργού.
Πρόκειται για παλιότερο σχέδιο το οποίο επανέρχεται.
Παράλληλα όμως μένουν αναπάντητα τα ερωτήματα αναφορικά με την λειτουργική αυτονομία και τις εργασιακές σχέσεις των δημοσιογράφων στην ΕΡΤ και το ΑΠΕ, που εποπτεύονται από την ΓΓ Ενημέρωσης. Η αυτονομία έχει ήδη φαλκιδευτεί από την προηγούμενη κυβέρνηση σε συνεργασία με το μπλοκ των τεσσάρων κυριών του Σύριζα, στο προεδρείο της ΕΣΗΕΑ, τις παραγωγές εργολάβων, την γκρίζα διαφήμιση κ.α.
Ο ασφυκτικός εναγκαλισμός των βασικών δημοσίων ΜΜΕ από το υπουργείο ΨΗΠΤΕ, γνωστό και ως υπουργείο Παππά, το οποίο τώρα τριχοτομείται, έχει προηγηθεί αφού περιλαμβάνει εκτός των άλλων, και προεκλογικό δώρο της προηγούμενης Κυβέρνησης στους ανθρώπους της στο προεδρείο της ΕΣΗΕΑ. Πρόκειται για ΚΥΑ, που αφορά τους μισθούς των δημοσιογράφων και για μία δήθεν ΣΣΕ η οποία με συμφωνία Παππά και του προεδρείου της ΕΣΗΕΑ επιμένουν ότι πρέπει να εφαρμοστεί υποχρεωτικά στο Δημόσιο της ΕΡΤ, το ΑΠΕ τα Γραφεία Τύπου και τους δημοτικούς ραδιοσταθμούς.
Παρουσιάσθηκε ως σωτήρια λύση για να προσελκύσουν ψηφοφόρους από τους δημοσιογράφους και το περιβάλλον τους για τις εκλογές της ΕΣΗΕΑ, τις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές που χρονικά συνέπεσαν υπέρ των μέχρι προχθές κυβερνητικών ψηφοδελτίων.
Οι υποσχέσεις όμως για δήθεν αυξήσεις αποδοχών με ωριμάνσεις και αλλαγές κλιμακίων ήδη πέφτουν στο κενό αφού από τα εκκαθαριστικά προκύπτουν μειώσεις και συμψηφισμοί αποδοχών.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται σε βάρος των δημοσιογράφων αλλά και της ενημέρωσης έθεσε σήμερα με επιστολή του στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ο εκπρόσωπος της ΚΕΔ και π. Α Αντιπρόεδρος Δημήτρης Τσαλαπάτης.
Η πλειοψηφία όμως δεν έκρινε απαραίτητο να υπάρξουν αποφάσεις. Άλλωστε δύο κυρίες που συμμετέχουν στο ΔΣ και έχουν εκλεγεί από την ΕΡΤ, αντί να συνταχθούν με την έκδοση απόφασης σύμφωνα με την εισήγησης της ΚΕΔ, έκριναν ότι έπρεπε να εξαντλήσουν την… αγωνιστική τους διάθεση στην καθιέρωση γραφειοκρατίας , που να επιτρέπει συνδικαλιστικές δράσεις ή ενημερώσεις ΜΟΝΟ όμως κατόπιν υποβολής αίτησης!...
Στην επιστολή του εκπροσώπου της Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων τονίζεται ότι: «…Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (τεύχος Β 119/8.9.2019) το ΠΔ 81 για τις αλλαγές συγχωνεύσεις και μεταφορά αρμοδιοτήτων μεταξύ υπουργείων. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την μεταφορά στο υπουργείο Εξωτερικών των γραφείων τύπων εξωτερικού, με αποτέλεσμα να αποκόπτονται οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι στη ΓΓ Ενημέρωσης, οι οποίοι μετακινούνται στο γραφείο του Πρωθυπουργού μετά την κατάργηση του υπουργείου ΨΗΠΗΤΕ.
Επειδή σύμφωνα με πληροφορίες ακολουθούν επίσης ρυθμίσεις που αφορούν την ΕΡΤ και το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο θα θέλαμε να ενημερωθούμε: –για τις ενέργειες σας προκειμένου οι συνάδελφοι να συνεχίσουν να ασκούν τα καθήκοντα τους ως δημοσιογράφοι και βεβαίως να διασφαλισθούν πλήρως τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα;
-ποιες ακριβώς είναι οι επιπτώσεις στις εργασιακές σχέσεις των συναδέλφων που εργάζονται στα δημόσια ΜΜΕ, κυρίως μετά την δήθεν ΣΣΕ που καταθέσατε στο ΣΕΠΕ;
-H «ΣYΜΒΑΣΗ» αυτή, μήπως τελικά εξομοιώνει τους συναδέλφους με ΙΔΑΧ δημοσίους υπαλλήλους και σε συνδυασμό με προηγούμενες τροποποιήσεις διατάξεων, μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση την δημοσιογραφική τους ιδιότητα;
Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων
8/7/19
Όταν μίλησε το Κράτος Δικαίου το 1965
Το βράδυ της Πέμπτης, 8 Ιουλίου στις 21:30 ο μοτοσικλετιστής αγγελιαφόρος επέδωσε στο Καστρί την επιστολή του Κοκού, για τον Ασπίδα που είχε συντάξει ο Κωνσταντίνος - Στίλπων Χοϊδάς. Η επιστολή ανεφερε:
«Εν Κερκύρα τη 8η Ιουλίου 1965
Κύριε πρωθυπουργέ ..Η κατάστασις της χώρας είναι ανώμαλος και ανησυχητική, καθιστώσα επείγουσαν, κατά την γνώμην μου, την λήψιν ριζικών και αδιαβλήτων από πάσης πλευράς μέτρων αποκαταστάσεως του σοβαρώς κλονισθέντος κράτους δικαίου, εδραιώσεως της νομιμότητος και επαναφοράς του αισθήματος της ασφαλείας και της τάξεως. Ανώμαλος κατέστη η κατάστασις, αφ' ης στιγμής εκ της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, η οποία υπάγεται προσωπικώς εις υμάς και διοικείται υπό προσώπων της απολύτου εμπιστοσύνης σας, εξεπορεύθη συνωμοτική οργάνωσις εις τας ενόπλους δυνάμεις (εννοεί την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ), μοναδικόν σκοπόν έχουσα την ανατροπήν του Συντάγματος της χώρας και την επιβολήν δικτατορίας ελεεινής μορφής, αποκρουστικής εις πάντα ελεύθερον άνθρωπον... Κινδυνεύει να καταλυθή η νομιμότης, το κράτος δικαίου εξ ενεργειών, αποδεικνυομένων δι' απτών αποδείξεων, της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, αναγορευθείσης εις ελεγκτήν της νομιμότητος και επεμβαινούσης εις το έργον της στρατιωτικής δικαιοσύνης προς επηρεασμόν των ανακρίσεων... Τας επεμβάσεις αυτάς ενισχύετε και υποθάλπετε, καίτοι, δια λόγους τους οποίους δεν θα ήθελα να αναφέρω, ανυπερβλήτους και εξ αντικειμένου δεδομένους, η θέσις υμών εν συναρτήσει προς την υπόθεσιν της συνωμοσίας εις τας ενόπλους δυνάμεις έχει από καιρού καταστή εξαιρετικώς ευαίσθητος και λεπτή... Γνωρίζω καλώς ότι εκ πηγών στενώτατα προσκειμένων προς υμάς ενεπνεύσθησαν αι προειδοποιήσεις και αι απειλαί εναντίον μου, αι ομοιάζουσαι προς εκβιασμόν... Σας καλώ να καταδικάσετε δημοσία την εναντίον μου συκοφαντικήν εκστρατείαν και να λάβετε σύντομα και αμέσου αποδόσεως μέτρα διαλύσεως πάσης οργανώσεως ή προπαρασκευής λαοκρατικών εκδηλώσεων ή στάσεων, προαρασκευαζομένων υφ' οιονδήποτε πρόσχημα προς υποδούλωσιν του ελληνικού λαού και κατάλυσιν της λαϊκής κυριαρχίας και των ατομικών ελευθεριών... Θεωρώ ότι αποτελεί υποχρεώσίν σας η άμεσος και άνευ δισταγμού πραγματοποίησιν των όσων σας ζητώ. Η προειδοποίησίς μου αύτη είναι η τελευταία».
Ο Ντε Γρέτσια στα απομνημονεύματά του που εκδόθηκαν από την εφημερίδα «Το Βήμα», ανέφερε για τον Χοϊδά: «Πρέπει να ομολογήσω ότι τον «χάλασαν» οι γονείς μου. Ο Καραμανλής για μήνες κάθε μέρα τρέλαινε τους γονείς μου να τους λέει ότι πρέπει να έχουν έναν άνθρωπο για διευθυντή του γραφείου. Τελικά βρήκαν τον Χοϊδά.[...] Ήταν ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, γνώριζε άπταιστα αγγλικά και γερμανικά και τους βοηθούσε στις δημόσιες ομιλίες τους. Οι γονείς μου είχαν ενθουσιαστεί μαζί του. Το παράκαναν όμως και έτσι τον κακόμαθαν. Όταν έχασα τον πατέρα μου βρήκα, οφείλω να ομολογήσω, ένα στήριγμα στην εμπειρία του Χοϊδά, αν και με μεγάλο κόστος όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε».
«Εν Κερκύρα τη 8η Ιουλίου 1965
Κύριε πρωθυπουργέ ..Η κατάστασις της χώρας είναι ανώμαλος και ανησυχητική, καθιστώσα επείγουσαν, κατά την γνώμην μου, την λήψιν ριζικών και αδιαβλήτων από πάσης πλευράς μέτρων αποκαταστάσεως του σοβαρώς κλονισθέντος κράτους δικαίου, εδραιώσεως της νομιμότητος και επαναφοράς του αισθήματος της ασφαλείας και της τάξεως. Ανώμαλος κατέστη η κατάστασις, αφ' ης στιγμής εκ της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, η οποία υπάγεται προσωπικώς εις υμάς και διοικείται υπό προσώπων της απολύτου εμπιστοσύνης σας, εξεπορεύθη συνωμοτική οργάνωσις εις τας ενόπλους δυνάμεις (εννοεί την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ), μοναδικόν σκοπόν έχουσα την ανατροπήν του Συντάγματος της χώρας και την επιβολήν δικτατορίας ελεεινής μορφής, αποκρουστικής εις πάντα ελεύθερον άνθρωπον... Κινδυνεύει να καταλυθή η νομιμότης, το κράτος δικαίου εξ ενεργειών, αποδεικνυομένων δι' απτών αποδείξεων, της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, αναγορευθείσης εις ελεγκτήν της νομιμότητος και επεμβαινούσης εις το έργον της στρατιωτικής δικαιοσύνης προς επηρεασμόν των ανακρίσεων... Τας επεμβάσεις αυτάς ενισχύετε και υποθάλπετε, καίτοι, δια λόγους τους οποίους δεν θα ήθελα να αναφέρω, ανυπερβλήτους και εξ αντικειμένου δεδομένους, η θέσις υμών εν συναρτήσει προς την υπόθεσιν της συνωμοσίας εις τας ενόπλους δυνάμεις έχει από καιρού καταστή εξαιρετικώς ευαίσθητος και λεπτή... Γνωρίζω καλώς ότι εκ πηγών στενώτατα προσκειμένων προς υμάς ενεπνεύσθησαν αι προειδοποιήσεις και αι απειλαί εναντίον μου, αι ομοιάζουσαι προς εκβιασμόν... Σας καλώ να καταδικάσετε δημοσία την εναντίον μου συκοφαντικήν εκστρατείαν και να λάβετε σύντομα και αμέσου αποδόσεως μέτρα διαλύσεως πάσης οργανώσεως ή προπαρασκευής λαοκρατικών εκδηλώσεων ή στάσεων, προαρασκευαζομένων υφ' οιονδήποτε πρόσχημα προς υποδούλωσιν του ελληνικού λαού και κατάλυσιν της λαϊκής κυριαρχίας και των ατομικών ελευθεριών... Θεωρώ ότι αποτελεί υποχρεώσίν σας η άμεσος και άνευ δισταγμού πραγματοποίησιν των όσων σας ζητώ. Η προειδοποίησίς μου αύτη είναι η τελευταία».
Ο Ντε Γρέτσια στα απομνημονεύματά του που εκδόθηκαν από την εφημερίδα «Το Βήμα», ανέφερε για τον Χοϊδά: «Πρέπει να ομολογήσω ότι τον «χάλασαν» οι γονείς μου. Ο Καραμανλής για μήνες κάθε μέρα τρέλαινε τους γονείς μου να τους λέει ότι πρέπει να έχουν έναν άνθρωπο για διευθυντή του γραφείου. Τελικά βρήκαν τον Χοϊδά.[...] Ήταν ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, γνώριζε άπταιστα αγγλικά και γερμανικά και τους βοηθούσε στις δημόσιες ομιλίες τους. Οι γονείς μου είχαν ενθουσιαστεί μαζί του. Το παράκαναν όμως και έτσι τον κακόμαθαν. Όταν έχασα τον πατέρα μου βρήκα, οφείλω να ομολογήσω, ένα στήριγμα στην εμπειρία του Χοϊδά, αν και με μεγάλο κόστος όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε».
Νοθεία
Το αποτέλεσμα είναι «εικονικό». Και οι 2.250.841 είναι «φουσκωμένοι» αλλά και οι
1.526.400 είναι «παραφουσκωμένοι».
7/7/19
Καλό βόλι
Σας είπα, ότι ψηφίζω η Μακεδονία είναι Ελληνική και θέλω δημοψήφισμα για την προδοτική συμφωνία της Μικρής Πρέσπας. Θέλω πολυκομματική Βουλή και να μην έχει αυτοδυναμία ο Εφραιμάκος ο Άγιος Ανθρωπάκος.
Σπύρος Χατζάρας
6/7/19
Το ΝΑΤΟκομμουνιστικό Κράτος Δικαίου σχεδιάζει να εθνικοποιήσει τα σερβικά μοναστήρια και τις εκκλησίες στο Κόσσοβο και το Μετόχι
ΠΟΝΤΓΚΌΡΙΤΣΑ. O Επίσκοπος Βούδας και Νίκσιτς Ιωαννίκιος δήλωσε ότι ο νόμος για την ελευθερία της θρησκείας που συντάσσεται από το ΝΑΤΟκομμουνιστικό καθεστώς Τζουκάνοβιτς, έγινε σε συνεργασία με τους Αλβανούς και τον αυτοαποκαλούμενο Πρόεδρο του Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι και θα αποτελέσει το πρότυπο για την κατάσχεση των σερβικών μοναστηριών και των εκκλησιών στο Κοσσυφοπέδιο και το Μετόχι.
Η αστυνομία του Μαυροβουνίου απαγόρευσε στην Νοβογκρατσάνιτσκα Μητρόπολη του Μαυροβουνίου να κάνει θεία λειτουργία στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο Σβάτς κοντά στο Ούλτσινιε.
Η αστυνομία του Μαυροβουνίου απαγόρευσε στην Νοβογκρατσάνιτσκα Μητρόπολη του Μαυροβουνίου να κάνει θεία λειτουργία στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο Σβάτς κοντά στο Ούλτσινιε.
Αύριο από την Κάλπη θα στείλουμε στους ΑΘΕΑΤΟΥΣ, στον Άγιο Εφρεμάκο, και στην Στοά, το βροντερό μήνυμα ότι «η Μακεδονία είναι Ελληνική» και ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Καταθέτουμε ψήφο για την Πατρίδα με μνήμη.. Μαύρο στους Εφιάλτες.
Αύριο από την Κάλπη θα στείλουμε στους ΑΘΕΑΤΟΥΣ, στον Άγιο Εφρεμάκο, και στην Στοά, το βροντερό μήνυμα ότι, «η Μακεδονία είναι Ελληνική» και ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες».
