Δελτίο των 11

18/12/24

Δεκεμβριανά 16η ημέρα. Τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 1944, η Αυτοκρατορία κατόπιν συμφωνίας σε Ανώτατο επίπεδο παρέδωσε στο ΚΚΕ για να σφαχτούν τους κρατούμενους στις φυκακές Αβέρωφ «δοσίλογους». Την ίδια ημέρα οι Αγγλοι εφθασαν στους Στύλους του Ολυμπίου Διός οπότε βγήκαν και οι χωροφύλακες από του Μακρυγιάννη και πήραν στο κυνήγι τους "ηρωϊκούς" ΕΛΑΣίτες που έτρεχαν να σωθούν

Ο Άγγλος πρέσβης Λήπερ έκλεισε την συμφωνία με το ΚΚΕ για την παράδοση προς σφαγή των «δωσίλογων» των φυλακών Αβέρωφ

Η 3η Ορεινή Ταξιαρχία, της οποίας οι άνδρες παρακολουθούσαν την μάχη των φυλακών Αβέρωφ από τον Παναθηναϊκό , δεν βρισκόταν υπό τις διαταγές της Ελληνικής κυβέρνησης .

Λάμβανε διαταγές από τον υποστράτηγο Τζών Χώκσγουερθ και τον ταξιάρχο Χιου Μάνεριγκ, που απαγόρευαν στον Τσακαλώτο να διασχίσει τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Το ΟΧΙ τους Τσακαλώτου της 12ης Οκτωβρίου ήταν το περισσότερο που μπορούσε να κάνει ένας συνταγματάρχης. Από την ιεραρχία όσων που συμμετείχαν στην σύσκεψη της 12ης Δεκεμβρίου στην Αγγλική Πρεσβεία προκύπτει ότι την συμφωνία με το ΚΚΕ την είχε κάνει ο πρέσβης Λήππερ. Μετείχαν ο Στρατάρχης Αλεξάντερ, (που ήρθε και έφυγε), ο Χάρολντ Μάκ Μίλλαν , (που ήρθε και έφυγε), ο πρέσβης Λήπερ, που έμεινε, ο αρχηγός της υπηρεσίας πληροφοριών Στρατηγός Αϊρευ, (που ήρθε και έφυγε), ο υποστράτηγος Τζων Χώκσγουερθ , που έμεινε , ο ταξιάρχος Χιου Μάνεριγκ , που έμεινε και ο άνευ σημασίας πλέον, Σκόμπι.

Άρα, επικεφαλής των Τζων Χώκσγουερθ , και Χιου Μάνεριγκ ήταν ο Ρεξ, ο Άγγλος πρέσβης Ρέτζιναλτ Λήπερ, που γνώριζε πολύ καλά από τον Λίβανο τον Μιλτιάδη Πορφυρογένη, τον Πέτρο Ρούσο και τον Στέφανο Σαράφη.

Ο ρόλος του Λήππερ υπέρ των κομμουνιστών φαίνεται και στην «συνοπτική Πληροφοριακή Έκθεσή του», προς την εξόριση ελληνική κυβέρνηση στις 22.12.1943 στην οποία για την σφαγή των Καλαβρύτων έγραφε βάσει της αναφοράς της SoE ότι:

«Τα Γερμανικά στρατεύματα πλαισιούμενα και βοηθούμενα από τις Ελληνικές Ομάδες Ασφαλείας πέτυχαν να καθαρίσουν τα Καλάβρυτα και κατέστρεψαν τα πάντα στην πορεία τους. Άνδρες, σπίτια, περιουσίες, με μια βιαιότητα χωρίς προηγούμενο αφανίσθηκαν».

Στα Καλάβρυτα δεν υπήρχαν σε απόσταση χιλιομέτρων «Ελληνικές Ομάδες Ασφαλείας», που είδε ο πράκτορας Λήπερ και ο στρατολογηθείς εν συνεχεία από την SoE, δήθεν «αυτόπτης», σύντροφος Τάκης.

Η 18η Δεκεμβρίου από το

"Χρονικό" του "Ριζοσπάστη" που δημοσιευόταν τον Δεκέμβρη του 45.

Κατά την 16η ημέρα του Κόκκινου Δεκέμβρη, και ενώ η ΟΠΛΑ συνέχιζε βάσει σχεδίου τις εκτελέσεις στοχευόμενων «αντιδραστικών», δόθηκε η διαταγή από την ηγεσία του ΚΚΕ για την απαγωγή των Ομήρων.

Τα ξημερώματα της 18ης Δεκεμβρίου, οι Άγγλοι κατέλαβαν το εργοστάσιο του Φιξ στην Συγγρού. Οι Ελασίτες υποχώρησαν αφήνοντας πίσω 20 νεκρούς.

Στις 2 το πρωί, 1000 κομμουνιστές επιτέθηκαν στις φυλακές Αβέρωφ, όπου κρατούντο 640 κρατούμενοι, εκ των οποίων οι 450 ήταν «δοσίλογοι».

Μεταξύ τούτων , οι πρωθυπουργοί Ιωάννης Ράλλης και Γεώργιος Τσολάκογλου, ο Διοικητής της Γενικής Ασφάλειας Νίκος Μπουραντάς, ο διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας Πλυτζανόπουλος, ο Θεόδωρος Πάγκαλος , ο υποστράτηγος Γεώργιος Μπάκος και άλλοι. Η φρουρά αποτελείτο από 100 χωροφύλακες και 14 αξιωματικούς, με επικεφαλής τον μοίραρχο Κώστα Δουκάκη , μια διμοιρία Άγγλων Αλεξιπτωτιστών και από 28 «δοσίλογους» που τους είχαν συλλάβει οι Άγγλοι στην Κοζάνη και οι οποίοι αποχαρακτηρίστηκαν στις 17 Δεκεμβρίου και οπλίστηκαν.

Ο οπλισμός της φρουράς ήταν ατομικά Ιταλικά όπλα με 50 φυσίγγια έκαστο, 5 αυτόματα Στεν και 50 ιταλικές χειροβομβίδες. Οι Άγγλοι αλεξιπτωτιστές είχαν ένα πολυβόλο.

Οι Φυλακές Αβέρωφ ήσαν στη ζώνη ευθύνης της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας που είχε διώξει τους κομμουνιστές από τον συνοικισμό Κουντουριώτη, αλλά, ήταν έξω από τη βρετανική περίμετρο και οι Άγγλοι δεν επέτρεπαν στον Τσακαλώτο να διασχίσει την Λεωφόρο Αλεξάνδρας , και έτσι οι Ριμινίτες «παρακολουθούσαν» την μάχη από το γήπεδο του Παναθηναϊκού.

Στις 5 το πρωί, μετά από τρεις ώρες μάχης, 12μελής ομάδα δυναμιτιστών του 3ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ ανατίναξαν το μαντρότοιχο των Φυλακών σε τρία σημεία και δημιούργησαν ρήγματα δια των οποίων προσπαθούσαν να εισέλθουν στο προαύλιο των Φυλακών. Ανατίναξαν και μία σκοπιά όπου σκοτώθηκαν ένας αξιωματικός και τρεις χωροφύλακες .

Στις εκκλήσεις διά του ασυρμάτου του Άγγλου υπολοχαγού που διοικούσε την φρουρά, και τις οποίες τις άκουγαν όλοι, το Κέντρο επιχειρήσεων του απαντούσε να «κρατήσει» διότι δεν υπήρχε εφεδρική δύναμη και να μην αναμένει ενίσχυση . Του έλεγαν δηλαδή να παραδοθεί.

Στις 9 π.μ δηλαδή 4 ώρες μετά την ανατίναξη του μαντρότοιχου, και 7 ωρες από την έναρξη της μάχης, οι κομμουνιστές κατόρθωσαν να μπουν στο προαύλιο των Φυλακών.

Τότε με εντολή του Βρετανού υπολοχαγού η φρουρά έβγαλε τους κρατούμενος από τα κελιά και τους συγκέντρωσε στα διαμερίσματα των Φυλακών προς την Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Στις νέες επικλήσεις του Άγγλου Υπολοχαγού διά του ασυρμάτου προς αποστολή ενισχύσεως, του δινόταν η απάντηση ότι «ουδαμού υπήρχε εφεδρικό τμήμα» και ότι έπρεπε να αναμένει .

Η καθυστέρηση ανοίγματος των κελιών και η αταξία που επεκράτησαν επέτρεψαν στους κομμουνιστές να συλλάβουν περίπου 150 κρατούμενους.

Στο κεντρικό κτίριο των φυλακών, οι κομμουνιστές αιχμαλώτισαν το Μπάκο , τον υφυπουργό Γεώργιο Πειρουνάκη, και το συνδικαλιστή Νικόλαο Καλύβα.

Τον Μπάκο τον σκότωσαν στο «Στεφάνι» στις 6 Ιανουαρίου 1945.

Οι κομμουνιστές της ΟΠΛΑ τον έδεσαν από τα πόδια σε δυο άλογα τα οποία έτρεχαν αντίθετα και τον έσκισαν στη μέση, ενώ το πτώμα του βρέθηκε διαμελισμένο σε ένα πηγάδι στον Ασπρόπυργο.

Τον Καλύβα τον εκτέλεσαν στις 24 Ιανουαρίου.

Περί τις 10 πμ, οι κρατούμενοι, οι φύλακες των Φυλακών, οι άνδρες της φρουράς και Άγγλοι στρατιώτες υποχώρησαν στο τμήμα των κτιρίων, προς την κεντρική είσοδο των Φυλακών και συνέχισαν την άμυνα.

Τα όπλα των φονευόμενων τα έπαιρναν οι γενναίοι κρατούμενοι Αξιωματικοί της Χωροφυλακής , του Στρατού και Αστυνομίας Πόλεων, που πολέμησαν στο πλευρό της Φρουράς.

Η πίεση των κομουνιστών αύξανε ενώ οι απώλειες και η παντελής έλλειψη πυρομαχικών επέδρασε σοβαρότατα επί του ηθικού.

Τότε, επιχειρήθηκε έξοδος ορισμένων, υπό τον κρατούμενο 'Αστυνομικό Διευθυντή Μπουραντά και τον Πλυτζανόπουλο , αλλά δεν μπόρεσαν λόγω του καταιγιστικού πυρός των κομμουνιστών να περάσουν τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας αναγκάστηκαν να επανέλθουν στις φυλακές. Ο Πλυτζανόπουλος τραυματίστηκε .

Από την άλλη οι κομμουνιστές είχαν δώσει εντολή στους Ελασίτες να μην πυροβολήσουν τους Άγγλους εάν τους δουν.

Στις 13.30 επιτράπηκε στην 3η Ορεινή Ταξιαρχία να διασχίσει την Αλεξάνδρας και να βοηθήσει στις φυλακές.

Δύο λόχοι 3ης Ταξιαρχίας με τη υποστήριξη 6 αρμάτων μάχης κατάφεραν να ανοίξουν διάδρομο εκκένωσης της φρουράς και των κρατουμένων.

Από την Ορ. Ταξιαρχία σκοτώθηκαν στις 18 Δεκεμβρίου 1944, ο Στρατιώτης του 6ου Τάγματος Ιάκωβος Ζαλώνης που ήταν γεννημένος στην Κων/λη και ο Στρατιώτης Αλέξανδρος Δευτεραίος από τα Ιωάννινα .

Στις 1400, όταν πιά είχε χαθεί «πάσα ελπίς σωτηρίας» διά τούς αμυνομένους στις φυλακές Αβέρωφ, έφτασαν στην είσοδο των φυλακών τρία Αγγλικά τάνκ και έγινε η έξοδος της φρουράς και των κρατουμένων.

Η φρουρά είχε απώλειες 50%. 9 Αξιωματικούς και 50 Οπλίτες. Από τους Άγγλους, από στον πίνακα των απωλειών της 18ης Δεκεμβρίου υπάρχουν τα ονόματα δυο αλεξιπτωτιστών που φαίνεται ότι σκοτώθηκαν στου Αβέρωφ.

Ο άλλοι στον Αγγλικό πίνακα απωλειών σκοτώθηκαν στην Κηφισιά .Ο άγγλος υπολοχαγός τραυματίστηκε. Από τους πολιτικούς κρατούμενους επιβίωσαν 189 .

Ο ΕΛΑΣ και η ΟΠΛΑ αφού ανέκριναν τους αιχμαλώτους τους εκτέλεσαν.

Η γνώμη μου είναι ότι το Αγγλικό επιτελείο είχε συμφωνήσει με τον Πορφυρογένη στον όρο που είχε θέσει το ΚΚΕ για παράδοση στη "λαϊκή δικαιοσύνη" των ταγματασφαλιτών. Φαίνεται ότι οι Άγγλοι τους ήθελαν όλους νεκρούς και περίμεναν 12 ώρες πριν στείλουν βοήθεια στη φρουρά.

Ο ΕΛΑΣ, τη νύχτα της 18ης επιτέθηκε αιφνιδιαστικά και κατέλαβε τα ξενοδοχεία της Κηφισιάς, Σεσίλ, Απέργη και Πεντελικόν, στα οποία διέμενε το προσωπικό της RAF. Αιχμαλωτίστηκαν συνολικά 50 αξιωματικοί και 500 σμηνίτες της RAF.

Από το Σύνταγμα Μακρυγιάννη βγήκαν δυνάμεις χωροφυλακής μαζί με βρετανούς αλεξιπτωτιστές, επί της οδού Δράκου και εκκαθάρισαν την περιοχή από τους κομμουνιστές τους οποίους απώθησαν τους ανατολικά του Άρδηττου και Νοτιοανατολικά της Λεώφ. Συγγρού και αποκαταστάθηκε επαφή με τους Βρετανούς σου Φιξ. Πιάστηκαν περίπου 100 Ελασίτες αιχμάλωτοι.

Οι χωροφύλακες του Μακρυγιάννη ενισχυμένοι με Άγγλους στρατιώτες έκαναν εκκαθαριστική επιχείρηση μέχρι την πλατεία Συντάγματος . Συνέλαβαν περί τούς 50 ενόπλους κομμουνιστές. Οι Χωροφύλακες καθάρισαν, το Μακρυγιάννη, την Βεΐκου, την Πλάκα τον λόφο του Φιλοπάππου, θέτοντας υπό τον έλεγχό τους όλη την περιοχή μέχρι το Σύνταγμα. Έτσι αποκαταστάθηκε και η επικοινωνία με την Εθνοφυλακή.

Σε απάντηση ο ΕΛΑΣ στις 12 και 45' έριξε κατά του Συντάγματος Μακρυγιάννη και στην Πλατεία Συνάγματος τέσσερα βλήματα όλμου με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό ενός Άγγλου στρατιώτη.

Ο ΕΛΑΣ κρατούσε το βράδυ της 18^ης το Ζάππειο.

Στον Πειραιά ο ΕΛΑΣ ανακατέλαβε τα Ψυγεία «Φιξ». Οι Άγγλοι είχαν τον έλεγχο από τον Προφήτη Ηλεία μέχρι τον Σταθμό Αθηνών - Πειραιώς . Τα βρετανικά αεροπλάνα χτύπησαν τις θέσεις του ΕΛΑΣ στο Μαρούσι.

Οι Βρετανοί από τον Πειραιά ξεκίνησαν την εκκαθάριση της Καλλιθέας και της Νέας Σμύρνης . Ο ΕΛΑΣ αμυνόταν στην πλατεία της Καλλιθέας και στο μέτωπο Νέο Φάληρο-Μοσχάτο-οδός Πειραιώς. Αψιμαχίες μες τους Άγγλους έγιναν στην Μεγάλου Αλεξάνδρου και στην Πλατεία Σκατζουράκη της Νέας Σμύρνης.

Στις μάχες των Αθηνών σκοτώθηκαν, ο Δεκανέας Ιωάννης Πάλλης του 142 Τ. Εθν/κής 29 ετών. Ο Ανθυπολοχαγός Νικόλαος Ολύμπιος 28 ετών, ο Στρατιώτης του 142 Τ. Εθν/κής Παναγιώτης Μαντάς 27 ετών .Στη διασταύρωση των οδών Μολοσίας-Τυρταίου Αθηνών σκοτώθηκε ο στρατιώτης Ιωάννης Αργυριάδης 26 ετών.

Έξω από την Αθήνα,

Ο Βελουχιώτης και ο Σαράφης επικεφαλής τεσσάρων Μεραρχιών του ΕΛΑΣ , (1η ,8η ,9η και 10η) έφτασαν στην Ήπειρο και επιτέθηκαν εναντίον του ΕΔΕΣ.

Μεγάλη μάχη έδωσε ο ΕΔΕΣ στον Άγ. Αθανάσιο Βουτονοσίου Ιωαννίνων. Εκεί σκοτώθηκαν ο Αγωνιστές Ηλίας Χριστοβασίλης, Ευάγγελος Τόλης, και Σιούλης Νικόλαος, ενώ ο αδερφός του Νικόλαου Σιούλη Σωτήρης πιάστηκε αιχμάλωτος και εκτελέσθηκε αυθημερόν.

Ο ΕΛΑΣ μέσα σε τέσσερεις ημέρες υποχρέωσε τον ΕΔΕΣ να υποχωρήσει στην Πρέβεζα από όπου αγγλικά πλοία μετέφεραν τους επιζώντες στη Κέρκυρα.

Ο ΕΛΑΣ στην Αθήνα άρχισε να παίρνει μέτρα για τη δημιουργία «διαδρόμων ασφαλείας» για αποχώρηση προς το Βορρά, πράγμα που σημαίνει ότι επί της ουσίας ΚΚΕ και Άγγλοι είχαν συμφωνήσει για την εκκένωση της Αθήνας.

