ΟΤΑΝ TO ΤΣΥΡΙΖΑ ΓΕΝΝΑΕΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ…

Τελικά το ΄χουν αυτά τα παλικάρια εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/06/blog-post_786.html

Μόλις τους κάτσει μια έμπνευση στην ατελεύτητή τους λεξιπλασία, φορτώνουν κι ένα καινούριο κόμμα στην Ελληνική κοινωνία.
Κανείς προφανώς δεν τους είπε (ή κανέναν δεν άκουγαν όταν τους φώναζε) πως το πρόβλημα αυτής της κοινωνίας, δεν είναι η ποσότητα των παραμάγαζων της «Αριστεράς», αλλά η ουσιαστική εναλλακτική πολιτική πρόταση ανατροπής και δράσης, που θα αλλάξει τη ροή των πραγμάτων, και τη ζωή μας συνολικότερα.
Κίνησαν λοιπόν συν γυναιξί και τέκνοις…
Τσάκωσαν το «αριστερό» τους πουκάμισο…
Κοτσάρισαν και μια ταμπέλα «Δημοκρατική» λες και σ αυτόν τον τόπο αυτό που έλειψε είναι οι ταμπέλες…
Και αποφάσισαν να βολτάρουν στην απανεμιά της σοσιαλθολούρας δίνοντας όρκο τιμής και αυτοί πως θ αλλάξουν τον κόσμο.

Παρεμπιπτόντως και ο Jeffrey να αλλάξει τον κόσμο ορκίστηκε. Αρκέστηκε όμως να αλλάξει τα φώτα σ αυτή την κοινωνία που έκανε το λάθος να τον πιστέψει.

Τούτοι εδώ πάλι, μοστράροντας πως είναι αριστερότεροι του Jeffrey και λίγο παραδίπλα από το Τσιπρολόι του ΣΥΡΙΖΑ, άλλαξαν πρώτα τα φώτα στο παραμάγαζο από το οποίο προέρχονται, και πριν ασχοληθούν σοβαρά με τα εγκόσμια, θα μας κάνουν τα νεύρα τσατάλια με τα πολιτικά ευφυολογήματα που διάλεξαν στην γκαρνταρόμπα των επίδοξων πολιτικών οντοτήτων.

Πήραν λοιπόν τα μπαρουτόβολα, και τσουπ… έτοιμο ‘ένα ακόμη ψηφοδέλτιο εκεί στο σωρό με όλα τα αυπόλοιπα.
Ένα ακόμη ψηφοδέλτιο που το συνθέτει η ανακατεμένη μπαγιατίλα που καμώνεται πως φέρνει τη νιότη στο σαπισμένο πολιτικό σύστημα.

Μαέστροι πάντως στη λαθροχειρία τα επίδοξα ΣΥΡΙΖΟγενή βλαστάρια της πολιτικής.

Ήθελαν μια ιδεολογία.

Και τι σκαρφίστηκαν λέτε;
Να κάνουν «ιδεολογικό πρόταγμα» την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Δηλαδή την έτσι κι αλλιώς αυτονόητη υποχρέωση και του τελευταίου Έλληνα πολίτη, τούτοι εδώ τη βάφτισαν …ιδεολογία. Τρία πουλάκια κάθονταν δηλαδή.
Και δώστου γυροβολιά «γύρω από τις πολιτικές της κρίσεις». Μη γελάτε. Έτσι λένε. Μόνοι τους τα λένε αυτά τα φιλοσοφήματα.

Θα έχουν λέει και Ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Λες και όλοι οι υπόλοιποι έχουν κονγκολέζικο προσανατολισμό. Καλωσόρισέ τα Μπαρόζο τα συνεταιράκια.
Έρχονται να σε προσανατολίσουν αποπροσανατολισμένε πολιτικέ.

Το μεγάλο πανηγύρι της λεξιπλασίας όμως γίνεται στη συρραφή της πολιτικής τους διακήρυξης:

Εδώ θα βρει κανείς όλα τα μεγαλεία. Ένας μπαχτσές πολιτικών ιδεών αν μη τι άλλο.

Ζαρζαβατικό πρώτο: «Δημοκρατικός Σοσιαλισμός». Ο θρίαμβος της Σοσιαλθολούρας δηλαδή. Από τα γεννοφάσκια τους το 1968 για δημοκρατικό σοσιαλισμό μιλάνε και δημοκρατικό σοσιαλισμό δε βλέπουνε. Ούτε καν το κόμμα που μόλις έφτυσαν δεν κατάφεραν να εκδημοκρατίσουν

Ζαρζαβατικό δεύτερο: «Αριστερός Ευρωπαϊσμός». Και ευρωπαϊκό αριστερισμό να το πεις… όξω δεν πέφτεις. Αλλά αυτό χαλάει τη σούπα όλων εκείνων που από αύριο κιόλας θα επιδοθούν σε μια ασυμβίβαστη προσπάθεια να μεταλλάξουν πολιτικά ολόκληρο τον ευρωζωνικό συρφετό.
Και να οι φιλολαϊκές πολιτικές…
Και να η απλοχεριά στις κοινωνικές παροχές που θα ακολουθήσει…
Και να οι θεσμικές πολιτικές αλλαγές που θα καταστήσουν τη συμμορία των γερακιών της Ευρώπης σε λύκειο κορασίδων στην καλύτερη περίπτωση.

Ζαρζαβατικό τρίτο: «Μεταρρυθμιστική στρατηγική». Σπουδαίο φρούτο αυτό. σαράντα χρόνια το μεταρρυθμίζουνε και μεταρρυθμισμό δεν έχει. Τώρα βέβαια που οι κυρίαρχες πολιτικές αυτομεταρρυθμίζονται ραγδαία προς το εφιαλτικότερον, οι χαριτωμένοι νεόκοποι θα έχουν κατά τι να δικαιολογούν την όψιμη πολιτική τους παρουσία.

Ζαρζαβατικό τέταρτο: «Οικολογική εγρήγορση» Ένα πράσινο άλογο ακόμα δηλαδή κάπου ανάμεσα στον Τρεμόπουλο και το Jeffrey.
Αυτό το «ανάμεσα» κρίνεται απαραίτητο για να τα έχουν καλά και με τους δυό τσιμπολογώντας και φιλοδοξώντας σε μια «αναβαθμισμένη» πολιτική τους παρουσία.

Και βέβαια μπόλικη φλυαρία κενή περιεχομένου ως συνήθως, έτσι για να γιομίζουν σελίδες και να μετουσιωθεί η σοσιαλθολούρα σε πολιτική διακήρυξη.
Και φυσικά λογάκια πολλά για το νέο τους κόμμα αφού το παλιό τους μαγαζάκι απλά πάλιωσε και το παρεχώρησαν ως προίκα στα ΤΣΙΠΡΟπουλα.
Αυτά είπαν…
Τι δεν είπαν όμως;
Ούτε μια λέξη για την παγκόσμια διακυβέρνηση και τη δικτατορία των τραπεζιτών.
Δεν είχαν τίποτε να πουν για εθνική ανεξαρτησία και ανεξάρτητη οικονομική ανάπτυξη.
Τίποτε δε βρήκαν να πουν για το ραγιαδισμό στον οποίο παραδέρνει η εξωτερική πολιτική της χώρας. Τίποτε για τις αξίες και τη ζωή αυτού του λαού που αποκαθηλώνονται με τον πιο αισχρό και κατάπτυστο τρόπο.
Τίποτε για την κατάλυση του Συντάγματος.
Τίποτε για την αποσύνθεση της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ούτε μια λέξη δε βρήκαν να πουν για το γενικευμένο εθνικό ξεπούλημα που επιχειρείται σε όλα τα επίπεδα.
Τίποτε για την οργή και το θυμό αυτού του λαού που σιγοβράζει και θα ξεσπάσει.
Ούτε λέξη για τη Θράκη, για τη Μακεδονία, για το Αιγαίο, την Κύπρο.
Τίποτε δεν είχαν να πουν για τον αφελληνισμό της παιδείας.
Ούτε λέξη δε βρήκαν να πουν για όλα αυτά.
Αυτή είναι η νέα δύναμη ελπίδας που εμφανίστηκε από το πουθενά για ν αλλάξει την Ελλάδα…
Τρομάρα σας…

Λεπτομέρεια:
Η Μπακογιάννη, πριν από λίγο καιρό προαλειφόταν για πρόεδρος του κόμματος. Σήμερα φτιάχνει όξω από εδώ (και μακριά από μας) το δικό της κόμμα.
Ο Κουβέλης, προαλειφόταν κι αυτός για αρχηγός του κόμματος. Σήμερα φτιάχνει κι αυτός το δικό του κόμμα και πάλι όξω από εδώ και πάλι φτου κακά μακριά από μας.