Τα τρακτέρ δεν είναι...Συνέδριο για νάχουν ποσοστώσεις
του Δημήτρη Τσαλαπάτη
ΠΑΛΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ με τους αγρότες...
Κάποιοι βγαίνουν, μέρες τώρα, με τα τρακτέρ τους στα μπλόκα και είναι στη σκληρή γραμμή.
Οι πιο πολλοί, όμως, στα σπίτια τους, βγαίνουν από τα ρούχα τους, όπως και η κοινή γνώμη, με όσα λέγονται σε «παράθυρα», πρωτοσέλιδα και από δήθεν ειδικούς για το αγροτικό ζήτημα, που δεν λύνεται έτσι απλά και ούτε, βέβαια, είναι τα τρακτέρ στους δρόμους.
Άλλωστε, κάτι η παγκοσμιοποίηση, κάτι οι Βρυξέλλες, και η πολιτική μαζί με τα κέντρα αποφάσεων στην ουσία κλείνουν το μάτι στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, στα μεταλλαγμένα, στις ορμόνες, στη γρίπη των πτηνών, και κάνουν πως δεν ξέρουν το ορυκτέλαιο στο τηγάνι, τη μελαμίνη στο γάλα, τις τρελές αγελάδες και ό,τι άλλο... δυναμωτικό μάς έρχεται απ΄ έξω.
Όσο για τα δικά μας προϊόντα, που κάνουν τη διαφορά, οι τιμές στον παραγωγό είναι ό,τι δώσει ο έμπορος και «τσόντα» επιδότηση μέχρι το 2013.
Η απάντηση, λοιπόν, της Πολιτείας δεν μπορεί να είναι, με τον κόσμο στους δρόμους ή με τους υπόλοιπους στη γωνία από τις προηγούμενες πολιτικές, «να δούμε ποιος είναι αγρότης», ούτε το νέο πλαίσιο για συνεταιριστικό- συνδικαλιστικό κίνημα να βάζει ποσοστώσεις (νέων, γυναικών και πρώην). Η αγορά και οι καλλιέργειες δεν είναι... συνέδριο.
Αντίθετα, τα καρτέλ στην αγορά επιμένουν στο δικό τους πάρτι, κι ούτε μπορεί σοβαρά να δικαιολογείται η διαφορά τουλάχιστον 100% ανάμεσα στις τιμές παραγωγού και καταναλωτή, που την πληρώνουμε όλοι.
Όχι μόνο επειδή και στο καταχείμωνο βαφτίζονται ντόπια όσα φέρνει το βαπόρι- ψυγείο στον Πειραιά από μακρινές θάλασσες, μαζί με χυμούς σε παγοκολόνες, αλλά επειδή όλα αυτά αντιμετωπίζονται μόνο με ενιαία πολιτική στην αγορά.
ΥΓ: Που αναζητείται...
ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου