Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας . Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΟΡΗΓΟ. Ανένδοτος για να φύγουν οι Ψεύτες,οι κλέφτες,και οιΠροδότες.«Ου δη πάτριον εστί ηγείσθαι τους επήλυδας των αυτοχθόνων….»...
▼
4/2/10
Άντε ρε λαέ. Σήκω πάνω. Δεν ντρέπεσαι πια να είσαι γονατιστός;
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Εν μέσω αγαστής ταξικής συνεργασίας, πρωτοστατούντος του «επαναστατικού» ΚΚΕ, η πολιτική αλητεία συνεχίζει το πολυετές πρόστυχο, πολιτικό παιχνίδι της αυτοαθώωσης των εθνοπατέρων, οι οποίοι έπρεπε να καθίσουν στο σκαμνί του κατηγορούμενου για ποινικά αδικήματα.
Βέβαια, και ευτυχώς, υπήρξαν και κάποιες θετικές ψήφοι για την παραπομπή τους στη δικαιοσύνη.
Το ξανάγραψα και άλλοτε: Το «Δημόσιο πτυελοδοχείο», όπως αποκλάλεσε τη «Βουλή» ο Πρόεδρός της, από τις 800 και πάνω αιτήσεις των εισαγγελέων για την άρση της ασυλίας παρανομούντων βουλευτών, είναι ζήτημα αν η «Βουλή» συγκατατέθηκε για τις πέντε!
Αυτή η πολιτική χυδαιότητα μαζί με την πολιτική προστυχιά του άρθρου 78 του «Συντάγματος» αποτελούν το γκρο μπετό της ατιμωρησίας των δήθεν εκπροσώπων του έθνους!
Αυτή τη συνταγματική εκτροπή ποιος και πως θα την αποκαταστήσει; Αυτό τον κόσμο της ανομίας και του πλιάτσικου ποιος και πως θα τον ανασκολοπίσει;
Άντε ρε λαέ. Σήκω πάνω.
Δεν ντρέπεσαι πια να είσαι γονατιστός;
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
Γιατί υπερδιογκώνονται προβλήματα της ελληνικής οικονομίας;
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.guardian.co.uk/world/2010/feb/01/greece-euro-economic-problems
Ο Φίλιππος Αρέστης, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ & Θοδωρής Πελαγίδης είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πειραιώς
"Στο άρθρο του Joseph Stiglitz υπό τον τίτλο «οι αξίες της Ευρώπης υποχρεώνουν την ΕΕ να συμπαρασταθεί στην Ελλάδα» που φιλοξενήσατε στις στήλες της «guardian» και το κύριο άρθρο σας υπό τον τίτλο «υπό βυζαντινή ασπίδα» προσέφεραν μια αντικειμενική και ορθή σε γενικές γραμμές ανάλυση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας. Αλλά, άλλα όργανα του διεθνούς τύπου συχνά υπερδιογκώνουν τα προβλήματα αυτά.
Η δογματική πολιτική «σκληρού ευρώ» που εφαρμόζει η «ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα» (ΕΚΤ) και μάλιστα σε περίοδο σοβαρής ύφεσης, ευθύνεται όχι μόνο για την απώλεια ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας, που οδήγησε σε δίδυμα ελλείμματα, αλλά και για τις πολύ κακές επιδόσεις της Ευρώπης συνολικά όσον αφορά τις εξαγωγές, οι οποίες μειώθηκαν κατά 78.3 εκ.ευρώ το τελευταίο χρόνο. Η ύφεση θέτει σε σοβαρή δοκιμασία το ευρώ.
Η Ελλάδα αντιπροσωπεύει μόλις το 2.7% του ακαθαρίστου προϊόντος της ευρωζώνης και το 3.9% του δημοσίου χρέους της. Η χώρα αντιμετωπίζει πράγματι σοβαρά προβλήματα, που επιδείνωσαν διάφοροι εγχώριοι παράγοντες, όπως οι ανελαστικές αγορές προϊόντων, η τεράστια κρατική σπατάλη και, πάνω απ' όλα, η ανίκανη πολιτική elite της, προκαλώντας έντονη διεθνή δυσαρέσκεια. Μολοταύτα, το ελληνικό ΑΕΠ υποχώρησε 1.1% το 2009, έναντι ανόδου 2.9% το 2008, λιγότερο δηλαδή από το μέσο όρο των κρατών-μελών της ευρωζώνης και πολύ λιγότερο από τα κράτη της που εμφάνισαν τη μεγαλύτερη ύφεση.
Επίσης, μεταξύ 2007 και 2011, το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα ανέλθει κατά 39.8% -που ίσως να είναι πολύ, αλλά όχι σε σχέση με το 44% του Ηνωμένου Βασιλείου(UK), το 71.1% της Ιρλανδίας, το 37.9% της Ισπανίας και το 35.7% των ΗΠΑ. Δεν βλέπουμε δηλαδή τόσο ξεκάθαρα πού είναι η «τραγωδία» στην οποία ορισμένοι αναφέρονται.
Όσον αφορά τον κίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδας, που πολλοί θεωρούν μάλιστα πως θα την οδηγήσει σε έξοδο από την ευρωζώνη, αν συνεκτιμήσουμε στο ελληνικό χρέος τον κρατικό αλλά και τον ιδιωτικό τομέα, φτάνουμε σε επίπεδα χρέους απολύτως συγκρίσιμα με αυτά των χωρών της ευρωζώνης. Σύμφωνα με τα στοιχεία του «διεθνούς νομισματικού ταμείου» (ΔΝΤ) το μέσο συνολικό χρέος της Ελλάδας, κρατικό και ιδιωτικό, ανέρχεται περίπου στο 179% του ΑΕΠ· ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) είναι 175%· του Βελγίου 219%· της Ιρλανδίας 222%· της Ιταλίας 194%· της Ολλανδίας 234%· της Πορτογαλίας 197%· της Ισπανίας 207% ή πολύ πιο πάνω από ότι στην Ελλάδα.
Πράγματι, το χρέος της Ελλάδας είναι μάλλον κρατικό, παρά ιδιωτικό. Αυτό όμως οφείλεται αποκλειστικά στην ανικανότητα των κρατικών μηχανισμών να φορολογούν τους προνομιούχους –ιδιαίτερα πόρους που καταλήγουν σε εισαγωγές ειδών πολυτελείας και υπερκατανάλωση. Στην Ελλάδα οι άμεσοι φόροι ανέρχονται σε 20% περίπου του ΑΕΠ, έναντι 26% που είναι ο μέσος όρος της ΕΕ. Μια απλή βελτίωση στο μέτωπο αυτό θα απέφερε 16 δις ευρώ ετησίως και θα περιόριζε σημαντικά τα «spread» των ελληνικών ομολόγων, αλλά και τις ανάγκες για δημόσιο δανεισμό".
Ο μύθος της χρεοκοπίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Χρεοκοπεί, λοιπόν, η Ελλάδα αβοήθητη και μόνη, αδυνατώντας να βρει δανεικά και απειλώντας να παρασύρει μαζί της και το ευρώ; Οχι, βέβαια! [...]
Ενας μύθος που υπηρετεί αφενός τους κερδοσκόπους που θέλουν να μας δανείζουν ακριβότερα και αφετέρου την ΕΕ και τη Γερμανία που επιδιώκουν να ελέγχουν στενότερα την ελληνική οικονομία, όπως και την οικονομική πολιτική όλων των χωρών - μελών των «27».
Πέντε δισ. ευρώ ζήτησε να δανειστεί τη Δευτέρα η Ελλάδα. Είκοσι πέντε μας πρόσφεραν μέσα σε 3 μόλις ώρες! Του σκοτωμού έτρεχαν οι επίδοξοι δανειστές να μας δώσουν τα δισεκατομμύριά τους. Το επιτόκιο 6,2% είναι σίγουρα ελκυστικό στις σημερινές συνθήκες. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι επιτόκιο με το οποίο δανείζει κανείς τα ωραία του δισεκατομμύρια για 5 χρόνια σε μια χώρα που χρεοκοπεί από τον Μάρτιο ως τον Ιούνιο κατά τα δημοσιεύματα!
Εγινε χαμός για να μας δανείσουν. «Οι επενδυτές όρμησαν σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον» έγραφε στην πρώτη σελίδα της η αμερικανική «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ». Ανάλογη περιγραφή και από τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου: «Οι επενδυτές έτρεξαν σαν κοπάδι να αγοράσουν την πρώτη φετινή έκδοση ελληνικών ομολόγων» έγραψαν κι αυτοί στην πρώτη τους σελίδα. Αναμενόμενη η στάση τους. Εμπρακτη απόδειξη ότι απολύτως κανένας από αυτούς τους κύκλους δεν πιστεύει τα κατευθυνόμενα παραμύθια περί χρεοκοπίας. Και αυτοί ξέρουν, φυσικά.
Με επιτόκιο 5,5% είχε δανειστεί πέρυσι τον Ιανουάριο η Ελλάδα. Τότε που υποτίθεται ότι η ελληνική οικονομία ήταν ισχυρή. Με 6,2% δανείστηκε φέτος. Δεν ισχυριζόμαστε ότι είναι καλό επιτόκιο. Σίγουρα όμως είναι γελοιότητα να ισχυριστεί κανείς ότι η «ισχυρή οικονομία» απέχει από τη «χρεοκοπία» κατά... 0,7%! Η «ισχυρή» Ελλάδα δανείστηκε πέρυσι 66 δισ. ευρώ. Φέτος που «χρεοκοπεί» χρειάζεται να δανειστεί μόνο 54 δισ.! Δεν ισχυριζόμαστε ότι η οικονομική κατάσταση είναι ρόδινη. Εχουν όμως και οι πολιτικές και κερδοσκοπικές σκοπιμότητες και οι υπερβολές τα όριά τους πριν καταστούν γελοίες, έστω κι αν προέρχονται από το εξωτερικό.
Ποτέ δεν θα αφεθεί η Ελλάδα να χρεοκοπήσει. Δεν συμφέρει με τίποτα τη Γερμανία. Αν έπεφτε η χώρα μας, οι Αγγλοαμερικανοί κερδοσκόποι θα επιτίθεντο κατά της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας που βρίσκονται σε ανάλογη ή και σε χειρότερη κατάσταση από την Ελλάδα. Χρεοκοπία της Ελλάδας ισοδυναμεί με έναρξη της διαδικασίας αποδόμησης της Ευρωζώνης. Χωρίς όμως το ευρώ καταρρέει η οικονομική, άρα και η πολιτική ηγεμονία της Γερμανίας στην Ευρώπη.
Το κόστος διάσωσης της ελληνικής οικονομίας, η οποία δεν αποτελεί παρά το 3% της οικονομίας της ευρωζώνης, είναι κυριολεκτικά μηδαμινό. Εντελώς θεωρητικά μιλώντας, ακόμη και αν έπρεπε να δώσουν αποκλειστικά και μόνο οι γερμανικές τράπεζες τα υπόλοιπα 46 δισ. που θα δανειστεί φέτος η Ελλάδα, πάλι η υπόθεση θα ήταν αστεία. Οι γερμανικές τράπεζες έχουν δανείσει στην Ευρώπη 2,2 τρισεκατομμύρια ευρώ συνολικά. Από αυτά μόλις 37 δισ. στην Ελλάδα, ποσοστό... 1,8%, ενώ έχουν δανείσει 183 δισ. στην Ιρλανδία, 237 δισ. στην Ισπανία, 202 δισ. στην Ιταλία κ.λπ. Καθόλου δύσκολο δεν θα τους ήταν λοιπόν να δώσουν άλλα 46 δισ. στην υποτιθέμενα «απειλούμενη με χρεοκοπία» Ελλάδα για να σώσουν και αυτήν και το ευρώ.
Μας πιέζει το Βερολίνο και μας έχει μεταβάλει σε... «ευρω-πειραματόζωο», γιατί θέλει να συνετίσει τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα. Ανέκαθεν στην ΕΟΚ και στην ΕΕ, όταν εμφανιζόταν μία κρίση, οι Γερμανοί έβγαζαν το μπλοκ επιταγών, πλήρωναν και τα προβλήματα λύνονταν. Αυτό το ξέρουν όλοι οι Ευρωπαίοι.
Τώρα η Μέρκελ θέλει να περάσει το μήνυμα ότι αυτή η εποχή πέρασε. Παρόλο που λόγω του ευρώ οι Γερμανοί πάλι είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν στο τέλος, αυτή τη φορά βάζουν πολύ σκληρότερους πολιτικούς και οικονομικούς όρους.
ΕΘΝΟΣ[http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=9908906]