Λόγω της Εθνικής επετείου μπήκα σε μεγάλο κόπο για να γράψω, να ξεστραβώσω και να διαφωτίσω για την Αλήθεια.
Είπαμε ότι δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε Φιλική Εταιρεία και ο Ξάνθος δεν έπαιξε απολύτως κανέναν ρόλο. Αρχηγός της Επαναστατικής Εταιρείας ήταν ο Καποδίστριας.
Και μου γράφει ο φίλος αναγνώστης που υποτίθεται διάβασε αυτά που ανέβασα.
«Κε Χατζάρα, μπορείτε να διευκρινίσετε αν τον Αλέξανδρο Υψηλάντη τον θεωρείτε ύποπτο εκούσιας συμμετοχής σε ανθελληνικούς σχεδιασμούς ή απλώς με λάθη;...
Η Φιλική Εταιρεία ήταν τελικά ένας Δούρειος Ίππος αγγλοσαξονικών μασωνικών στοών ή καθαρά πατριωτική προσπάθεια που ήλπιζε αγνά στην ρωσική υποστήριξη; Κ.Χ.
Δηλαδή είναι αδύνατον να ξεκόψουμε από τα παραμύθια της Στοάς του Λονδίνου περί Φιλικής Εταιρείας. Στου Κουφού την πόρτα βαράς Χατζάρα…
Είπαμε ακόμα ότι οι Κομμουνιστες δεν είναι άνθρωποι σαν εμάς. Είναι άλλη κατηγορία. Υπάρχουν άνθρωποι, ζώα, και Κομμουνιστές. Και δεν δικαιούνται να διεκδικούν τίτλους πατριωτισμού οι ΕΑΜοβούλγαροι. Όποιος αισθάνεται πατριώτης ας μην φορτώνεται το στίγμα του Κομμουνιστή και θα τον κάνουμε παρέα. Κομμουνιστής σημαίνει: πράκτορας, λαμόγιο, ρουφιάνος, καθίκι, υπάλληλος των διεθνών τραπεζιτών.
Αλλά θέλει προσοχή τι λέμε στην αντιπαράθεση. Για παράδειγμα ο φίλος που έγραψε,
«ο ελληνικός λαός προτίμησε τους γερμανούς κατακτητές απο εσας τους προδότες κομουνιστες τους εχθρούς του ανθρώπου», κάνει τεράστιο λάθος.
Μερικοί συνεργάτες των αρχών κατοχής επειδή ήσαν ιδιοτελείς ή εθνικοσοσιαλιστές προτίμησαν τους Γερμανούς. Όχι ο ελληνικός λαός.
Και οι γερμανοί έμεναν στις πόλεις. Στα χωριά, στα βουνά, όπου οι κομμουνιστές κατάσφαξαν τον ελληνικό λαό οι γερμανοί εμφανίστηκαν μόνο για να σφάξουν και εκείνοι.
Μην παρασυρόμεθα από την οργή μας και δίνουμε επιχειρήματα στους βαλτούς που έρχονται στο δελτίο 11 για να δημιουργήσουν σύγχυση και να αποσπάσουν σχόλια που θα τα ρίξουν πάνω μας στη συνέχεια.
Για τον μακαρίτη Ραφαηλίδη, δεν έχω να πω τίποτα. «Εξυπνάκιας», «τεμπέλης» , «μαρξιστής». Kάτι σαν Κορδάτος ένα πράγμα. Μην ασχολείσθε.
26/3/16
Αύριο όλη η Σερβία στο Βελιγράδι
Μετά τους 50.000 που μάζεψε ο Σέσελι στις 24 Μαρτίου, αύριο ΝΕΑ Μεγάλη Αντι -νατοϊκή διαδήλωση για τα 17 χρόνια από τους βομβαρδισμούς, που την οργανώνουν φορείς που βάζουν και λεωφορεία, και που καλούν τον σερβικό λαό να ξεσηκωθεί για να λήξει η νατοϊκή κατοχή.
ЦЕЛА СРБИЈА У БЕОГРАД! ДА УСТАНЕ СРБИЈА!
ЦЕЛА СРБИЈА У БЕОГРАД! ДА УСТАНЕ СРБИЈА!
25/3/16
O “ALEXIS” της Ουκρανίας
ο νέος πρωθυπουργός του Πορόσενκο
Το έκτακτο συνέδριο της προεδρικής πλειοψηφίας, «Πέτρο Ποροσένκο Μπλόκ», αποφάσισε να υποστηριχτεί ο εβραίος πρόεδρος της Ράντα, Volodymyr Groysman, ως υποψήφιος του κόμματος για πρωθυπουργός, μετά από πρόταση του Γιούρι Λουτσένκο.
Το συνέδριο του «Πέτρο Ποροσένκο Μπλόκ» αποφάσισε ότι η κυβέρνης Γιάσενιουκ πρέπει να παραιτηθεί. Το βασικό κριτήριο για τη νέα κυβέρνηση δεν θα πρέπει να είναι η κομματική προέλευση των Υπουργών.
«Οι υπουργοί της νέας κυβέρνησης θα πρέπει να είναι ειδικοί πρώτης κατηγορίας και να είναι σε θέση να υλοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις που τόσο πολύ χρειάζεται η κοινωνία της Ουκρανίας και οι οποίες προβλέπονται από τη συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση», αναφέρει η απόφαση του Κόμματος
Αυριο νεες Ιστορικές αποκαλύψεις
Θα αναρτήσω δυο έγγραφα του Ουέλινγκτον, του ανθρώπου των Ρότσιλντ, από τα οποία γίνεται απολύτως σαφές ότι το υπόμνημα του Καποδίστρια προς τον Τσάρο Νικόλαο του 1826, είναι πολιτικό διπλωματικό κείμενο και όχι «Αυτοβιογραφία του Ιωάννου Καποδίστρια», όπως πολύ εσφαλμένα το χαρακτήρισε ο Μιχαήλ Λάσκαρης και όλοι οι ακόλουθοι.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΛΗΘΕΙΑ
Ρε συ Φαήλο μην πιστεύεις τους Ρουφιάνους και τον ψευδομάρτυρα Ξάνθο.
Διάβασε εδώ, http://kapodistrias1821.blogspot.gr/2016/03/h.html
για την «Ελληνική Εταιρία», τα χοντρά ψέματα του Ξάνθου, και την Λούλου Τυρχάιμ!
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
για την «Ελληνική Εταιρία», τα χοντρά ψέματα του Ξάνθου, και την Λούλου Τυρχάιμ!
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
Φαήλος Κρανιδιώτης: Άλλος ένας Υμνητής του ρουφιάνου και ψεύτη Ξάνθου
Θέλησε να απαντήσει στον ρουφιάνο υπουργό , με τον «αγωνιστή» της Στοάς της Λευκάδας λαδέμπορα Ξάνθο και έγραψε :«Στρατολόγησε στον Αγώνα, (τον Υψηλάντη), ο Εμμανουήλ Ξάνθος, που περιγράφει λέξη προς λέξη την συγκινητική στιγμή».
Μόνο που ο ψεύτης και πλαστογράφος ξέχασε ότι στη συνάντηση ήταν παρών ο Ιωάννης Μάνος. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στις 12 Απριλίου 1820,ανέλαβε Επίτροπος της γραικικής Εταιρίας την αρχηγία του ελληνικού επαναστατικού κινήματος στις 12 Απριλίου 1820, , υπογράφοντας στην αγία Πετρούπολη το ακόλουθο απέριττο πρωτόκολλο ,το οποίο σώζεται στον κατάλογο χειρογράφων της Φιλικής Εταιρείας.
«Κατά την άπαξ εγκριθείσα γνώμη, συνελθόντα τα μέλη της Ελληνικής Εταιρίας και συσκεφθέντα μετά ακριβούς ερεύνης και εξετάσεως, εγνώρισαν Έφορον Γενικόν της Ελληνικής Εταιρίας τον εκλαμπρότατον Πρίγκιπα κύριον Αλέξανδρον Υψηλάντην, ίνα εφορεύει και επιστατεί εν πάσιν, όσα κρίνονται άξια, ωφέλιμα και πρέποντα τη Ελληνική Εταιρία. Εις ασφάλειαν δε και βεβαίωσιν των εγκριθέντων βεβαιούται τη υπογραφή των εκάστου των μελών. Εν Πετρουπόλι τη 12 Απριλίου 1820. Αλέξανδρος Υψηλάντης, Ιωάννης Μάνος, Εμμανουήλ Ξάνθος.».