Η ΟΠΛΑ δεν πολεμούσε τους Άγγλους στα Οδοφράγματα. Είχε τη δική της αποστολή και υπάκουε στην Κομματική Οργάνωση της Αθήνας και στον Μπαρτζώτα. Στις 18 Δεκεμβρίου εκτελέστηκαν οι εξής «αντιδραστικοί». Για τους πολλούς άλλους, δεν υπάρχουν συγκεντρωμένα στοιχεία.

Στην Κυψέλη εκτελέστηκαν ο ΑλέξανδροςΤζανακάκης, 28 ετών και ο Γρηγόριος Αγιωργίτης 22 ετών από το Άργος. Στα Τουρκοβούνια εκτελέστηκαν ο Κων/νος Κωνσταντίνου από τη Στιμάγκα Κορινθίας 44 ετών και ο Ευάγγελος Ρίσβας 43 ετών. Στο Περιστέρι εκτελέσθηκε λόγω της ιδιότητάς του ως Αξιωματικού ο Λοχαγός Αλέξανδρος Νέρης 46 ετών .Στην Καλλιθέα εκτελέστηκε ο έφεδρος Υπολοχαγός Παναγιώτης Μαντούβαλος 50 ετών. Στη θέση Νταμάρια Ν. Ελβετίας εκτελέστηκε ο Θεοφάνης Καρακατσάνης 37 ετών. Στον Συνοικισμό Ζωοδόχου Πηγής Καρέα εκτελέστηκε Θεόδωρος Βλάχος 35 ετών από την Δωδώνη.

Εκτός Αθηνών .Εκτελέσθηκε στην περιοχή Λαοδικίου Κιλκίς ο Λοχίας Γρηγόριος Κουρής 29 ετών από την Κέρκυρα και στην Πεπονιά Κοζάνης εκτελέστηκε ο Αγωνιστής Γεώργιος Παπαδόπουλος του Ιωάννη 35 ετών από το Πυλώριο Βοΐου

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

ΥΓ. Οι τενεκέδες και ψεύτες απολογητές των κομμουνιστών αποκαλούν «ομήρους» τους αιχμαλώτους κομμουνιστές και Ελασίτες που τους έπιαναν οι Άγγλοι και τους οποίους προωθούσαν σε στρατόπεδα κρατουμένων (γερμανών) στην Β. Αφρική. (Ελ Τάμπα και Τομπρούκ). Οι κρατούμενοι Ελασίτες αιχμάλωτοι συνολικά ήσαν 5.000-6000.

Η 18η Δεκεμβρίου στην Ιστορία

Η 18η Δεκεμβρίου είναι η 353η ημέρα του δίσεκτου 2024. Απομένουν 13 ημέρες ως το τέλος του έτους.

1118. Κατάληψη της Σαραγόσα από τον βασιλιά της Αραγώνας Αλφόνσο

1273. Στην νότια Ιταλία ένας σεισμός κατέστρεψε την πόλη της Ποτέντσα στην Μπαζιλικάτα.
1378. Ο Κάρολος Ε΄της Γαλλίας, κατήγγειλε τον Δούκα Ιωάννη Δ της Βρετάνης για προδοσία και διέταξε την κατάσχεση του δουκάτου του.

1744. H Μαρία Θηρεσία, βασίλισσα της Αυστρίας και Αρχιδούκισσα της Ουγγαρίας και της Βοημίας, διέταξε την απέλαση των Εβραίων από το βασίλειο της επειδή υποστήριξαν την Πρωσία στον Δεύτερο Πόλεμο της Σιλεσίας. (B' πόλεμος της Σιλεσίας το 1744-45).

1793.Οι «Δημοκρατικοί Ξεβράκωτοι», κατέλαβαν μετά από πολιορκία την Τουλόν που κατείχαν οι αντεπαναστάτες βασιλόφρονες.

1806. Ο Ναπολέων εγκαταστάθηκε στη Βαρσοβία κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην Πρωσία και την Πολωνία.

1829. Εκδόθηκες η εγκύκλιος του Ιωάννη Καποδίστρια για τα Εκκλησιαστικά Σχολεία.

1860.Στην Κωνσταντινούπολη Βούλγαροι «εθνικιστές» υπέγραψαν το αίτημα για Ένωση με τους καθολικούς και δημιουργία της βουλγαρικής αυτοκέφαλης εκκλησίας κάτω από την σκέπη του Πάπα.

1870 .Στη Ρουμανία, ανέλαβε την διακυβέρνηση , το φιλελεύθερο υπουργικό συμβούλιο υπό την προεδρία του Ίων Γκίτσα.

1901. Στο Βελιγράδι, η Εθνοσυνέλευση του Βασιλείου της Σερβίας υιοθέτησε το νόμο περί Τύπου.

1914. Συνάντηση των τριών Σκανδιναβών βασιλέων, στο σπίτι ενός από αυτούς στο Μάλμε της Σουηδίας. H Αίγυπτος ανακηρύχτηκε βρετανικό προτεκτοράτο.

1916. Με τη νίκη των γαλλικών όπλων έληξε η δεκάμηνη Μάχη του Βερντέν, στην οποία σκοτώθηκαν 543.000 Γάλλοι και 434.000 Γερμανοί.

1922. Η Σφαγή του Τορίνο. Κοντά στο σταθμό Πόρτα Σούζα στο Τορίνο οι φασιστικές ομάδες συγκρούστηκαν με αντιφασίστες. Σκοτώθηκαν 11 «αντιφασίστες» και δεκάδες τραυματίστηκαν σοβαρά.

1923. Υπογράφηκε μεταξύ της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ισπανίας, η σύμβαση της Ταγγέρης με την οποία δημιουργήθηκε η Διεθνής Ζώνη της Ταγγέρης, και το λιμάνι της Ταγγέρης, απέκτησε ένα αφορολόγητο καθεστώς. Με κυβερνητική απόφαση εξορίστηκε ο βασιλιάς Γεώργιος Β'.

1925.Άνοιξε στη Μόσχα το XIV Συνέδριο του ΚΚΣΕ στο οποίο ο Στάλιν θριάμβευσε επί του Τρότσκι και των οπαδών του.

1926. Στο Βερολίνο ψηφίστηκε ο νόμος για τη προστασία της νεολαίας από την πορνογραφία. Η Τουρκία υιοθέτησε το Γρηγοριανό ημερολόγιο.

1935 . Ο Έντουαρντ Μπένες εξελέγη πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας, τέσσερις ημέρες μετά την παραίτηση του Τόμας Μάζαρυκ.

1940. Στο μέτωπο της Αλβανίας, τη νύκτα της 18ης Δεκεμβρίου,(51η ημέρα του ελληνο-ιταλικού πολέμου, το Απόσπασμα Τσακαλώτου, εξαπέλυσε αιφνιδιαστική νυκτερινή επίθεση προς κατάληψη του αυχένα Κούτσι .Ο αιφνιδιασμός πέτυχε απόλυτα, δεδομένου ότι το σύστημα πυρός του αντιπάλου δε λειτούργησε αφού οι πολυβολητές «συνελήφθησαν κοιμώμενοι». Ακολούθησε σκληρός αγώνας στο εσωτερικό της αμυντικής τοποθεσίας, ο οποίος διήρκεσε όλη τη επόμενη ημέρα. Η 4η Μεραρχία συνέχισε την επίθεση της στο Τεπελένι. Ιταλικά αντιτορπιλικά βομβάρδισαν στις 18 Δεκεμβρίου τις παράκτιες ελληνικές θέσεις στην Αλβανία.
Ο Αδόλφος Χίτλερ διέταξε την Ανώτατο Διοίκηση της Βέρμαχτ να προετοιμάσει την εισβολή στη Σοβιετική Ένωση στο πλαίσιο της «Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα».

1941. Νυκτερινή επίθεση των Ιταλών στον Αγγλικό ναύσταθμό της Αλεξάνδρειας με τρείς αυτοκινούμενες τορπίλες που τις οδηγούσαν έξι βατραχάνθρωποι. Υπέστησαν σοβαρές ζημιές τα «Κουήν Ελίζαμπεθ» και «Βάλιαντ» και βυθίστηκε ένα νορβηγικό τάνκερ. Οι έξι βατραχάνθρωποι συνελήφθησαν.
1943. Τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής εκτέλσαν118 κατοίκους στη Δράκεια Μαγνησίας, σε αντίποινα για επίθεση του ΕΛΑΣ και το φόνο 2 Γερμανών.

