Του Βασιλείου Ηλ. ΛΕΤΤΑ
Κάθε χρόνο, στις 21 Φεβρουαρίου, τα θρυλικά Γιάννινα, «πρώτα στ' άρματα στα γρόσια και τα γράμματα», γιορτάζουν με ξεχωριστή λαμπρότητα την επέτειο της Απελευθέρωσής τους, από τον πολύχρονο τουρκικό ζυγό!
482 χρόνια ήταν σκλαβωμένα στο βάρβαρο κατακτητή (1431-1913)!
Κάθε χρόνο, στις 21 Φεβρουαρίου, τα θρυλικά Γιάννινα, «πρώτα στ' άρματα στα γρόσια και τα γράμματα», γιορτάζουν με ξεχωριστή λαμπρότητα την επέτειο της Απελευθέρωσής τους, από τον πολύχρονο τουρκικό ζυγό!
482 χρόνια ήταν σκλαβωμένα στο βάρβαρο κατακτητή (1431-1913)!
από http://gianniotis.blogspot.com/
21 Φεβρουαρίου 1913!
Ημέρα χαράς και εθνικής αγαλλίασης!
Οι Γιαννιώτες και οι Γιαννιώτισσες θα γεμίσουν τους ιερούς ναούς για να ευχαριστήσουν τον παντοδύναμο Θεό για τη μεγάλη Νίκη! Στα μπαλκόνια των σπιτιών και των Δημοσίων Κατστημάτων θα κυματίσει υπερήφανη η γαλανόλευκη! Στην Κεντρική Πλατεία θα συρρεύσουν και πάλι όλοι οι κάτοικοι της πόλης μας, για να χειροκροτήσουν και να καμαρώσουν, όλους εκείνους, που θα παρελάσουν και ιδιαίτερα τους σημερινούς φρουρούς της Πατρίδας μας, τα στρατευμένα νιάτα!
Ενώ, όλοι μας θα παρακολουθούμε αυτούς που παρελαύνουν, με τη φαντασία μας θα ταξιδέψουμε νοερά στα μακρινά εκείνα χρόνια, της πολιορκίας των Γιαννίνων, από τους φουστανελοφόρους του Ελληνικού μας Στρατού, για ν' ακούσουμε στα βάθη της ψυχής μας τις βροντές των κανονιών, που θα έρχονται από το απόρθητο Μπιζάνι!
Για την κατάληψη του Μπιζανιού χρειάστηκαν σκληροί αγώνες και θυσία αμέτρητων παλικαριών μας. Ήταν φτιαγμένο και σχεδιασμένο από Γερμανούς τεχνικούς, με πολλή τέχνη και βαριά υλικά. Οι ελληνικές δυνάμεις ήταν λιγοστές, γιατί ένα μεγάλο τμήμα τους ήταν ακόμη στη Μακεδονία, για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης! Παρ' όλα ταύτα, ο Στρατός μας με Αρχιστράτηγο τον τότε Διάδοχο Κων/νο και με αξιόλογους Στρατηγούς τους Βελισσαρίου και Ιατρίδη, προχωρούν προς τα Γιάννινα.
Αφού ελευθέρωσαν την Πρέβεζα (21-10-1912), τη Φιλιππιάδα (12-10-1912), φθάνουν στο Εμίν Αγά όπου στήνουν το Στρατηγείο.
Εκεί έρχεται ο Μεγάλος Έλληνας Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος (16 Φεβρουαρίου 1913) και όλοι μαζί κατάστρωσαν το τελικό σχέδιο της επίθεσης. Στο μεταξύ φθάνουν ενισχύσεις από τη Βόρεια Ελλάδα, αφού είχαν ελευθερώσει τη νύφη του Θερμαϊκού τη Θεσσαλονίκη. Αμέσως, οι Ελληνικές Δυνάμεις, άρχισαν να βομβαρδίζουν καίριους στόχους του εχθρού και επιτίθενται ηρωικά εναντίον των Τούρκων!
Τα πράγματα δυστυχώς είναι πολύ δύσκολα και οι απώλειες των δυνάμεών μας μεγάλες! Οι ακραίες καιρικές συνθήκες, τα χιόνια και οι καταιγίδες, δυσκολεύουν ακόμη πιο πολύ τα παλικάρια μας!
Μπροστά και στο δεύτερο αυτό εχθρό, το φοβερό χειμώνα, οι λεβέντες μας δε δειλιάζουν! Στέκονται όρθιοι, σαν νέοι Μαραθωνομάχοι, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να φθάσουν στον τελικό τους σκοπό! ΟΣτρατάρχης Κων/νος, εμψυχώνει με όλες του τις δυνάμεις τα παλικάρια του!
Ενώ η πολιορκία των Γιαννίνων συνεχίζεται, ένα Τμήμα στρατού μας κατορθώνει και ελευθερώνει τη Β. Ήπειρο, εμποδίζοντας έτσι τη 13η Τούρκικη Μεραρχία να φύγει προς τα εκεί.
Στη συνέχεια, οι νέοι αετοί καταλαμβάνουν καίριες θέσεις, ενώ το πυροβολικό μας βομβαρδίζει συνεχώς τα Τούρκικα πυροβολεία του Καστριού, του Προφήτη Ηλία και της Τσούκας και ταυτόχρονα η 2η φάλαγγα κινήθηκε, διά μέσου της Μανωλιάσας και καταδιώκει τον εχθρό!
Ο Μπιζανομάχος ποιητής κ. Ν. Γάκης γράφει: «Ο Τόμαρος αντιλαλεί των κανονιών τους ήχους και χαίρεται που σύντριψαν του Μπιζανίου τους τοίχους»!
Οι Τούρκοι πανικόβλητοι τρέπονται σε φυγή, ενώ ο Στρατός μας, με το Στρατηγό Βελισσάριο καταλαμβάνουν την κοιλάδα της Δωδώνης και φθάνουν στον Άγιο Νικόλαο. Συνεχίζοντας την προέλαση μπαίνουν στην Πεδινή και καταλαμβάνουν τους λόφους του Αγίου Ιωάννη. Έκοψαν τα καλώδια τα τηλεφωνικά, με τα οποία επικοινωνούσαν οι Τούρκικες δυνάμεις, με αποτέλεσμα ο Τουρκικός στρατός να περικυκλωθεί απ' όλα τα σημεία!
Μετά την εξέλιξη αυτή ο Εσάτ Πασάς αντιλαμβάνεται ότι πλησιάζει το μοιραίο. Δεν μπορεί πλέον να κρατήσει σκλαβωμένα τα Γιάννινα. Γι' αυτό έντρομος ζητάει τη μεσολάβηση του Μητροπολίτη Γερβάσιου και των Προξένων.
Είναι ολοφάνερο ότι άρχισαν οι ακτίνες του ήλιου να φωτίζουν τα μαύρα Γιάννινα και η Ελευθερία να καλπάζει ατρόμητη.
ΟΑρχηγός του Τούρκικου Στρατού με τη μεσολάβηση όλων των Αρχών, αποφασίζει να παραδοθεί στα χέρια του Ελληνικού Στρατού «άνευ όρων».
Το χάραγμα της 21ης Φεβρουαρίου, ο Τούρκος Πασάς, μαζί με το επιτελείο του, περιμένουν στην πλατεία της πόλης μας το Στρατηλάτη Κων/νο και τους γενναίους Στρατηγούς του για να παραδόσουν τα κλειδιά των Γιαννίνων!
Και πράγματι!
Παρέδωσε στον Αρχιστράτηγό μας τα κλειδιά και το ξίφος του. Ο γενναιόψυχος όμως Διάδοχος του είπε: «Τα κλειδιά της Πόλης μου ανήκουν, το ξίφος είναι δικό σου»!
Η χαρμόσυνη είδηση της απελευθέρωσης φτερούγισε προς όλες τις κατευθύνσεις.
Όλοι οι Γιαννιώτες και οι Γιαννιώτισσες πλημμυρίζουν τους δρόμους και τις πλατείες, πανηγυρίζοντας και τραγουδώντας:
«Τα πήραμε τα Γιάννινα μάτια πολλά το λένε - μάτια πολλά το λένε όπου γελούν και κλαίνε»!