Παρόντα στο γεγονός αυτό, όπως προκύπτει από τις υπογραφές ,ήσαν τρία πρόσωπα. Ο Υψηλάντης, ο Ιωάννης Μάνος και ο Εμμανουήλ Ξάνθος .
Το μοναδικό αυτό έγγραφο, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1859,από τον Ιωάννη Φιλήμονα , ως το «ντοκουμέντο» ανάθεσης της αρχηγίας της Εταιρίας των Φιλικών, ενώ επρόκειτο για Την «Ελληνική Εταιρία» την Φιλογενική Κάσσα.
Ποιός ξέρει τι γραμμάτια στη Στοά και τη συναγωγή ξεπληρώνει ο Φαήλος που τέθηκε στην υπηρεσία του Ρουφιάνου Ξάνθου. Να θυμήσω μόνο πως οταν ο Μαξ ντε Ροτσίλντ έκοψε τη σύνυαξη του τυφλού Νικηταρά χορήγησε ειδική τιμητική σύνταξη στον Ρουφιάνο ,ψεύτη και πλαστογράφο Ξάνθο.
Γιατί κύριε Φαήλο μου που είσαι και δικηγόρος ο Εμμανουήλ Ξάνθος σου, ξέχασε στα απομνημονεύματα του τον Ιωάννη Μάνο αλλά θυμόταν τον ….Αλέξανδρο Λήψ;
Όπως προφητικά έγραψα:
"Η βάση του πατριωτισμού είναι η αυτογνωσία.
Η γνώση της αλήθειας. Δεν μπορεί να νομίζεις ότι είσαι εθνικιστής και να τιμάς τους πράκτορες και τους ρουφιάνους των Άγγλων, σαν το Μακρυγιάννη, τον Ξάνθο, τον Παπάγο κλπ."
ΥΓ. Και πες στα παλικάρια του "περιστυλίου" ότι με πλαστογραφίες και ψέματα δεν στηρίζεται το Τσίρκο που έστησε η «μητέρα» του Λονδίνου. Επιτέλους Φως. Επιτέλους Αλήθεια. Φτάνει πιά!
Μόνο που ο ψεύτης και πλαστογράφος ξέχασε ότι στη συνάντηση ήταν παρών ο Ιωάννης Μάνος. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στις 12 Απριλίου 1820,ανέλαβε Επίτροπος της γραικικής Εταιρίας την αρχηγία του ελληνικού επαναστατικού κινήματος στις 12 Απριλίου 1820, , υπογράφοντας στην αγία Πετρούπολη το ακόλουθο απέριττο πρωτόκολλο ,το οποίο σώζεται στον κατάλογο χειρογράφων της Φιλικής Εταιρείας.
«Κατά την άπαξ εγκριθείσα γνώμη, συνελθόντα τα μέλη της Ελληνικής Εταιρίας και συσκεφθέντα μετά ακριβούς ερεύνης και εξετάσεως, εγνώρισαν Έφορον Γενικόν της Ελληνικής Εταιρίας τον εκλαμπρότατον Πρίγκιπα κύριον Αλέξανδρον Υψηλάντην, ίνα εφορεύει και επιστατεί εν πάσιν, όσα κρίνονται άξια, ωφέλιμα και πρέποντα τη Ελληνική Εταιρία. Εις ασφάλειαν δε και βεβαίωσιν των εγκριθέντων βεβαιούται τη υπογραφή των εκάστου των μελών. Εν Πετρουπόλι τη 12 Απριλίου 1820. Αλέξανδρος Υψηλάντης, Ιωάννης Μάνος, Εμμανουήλ Ξάνθος.».
Παρόντα στο γεγονός αυτό, όπως προκύπτει από τις υπογραφές ,ήσαν τρία πρόσωπα. Ο Υψηλάντης, ο Ιωάννης Μάνος και ο Εμμανουήλ Ξάνθος .
Το μοναδικό αυτό έγγραφο, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1859,από τον Ιωάννη Φιλήμονα , ως το «ντοκουμέντο» ανάθεσης της αρχηγίας της Εταιρίας των Φιλικών, ενώ επρόκειτο για Την «Ελληνική Εταιρία» την Φιλογενική Κάσσα.
Ποιός ξέρει τι γραμμάτια στη Στοά και τη συναγωγή ξεπληρώνει ο Φαήλος που τέθηκε στην υπηρεσία του Ρουφιάνου Ξάνθου. Να θυμήσω μόνο πως οταν ο Μαξ ντε Ροτσίλντ έκοψε τη σύνυαξη του τυφλού Νικηταρά χορήγησε ειδική τιμητική σύνταξη στον Ρουφιάνο ,ψεύτη και πλαστογράφο Ξάνθο.
Γιατί κύριε Φαήλο μου που είσαι και δικηγόρος ο Εμμανουήλ Ξάνθος σου, ξέχασε στα απομνημονεύματα του τον Ιωάννη Μάνο αλλά θυμόταν τον ….Αλέξανδρο Λήψ;
Όπως προφητικά έγραψα:
"Η βάση του πατριωτισμού είναι η αυτογνωσία.
Η γνώση της αλήθειας. Δεν μπορεί να νομίζεις ότι είσαι εθνικιστής και να τιμάς τους πράκτορες και τους ρουφιάνους των Άγγλων, σαν το Μακρυγιάννη, τον Ξάνθο, τον Παπάγο κλπ."
ΥΓ. Και πες στα παλικάρια του "περιστυλίου" ότι με πλαστογραφίες και ψέματα δεν στηρίζεται το Τσίρκο που έστησε η «μητέρα» του Λονδίνου. Επιτέλους Φως. Επιτέλους Αλήθεια. Φτάνει πιά!
Ο Συριακός στρατός μπήκε στην Παλμύρα
Αρκετές μονάδες του Συριακού Αραβικού Στρατού (SAA) διέσπασαν σήμερα τις γραμμές άμυνας του Ισλαμικού Κράτους και μπήκαν στην Παλμύρα.
Οι μάχες τώρα διεξάγονται στο συγκρότημα των φυλακών στα νότια της Νέας Πόλης.
Το πρωί εξαπολύθηκε η έφοδος για την ανακατάληψη του Κάστρου της Παλμύρας που πλέον βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο των κυνερνητικών. Προηγουμένως όμως αποκρούστηκε νωρίς το πρωί , μετα από πολύωρη μάχη η αντεπίθεση που εξαπέλυσαν οι άνδρες του Ισλαμικού Κράτους εναντίον της περιοχής των ξενοδοχείων που είχε απελευθερωθεί χθες.
Πριν από λίγο μονάδες του Συριακού Στρατού, και της Χεζμπολάχ Απελευθερώσαν το στρατόπεδο της «Ταξιαρχίας 550» και συνεχίζουν την προέλαση τους προς την Αλ-Αμαρίγια
Ξενύχτηδες ερτ1 και αγράμματοι μπαρόβιοι ερτ2 σημειώσατε Χ.
Στην ΕΡΤ έβαλαν αγράμματη ΣΥΡΙΖΟΥ λαθροδημοσιογράφο να κάνει ρεπορτάζ Μητρόπολης.
Σήμερα το πρωί στο ΕΡΤ , η αγράμματη ΣΥΡΙΖΟΥ, (που πήγε τουλάχιστον τρία χρόνια σε ελληνικό σχολείο), είπε ότι ο Μακαριστός, (και όχι ο μακαριότατος) Ιερώνυμος, υποδέχθηκε τον «πρωθυπουργό» Παυλόπουλο.
Εισαγόμενη αγράμματη ΣΥΡΙΖΟΥ λαθροδημοσιογράφος, που δεν ξέρει ποιός είναι ο Τσιπρά, τι είναι ο Πάκης, και ότι ο Μακαριστός είναι μακαρίτης.
Αλλά ενημερώνει τους «πρόσφυγες».
Σήμερα το πρωί στο ΕΡΤ , η αγράμματη ΣΥΡΙΖΟΥ, (που πήγε τουλάχιστον τρία χρόνια σε ελληνικό σχολείο), είπε ότι ο Μακαριστός, (και όχι ο μακαριότατος) Ιερώνυμος, υποδέχθηκε τον «πρωθυπουργό» Παυλόπουλο.
Εισαγόμενη αγράμματη ΣΥΡΙΖΟΥ λαθροδημοσιογράφος, που δεν ξέρει ποιός είναι ο Τσιπρά, τι είναι ο Πάκης, και ότι ο Μακαριστός είναι μακαρίτης.
