Το αιματοβαμμένο 1996.

Αιωνία η μνήμη των παιδιών της Ελλάδας.

- Τάσος Ισαάκ. Παρών!
- Σολωμός Σολωμού .Παρών !
- υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης. Παρών !
- υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος. Παρών !
- αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός. Παρών!
-σμηναγός Κώστας Ηλιάκης. Παρών!
Αύγουστος του 1996 στη μαρτυρική Κύπρο. Δύο παλικάρια, ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού, ξεπετάγονται ολόρθα για να γράψουν για άλλη μια φορά Ελληνική Ιστορία με το πολύτιμο αίμα τους. Όσοι Έλληνες δεν έχουμε χαθεί, μέσα στον καταναλωτισμό και την παγκοσμιοποίηση, έχουμε σαν ινδάλματά μας τα δύο παληκάρια. Κανείς μας δεν ξέχασε τι έγινε εκείνο το καλοκαίρι.Ουτε στα Ίμια.
Το 1996 η Kυπριακή Oμοσπονδία Mοτοσικλετιστών οργάνωσε αντικατοχική πορεία με αφετηρία το Βερολίνο και τερματισμό την κατεχόμενη Κερύνεια.H πορεία ξεκίνησε στις 2 Aυγούστου του 1996 από την πύλη του Βανδεμβούργου στο Βερολίνο για να καταλήξουν στην Kύπρο στις 10 Αυγούστου.
Στις 11 Aυγούστου επτά χιλιάδες μοτοσικλετιστές θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Kερύνια. Tα πρώτα μικροεπεισόδια σημειώθηκαν στο ΣOΠAZ, στη Λευκωσία. Oι διαδηλωτές πέρασαν στη νεκρή ζώνη. Oι κατοχικές δυνάμεις άναψαν φωτιά για να τους απομακρύνουν. Στη Δερύνεια η κατάσταση ήταν χειρότερη, αφού άρχισαν οι συγκρούσεις . Mοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους πάνοπλους Aττίλες. O Tάσος Iσαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν άλλον Eλληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Tούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν και άλλοι λυσσασμένοι Tούρκοι ακόμη και μέλη της λεγόμενης αστυνομίας του ψευδοκράτους και άρχισαν να τον κτυπούν αλύπητα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς. Mέλη της Eιρηνευτικής Δύναμης παρακολουθούσαν αμέτοχοι. Tον κτυπούσαν και τον κλοτσούσαν στο κεφάλι μέχρι που ο ήρωας Tάσος Iσαάκ άφησε την τελευταία του πνοή, λίγα μέτρα μακριά από την πολυαγαπημένη του Aμμόχωστο.Kαθοδηγητής της δολοφονικής δράσης εναντίον του Tάσου Iσαάκ ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, Mεχμέτ Aρσλάν. O Tάσος Iσαάκ, 24 χρονών, από το Παραλίμνι, εγκαταλείψε σύζυγο, γονείς και αδελφές. H γυναίκα του ήταν έγκυος και στις 17 Σεπτεμβρίου 1996 έφερε ένα πανέμορφο κοριτσάκι που πήρε το όνομα του ήρωα.

Tην ημέρα της κηδείας του Tάσου Iσαάκ, στις 14 Αυγούστου 1996, ημέρα μνήμης της κατάληψης της Aμμοχώστου, μία ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της δολοφονίας του Tάσου Iσαάκ.

Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκαν «Γκρίζοι Λύκοι» και άρχισαν τον πετροπόλεμο. Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τους Κυανόκρανους πέρασε στη νεκρή ζώνη και προπάθησε ν΄ ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να τον αποτρέψουν. Tούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές από το έναντι τουρκικό φυλάκιο τον πυροβόλησαν και ο Σολωμός Σολωμού έπεσε νεκρός από σφαίρα στο λαιμό. Στη συνέχεια άρχισαν να ρίχνουν προς τους διαδηλωτές. Oι εθνοφρουροί πήραν θέση μάχης. H σορός του Σολωμού απομακρύνθηκε από την περιοχή. Επίσης αρκετά ακόμα άτομα τραυματίστηκαν από τις σφαίρες των Tούρκωνστο χώρο του επεισοδίου.Σύμφωνα με τις Ελληνοκυπριακές αρχές, ένας από τους δολοφόνους του Σολωμού Σολωμού, ήταν και ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού , υπουργός του ψευδοκράτους και πράκτορας των Tουρκικών μυστικών Δυνάμεων
Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο βρήκε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο η Τουρκία είναι ένοχη για την παραβίαση του 2ου άρθρου της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για να βρεθούν για τον θάνατο του. Επίσης εκδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Ισαάκ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΟΙ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ
ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΙΣΑΑΚ – ΣΟΛΩΜΟΥ .

Οι νεκροί των Ιμίων
Στις 31 Ιανουαρίου 1996 στις 05:30 ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που απονηώθηκε από τη φρεγάτα Ναυαρίνο για να διαπιστώσει την παρουσία των Τούρκων στη βραχονησίδα κατέπεσε κατά την επιστροφή του στη φρεγάτα και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν.

Η κατάρριψη του Ηλιάκη

Δέκα χρόνια μετα.Την Τρίτη 23 Μαΐου 2006 το μεσημέρι απογειώνονται από τουρκικό αεροδρόμιο απέναντι από την Ρόδο δύο F-16 και ένα RF-4, παράλληλα μία τουρκική φρεγάτα πλέει στα διεθνή ύδατα ανοιχτά της Κρήτης. Τα ραντάρ της Κρήτης από την προηγούμενη μέρα έχουν εντοπίσει την μεταστάθμευση των τουρκικών πολεμικών στην βάση απέναντι από την Ρόδο, άρα γνώριζαν ότι οι Τούρκοι θα επιχειρούσαν έξοδο για την συνηθισμένη κατασκοπευτική τους δράση.
Τα τουρκικά μαχητικά κινούνται προς την Κρήτη και δύο ελληνικά F-16 απογειώνονται από την βάση των Χανίων. Όταν αποκτούν οπτική επαφή διαπιστώνουν ότι το ένα τουρκικό αεροσκάφος είναι αεροφωτογραφικό.
Τα τρία τουρκικά πετούν σχεδόν παράλληλα και τα δύο ελληνικά έρχονται από πίσω. Ο σμηναγός Κ. Ηλιάκης μπαίνει ανάμεσα στο ένα τουρκικό F-16 και το RF-4 για να πάρει τα νούμερά του και να διαπιστώσει τα φωτογραφικά μηχανήματα και τα όπλα που φέρει.
Το άλλο τουρκικό F-16 (σμηναγός Xαλί Iμπραήμ) αφήνει τον σχηματισμό και έρχεται πίσω από τον Έλληνα πιλότο Κ. Ηλιάκη, ενώ ο άλλος Έλληνας πιλότος έχοντας μείνει πιο πίσω, έρχεται πίσω από τον Τούρκο και τον εγκλωβίζει.
Ο Τούρκος σμηναγός λέει στον Κ. Ηλιάκη να φύγει δίπλα από το RF-4 ενώ παράλληλα τον εγκλωβίζει. Ο Έλληνας πιλότος δεν φεύγει, ο Τούρκος μιλά συνθηματικά στους άλλους δύο Τούρκους πιλότους και εξαπολύει ένα πύραυλο, ενώ ταυτόχρονα τα τρία τουρκικά αεροσκάφη στρίβουν προς διάφορες κατευθύνσεις.
Ο πύραυλος πλήττει το αεροσκάφος του Κ. Ηλιάκη το οποίο εκρήγνυται.
Ο άλλος Έλληνας πιλότος εξαπολύει και αυτός ένα πύραυλο, αλλά λόγω του απότομου ελιγμού του Τούρκου τον βρίσκει στο φτερό και τον καταρρίπτει.

Συνέβη λοιπόν αερομαχία και όχι «σύγκρουση ή ατύχημα» όπως προσπαθούν να μας πείσουν.
Αιγύπτιος πιλότος πολιτικού αεροσκάφους που ευρίσκετο στην περιοχή δήλωσε ότι είδε δύο εκρήξεις . Αν όντως είχε γίνει σύγκρουση των δύο μαχητικών με ταχύτητες άνω των 500 μιλίων που πετούσαν θα έβλεπε μία έκρηξη και δεν θα είχε σωθεί κανείς. Φιλιππινέζος καπετάνιος σκάφους που έπλεε στην περιοχή,δήλωσε και αυτός ότι άκουσε και είδε πρώτα μία μεγάλη έκρηξη και μετά είδε και μία μικρότερη δεύτερη με λιγότερο καπνό (τηλεοπτικός σταθμός Αlpha). Ακριβώς, επειδή ο άλλος Έλληνας πιλότος τον βρήκε στο φτερό για αυτό είδε λιγότερο καπνό. Επίσης αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πρόλαβε να ενεργοποιηθεί το αυτόματο σύστημα εκτίναξης του καθίσματος και να διασωθεί τελείως ανέπαφος ο Τούρκος.
Σπυρος Χατζάρας

ΥΓ.Οι ξεφτιλισμένοι που γράφουν παραμύθια για το 74 γιατί δεν έγραψαν ποτε μια λέξη για αυτούς τους ήρωες ; Α ρε καθάρματαααα ....σανίδα που σας χρειάζετε!