Καταθέτουμε ψήφο για την Πατρίδα με μνήμη.. Μαύρο στους Εφιάλτες.
Καταθέτουμε ψήφο για την Πατρίδα με μνήμη.. Μαύρο στους Εφιάλτες.
6/18 Ιουλίου του 1821. Όταν επιδόθηκε το τελεσίγραφο Καποδίστρια προς την Υψηλή Πύλη. Και οι πουστιές των «φίλων μας» στο Λονδίνο
Στις 6/18 Ιουλίου του 1821 ο Ρώσος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη βαρόνος Γκριγκόρι Αλεξάντροβιτς Στρόγκανωφ, επέδωσε στην Πύλη το τελεσίγραφο του Τσάρου που είχε συντάξει ο Καποδίστριας, με το οποίο
η Ρωσία, υπενθύμιζε στην Υψηλή Πύλη, την απάνθρωπη συμπεριφορά του Σουλτάνου εναντίον των χριστιανών υπηκόων του, πολλοί από τους οποίους προέβαλαν πια νόμιμη άμυνα, και δήλωνε ότι , «η συμβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τα πολιτισμένα κράτη της Ευρώπης θα απόβαινε αδύνατη, εάν ο Σουλτάνος, δεν σεβόταν τη Χριστιανική θρησκεία, και εάν δεν ακύρωνε το σχέδιο εξοντώσεως των Ελλήνων».
Ο Τσάρος, απαιτούσε την εκπλήρωση των ακόλουθων όρων.
-Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, θα έπρεπε να δεσμευτεί ότι θα ανοικοδομούσε ή θα επισκεύαζε τις εκκλησίες που καταστράφηκαν από τον όχλο.
-Ο Σουλτάνος, όφειλε να εξασφαλίσει την προστασία της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας.
-Η Οθωμανική κυβέρνηση ,θα έπρεπε να κάνει διάκριση μεταξύ «ενόχων» και «αθώων» χριστιανών, οι ηγεμονίες στον Δούναβη θα έπρεπε να επανέλθουν στο προηγούμενο καθεστώς, και ο οθωμανικός στρατός, θα έπρεπε να υποχωρήσει, σύμφωνα με τα προνόμια που είχαν θεσπισθεί υπέρ της Ρωσίας, με παλαιότερες συνθήκες.
Στο τελεσίγραφο, που κοινοποιήθηκε στις ευρωπαϊκές δυνάμεις, ο Τσάρος επικαλέσθηκε το δικαίωμα του προστάτη των ορθοδόξων με βάση τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζί του 1774 και τις συνθήκες του Ιασίου του 1792 και του Βουκουρεστίου του 1812, και τόνιζε, ότι η Ρωσία, ως γειτονική χώρα, θεωρούσε ότι είναι αρμόδια, για την αποκατάσταση της τάξεως στη Βαλκανική, και δήλωνε πως η Ρωσία, «συμφώνως με όλον τον χριστιανισμόν» δεν θα εγκατέλειπε στην εκδίκηση του τυφλού ισλαμικού φανατισμού «τους κατά θρησκείαν αδελφούς αυτής».
Ο εχθρός των Ελλήνων και τουρκόφιλος άγγλος υπουργός εξωτερικών Κάστελρι , (Λόρδος Λοντοντέρι), και κατά κόσμον Ρόμπερτ Στιούαρτ, (του οποίου η μητέρα ήταν το γένος Κοέν), στις 12/24 Ιουνίου σε επιστολή του προς τον άγγλο πρεσβευτή στη Βιέννη Charles William Vane, που κοινοποιούσε και στον άγγλο πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη Πέρσι Σμίθ Στράνφορντ ,
έγραφε ότι η αγγλική κυβέρνηση παρακολουθούσε με αγωνία και προσοχή τις εξελίξεις της σύγκρουσης μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στο εσωτερικό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με βάση την ενημέρωση από τη Βιέννη αλλά και τις επιστολές του Ρώσου πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη, (που είχαν κοινοποιηθεί στις ευρωπαϊκές αυλές από τον Καποδίστρια).