1944. Τα ξημερώματα της 18ης Δεκεμβρίου οι Αγγλοι κατέλαβαν το εργοστάσιο του Φιξ. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ κατέλαβαν τα ξενοδοχεία της Κηφισιάς Σεσίλ, Απέργη και Πεντελικόν, στα οποία διέμενε το προσωπικό της RAF. Συνολικά 50 αξιωματικοί και 500 σμηνίτες της RAF αιχμαλωτίστηκαν. Στην Αθήνα η ΟΠΛΑ συνέχισε τις εκτελέσεις στοχευμένων «αντιδραστικών», και άρχισε η απαγωγή Ομήρων. Ο ΕΛΑΣ επιτέθηκε στις φυλακές Αβέρωφ. Ο Βελουχιώτης και ο Σαράφης επικεφαλής τεσσάρων Μεραρχιών του ΕΛΑΣ , (1η ,8η ,9η και 10η) έφτασαν στην Ήπειρο και επιτέθηκαν εναντίον του ΕΔΕΣ. Μέσα σε τέσσερις ημέρες νίκησαν τον ΕΔΕΣ που μέσω Πρέβεζας υποχώρησε στη Κέρκυρα. Το 4^ο Σώμα Στρατού του Ρουμανικού Στρατού εισήλθε στην Τσεχοσλοβακία για να συμμετάσχει σε επιχειρήσεις εναντίον του γερμανικού στρατού.

1948. Στο πλαίσιο του σχεδίου εκκαθάρισης της Πελοποννήσου από τους κομμουνιστές ο στρατηγός Πετζόπουλος εξέδωσε την απόρρητη διαταγή για τις συλλήψεις των κομμουνιστών στα αστικά κέντρα.

«Προβείτε προκαταρκτικάς ενεργείας, ώστε την 27 - 12 - 48 συλληφθώσι ταυτοχρόνως εκ των αστικών κέντρων απάσης υμών περιοχής εν συνεννοήσει μετά των κατά τόπους στρατιωτικών αρχών, άπαντες ιδιώται κομμουνισταί, ανεξαρτήτως εάν θεωρούνται ύποπτοι ή ου και ανεξαρτήτως επαγγέλματος (δημόσιοι υπάλληλοι, επιστήμονες). Εφιστώ την προσοχή σας επί γεγονότος ότι είθισται συλλαμβάνονται εργάται ή μικροεπαγγελματίαι και παραμένωσι ελεύθεροι οι πλέον επικίνδυνοι οι επιστήμονες και άλλοι. Ουδεμίαν τοιαύτην εξαίρεσιν θα ανεχθώ. Τουναντίον, συλλήψεις ενεργηθώσιν από τους πλέον επικινδύνους τούτους μέχρι τελευταίου κομμουνιστού».

1955.Βομβιστική επίθεση της ΕΟΚΑ στη Λευκωσία με 3 Βρετανούς νεκρούς και 7 τραυματίες.

1957. Δολοφονήθηκε από Άγγλους αστυνομικούς ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου, του οποίου ο πατέρας συνελήφθη από τους Άγγλους στα Οκτωβριανά του 1931, βασανίστηκε και πέθανε λίγο αργότερα.

Με την έναρξη του αγώνα, ο Θεοδόσης εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ μαζί με τη μάνα και όλα του τα αδέλφια. Στο σπίτι τους, φυλαγόταν ο πολυγράφος και εκτυπώνονταν φυλλάδια της ΕΟΚΑ. Στις 18 Δεκεμβρίου 1957 ο Άγγλος ανακριτής Ντίαρ, τον οποίο αργότερα σκότωσε ο Αλέκος Κωνσταντίνου, πήγε στο σπίτι τους για έρευνα. Βρέθηκε ο πολυγράφος και ο Θεοδόσης βασανίστηκε επιτόπου μέχρι θανάτου, αρνούμενος να αποκαλύψει οτιδήποτε. Στη συνέχεια σύρθηκε στο δρόμο και με το πρόσχημα ότι επιχείρησε να δραπετεύσει πυροβολήθηκε από τους Άγγλους βασανιστές του. Κατά την νεκροψία βρέθηκε μια μόνο σφαίρα, η οποία του διέτρησε την καρδιά, πέρασε το διάφραγμα, το άνω μέρος του νεφρού και σφηνώθηκε στη σπονδυλική στήλη σε θέση σχεδόν οριζόντια, ελαφρώς προς τα κάτω, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο πυροβολισμός ρίφθηκε εκ των υστέρων, για να συγκαλύψει το θάνατό του από τα βασανιστήρια....

1962. Διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου στο Παρίσι, για την ομαλή λειτουργία της τριμερούς συμμαχίας στην Κύπρο. Συζητήθηκαν και οι παρενοχλήσεις ελληνικών αλιευτικών από τα τουρκικά περιπολικά στη μεταξύ των ελληνικών νησιών και των τουρκικών ακτών θαλάσσια περιοχή.

1964. Η Ε.Σ.Η.Ε.Α. είχε το θράσος και το κουράγιο να διαμαρτυρηθεί «δια τον ανεξέλεγκτον διασυρμόν δημοσιογράφων», υποστηρίζοντας ότι οι σιτιζόμενοι από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών, «εκτελούσαν καθαρώς δημοσιογραφικήν - υπαλληλικήν υπηρεσίαν», και ότι φοροδιέφευγαν, για την ενημέρωση και μόνον.

1967. Μετά την παραίτηση των βασιλοφρόνων συμπληρώθηκε η κυβέρνηση με την ορκωμοσία, ενώπιον των Γεωργίου Παπαδόπουλου και Γεωργίου Ζωιτάκη, του Παναγιώτη Πιπινέλη ως υπουργού Εξωτερικών και των Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου, Παύλου Τοτόμη και Παναγιώτη Τζεβελέκου ως υπουργών Οικονομικών, Συγκοινωνιών και Δημόσιας Τάξης αντιστοίχως. Ορκίστηκε και ως Δήμαρχος Αθηναίων ο Δημήτριος Ρίτσος.

1970 .Στην Ιταλία, τέθηκε σε ισχύ ο νόμος για το διαζύγιο, παρά την αντίθεση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

1972 .Οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν τους μαζικούς βομβαρδισμούς του Ανόι, που διήρκεσαν για 12 συνεχείς ημέρες και νύχτες.

1974.Ο δικαστικός Μιχαήλ Στασινόπουλος ορκίστηκε προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά την παραίτηση του Φαίδωνα Γκιζίκη.
1976. Η Μόσχα αντάλλαξε τον Εβραίο πράκτορα της Cia Μπουκόφσκι με τον κομμουνιστή Λουίς Κορβαλάν που κρατούσε στη Χιλή ο Πινοτσέτ.

1980.Εκρηξη στο εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ στην Ελευσίνα.18 τραυματίες.
1981. Έγινε η πρώτη πτήση του σοβιετικού στρατηγικού βομβαρδιστικού Tu-160.

1989. Μετά από τις διαδηλώσεις στην Τιμισοάρα, ο Τσαουσέσκου έκλεισε τα σύνορά της Ρουμανίας με τη Γιουγκοσλαβία, την Ουγγαρία, την ΕΣΣΔ και τη Βουλγαρία. Στις μάχες του Στρατού με τους διαδηλωτές στην Τιμισοάρα σκοτώθηκαν τουλάχιστον 58 και τραυματίστηκαν 240.

1991.  Ομάδα επιχειρηματιών υπό τον Μικέ (Μωυσή) Σάλλα εξαγόρασε  το 67% της Τράπεζας Πειραιώς, που ανήκε στον όμιλο της Εμπορικής Τράπεζας.
1994. Στην Ιταλία ο πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι υπέβαλε την παραίτησή της πρώτης κυβέρνησης του στον πρόεδρος Οσκαρ Λουίτζι Σκάλφαρο.

1995. Στη  Βόννη άρχισε η διάσκεψη αντιπροσώπων  31 χωρών και διεθνών  οργανισμών για τον αφοπλισμό και τη δημιουργία αμοιβαίας εμπιστοσύνης στις αντιμαχόμενες πλευρές στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη.
1996. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δικαίωσε την Ελληνοκύπρια Τιτίκα Λοϊζίδου στην προσφυγή της κατά της Τουρκίας, η οποία της απαγόρευε την ελεύθερη πρόσβαση στην ιδιόκτητη γη της στην κατεχόμενη Κερύνεια.
2000 . Στις Βρυξέλλες άρχισαν οι νέες διαπραγματεύσεις για τη διαδοχή της πρώην Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.

2003.Το Ιράν υπέγραψε τη Συνθήκη της μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων (NPT) 2005. Η νίκη του Έβο Μοράλες στις γενικές εκλογές της Βολιβίας.
2005. Στη Βολιβία, ο Εβο Μοράλες κέδισε τις προεδρικές εκλογές με το 53,72% των ψήφων.
2007. Η  Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ψήφισε  το Οικουμενικό μορατόριουμ για τη θανατική ποινή με 104 ψήφους υπέρ, 54 κατά και 29 αποχές

2008. Η Γαλλία, εξ ονόματος των 25 χωρών της ΕΕ κατέθεσε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ σχέδιο δήλωσης για την καθολική αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας .
2015. Έκλεισε και τελευταίο ανθρακωρυχείο του Ηνωμένου Βασιλείου.
2017 .Οι ΗΠΑ άσκησαν  βέτο στο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που τις καλούσε να αποσύρουν  την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ. Μετά τις  βουλευτικές εκλογές στην Αυστρία ο Σεμπάστιαν Κουρτς έγινε νέος καγκελάριος .

2018. Στο Βέλγιο, ανακοινώθηκε η παραίτηση του πρωθυπουργού Σαρλ Μισέλ.

2023. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν σε ομιλία του στο πρώτο συνέδριο του ρωσικού κινήματος παιδιών και νεολαίας.εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Ρωσική Ομοσπονδία θα είναι σε θέση να αλλάξει τον κόσμο έτσι ώστε όλοι οι λαοί να είναι ίσοι, όλοι να έχουν το δικαίωμα στο σεβασμό και όλοι να έχουν την ευκαιρία για μέγιστη ευημερία.

17/12/24

ΞΕΣΚΙΣΕ ΤΟΥΣ ΚΙΜΠΕΡΛΥ

80 χρόνια ψέματα .Τα Δεκεμβριανά του 1944 και οι σφαγές των χιλιάδων Ελλήνων σε ΟΛΗ την Ελλάδα αποφασίστηκαν από το ΚΚΕ πολύ πρίν της 2α Δεκεμβρίου και δεν έχουν απολύτως καμιά σχέση με το συλληπτήριο της 3ης Δεκεμβρίου, και την επίθεση των κομμουνιστών για την κατάληψη της Γενικής Ασφάλειας

Οι κομμουνιστές είναι πρώτα από όλα, άτιμοι και ψεύτες. Είναι «μαέστροι» στην διαστροφή των πάντων. Τα έγκλημα, γίνεται κατόρθωμα και η προδοσία, ηρωισμός.

Και εμφανίζονται πάντα ως θύματα, όπως τα θύματα του Ολοκαυτώματος.

Για τον «συνωμότη», τον Μαρξιστή, τον επικοινωνιολόγο, τον «Περιπλανώμενο», και τους διεφθαρμένους Αριστερούς και Προοδευτικούς Παλιάνθρωπους, δεν υπάρχει ούτε αλήθεια και ψεύδος , ούτε καλό και κακό.

«Αληθινό» ,είναι ότι τους φαίνεται σαν τέτοιο, ή ότι πρέπει να φαίνεται σαν τέτοιο και καλό είναι μόνο το δικό τους καλό. Για τους κανονικούς ανθρώπους υπάρχει είτε αλήθεια είτε λάθος. Αλλά για τον κομμουνιστή και τον επικοινωνιολόγο, και τον Αριστερό προοδευτικό Παλιάνθρωπο υπάρχει μόνο η αλήθεια που τον συμφέρει. Αυτή είναι η «επαναστατική αλήθεια».

Η "αλήθεια" των επικοινωνιολόγων και των βοθροκάναλων την οποία μας επαναλαμβάνουν μαζικά οι Βόθροι της παραπληροφόρισης.

Ουδέποτε απασχόλησε τους Μαρξιστάς αναλυτάς, τους αριστερούς και αγράμματους Ιστορικού ήταν "γιατί ξεκίνησε την 1η Δεκεμβρίου το 2ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ από τη Λαμία που ηταν η έδρα του ΕΛΑΣ και του Σαράφη για να κατέβει στην Αθήνα", ενώ η επίθεση των Φασιστών στον λαό της Αθήνας έγινε την 3η Δεκεμβρίου;

Η έναρξη της Πεζοπορίας την 1η Δεκεμβρίου είναι γνωστή από εκατοντάδες μάρτυρες. Αυτό σημαίνει ότι η εντολή μετακίνησης είχε δοθεί τουλάχιστον δυο ημέρες πρίν!!!!

Άλλωστε το ΠΓ του ΚΚΕ έστειλε τον σύντροφο Πέτρο Ρούσο στην Σόφια πρίν αρχίσουν τα Δεκεμβριανά. Ο Ρούσος έφθασε στη Σόφια στις 7 Δεκεμβρίου και επομένως ξεκίνησε τουλάχιστον στις 27-28 Νοεμβρίου όταν περίπου δόθηκε και η εντολή μετακίνησης στο 2ο Σύνταγμα.

Λοιπόν, ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά:

Η έφοδος για κατάληψη της εξουσίας

Η απόφαση για την κατάληψη της Αθήνας μετά την αποχώρηση των Γερμανών ελήφθη στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, στις 2-3 Αυγούστου 1944.

Με βάση αυτή την απόφαση ζητήθηκαν όπλα και πυρομαχικά από τον Ντιμιτρόφ που τους καθοδηγούσε και με τον οποίο επικοινωνούσαν μέσω του Γενικού Γραμματέα του ΚΚ Βουλγαρίας Τράϊτσο Κοστόφ.

Ο Κόστοφ στο τέλος Οκτωβρίου του 1944, δηλαδή μετα τη συμφωνία της χαρτοπετσέτας, με τηλεγράφημα πρός την ηγεσία του ΚΚΕ απέριψε κατηγορηματικά κάθε περίπτωση παροχής όπλων στο εαμικό κίνημα με το επιχείρημα ότι «με τη σημερινή διεθνή και βαλκανική κατάσταση αυτό θα σήμαινε μόνο σύγκρουση με τους Αγγλους και επιδείνωση της έτσι κι αλλιώς δύσκολης κατάστασης της Βουλγαρίας».

Η οριστική απόφαση για τον ένοπλο αγώνα ελήφθη στις 17 Νοεμβρίου 1944, στη συνεδρίαση του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ που έγινε σε θάλαμο του Αρεταίειου Νοσοκομείου όπου νοσηλευόταν ο Γιάννης Ιωαννίδης. Τότε αποφάσισαν να μην κάνουν άλλες οπισθοχωρήσεις και να απαντήσουν με τα όπλα.

Ο Στάλιν, σε συνομιλία του Ντιμιτρόφ στις 10 Γενάρη 1945 του είπε: «Συμβούλεψα την Ελλάδα να μην αρχίσουν αυτόν τον αγώνα. Τα μέλη του ΕΛΑΣ δεν έπρεπε να βγουν από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Καταπιάστηκαν με μια δουλειά για την οποία δεν αρκούν οι δύναμεις τους. Φαίνεται υπολόγιζαν ότι ο Κόκκινος Στρατός θα κατέβαινε ως το Αιγαίο. Αυτό δεν μπορούμμε να το κάνουμε. Δεν μπορούμε να στείλουμε και στην Ελλάδα δικά μας στρατεύματα. Οι Έλληνες έκαναν βλακεία».

Αυτό σημαίνει ότι η Μόσχα, που είχε απευθείας επαφή με την στρατιωτική αποστολή στην Αθήνα διαβίβασε μια απάντηση «Στάλιν» πέραν τη οδηγιών Κοστόφ-Ντιμιτρόφ.

Έχει ενδιαφέρον πάντως ότι ΟΛΟΙ οι "ειδικοί" ξεχνούν ότι ο καθοδηγητής του ΚΚΕ ήταν ο πράκτωρ Πλουμπίδης και μας τρώνε τα συκώτια με τον Σιάντο, τον Ζεύβγο και τον Ιωαννίδη.

Οι σφαγές και οι εκτελέσεις

Η εντολή στις οργανώσεις του Κόμματος για τις Προγραφές δόθηκε από τον πρώτο γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας Βασίλη Μπαρτζιώτα, τον Σεπτέμβριο, του 1944.

Με βάση αυτή την εντολή οι οργανώσεις του Κόμματος έπρεπε να καταγράφουν και να αναφέρουν οποιαδήποτε αντικομμουνιστική πράξη, κουβέντα, ή σχόλιο εναντίον του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Έτσι έγινε πλήρης καταγραφή όλων των «αντιδραστικών» των «αντιφρονούντων», που δεν συμπαθούσαν τον Κομμουνισμό, που είχαν συγγενείς στρατιωτικούς, αστυνομικούς, και αντάρτες Εθνικών οργανώσεων. Όλοι αυτοί έπρεπε να εξοντωθούν.

Οι οργανώσεις της ΚΟΑ, να συνέταξαν καταλόγους προγραφών κατά συνοικία , επάγγελμα και σωματεία, που στάλθηκαν στους ¨πάνω". Οι προγραφές ετοιμάστηκαν τον Σεπτέμβριο και οι εκτελέσεις άρχισαν από τον Οκτώβριο και κλιμακώθηκαν τον Δεκέμβριο.

Ενα πολύ καλό παράδειγμα είναι η εκτέλεση στις 16 Δεκεμβρίου του 19χρονου Εύζωνα Ιωάννη Κουτσουλιάρη. Η ΟΠΛΑ τον είχε απαγάγει από το στο Α΄ Γεν. Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 9 Αυγούστου 1944, και εκτελέσθηκε στα Λιόσια στις 16 Δεκεμβρίου 1944.

Η ΟΠΛΑ, δεν μαχόταν στα Οδοφράγματα. Η ΟΠΛΑ εκτελούσε. Με καθοδήγηση του Μπαρτζωτα και του Πλουμπίδη. Στον Σιάντο είχαν αφήσει τις μάχες με τους Άγγλους.

Η ίδια εργασία ανατέθηκε στις οργανώσεις σε ΟΛΗ την Ελλάδα.

Οι οργανώσεις είχαν την εντολή να συναξουν τις καταστάσεις.Αυτές τις λίστες, τις επεξεργάστηκε το Κόμμα. Τα Γραφεία. Τις εκτελέσεις δεν τις εκαναν οι οργανώσεις αλλά η ΟΠΛΑ.

Στην Αθήνα τα πρώτα «χαρτάκια», με τα «καθήκοντα» μοιράστηκαν στους δολοφόνους μια μέρα πριν φύγουν οι Γερμανοί. Στις 11 Οκτωβρίου, στο αμφιθέατρο του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός.

Μέσα στο αμφιθέατρο κουμάντο έκανε ο Γιώργης Καζιάνης, ο αρχινοσοκόμος στη «Σωτηρία» και ο άνθρωπος του Πλουμπίδη.

Ο Καζιάνης ήταν στα Δεκεμβριανά ο «στρατοπεδάρχης» στο άσυλο της Κοκκινιάς, με το επαναστατικό ψευδώνυμο «Μπάρμπας», που ήταν και το ψευδώνυμο και του Πλουμπίδη.

Το Κομματικό «μυστικό» των επικείμενων σφαγών των αντιδραστικών, το πληροφορήθηκε η ΕΑΜική πλεμπάγια την ημέρα της Γιορτής του ΚΚΕ, με την ανακοίνωση της ΚΕ του ΕΑΜ με αριθμό πρωτοκόλλου 7313 της 21-11-1944 και με τίτλο, «Να ξεμπερδέψουμε με μιας με όλους αυτούς».

Ωστόσο, οι ψεύτες και παλιάνθρωποι έχουν πείσει τους «πολλούς»και «χαζούς» ότι , «οι αθώοι κομμουνιστές» , δέχθηκαν «απρόκλητη επίθεση» στο συλλ-αλητήριο του Συντάγματος, και ακολούθησε το «αυθόρμητο ξέσπασμα», της «λαϊκής αγανάκτησης». και οι «ηρωικοί» Ελασίτες, άρχισαν να μάχονται με τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές ,τους Χίτες και τους ταγματασφαλίτες, στις 4 Δεκεμβρίου 1944.

Αυτό το σενάριο, είχε αναπροσαρμοστεί το 1945 με την επιστροφή του Ζαχαριάδη .

Το ΚΚΕ τότε αποκήρυξε τους εκτελεστές της ΟΥΛΕΝ.

Ο σ. Νίκος , το Δεκέμβριο του 1945 στη 12η Ολομέλεια , είπε ότι οι «αγριότητες» και οι «υπερβασίες» έγιναν από μέλη του Κόμματος που, είτε ήταν προβοκάτορες, είτε δεν ήταν «άξια νάναι μέλη του Κόμματος», και είπε ότι ,«το ΚΚΕ δεν έδωσε γραμμή για «αγριότητες» και «υπερβασίες» και ότι ,«το έψαξε και δεν υπήρχε ούτε μια περίπτωση, που νάχει δοθεί σαν γραμμή του ΚΚΕ να γίνουν αγριότητες».

Ο Ζαχαριάδης φυσικά έλεγε ψέματα.

Η γραμμή είχε δοθεί από τον Πλουμπίδη που διοικούσε το Κόμμα όσο ο σύντροφος Νίκος ήταν στο Νταχάου.

Στο πλαίσιο της πολιτικής Ζαχαριάδη , «τα ανάξια μέλη του Κόμματος» αναλάμβαναν τις ευθύνες τους και ομολογούσαν τα εγκλήματα που έκαναν. Ωστόσο, λίγο μετά, το ΚΚΕ άλλαξε ξανά πολιτική και στη δίκη του Άσυλου της Κοκκινιάς, υποστήριξε ότι τα ,(προσωπικά), εγκλήματα των μελών του Κόμματος ήταν πολιτικά και τα κάλυπτε η αμνηστία της Βάρκιζας, γιατί «θεωρούσαν αναγκαίους τους φόνους για τη νίκη στα Δεκεμβριανά».

Αλλά και αυτή ήταν η μισή αλήθεια.

Το ΚΚΕ θεωρούσε αναγκαίες τις εκτελέσεις για τη νίκη της «επανάστασης».

Το Επαναστατικό σχέδιο

Οι σφαγές είχαν προαποφασιστεί από το 1942 από τους Πλουμπίδη, Ιωαννίδη, Σιάντο, και τον μέγα «δημοκράτη δάσκαλο», Γλυνό.

Ο Γλυνός, είχε προτείνει «να πιάσουν ξαφνικά, εφόσον ξέρουν που κάθεται ο καθένας, 5-6 χιλιάδες στην Αθήνα και στον Πειραιά και αντίστοιχους στην Θεσσαλονίκη και σε μερικές άλλες μεγάλες πόλεις και να τους «εξουδετερώσουν».

Ο αρχικός υπολογισμός ήταν για 15.000 «σφαγμένους» πανελλαδικά.

Στο δρόμο, η επανάσταση και η λαοκρατία, τους πολλαπλασίασαν. Κατά τα Δεκεμβριανά του 1944 και οι σφαγές των Ελλήνων σε ΟΛΗ την Ελλάδα ξεπέρασαν τις 60.000.

Το σχέδιο των σφαγών εφαρμόσθηκε το 1943-44 στην Πελοπόννησο, τη Στερεά, και τη Μακεδονία.

Αυτό ήταν το «δόγμα » για την εξόντωση του 10% του πληθυσμού, για παραδειγματισμό και εκφοβισμό.

Η «Επανάσταση» του Δεκέμβρη είχε σχεδιαστεί από το Κόμμα. Άλλωστε εάν διασταυρωθούν οι ημερομηνίες με τις εντολές μετακίνησης των ανταρτικών Σωμάτων της επαρχίας στην Αθήνα, το πράγμα είναι αυταπόδεικτο.

«O κύβος ερρίφθη» , και οι μπολσεβίκοι διάβηκαν τον Ρουβίκωνα, το Νοέμβριο του 1944.Τότε αποφασίστηκε η κατάληψη της εξουσίας, και αποχώρησε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ από την «Εθνική Ενότητα», του Λιβάνου.

Παρά το χρόνια που πέρασαν, και τις «εξαντλητικές» αφηγήσεις , οι «σύντροφοι» και οι «συνοδοιπόροι» τους, δεν μας έχουν αποκαλύψει ποιοι έλαβαν την απόφαση «δράσης».

Η αιμοσταγής κοινοπραξία ΚΚΕ Co , ξεκίνησε έτσι τον «ηρωικό Δεκέμβρη του '44» για να πάρει την εξουσία. Η «ταξική σύγκρουση», επεκτάθηκε στο Περιστέρι, τα Πετράλωνα, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, τον Βύρωνα, την Κοκκινιά, το Γαλάτσι, αλλά δεν επεκτάθηκε στο Κολωνάκι.

Όλως περιέργως, η δράση της ΟΠΛΑ, του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ, σεβάστηκε την καρδιά της αστικής Τάξης . Εκεί δεν έγιναν ούτε ανατινάξεις κτηρίων ούτε απαγωγές ομήρων ούτε σφαγές. Όταν αποσύρθηκαν από την Αθήνα οι Ελασίτες και οι ΟΠΛΑτζήδες, άφησαν παντού πίσω τους πτώματα.

Στις 33 ημέρες της «Κόκκινης Λαοκρατικής Τρομοκρατίας», το «μακρύ χέρι του λαού», έσφαξε κυριολεκτικά, με μαχαίρια, τσεκούρια και σκεπάρνια όσους είχαν στις λίστες.

Τα «περιφερειακά σφαγεία» που θυσιάστηκαν οι νεομάρτυρες του ελληνισμού ήσαν στο Περιστέρι, στο Άσυλο Κοκκινιάς, στα Τουρκοβούνια, στα διυλιστήρια της Ούλεν στο Γαλάτσι , (στον περίβολο των οποίων βρήκαν μαρτυρικό θάνατο πάνω 300 άνθρωποι) , στην Κυψέλη, στο Δρουγούτι, στον Υμηττό, στην Καισαριανή, στον Βύρωνα, στο Μπαρουτάδικο στο Αιγάλεω, στα Λατομεία Κοπανά πάνω από την Ηλιούπολη, στο Γ΄ Νεκροταφείο.

Ως τον Απρίλιο του 1945 , οπότε σταμάτησαν οι έρευνες και οι εκταφές, είχαν αναγνωριστεί 5000 πτώματα που εξετάστηκαν από τους ιατροδικαστές. Από αυτά τα 3.300 ήταν τα πτώματα των θυμάτων της ΟΠΛΑ που βρέθηκαν σε ομαδικούς τάφους ακρωτηριασμένα.

Στον ταξικό εχθρό, που εξοντώθηκε παραλαμβάνονταν 275 κληρικοί, 239 εκπαιδευτικοί, 120 ιατροί , και 264 εργάτες συνδικαλιστές. Οι Κομμουνιστές τότε κορόιδευαν, και έλεγαν ότι τα πτώματα τα έφερναν από το Κατίν.

Οι νεκροί, είτε της «Κόκκινης Τρομοκρατίας», είτε των μαχών δεν μετρήθηκαν επισήμως ποτέ. Οι ανεπίσημε καταγραφές έδειξαν ότι στην Αθήνα και τον Πειραιά είτε δολοφονήθηκαν από την ΟΠΛΑ και τις επικουρικές ομάδες του ΚΚΕ είτε ήσαν παράπλευρες απώλειες των μαχών, 15.635 άνδρες , γυναίκες και παιδιά. Η κόκκινη Ηγεσία, επειδή δεν πήγαινε καλά ο ένοπλος αγώνας, διέταξε στις 24 Δεκεμβρίου 1944 συλλήψεις ομήρων.

Στις 6 Ιανουαρίου 1945, όταν η ηγεσία του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ εγκατέλειψε, μετά από 33 μέρες μαχών, τον αγώνα για την κατάληψη της πρωτεύουσας, και έδωσε τη διαταγή για υποχώρηση, τα αιματοβαμμένα καθάρματα του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ είχαν ήδη πάρει 40.000 γέρους, γυναίκες, παιδιά και άρρωστους σαν ομήρους.

Από αυτούς πάνω από το 10% πέθαναν από τις κακουχίες και την εξάντληση. Υπήρξαν όμως και εκτελέσεις όσων βραδυπορούσαν και δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τον ρυθμό της φάλαγγας.

Μεταξύ των ομήρων ήταν η σύζυγος του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά , Λέλα.

Οι «επώνυμοι», καθηγητές πανεπιστημίου και πολυτεχνείου, πρώην στρατηγοί, δικαστικοί, διανοούμενοι και ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, συγκρότησαν την «6η φάλαγγα επίλεκτων προσωπικοτήτων», από 160 περίπου άτομα που συγκροτήθηκε στον Ασπρόπυργο και αναχώρησε με κατεύθυνση τη Μάνδρα στις 3 το πρωί της 5ης Ιανουαρίου 1945 και που οδηγήθηκε τελικά μέχρι τη Λειβαδιά.

Στους 15000 άμαχους νεκρούς του Κόκκινου Δεκέμβρη πρέπει να προστεθούν οι περισσότεροι από 4000 νεκροί από τους «Ομήρους», και οι 6500 νεκροί των μαχών. (Οι κυβερνητικές δυνάμεις είχαν 3480 νεκρούς. Οι απώλειες του ΕΛΑΣ υπολογίστηκαν στους 3000. Σκοτώθηκαν και 265 εγγλέζοι).

Συνολικά τα θύματα στο Λεκανοπέδιο , από τις 12 Οκτωβρίου που έφυγαν οι Γερμανοί, μέχρι τη συμφωνία της Βάρκιζας ήταν πάνω από 30.000.

Ο φόρος αίματος του ΚΚΕ.

Ο Αρχιεπίσκοπος και Αντιβασιλέας Δαμασκηνός υπολόγισε τον αριθμό των πάσης φύσεως θυμάτων του Δεύτερου Γύρου σε όλη την Ελλάδα σε 65.000. Πολύ αίμα . Κουβάδες αίμα, όπως ζητούσε το 1918 ο Hirsch Apfelbaum ή αλλιώς Ζηνόβιεφ.

Σπυρίδων Αλεξάνδρου Χατζάρας

Οι δειλοί στρατηγοί του Άσαντ που εγκατέλειψαν τη Συρία παράτησαν στα χέρια των «Τζιχαντιστών» και των εργοδοτών τους μυστικά ρωσικά όπλα

Ένας δειλός φίλος είναι χειρότερος από έναν εχθρό.

Η στρατιωτική ηγεσία που εγκατέλειψε τη Συρία άφησε στους τρομοκράτες που κατέλαβαν τη χώρα όχι μόνο τον δικό τους, αλλά και τον ρωσικό στρατιωτικό εξοπλισμό.

Συγκεκριμένα, δεν ήταν ο απλός στρατός που έφυγε από θέσεις κοντά στο Χαλέπι, αλλά η 25η Μεραρχία των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων, γνωστή και ως «Δυνάμεις Τίγρης». Αυτές οι Δυνάμεις ήταν που έλαβαν τα πιο σύγχρονα όπλα από τη Ρωσία.

Οι συριακές ειδικές δυνάμεις κοντά στο Χαλέπι διοικούνταν από τον υποστράτηγο αλ-Χασάν , ο οποίος είχε ισχυρούς δεσμούς με τη ρωσική διοίκηση.

Ταυτόχρονα, ο ίδιος ο αλ Χασάν , αφού οι τρομοκράτες πήραν τη Δαμασκό, κατέφυγε στην προστασία της Ρωσίας.

Κατά τη διάρκεια της άτακτης και επαίσχυντης φυγής του συριακού στρατού, τα ρωσικά όπλα έχουν περάσει στα χέρια τρομοκρατών. Σύμφωνα με την Αναγνώριση του Στρατού, μετά από μελέτη πολυάριθμων φωτογραφιών και βίντεο, οι μαχητές της τρομοκρατικής Hayat Tahrir al-Sham κοντά στο Χαλέπι κατέλαβαν αρκετά άρματα μάχης T-90 και T-90A, συστήματα αεράμυνας Buk-M2 και Strela-10, αυτοκινούμενα πυροβόλα 2S34 Khosta με το ηλεκτρονικό σύστημα αντιμέτρων Locust-2, το σύστημα αεράμυνας Pantsir-S1 και το αυτοκινούμενο αντιαεροπορικό πυροβόλο ZSU-23-4 Shilka. Ωστόσο, τα περισσότερα από τα όπλα που κατασχέθηκαν από τους τρομοκράτες εξακολουθούν να μην είναι σύγχρονα, αλλά παλιά ή τουλάχιστον ξεπερασμένα. Πρόκειται για άρματα μάχης T-72M και T-55, τεθωρακισμένα οχήματα Tiger, οχήματα μάχης πεζικού BMP-1, BM-21 Grad MLRS, δύο BREM και ένα αυτοκινούμενο οβιδοβόλο 2S1 Gvozdika. Στην αεροπορική βάση Neirab κοντά στο Χαλέπι, τρομοκράτες κατέλαβαν αρκετά ελαφρά αεροσκάφη L-39 Albatross και μαχητικά MiG-23.

Το MiG-23 μπορεί να φτάσει ταχύτητες έως και 2500 km / h και έχει σχεδιαστεί για να αναχαιτίζει και να χτυπά επίγειους στόχους από τον αέρα. Αν και αυτά τα αεροσκάφη είναι στρατηγικά όπλα, το επιχειρησιακό δυναμικό τους περιορίζεται από την ανάγκη για πολύπλοκη και δαπανηρή συντήρηση, την έλλειψη ειδικευμένων πιλότων.

Μεταξύ των εγκαταλελειμμένων όπλων ήταν επίσης το άρμα μάχης Mahmia (συριακή τροποποίηση του T-72), εξοπλισμένο με το σύστημα ενεργητικής προστασίας Sarab-2. Εγκαταλείφθηκε από την 4η Τεθωρακισμένη Μεραρχία στο δρόμο Khanasir-Ithriya.

Η πιο σημαντική απώλεια για τον ρωσικό στρατό είναι το ραντάρ επιτήρησης χαμηλού υψομέτρου 48Ya6-K1 Podlet-K1.

Ο βαθμός διατήρησής του είναι άγνωστος, αλλά οι μαχητές έσπευσαν να καυχηθούν για το πολύτιμο τρόπαιο στα κοινωνικά δίκτυα. Θα μπορούσε να είχε αποκτηθεί από τρομοκράτες κατά τη διάρκεια της επίθεσης στη Χάμα στη θέση της 25ης Μεραρχίας Ειδικών Δυνάμεων. Το σύστημα, το οποίο κοστίζει περίπου 5 εκατομμύρια δολάρια, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των συστημάτων αεράμυνας S-300PMU-2 και S-400.

Σύμφωνα με την Αναγνώριση του Στρατού, η Ρωσία δεν πρέπει να επιτρέψει στους Σύριους μαχητές να αποκτήσουν πρόσβαση στην ηλεκτρονική πλήρωση του Podlet-K1.

Επιπλέον, οι Ουκρανοί μαχητές θα θέλουν να πάρουν στα χέρια τους ρωσικά μυστικά, τα οποία, καθώς κανείς δεν κρύβεται τώρα, βρίσκονται σε άμεση επαφή με τρομοκράτες από τη Hayat Tahrir al-Sham . Επιπλέον, το σύστημα S-400 χρησιμοποιείται από την Τουρκία. Οι μαχητές της Συρίας δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν το υλικό και το λογισμικό ενός τόσο περίπλοκου όπλου όπως το Podlet-K1. Και ακόμη περισσότερο, δεν θα καταλάβουν ποτέ πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα τέτοιο σύστημα.

Η ικανότητα του Podlet-K1 να ανιχνεύει πυραύλους κρουζ μικρού βεληνεκούς όπως οι Storm Shadow και R-360 Neptune υπογραμμίζει τη στρατηγική του σημασία.

Το σύστημα μπορεί να ανιχνεύσει εναέριους στόχους σε απόσταση 10 έως 300 χιλιομέτρων και σε υψόμετρο έως 10 χιλιομέτρων, παρακολουθώντας ταυτόχρονα έως και 200 αντικείμενα. Αποτελείται από τρεις μονάδες εγκατεστημένες στο πλαίσιο KamAZ-6350 8x8: έναν ιστό κεραίας, έναν κινητό σταθμό εντολών και μια γεννήτρια. Χρησιμοποιεί ένα ραντάρ σταδιακής συστοιχίας στην τεχνολογία S-band και Friend-or-Foe (IFF), η οποία σας επιτρέπει να πολεμάτε στόχους χαμηλής πτήσης και υψηλής ταχύτητας. Η ανάπτυξη και συναρμολόγηση του συστήματος μπορεί να ολοκληρωθεί σε περίπου 20 λεπτά.

Η κατάληψη του σταθμού Podlet-K1 προκάλεσε ακούσιες συγκρίσεις με τα γεγονότα του 2020 στη Λιβύη, όπου αμερικανικά και τουρκικά στρατεύματα κατέλαβαν από κοινού το ρωσικό σύστημα Pantsir-S1

ΙΣΤΟΡΙΑ. 17 Δεκεμβρίου 1908. . ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗ ΓΙΑΦΑ. Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΒΟΥΛΗ. Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΕΞΑΡΧΙ

Η αρχηγόςτης Οικογένειας μίλησε για την Κίμπερλι και εδωσε γραμμή.«Αφήστε να έρθει και να δούμε πώς θα συμπεριφερθεί» !

Η Ντόρα μίλησε στην Μαργαρίτα την εξαδέλφη της και είπε «Σιχαίνομαι τα σεξιστικά για την Γκίλφοϊλ»

Ερωτώμενη για το τι μπορεί να συμβεί στη νέα θητεία Τραμπ και την επιλογή της Γκίλφοϊλ, και απάντησε: «είναι ερωτηματικό το πώς θα αλλάξει ο κόσμος μετά την εκλογή Τραμπ. Η επιλογή του (σ.σ. για την Γκίλφοϊλ) ήταν αυτό που λέμε out of the box».

«Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι πρόκειται για μια γυναίκα ικανή, σκληρή στη δουλειά της, έχει το «αυτί του προέδρου» που μπορεί να χρειαστεί.

Από εκεί και πέρα αυτά που ακούω τα σεξιστικά, τα σιχαίνομαι, αφήστε να έρθει και να δούμε πώς θα συμπεριφερθεί» πρόσθεσε η Ντόρα Μπακογιάννη.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ 15Η ΗΜΈΡΑ. ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1944.

Στις 17 Δεκεμβρίου 1944, οι Σοβιετικοί πολεμούσαν στο έδαφος της Ουγγαρίας, βορειοανατολικά και βορειοδυτικά της πόλης Μίσκολτς, και βορειοανατολικά της Βουδαπέστης, Οι Αμερικανοί πολεμούσαν με τους Γερμανούς στις Αρδένες, Οι Γερμανοί εκτέλεσαν 95 Αμερικανούς αιχμαλώτους πολέμου. Τα συμμαχικά στρατεύματα στην Ιταλία μπήκαν στη Φαέντζα Λίγο βορειότερα, η 10η Ινδική Μεραρχία διέσχισε τον ποταμό Σένιο .Το γερμανικό υποβρύχιο U-772 βυθίστηκε νότια του Κορκ της Ιρλανδίας από τη φρεγάτα «Nyasaland» του Βασιλικού Ναυτικού.

Με το πρωτο φως, της 17ης Δεκέμβρη 1944, της 15^ης ημέρας των Δεκεμβριανών , η 28η Ταξιαρχία και 12η Ταξιαρχία των Βρετανών συνέχισαν την εκκαθάριση της Λεωφόρου Συγγρού.

Ένα τάγμα κατέλαβε τα λατομεία στο λόφο Σικελίας και άλλο τάγμα υποστηριζόμενο από τρία άρματα επιτέθηκε στους Ελασίτες που κατείχαν το εργοστάσιο του Φιξ. Η μάχη εκεί έληξε το πρωί της 18ης. Οι Ελασίτες άφησαν πίσω του 20 πτώματα. Οι βρετανοί εκκαθάρισαν την περιοχή σε ακτίνα 500 μέτρων.

Η 12η Ταξιαρχία εκκαθάριζε τις περιοχές πέριξ της Συγγρού.

Στο Κέντρο στην Αθήνα,. την "Σκομπία", ο ΕΛΑΣ κατέλαβε το Δημαρχείο της Αθήνας .

Οι Βρετανοί με αιφνιδιαστική επίθεση έδιωξαν τους ΕΛΑΣίτες από τον Αρδηττό, αλλά δεν άφησαν φρουρά και τη νύχτα ο ΕΛΑΣ κατέφερε να τον ανακαταλάβει.

Τα ξημερώματα της 17 Δεκεμβρίου 1944, οι Ελασίτες ανατίναξαν με δυναμίτες το σπίτι της Ευριπίδου 42 στου Ψυρρή , που διέμενε ο 77χρονος Γρηγόριος Ξενόπουλος, και η 70χρονη αδελφή του Χαρίκλεια, οι οποίοι έκρυβαν τον 59χρονο Μαρίνο Σιγούρο.

Οι τρείς είχαν ενημερωθεί ότι το σπίτι θα ανατιναζόταν και το εγκατέλειψαν.Το πρωινό της 17ης Δεκεμβρίου απέμεινε ένας μικρός λόφος ερειπίων .Σχεδόν αμέσως, οι «Χίτες» ξεκίνησαν και τη λεηλασία των ερειπίων (ρούχα, χαλιά, στρώματα, στρωσίδια, σκεύη, εικόνες, ρολόγια, μικροπράγματα), Ολα εκλάπησαν από «αγνώστους».

Στον Πειραιά, ως το βράδυ είχαν απελευθερωθεί ο λόγος του Προφήτη Ηλίας και το κέντρο του Πειραιά. Επαναλήφτηκαν οι αεροπορικοί πολυβολισμοί στην πλατεία Βάθη, το λόφο του Στρέφη, τα Κάτω Πατήσια και τους Άγιους Αναργύρους.

Στην Αθήνα μπήκε η 8^η Ταξιαρχία Προπονήσου του ΕΛΑΣ που ανεπτύχθητε από το Δαφνί ως το Περιστέρι. Ο ΕΛΑΣ Στερεάς πολεμούσε με τον ΕΔΕΣ.

Η ΟΠΛΑ συνέχιζε κανοκά της εκτελέσεις βάσει των Σημειωμάτων. Στις 17 Δεκεμβρίου 1944, συνελήφθη λόγω της ιδιότητάς του ως Αξιωματικού ο Λοχαγός εν αποστρατεία Μιχαήλ Μαστοράκης 58 ετών και εκτελέσθηκε αυθημερόν στα Τουρκοβούνια.

Στο Περιστέρι εκτελέστηκε ο Μελέτιος Μιχαλάκης 19 ετών .

Στα Κάτω Πετράλωνα εκτελέστηκε λόγω της ιδιότητάς του ως Αξιωματικού ο Ανθστής(ΠΖ) Δημητριός Κομνηνός 35 ετών από τη Γκούρα Κορινθίας το 1909.

Εκτός Αθηνών εκτελέσθηκε Αθηνών στο 13ο χιλ. δημ. οδού Σερρών-Άνω Βροντούς ο Αντάρτης των Ε.Α.Ο.-Π.Α.Ο. Ιωάννης Μυστακίδης 19 ετών.

Η 17η Δεκέμβρη, από το αφιέρωμα του Ριζοσπάστη του 1945.