Όσα έγιναν τον προπερασμένο Δεκέμβριο στην Ελλάδα καλύπτονται μέχρι σήμερα από ένα πέπλο μυστηρίου. Μετά τον μοιραίο πυροβολισμό χιλιάδες κόσμου βγήκαν ξαφνικά στους δρόμους και έσπαγαν ότι έβρισκαν μπροστά τους επί 3 ημέρες. Οι κάμερες κατέγραψαν σκηνές πρωτόγνωρες για τα τότε ελληνικά δεδομένα με διάφορους τύπους να εισβάλλουν σε μαγαζιά και να παίρνουν ότι βρουν μπροστά τους, αυτοκίνητα γεμάτα με πέτρες παραλίας και άλλα πολλά, ταυτόχρονα σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.
Πέρα από την εγκληματική αδράνεια της τότε κυβέρνησης που επέλεξε για άλλη μια φορά να αγνοήσει τον νόμο υπάρχουν ακόμη αναπάντητες ερωτήσεις και η πρώτη αφορά, κυρίως, το πώς οργανώθηκε όλο αυτό. Πολύς κόσμος στην Αθήνα εκείνες τις μέρες λάμβανε μηνύματα στο κινητό του για να πάει την τάδε ώρα στο τάδε μέρος και να στηρίξει τον αγώνα ενάντια στην εξουσία. Ποιος τα έστελνε αυτά τα μηνύματα; Ποτέ δεν βγήκε κάποιος από μια εταιρία κινητής τηλεφωνίας ή από την αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων (που περί άλλων κόπτεται ιδιαίτερα) για να πει μια φράση για το θέμα.
Εκείνη την εποχή εξάλλου η ελληνική κοινωνία ζούσε ακόμα στο παραμύθι των δανεικών που έρρεαν άφθονα και ικανοποιούσαν πολλά ‘’εργατικά’’ αιτήματα και αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο παράδοξο. Ότι για ένα αδικοχαμένο παιδί έγινε ο απόλυτος πανικός επί ημέρες στους δρόμους της Αθήνας αλλά για την επιδρομή του ΔΝΤ που έχει διαλύσει κάθε έννοια κοινωνικού κράτους και έχει αλλάξει τις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων βυθίζοντας τους στην ανασφάλεια και την απαισιοδοξία δεν είδαμε κάτι αντίστοιχο. Όσο άδικος και να είναι ο θάνατος του παιδιού κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι πείραξε τον μέσο Έλληνα περισσότερο από τα 15 χρόνια που πρέπει να δουλέψει παραπάνω για να πάρει σύνταξη παραδείγματος χάριν.(συγνώμη για την αδόκιμη σύγκριση απλά είναι η ωμή αλήθεια).
Αυτές τις μέρες πέφτουν οι τίτλοι τέλους στο δράμα που γράφτηκε τότε.
Κατ ‘εμέ τον Δεκέμβριο του 2008 η Ελλάδα μπήκε οριστικά στην πορεία προς τον γκρεμό. Ήταν η απαρχή της ενασχόλησης των μεγάλων ξένων δικτύων με το θέμα ‘’Ελλάδα’’ που ουσιαστικά συνεχίζεται ακόμα. Ήταν και το κύκνειο άσμα του Καραμανλή που λίγους μήνες μετά παρέδωσε την κυβέρνηση στον Γ. Παπανδρέου και στο ΔΝΤ. Κάτι σημαντικό πρέπει να αποφασίστηκε εκείνη την περίοδο από κάποιους και το πιθανότερο είναι να μην το μάθουμε ποτέ…
http://29-26.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου