Άπαντες έχουν το δικαίωμα να εκφέρουν τη γνώμη τους, αυτό άλλωστε είναι νόμος της δημοκρατίας .
Όλες οι γνώμες ωστόσο, υπόκεινται στον φυσικό διαφορισμό.
Οι φυσικώς ευφυείς και οι φυσικώς βλάκες, έχουν διαφορετικές γνώμες. Αυτό είναι νόμος της φύσεως.
Πολλές φορές ακούμε «γνώμες » των οποίων η λογική βάση θα πρέπει να αναζητηθεί στο ζωικό βασίλειο. Είναι οι γνώμες που παράγονται με αντανακλαστικό τρόπο. Όπως τα ζώα δηλαδή, αντιδρούν στα ερεθίσματα, έτσι ακριβώς, ορισμένοι κρίνουν μόνο με ό,τι βλέπουν, διαβάζουν και ακούν, χωρίς να κρίνουν και κυρίως χωρίς να κατανοούν τι είναι αυτό που μου τούς προμηθεύουν οι αισθήσεις τους.
Το φαινόμενο αυτό, που το συναντάμε συχνά στον κάθ’ ημέρα βίο μας, γίνεται ιδιαίτερα ενοχλητικό όταν πρόκειται για ζητήματα των οποίων αντιμετώπιση επιβάλλει τη χρήση το χαρίσματος της Κρίσεως.
Σκοπός μου, δεν είναι να μαλώσω με το αδικημένους από τη φύση αλλά να προειδοποιήσω αυτούς που μπορεί να επηρεαστούν και να παρασυρθούν από τη γνώμη των «αδικημένων» ιδίως στις περιπτώσεις που οι «αδικημένοι» εμφανίζονται ως οι «σοφοί», «ειδικοί», «πτυχιούχοι» «εμπειρογνώμονες» , μυαλοπώληδες κλπ.
Σπύρος Χατζάρας
19/3/18
Πάνε για πρόωρες εκλογές με θέμα το «Μακεδονικό» πιθανώς στις 20 Μαΐου, μπορεί όμως και στις 27, λόγω της αργίας που θα αυξήσει την αποχή.
Εμείς, πρέπει να κάνουμε έναν εκλογικό «Μακεδονικό Συνασπισμό»!
Ο Κουφός και ο Αντρέ διέλυαν τη Βουλή με πρόσχημα το Κυπριακό και ο Νωθρός για να κάνει προϋπολογισμό.
Ο Άλεξ Χαβαναγκίλα θα κάνει εκλογές ωστε η νέα Βουλή να εγκρίνει τη Νατοϊκή Συμφωνία με τους συντρόφους της ΝΟΦ, ώστε τον Ιούλιο στη Σύνοδο Κορυφής των βρυξαλλών να πάρουν την «πρόσκληση».
Στα βωθροκάναλα οι ρουφιάνοι θα κάνουν θόρυβο για την «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια.
Το ζήτημα επείγει όπως δείχνουν οι «κρυφές δημοσκοπήσεις» διότι ο μεν Χαβαναγκίλα βυθίζεται στο 13-14%, ο δε Κούλης είναι με το ζόρι στο 22-23%, και ο αμερικανικός παράγων φοβάται την ανάδειξη «νέου πόλου» από τον σωρό των «αντικομφορμιστικών» κινημάτων, που θα καλύψει το κενό ανάμεσα στην χρεοκοπημένη και διεφθαρμένη Κεντροαριστερά και την ετεροθαλή αδελφή της Κεντροφιλελέ Δεξιά.
Απέναντι στους σχεδιασμούς των χορογράφων όλοι εμείς οι «εκτός» πρέπει να συγκροτήσουμε έναν «Μακεδονικό Συνασπισμό».
Θα επανέλθω
Ο Άλεξ Χαβαναγκίλα θα κάνει εκλογές ωστε η νέα Βουλή να εγκρίνει τη Νατοϊκή Συμφωνία με τους συντρόφους της ΝΟΦ, ώστε τον Ιούλιο στη Σύνοδο Κορυφής των βρυξαλλών να πάρουν την «πρόσκληση».
Στα βωθροκάναλα οι ρουφιάνοι θα κάνουν θόρυβο για την «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια.
Το ζήτημα επείγει όπως δείχνουν οι «κρυφές δημοσκοπήσεις» διότι ο μεν Χαβαναγκίλα βυθίζεται στο 13-14%, ο δε Κούλης είναι με το ζόρι στο 22-23%, και ο αμερικανικός παράγων φοβάται την ανάδειξη «νέου πόλου» από τον σωρό των «αντικομφορμιστικών» κινημάτων, που θα καλύψει το κενό ανάμεσα στην χρεοκοπημένη και διεφθαρμένη Κεντροαριστερά και την ετεροθαλή αδελφή της Κεντροφιλελέ Δεξιά.
Απέναντι στους σχεδιασμούς των χορογράφων όλοι εμείς οι «εκτός» πρέπει να συγκροτήσουμε έναν «Μακεδονικό Συνασπισμό».
Θα επανέλθω
Και πάλι ο Βαλόντια με 76,65%
Η συμμετοχή ήταν πάνω από 67%. Στη Μόσχα ήταν 59,5%. Τα καθάρματα της "ενημέρωσης" που έλπιζαν στην αποχή, έχασαν. Όπως είπε και ο Βαλόντια. "(Ρωσικός) Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος". Με καταμετρημένο το 98% των πρωτοκόλλων των 96.000 εφορευτικών επιτροπών, ο Βαλόντια έλαβε
76.65% .
76.65% .
17/3/18
Η Έναρξη της Εθνικοαπελευθερωτικής Επανάστασης στην Πελοπόννησο
Η Επανάσταση της Πελοποννήσου (και όχι μόνο της Μάνης) κηρύχτηκε στις 17/29 Μαρτίου 1821 στο Μικρό Λιβάδι, (Τζίμοβα). τη σημερινή Αρεόπολη, στον Ιερό Ναό
των Παμμέγιστων Ταξιαρχών.
Εκεί έγινε η δοξολογία και υψώθηκε η λευκή Σημαία με τον κυανό Σταυρό, και δόθηκε ο Όρκος«Ταν ή επί Τας» και «Νίκη ή Θάνατος».
« Ορκίζομαι, εις το όνομα του Παντοδύναμού Θεού, εις το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδος, να χύσω και την υστέραν ρανίδα του αίματός μου, υπέρ πίστεως και Πατρίδος. Ορκίζομαι, να μη βλέψω εις τα όπισθεν εάν δεν αποδιώξω τον εχθρόν της Πατρίδος και της Θρησκείας μου.
Ορκίζομαι, «Ταν ή επί Τας» και «Νίκη ή Θάνατος» υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.
Μετά από δοξολογία, τα Μανιάτικα σώματα με επικεφαλής τον Πετρόμπεη βάδιζαν προς την Καλαμάτα την οποίαν ελευθέρωσαν στις 23 Μαρτίου/ 4 Απριλίου.
Εκεί έγινε η δοξολογία και υψώθηκε η λευκή Σημαία με τον κυανό Σταυρό, και δόθηκε ο Όρκος«Ταν ή επί Τας» και «Νίκη ή Θάνατος».
« Ορκίζομαι, εις το όνομα του Παντοδύναμού Θεού, εις το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδος, να χύσω και την υστέραν ρανίδα του αίματός μου, υπέρ πίστεως και Πατρίδος. Ορκίζομαι, να μη βλέψω εις τα όπισθεν εάν δεν αποδιώξω τον εχθρόν της Πατρίδος και της Θρησκείας μου.
Ορκίζομαι, «Ταν ή επί Τας» και «Νίκη ή Θάνατος» υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.
Μετά από δοξολογία, τα Μανιάτικα σώματα με επικεφαλής τον Πετρόμπεη βάδιζαν προς την Καλαμάτα την οποίαν ελευθέρωσαν στις 23 Μαρτίου/ 4 Απριλίου.
17 ΜΑΡΤΙΟΥ 1959 : Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ- ΔΙΓΕΝΗΣ ΕΠΕΣΤΕΨΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ
Όλοι ξεχύθηκαν στους δρόμους. Κύματα κόσμου ξεκίνησαν για την λεωφόρο Συγγρού, για την Πύλη του Ανδριανού και την Πλατεία Συντάγματος μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη Στο Ελληνικό, τον περίμεναν η σύζυγος του, η Κική Γρίβα με τον πατέρα της και συγγενείς. Λίγο αργότερα, έφθασαν ο Αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος οι υπουργοί Αβέρωφ, Tσάτσος και Θέμελης οι πολιτικοί αρχηγοί Γεώργιος Παπανδρέου και Θεόδωρος Τουρκοβασίλης ο δήμαρχος Αθηναίων Παυσανίας Κατσώτας οι αρχηγοί ΓΕΣ και ΓΕΑ Σειραδάκης και Μαργαρίτης, κλπ
Στις 14.25 τρία «Ντακότα» διέγραψαν κύκλους στον αττικό ουρανό. Και κατόπιν προσγειώθηκαν. Στο αεροδρόμιο απλώθηκε σιγή. Όλα τα μάτια στράφηκαν προς την πόρτα της «Ντακότα», ενώ η σύζυγος του και οι επίσημοι είχαν πλησιάσει προς το αεροπλάνο.
Στην έξοδο του αεροσκάφους εμφανίσθηκε ο θρυλικός Διγενής. Φορούσε το χακί. Ένα μπερέ με κεντημένα τα αρχικά της ΕΟΚΑ. Από τους ώμους του κρεμόταν χιαστή η θήκη με τα κιάλια, το περίστροφο και μια μπαλάσκα με σφαίρες. Ένα μυριόστομο ΖΗΤΩ τον υποδέχθηκε.
Ο Γρίβας πήδηξε στην γη και έπεσε στην αγκαλιά της γυναίκας του, που έκλαιγε με λυγμούς Εκείνος με δυσκολία συγκρατούσε τα δάκρυα του, και την κράτησε στοργικά από τους ώμους. Η μπάντα παιάνιζε εμβατήρια, και το απόσπασμα των σμηνιτών παρουσίαζε όπλα Ο Διγενής, επιθεώρησε το παρατεταγμένο απόσπασμα, και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Θεόκλητος και ο δήμαρχος Κατσώτας τον προσεφώνησαν και ο Αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος τον στεφάνωσε με χρυσό στεφάνι.
- Φυλάξατε το . Είναι ο δεσμός της Κύπρου, με την μητέρα Ελλάδα.. Επιβιβάσθηκε στην ανοιχτή «Κάντιλλακ» μαζί με την σύζυγο του, τον αντιστράτηγο Παπαρρόδου και τους παλαιούς συνεργάτες του συνταγματάρχες 'Ομηρο Παπαδόπουλο και Μ. Ασημακόπουλο. Η κάθοδος στην Αθήνα ήταν μια ανεπανάληπτη υποδοχή εθνικού ήρωος.
Η Βουλή των Ελλήνων, στις 20 Μαρτίου 1959, προήγαγε ομόφωνα τον Γεώργιο Γρίβα από αντισυνταγματάρχη σε αντιστράτηγο, του απένειμε ειδική σύνταξη, καθώς επίσης και τον τιμητικό τίτλο του "Αξίου Τέκνου της Πατρίδος", τίτλο που απονεμήθηκε πριν απο αυτόν στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Τα διαχρονικά κατορθώματα της Κόκκινης Φυλής
Το 1964, στις 17 Μαρτίου, η ΚΚΕ ΛΤΔ, εβαλε τους σπουδαστές των τεχνικών σχολών Θεσσαλονίκης, Πατρών, Ιωαννίνων, κλπ. να κάνουν Πορεία προς την Αθήνα «διεκδικώντας την κατοχύρωση των τίτλων σπουδών τους και τη δημιουργία μόνιμων οργανικών θέσεων στο Δημόσιο για την άμεση απορρόφησή τους».
Η
αριστερή ιδεολογία της σφραγίδας και της τεμπελιάς και της διατροφής των αριστερών κηφήνων από τους φορολογούμενους επειδή τους έβαλαν σφραγίδα στο κωλόχαρτο της «ιδιωτικής» τεχνικής σχολής, σε πλήρη εφαρμογή.
54 χρόνια μετά, το 2018, δυο διορισμένοι στο δημόσιο κηφήνες σύντροφοι, ο Πρόεδρος και ο Αντιπροέδρος Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης αντί να ασχολούνται με την εκπαίδευση των παιδιών, πράγμα για το οποίο πληρώνονται, εβγαλαν ψήφισμα συμπαράστασης για απολυμένη εργαζόμενη σε ιδιωτική εταιρία με έδρα την Αθήνα. Βιομηχανία ψηφισμάτων και σφραγίδες και τεμπέληδες χαραμοφάηδες.
Και επειδή η εταιρεία που έβριζαν τους έκανε μήνυση τώρα κάνουν οι άλλες ΕΛΜΕ Στμπαράσταση στους άλλους αριστερούς σφραγιδοφύλακες κηφήνες.
αριστερή ιδεολογία της σφραγίδας και της τεμπελιάς και της διατροφής των αριστερών κηφήνων από τους φορολογούμενους επειδή τους έβαλαν σφραγίδα στο κωλόχαρτο της «ιδιωτικής» τεχνικής σχολής, σε πλήρη εφαρμογή.
54 χρόνια μετά, το 2018, δυο διορισμένοι στο δημόσιο κηφήνες σύντροφοι, ο Πρόεδρος και ο Αντιπροέδρος Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης αντί να ασχολούνται με την εκπαίδευση των παιδιών, πράγμα για το οποίο πληρώνονται, εβγαλαν ψήφισμα συμπαράστασης για απολυμένη εργαζόμενη σε ιδιωτική εταιρία με έδρα την Αθήνα. Βιομηχανία ψηφισμάτων και σφραγίδες και τεμπέληδες χαραμοφάηδες.
Και επειδή η εταιρεία που έβριζαν τους έκανε μήνυση τώρα κάνουν οι άλλες ΕΛΜΕ Στμπαράσταση στους άλλους αριστερούς σφραγιδοφύλακες κηφήνες.
Οι χαφιέδες κατεβήκαν σε απεργία αφού τους τάραξαν στην υπερωρία
Όσο διέταξε ο Πούτιν την εκτέλεση του συνταξιούχου Πράκτορα στην Ιγκλιτέρα άλλο τόσο είναι από την Ελλάδα εκείνοι που «γράφουν» στον Κοτζιά και παίρνουν δήθεν τηλέφωνο τους συνεργάτες του.
Το Χόλυγουντ και οι Νατοϊκές «υπηρεσίες» εξακολουθούν να ταχυδρομούν σφαίρες στον σύντροφο Κοτζιά, για να τον βοηθήσουν να βάλει τον Ζάεφ στις Ατλαντικές δομές.
Το Χόλυγουντ και οι Νατοϊκές «υπηρεσίες» εξακολουθούν να ταχυδρομούν σφαίρες στον σύντροφο Κοτζιά, για να τον βοηθήσουν να βάλει τον Ζάεφ στις Ατλαντικές δομές.
Το Χόλυγουντ και οι Νατοϊκές «υπηρεσίες» εξακολουθούν να ταχυδρομούν σφαίρες στον σύντροφο Κοτζιά για να τον βοηθήσουν να βάλει τον Ζάεφ στην Συμμαχία
Το Χόλυγουντ και οι Νατοϊκές «υπηρεσίες» εξακολουθούν να ταχυδρομούν σφαίρες στον σύντροφο Κοτζιά για να τον βοηθήσουν να βάλει τον Ζάεφ στην "Συμμαχία".
Τα βάσανα των Σέρβων
Περίπου 150.000 Σέρβοι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, στην Ίλιτζα, την Γκριμπαβίτσα και τις άλλες σερβικές συνοικίες του Σεράγιεβο.
Στη διάρκεια του πολέμου στο «πολυεθνικό» Σεράγεβο δολοφονηθήκαν 7,432 Σέρβοι, από τους οποίους 6,188 άνδρες και 1.244, γυναίκες.
Καταστράφηκαν ή υπέστησαν ζημιές περίπου 800 σπίτια Σέρβων ,
29 εκκλησίες και μοναστήρια και εκατοντάδες Σέρβοι εγκαταλείψαν τα σπίτια τους.
Υπήρχαν και οκτώ Σέρβοι νεκροί.
Ο Ανθύπατος Τζέφρι και η τουρκοφιλία του Χαβαναγκίλα
Ο Ανθύπατος Τζέφρι Πάιατ χαρακτήρισε την Ελλάδα «πυλώνα σταθερότητας στα Δυτικά Βαλκάνια» είπε ότι το συμφέρον μας είναι να βάλουμε τον Ζάεφ στο ΝΑΤΟ.
«Η Ελλάδα και οι ΗΠΑ μοιράζονται την ίδια άποψη για αυτήν την περιοχή.
Θέλουν να δουν τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων να συνεχίσουν την πορεία προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, την ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ», εξήγησε.
Ο Ανθύπατος είπε ακόμα ότι, «οι ΗΠΑ εκτιμούν τις συνεχιζόμενες ενέργειες της κυβέρνησης (του Αλέξ Χαβαναγκίλα) να βοηθήσει την Τουρκία, να παραμένει επικεντρωμένη στη Δύση».
«Οι ΗΠΑ θέλουν τη Τουρκία προσδεμένη στη Δύση και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς», είπε ο Ανθύπατος και πρόσθεσε ότι « η Ελλάδα και οι ΗΠΑ έχουν τα ίδια συμφέροντα έναντι της Τουρκίας.
Για να σας το εξηγήσω , εάν δεν μπουν τα Σκόπια στα ΝΑΤΟ η σταθεόττητα του πυλώνα δεν είναι σίγουρη.
Τα Τάγματα Εφόδου των «Αντιρατσιστικών» και του «Ρουβίκωνα» θα αναλάβουν δράση. Και, «η πολιτική μας» είναι ότι θέλει το αφεντικό.
Τα αμερικανικά συμφέροντα είναι και δικά μας.
Όποιος διαφωνεί με την Κοινοπραξία της Βασιλίσσης Σοφίας είναι εναντίον του «εθνικού» συμφέροντος.
«Η Ελλάδα και οι ΗΠΑ μοιράζονται την ίδια άποψη για αυτήν την περιοχή.
Θέλουν να δουν τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων να συνεχίσουν την πορεία προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, την ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ», εξήγησε.
Ο Ανθύπατος είπε ακόμα ότι, «οι ΗΠΑ εκτιμούν τις συνεχιζόμενες ενέργειες της κυβέρνησης (του Αλέξ Χαβαναγκίλα) να βοηθήσει την Τουρκία, να παραμένει επικεντρωμένη στη Δύση».
«Οι ΗΠΑ θέλουν τη Τουρκία προσδεμένη στη Δύση και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς», είπε ο Ανθύπατος και πρόσθεσε ότι « η Ελλάδα και οι ΗΠΑ έχουν τα ίδια συμφέροντα έναντι της Τουρκίας.
Για να σας το εξηγήσω , εάν δεν μπουν τα Σκόπια στα ΝΑΤΟ η σταθεόττητα του πυλώνα δεν είναι σίγουρη.
Τα Τάγματα Εφόδου των «Αντιρατσιστικών» και του «Ρουβίκωνα» θα αναλάβουν δράση. Και, «η πολιτική μας» είναι ότι θέλει το αφεντικό.
Τα αμερικανικά συμφέροντα είναι και δικά μας.
Όποιος διαφωνεί με την Κοινοπραξία της Βασιλίσσης Σοφίας είναι εναντίον του «εθνικού» συμφέροντος.
16/3/18
Ο Ιβάν δεν είναι πλέον τσιγαράς
Ο Ιβάν Σαββίδης πούλησε στον Ιαπωνικό Όμιλο «Japan Tobacco» το εργοστάσιο Καπνού του Ροστόφ από όπου ξεκίνησε την επιχειρηματική του διαδρομή.
Μαζί πούλησε και την АО «Переславль-Табак», που δραστηριοποιείται στην Αρμενία. Η Donskoy Tabak είναι και η μητέρα εταιρεία της ΣΕΚΑΠ, την οποία οι Ιάπωνες θα την κρατήσουν ανοιχτή .
Στην Ελλάδα, η JTI, της Japan Tobacco, δραστηριοποιείται από τη δεκαετία του '80 και σήμερα κατέχει το 22,7% της αγοράς. Η JTI Hellas έχει παράλληλα και την ευθύνη των αγορών της Κύπρου και της Μάλτας, ενώ απασχολεί περισσότερους από 100 εργαζόμενους.
Η τιμή πώλησης όπως ανακοίνωσαν οι Ιάπωνες είναι 1,6 δισ. δολάρια.
Μαζί πούλησε και την АО «Переславль-Табак», που δραστηριοποιείται στην Αρμενία. Η Donskoy Tabak είναι και η μητέρα εταιρεία της ΣΕΚΑΠ, την οποία οι Ιάπωνες θα την κρατήσουν ανοιχτή .
Στην Ελλάδα, η JTI, της Japan Tobacco, δραστηριοποιείται από τη δεκαετία του '80 και σήμερα κατέχει το 22,7% της αγοράς. Η JTI Hellas έχει παράλληλα και την ευθύνη των αγορών της Κύπρου και της Μάλτας, ενώ απασχολεί περισσότερους από 100 εργαζόμενους.
Η τιμή πώλησης όπως ανακοίνωσαν οι Ιάπωνες είναι 1,6 δισ. δολάρια.
Οι δυο Έλληνες αιχμάλωτοι των Τούρκων ο Επίτροπος της Νοβάρτις και ο σύντροφος Κοτζιάς
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην οποία εκ μέρους των Ελλήνων μετέχει
ο κ. Αβρααμόπουλος , αποφάσισε την εκταμίευση της δεύτερη δόσης προς την Τουρκία με βάση τη συμφωνία του Μάρτιου του 2016, για τον περιορισμό του αριθμού των μεταναστών από την Τουρκία προς την Ευρώπη.
Η απόφαση για την εκταμίευση ελήφθη, ενώ δυο ευρωπαίοι υπήκοοι παραμένουν όμηροι των Τούρκων στις φυλακές της Αδριανούπολης.
Ο Ελληνόφωνος Κομισάριος δεν διανοήθηκε να ζητήσει σύνδεση της αποδέσμευσης τους ενός δις ευρώ, με την απελευθέρωση των δυο ευρωπαίων Υπηκόων.
Και τα άλλα δυο δις της δεύτερη δόσης θα καταβληθούν από τα κράτη-μέλη , δηλαδή και την Ελλάδα αλλά ο σύντροφος Κοτζιάς που είναι πνιγμένος με τα σούρτα-φέρτα στα Σκόπια δεν διανοήθηκε να προβάλει βετο μεχρι να απελευθεωθούν οι Έλληνες.
ο κ. Αβρααμόπουλος , αποφάσισε την εκταμίευση της δεύτερη δόσης προς την Τουρκία με βάση τη συμφωνία του Μάρτιου του 2016, για τον περιορισμό του αριθμού των μεταναστών από την Τουρκία προς την Ευρώπη.
Η απόφαση για την εκταμίευση ελήφθη, ενώ δυο ευρωπαίοι υπήκοοι παραμένουν όμηροι των Τούρκων στις φυλακές της Αδριανούπολης.
Ο Ελληνόφωνος Κομισάριος δεν διανοήθηκε να ζητήσει σύνδεση της αποδέσμευσης τους ενός δις ευρώ, με την απελευθέρωση των δυο ευρωπαίων Υπηκόων.
Και τα άλλα δυο δις της δεύτερη δόσης θα καταβληθούν από τα κράτη-μέλη , δηλαδή και την Ελλάδα αλλά ο σύντροφος Κοτζιάς που είναι πνιγμένος με τα σούρτα-φέρτα στα Σκόπια δεν διανοήθηκε να προβάλει βετο μεχρι να απελευθεωθούν οι Έλληνες.
Σαν σήμερα 16 Μαρτίου, έγινε η απαγωγή του Άλντο Μόρο και η σφαγή στο χωριό Μι Λάι του Νοτίου Βιετνάμ.
Όλα τα γεγονότα της 16ης Μαρτίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/03/16.html
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/03/16.html
15/3/18
15 Μαρτίου. Σαν σήμερα έφυγε ο Αριστοτέλης Ωνάσης.
Τον πρώτο καιρό συνέχιζε να δουλεύει ακατάπαυστα, για ν' απασχολεί το μυαλό του και να ξεχνιέται για το κακό που τον είχε χτυπήσει. Κάπνιζε συνέχεια τσιγάρα και πούρα. Μόλις έμενε μόνος, αναλυότανε σε λυγμούς. Έκλαιγε και μπροστά σε συγγενείς και φίλους, που είχανε κοινές αναμνήσεις με τον Αλέξανδρο:
"Αχ, Λιμπερόπουλε, καλά μου είχες πει κείνο το βράδυ να τον παντρέψω... Με γυναίκα και παιδιά δε θα ξημεροβραδιαζότανε στα αεροπλάνα...".
Ο Ωνάσης, όπως μου έλεγε ο επιστάτης του Σκορπιού, ο παλιός λοστρόμος της «Χριστίνας» Αχιλλέας Καψαμπέλης, πήγαινε συχνά στον τάφο του γιου του, και καθισμένος ή περπατώντας δίπλα του, πάνω-κάτω, κάπνιζε με σκυμμένο το κεφάλι... Μια μέρα, στη Γλυφάδα, εκεί που μας συνδέανε κοινές αναμνήσεις με τα κυνηγητά της Κάλλας, περπατώντας σιωπηλά στην παραλία, μου είχε είπε:
«Τι να τα κάνω τα πλούτη... Ό,τι κι αν απόχτησα, βουλιάζει στην άμμο...».
Ο μέγας εφοπλιστής, ο υπερήφανος μπίζνεσμαν, ο γλεντζές, ο εραστής και σύζυγος, ο άρπαγας του πλούτου, δεν υπήρχε πια... Ένα ασπρομάλλικο, ρυτιδιασμένο, σκυφτό ανθρωπάκι είχε αντικαταστήσει ξαφνικά το φιγουρατζή άντρα που έσερνε άλλοτε πίσω του έναν Τσόρτσιλ, μια Γκάρμπο, μια Κάλλας, μια Κένεντι...
Ο καπετάνιος ήταν άρρωστος, το ένιωθε μέσα του, το έβλεπε στον καθρέφτη... Σαν γέρικος, αποκαμωμένος από τη ζωή ελέφαντας, έψαχνε να βρει το κοιμητήρι του... Η μυασθένεια άρχιζε να προσβάλλει το νευρικό σύστημά του...
Μια αρρώστια σπάνια, που δεν έδινε καμιά ελπίδα σωτηρίας... Το έβλεπα στη κουρασμένη, αποκαμωμένη ματιά του, καθώς με κοίταζε: "Θυμάσαι που σου έλεγα για τον Σοΰτερ του Ελδοράδο, που του σκότωσαν το γιό, του έσφαξαν τα κοπάδια και του άρπαξαν τη γη του; Εγώ είμαι αυτός...
Από το 1974, ο Ωνάσης άρχισε να παίρνει συνέχεια κορτιζόνη, τα ματοτσίνορα του μάδησαν, τα βλέφαρα του βάρυναν, μέχρι σημείου να τα συγκρατεί με λευκοπλάστη. Η μυασθένεια όχι μόνο τον οδηγούοε στο θάνατο, αλλά και τον ταλαιπωρούσε, "λυώνω σαν κερί", έλεγε στην αδερφή του Άρτεμη...
Έπιανε με την αδύναμη παλάμη τα κρεμασμένα του μάγουλα κι έβγαζε φωνή βραχνή, σπαραχτική.
- "Γιατί Άρτα μου να συμβεί το κακό στο γιό μου"; Δεν τον ένιαζε η κατάντια του, αλλά ο χαμός του Αλέξανδρου...
Εκείνη, που είχε χάσει τη πνευματικά καθυστερημένη κόρη της, σταυροκοπιότανε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της...
Τότε εκείνος, έλεγε:
" Ήμαρτον Θεέ μου, θυμόμαστε τα δικά μας παιδιά και ξεχνάμε αυτά που χάθηκαν στη Μικρασιατική καταστροφή"...
Τον Μεγάλο Σμυρνιό τον είδα για τελευταία φορά στο κήπο του σπιτιού του στη Γλυφάδα, όταν ο γαμπρός του Κονιαλίδης τον συνόδευε για το αεροδρόμιο, να πετάξει στο Παρίσι, ύστατο ταξίδι του στη ζωή...
Πριν μπει στη λιμουζίνα, σκυφτός, αποκαμωμένος,χωρίς γυαλιά με βαριά πρισμένα βλέφαρα και κάτασπρα μαλλιά, εντελώς αγνώριστος πιά, κοντοστάθηκε να πάρει μια ανάσα...
"Καπετάνιε...", ψιθύρισα. Η φωνή μου σβυστή, φοβισμένη, με λύπη κι απορία μαζί. Την άκουσε, και σήκωσε με κόπο το βαρύ κεφάλι, με γνώρισε."Λιμπερόπουλε, ο άνθρωπος είναι θεριό, δύσκολα παραδίνει ψυχή...", μουρμούρισε.
Αυτή ήταν η τελευταία κουβέντα που άκουσα από το στόμα του πιό ανήμερου θεριού που συνάντησα στη δημοσιογραφική μου καριέρα.
Καθώς ο σοφέρ τού άνοιγε την πόρτα, τα δάκρυα κυλούσανε στα μάγουλά μου, δεν μπορούσα να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι αυτός ο υπεράνθρωπος πήγαινε να μπει σε μιά απομονωμένη σουίτα νοσοκομείου, όχι για να γιατρευτεί αλλά για να πεθάνει μακριά από τα πλούτη του, τους παπαράτσι και η ιατρική επιστήμη να τον βοηθήσει σε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο φευγιό...
Ο Ωνάσης είχε δεχτεί να βρίσκονται κοντά του στο νοσοκομείο μόνο η κόρη του και οι αδελφές του, στη Τζάκυ είχε πει πριν ένα χρόνο:
Σε χρειάζονται τα παιδιά σου, να πας να μείνεις κοντά τους, όταν πρέπει θα σε καλέσω...
Ο Σμυρνιός Ζορμπάς, προτίμησε να φύγει μόνος, χορεύοντας με το Χάρο, είχε πει ο Ζαμπέτας...
Το απόγευμα της 15 Μαρτίου 1975, η Ελένη Βλάχου στέλνει το φίλο συνάδελφο Κώστα Χούντα, με βρίσκει στον Ιππόδρομο Φαλήρου και μου λέει το κακό μαντάτο.
Το ίδιο βράδυ αναγγέλω στο τηλεοπτικό ειδησεογραφικό δελτίο της Ε.Ρ.Τ. το θάνατο του Αριστοτέλη Ωνάση.
Έτσι εγώ, ο ρεπόρτερ που από το 1959 είχα γίνει η σκιά του από τη Γλυφάδα ως τον Σκορπιό, από το Μόντε Κάρλο ως τη Νάπολη κι από το Παρίσι και το Λονδίνο ως τη Νέα Υόρκη, σχολιάζω το θλιβερό γεγονός, με με φωνή που τρέμει από συγκίνηση.
Λέω λίγα λόγια για τον Κροίσο που πέθανε και για την τραγική κληρονόμο του, που έχανε μετά αδελφό και μητέρα και τον πατέρα της.
Μόλις τελειώνω πολύ συγκινημένος, ένας Άγγλος συνάδελφος του Β.Β.C. που εκπαίδευε τους εκφωνητές - παρουσιαστές της Ε.Ρ.Τ., με ρώτησε τι περιουσία άφηνε κατά τη γνώμη μου, ο Ωνάσης.
Κούνησα το κεφάλι και του είπα, ότι αφήνει ένα θρύλο αντάξιο της μεγάλης προσωπικότητάς του, που εκτίμησε ακόμη κι΄ένας Τσόρτσιλ!
Ο Εγγλέζος όμως ήθελε να μάθει αυτό που με ρώτησε και του είπα ότι ούτε η κόρη του δεν γνωρίζει τη κληρονομιά που θα πάρει και πολύ αργότερα θα την μάθουν συγκεντρωτικά, οικονομικοί διαχειριστές και οι δικηγόροι...
Ο Ωνάσης, από ό,τι έβλεπα και άκουγα τόσα χρόνια που τον κυνηγούσα, στην αρχή ως ρεπόρτερ και μετά που τον συναντούσα ως φίλος, ήτανε μεγαλομέτοχος όχι μόνο σε ναυπηγικές και αεροπορικές επιχειρήσεις, αλλά και σε βιομηχανικές, οικοδομικές, μεταφορών ξηράς, κτηματικές και ό,τι μπορεί να σκεφτεί ο νους του ανθρώπου.
Οι επενδύσεις του απλωνόντουσαν από την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Αφρική, ως τη Βόρεια και Νότια Αμερική και ως την Άπω Ανατολή, σε 70 τουλάχιστον διαφορετικούς τομείς.
Ο σούπερ μπίζνεσμαν του 20ού αιώνα δεν είχε μόνο βαπόρια και τάνκερς πέντε περίπου εκατομμυρίων τόνων και την Ολυμπιακή με τον αεροπορικό στόλο, αλλά και μεταφορικά μέσα ξηράς, όπως π.χ. ταξί του Λιχτενστάιν ή καμιόνια που μεταφέρανε εφόδια σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.
Ο Ωνάσης δεν είχε μόνο ανακαλύψει, πρώτος απ' όλους τους πλοιοκτήτες, τις σημαίες ευκαιρίας του Παναμά ή τις Λιβερίας, αλλά και επιχειρήσεις που είχανε μέλλον στην ξηρά αλλά κλονιζόντουσαν από οικονομική αδυναμία.
Ο Αριστοτέλης Σωκράτους Ωνάσης, ενταφιάστηκε στο Σκορπιό, δίπλα στο γιο του Αλέξανδρο, στις 18 Μαρτίου 1975. Τον συνόδεψαν ως το αναπαυτήρι του η κόρη του Χριστίνα, η γυναίκα του Τζάκι, με τα δύο παιδιά της, οι αδελφές του, οι συγγενείς και πολλοί φίλοι και συνεργάτες του. Ακόμη αρκετές προσωπικότητες. Ανάμεσα τους ο γερουσιαστής Έντουαρντ Κένεντι.
'Οπως και στο γάμο του με την Τζάκι, ψιλόβρεχε. Πάνω στο δρύινο με ασημένιες χειρολαβές φέρετρο, μια χρυσή πλάκα έγραφε με λατινικούς χαρακτήρες: "Αριστοτέλης Ωνάσης 1900-1975".
Για μένα τουλάχιστον αυτή η ημερομηνία της γέννησης του (1900) €ίναι ακατανόητη, γιατί συμμαθητές του από τη Σμύρνη επιβεβαιώνουν ότι είχε γεννηθεί το 1906.
Η εξήγηση είναι ότι σαν νεαρός μετανάστης στην Αργεντινή, είχε προσθέσει έξη χρόνια στην ηλικία του για να βρίσκει πιο εύκολα δουλειά.
Πάντως, την ημερομηνία που γεννήθηκε (20 Ιανουαρίου 1906) επιβεβαίωσε και ο θείος του, αδερφός του πατέρα του, Όμηρος Ωνάσογλου, που διατηρούσε εδώδιμα και αποικιακά στο Νέο Φάληρο.
Ο Όμηρος δεν ήθελε ν' ακούσει για τον ανιψιό του, που τον αντιμετώπιζε όπως ο φιλύποπτος μπάρμπα-Γιώργος τον πανούργο Καραγκιόζη...
Σήμερα, στο τάφο του Ωνάση αναγράφεται η πραγματική χρονιά γέννησής του: 1906.
Δεν εκπληρώθηκε η τελευταία επιθυμία του Ωνάση Στις 15 Μαρτίου 1975 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο διασημότερος Έλληνας του 20ου αιώνα. Πέθανε από μυασθένεια στο Αμερικανικό νοσοκομείο του Παρισιού, έχοντας στο προσκέφαλο την κόρη του Χριστίνα. Γιατρός που τον νοσήλευε αποκάλυψε ότι άφησε την τελευταία του πνοή κάτισχνος και αδύναμος, αλλά με πλήρη διαύγεια σκέψης και με την συναίσθηση ότι άφηνε αυτόν τον μάταιο κόσμο, με την ελπίδα να συναντήσει στον άλλο, τον αιώνιο, τον γιό του Αλέξανδρο, που είχε σκοτωθεί πριν δυό χρόνια πιλοτάροντας το αεροπλάνο του. Ο μεγάλος Σμυρνιός, τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, ζητούσε από την Χριστίνα:
1) Να ενδιαφερθεί για το Ίδρυμα που έφερε το όνομα του αδελφού της.
2) Να του υποσχεθεί ότι θα αγοράσει για το ελληνικό κράτος αριθμό πολεμικών αεροπλάνων.
3) Σε στιγμές παραληρήματος ψιθύριζε, να τον θάψουν μαζί με τον Αλέξανδρο στο παλιό τους οικογενειακό τάφο στη Σμύρνη..
Η μοναδική κληρονόμος του δεν εκπλήρωσε την επιθυμία του πατέρα της για την δωρεά στο ελληνικό κράτος αριθμού αεροπλάνων, γιατί οι σύμβουλοί της της εξήγησαν ότι η πρόθεση αυτή του πατέρα της δεν ήταν τόσο επιθυμία, όσο παραλήρημα. Ακόμη της είχαν υπενθυμίσει, τί είχε τραβήξει στο αεροδρόμιο του Άκτιου, όταν την είχαν προπηλακίσει και κρατήσει επί ώρες ( τάχα ότι χρωστούσε στο δημόσιο ) και αφέθηκε ελεύθερη κατόπιν προσωπικής εντολής του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΥΜΠΕΡΌΠΟΥΛΟΣ
ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ
Αν καί τό θερμόμετρον δείχνει 4 βαθμούς υπό τού μηδενός η κατάψυξις εις τήν Σουηδίαν αγγίζει τούς -14◦C όπως καταθέτει η Μετεωρολόγος. Όμως απέναντι της Χίου, εις τά ιερά χώματα της Ιωνίας ο «παπουτσωμένος» κροκόδειλος ανοίγη «μασέλλες» καί στρώνει... μάσσες!
Εν τω μεταξύ η μόχλευσις εθνικών θεμάτων, οικονομικής δυσπραγίας καί πολιτικής ατελεσφορίας, ΜΙΑ διαρκής ψυχολογική βία όλων τών ειδών τού πολέμου παλινδρομούν τήν Μνημοσύνην ζώντων καί θνησομένων εις τό παρελθόν τού μέλλοντος. Η ΕΛΛΑΣ προκαλεί ΔΕΟΣ!
Κάποιοι θεωρούν εν ολίγοις ότι αιωρούνται εις τό διανοητικόν έπίπεδον τού Stephen Hawking. Ναί αυτοί οι εκείνοι, κάπου εκεί εις τό Καμπρίτζε τών Κασσιτερίδων νήσων. Ας σημειώσωμεν παρεπιπτόντως ότι Πλείστους εκ των προγόνων αυτών περιέγραφεν ο Στράβων περί τό 200 μεχ ως «ανθρωποφάγους»: «...τούς συμβουλεύομεν νά μήν ορέγονται τούς ...ασθενούντας», έγραφεν.
Οι Μαέστροι αυτοί τής διαπλοκής, οι απόγονοι τών Κελτών, οι οποίοι από τό 1821 (όσον καί πρότερον) ληστεύουν, μισούν καί επιβουλεύονται κάθε τί τό Ελληνικόν, ενώ διαρκώς διαστρεβλώνουν τά τής Ελλάδος όσον καί δολοφονούν Έλληνας πολιτικούς καί Πάν τί τό θυμίζον Ελληνικόν γονίδιον, οι ραδιουργοί αυτοί λοιπόν εκπονούν σχέδια.
Τελευταίως επιτίθενται ΚΑΙ εναντίον τού Πούτιν. Βλέπεις έρχονται Ρωσσικαί εκλογαί καί οι λούστροι πού εφύτευσαν οι Μαϊντανοί τού Λονδίνου, τού Παρισιού καί τού Βερολίνου εις τά παρτέρια τού Κρεμλίνου εμαράθηκαν. O δέ Sergej Skripal εχέστηκε από τόν φόβον του πρίν προλάβει νά φορέση τήν λίρα τής Ελισσάβετ. Τέλος πάντων εμείς πρέπει νά προσέχομεν τόν Άλφα-Σάξωνα καί τήν παρέα του.
Διότι άν είπει τό fire! θά κουνήση τήν ουράν ο Δενέμωρ τής Ανατολίας (κοινώς κροκόδειλος) καί θά παρεκτραπή τής Ευρωπαϊκής του ...Πορείας!
Οι τραυλοί Άχμετ πού «γκαγκανίζουν» τά «Ιζμίρ», «Ισνίκ», «Κόνυα» ή τά «Αντάκια», ίσως πάρουν τά όρη τά βουνά πρός τό Τουρκμενιστάν. Ίσως ποιός ξέρει... τί θά επιζητήσουν νά πάθουν... ΟΣΜΑΝΟΙ όντες.
Μασκαράδες ΙΓΚΛΕΖΟΙ, ύπουλοι καί κλέπται ΦΡΑΝΤΣΕΖΟΙ, ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΑΠΑ – ΚΥΚΛΩΨ, όλοι εσείς οι κλεπτρόνιοι καί οι δολοπλόκοι, οι Σταυροφόροι λησταί της Χιλιετίας... Φτού ΚΑΙ Φτού σας! Υπενθυμίζω τέλος ότι οι Έλληνες εμείς Υβρίζωμεν. Ας μάς στρέξη... κάπου τό καλό! Τέλος καταθέτω τό ΄βρίσιμο τής ημέρας: «Να πεις της μάνας σου κροκόδειλε, άμα κάμνει... να φκάλλει τη μασέλλα!».
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Ουψάλα
Εν τω μεταξύ η μόχλευσις εθνικών θεμάτων, οικονομικής δυσπραγίας καί πολιτικής ατελεσφορίας, ΜΙΑ διαρκής ψυχολογική βία όλων τών ειδών τού πολέμου παλινδρομούν τήν Μνημοσύνην ζώντων καί θνησομένων εις τό παρελθόν τού μέλλοντος. Η ΕΛΛΑΣ προκαλεί ΔΕΟΣ!
Κάποιοι θεωρούν εν ολίγοις ότι αιωρούνται εις τό διανοητικόν έπίπεδον τού Stephen Hawking. Ναί αυτοί οι εκείνοι, κάπου εκεί εις τό Καμπρίτζε τών Κασσιτερίδων νήσων. Ας σημειώσωμεν παρεπιπτόντως ότι Πλείστους εκ των προγόνων αυτών περιέγραφεν ο Στράβων περί τό 200 μεχ ως «ανθρωποφάγους»: «...τούς συμβουλεύομεν νά μήν ορέγονται τούς ...ασθενούντας», έγραφεν.
Οι Μαέστροι αυτοί τής διαπλοκής, οι απόγονοι τών Κελτών, οι οποίοι από τό 1821 (όσον καί πρότερον) ληστεύουν, μισούν καί επιβουλεύονται κάθε τί τό Ελληνικόν, ενώ διαρκώς διαστρεβλώνουν τά τής Ελλάδος όσον καί δολοφονούν Έλληνας πολιτικούς καί Πάν τί τό θυμίζον Ελληνικόν γονίδιον, οι ραδιουργοί αυτοί λοιπόν εκπονούν σχέδια.
Τελευταίως επιτίθενται ΚΑΙ εναντίον τού Πούτιν. Βλέπεις έρχονται Ρωσσικαί εκλογαί καί οι λούστροι πού εφύτευσαν οι Μαϊντανοί τού Λονδίνου, τού Παρισιού καί τού Βερολίνου εις τά παρτέρια τού Κρεμλίνου εμαράθηκαν. O δέ Sergej Skripal εχέστηκε από τόν φόβον του πρίν προλάβει νά φορέση τήν λίρα τής Ελισσάβετ. Τέλος πάντων εμείς πρέπει νά προσέχομεν τόν Άλφα-Σάξωνα καί τήν παρέα του.
Διότι άν είπει τό fire! θά κουνήση τήν ουράν ο Δενέμωρ τής Ανατολίας (κοινώς κροκόδειλος) καί θά παρεκτραπή τής Ευρωπαϊκής του ...Πορείας!
Οι τραυλοί Άχμετ πού «γκαγκανίζουν» τά «Ιζμίρ», «Ισνίκ», «Κόνυα» ή τά «Αντάκια», ίσως πάρουν τά όρη τά βουνά πρός τό Τουρκμενιστάν. Ίσως ποιός ξέρει... τί θά επιζητήσουν νά πάθουν... ΟΣΜΑΝΟΙ όντες.
Μασκαράδες ΙΓΚΛΕΖΟΙ, ύπουλοι καί κλέπται ΦΡΑΝΤΣΕΖΟΙ, ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΑΠΑ – ΚΥΚΛΩΨ, όλοι εσείς οι κλεπτρόνιοι καί οι δολοπλόκοι, οι Σταυροφόροι λησταί της Χιλιετίας... Φτού ΚΑΙ Φτού σας! Υπενθυμίζω τέλος ότι οι Έλληνες εμείς Υβρίζωμεν. Ας μάς στρέξη... κάπου τό καλό! Τέλος καταθέτω τό ΄βρίσιμο τής ημέρας: «Να πεις της μάνας σου κροκόδειλε, άμα κάμνει... να φκάλλει τη μασέλλα!».
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Ουψάλα
14/3/18
Το αναγκαστικό δάνειο του 1942 και οι νέο-εφιάλτες ελληνόφωνοι δοσίλογοι πολιτικοί
Στις 14 Μαρτίου 1942 υπογράφηκε στη Ρώμη από τους πληρεξούσιους της Ιταλίας και της Γερμανίας στην Ελλάδα, Πελεγκρίνο Γκίτζι, και Γκύντερ Αλτενμπουργκ , η διακρατική συμφωνία μεταξύ του Ιταλικού Βασιλείου και του Γερμανικού Ράιχ για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της κατεχόμενης Ελλάδας.
Η Συμφωνία της 14ης Μαρτίου 1942, ηταν από πλευράς Διεθνούς Δικαίου μια Νόμιμη Διεθνής Σύμβαση, και ήταν η κατάληξη της ιταλογερμανικής Δημοσιονομικής Συνδιάσκεψης εμπειρογνωμόνων, που άρχισε τον Ιανουάριο του 1942 στη Ρώμη. Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα.
Η γερμανική απαίτηση για υψηλές πληρωμές από την Ελλάδα, οδηγούσε σε αδιέξοδο τη Διάσκεψη και τότε ο Ιταλός τραπεζίτης και οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα, Ντ’Αγκοστίνι, πρότεινε, σύμφωνα με τα πρακτικά, τη λύση του δανείου. Δηλαδή δαπάνες κατοχής πέρα από ένα ποσό θα ήσαν αναγκαστικό δάνειο από την Ελλάδα προς την Γερμανία και την Ιταλία.
Η σχετική δανειακή συμφωνία υπογράφηκε στις 14.3.1942 από τους Άλτενμπουργκ και Γκίτζι.. Σύμφωνα μ’αυτήν:
Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούτο κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ. (άρθρο 2).
Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος , άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονταν στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, δάνειο της Ελλάδας σε δραχμές προς αυτές (άρθρο 3).
Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (αρθ. 4).
Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρ. 5).
Στην Ελλάδα την ανακοίνωσε μετά από εννιά μέρες ο Άλτενμπουργκ με την ρηματική διακοίνωση 160/23.3.1942 και ο Γκίτζι με το σημείωμά του Νο4/6406/461/23. 3.1942. Δηλαδή με επίσημα διεθνή διπλωματικά έγκραφα.
Την αρχική αυτή αναγκαστική σύμβαση ακολούθησαν τρεις τροποποιήσεις με κοινή βούληση και ελευθέρα βούληση των κατακτητών. Αυτές μετέτρεψαν την αρχική αναγκαστική σύμβαση.
Στις 2.12.1942 υπογράφηκε ανάμεσα στις κυβερνήσεις Γερμανίας, Ιταλίας και της κατεχόμενης Ελλάδας νέα διακρατική συμφωνία που περιείχε τα εξής νέα στοιχεία:
α) Τα ποσά του δανείου είναι συμβολικώς αναπροσαρμοζόμενα, δηλαδή είναι διατυπωμένα σε σταθερό νόμισμα.
β) Ο δανεισμός θα σταματούσε την 1η Απριλίου 1943, οπότε και θα άρχιζε η άτοκη επιστροφή του δανείου, ανεξάρτητα, δηλαδή, από το πότε θα έληγε ο πόλεμος.
γ) Αντί των 1,5 δισ. δραχμών μηνιαίως της προηγούμενης συμφωνίας (14.3.1942), οι δαπάνες κατοχής αυξάνονται στο ποσό των 8 δισ. δραχμών μηνιαίως. Τα επιπλέον ποσά «...θα άγωνται εις χρέωσιν, υπό της Τραπέζης της Ελλάδος, των κυβερνήσεων Ιταλίας ή Γερμανίας...».
δ) Οι λογαριασμοί αυτοί θα πληρώνονταν από τον Απρίλιο 1943 σε μηνιαίες δόσεις που θα αντιστοιχούσαν στο 10% του συνόλου του εν λόγω λογαριασμού την 31η Μαρτίου 1943.
Πάντως, διατηρήθηκε η ρήτρα ότι το δάνειο αυτό ήταν άτοκο.
Νέα συμφωνία ανάμεσα στους κατακτητές και τον κατεχόμενο υπογράφηκε στις 18.5.1943.
Με τη νέα τροποποίηση :
α) Καταργήθηκε ο περιορισμός του ανώτατου ορίου των προκαταβολών, δηλαδή των 8 δισ. δραχμών κατά μήνα, που θέσπιζε η πρώτη τροποποίηση της 2.12.1942.
β) Εκτός του τιμαρίθμου τροφίμων, που ορίζει η συμφωνία της 2.12.1942, θα λαμβάνονται υπ' όψιν και άλλοι τρεις τιμάριθμοι: των ημερομισθίων, των οικοδομικών υλικών και των καυσίμων, όπως ειδικότερα ορίζεται στην τελευταία αυτή συμβατική τροποποίηση.
Και γ) η συμφωνία ίσχυε από 1.4.1943.
Ο επιτετραμμένος του Ράϊχ στην Αθήνα, πρέσβης Φον Γκρέβενιτς, στις 12 Οκτωβρίου 1944, πριν εγκαταλείψει την ελληνική πρωτεύουσα, επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη, τον αποχαιρέτισε και για να προστατεύει τα συμφέροντα του Ράϊχ, από μελλοντικές ελληνικής διεκδικήσεις, του επέδωσε «Νότα», στην οποία υπολόγιζε το σύνολο του υπολοίπου του δανείου ως τις 12 Οκτωβρίου 1944 σε 476.000.000 χρυσά προπολεμικά μάρκα.
Το έγγραφο Φον Γκρέβενιτς, θα πρέπει να βρίσκεται στα Αρχεία του ελληνικού Κράτους, εάν δεν το …εξαφάνισαν.
Η Τράπεζα της Ελλάδος, στον πρώτο μεταπολεμικό ισολογισμό της, σε εφαρμογή του Αναγκαστικού Νόμου 18 της 19ης Νοεμβρίου 1944, ενέγραψε ως υπόλοιπο 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας.
Αυτά τα 476 εκ. χρυσά μάρκα, η 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας, σε σημερινές τιμές υπολογίζονται σε 54-60 δις ευρώ, πλέον των τόκων.
Αυτό το χρέος, οι διαδοχικές δωσίλογες ελληνικές κυβερνήσεις, δεν μπορούσαν να το διαγράψουν, επειδή η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος. Μπορούσαν μόνο να μην το διεκδικούν. Και αυτό έκαναν…
Η ριζική μείωση του χρέους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας , (ΟΔΓ), με την σύμβαση του Λονδίνου του 1953, που την υπέγραψε η Ελλάδα, δεν αφορά στο Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο, αλλά ούτε η Σύμβαση μεταξύ Ελλάδος και Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της 18ης Μαρτίου 1960, που υπέγραψε στην Βόννη ο τότε Έλληνας πρέσβης Θεόδωρος Υψηλάντης και η οποία κυρώθηκε το 1961, έλυσε το γερμανικό πρόβλημα.
Εκείνη η σύμβαση προέβλεπε ότι, «διά της προβλεπομένης πληρωμής ρυθμίζονται οριστικώς άπαντα τα ζητήματα τα αναφερόμενα στις σχέσεις Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας προς την Ελλάδα, μη θιγομένων ενδεχομένων νόμιμων απαιτήσεων Ελλήνων υπηκόων…».
Δηλαδή έμεινε απ΄έξω το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, και οι υποχρεωτικά και καταναγκαστικά εργασθέντες, που ΕΠΡΕΠΕ όμως να κάνουν α τ ο μ ι κ έ ς προσφυγές.
Το Αναγκαστικό Δάνειο, δεν καλύφθηκε ούτε από την προφορική παραίτηση του Κουφού «Εθνάρχου» προς τον (τότε καγκελλάριο) Αντενάουερ τον Νοέμβριο του 1958, διότι η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος, στην αρχική σύμβαση.
Και επειδή προϋπόθεση για την εξόφληση του δεν είναι η υπογραφή συνθήκης ειρήνης, δεν το καλύπτει ούτε η σύμβαση 2+4 του 1990.
Όλα αυτά τα χρόνια οι διαδοχικές δωσίλογες ελληνικές κυβερνήσεις τηρούσαν «Σιγή ιχθύος».
Μόνο στις 14-11-1995 εγινε μια ρηματική διακοίνωση της Ελλάδας, μέσω του πρέσβη στη Βόνη, Ιωάννη Μπουρλογιάννη, με την οποία η Αθήνα ζητούσε έναρξη διαπραγματεύσεων και για το κατοχικό δάνειο
Οι Γερμανοί απέρριψαν το ελληνικό διάβημα με το επιχείρημα της παραγραφής «μετά πάροδο 50 ετών» και με το ζήτημα των «επανορθώσεων» που « απώλεσε τη δικαιολογητική του βάση»
Και τόνισαν ότι, «ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να προσδοκά η ελληνική κυβέρνηση ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα προσέλθει σε συνομιλίες για το θέμα αυτό».
Το ζήτημα όμως του Δανείου δεν είναι πολιτικό, και δεν υπόκειται σε παραγραφή, διότι δε προβλέπει παραγραφή η σύμβαση της Ρώμης. Η οφειλή από το Δάνειο είναι εμπράγματη οφειλή και η ικανοποίηση της αξίωσης μας μπορεί να γίνει δικαστικά και όχι πολιτικά. Δηλαδή χρειάζεται ΑΓΩΓΗ και ΟΧΙ διαπραγματεύσεις.
Τα πράγματα γίνονται χειρότερα για το Βερολίνο επειδή ο Βίλλυ Μπράντ στα πλαίσια της «Οστ Πολιτικ», αναγνώρισε και εξόφλησε τα αντίστοιχα αναγκαστικά δάνεια που είχαν επιβληθεί στην Πολωνία και την Γιουγκοσλαβία.
Επομένως υπάρχει και η ρήτρα αποτιμήσεως που αποδέχτηκε η Γερμανική κυβέρνηση.
Ο Σακάτης για να έχει το κεφάλι του ήσυχο, έδωσε εντολή στους νομικούς του να προετοιμάσουν «απάντηση», και η «Επιτροπή Ιστορικών» του Γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών, που από το 2009 ερευνά τον ρόλο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών στο Γ’ Ράιχ, κατέληξε ότι το «φερόμενο αναγκαστικό δάνειο», «δεν υπήρξε ποτέ». Στο πόρισμα που εδόθη πρόσφατα στην δημοσιότητα ο ιστορικός συνεργάτης του Σακάτη, Γιούργκεν Κίλιαν επισημαίνει σε 24 σελίδες: «Το φερόμενο «αναγκαστικό δάνειο» της Ελλάδας ύψους 476 εκατομμυρίων μάρκων του Ράϊχ είναι άκρως επίμαχο.Το υποτιθέμενο δάνειο δεν υπήρξε ποτέ. Αντιθέτως, στόχος των υπαλλήλων του υπ. Οικονομικών του Ράϊχ, ήταν να μην αφήσουν την ελληνική οικονομία να καταρρεύσει, διότι μόνο μια λειτουργική κρατική οικονομία μπορούσε να παράσχει τα μέσα που απαιτούνταν για να καλυφθεί το κόστος της κατοχής».
Κ α τ α λ ά β α τ ε;
Μας βοήθησαν και τότε όπως και τώρα. Το ζήτημα είναι, ότι έχουν για 70 χρόνια δωσίλογες κυβερνήσεις και ρουφιάνους που παραμυθιάζουν τον χαζό λα(γ)ό με την διεκδίκηση των Γερμανικών Επανορθώσεων. Ένα δάνειο που πρέπει να πληρωθεί υπάρχει. Όλα τα άλλα είναι μ π ο ύ ρ δ ε ς .
Εκ του πονηρού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
Η Συμφωνία της 14ης Μαρτίου 1942, ηταν από πλευράς Διεθνούς Δικαίου μια Νόμιμη Διεθνής Σύμβαση, και ήταν η κατάληξη της ιταλογερμανικής Δημοσιονομικής Συνδιάσκεψης εμπειρογνωμόνων, που άρχισε τον Ιανουάριο του 1942 στη Ρώμη. Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα.
Η γερμανική απαίτηση για υψηλές πληρωμές από την Ελλάδα, οδηγούσε σε αδιέξοδο τη Διάσκεψη και τότε ο Ιταλός τραπεζίτης και οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα, Ντ’Αγκοστίνι, πρότεινε, σύμφωνα με τα πρακτικά, τη λύση του δανείου. Δηλαδή δαπάνες κατοχής πέρα από ένα ποσό θα ήσαν αναγκαστικό δάνειο από την Ελλάδα προς την Γερμανία και την Ιταλία.
Η σχετική δανειακή συμφωνία υπογράφηκε στις 14.3.1942 από τους Άλτενμπουργκ και Γκίτζι.. Σύμφωνα μ’αυτήν:
Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούτο κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ. (άρθρο 2).
Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος , άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονταν στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, δάνειο της Ελλάδας σε δραχμές προς αυτές (άρθρο 3).
Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (αρθ. 4).
Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρ. 5).
Στην Ελλάδα την ανακοίνωσε μετά από εννιά μέρες ο Άλτενμπουργκ με την ρηματική διακοίνωση 160/23.3.1942 και ο Γκίτζι με το σημείωμά του Νο4/6406/461/23. 3.1942. Δηλαδή με επίσημα διεθνή διπλωματικά έγκραφα.
Την αρχική αυτή αναγκαστική σύμβαση ακολούθησαν τρεις τροποποιήσεις με κοινή βούληση και ελευθέρα βούληση των κατακτητών. Αυτές μετέτρεψαν την αρχική αναγκαστική σύμβαση.
Στις 2.12.1942 υπογράφηκε ανάμεσα στις κυβερνήσεις Γερμανίας, Ιταλίας και της κατεχόμενης Ελλάδας νέα διακρατική συμφωνία που περιείχε τα εξής νέα στοιχεία:
α) Τα ποσά του δανείου είναι συμβολικώς αναπροσαρμοζόμενα, δηλαδή είναι διατυπωμένα σε σταθερό νόμισμα.
β) Ο δανεισμός θα σταματούσε την 1η Απριλίου 1943, οπότε και θα άρχιζε η άτοκη επιστροφή του δανείου, ανεξάρτητα, δηλαδή, από το πότε θα έληγε ο πόλεμος.
γ) Αντί των 1,5 δισ. δραχμών μηνιαίως της προηγούμενης συμφωνίας (14.3.1942), οι δαπάνες κατοχής αυξάνονται στο ποσό των 8 δισ. δραχμών μηνιαίως. Τα επιπλέον ποσά «...θα άγωνται εις χρέωσιν, υπό της Τραπέζης της Ελλάδος, των κυβερνήσεων Ιταλίας ή Γερμανίας...».
δ) Οι λογαριασμοί αυτοί θα πληρώνονταν από τον Απρίλιο 1943 σε μηνιαίες δόσεις που θα αντιστοιχούσαν στο 10% του συνόλου του εν λόγω λογαριασμού την 31η Μαρτίου 1943.
Πάντως, διατηρήθηκε η ρήτρα ότι το δάνειο αυτό ήταν άτοκο.
Νέα συμφωνία ανάμεσα στους κατακτητές και τον κατεχόμενο υπογράφηκε στις 18.5.1943.
Με τη νέα τροποποίηση :
α) Καταργήθηκε ο περιορισμός του ανώτατου ορίου των προκαταβολών, δηλαδή των 8 δισ. δραχμών κατά μήνα, που θέσπιζε η πρώτη τροποποίηση της 2.12.1942.
β) Εκτός του τιμαρίθμου τροφίμων, που ορίζει η συμφωνία της 2.12.1942, θα λαμβάνονται υπ' όψιν και άλλοι τρεις τιμάριθμοι: των ημερομισθίων, των οικοδομικών υλικών και των καυσίμων, όπως ειδικότερα ορίζεται στην τελευταία αυτή συμβατική τροποποίηση.
Και γ) η συμφωνία ίσχυε από 1.4.1943.
Ο επιτετραμμένος του Ράϊχ στην Αθήνα, πρέσβης Φον Γκρέβενιτς, στις 12 Οκτωβρίου 1944, πριν εγκαταλείψει την ελληνική πρωτεύουσα, επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη, τον αποχαιρέτισε και για να προστατεύει τα συμφέροντα του Ράϊχ, από μελλοντικές ελληνικής διεκδικήσεις, του επέδωσε «Νότα», στην οποία υπολόγιζε το σύνολο του υπολοίπου του δανείου ως τις 12 Οκτωβρίου 1944 σε 476.000.000 χρυσά προπολεμικά μάρκα.
Το έγγραφο Φον Γκρέβενιτς, θα πρέπει να βρίσκεται στα Αρχεία του ελληνικού Κράτους, εάν δεν το …εξαφάνισαν.
Η Τράπεζα της Ελλάδος, στον πρώτο μεταπολεμικό ισολογισμό της, σε εφαρμογή του Αναγκαστικού Νόμου 18 της 19ης Νοεμβρίου 1944, ενέγραψε ως υπόλοιπο 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας.
Αυτά τα 476 εκ. χρυσά μάρκα, η 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας, σε σημερινές τιμές υπολογίζονται σε 54-60 δις ευρώ, πλέον των τόκων.
Αυτό το χρέος, οι διαδοχικές δωσίλογες ελληνικές κυβερνήσεις, δεν μπορούσαν να το διαγράψουν, επειδή η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος. Μπορούσαν μόνο να μην το διεκδικούν. Και αυτό έκαναν…
Η ριζική μείωση του χρέους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας , (ΟΔΓ), με την σύμβαση του Λονδίνου του 1953, που την υπέγραψε η Ελλάδα, δεν αφορά στο Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο, αλλά ούτε η Σύμβαση μεταξύ Ελλάδος και Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της 18ης Μαρτίου 1960, που υπέγραψε στην Βόννη ο τότε Έλληνας πρέσβης Θεόδωρος Υψηλάντης και η οποία κυρώθηκε το 1961, έλυσε το γερμανικό πρόβλημα.
Εκείνη η σύμβαση προέβλεπε ότι, «διά της προβλεπομένης πληρωμής ρυθμίζονται οριστικώς άπαντα τα ζητήματα τα αναφερόμενα στις σχέσεις Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας προς την Ελλάδα, μη θιγομένων ενδεχομένων νόμιμων απαιτήσεων Ελλήνων υπηκόων…».
Δηλαδή έμεινε απ΄έξω το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, και οι υποχρεωτικά και καταναγκαστικά εργασθέντες, που ΕΠΡΕΠΕ όμως να κάνουν α τ ο μ ι κ έ ς προσφυγές.
Το Αναγκαστικό Δάνειο, δεν καλύφθηκε ούτε από την προφορική παραίτηση του Κουφού «Εθνάρχου» προς τον (τότε καγκελλάριο) Αντενάουερ τον Νοέμβριο του 1958, διότι η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος, στην αρχική σύμβαση.
Και επειδή προϋπόθεση για την εξόφληση του δεν είναι η υπογραφή συνθήκης ειρήνης, δεν το καλύπτει ούτε η σύμβαση 2+4 του 1990.
Όλα αυτά τα χρόνια οι διαδοχικές δωσίλογες ελληνικές κυβερνήσεις τηρούσαν «Σιγή ιχθύος».
Μόνο στις 14-11-1995 εγινε μια ρηματική διακοίνωση της Ελλάδας, μέσω του πρέσβη στη Βόνη, Ιωάννη Μπουρλογιάννη, με την οποία η Αθήνα ζητούσε έναρξη διαπραγματεύσεων και για το κατοχικό δάνειο
Οι Γερμανοί απέρριψαν το ελληνικό διάβημα με το επιχείρημα της παραγραφής «μετά πάροδο 50 ετών» και με το ζήτημα των «επανορθώσεων» που « απώλεσε τη δικαιολογητική του βάση»
Και τόνισαν ότι, «ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να προσδοκά η ελληνική κυβέρνηση ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα προσέλθει σε συνομιλίες για το θέμα αυτό».
Το ζήτημα όμως του Δανείου δεν είναι πολιτικό, και δεν υπόκειται σε παραγραφή, διότι δε προβλέπει παραγραφή η σύμβαση της Ρώμης. Η οφειλή από το Δάνειο είναι εμπράγματη οφειλή και η ικανοποίηση της αξίωσης μας μπορεί να γίνει δικαστικά και όχι πολιτικά. Δηλαδή χρειάζεται ΑΓΩΓΗ και ΟΧΙ διαπραγματεύσεις.
Τα πράγματα γίνονται χειρότερα για το Βερολίνο επειδή ο Βίλλυ Μπράντ στα πλαίσια της «Οστ Πολιτικ», αναγνώρισε και εξόφλησε τα αντίστοιχα αναγκαστικά δάνεια που είχαν επιβληθεί στην Πολωνία και την Γιουγκοσλαβία.
Επομένως υπάρχει και η ρήτρα αποτιμήσεως που αποδέχτηκε η Γερμανική κυβέρνηση.
Ο Σακάτης για να έχει το κεφάλι του ήσυχο, έδωσε εντολή στους νομικούς του να προετοιμάσουν «απάντηση», και η «Επιτροπή Ιστορικών» του Γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών, που από το 2009 ερευνά τον ρόλο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών στο Γ’ Ράιχ, κατέληξε ότι το «φερόμενο αναγκαστικό δάνειο», «δεν υπήρξε ποτέ». Στο πόρισμα που εδόθη πρόσφατα στην δημοσιότητα ο ιστορικός συνεργάτης του Σακάτη, Γιούργκεν Κίλιαν επισημαίνει σε 24 σελίδες: «Το φερόμενο «αναγκαστικό δάνειο» της Ελλάδας ύψους 476 εκατομμυρίων μάρκων του Ράϊχ είναι άκρως επίμαχο.Το υποτιθέμενο δάνειο δεν υπήρξε ποτέ. Αντιθέτως, στόχος των υπαλλήλων του υπ. Οικονομικών του Ράϊχ, ήταν να μην αφήσουν την ελληνική οικονομία να καταρρεύσει, διότι μόνο μια λειτουργική κρατική οικονομία μπορούσε να παράσχει τα μέσα που απαιτούνταν για να καλυφθεί το κόστος της κατοχής».
Κ α τ α λ ά β α τ ε;
Μας βοήθησαν και τότε όπως και τώρα. Το ζήτημα είναι, ότι έχουν για 70 χρόνια δωσίλογες κυβερνήσεις και ρουφιάνους που παραμυθιάζουν τον χαζό λα(γ)ό με την διεκδίκηση των Γερμανικών Επανορθώσεων. Ένα δάνειο που πρέπει να πληρωθεί υπάρχει. Όλα τα άλλα είναι μ π ο ύ ρ δ ε ς .
Εκ του πονηρού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
Σαν σήμερα δολοφονήθηκε από του άγγλους ο ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ
της ΕΟΚΑ, που έδωσε τη ψυχή του για την ΕΛΛΑΔΑ και για να κυματίζει στην ΚΥΠΡΟ
η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ.
Είχε γεννηθεί στην Τσάδα της Πάφου, στις 26 Φεβρουαρίου 1938. Ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας . Εξάδερφος του Ευαγόρα ήταν και ο επίσης εκτελεσθείς Στέλιος Μαυρομμάτης.
Το καλοκαίρι του 1955, ο Ευαγόρας επισκέφθηκε την ελεύθερη πατρίδα με την καθιερωμένη εκδρομή των μαθητών της προτελευταίας τάξης του σχολείου του. έγραφε:
Αύριο ξεκινούμε για την πατρίδα, γιαλούς θε να περάσουμε και στεριά. Μαζί μας θε να πάρουμε την ελπίδα ταχιά πως θα μας έρθη κι η Λευτεριά.
Όταν γύρισε – πολλοί συμμαθητές του είχαν μείνει στην Ελλάδα για να τελειώσουν το Γυμνάσιο – η μητέρα του τον ρώτησε γιατί δεν προτίμησε να μείνει κι αυτός αποφεύγοντας τόσους κινδύνους της επαναστατημένης Κύπρου, η απάντηση του ήταν:
-«Εγώ δεν πήγα για να μείνω. Χρειάζομαι εδώ!!!»
Ο Ευαγόρας συνελήφθη από τους Άγγλους στις 18 Δεκεμβρίου 1956 .Στην κατοχή του είχε ένα οπλοπολυβόλο Μπρεν γρασαρισμένο. Επίσης κουβαλούσε 3 γεμιστήρες γεμάτες. Κατηγορήθηκε για κατοχή και διακίνηση οπλισμού και μεταφέρθηκε στη Λευκωσία.
Δικάστηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1957.
Στη δίκη του ο Παλληκαρίδης ,παραδέχθηκε την ενοχή του:
«Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο», είπε.
Την επόμενη μέρα της καταδίκης του , οι μαθητές του Γυμνασίου Πάφου απείχαν από τα μαθήματά του σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έστειλαν τηλεγράφημα στον Χάρτινγκ, με το οποίο του ζητούσαν να απονεμηθεί χάρη στον Ευαγόρα.
Παρά τις αντιδράσεις σε Κύπρο και Ελλάδα, ο Χάρτινγκ και η Αγγλική πολιτική απόρριψαν την απονομή χάριτος.
Στις 00.17 της 14ης Μαρτίου 1957, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης οδηγήθηκε στην αγχόνη. Δολοφονήθηκε σε ηλικία μόλις 19 ετών. Ήταν ο νεαρότερος αλλά και ο τελευταίος αγωνιστής που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους.
Ο Ευαγόρας στο τελευταίο γράμμα του έγραφε: «Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί».
Είναι θαμμένος στα Φυλακισμένα Μνήματα στη Λευκωσία.
Έφυγε χαρούμενος. Η αδούλωτη ψυχή του πέταξε .
Η ντροπή του Φώτη Κουρέλη στο Υπουργείο Άμυνας εινα για τους ζωντανούς. Όπως και όλοι οι νέο-εφιάλτες και δουλόφρονες Αριστεροί που ήσαν απόντες από όλους τους εθνικούς αγώνες συγκροτώντας την Πέμπτη Φάλαγγα του Εχθρού.
Όλα τα γεγονότα της 14ης Μαρτίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/03/14.html
Τα «στελέχη» που έγιναν «στρατιωτικοί» και ο αφορολόγητος κυρ Φώτης Κουρέλης
Οι «έξυπνοι επικοινωνιολόγοι», από την πρώτη ανακοίνωση για την απαγωγή του ανθυπολοχαγού και το λοχία, μιλούσαν, (κομψά), όχι για άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά για τα, («αμφίφυλα»), «στελέχη» κάποιας «εταιρείας».
Αφού τους κράξαμε, (αποκλειστικά από το Δελτίο των 11), τα ξέχασαν τα «στελέχη» της «εταιρείας», και το επικοινωνιακό Κέντρο τους αποκαλεί πλέον, (συνδικαλιστικά), ως «στρατιωτικούς».
Επικοινωνιακά, ήταν ένας (μικρός) θρίαμβος του Ορθού Λόγου και του Δελτίου των 11.
Εν τω μεταξύ ο αφορολόγητος κυρ Φώτης Κουρέλης είπε ότι τα παχιά λόγια («Υπερτροφικός λόγος») , «περί ομηρίας και αιχμαλωσίας των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης»,
δεν υπηρετεί εκείνο το οποίο διεκδικεί η Κόκκινη Συμμορία , «να κρατηθεί η υπόθεση στην αρμοδιότητα του δικαστηρίου της Αδριανούπολης ως μία δικαστική υπόθεση».
Σπύρος Χατζάρας
Αφού τους κράξαμε, (αποκλειστικά από το Δελτίο των 11), τα ξέχασαν τα «στελέχη» της «εταιρείας», και το επικοινωνιακό Κέντρο τους αποκαλεί πλέον, (συνδικαλιστικά), ως «στρατιωτικούς».
Επικοινωνιακά, ήταν ένας (μικρός) θρίαμβος του Ορθού Λόγου και του Δελτίου των 11.
Εν τω μεταξύ ο αφορολόγητος κυρ Φώτης Κουρέλης είπε ότι τα παχιά λόγια («Υπερτροφικός λόγος») , «περί ομηρίας και αιχμαλωσίας των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης»,
δεν υπηρετεί εκείνο το οποίο διεκδικεί η Κόκκινη Συμμορία , «να κρατηθεί η υπόθεση στην αρμοδιότητα του δικαστηρίου της Αδριανούπολης ως μία δικαστική υπόθεση».
Σπύρος Χατζάρας
Ποιοι Κυβερνούν αυτόν τον τόπο;
Η πατσαβούρα των χαζών (αριστερών) Συντακτικών ρωτούσε χθες, ποιοι «κυβερνούν αυτόν τον τόπο», επαναλαμβάνοντας την μπαρούφα του Κουφού εραστή της Δοξούλας και του Ευταξία.
Και απαντούσε μόνη της, για λογαριασμό των ηλιθίων και χασικλήδων πελατών της, ότι τάχα κουμάντο κάνουν οι «πλιούσιοι», του ποδοσφαίρου. Ο Σαββίδης, ο Αλαφούζος, ο Μαρινάκης, ο Μελισσανίδης!
Τις ιδιες μπούρδες έλεγε και ο εξάδελφος των Ρότσιλντ , Μορδεχάι.
Και απαντούσε μόνη της, για λογαριασμό των ηλιθίων και χασικλήδων πελατών της, ότι τάχα κουμάντο κάνουν οι «πλιούσιοι», του ποδοσφαίρου. Ο Σαββίδης, ο Αλαφούζος, ο Μαρινάκης, ο Μελισσανίδης!
Τις ιδιες μπούρδες έλεγε και ο εξάδελφος των Ρότσιλντ , Μορδεχάι.
Βασικά, την υψηλή εποπτεία αυτού του τόπου έχει ο Κύριος,
που δεν πρέπει να τον αναφέρουμε επί ματαίω,
και που αγόρασε για 99 χρόνια τα 490 στρέμματα στον Ερημίτη της Κασσιόπης στην Κέρκυρα, καλυπτόμενος πίσω από την αμερικανική «NCH Capital».
Σε θέματα καθημερινής Λάντζας αρμόδιος είναι ο αμερικανός Ανθύπατος Τζέφρυ, και τον βοηθούν στο έργο του, η Συναγωγή, η Στοά, και η Ανοιχτή Κοινωνία.
Αυτούς, που η πατσαβούρα των χαζών (αριστερών) Συντακτικών μας τους πλασάρει ως το παντοδύναμο Κεφάλαιο οι ΑΘΕΑΤΟΙ τοκογλύφοι τους σβήνουν από τον χάρτη ώσπου να πεις Κύμινο.
Οι «χαζοί» (αριστεροί) Συντάκτες θα μπορούσαν ωστόσο να αναρωτηθούν ποιος διάλεξε τον Αλεξ Χαβαναγκίλα για ηγέτη της Ελλάδας, από την εποχή του δεκαπενταμελούς;
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)