Κάποτε, τα οράματα των Ελλήνων πολιτικών, μπορούσαν να αποτυπωθούν επάνω και σε μια απλή εικόνα...
Μια εικόνα, που και οι ...χίλες λέξεις ακόμη, θα ήταν πολύ λίγες, ώστε να αποδώσουν πλήρως και σε όλη του την έκταση, το μεγαλείο ενός οράματος.
Σήμερα, η λέξη "όραμα", έχει εκλείψει από το λεξιλόγιο των Ελλήνων πολιτικών.
Αντ' αυτού τη θέση του πήρε η λέξη "όνειρο".
Κρυφή σκέψη, όλων των νυν, αλλά και υποψηφίων νεοελλήνων πολιτικών.
Με την ίδια κοιμούνται και με την ίδια ξυπνάνε.
"...Όνειρό μου, να μπω στην πολιτική..."
Χωρίς όμως οράματα, χωρίς προγράμματα, χωρίς ιδέες, χωρίς διάθεση προσφοράς στην κοινωνία, χωρίς σκέψη για το μέλλον των Ελλήνων, αφού έτσι κι' αλλιώς το δικό μου και των επτά γενεών που θα με διαδεχθούν, θα το έχω ήδη εξασφαλισμένο, μπαίνοντας στην πολιτική.
"...Όνειρό μου, να μπω στην πολιτική..."
Για να κλέψω, να πλουτίσω, να αποκτήσω βίλες και πισίνες, πανάκριβα αυτοκίνητα, και καταθέσεις ...ατελείωτες.
"...Όνειρό μου, να μπω στην πολιτική..."
Για να μπορέσω με την ασυλία μου να συκοφαντώ, να εξυβρίζω, να απειλώ, να εκδικούμαι, να εκβιάζω, να κοροϊδεύω και να ποδοπατώ τα όνειρα των ψηφοφόρων μου.
"...Όνειρό μου, να μπω στην πολιτική..."
Για να είμαι υπεράνω των Νόμων, υπεράνω θεσμών, υπεράνω ...
------------
Πόσο λυπάμαι και ντρέπομαι για λογαριασμό σας.
gianniotis
http://gianniotis.blogspot.com/2009/04/blog-post_4231.html
ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα γι αυτό και φροντίζουν να θωρακίζουν τη «φάτνη των ονείρων τους» με κείνες τις ανέσεις που δύσκολα θα επέτρεπαν σε κάποιον να τους χαλάσει τ όνειρο και τη «μαγεία» του έτσι όπως μόνο οι σύγχρονοι πολιτικοί την αντιλαμβάνονται.
Γιατί τα οράματα στην πολιτική, δεν γεννιούνται από τη στιγμή που θα περάσει κανείς την πόρτα της. Μετά το καλωσόρισμα σ αυτή, αν το μυαλό και η ψυχή δεν είναι ατσαλωμένα, τότε είναι απλά καταδικασμένα να ευνουχίζονται.
Κι αυτή η διαδικασία είναι μη αναστρέψιμη.
Τα οράματα είναι το «διαβατήριο» για να την διαβείς με αξιοπρέπεια αυτή την πόρτα. Ο πολιτικός που θα την διαβεί χωρίς οράματα, είναι καταδικασμένος να μην τα αποκτήσει ποτέ. Είναι καταδικασμένος να καταγίνεται σε μια «μεροδούλι μεροφάι» παρουσία, χωρίς ρότα και χωρίς προοπτική, ανίκανη να υπερβεί τις όποιες ιταμές φιλοδοξίες του.
Τα οράματα στην πολιτική, έχουν διαχρονικότητα και δυναμική.
Τα οράματα είναι που καθορίζουν την πολιτική στάση του πολιτικού και φωτίζουν ανελλιπώς τη διαδρομή του, και δεν επιτρέπουν να ετεροκαθορίζεται η στάση του πολιτικού από τις «επιθέσεις» του αντιπάλου, ούτε από τις πιεστικές «προτροπές» των απανταχού πατρώνων του.
Τα οράματα στην πολιτική ταυτίζονται και αλληλοτροφοδοτούνται από αξίες διαχρονικές, κι αυτές δεν μπορούν να είναι υστερόβουλα επιλεγμένες αξίες.
Γιατί αυτές οι αξίες…
- Δεν αποσυνδέουν το χθες από το σήμερα και τα δυο αυτά από το αύριο και την προοπτική.
- Δεν αντιπαραθέτουν το εθνικό στο διεθνικό καθήκον και αντίστροφα.
- Δεν αντιπαραθέτουν το ταξικό στο πατριωτικό και αντίστροφα.
Ποια κοινωνική τάξη θα προκόψει διαχρονικά, όποια κέρδη κι αν αποκομίσει στους εφήμερους σχεδιασμούς και τη στρατηγική της, αν είναι καταδικασμένη να ζει σε μια αποχρωματισμένη πατρίδα?
Ποιο αύριο θα οικοδομήσει αν στο σήμερα αναλωθεί με το να πετροβολάει το χθες?
Ποια πατρίδα θα σταθεί όρθια στην ιστορία, αν αφυδατώσει την κοινωνία της και τις πολυαριθμότερές της δυνάμεις, από την ουσία της ιστορικής της διαδρομής?
Και τέλος ποιος πολιτικός μπορεί να έχει οράματα, αν δεν ιεραρχήσει ως ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΞΥ ΙΣΩΝ ΑΞΙΩΝ, τον πατριωτισμό και το σεβασμό που οφείλει στη χώρα που τον γέννησε? Στη γλώσσα, στην ιστορία της, στη διαδρομή της, στις απαράγραπτες αξίες της…
Το σίγουρο είναι πως αν αυτοί οι τριακόσιοι, η οι προηγούμενοι τριακόσιοι, η έστω οι επόμενοι τριακόσιοι, είναι έστω και κατ ελάχιστον «πειθόμενοι τοις ρήμασι» των τριακοσίων του Λεωνίδα, τότε στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση θα ψήφιζαν ομόφωνα τα παρακάτω τρία άρθρα ως θεμελιώδη:
1. Ο πολιτικός που θα υπερασπίσει πλημμελώς, ο πολιτικός που θα αδιαφορήσει, ο πολιτικός που με την ψήφο, τη στάση, και τη γενικότερη συμπεριφορά και πρακτική του στην εθνική αντιπροσωπεία η σε διεθνείς οργανισμούς, θα ολιγωρήσει, και θα έχει συμβάλει σε εθνικές υποχωρήσεις, σε εθνική και ιστορική απαξίωση, θα καθαιρείται πάραυτα, θα διαπομπεύεται και το όνομα του θα αναγράφεται σε μαύρη μαρμάρινη πλάκα στημένη έξω από το κτίριο της Βουλής με την επιγραφή «ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΜΕΙΟΔΟΤΕΣ»
2. Ο πολιτικός που την ημερομηνία προκήρυξης των επόμενων εκλογών θα προκύπτει, πως έχει καταστεί πλουσιότερος από την ημερομηνία εισόδου του στην πολιτική, τότε η περιουσία αυτού όπως και των μελών της οικογένειας του θα δημεύεται άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες, και θα του αφαιρούνται οριστικά όλα του τα πολιτικά δικαιώματα ενώ θα τιμωρείται με την ανώτερη προβλεπόμενη ποινή φυλάκισης,
3. Καταργούνται αυτόματα όλα τα γνωστά και μη κοινοβουλευτικά τερτίπια που οδηγούν στην παραγραφή και το ξελάσπωμα της λοβιτούρας.
Τα οικονομικά και εθνικά εγκλήματα των πολιτικών ΔΕΝ
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Ιδού κύριοι η Ρόδος…
Ιδού και το πήδημα…