Τα Γιάννινα ελευθερώθηκαν!
Ο νέος αετός του Βυζαντίου φθάνει με την ακολουθία του στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, για τη μεγάλη δοξολογία! Την ίδια ώρα ακούονται από χιλιάδες στόματα Γιαννιωτών!
«Άνοιξε στράτα διάπλατα και στράτα μυρωμένη - κι έρχεται η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΥΡΑ με άνθη στολισμένη».
21 Φεβρουαρίου 1913!
Όλες οι εκκλησίες γέμισαν με μικρούς και μεγάλους, για να γιορτάσουν το ένδοξο γεγονός της Ανεξαρτησίας!
Το τούρκικο τζαμί χαμήλωσε τον μέχρι χθες περήφανο μιναρέ του, για να σχηματίσει τον ουράνιο θόλο κάποιας χριστιανικής εκκλησίας!
Τελειώνοντας την περιληπτική εξιστόρηση της Λαμπρής μας Επετείου της Απελευθέρωσης των Ιωαννίνων, θέλω να τονίσω και τα εξής:
Οι πρόγονοί μας πιστοί στα μεγάλα ιδανικά της φυλής μας, τα οποία τώρα τελευταία, πολλοί τα έχουν ξεχάσει, έκαναν το καθήκον τους στο ακέραιο!Αυτούς τους γενναίους ήρωες, των μεγάλων Αγώνων, των ετών 1912-1913 αλλά και των παλαιοτέρων, έχουμε υποχρέωση ιερή, όλοι οι Έλληνες να τιμούμε και να σεβόμαστε. Ιδιαίτερα οι Δάσκαλοι όλων των βαθμίδων έχουν μεγάλη υποχρέωση να διδάσκουν με πίστη και αφοσίωση τα διδάγματα της ελληνικής μας ιστορίας στους μαθητές τους. Τα μεγάλα ιδανικά μας της θρησκείας, της πατρίδας και της οικογένειας, πρέπει κατά τη διδασκαλία να τα έχουν πιστούς οδηγούς!
Η ισοπέδωση και η απαξίωση όλων των μεγάλων αξιών και υψηλών ιδανικών, οδηγούν με σιγουριά στην καταστροφή και τον αφανισμό τα άτομα, τις οικογένειες και τους λαούς!
Αμέτρητα κράτη εξαφανίστηκαν από το πρόσωπο της γης, διότι ξέχασαν την ιστορία τους, τα ιδανικά τους και την καταγωγή τους!
Χρόνια πολλά...
21 Φεβρουαρίου 1913!
Ημέρα χαράς και εθνικής αγαλλίασης!
Οι Γιαννιώτες και οι Γιαννιώτισσες θα γεμίσουν τους ιερούς ναούς για να ευχαριστήσουν τον παντοδύναμο Θεό για τη μεγάλη Νίκη! Στα μπαλκόνια των σπιτιών και των Δημοσίων Κατστημάτων θα κυματίσει υπερήφανη η γαλανόλευκη! Στην Κεντρική Πλατεία θα συρρεύσουν και πάλι όλοι οι κάτοικοι της πόλης μας, για να χειροκροτήσουν και να καμαρώσουν, όλους εκείνους, που θα παρελάσουν και ιδιαίτερα τους σημερινούς φρουρούς της Πατρίδας μας, τα στρατευμένα νιάτα!
Ενώ, όλοι μας θα παρακολουθούμε αυτούς που παρελαύνουν, με τη φαντασία μας θα ταξιδέψουμε νοερά στα μακρινά εκείνα χρόνια, της πολιορκίας των Γιαννίνων, από τους φουστανελοφόρους του Ελληνικού μας Στρατού, για ν' ακούσουμε στα βάθη της ψυχής μας τις βροντές των κανονιών, που θα έρχονται από το απόρθητο Μπιζάνι!
Για την κατάληψη του Μπιζανιού χρειάστηκαν σκληροί αγώνες και θυσία αμέτρητων παλικαριών μας. Ήταν φτιαγμένο και σχεδιασμένο από Γερμανούς τεχνικούς, με πολλή τέχνη και βαριά υλικά. Οι ελληνικές δυνάμεις ήταν λιγοστές, γιατί ένα μεγάλο τμήμα τους ήταν ακόμη στη Μακεδονία, για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης! Παρ' όλα ταύτα, ο Στρατός μας με Αρχιστράτηγο τον τότε Διάδοχο Κων/νο και με αξιόλογους Στρατηγούς τους Βελισσαρίου και Ιατρίδη, προχωρούν προς τα Γιάννινα.
Αφού ελευθέρωσαν την Πρέβεζα (21-10-1912), τη Φιλιππιάδα (12-10-1912), φθάνουν στο Εμίν Αγά όπου στήνουν το Στρατηγείο.
Εκεί έρχεται ο Μεγάλος Έλληνας Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος (16 Φεβρουαρίου 1913) και όλοι μαζί κατάστρωσαν το τελικό σχέδιο της επίθεσης. Στο μεταξύ φθάνουν ενισχύσεις από τη Βόρεια Ελλάδα, αφού είχαν ελευθερώσει τη νύφη του Θερμαϊκού τη Θεσσαλονίκη. Αμέσως, οι Ελληνικές Δυνάμεις, άρχισαν να βομβαρδίζουν καίριους στόχους του εχθρού και επιτίθενται ηρωικά εναντίον των Τούρκων!
Τα πράγματα δυστυχώς είναι πολύ δύσκολα και οι απώλειες των δυνάμεών μας μεγάλες! Οι ακραίες καιρικές συνθήκες, τα χιόνια και οι καταιγίδες, δυσκολεύουν ακόμη πιο πολύ τα παλικάρια μας!
Μπροστά και στο δεύτερο αυτό εχθρό, το φοβερό χειμώνα, οι λεβέντες μας δε δειλιάζουν! Στέκονται όρθιοι, σαν νέοι Μαραθωνομάχοι, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να φθάσουν στον τελικό τους σκοπό! ΟΣτρατάρχης Κων/νος, εμψυχώνει με όλες του τις δυνάμεις τα παλικάρια του!
Ενώ η πολιορκία των Γιαννίνων συνεχίζεται, ένα Τμήμα στρατού μας κατορθώνει και ελευθερώνει τη Β. Ήπειρο, εμποδίζοντας έτσι τη 13η Τούρκικη Μεραρχία να φύγει προς τα εκεί.
Στη συνέχεια, οι νέοι αετοί καταλαμβάνουν καίριες θέσεις, ενώ το πυροβολικό μας βομβαρδίζει συνεχώς τα Τούρκικα πυροβολεία του Καστριού, του Προφήτη Ηλία και της Τσούκας και ταυτόχρονα η 2η φάλαγγα κινήθηκε, διά μέσου της Μανωλιάσας και καταδιώκει τον εχθρό!
Ο Μπιζανομάχος ποιητής κ. Ν. Γάκης γράφει: «Ο Τόμαρος αντιλαλεί των κανονιών τους ήχους και χαίρεται που σύντριψαν του Μπιζανίου τους τοίχους»!
Οι Τούρκοι πανικόβλητοι τρέπονται σε φυγή, ενώ ο Στρατός μας, με το Στρατηγό Βελισσάριο καταλαμβάνουν την κοιλάδα της Δωδώνης και φθάνουν στον Άγιο Νικόλαο. Συνεχίζοντας την προέλαση μπαίνουν στην Πεδινή και καταλαμβάνουν τους λόφους του Αγίου Ιωάννη. Έκοψαν τα καλώδια τα τηλεφωνικά, με τα οποία επικοινωνούσαν οι Τούρκικες δυνάμεις, με αποτέλεσμα ο Τουρκικός στρατός να περικυκλωθεί απ' όλα τα σημεία!
Μετά την εξέλιξη αυτή ο Εσάτ Πασάς αντιλαμβάνεται ότι πλησιάζει το μοιραίο. Δεν μπορεί πλέον να κρατήσει σκλαβωμένα τα Γιάννινα. Γι' αυτό έντρομος ζητάει τη μεσολάβηση του Μητροπολίτη Γερβάσιου και των Προξένων.
Είναι ολοφάνερο ότι άρχισαν οι ακτίνες του ήλιου να φωτίζουν τα μαύρα Γιάννινα και η Ελευθερία να καλπάζει ατρόμητη.
ΟΑρχηγός του Τούρκικου Στρατού με τη μεσολάβηση όλων των Αρχών, αποφασίζει να παραδοθεί στα χέρια του Ελληνικού Στρατού «άνευ όρων».
Το χάραγμα της 21ης Φεβρουαρίου, ο Τούρκος Πασάς, μαζί με το επιτελείο του, περιμένουν στην πλατεία της πόλης μας το Στρατηλάτη Κων/νο και τους γενναίους Στρατηγούς του για να παραδόσουν τα κλειδιά των Γιαννίνων!
Και πράγματι!
Παρέδωσε στον Αρχιστράτηγό μας τα κλειδιά και το ξίφος του. Ο γενναιόψυχος όμως Διάδοχος του είπε: «Τα κλειδιά της Πόλης μου ανήκουν, το ξίφος είναι δικό σου»!
Η χαρμόσυνη είδηση της απελευθέρωσης φτερούγισε προς όλες τις κατευθύνσεις.
Όλοι οι Γιαννιώτες και οι Γιαννιώτισσες πλημμυρίζουν τους δρόμους και τις πλατείες, πανηγυρίζοντας και τραγουδώντας:
«Τα πήραμε τα Γιάννινα μάτια πολλά το λένε - μάτια πολλά το λένε όπου γελούν και κλαίνε»!
Τα Γιάννινα ελευθερώθηκαν!
Ο νέος αετός του Βυζαντίου φθάνει με την ακολουθία του στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, για τη μεγάλη δοξολογία! Την ίδια ώρα ακούονται από χιλιάδες στόματα Γιαννιωτών!
«Άνοιξε στράτα διάπλατα και στράτα μυρωμένη - κι έρχεται η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΥΡΑ με άνθη στολισμένη».
21 Φεβρουαρίου 1913!
Όλες οι εκκλησίες γέμισαν με μικρούς και μεγάλους, για να γιορτάσουν το ένδοξο γεγονός της Ανεξαρτησίας!
Το τούρκικο τζαμί χαμήλωσε τον μέχρι χθες περήφανο μιναρέ του, για να σχηματίσει τον ουράνιο θόλο κάποιας χριστιανικής εκκλησίας!
Τελειώνοντας την περιληπτική εξιστόρηση της Λαμπρής μας Επετείου της Απελευθέρωσης των Ιωαννίνων, θέλω να τονίσω και τα εξής:
Οι πρόγονοί μας πιστοί στα μεγάλα ιδανικά της φυλής μας, τα οποία τώρα τελευταία, πολλοί τα έχουν ξεχάσει, έκαναν το καθήκον τους στο ακέραιο!Αυτούς τους γενναίους ήρωες, των μεγάλων Αγώνων, των ετών 1912-1913 αλλά και των παλαιοτέρων, έχουμε υποχρέωση ιερή, όλοι οι Έλληνες να τιμούμε και να σεβόμαστε. Ιδιαίτερα οι Δάσκαλοι όλων των βαθμίδων έχουν μεγάλη υποχρέωση να διδάσκουν με πίστη και αφοσίωση τα διδάγματα της ελληνικής μας ιστορίας στους μαθητές τους. Τα μεγάλα ιδανικά μας της θρησκείας, της πατρίδας και της οικογένειας, πρέπει κατά τη διδασκαλία να τα έχουν πιστούς οδηγούς!
Η ισοπέδωση και η απαξίωση όλων των μεγάλων αξιών και υψηλών ιδανικών, οδηγούν με σιγουριά στην καταστροφή και τον αφανισμό τα άτομα, τις οικογένειες και τους λαούς!
Αμέτρητα κράτη εξαφανίστηκαν από το πρόσωπο της γης, διότι ξέχασαν την ιστορία τους, τα ιδανικά τους και την καταγωγή τους!
Χρόνια πολλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου