Δυσοίωνες προβλέψεις από το σκηνικό της οικονομικής κρίσης

Ζούμε το χρονικό μιας προαναγγελθείσας εξέγερσης

Του Κώστα Μπετινάκη

Αυτά που ζούμε σήμερα δεν είναι παρά µια πρόγευση όσων αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν. Η σύγκρουση συμφερόντων δανειστών και οφειλετών διαιρεί την Ευρώπη σε αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα. Οι επιλογές της κυβέρνησης των Βρυξελλών θα εξωθήσουν εκατοµµύρια ανθρώπους στους δρόμους. «Πολιτικές και οικονομικές συµµαχίες θα μετατοπιστούν, νοµίσµατα θα καταρρεύσουν, κυβερνήσεις θα πέσουν», προβλέπει ο Μάικλ Χάντσον. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση και ολόκληρο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα αλλάξουν ριζικά. Ιδιαίτερα αν οι οφειλέτιδες χώρες µιµηθούν το παράδειγμα της Αργεντινής και αρνηθούν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους εάν οι δανειστές τους δεν τους κάνουν ένα σημαντικό σκόντο».
(Ρούσσος Βρανάς –«Δρόμοι» – ΤΑ ΝΕΑ)


Μη νομίστε πως βαδίζουμε στην τύχη. Όλα αποτελούν προδιαγεγραμμένο σχέδιο. Το έχουν καταστρώσει τα κέντρα εκείνα που έχουν την πολυτέλεια να αποφασίζουν για τις τύχες του κόσμου, που νομίζει πως εκλέγει τις κυβερνήσεις του.
Η παγκόσμια διακυβέρνηση, που καθορίζει την πορεία μας με βάση το διεθνές τραπεζικό σύστημα, έχει δημιουργήσει μηχανισμούς, όπως η Moody’s για παράδειγμα. Το μεγάλο αυτό πρακτορείο αξιολόγησης αποκλειστική δουλειά του οποίου είναι να πραγματοποιεί οικονομικές έρευνες και να αναλύει τα πεπραγμένα κυβερνήσεων και μεγάλων εμπορικών οργανισμών και να αξιολογεί την δανειοληπτικά ικανότητα των δανειστών για τα μεγάλα πιστωτικά μαγαζιά.
Στις 15 Μαρτίου, η Moody’s προειδοποίησε πως οι ΗΠΑ η Βρετανία, η Γερμανία η Γαλλία και η Ισπανία «διακινδυνεύουν λόγω αυξημένων χρεών και θα πρέπει να εφαρμόσουν σχέδια λιτότητας που θα απειλήσουν κοινωνική αναταραχή».
Οι οικονομολόγοι προειδοποιούν πως η ανάπτυξη από μόνη της δεν θα επιλύσει την περίπλοκη εξίσωση του χρέους.
Τα μεγάλα επίπεδα χρέους των δυτικών χωρών, και τα μέτρα που λαμβάνονται για τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος, υποχρεώνουν τη λήψη μέτρων που θα αναγκάσουν τους λαούς να υποστούν μείωση των σταθερών του βιοτικού τους επιπέδου. Φυσικό επόμενο βήμα η κοινωνική αναταραχή.
Καθώς τα κράτη του κόσμου κατρακυλούν στην οικονομική κρίση με τόσο μεγάλα χρέη, που παρόμοια δεν είχαν ξαναϊδωθεί, όλο και πιο αυστηρά μέτρα θα λαμβάνουν οι κυβερνήσεις σε μια προσπάθεια να εξυπηρετήσουν τα χρέη αυτά. Το πρώτο αποτέλεσμα θα είναι να εξολοθρευτεί η μεσοαστική τάξη. Όταν εξανεμισθεί όμως η μεσοαστική τάξη, θα χαθούν τα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά οικοδομήματα, με αποτέλεσμα απορροφηθεί στην εργατική – αυτή που αποκαλούσαν κατώτερη τάξη. Επόμενο βήμα να ξεσπάσουν ταραχές, εξεγέρσεις και επαναστάσεις ακόμα.
Στα πρόσφατα Δεκεμβριανά είδαμε το ρόλο της τεχνολογίας στις αυθόρμητες δήθεν, κινητοποιήσεις.
Η τεχνολογία άλλωστε παίζει ακόμα και φονικό ρόλο, όταν τα κινητά τηλέφωνα χρησιμοποιούνται για να τεθεί σε λειτουργία ο ηλεκτρονικός μηχανισμός έκρηξης βομβών.
«Όταν η τεχνολογία δίνει την δυνατότητα στους ανθρώπους να οργανωθούν σε ένα στάδιο που δεν ήταν προηγουμένως δυνατόν, μιας νέας μορφής πολιτικής κάνει την εμφάνισή της», υποστηρίζει ο Χάουαρντ Ράινγκολντ, τεχνολόγος-κοινωνιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Έξυπνος Όχλος-Η επόμενη Κοινωνική Επανάσταση».
Όσο τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης παίζουν το ρόλο τους στην προσπάθεια να αποκοιμηθεί ο λαός και να καταπιεί τα επικοινωνιακά παιχνίδια των κυβερνώντων στις πρόσφατες «χρωματιστές επαναστάσεις» των χωρών του κάποτε «υπαρκτού σοσιαλισμού», (φράση κι αυτή), , το Διαδίκτυο και τα κινητά τηλέφωνα χρησιμοποιήθηκαν ως μέσα για τον συντονισμό μεγάλων διαδηλώσεων με στόχο την πολιτική αλλαγή.
Η νέα τεχνολογία δεν είναι αποκλειστικά στρατευμένη στην υπηρεσία της Δημοκρατίας. Τίποτα δεν απαγορεύει στους νεοναζί, για παράδειγμα, χρησιμοποιούν την κινητή τηλεφωνία για να οργανώνονται.
Η ταχύτητα και η ανωνυμία της κινητής επικοινωνίας αφαιρεί το στοιχείο της πρόθεσης στις αντιδημοκρατικές εξορμήσεις, όσο και στις βίαιες εξεγέρσεις που προαναγγέλλονται από τους κατέχοντες.
Επειδή θεωρούν τους εαυτούς τους τόσο ισχυρούς και στο απυρόβλητο, ώστε είναι σε θέση να καταστρώνουν επιχειρησιακά παιχνίδια μην υπολογίζοντας το αιματηρό κόστος και τον οδυνηρό αντίκτυπο στην πλειοψηφία των λαών.