Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας . Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΟΡΗΓΟ. Ανένδοτος για να φύγουν οι Ψεύτες,οι κλέφτες,και οιΠροδότες.«Ου δη πάτριον εστί ηγείσθαι τους επήλυδας των αυτοχθόνων….»...
13/6/25
Το «Βούλευμα» Κόκα για τον Πουστοθανάση
13 Ιουνίου 1945.
Την επομένη της αποκήρυξης του αιμοσταγούς πουστο-Θανάση, από τον σύντροφο Νίκο, ο πράκτορας της Ιντέλιζενς Σέρβις σ. Πάνος
αφιέρωσε το κύριο άρθρο του δελτίου Τύπου της Αγγλικής Πρεσβείας , της «Ελευθερίας» στον «Μιζέρια» και προέβλεπε τον επικείμενο θάνατό του.
....................
SoE για τις σφαγές Καλαμάτας-Μελιγαλά-
Γαργαλιάνων, αλλά και τον απεσταλμένο του ΠΓ
του ΚΚΕ Μπελογιάννη, και τις απέδιδε στην εγκληματική φύση του Βελουχιώτη.
Η τύχη του "Άρη" είχε διακανονιστεί μεταξύ SoE
και Ζαχαριάδη κατά την παραμονή του στο Λύνεμπουργκ της Κάτω Σαξονίας, πριν μεταφερθεί
από την ΡΑΦ στην Αθήνα.
13/25 Ιουνίου 1903. Άρχισε ο Μακεδονικός Αγώνας
Το πρώτο ένοπλο ανταρτικό σώμα Μακεδονομάχων, που συγκρότησε η «Εθνική Εταιρεία», πέρασε την ελληνοτουρκική μεθόριο στην περιοχή των Τρικάλων, και εισήρθε στην Δυτική Μακεδονία στις 13 Ιουνίου 1903.
Έτσι άρχισε ο ένοπλος Μακεδονικὸς Αγὼνας.
Ο Γεώργιος Σεϊμένης, 22 χρόνων, από την Ανώπολη Σφακίων, συνελήφθη από τους Βούλγαροι κομιτατζήδες και αφού τον βασάνισαν , το έκαψαν στην Κλεισούρα, στις 23 Ιουλίου 1903.
Ο Γεώργιος Δικώνυμος , είχε γεννηθεί το 1887 στον Καλλικράτη Σφακίων Στρατολογήθηκε από τους Παύλο Μελά και Γεώργιο Τσόντο . Ο Δικώνυμος επέστρεψε στη Μακεδονία αρχικά ως υπαρχηγός του Γ. Τσόντου και στη συνέχεια ως αρχηγός σώματος περίπου 120 ανδρών. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες, συνεχίζοντας τη δράση του μέχρι το 1908. Αργότερα πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους. Πέθανε το 1939 στην Αθήνα. 
Ο Λαμπρινός Βρανάς γεννήθηκε και αυτός στον Καλλικράτη Σφακίων. Στρατολογήθηκε από τον Παύλο Μελά και τον Γεώργιο Τσόντο. Ο Βρανάς επανήλθε στη Μακεδονία και τον Οκτώβριο του 1904 ήταν παρών μαζί μες τον Στρατινάκη, στο περιστατικό που κόστισε τη ζωή του Παύλου Μελά. Στις 17 Μαΐου του 1905, ήταν επικεφαλής αποσπάσματος περίπου 20 ανδρών, κινούμενος καθ' οδόν προς Μορίχοβο. Η παρουσία του αποσπάσματός του προδόθηκε στους Τούρκους από Βούλγαρους, με αποτέλεσμα να περικυκλωθεί από τον τουρκικό στρατό στο χωριό Μπελκαμένη (σημερινή Δροσοπηγή). Ακολούθησε μάχη κατά την οποία σκοτώθηκαν τα περισσότερα μέλη του αποσπάσματος, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Βρανάς.
Ο επίσης Σφακιανός, Γεώργιος Πέρος του Σταύρου γεννήθηκε στο Ασφένδου το 1875. Πολέμησε στο Μακεδονικό Αγώνα ως το τέλος το 1908 .Στους απελευθερωτικούς πολέμους του 1912-13 ήταν επικεφαλής «προσκόπων».
Η ανταρτική ομάδα εξοπλίστηκε στα Τρίκαλα με τη βοήθεια του Υπολοχαγού του Πεζικού Γεωργίου Βλαχογιάννη, καθώς και του ιατρού Ράμου.
Το πρώτο ένοπλο ανταρτικό σώμα Μακεδονομάχων συγκροτήθηκε από 10 «έμπειρους» Κρητικούς, που ησαν οι :
Γεώργιος Διώνυμος , Ευθύμιος Καούδης, Λαμπρινὸς Βρανάς, Γεώργιος Πέρος, Γεώργιος Σεϊμένης, Γεώργιος Ζουρίδης, Γεώργιος Στρατινάκης, Ευστράτιος Μπονάτος, Μανούσος Καντουνάτος και Νικόλαος Δουκάκης
Η ομάδα του Σφακιανού Καούδη πήγε στην Καστοριά όπου τους υποδέχθηκε ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης.
Μαζί τους είχαν επιστολή του Πάυλου Μελά προς τον Μητροπολίτη Γερμανό που ανέφερε : «οι Κρήτες ους σας στέλλωμεν είναι τέλειοι τύποι πολεμιστών, γενναίοι, ευφυείς, τολμηροί, αποφασιστικοί, φιλόδοξοι και έχοντες αναπτυγμένο εθνικό αίσθημα.Είμαι βέβαιος ότι θα ενισχύσωσι καταπληκτικώς τον αγώνα σας
Μετά από δυο μήνες παραμονής, πιεζόμενοι από Τούρκους και Βουλγάρους, άλλοι επέστρεψαν στην Αθήνα, και άλλοι υπό τον Καούδη πήγαν στον Βόλο.
Στην Καστοριά έμεινε ο πρώτος νεκρός
Ο Γεώργιος Σεϊμένης, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε συμπλοκή με τους Βούλγαρους.
Ο Γεώργιος Σεϊμένης, 22 χρόνων, από την Ανώπολη Σφακίων, συνελήφθη από τους Βούλγαροι κομιτατζήδες και αφού τον βασάνισαν , το έκαψαν στην Κλεισούρα, στις 23 Ιουλίου 1903. Ο αδελφός του Γιάννης Σεϊμένης επίσης μακεδονομάχος, σκοτώθηκε στο Μοναστήρι στις 27 Μαρτίου 1906, προσπαθώντας να δραπετεύσει από τις φυλακές
.
. Ο «Γερο – Καούδης» είχε πάρει μέρος στην Κρητική Επανάσταση του 1895-1897.
Τον Αύγουστο του 1903 μεταφέρθηκε με την ομάδα του στο Βόλο και ένα χρόνο αργότερα επέστρεψε στην Αθήνα.
Το 1904 το νεοσύστατο «Μακεδονικό Κομιτάτο των Αθηνών» του έκανε νέα πρόταση, που αποδέχτηκε και επέστρεψε στη Μακεδονία. Στις 18 Σεπτεμβρίου 1904, κατάφερε με την ομάδα του σημαντικό πλήγμα κατά των Βουλγάρων στη μάχη του Τριγώνου. Μετά το θάνατο του Παύλου Μελά (13 Οκτωβρίου 1904), ο Καούδης ανέλαβε προσωρινά τη διοίκηση των σωμάτων στη Δυτική Μακεδονία. Το χειμώνα του 1904/05 έδρασε σε χωριά της περιοχής των Κορεστίων ενώ στις 25 Μαρτίου 1905 συμμετείχε στην επίθεση που οργάνωσε ο Βάρδας κατά της Βασιλειάδας. Στις 23 Απριλίου 1906 η ομάδα του Καούδη συγκρούστηκε με τον τουρκικό στρατό στο Κρατερό.Το 1912 πήγε στη Σάμο καθώς τέθηκε πάλι στην υπηρεσία του εθνικού αγώνα. Η απελευθέρωση του νησιού συντελέστηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1912, ύστερα από αρκετές μάχες με τον τουρκικό στρατό. Μετά την απελευθέρωση της Σάμου, ο Ευθύμιος Καούδης έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις για την απελευθέρωση της Μακεδονίας κατά τον Α Βαλκανικό Πόλεμο, συμμετέχοντας στα «Σώματα Ελλήνων Προσκόπων». Στις 11 Οκτωβρίου εισέβαλε στα Σιάτιστα και την επόμενη μέρα συγκρούστηκε με τον τουρκικό στρατό και κινήθηκε προς την πόλη των Γρεβενών.
Πέθανε στη Θεσσαλονίκη, το 1956.
Ο Γεώργιος Δικώνυμος , είχε γεννηθεί το 1887 στον Καλλικράτη Σφακίων Στρατολογήθηκε από τους Παύλο Μελά και Γεώργιο Τσόντο . Ο Δικώνυμος επέστρεψε στη Μακεδονία αρχικά ως υπαρχηγός του Γ. Τσόντου και στη συνέχεια ως αρχηγός σώματος περίπου 120 ανδρών. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες, συνεχίζοντας τη δράση του μέχρι το 1908. Αργότερα πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους. Πέθανε το 1939 στην Αθήνα. 
Ο Γεώργιος Στρατινάκης, δεν έχει αναγνωριστεί ως Μακεδονομάχος και ούτε είναι εγγεγραμμένος στις σχετικές επετηρίδες.
Ο επίσης Σφακιανός, Γεώργιος Πέρος του Σταύρου γεννήθηκε στο Ασφένδου το 1875. Πολέμησε στο Μακεδονικό Αγώνα ως το τέλος το 1908 .Στους απελευθερωτικούς πολέμους του 1912-13 ήταν επικεφαλής «προσκόπων». Το 1913 συμμετείχε με δυναμη 150 ανδρών του στην απελευθέρωση της Χίου.
Σκοτώθηκε πολεμώντας στο Πυθί της Χίου 11 Νοεμβρίου 1913.
ΙΡΑΝ: Μαρτύρησε ο διοικητής των Φρουρών της Επανάστασης στρατηγός Σαλαμί.Σύμφωνα με το Al Jazeera, ένα "προληπτικό χτύπημα" πραγματοποιήθηκε σε δεκάδες στρατιωτικούς στόχους σε διάφορα μέρη του Ιράν. Οι κάτοικοι του Τελ Αβίβ έλαβαν μηνύματα να σπεύσουν σε καταφύγια. Οι τιμές του πετρελαίου αυξάνονται κατά 6%
Οι αεροπορικές εταιρείες εκκένωσαν τον εναέριο χώρο πάνω από το Ισραήλ, το Ιράν και το Ιράκ
H Ιρανική τηλεόραση μετέδωσε το ακόλουθο μήνυμα του ανώτατου ηγέτη της χώρας, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.
«Στο όνομα του Θεού, του Πολυεύσπλαχνου, του Πολυεύσπλαχνου. Το σατανικό και ματωμένο χέρι του σιωνιστικού καθεστώτος σήμερα τα ξημερώματα διέπραξε έγκλημα στην αγαπημένη μας χώρα, εκθέτοντας για άλλη μια φορά την κακή του φύση στοχεύοντας κατοικημένες περιοχές. Αυτό το καθεστώς πρέπει να περιμένει αυστηρή τιμωρία. Με το θέλημα του Θεού, το ισχυρό χέρι των ενόπλων δυνάμεων της Ισλαμικής Δημοκρατίας δεν θα επιτρέψει να μείνει ατιμώρητη».
Ο διοικητής του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), υποστράτηγος Χοσεΐν Σαλαμί, μαρτύρησε στην ισραηλινή επίθεση νωρίς την Παρασκευή. Αρκετοί άλλοι ανώτεροι διοικητές του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης και πυρηνικοί επιστήμονες είναι επίσης μεταξύ των μαρτύρων στη μεγάλης κλίμακας ισραηλινής επίθεσης στην Τεχεράνη και σε άλλες επαρχίες σε όλη τη χώρα, σύμφωνα με την κρατική τηλεόραση IRIB.
Δυνατές εκρήξεις ακούστηκαν νωρίς την Παρασκευή σε ορισμένες περιοχές της ιρανικής πρωτεύουσας της Τεχεράνης και σε άλλες επαρχίες σε όλη τη χώρα.
Ο διοικητής του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), υποστράτηγος Χοσεΐν Σαλαμί, μαρτύρησε στην ισραηλινή επίθεση νωρίς την Παρασκευή. Αρκετοί άλλοι ανώτεροι διοικητές του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης και πυρηνικοί επιστήμονες είναι επίσης μεταξύ των μαρτύρων στη μεγάλης κλίμακας ισραηλινής επίθεσης στην Τεχεράνη και σε άλλες επαρχίες σε όλη τη χώρα, σύμφωνα με την κρατική τηλεόραση IRIB.
Δυνατές εκρήξεις ακούστηκαν νωρίς την Παρασκευή σε ορισμένες περιοχές της ιρανικής πρωτεύουσας της Τεχεράνης και σε άλλες επαρχίες σε όλη τη χώρα.
Δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης αναφέρουν ότι ο ισραηλινός στρατός πραγματοποίησε αεροπορικές επιθέσεις σε όλο το Ιράν.Το ισραηλινό καθεστώς φέρεται επίσης να επιτέθηκε σε τοποθεσίες στο Νατάνζ, το Χοραμαμπάντ και το Χοντάμπ, μεταξύ άλλων. Αρκετές γυναίκες και παιδιά είναι μεταξύ των μαρτύρων, ανέφερε η κρατική τηλεόραση.
-Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο δήλωσε ότι το Ισραήλ είχε ενημερώσει τις αμερικανικές αρχές για την έναρξη της επιχείρησης, και τόνισε ότι η ισραηλινή επιχείρηση διεξάγεται χωρίς τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών. «Δεν συμμετείχαμε στις επιθέσεις εναντίον του Ιράν και πρωταρχικός μας στόχος είναι να προστατεύσουμε τις δυνάμεις των ΗΠΑ στην περιοχή», δήλωσε ο υπουργός.
Επιπλέον, ο Ρούμπιο εξέδωσε προειδοποίηση προς την Τεχεράνη: «Το Ιράν δεν πρέπει να αναλάβει δράση εναντίον αμερικανικών συμφερόντων ή προσωπικού»
13/24 Ιουνίου 1798. Ο θάνατος του Ρήγα στο Βελιγράδι και το μνημόσυνο για την Ρήγα και τους επτά εθνομάρτυρες που έδωσαν τη ζωή τους για την Πατρίδα το οποίο οργάνωσα το 1998 στα 200 χρόνια από την εκτέλεση τους.

Τα ξημερώματα της 13/24 Ιουνίου στραγγαλίστηκε στο Βελιγράδι με εντολή από την Κωνστατνινούπολη ο Ρήγας.Ήταν 41 χρονών .
Η εκτέλεση έγινε στον παραποτάμιο Πύργο "Νεμπόϊσα".
Μαζί του , εκτελέστηκαν και οι επτά σύντροφοί του.
Ευστράτιος Αργέντης 31 χρονών, έμπορος από τη Χίο, Δημήτριος Νικολίδης 32 χρονών, γιατρός από τα Ιωάννινα, ο Αντώνιος Κορωνιός 27 χρονών, έμπορος και λόγιος από τη Χίο, ο Ιωάννης Καρατζάς 31 χρονών, λόγιος από τη Λευκωσία της Κύπρου, ο Θεοχάρης Γεωργίου Τουρούντζιας 22 χρονών, έμπορος από την Σιάτιστα, ο Ιωάννης Εμμανουήλ 24 χρονών, φοιτητής της ιατρικής από τη Καστοριά και ο Παναγιώτης Εμμανουήλ 22 χρονών.
Οι κρατούμενοι παραδόθηκαν με υπογραφή αποδείξεως παραλαβής στη Φρουρά του Ζέμουν στις 29 Απριλίου και έξι ημέρες μετά , στις 5/16 Μαΐου είχε ενημερωθεί η Κωνσταντινούπολη για την επικειμένη παράδοση τους και για τα έγγραφα που τους συνόδευαν. Ο Ρήγας και οι σύντροφοί του παραδόθηκαν από τους Αυστριακούς στις 9/20 Μαΐου 1798 στους Τούρκους του Βελιγραδίου, και 35 μέρες μετά εκτελέστηκαν.
Το μνημόσυνο για την Ρήγα και τους επτά εθνομάρτυρες που έδωσαν τη ζωή τους για την Πατρίδα το οποίο οργάνωσα το 1998 στα 200 χρόνια από την εκτέλεση τους.
Στις 13 Ιουνίου 1798 εκτελέστηκαν στον Πύργο Νεμπόϊσα του Βελιγραδίου , με εντολή που στάλθηκε από την Κωνσταντινούπολη, ο Ρήγας και οι επτά σύντροφοι του. 200 χρόνια δεν είχε γίνει μνημόσυνο για την ψυχή τους.
Το έκανα εγώ το 1998 στο χώρο της θυσίας τους , χοροστατούντος
του Πατριάρχου των Σέρβων Παύλου. Τότε αποκαλύψαμε και
την πρώτη πλακέτα με τα ονόματα που εγώ τοποθέτησα στον Πύργο Νεμπόϊσα.
Φωτογραφία από το μνημόσυνο για τα 200 χρόνια από το θάνατο του Ρήγα στο χώρο της θυσίας του το 1998.
Από την υποδοχή του Πατριάρχη στον Πύργο του Νεμπόϊσα το 1998.
Τον συνόδευε ο τότε πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Διογένης Βαλαβανίδης και τον υποδέχτηκαν οι εκπρόσωποι της Βουλής των Ελλήνων Δημήτρης Αλαμπάνος και Γεώργιος Τζιτζικώστας. Κάπου φαίνομαι και εγώ.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)


.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)


.png)







