Επειδή πλημμύρισε η οργή μου κυρίως για την δική μας εθνική πολιτική και δευτερευόντως για τη συμπεριφορά των «συμμάχων» μας, μη έχοντας τη δυνατότητα για να δράσω αλλιώς, γράφω αυτήν την επιστολή προς όλους τους πολίτες αυτής της χώρας (προς τους αξιωματικούς, τους πολιτικούς όλων των κομμάτων, τους δασκάλους και καθηγητές της χώρας, τους επιστήμονες, καλλιτέχνες, εμπόρους, δημοσίους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, ναυτικούς, τραπεζικούς, εργάτες, κ.α).
Η συνεχιζόμενη πολιτική της Ελλάδος έναντι των Τούρκων και των Σκοπιανών μου δημιουργεί κατάθλιψη, απογοήτευση και βουβή οργή.
Ως κόρη αξιωματικού, ο οποίος αφού πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια της κατοχής συνελήφθη αργότερα και κλείσθηκε στο Χαϊδάρι, στην αυστηρά απομόνωση σε κελί μελλοθανάτων, όπου με την απελευθέρωση πρόλαβε και επιβίωσε, αλλά στην πορεία κλονίσθηκε η υγεία του με τις κακουχίες που είχε περάσει και μετά από μακρά ταλαιπωρία πέθανε σε ηλικία 60 ετών.
Ο αδελφός του, δάσκαλος, σκοτώθηκε σε ηλικία 24 ετών στους Βαλκανικούς πολέμους το 1912, στα Σκόπια, πολεμώντας ως έφεδρος σε μια έφοδο του στρατού για κατάληψη ενός οχυρού, ως εθελοντής.
Τα αναφέρω αυτά και πιστεύω ότι η κάθε Ελληνική οικογένεια έχει τέτοια παραδείγματα ανάμεσα στα μέλη της για να δείξω από που πηγάζει η πίστη μου στην Ελληνική ψυχή και στην ανιδιοτελή προσφορά προς την πατρίδα.
Και συνεχίζω με τα ερωτήματα που είναι κοινά σε κάθε Έλληνα που πονά αυτόν τον τόπο με έναν έρωτα αγνό και που διεκδικεί κάτι που δεν του ανήκει, αλλά αντίθετα είναι πρόθυμος να συνεργασθεί και να βοηθήσει τους γείτονες τους σε κάθε δίκαιο αίτημά τους.
1) Γιατί κάνετε προμήθειες οπλικών συστημάτων κ.λ.π. χωρίς να είναι ετοιμοπόλεμα; (π.χ. S300 κ.α.);
2) Γιατί δεν ειδοποιείται το ΝΑΤΟ κα την ΕΕ ότι θα επεκταθούμε στα 12 μίλια που έχουμε δικαίωμα από το Δίκαιο της θάλασσας όπου δεν θα υπάρχει
καμία αμφισβήτηση στα χωρικά μας ύδατα, εφόσον οι Τούρκοι συνεχίζουν την επιθετική πολιτική τους σε αέρα και θάλασσα στο ΑΙγαίο;
3) Γιατί δεν τολμά η Ελλάδα να εφαρμοστεί το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας για την αποκλειστική οικονομική ζώνη των 200 μιλίων που έχει ήδη εφαρμόσει ο Τάσος Παπαδόπουλος στην Κύπρο και η ίδια η Τουρκία στον Εύξεινο Πόντο;
4) Γιατί αποδεχθήκατε ή έστω να αναθεωρήσετε, εφόσον υπάρχει αυτή η συνεχής απειλή εκ μέρους της Τουρκίας, την τοποθέτηση Τούρκου Διοικητή στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στην Λάρισα;
5) Γιατί δεν απαντήσατε στον Σουηδό Υπουργό Εξωτερικών κ .Μπιλντ, μετά την θετική τοποθέτησή του για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και την καταδίκη της Τουρκίας, καθώς και τη δήλωση συγνώμης εκ μέρους του Προέδρου Κλίντον για την ανάμειξη των Αμερικάνων στην επιβολή δικτατορίας στην Ελλάδα;
6) Γιατί να αποδεχθούμε την ονομασία των Σκοπίων σε Β. Μακεδονία; Αυτό να το δεχόμασταν εφόσον οι άνθρωποι ήθελαν απλώς κάποια ταυτότητα χωρίς να κλέβουν τη δική μας ιστορία και πολύ περισσότερο την υποβόσκουσα μελλοντική διεκδίκηση των εδαφών μας. Ακόμα και στην Αμερική αντέδρασαν καθηγητές Πανεπιστήμιου με την κλοπή της ιστορίας μας και εμείς δεν κάνουμε ούτε χρήση της επιστολής τους;
7) Γιατί δεν ζητάτε τη βοήθεια των Αλβανών των Σκοπίων που ξέρουν πολύ καλά την ιστορία του χώρου που κατοικούν;
8) Γιατί οι εφοπλιστές μας στην Αγγλία, η πλειοψηφία των οποίων είναι Κύπριοι, δεν «συζητάνε» με τους συμμάχους μας στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για την άδικη και μεροληπτική πολιτική τους προς την Κύπρο;
9) Γιατί τέλος, δεν λέμε καθαρά πως είμαστε εναντίον της εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ, διότι η ίδια με την αντιδημοκρατική και επιθετική συμπεριφορά της εναντίον δύο χωρών της ΕΕ (της Ελλάδας και της Κύπρου) ,θέτει τον εαυτό της έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση ;
Εάν δεν θέλουμε να πολεμήσουμε και να διεκδικήσουμε τα δίκαιά μας και δεν έχουμε πια την περηφάνια των ελεύθερων ανθρώπων, τότε ας σταματήσουμε να κάνουμε τις τεράστιες προμήθειες όπλων, ας δηλώσουμε άμεσα υποτελείς στους Τούρκους και ας χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα αυτά σε άλλες ανάγκες μας, ήτοι στην υγεία, παιδεία, ανάπτυξη κ.λ.π.
Ας κάνουμε ένα ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ με αυτή την ερώτηση, καθαρά και ειλικρινά και οτι αποφασίσει ο ΛΑΟΣ ας το πράξουμε.
Όχι όμως, άλλα ψέματα, όχι άλλα λέμε, άλλα πιστεύουμε και άλλα κάνουμε.
H κόρη ενός Έλληνα Αξιωματικού που είμαι περήφανη για αυτόν και για όλους τους πολίτες που θέτουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της πατρίδας.
Α. ΑΒΑΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου