ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1965. Ο ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΠΙΣΩ. Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΘΑ ΛΥΘΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ. ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΦΡΑΓΗΣΑΝ ΔΥΟ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ. ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Ο ΗΛΙΟΥ, (ΕΔΑ) ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

 

 Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕ ΕΠΕΙΔΗ 

Ο ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΒΛΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΕΝΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ

103 Χρόνια από την Μικρασιατική Προδοσία. Άρχισαν να φθάνουν στην πρωτεύσα οι Γουναρικοί για να δώσουν ψήφο εμπισοσύνης στον τρανταφυλλάκο . Κάποιοι ζητούσαν να παραπεμφθούν σε ειδικό δικαστηριο οι υπέυθυνοι του "Ατυχήματος"

 

ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΥ ΦΟΒΟΝΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ

 ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΑΠΌ ΤΟΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΟ

ΝΑ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΝΟΜΟ 

Στους χαζούς δεν εφταιγε η προδοσία αλλά η διχόνια.

 ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ με τον Προδότη Βασιλιά αλλά χωρίς τους

 Γούναρη και Στράτο 

Και ο χαζός βουλευτής που καλούσε τον

 χαζό λαό να πολεμήσει για αυτό

που είχε ήδη παραχωρηθεί  

Οι Κλεφτολουμπινέ κοίταζαν προς  εκείνους που

 υποχώρησαν Συντεταγμένα: 

Φράγκο, Θεοτόκη, Πλαστήρα, Ζήρα.

 

Ενας Λαλαίος Λιποτάκτης 

Μιά του Κλέφτη, δυο του ψεύτη τρίτη και καλή φυλακή

 

Ένα σκληρά εργαζόμενο Κορίτσι από την Φιλανδία

 Η  αριστερή βουλευτής του Φιλανδικού Κοινοβουλίου Άννα Κοντούλα, γεννημένη το 1977, που είναι κοινωνιολόγος, ερευνήτρια και συγγραφέας δήλωσε στην εφημερίδα  «Ελσινσκι Σένοματ» ότι  λόγω οικονομικών δυσκολιών εργαζόταν  ως «συνοδός» από την ηλικία των 16 ετών και ότι έβρισκε  πελάτες μέσω διαφημίσεων σε εφημερίδες. 

Μετά από περίπου δύο χρόνια, παντρεύτηκε, και σταμάτησε αλλά μετά το διαζύγιο επέστρεψε στη δουλειά για να τα βγάζει πέρα όσο σπούδαζε.

Στη Λιθουανία,  η πρώην "Εσκορτ" Ντάλια Γκριμπαουσκάϊτε τα πήγε πολύ καλύτερα από την Ανα. Έγινε Πρόεδρος από το 2009 ως το 2019,

Η «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» τιμά σήμερα την 34η επέτειο του δημοψηφίσματος του 1991 στο οποίο οι πολίτες ανακήρυξαν την « ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑ ΜΑΚΕΝΤΟΝΙΕ» σε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Η γιορτή σηματοδοτεί την κυριαρχία, και την ανεξαρτησία της «Μακεδονίας και του μακεδονικού λαού»

 

Στις 8 Σεπτεμβρίου 1991, έγινε το δημοψήφισμα στην τέως Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία όπου το 95% από το 75.8% που πήγε στη κάλπη ψήφισε για μια ανεξάρτητη Μακεδονία. 

Ο σύντροφος Γκλιγκόροφ , διάλεξε την 8η Σεπτεμβρίου για να κάνει το 1991,το δημοψήφισμα για την «ανεξάρτητη Μακεδονία», επειδή την ίδια ημέρα, στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, τα φασιστοκομμούνια του Μακεδονισμού ανακήρυξαν την «Ανεξάρτητη Ενιαία Μακεδονία». 

Οπότε η 8η Σεπτεμβρίου 1991 νομιμοποίησε τη 8η Σεπτεμβρίου 1944, και αυτή είναι η Κρατική εορτή των Σκοπιανών φασιστοΝατοπαρτιζάνων. 

 Στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, με διδομένη την Βουλγαρική κατάρρευση και την υποχώρηση των Γερμανών τα φασιστοκομμούνια του Μακεδονισμού ανακήρυξαν την Ανεξάρτητη Ενιαία Μακεδονία. 

 Τον Αύγουστο του 1943, ο Ιβάν Μιχαίλοφ πρώην ηγέτης της Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης, (IMRO), που είχε εμπλακεί σε τρομοκρατικές ενέργειες στην Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα, μεταφέρθηκε στη Γερμανία, για συνομιλίες με τον Χίμλερ και άλλους κορυφαίους Γερμανούς.

 Ο Ιβάν Μιχαήλοφ και η IMRO από το 1927 συνεργαζόταν με τους Κροάτες και τους Ιταλούς Φασίστες και μαζί οργάνωσαν την δολοφονία του βασιλιά Αλέξανδρου της Γιουγκοσλαβίας στη Μασσαλία το 1934. 

 Ο Μιχαήλοφ πέρασε πολλά χρόνια στην ιταλία ως προστατευόμενος του Μουσολίνι και μετά το 1941 ήταν σύμβουλος του ναζιστή ηγέτη των Κροατών Αντε Πάβελιτς και έμενε στο Ζάγκρεμπ.

 Ο Μιχαήλοφ έλαβε την άδεια από το Βερολίνο να δημιουργήσει στην (ελληνική) Μακεδονία τρία τάγματα της «Οχράνα», με γερμανικά όπλα και πυρομαχικά, (που απετέλεσαν στην συνέχεια τον κορμό της ΣΝΟΦ), και τα οποία σώματα της Οχράνα θα υπάγονταν στα Αστυνομικά Συντάγματα γρεναδιέρων των SS, (Σουτσστάφφελ), που είχαν αποστολή την «αντιπαρτιζάικη» δράση στα μετόπισθεν, (όπως το Σώμα του Σούμπερτ). 

 Όταν ο στρατός της Σοβιετικής Ένωσης πλησίασε τα σύνορα της Βουλγαρίας στο τέλος του Αυγούστου 1944, η Βουλγαρία κήρυξε ουδετερότητα και προσπάθησε να διαπραγματευθεί με τους δυτικούς. 

Στις 2 Σεπτεμβρίου ανέλαβε την εξουσία στη Σόφια μια φιλοδυτική κυβέρνηση, που διέταξε την απόσυρση των βουλγαρικών στρατευμάτων από τη Μακεδονία. 

Οι Γερμανοί, στις 3 του Σεπτέμβρη 1944 μετέφεραν αεροπορικά τον Μιχαίλοφ από το Ζάγκρεμπ στη Σόφια. 

Το βράδυ της 3ης Σεπτεμβρίου, ο Μιχαήλοφ ήταν στη Σόφια, για να διαπραγματευτεί με τις βουλγαρικές αρχές .

 

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1944, οι Σοβιετικοί κήρυξαν τον πόλεμο στη Βουλγαρία. 

Ένα Γερμανικό τηλεγράφημα της 01:07 π.μ. της 5 Σεπτεμβρίου αναφέρει ότι ο Χίτλερ διέταξε τη δημιουργία ενός Ανεξάρτητου κράτους στη Μακεδονία.

Ηταν το σχέδιο Μιχαήλοφ, για μια «Ελβετία των Βαλκανίων». 

 Το βράδυ της 5ης Σεπτεμβρίου, οι Γερμανοί μετέφεραν τον Μιχαίλοφ στα Σκόπια, «για να δει τι μπορούσε να σωθεί». 

Στις 6 Σεπτεμβρίου 1944 τηλεγράφημα του Γερμανικού Προξενείου στα Σκόπια ανέφερε στο Βερολίνο ότι ο Μιχαίλοφ δεν μπορούσε να εξασφαλίσει την τοπική υποστήριξη και ότι η προσπάθεια είχε αποτύχει. 

Στις 8 του Σεπτέμβριου 1944 η Γερμανία έκλεισε το Προξενείο στα Σκόπια, και την ίδια ημέρα οι «δεξιοί εθνικιστές της ΕΜΕΟ», διακήρυξαν την ανεξαρτησία, της Ενιαίας Μακεδονίας , με πρόεδρο έναν άλλο ηγέτη της IMRO, τον Χρίστο Τατάρτσεφ.

 Αυτό το γεγονός γιόρταζε ο σύντροφος Γκλιγκόροφ με το δημοψήφισμα. 

Το 1944 και το 1991 είναι ενιαία και αδιαίρετα.

 Στις 9 Σεπτεμβρίου στη Σόφια σχημάτισαν κυβέρνηση οι βούλγαροι Κομμουνιστές. 

 

Οι Νατοπαρτιζάνοι των Σκοπίων την 8η Σεπτεμβρίου 1991έκαναν δημοψήφισμα. 

Το 75.8% πήγε στην κάλπη και από αυτούς το 95,5% ψήφισε για την «ανεξαρτησία», την οποία επικύρωσε το «Κιναιδοβούλιο» , (δηλαδή το Σοβιέτ), στις 25 Σεπτεμβρίου 1991. 

Οι Βόρειοι, δεν εορτάζουν την 25η Σεπτεμβρίου που ανακηρύχτηκε πολιτικά η ανεξαρτησία αλλά την 8η Σεπτεμβρίου που έγινε το δημοψήφισμα, επειδή συμπίπτει με την 8η Σεπτεμβρίου 1944.

 Και μετα την Προδοτική Συμφωνία Τσιπρέφσκι-Ζάεφ στους Ψαράδες της Μικρής Πρέσπας δεν άλλαξαν την κρατική τους εορτή ,από την 8η Σεπτεμβρίου που συμπίπτει με την Ανεξάρτητη Μακεδονία των Μιχαίλοφ Τατάρτσεφ και δεν την πήγαν στις 25 Σεπτεμβρίου που το «Κιναιδοβούλιο» επικύρωσε το αποτέλεσμα του «δημοψηφίσματος».

Κλαίνε οι συνάδελφοι, τις πλήρως ασφαλείς, που για να πάρουν πίσω την ζωή τους πίστεψαν τον Μητσοτάκη και του ταλαρόφρονες και την έχασαν

Διπλό χτύπημα. Η ηθοποιός ,πάλεψε με τον καλπάζοντα Καρκίνο της, για τον οποίο την είχε  πεοειδοποίησει ο Μοντανιέ, για 4 μήνες και "έφυγε".  

Η φωτογράφος , πέθανε "ξαφνικά" τα ξημερώματα.

Η ΚΡΥΦΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΘΕΑΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ ΛΕΝΕ

Γαλλία: Σήμερα πέφτει (χωρίς πάταγο) ο Φρανσουά Μπαϊρού . Ο σοσιαλιστής Όλιβερ Φωρ εξέφρασε την ετοιμότητά του να ηγηθεί του επόμενου υπουργικού συμβουλίου. Τα πιθανά σενάρια για τον Πουστρόν, είναι ένας νέος πρωθυπουργός, μια υπηρεσιακή κυβέρνηση ή η διάλυση του κοινοβουλίου. Στις 10 Σεπτεμβρίου ξεκινούν οι απεργίες που οργανώνει …..ο Πούτιν.

« Η εφημερίδα «Les Echos» μας πληροφορεί ότι ο Μακρόν σχεδιάζει να επιβάλει υποχρεωτική προσαύξηση 5% στα ασφαλιστήρια συμβόλαιά σε όλους τους ασφαλισμένους, προκειμένου να καλύψει την καταστροφή που διαπράχθηκε κατά τη διάρκεια των αστικών ταραχών του 2023. Μετά τους φόρους, με την επιβολή προσαύξησης 5% σε όλα τα ασφαλιστήρια συμβόλαιά, σας υποχρεώνει να πληρώσετε τις συνέπειες του χάους που η κυβέρνηση επέτρεψε να ανθίσει.

Ημέρες Προδοσίας του 1967. Η ελληνοτουρκική φιλία ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της Βασιλικής Δικτατορίας του ΝΑΤΟ. Ο Προδότης Βασιλιάς Κοκός Ντεγκρέτσια που βρισκόταν στον Καναδά και θα περναγε στα Κεντρικά, έστειλε στις 8 Σεπτεμβρίου τον πρωθυπουργό Εισαγγελέα Κόλλια στην Κεσσάνη για να μιλήσει με τον Ντεμιρέλ και να λύσουν το Κυπριακό. Ο ΝΑΤΟϊκος πράκτορας και τροτσκιστής Σάββας Κωνσταντόπουλος από τον Ελεύθερο Κόσμο μιλούσε για τον κοινό εχθρό Ελλάδος και Τουρκίας και τόνιζε ότι το Κυπριακό θα έπερεπε να ενώνει Έλληνες και Τούρκους . Η ¨ΑΚΡΟΠΟΛΗ" εγραφε για τα κοινά συμφέροντα του Ελληνικού και του Τουρκικού Λαού πο αντιμετώπιζαν τους ίδιους κινδύνους

Ακριβώς το ίδιο, έκαναν το 1974,

οι πράκτορες Γκιζίκης-Μπονάνος-Αραπάκης και Σια που έστειλαν τον Ανδρουστόπουλο στις Βρυξέλλες για να τα βρει με τον Ετζεβίτ. 

H «χαρούμενη παρέα»  πήγε αεροπορικώς στην Θεσσαλονίκη και από εκεί οδικώς σε Καβάλα και Αλεξανδρούπολη. Μαζί με τον Κόλλια ήταν και ο Γιώργος που πήρε μαζί του στην εκδρομή και την Δέσποινα

ΚΑΙ ΟΛΙΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ

 ΓΙΑ ΤΟΝ "ΑΣΠΙΔΑ" ΜΕΣΩ ΤΟΥ Ρ/Φ ΤΟΥ ΚΑΪΡΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟ ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

Ο Μακαρέζος και το ΝΑΤΟ υπεράσπιζαν την δραχμή του Έλληνα την 

οποία προσπαθούσε να πλήξει ο «Διεθνής Κομμουνισμός»  

\

8 Σεπτεμβρίου 1944. Ο Κόκκινος Εφιάλτης που ζούσε η Ελληνική Ύπαιθρος μεταφέρθηκε στις πόλεις. Άρχισε ο δεύτερος Γύρος. Οι κομμουνιστές και οι Σύμμαχοι Σύνδεσμοι επιτεθήκαν στον Ελεύθερο Πύργο της Ηλείας για να τον απαλλάξουν από τους Έλληνες «καταπιεστές»

Στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, οι κομμουνιστές επιτεθήκαν στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ Πύργο για να απελευθερώσουν από τους Έλληνες "καταπιεστές" . 

 Στις 4 Σεπτεμβρίου, ενώ οι Γερμανοί αποσύρονταν από τον Πύργο έγινε στη Νάπολι το πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο με τη συμμετοχή των ΕΑΜιτών υπουργών και αποφασίστηκε ομόφωνα να απευθύνει η κυβέρνηση διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό.

 Οι κάτοικοι του Πύργου, των Γαργαλιάνων, της Πύλου, της Καλαμάτας ελεύθεροι πια, κοιτούσαν στο πέλαγος και περίμεναν τα ελληνικά πλοία να φέρουν τον ελληνικό στρατό που θα έβαζε τέλος στην ΕΑΜοκρατία. 

 Το λιμάνι της Καλαμάτας, το ανατίναξαν οι Γερμανοί οπότε η Πύλος και το Κατάκολο θεωρούνταν ως οι πιθανότεροι τόποι προσέγγισης των Ελληνικών πλοίων που θα έφεραν το Στρατό μας από την Ιταλία. 

Όμως, από την 5η Σεπτεμβρίου 1944 η ελληνική Ταξιαρχία είχε τεθεί υπό τις διαταγές της 5ης Καναδικής Τεθωρακισμένης Μεραρχίας, ως εφεδρεία της, και ο Ιερός Λόχος έκανε «καταδρομική επιχείρηση στην Κω από τις 6 μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου. 

 Οι Εγγλέζοι δεν επέτρεπαν στον ελληνικό στρατό να απελευθερώσει την Ελλάδα.

Έπρεπε να δράσει και να σφάξει ο ΕΛΑΣ. 

 Ο Παπανδρέου , αντί να εξασφαλίσει την παρουσία του Εθνικού Στρατού, όπως είχε ζητήσει από τον Τσόρτσιλ στις 2 Ιουνίου, αλλά και στις 21 Αυγούστου, την παραμονή της απελευθέρωσης της Καλαμάτας, υποχρεώθηκε από τους Εγγλέζους που υποστήριζαν τις αξιώσεις των υπουργών της Π.Ε.Ε.Α, (Ε.Α.Μ/Κ.Κ.Ε), να καταγγείλει τα Τάγματα, το μοναδικό ένοπλο σώμα που αντιστεκόταν στην ΕΑΜοκρατία και προέβη σε μια αμφίσημη δήλωση στις 6 Σεπτεμβρίου ακολουθώντας το διάγγελμα Σαράφη της 3ης Σεπτεμβρίου, που καλούσε τους ταγματασφαλίτες να παραδοθούν στον ΕΛΑΣ με τα όπλα τους ώστε να σώσουν την ζωή τους.

Μετά την απελευθέρωση, ο Παπανδρέου καταθέτοντας στη δίκη των δοσιλόγων ως μάρτυρας κατηγορίας , είπε ότι η βρετανική κυβέρνηση επανειλημμένως του συνέστησε να καταγγείλει τα «Τάγματα». 

 Οι Γερμανοί λοιπόν. ύστερα από 40 μήνες Κατοχής, έφυγαν από τον Πύργο στις 4 Σεπτεμβρίου και οι Πυργιώτες πανηγύρισαν την Ελευθερία. 

 Μέσα στην πόλη, ως δυνάμεις τάξεως, ήσαν η Χωροφυλακή και το Τάγμα Ασφαλείας Πύργου, που είχε συγκροτηθεί στα τέλη Μαΐου 1944 υπό τον Ταγματάρχη Γεώργιο Κοκκώνη.

 Ο Κοκκώνης, στις 5 Σεπτεμβρίου άφησε να βγουν από τις φυλακές οι έγκλειστοι, ως «κομμουνιστές» ή «φιλοκομμουνιστές». 

 Την επόμενη , ο ταγματάρχης Γεώργιος Κοκκώνης ως στρατιωτικός διοικητής και Φρούραρχος , αφού απέρριψε την πρόταση του συνταγματάρχη Κουρκουλάκου, διοικητή του Συντάγματος Ασφαλείας Πάτρας, να συμπτυχθεί προς την Πάτρα, εξέδωσε διακήρυξη με την οποία δήλωσε ότι έπαυε να βρίσκεται υπό τις διαταγές της κυβέρνησης των Αθηνών και έθεσε το Τάγμα, υπό τις διαταγές της ελληνικής βασιλικής κυβέρνησης, που βρισκόταν στην Ιταλία και στην οποία μετείχαν και οι υπουργοί του ΕΑΜ.

 Ο Κοκκώνης, απέστειλε τον Δικηγόρο Σκάβα, και τον φαρμακοποιό Βιργίνη, στην έδρα του ΙΙΙ Τάγματος του ΕΛΑΣ για να διαπραγματευθούν. 

Ακολούθησε δεύτερη ομάδα πολιτών από τον, Δικηγόρο Ν. Αυγερινό, τον γιατρό Α. Μιχαλόπουλο τον έμπορο Χριστακόπουλου , και τον εμπορομπακάλη Χαραλαμπόπουλο, που μετέφεραν την πρόταση του Κοκκώνη να μείνει το Τάγμα σε ορισμένες περιοχές στον Πύργο και στα προάστια.

 Ακολούθως μπήκαν στην Πόλη οι εκπρόσωποι των Ελασιτών μαζί με τον ελληνοαμερικανό Σύνδεσμο και συναντήθηκαν στην κλινική Θεοδωροπούλου με τον Κοκκώνη και τον Διοικητική της Χωροφυλακής Καμάρα. 

 Έξω από την Κλινική μαζευτήκαν οι κομμουνιστές του Πύργου για κλάκα. Η συζήτηση δεν κατέληξε πουθενά.

 Στις 5 το πρωί της 8ης Σεπτέμβρη 1944, άρχισε η επίθεση των Κομμουνιστών. 

 Μέχρι τις 9.30 είχαν ανατρέψει τα περιμετρικά φυλάκια, πλην του Νεκροταφείου, όπου μαχόταν και ο Κοκκώνης. 

 Κατά το μεσημέρι, η αντίσταση είχε περιοριστεί στο Κέντρο, στο Γυμνάσιο, στο Δημοτικό Σχολείο στα αστυνομικά τμήματα σε ένα εργοστάσιο και το Νεκροταφείο. Εκεί σκοτώθηκε ο Κοκκώνης. 

 Οι νεκροί ταγματασφαλίτες ήταν περίπου 40 και 80 ήσαν τραυματίες. 

Οι Ελασίτες είχαν 42 νεκρούς.

Φωτογραφία της 9^ης Σεπτεμβρίου. Οι «σφάχτες» έβγαζαν αναμνηστικές φωτογραφίες

 Μετά τα αιματηρά γεγονότα στον Πύργο ο ταγματάρχης Αντριους της SoE κάλυψε τον ΕΛΑΣ. 

 Με αναφορά του στις 14 Σεπτεμβρίου, απαντούσε στις διαμαρτυρίες των «εθνικοφρόνων» προς την κυβέρνηση και ανέφερε ότι, «τα γεγονότα ήσαν λιγότερο αποτρόπαια από ότι λεγόταν, ότι ,οι «λίγοι επιζώντες από τα Τάγματα Ασφαλείας εκτελέστηκαν μαζί με 55 πολίτες, ότι πολλά σπίτια κάηκαν, και ότι επικρατούσε πανικός στην Αμαλιάδα και σε άλλες πόλεις».

 Οι διάφοροι Ελασίτες που έγραψαν για τη μάχη και την άλωση του Πύργου αναφέρουν 120 νεκρούς ταγματασφαλίτες περιλαμβάνοντας και 80 από εκείνους που τους εκτέλεσαν μετά τη μάχη. 

 130 κατάφεραν να διαφύγουν και να φτάσουν στην Πάτρα. 

 Οι νεκροί του Πύργου υπολογίστηκαν αργότερα σε 162.

Πράγμα που σημαίνει ότι οι κομμουνιστές εκτέλεσαν περίπου 120 πολίτες και αιχμαλώτους.

 Ο "Κόκκινος" Διονύσης Χαριτόπουλος στο βιβλίο του, «Άρης, ο Αρχηγός των ατάκτων», ανέφερε "242 και πλέον νεκρούς" αλλά αυτό το νούμερο δεν διασταυρώνεται από καμιά άλλη πηγή.

Καλημέρα με το "Ψωμί της ξενιτιάς" του Στελάρα.Ολα τα παιδιά στο σπίτι τους να ρθουν ξανα