Αλλά ενημερώνει τους «πρόσφυγες».
Οι Φίλοι του Γένους και η Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση
Η μητέρα της επανάστασης , η Εταιρία των Φίλων του Γένους που ιδρύθηκε το 1800, συνένωσε τους εθνικιστές της Φιλογένειας με τους ελληνικούς επαναστατικούς κύκλους της Βιέννης και της Ιταλίας στους οποίους ιδιαίτερα δραστήριοι ήσαν οι Ιακωβίνοι και οι καρμπονάροι διανοούμενοι, με τα κινήματα που είχε δημιουργήσει η Ρωσία, τους Λαμπρινούς και τον «Φοίνικα» του Φυραρή.
Η βάση του πολιτικού συμβιβασμού μεταξύ των αριστοκρατών εθνικιστών , των εμπόρων και των Ιακωβίνων, ήταν η παράκαμψη του προσδιορισμού του πολιτικού καθεστώτος της Ελεύθερης Ελλάδας για μετά την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση . Τότε θα λυνόταν , «κατά το πλήθος του λαού και κατά το κλίμα».
Η καθετοποίηση των συνωμοτικών μηχανισμών σε μια ενιαία οργάνωση, κράτησε από το 1814 ως το 1818, και έγινε με έναν ακόμα πολιτικό συμβιβασμό, που επισημοποιήθηκε με το «Πατριωτικό Δοκίμιο» και που κατέληξε στο λαϊκό επαναστατικό σύνθημα, «για του χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία».
Η εκδήλωση της επανάστασης επισπεύστηκε , καθώς ο χρόνος περνούσε και το στρατιωτικό δυναμικό το «έτρωγαν» τα γηρατειά, με βάση την «έξωθεσμική», καταρχήν συμφωνία συνεργασίας, του 1819, ανάμεσα στους εθνικιστές τέκτονες της Κέρκυρας , τον Φοίνικα, και τους μασόνους του Ρώμα, την οποία επισφράγισε ο Αριστείδης Παπάς.
Οι πολιτικοί συμβιβασμοί , και η συνεργασία στην πράξη, διαμόρφωσαν έναν ετερόκλητο πολιτικό φορέα, που σκεπτόταν με διαφορετικό τρόπο στην Αγία Πετρούπολη, με διαφορετικό τρόπο στην Μόσχα, με διαφορετικό τρόπο στην Κέρκυρα, με διαφορετικό τρόπο στην Κωνσταντινούπολη, με διαφορετικό τρόπο στην Οδησσό, και με διαφορετικό τρόπο στη Ζάκυνθο. Γενικός συντονιστής αυτού του «ενιαίου χάους», ήταν ο Καποδίστριας, που έθεσε ως στόχο την απελευθέρωση της Μεγάλης Ελλάδας, (Πελοπόννησος, Ήπειρος, Μακεδονία, Κρήτη, Αιγαίο, Σμύρνη), με συνδυασμό των τοπικών εξεγέρσεων και των διπλωματικών μέσων.
Ο ύστατος συμβιβασμός, ήταν η ανάθεση της ηγεσίας του νέου κράτους, τ
ο 1820, στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, που έπρεπε οπωσδήποτε να κηρύξει την επανάσταση στην Πελοπόννησο. Εναλλακτικό σχέδιο δεν υπήρχε. Τα λάθη του Υψηλάντη, προκάλεσαν το τεράστιο πολιτικό κενό, το οποίο όρμησαν να καλύψουν οι κοτζαμπάσηδες και οι συνεργάτες της εταιρείας της Ανατολής .
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
Η βάση του πολιτικού συμβιβασμού μεταξύ των αριστοκρατών εθνικιστών , των εμπόρων και των Ιακωβίνων, ήταν η παράκαμψη του προσδιορισμού του πολιτικού καθεστώτος της Ελεύθερης Ελλάδας για μετά την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση . Τότε θα λυνόταν , «κατά το πλήθος του λαού και κατά το κλίμα».
Η καθετοποίηση των συνωμοτικών μηχανισμών σε μια ενιαία οργάνωση, κράτησε από το 1814 ως το 1818, και έγινε με έναν ακόμα πολιτικό συμβιβασμό, που επισημοποιήθηκε με το «Πατριωτικό Δοκίμιο» και που κατέληξε στο λαϊκό επαναστατικό σύνθημα, «για του χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία».
Η εκδήλωση της επανάστασης επισπεύστηκε , καθώς ο χρόνος περνούσε και το στρατιωτικό δυναμικό το «έτρωγαν» τα γηρατειά, με βάση την «έξωθεσμική», καταρχήν συμφωνία συνεργασίας, του 1819, ανάμεσα στους εθνικιστές τέκτονες της Κέρκυρας , τον Φοίνικα, και τους μασόνους του Ρώμα, την οποία επισφράγισε ο Αριστείδης Παπάς.
Οι πολιτικοί συμβιβασμοί , και η συνεργασία στην πράξη, διαμόρφωσαν έναν ετερόκλητο πολιτικό φορέα, που σκεπτόταν με διαφορετικό τρόπο στην Αγία Πετρούπολη, με διαφορετικό τρόπο στην Μόσχα, με διαφορετικό τρόπο στην Κέρκυρα, με διαφορετικό τρόπο στην Κωνσταντινούπολη, με διαφορετικό τρόπο στην Οδησσό, και με διαφορετικό τρόπο στη Ζάκυνθο. Γενικός συντονιστής αυτού του «ενιαίου χάους», ήταν ο Καποδίστριας, που έθεσε ως στόχο την απελευθέρωση της Μεγάλης Ελλάδας, (Πελοπόννησος, Ήπειρος, Μακεδονία, Κρήτη, Αιγαίο, Σμύρνη), με συνδυασμό των τοπικών εξεγέρσεων και των διπλωματικών μέσων.
Ο ύστατος συμβιβασμός, ήταν η ανάθεση της ηγεσίας του νέου κράτους, τ
ο 1820, στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, που έπρεπε οπωσδήποτε να κηρύξει την επανάσταση στην Πελοπόννησο. Εναλλακτικό σχέδιο δεν υπήρχε. Τα λάθη του Υψηλάντη, προκάλεσαν το τεράστιο πολιτικό κενό, το οποίο όρμησαν να καλύψουν οι κοτζαμπάσηδες και οι συνεργάτες της εταιρείας της Ανατολής .
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
Μαθήματα Πατριωτισμού
«Το υψηλό πατριωτικό πνεύμα είναι υπαγόρευμα μιας υψηλοτέρας , ιερωτέρας, και αγιοτέρας ηθικής. Της χριστιανικής διδασκαλίας.
Η βάσις του Χριστιανισμού και του ιερού ευαγγελίου είναι η αγάπη προς τον πλησίον. Και τι άλλο είναι ο Πατριωτισμός ειμή η προς τον πλησίον αγάπη. Και ποιος άλλος είναι ο πλησιέστερος από τον συμπολίτη και τον ομογενή μας;
Η χριστιανική Θρησκεία, το Παλλάδιον της ανθρωπίνου ευδαιμονίας δεν απαιτεί από ημάς να διευθύνωμεν πάντοτε τους οφθαλμούς μας προς το κοινόν καλό, αλλήλων τα βάρη να βαστάζωμεν, και να θυσιαζόμεθα υπέρ της ευδαιμονίας των αδελφών μας συμπολιτών ομοθρήσκων και ομογενών;
Δεν είναι αυτό το πνεύμα της θρησκείας οπού μας απαγορεύει την ιδιοκέρδεια, τη φιλαυτία την εχθροπάθεια, τη διχόνοια, δηλαδή όλες αυτές τις μη πατριωτικές πράξεις και εξ εναντίας μας διδάσκει την συμπάθεια και μας υποχρεώνει σε βοήθεια των καταδυναστευομένων.
Επάνω στις διδασκαλίες αυτές στηρίζονται οι βάσεις του πατριωτισμού.
Οι θρησκευτικοί νόμοι είναι στενά συνδεδεμένοι με τους πολιτικούς. Ας μην τολμούν λοιπόν να διαχωρίζουν αυτό που η φύση και η θρησκεία ένωσαν άπαξ και δια παντώς.
Ο αλληθινός πατριώτης είναι δίκαιος όχι μόνο προς τους ομογενείς του αλλά δεν δείχνει το παραμικρό μίσος κατά των άλλων εθνών εκτός κατά των εχθρών ή των τυρράνων της πατρίδος του. Της θρησκείας το υπαγόρευμα είναι η αγάπη προς τα άλλα έθνη.
Όλοι οι άνθρωποι είναι αδελφοί μας αλλά η καρδιά μας είναι παραδεδομένοι στους ομογενείς μας. Σε όλους τους ανθρώπους προσπαθεί ο πατριώτης να γίνει ευάρεστος αλλά τις περιορισμένες δυνάμεις τις διαθέτει υπέρ εκείνων με τους οποίους τον ενώνουν οι δεσμοί της αυτής θρησκείας και των αυτών ηθών.
Ο πατριώτης εύχεται το καλό του κάθε έθνους αλλά την μεγίστη ευδαιμονία για την πατρίδα του».
«Δοκίμιο περί πατριωτισμού 1817»
Η βάσις του Χριστιανισμού και του ιερού ευαγγελίου είναι η αγάπη προς τον πλησίον. Και τι άλλο είναι ο Πατριωτισμός ειμή η προς τον πλησίον αγάπη. Και ποιος άλλος είναι ο πλησιέστερος από τον συμπολίτη και τον ομογενή μας;
Η χριστιανική Θρησκεία, το Παλλάδιον της ανθρωπίνου ευδαιμονίας δεν απαιτεί από ημάς να διευθύνωμεν πάντοτε τους οφθαλμούς μας προς το κοινόν καλό, αλλήλων τα βάρη να βαστάζωμεν, και να θυσιαζόμεθα υπέρ της ευδαιμονίας των αδελφών μας συμπολιτών ομοθρήσκων και ομογενών;
Δεν είναι αυτό το πνεύμα της θρησκείας οπού μας απαγορεύει την ιδιοκέρδεια, τη φιλαυτία την εχθροπάθεια, τη διχόνοια, δηλαδή όλες αυτές τις μη πατριωτικές πράξεις και εξ εναντίας μας διδάσκει την συμπάθεια και μας υποχρεώνει σε βοήθεια των καταδυναστευομένων.
Επάνω στις διδασκαλίες αυτές στηρίζονται οι βάσεις του πατριωτισμού.
Οι θρησκευτικοί νόμοι είναι στενά συνδεδεμένοι με τους πολιτικούς. Ας μην τολμούν λοιπόν να διαχωρίζουν αυτό που η φύση και η θρησκεία ένωσαν άπαξ και δια παντώς.
Ο αλληθινός πατριώτης είναι δίκαιος όχι μόνο προς τους ομογενείς του αλλά δεν δείχνει το παραμικρό μίσος κατά των άλλων εθνών εκτός κατά των εχθρών ή των τυρράνων της πατρίδος του. Της θρησκείας το υπαγόρευμα είναι η αγάπη προς τα άλλα έθνη.
Όλοι οι άνθρωποι είναι αδελφοί μας αλλά η καρδιά μας είναι παραδεδομένοι στους ομογενείς μας. Σε όλους τους ανθρώπους προσπαθεί ο πατριώτης να γίνει ευάρεστος αλλά τις περιορισμένες δυνάμεις τις διαθέτει υπέρ εκείνων με τους οποίους τον ενώνουν οι δεσμοί της αυτής θρησκείας και των αυτών ηθών.
Ο πατριώτης εύχεται το καλό του κάθε έθνους αλλά την μεγίστη ευδαιμονία για την πατρίδα του».
«Δοκίμιο περί πατριωτισμού 1817»
To Δοκίμιο περί πατριωτισμού των Φιλογενών
και ο Αληθινός Πατριώτης, η Κορωνίδα και το καύχημα ολοκλήρου του Ελληνικού Γένους, ο ζωντανός στύλος της Πατρίδος , ο νέος Μιλτιάδης και ο νέος Θεμιστοκλής*.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας!
(Προδημοσίευση από το νέο βιβλίο μου για τον Εθνάρχη Ιωάννη Καποδίστρια)
Το 1817, ενώ η πορεία της επαναστατικής προσπάθειας, (μαρξιστικά, το επαναστατικό προτσές), των Φιλογενών είχαν εισέλθει στην «τελική ευθεία»,
οι Φιλογενείς Εθνικιστές κυκλοφόρησαν νόμιμα στα Επτάνησα, μια ιδεολογική προκήρυξη, το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» , που απευθυνόταν «προς τους κατοίκους των Ιονικών Επτά Νήσων», και όλο το Γένος των Ελλήνων.
Αυτή η ανυπόγραφη «ιδεολογική επαναστατική μπροσούρα», ήταν το τρίτο συλλογικό πολιτικό προεπαναστατικό κείμενο των Φιλογενών, μετά την «Ελληνική Νομαρχία» και το «Ρωσοαγγλογάλλο».
Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» ήταν «αφιερωμένο» από τους Ε.Φ, που το έγραψαν σε «φιλογενείς ψυχές», όπως ανέφεραν στον πρόλογο, και προανήγγελλε την επερχόμενη απελευθέρωση, τονίζοντας :
«Θαρσείτε Έλληνες! Των αγώνων σας το στάδιον μέγα δεν είναι. Ολίγη φιλοτιμία και η νίκη είναι βεβαία. Μικρός σπινθήρ πατριωτισμού και η γενική και μερική ευδαιμονία βεβαιοτάτη».
Τα αρχικά Ε.Φ. (είτε «Εταιρεία των Φίλων» είτε «Εταιρεία του Φοίνικα»), δείχνουν ανθρώπους που ήσαν πολύ κοντά στον Καποδίστρια.
Η «ιδεολογική επαναστατική μπροσούρα» των Φιλογενών, που κυκλοφόρησε το 1817, ήταν το πρώτο «πολιτικό Δοκίμιο» στην Ελληνική γλώσσα.
Με τη λέξη «δοκίμιο», που δημιούργησαν από το ρήμα «δοκώ» οι συγγραφείς , απέδωσαν στα ελληνικά την έννοια του Essay (Essai) του Τζών Λόκ. Είναι πιθανό η αλυσίδα της λεκτικής παραγωγής να ξεκίνησε από τον αιολικό τύπο του «δοκώ» και του «οίομαι», το «δοκίμωμι» που χρησιμοποίησε και η Σαπφώ. Μπορεί όμως η βάση της δημιουργίας της νέας λέξης να ήταν το δημώδες «δοκιούμαι», που σημαίνει, εννοώ, αντιλαμβάνομαι, καταλαβαίνω.
Όπως και να έχει, έτσι μπήκε το «δοκίμιο»στα Ελληνικά. Το δεύτερο «Δοκίμιο», ήταν αυτό για τη «Φιλική Εταιρεία», του Φιλήμονα.
Το «Ελλληνικό» Τυπογραφείο και ο Νικόλαος Σκούφος
Η «Ελληνική Νομαρχία» ήταν αφιερωμένη από τους Φιλογενείς στον Ρήγα, «εις τον τύμβον του μεγάλου κα αειμνήτου Έλληνος Ρήγα του υπέρ της σωτηρίας της Ελλάδος εσφαγιασθέντος», τον οποίο συναριθμούσαν , «εις τον κατάλογον των Επαμεινώντων, Λεωνίδων, Θεμιστοκλέων, καὶ Θρασυβούλων». Κατά τον αυτό τύπο, το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», ήταν αφιερωμένο στον Αληθινό Πατριώτη, την Κορωνίδα και το καύχημα ολοκλήρου του Ελληνικού Γένους, τον ζωντανό στύλο της Πατρίδος , τον δεύτερο Μιλτιάδη και τον νέο Θεμιστοκλή», τον Ιωάννη Καποδίστρια, προς τον οποίο οι «Ε.Φ.» έγραφαν:
«Το όνομα σου είναι χαραγμένο στις καρδιές όλων μας, και οι αληθινοί πατριώτες βλέπουν στο πρόσωπο σου τον δεύτερο Μιλιτιάδη και τον νέο Θεμιστοκλή», και έψαλαν προς τον «Γενναίο και ένδοξο Άνδρα», τον «Άγιο Ιωάννη του Φοίνικα»,«Πολυχρόνιο».
Η «Ελληνική Νομαρχία» είχε ως προμετωπίδα τη φράση του Βιργίλιου «Αναφανήναι τις εκ των οστέων ημών έκδικος(δηλ.Τιμωρός)», (Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor). Από αυτό τον στίχο άλλωστε άντλησε την έμπνευση ο Σολωμός για να γράψει το «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά».
Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», κατ’ αναλογία έχει σαν προμετωπίδα, το ακόλουθο απόσπασμα από επιστολή του Ι.Κ. (Ιωάννη Καποδίστρια) προς τον Α.Β. «Δι’ αυτής γαρ υπάρχομεν (της πατρίδος) , και υπέρ αυτής ζειν οφείλομεν».
Τα αρχικά, δείχνουν τον ίδιο «Κώδικα» που μας παρουσίασε χρόνια μετά ο Φιλήμων, ως κώδικα της «Φιλικής Εταιρείας».
Ο ΑΑ της Φιλογένειας, ήταν ο Ι.Κ. που έγραφε στον ΑΒ της οργάνωσης ΕΦ, ο οποίος βρισκόταν στην Κέρκυρα.
Η Ελληνική Νομαρχία, είχε συνταχθεί «ΠΑΡΑ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ» και εκδόθηκε «εν Ἰταλίᾳ. 1806». Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», «αφιερωθέν υπό Ε.Φ» εκδόθηκε από τον Ν. Γ, το «αωιζ», «ΕΝ ΦΙΛΑΔΕΛΦΙΑ», εκ του «ΕΛΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ».
Η ελληνική γραφή της χρονολόγησης δείχνει την ταυτότητα των εκδοτών, και συμπίπτει με τη γραφή της χρονολογίας στους τάφους στην Πλατυτέρα. Τ
ο «Ελληνικό Τυπογραφείο» της «Φιλαδέλφιας» ήταν ανύπαρκτο και ήταν μια σκόπιμη παραπληροφόρηση για παραπλάνηση της αγγλικής λογοκρισίας. Τυπογραφεία με ελληνικά στοιχεία υπήρχαν το 1817, στην Κωνσταντινούπολη, στην Βενετία, το Λιβόρνο, στην Βιέννη, στην Λειψία , στο Βουκουρέστι, και στην Κέρκυρα. Αλλά το μεν τυπογραφείο της Κωνσταντινούπολης βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Πατριαρχείου, της δε Κέρκυρας υπό τον έλεγχο του Μέτλαντ και εκείνο της Βιέννης βρισκόταν υπό τον αστυνομικό έλεγχο του Μέτερνιχ.
Τα βιβλία του τυπογραφείου του Βουκουρεστίου διαφέρουν πολύ από τυπογραφικής πλευράς από το «δοκίμιο» , οπότε απομένουν η Βενετία, την οποία έδειχναν με το «ΕΝ ΦΙΛΑΔΕΛΦΙΑ», διότι ο ορθόδοξος Έξαρχος της Βενετίας έφερε τον τίτλο του μητροπολίτη Φιλαδελφείας, η Λειψία και το Λιβόρνο.
Επειδή, ο εκδότης Ν.Γ πληροφορήθηκε «επί του πιεστηρίου», ότι «συγγραφέας» ήταν ο φιλογενής από τη Σμύρνη, ο Νικόλαος Σκούφος, που έγραψε το δοκίμιο στο Μόναχο, ( εν Μυνυχία) της Βαυαρίας,(Παυαρίας), πρέπει να αποκλείσουμε και τον γερμανικό χώρο και να υποθέσουμε ότι το «Δοκίμιο» τυπώθηκε στο Λιβόρνο.
Μια αντιπαραβολή με άλλες εκδόσεις του ίδιου τυπογραφείου νομίζω ότι θα λύσει το ζήτημα. Το «Ελλληνικό» με τρία λάμδα και μάλιστα στο εξώφυλλο, δεν ήταν τυπογραφικό λάθος αλλά συνθηματικό.
Η επιλογή του μέλους της οργάνωσης Νικολάου Σκούφου, ως του συγγραφέα, ήταν ακόμη μια σκοπούμενη παραπλάνηση, για να στρέψουν τα φώτα της «λογοκρισίας» στον «Απόστολο» Νικόλαο Σκουφά, που είχε ήδη κατέλθει από τη Μόσχα στην Οδησσό.
Ο Nικόλαος Σκούφος πάντως, εξέδωσε το 1834 στο Ναύπλιο έναν από τους δύο τόμους της συλλογής των «συνθηκών, πρωτοκόλλων και διπλωματικών εγγράφων, αποτελούντων το ουσιωδέστερον μέρος της διπλωματικής ιστορίας του νέου ελληνικού κράτους».
Ο Πατριωτισμός και η Ορθοδοξία
Ο συνταγματικός (Ιακωβίνικος) Πατριωτισμός που διέδωσαν και καλλιέργησαν οι «δημοκρατικοί Γάλλοι», εξελίχθηκε από τους Φιλογενείς Εθνικιστές της Επτανήσου, σε κίνημα εθνικού αυτοπροσδιορισμού των Ελλήνων. Το βασικό τους επαναστατικό πρόγραμμα διατυπώθηκε στο Μανιφέστο της Επαναστατικής Οργάνωσης ,την «Ελληνική Νομαρχία».Το κίνημα του νεοελληνικού Διαφωτισμού, ήταν παιδί των «Φιλογενών», που άλλαξαν τον υπόδουλο χριστιανό, από ραγιά, σε υπερήφανο για την εθνική του καταγωγή «Έλληνα», και μετέτρεψαν το Γένος των Χριστιανών, στο Γένος των Ελλήνων, που σήκωσε την Ρομφαία. Μπορεί οι Φιλογενείς να μιλούσαν γενικά από το 1803, για το «ημέτερο έθνος», όμως ως το 1817 η πολιτική τους σκέψη ωρίμασε και προχώρησε.
Η Επανάσταση, ορίστηκε ως Εθνικοαπελευθερωτική, εγκαταλείφτηκε ο ταξικός χαρακτήρας της εξέγερσης των «αβράκωτων κατά της Τυραννίας» , και άφησαν πίσω τους τον σεχταρισμό των Ιακωβίνων, κάνοντας την Ορθοδοξία και τον κλήρο επαναστατική δύναμη. Έτσι ο «αντιδραστικός» και αμόρφωτος κλήρος επιστρατεύτηκε στην υπόθεση της Ελευθερίας του Έθνους , μπήκε μπροστά με τον σταυρό και με το όπλο, συμβούλευσε τους πιστούς Χριστιανούς ότι χωρίς πατρίδα και θρησκεία δεν μπορούμε πλέον να υπάρξουμε, ευλόγησε και αγίασε τα όπλα δημοσίως, και ύψωσε την σημαία του σταυρού και του Έθνους. Στο «Δοκίμιο», διατυπώθηκε για πρώτη φορά ολοκληρωμένα το επαναστατικό δόγμα «πατρὶς καὶ θρησκεία», και το σύνθημα «για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Οι Φιλογενείς εξηγούσαν στο «Δοκίμιο», ότι «το υψηλό πατριωτικό πνεύμα», υπαγορεύεται από μια υψηλότερη , ιερότερη , και αγιότερη ηθική, από τη Χριστιανική διδασκαλία, διότι «η βάσις του Χριστιανισμού και του ιερού ευαγγελίου είναι η αγάπη προς τον πλησίον», ακριβώς όπως ο πατριωτισμός είναι η αγάπη προς τον συμπολίτη και ομογενή μας που είναι ο «πλησιέστερος πλησίον».
*(Υποσημείωση των Ε.Φ στη σελίδα 30 της έκδοσης του 1817).
«Αρκούμαι μεταξύ άλλων να αναφέρω την Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τον αληθή και ζώντα στύλον της Πατρίδος σας, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου, τον εξοχώταον Κόμητα Ιωάννην Καποδίστριαν. Γενναίε και ένδοξε Άνερ! Οι υπέρ του Γένους σου λαμπροί αγώνες είναι πλέον παρά αξιώτεροι των ασθενών μου εγκωμίων. Δότι στεφανούνται καθ εκάστην με χρυσάς δάφνας από ολόκληρον τον εξευγενισμένον κόσμον, εις την ευδαιμονίαν του οποίου συνήργησας υπέρ άλλον τινά, και επί προσώπου όλης της οικούμενης εκύρωσας αυτήν δια της σφραγίδος σου. Το όνομά Σου, είναι εγκεχαραγμένον εις τας πλάκας των καρδιών μας, και οι αληθείς πατριώται δεν θεωρούσιν εις το πρόσωπόν Σου παρα δεύτερον Μιλιτιάδην ή άλλον Θεμιστοκλέα, οίτινες δια της απελευθερώσεως του Γένους και της Πατρίδος των απέκτησαν μνήμην αθάνατον εις τα ένδοξα χρονικά του ανθρωπίνου Γένους. Ας χαίρη η πατριωτική Σου καρδία, θερίζουζα τους δικαίους καρπούς των υπέρ του Γένους σου ενδόξων αγώνων , το οποίον ως εξ ενός στόματος Σοι εύχεται Ζωήν Πολυχρόνιον».
Αυτά, οι ιστορικοί των δολοφόνων που εξυμνούν τους ρουφιάνους Μακρυγιάννη και Ξάνθο τα έκρυψαν και τα ξέχασαν. Το 1847, το "Δοκίμιον περί πατριωτισμού" επανεκδόθηκε στην Αθήνα λογοκριμένο και πλαστογραφημένο από κάποιον Π. Πατρικίο, χωρίς την αναφορά στον Καποδίστρια. Αυτή την έκδοση έχει το Πανεπιστήμιο στην ψηφιακή βιβλιοθήκη του.
Σπ. Χατζάρας
Ο Ιωάννης Καποδίστριας!
(Προδημοσίευση από το νέο βιβλίο μου για τον Εθνάρχη Ιωάννη Καποδίστρια)
Το 1817, ενώ η πορεία της επαναστατικής προσπάθειας, (μαρξιστικά, το επαναστατικό προτσές), των Φιλογενών είχαν εισέλθει στην «τελική ευθεία»,
οι Φιλογενείς Εθνικιστές κυκλοφόρησαν νόμιμα στα Επτάνησα, μια ιδεολογική προκήρυξη, το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» , που απευθυνόταν «προς τους κατοίκους των Ιονικών Επτά Νήσων», και όλο το Γένος των Ελλήνων.
Αυτή η ανυπόγραφη «ιδεολογική επαναστατική μπροσούρα», ήταν το τρίτο συλλογικό πολιτικό προεπαναστατικό κείμενο των Φιλογενών, μετά την «Ελληνική Νομαρχία» και το «Ρωσοαγγλογάλλο».
Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» ήταν «αφιερωμένο» από τους Ε.Φ, που το έγραψαν σε «φιλογενείς ψυχές», όπως ανέφεραν στον πρόλογο, και προανήγγελλε την επερχόμενη απελευθέρωση, τονίζοντας :
«Θαρσείτε Έλληνες! Των αγώνων σας το στάδιον μέγα δεν είναι. Ολίγη φιλοτιμία και η νίκη είναι βεβαία. Μικρός σπινθήρ πατριωτισμού και η γενική και μερική ευδαιμονία βεβαιοτάτη».
Τα αρχικά Ε.Φ. (είτε «Εταιρεία των Φίλων» είτε «Εταιρεία του Φοίνικα»), δείχνουν ανθρώπους που ήσαν πολύ κοντά στον Καποδίστρια.
Η «ιδεολογική επαναστατική μπροσούρα» των Φιλογενών, που κυκλοφόρησε το 1817, ήταν το πρώτο «πολιτικό Δοκίμιο» στην Ελληνική γλώσσα.
Με τη λέξη «δοκίμιο», που δημιούργησαν από το ρήμα «δοκώ» οι συγγραφείς , απέδωσαν στα ελληνικά την έννοια του Essay (Essai) του Τζών Λόκ. Είναι πιθανό η αλυσίδα της λεκτικής παραγωγής να ξεκίνησε από τον αιολικό τύπο του «δοκώ» και του «οίομαι», το «δοκίμωμι» που χρησιμοποίησε και η Σαπφώ. Μπορεί όμως η βάση της δημιουργίας της νέας λέξης να ήταν το δημώδες «δοκιούμαι», που σημαίνει, εννοώ, αντιλαμβάνομαι, καταλαβαίνω.
Όπως και να έχει, έτσι μπήκε το «δοκίμιο»στα Ελληνικά. Το δεύτερο «Δοκίμιο», ήταν αυτό για τη «Φιλική Εταιρεία», του Φιλήμονα.
Το «Ελλληνικό» Τυπογραφείο και ο Νικόλαος Σκούφος
Η «Ελληνική Νομαρχία» ήταν αφιερωμένη από τους Φιλογενείς στον Ρήγα, «εις τον τύμβον του μεγάλου κα αειμνήτου Έλληνος Ρήγα του υπέρ της σωτηρίας της Ελλάδος εσφαγιασθέντος», τον οποίο συναριθμούσαν , «εις τον κατάλογον των Επαμεινώντων, Λεωνίδων, Θεμιστοκλέων, καὶ Θρασυβούλων». Κατά τον αυτό τύπο, το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», ήταν αφιερωμένο στον Αληθινό Πατριώτη, την Κορωνίδα και το καύχημα ολοκλήρου του Ελληνικού Γένους, τον ζωντανό στύλο της Πατρίδος , τον δεύτερο Μιλτιάδη και τον νέο Θεμιστοκλή», τον Ιωάννη Καποδίστρια, προς τον οποίο οι «Ε.Φ.» έγραφαν:
«Το όνομα σου είναι χαραγμένο στις καρδιές όλων μας, και οι αληθινοί πατριώτες βλέπουν στο πρόσωπο σου τον δεύτερο Μιλιτιάδη και τον νέο Θεμιστοκλή», και έψαλαν προς τον «Γενναίο και ένδοξο Άνδρα», τον «Άγιο Ιωάννη του Φοίνικα»,«Πολυχρόνιο».
Η «Ελληνική Νομαρχία» είχε ως προμετωπίδα τη φράση του Βιργίλιου «Αναφανήναι τις εκ των οστέων ημών έκδικος(δηλ.Τιμωρός)», (Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor). Από αυτό τον στίχο άλλωστε άντλησε την έμπνευση ο Σολωμός για να γράψει το «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά».
Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», κατ’ αναλογία έχει σαν προμετωπίδα, το ακόλουθο απόσπασμα από επιστολή του Ι.Κ. (Ιωάννη Καποδίστρια) προς τον Α.Β. «Δι’ αυτής γαρ υπάρχομεν (της πατρίδος) , και υπέρ αυτής ζειν οφείλομεν».
Τα αρχικά, δείχνουν τον ίδιο «Κώδικα» που μας παρουσίασε χρόνια μετά ο Φιλήμων, ως κώδικα της «Φιλικής Εταιρείας».
Ο ΑΑ της Φιλογένειας, ήταν ο Ι.Κ. που έγραφε στον ΑΒ της οργάνωσης ΕΦ, ο οποίος βρισκόταν στην Κέρκυρα.
Η Ελληνική Νομαρχία, είχε συνταχθεί «ΠΑΡΑ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ» και εκδόθηκε «εν Ἰταλίᾳ. 1806». Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», «αφιερωθέν υπό Ε.Φ» εκδόθηκε από τον Ν. Γ, το «αωιζ», «ΕΝ ΦΙΛΑΔΕΛΦΙΑ», εκ του «ΕΛΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ».
Η ελληνική γραφή της χρονολόγησης δείχνει την ταυτότητα των εκδοτών, και συμπίπτει με τη γραφή της χρονολογίας στους τάφους στην Πλατυτέρα. Τ
ο «Ελληνικό Τυπογραφείο» της «Φιλαδέλφιας» ήταν ανύπαρκτο και ήταν μια σκόπιμη παραπληροφόρηση για παραπλάνηση της αγγλικής λογοκρισίας. Τυπογραφεία με ελληνικά στοιχεία υπήρχαν το 1817, στην Κωνσταντινούπολη, στην Βενετία, το Λιβόρνο, στην Βιέννη, στην Λειψία , στο Βουκουρέστι, και στην Κέρκυρα. Αλλά το μεν τυπογραφείο της Κωνσταντινούπολης βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Πατριαρχείου, της δε Κέρκυρας υπό τον έλεγχο του Μέτλαντ και εκείνο της Βιέννης βρισκόταν υπό τον αστυνομικό έλεγχο του Μέτερνιχ.
Τα βιβλία του τυπογραφείου του Βουκουρεστίου διαφέρουν πολύ από τυπογραφικής πλευράς από το «δοκίμιο» , οπότε απομένουν η Βενετία, την οποία έδειχναν με το «ΕΝ ΦΙΛΑΔΕΛΦΙΑ», διότι ο ορθόδοξος Έξαρχος της Βενετίας έφερε τον τίτλο του μητροπολίτη Φιλαδελφείας, η Λειψία και το Λιβόρνο.
Επειδή, ο εκδότης Ν.Γ πληροφορήθηκε «επί του πιεστηρίου», ότι «συγγραφέας» ήταν ο φιλογενής από τη Σμύρνη, ο Νικόλαος Σκούφος, που έγραψε το δοκίμιο στο Μόναχο, ( εν Μυνυχία) της Βαυαρίας,(Παυαρίας), πρέπει να αποκλείσουμε και τον γερμανικό χώρο και να υποθέσουμε ότι το «Δοκίμιο» τυπώθηκε στο Λιβόρνο.
Μια αντιπαραβολή με άλλες εκδόσεις του ίδιου τυπογραφείου νομίζω ότι θα λύσει το ζήτημα. Το «Ελλληνικό» με τρία λάμδα και μάλιστα στο εξώφυλλο, δεν ήταν τυπογραφικό λάθος αλλά συνθηματικό.
Η επιλογή του μέλους της οργάνωσης Νικολάου Σκούφου, ως του συγγραφέα, ήταν ακόμη μια σκοπούμενη παραπλάνηση, για να στρέψουν τα φώτα της «λογοκρισίας» στον «Απόστολο» Νικόλαο Σκουφά, που είχε ήδη κατέλθει από τη Μόσχα στην Οδησσό.
Ο Nικόλαος Σκούφος πάντως, εξέδωσε το 1834 στο Ναύπλιο έναν από τους δύο τόμους της συλλογής των «συνθηκών, πρωτοκόλλων και διπλωματικών εγγράφων, αποτελούντων το ουσιωδέστερον μέρος της διπλωματικής ιστορίας του νέου ελληνικού κράτους».
Ο Πατριωτισμός και η Ορθοδοξία
Ο συνταγματικός (Ιακωβίνικος) Πατριωτισμός που διέδωσαν και καλλιέργησαν οι «δημοκρατικοί Γάλλοι», εξελίχθηκε από τους Φιλογενείς Εθνικιστές της Επτανήσου, σε κίνημα εθνικού αυτοπροσδιορισμού των Ελλήνων. Το βασικό τους επαναστατικό πρόγραμμα διατυπώθηκε στο Μανιφέστο της Επαναστατικής Οργάνωσης ,την «Ελληνική Νομαρχία».Το κίνημα του νεοελληνικού Διαφωτισμού, ήταν παιδί των «Φιλογενών», που άλλαξαν τον υπόδουλο χριστιανό, από ραγιά, σε υπερήφανο για την εθνική του καταγωγή «Έλληνα», και μετέτρεψαν το Γένος των Χριστιανών, στο Γένος των Ελλήνων, που σήκωσε την Ρομφαία. Μπορεί οι Φιλογενείς να μιλούσαν γενικά από το 1803, για το «ημέτερο έθνος», όμως ως το 1817 η πολιτική τους σκέψη ωρίμασε και προχώρησε.
Η Επανάσταση, ορίστηκε ως Εθνικοαπελευθερωτική, εγκαταλείφτηκε ο ταξικός χαρακτήρας της εξέγερσης των «αβράκωτων κατά της Τυραννίας» , και άφησαν πίσω τους τον σεχταρισμό των Ιακωβίνων, κάνοντας την Ορθοδοξία και τον κλήρο επαναστατική δύναμη. Έτσι ο «αντιδραστικός» και αμόρφωτος κλήρος επιστρατεύτηκε στην υπόθεση της Ελευθερίας του Έθνους , μπήκε μπροστά με τον σταυρό και με το όπλο, συμβούλευσε τους πιστούς Χριστιανούς ότι χωρίς πατρίδα και θρησκεία δεν μπορούμε πλέον να υπάρξουμε, ευλόγησε και αγίασε τα όπλα δημοσίως, και ύψωσε την σημαία του σταυρού και του Έθνους. Στο «Δοκίμιο», διατυπώθηκε για πρώτη φορά ολοκληρωμένα το επαναστατικό δόγμα «πατρὶς καὶ θρησκεία», και το σύνθημα «για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Οι Φιλογενείς εξηγούσαν στο «Δοκίμιο», ότι «το υψηλό πατριωτικό πνεύμα», υπαγορεύεται από μια υψηλότερη , ιερότερη , και αγιότερη ηθική, από τη Χριστιανική διδασκαλία, διότι «η βάσις του Χριστιανισμού και του ιερού ευαγγελίου είναι η αγάπη προς τον πλησίον», ακριβώς όπως ο πατριωτισμός είναι η αγάπη προς τον συμπολίτη και ομογενή μας που είναι ο «πλησιέστερος πλησίον».
*(Υποσημείωση των Ε.Φ στη σελίδα 30 της έκδοσης του 1817).
«Αρκούμαι μεταξύ άλλων να αναφέρω την Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τον αληθή και ζώντα στύλον της Πατρίδος σας, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου, τον εξοχώταον Κόμητα Ιωάννην Καποδίστριαν. Γενναίε και ένδοξε Άνερ! Οι υπέρ του Γένους σου λαμπροί αγώνες είναι πλέον παρά αξιώτεροι των ασθενών μου εγκωμίων. Δότι στεφανούνται καθ εκάστην με χρυσάς δάφνας από ολόκληρον τον εξευγενισμένον κόσμον, εις την ευδαιμονίαν του οποίου συνήργησας υπέρ άλλον τινά, και επί προσώπου όλης της οικούμενης εκύρωσας αυτήν δια της σφραγίδος σου. Το όνομά Σου, είναι εγκεχαραγμένον εις τας πλάκας των καρδιών μας, και οι αληθείς πατριώται δεν θεωρούσιν εις το πρόσωπόν Σου παρα δεύτερον Μιλιτιάδην ή άλλον Θεμιστοκλέα, οίτινες δια της απελευθερώσεως του Γένους και της Πατρίδος των απέκτησαν μνήμην αθάνατον εις τα ένδοξα χρονικά του ανθρωπίνου Γένους. Ας χαίρη η πατριωτική Σου καρδία, θερίζουζα τους δικαίους καρπούς των υπέρ του Γένους σου ενδόξων αγώνων , το οποίον ως εξ ενός στόματος Σοι εύχεται Ζωήν Πολυχρόνιον».
Αυτά, οι ιστορικοί των δολοφόνων που εξυμνούν τους ρουφιάνους Μακρυγιάννη και Ξάνθο τα έκρυψαν και τα ξέχασαν. Το 1847, το "Δοκίμιον περί πατριωτισμού" επανεκδόθηκε στην Αθήνα λογοκριμένο και πλαστογραφημένο από κάποιον Π. Πατρικίο, χωρίς την αναφορά στον Καποδίστρια. Αυτή την έκδοση έχει το Πανεπιστήμιο στην ψηφιακή βιβλιοθήκη του.
Σπ. Χατζάρας
Ο μηδέν +μηδέν στην Γάμα Εθνική
Ο πρόεδρος των Οφσόρ, βλέπει ήδη τις πλάτες της Ένωσης Φραπέδων και ο νεκρός Λαγός δεν επανέρχεται στη ζωή. (ΣΤΟΠ). Ήπιε πολύ μνημόνιο και τα τίναξε. (ΣΤΟΠ). Εφόσον αγαπά τον Λαό και τον τόπο, και υποφέρει για την πατρίδα ας κάνει στην άκρη. (ΣΤΟΠ). Η εποχή του πέρασε. ΤΕΛΟΣ
Ο Εθνάρχης Ιωάννης Καποδίστριας!
"Δι’ αυτής γαρ υπάρχομεν (της πατρίδος) , και υπέρ αυτής ζειν οφείλομεν".
Ιωάννης Καποδίστριας!
Ιωάννης Καποδίστριας!
H Διάψευση της αληθείας
Δεν κατάλαβα τι διέψευσαν η Μητρόπολη της Ελευθερούπολης ,που είναι πρωταθλήτρια στην βοήθεια προς τον πάσχοντα «μουσουλμάνο συνάνθρωπο» και ο Σάββας του Οτσαλάν.
-Δεν υπήρχε εικόνισμα της Παναγίας στο γυμναστήριο;
-Μήπως διέψευσαν ότι οι πάσχοντες μουσουλμάνοι την κατέβασαν;
-Η μήπως διέψευσαν ότι την ξαναβάλανε πίσω;
Αυτές τις διαψεύσεις εγώ τις ακούω βερεσιγιέ.
-Δεν υπήρχε εικόνισμα της Παναγίας στο γυμναστήριο;
-Μήπως διέψευσαν ότι οι πάσχοντες μουσουλμάνοι την κατέβασαν;
-Η μήπως διέψευσαν ότι την ξαναβάλανε πίσω;
Αυτές τις διαψεύσεις εγώ τις ακούω βερεσιγιέ.
24/3/16
Το 322 και η ανθρωποθυσία στην Ισιδα
Η μεγαλύτερη εφημερίδα του Ισραήλ η «Haaretz» έγραψε ότι οι Βελγικές μυστικές υπηρεσίες γνώριζαν για την επερχόμενη επίθεση.
Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες είχαν προειδοποιήσει από το Φεβρουάριο τη βελγική κυβέρνηση σχετικά με την πιθανότητα τρομοκρατικής επίθεσης από το «Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε» και μάλιστα είχαν δώσει και ονόματα .
Συνδυάστε αυτές τις πληροφορίες με το γεγονός ότι ένας από τους τρομοκράτες «απελάθηκε» από την Τουρκία, και η επίσημη Άγκυρα, ενημέρωσε τους «συναδέλφους» στις Βρυξέλλες για την άφιξή του εκεί.
Βάλτε στη σκέψη σας ότι οι «τρομοκράτες» πέρασαν τεράστιες ποσότητες εκρηκτικών μέσα στο αεροδρόμιο, και θα αρχίσετε να ψάχνετε ποιος τους βοήθησε.
Πάντως το αγγλικό ψευδώνυμο του «Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε», «ISIS», δεν είναι και πολύ μουσουλμανικό.
Οπότε η ανθρωποθυσία των Βρυξελλών μπορεί και να μην είναι του Αλλάχ.
Η ημερομηνία 3/22, δηλαδή 322, δεν είναι μόνο το έμβλημα της σέκτας Skull and Bones, 3/22 είναι επίσης το αποκορύφωμα της τριήμερης σατανιστικής γιορτής των «Pelusia», κατά την οποία γίνεται επίκληση της Ίσιδας.
Οι ατυχίες της Χρυσής Αυγής
Ατύχησε ο Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου. Θυμήθηκε για την
25η Μαρτίου τα λόγια του ρουφιάνου, του τοκογλύφου και προδότη Μακρυγιάννη:
«Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης».
Ο πράκτορας των Άγγλων και των δανειστών αποκαλούσε «ακαθαρσία της Ευρώπης», τους Εθνικιστές, τους Πατριώτες, τους Καποδιστριακούς.
Όπως προφητικά έγραψα στο μπλογκ:
"Η βάση του πατριωτισμού είναι η αυτογνωσία. Η γνώση της αλήθειας. Δεν μπορεί να νομίζεις ότι είσαι εθνικιστής και να τιμάς τους πράκτορες και τους ρουφιάνους των Άγγλων, σαν το Μακρυγιάννη, τον Ξάνθο, τον Παπάγο κλπ."
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ» http://hatzaras.blogspot.gr/2016/03/blog-post_24.html
«Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης».
Ο πράκτορας των Άγγλων και των δανειστών αποκαλούσε «ακαθαρσία της Ευρώπης», τους Εθνικιστές, τους Πατριώτες, τους Καποδιστριακούς.
Όπως προφητικά έγραψα στο μπλογκ:
"Η βάση του πατριωτισμού είναι η αυτογνωσία. Η γνώση της αλήθειας. Δεν μπορεί να νομίζεις ότι είσαι εθνικιστής και να τιμάς τους πράκτορες και τους ρουφιάνους των Άγγλων, σαν το Μακρυγιάννη, τον Ξάνθο, τον Παπάγο κλπ."
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ» http://hatzaras.blogspot.gr/2016/03/blog-post_24.html
O Nόμος του Σερίφη: 40 χρόνια φυλακή έριξαν στον Κάρατζιτς
Το Δικαστήριο της Χάγης καταδίκασε τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, και για την γενοκτονία κατά του μουσουλμανικού πληθυσμού στην Σρεμπρένιτσα το 1995.
Ο πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας Μίλοραντ Ντόντικ δήλωσε ότι «το δικαστήριο της Χάγης δεν είναι ένα νομικό όργανο, αλλά αποκλειστικά και μόνο πολιτικό ίδρυμα» και ότι πρέπει να είναι απολύτως σαφές ότι η σημερινή απόφαση ελήφθη κάτω από ισχυρές πίεσεις από διάφορες διεθνείς ομάδες πίεσης που ηθελαν να αποδείξουν το στερεότυπο ότι ο μοναδικός ένοχος για τον πόλεμο στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη ήσαν οι Σέρβοι.
Ο μουσουλμάνος Μπακίρ Ιζετμπέγκοβιτς εξέφρτασε τη δυσαρέσκεια του επειδή ο Κάραζιτς καταδικάστηκς μόνο για την γενοκρονία στη Σρεμπρενίτσα και όχι και για τις γενοκτονίες σε επτά άλλους δήμους της Β-Ε. Είπε όμως ότι η ετυμηγορία για τον Κάρατζιτς είναι ιστορικό γεγονός γιατι επιβεβαιώνει ένα σημαντικό μέρος των γεγονότων για τα εγκλήματα που διέπραξε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Στο Βελιγράδι στην συγκέντρωση του Ριζοσπαστικού Κόμματος και του Σέσελι εμφανίστηκαν περίπου 30.000 άτομα.
Τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ
Σαν απόψε, στις οκτώ το βράδι, άρχισαν από το Μαυροβούνιο, οι βομβαρδισμοί των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, κατά της ανεξάρτητης και κυρίαρχης Γιουγκοσλαβίας, για να τις αποσπάσουν ,για "ανθρωπιστικούς λόγους", το Κοσσυφοπέδιο.
Κατά τη διάρκεια των 78 ημερών των αμερικανονατοϊκών βομβαρδισμών στην Γιουγκοσλαβία, σκοτώθηκαν 631 μέλη των σερβικών ενόπλων δυνάμεων, και 325 αστυνομικοί , ενώ σκοτώθηκαν περισσότεροι από 2500 σέρβοι άμαχοι και 12.500 τραυματίστηκαν. Αργότερα πέθαναν άλλοι 3.200 άμαχοι είτε επειδή τραυματίστηκαν στους βομβαρδισμούς είτε επειδή προσβλήθηκαν από Καρκίνο από το απεμπλουτισμένο Ουράνιο.
Εκτιμάται ότι από τους βομβαρδισμός καταστράφηκαν 25.000 σπίτια και πολυκατοικίες και 470 χιλιόμετρα δρόμων και 600 χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών. Μέχρι στιγμής, μόνο το υπουργείο Άμυνας της Σερβίας έχει αποκαλύψει δημοσίως τα στοιχεία του.
Το ΝΑΤΟ δεν έχει αποκαλύψει ακόμα τις απώλειές του.
Κατά τη διάρκεια των 78 ημερών των αμερικανονατοϊκών βομβαρδισμών στην Γιουγκοσλαβία, σκοτώθηκαν 631 μέλη των σερβικών ενόπλων δυνάμεων, και 325 αστυνομικοί , ενώ σκοτώθηκαν περισσότεροι από 2500 σέρβοι άμαχοι και 12.500 τραυματίστηκαν. Αργότερα πέθαναν άλλοι 3.200 άμαχοι είτε επειδή τραυματίστηκαν στους βομβαρδισμούς είτε επειδή προσβλήθηκαν από Καρκίνο από το απεμπλουτισμένο Ουράνιο.
Εκτιμάται ότι από τους βομβαρδισμός καταστράφηκαν 25.000 σπίτια και πολυκατοικίες και 470 χιλιόμετρα δρόμων και 600 χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών. Μέχρι στιγμής, μόνο το υπουργείο Άμυνας της Σερβίας έχει αποκαλύψει δημοσίως τα στοιχεία του.
Το ΝΑΤΟ δεν έχει αποκαλύψει ακόμα τις απώλειές του.
Aristeros & Co
Θέλω να γίνω αριστερός,
τις εκκλησιές να κλείσω,
μπούργκες να βλέπω ολόγυρα,
πολλά τζαμιά να χτίσω.
Θέλω να γίνω αριστερός.
Να βγάζω και φιρμάνια.
Να κάθονται όλοι προσοχή
στη γκέι περηφάνια.
τις εκκλησιές να κλείσω,
μπούργκες να βλέπω ολόγυρα,
πολλά τζαμιά να χτίσω.
Θέλω να γίνω αριστερός.
Να βγάζω και φιρμάνια.
Να κάθονται όλοι προσοχή
στη γκέι περηφάνια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)