Ο Κάστελρι σημείωνε ότι «αναμφιβόλως οι Έλληνες επιτέθηκαν πρώτοι», και ότι οι «φρικτές» τουρκικές βιαιοπραγίες, ήσαν αποτέλεσμα του τρόπου που η τουρκική κυβέρνηση διατηρεί την εξουσία της έναντι των εχθρών της», και προσέθετε με κυνισμό ότι η Βρετανική κυβέρνηση, δεν ανέμενε οι τουρκικές βιαιότητες να σταματήσουν όσο η επανάσταση αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την Τουρκία, και υπογράμμιζε: «μας ικανοποιεί το γεγονός ότι οι αυτοκράτορες της Ρωσίας και της Αυστρίας κατενόησαν το πρόβλημα τόσο καλά και απέφυγαν να αναμειχθούν. Οι έντονες αντιδράσεις της τουρκικής κυβέρνησης προκαλούν θλίψη αλλά δεν μπορούν να δικαιολογήσουν ένοπλη επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εάν υιοθετούσαμε αυτή την αρχή θα έπρεπε να κάνουμε διαρκώς επιδρομές στην Τουρκία. Το αποτέλεσμα της κατοχής της χώρας από τα ρωσικά στρατεύματα θα ήταν η επιδείνωση της θρησκευτικής σύγκρουσης».
Ο Κάστελρι έκλεινε τις οδηγίες του σημειώνοντας ότι ο «αυτοκράτορας της Ρωσίας δεν θα επιτρέψει ο ίδιος να πειστεί από την άποψή αυτουνού για το θέμα».
Ο «αυτουνού», ήταν ο Καποδίστριας.
Από το έγγραφο αυτό μπορούμε να καταλάβουμε όλη την αθλιότητα της λογικής του Λονδίνου και εκείνων των «ανθρώπων».
Οι σφαγές των χριστιανών, ήσαν απλά «έντονες αντιδράσεις», ήσαν νόμιμη αντίδραση κατά της ανταρσίας , «που ξεκίνησαν οι Έλληνες» και , τέλος πάντων «ήταν εσωτερικό ζήτημα της Τουρκίας» .
Το Λονδίνο, και η Μεγάλη Στοά, με ψυχραιμία θα παρακολουθούσαν το αίμα να τρέχει , όσο οι ¨Έλληνες αποτελούσαν κίνδυνο για την Οθωμανική αυτοκρατορία.
Ο Κάστελρι , και οι υποστηρικτές του που πίστευαν στη διατήρηση του Στάτους Κβο, στην Ανατολή και στα Βαλκάνια, ήθελαν την εξουδετέρωση των οπαδών της πολιτικής της Αικατερίνης στην Αγία Πετρούπολη, ( και πρώτα από όλους του Καποδίστρια).
Ο Κάστελρι /Κοέν έγραψε στον Τσάρο , στις 16/28 Ιουλίου του 1821, ότι θεωρούσε τους Έλληνες επαναστάτες της ιδίας υφής με τους Ισπανούς, τους Ιταλούς και τους Πορτογάλους.
Στις οδηγίες του προς τον άγγλο πρέσβη στην Αγία Πετρούπολη, τον Τσαρλς Μπίκοτ, έγραφε ότι, η στάση του για την Ελλάδα δεν υπαγορευόταν από το θαυμασμό για τους αρχαίους Έλληνες ούτε από ανθρωπιστικές ιδέες αλλά από τις υποχρεώσεις που προέρχονταν από τις διεθνείς συμφωνίες, τονίζοντας ότι, «εάν η Βρετανία, υποστηρίξει τους Έλληνες, «αυτό θα άνοιγε τον δρόμο σε κάθε τολμηρό τυχοδιώκτη και σε κάθε πολιτικά φανατισμένο στην Ευρώπη να θέσει σε κίνδυνο το σύστημα, που η Μεγάλη Βρετανία και οι σύμμαχοί της είχαν θεμελιώσει».
Η Αγγλία, υποστήριζε ότι, στη διαμόρφωση του συστήματος της Βιέννης, ελήφθη υπόψη η Τουρκία και επομένως το σύστημα την περιελάμβανε, και ενώ αναγνώριζε στη Ρωσία το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει βία για να υπερασπίσει τα δικαιώματα που της αναγνώριζαν οι συνθήκες , σημείωνε ότι αυτό, «θα παρέσυρε τη Ρωσία και τον πολιτισμένο κόσμο σε ύψιστους κινδύνους».
Ο Καποδίστριας από την άλλη πλευρά, τόνιζε προς τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, ότι η Τουρκία δεν προστατευόταν από τις συνθήκες του 1815.
Ο νέος άγγλος πρέσβης στην Αγία Πετρούπολη σερ Τσαρλς Μπίκοτ, επέδωσε τα διαπιστευτήρια του στον Τσάρο στις 20 Ιουνίου/ 2 Ιουλίου, 16 μέρες πριν την επίδοση της διακοίνωσης προς την Τουρκία.
Ο Τσάρος του είπε ότι παρ’ ότι ο ρωσικός λαός επιθυμούσε τον πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά «ήταν αποφασισμένος να αποφύγει κάθε ενέργεια που θα ενίσχυε ή θα ενθάρρυνε τους επαναστάτες», ακυρώνοντας στην ουσία το διάβημα που μόλις είχε υπογράψει.
Ο Μπίκοτ ενημέρωσε απευθείας τον Πέρσι Σμίθ- Στράνφορντ, ο οποίος διέρρευσε στους Τούρκους τις πραγματικές προθέσεις του Τσάρου, και η Πύλη κοινοποίησε στις 27 Ιουνίου/11 Ιουλίου, πριν την επίδοση της ρωσικής διακοίνωσης, στον ρώσο πρέσβη βαρόνο Γκριγκόρι Αλεξάντροβιτς Στρόγκανωφ, επιστολή προς τον Νέσσελροντ, και όχι προς τον Καποδίστρια , με την οποία προσέφερε ορισμένες παραχωρήσεις.
Οι Τούρκοι βραχυκυκλώθηκαν από την ενέργεια αυτή και απέρριψαν την επομένη όλες τις απαιτήσεις της Ρωσίας , ακυρώνοντας τους ελιγμούς Άγγλων και Αυστριακών, που προσπαθούσαν να επιδειχθεί κάποια «επιείκεια», προς τους Έλληνες εφόσον κατέθεταν τα όπλα.
Ο Τσάρος διέταξε μεν τη μετακίνηση μονάδων για την ενίσχυση της στρατιάς της Βεσσαραβίας, που προκάλεσε πανικό στους Τούρκους και τον Στάνφορντ, αλλά εξαπάτησε τους πάντες, και δεν διέταξε ποτέ την διάβαση του Προύθου. Επέμενε στις διαπραγματεύσεις με τους «συμμάχους», μετατρέποντας τη συζήτηση σε «κολοκυθιά».
Περισσότερα για την πραγματική ιστορία που κρύβουν οι Κοτζαμπάσηδες των δανειστών, οι «Εφραιμάκοι» και η Στοά στο βιβλίο μου
«Η επανάσταση των Φιλογένων».
6 Ιουλίου 1951. Η ψήφος εμπιστοσύνης στην ετοιμόρροπη κυβέρνηση του Σοφοκλή
Η ανασχηματισθείσα κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου με την είσοδο των Γ. Μαύρου, Ν. Μπακόπουλοτ, Τζών Γκλαβάνη, Κ. Μητσοτάκη, Ν. Τερζόγλου, έλαβε στις 6 Ιουλίου 1951, ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, χάρη στην υποστήριξη του Λαϊκού Κόμματος και του Πλαστήρα. 125 ψήφισαν υπέρ και 74 κατά .
Ο Πλαστήρας, κατά τη σχετική συζήτηση, συνεπικουρούμενος και από τον Καρτάλη, επανέφερε το θέμα της Μακρονήσου και αξίωσε την άμεση απόλυση από εκεί όλων των εξόριστων και κρατουμένων.
Με αφορμή το ζήτημα συγκέντρωσης του σίτου, αποχώρησε από τη κυβέρνηση την 1η Ιουλίου ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως, και υπουργός Συντονισμού Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας Γεωργίος Παπανδρέου. Τον ακολούθησαν ο Ηλίας Λαγάκος υπουργός Δικαιοσύνης , ο Λέων Μακκάς υπουργός Βιομηχανίας, ο Ιωάννης Γιαννόπουλος υπουργός Συγκοινωνιών, ο Ανδρέας Λαμπρόπουλος υπουργός Γεωργίας, ο Πέτρος Γαρουφαλιάς υφυπουργός Συντονισμού, ο Γεώργιος Μόδης υφυπουργός Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείαςκαι ο Δημήτριος Ζησόπουλος υφυπουργός Συγκοινωνιών, οι οποίοι επιθυμούσαν εκλογές και Παπάγο.
Ο Βενιζέλος υπέβαλε παραίτηση, αλλά ο Άναξ Παύλος, που επιθυμούσε την καθυστέρηση των εκλογών δεν την δέχτηκε και ο Βενιζέλος έμεινε, ψήφισε νέο εκλογικό νόμο με τη βοήθεια του Λαϊκού κόμματος, και διεξήγαγε τις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 που οδήγησαν στην Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα της 30ης Σεπτεμβρίου 1951.
Ο Πλαστήρας, κατά τη σχετική συζήτηση, συνεπικουρούμενος και από τον Καρτάλη, επανέφερε το θέμα της Μακρονήσου και αξίωσε την άμεση απόλυση από εκεί όλων των εξόριστων και κρατουμένων.
Με αφορμή το ζήτημα συγκέντρωσης του σίτου, αποχώρησε από τη κυβέρνηση την 1η Ιουλίου ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως, και υπουργός Συντονισμού Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας Γεωργίος Παπανδρέου. Τον ακολούθησαν ο Ηλίας Λαγάκος υπουργός Δικαιοσύνης , ο Λέων Μακκάς υπουργός Βιομηχανίας, ο Ιωάννης Γιαννόπουλος υπουργός Συγκοινωνιών, ο Ανδρέας Λαμπρόπουλος υπουργός Γεωργίας, ο Πέτρος Γαρουφαλιάς υφυπουργός Συντονισμού, ο Γεώργιος Μόδης υφυπουργός Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείαςκαι ο Δημήτριος Ζησόπουλος υφυπουργός Συγκοινωνιών, οι οποίοι επιθυμούσαν εκλογές και Παπάγο.
Ο Βενιζέλος υπέβαλε παραίτηση, αλλά ο Άναξ Παύλος, που επιθυμούσε την καθυστέρηση των εκλογών δεν την δέχτηκε και ο Βενιζέλος έμεινε, ψήφισε νέο εκλογικό νόμο με τη βοήθεια του Λαϊκού κόμματος, και διεξήγαγε τις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 που οδήγησαν στην Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα της 30ης Σεπτεμβρίου 1951.
ΤΚ9 Αλλαγή κλίματος και άλλες τέτοιες ιστορίες του Εφραιμάκου του Αγίου Ανθρωπάκου
6 Ιουλίου 1917. Άρχισε ο μεγάλος καύσωνας στην Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια. Για τις επόμενες 43 ημέρες,
η θερμοκρασία ήταν πάνω από 48 βαθμούς Κελσίου.
6 Ιουλίου 1966. Πριν 53 χρόνια, στο Σαν Λουίς Ρίο Κολοράντο, στο Μεξικό, μετρήθηκε η μέγιστη θερμοκρασία υπό σκιά που έχει καταγραφεί ποτέ στον κόσμο .58,5 βαθμοί Κελσίου.
η θερμοκρασία ήταν πάνω από 48 βαθμούς Κελσίου.
6 Ιουλίου 1966. Πριν 53 χρόνια, στο Σαν Λουίς Ρίο Κολοράντο, στο Μεξικό, μετρήθηκε η μέγιστη θερμοκρασία υπό σκιά που έχει καταγραφεί ποτέ στον κόσμο .58,5 βαθμοί Κελσίου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)