Είτε τους αλλάζουμε είτε βουλιάζουμε

Δρακόντεια μέτρα εδώ και τώρα

Η Ελληνική κοινωνία δεν έχει αλλάξει στην πορεία των 189 χρόνων από την απελευθέρωση της. Μικρά διαλλείματα που μεγάλωσαν την έκταση της με απίστευτες θυσίες, αλλά οι ηγεσίες της ανίκανες να οργανώσουν τους Έλληνες έχει δημιουργήσει μια απίστευτη νοοτροπία αδιαφορίας και υποβάθμισης σε όλα τα στρώματα του λαού.
Οι εχθρικές προς τον λαό, ανώτερες οικονομικές τάξεις, συμμάχησαν με ότι τους εξυπηρετούσε και ότι εδραίωνε την θέση τους. Άφησαν ένα λαό χωρίς αίσθηση αξιοπρέπειας, οργάνωσης παιδείας, ελεγχόμενο τραπεζικό σύστημα, τεχνολογία, δημόσια υγεία και πόλεις εκτρώματα, χωριά άδεια , τουρισμό άθλιο και τέλος έκλεψαν το υστέρημα του Ελληνικού λαού, την σύνταξη.
Οργάνωσαν και διέδωσαν τα ναρκωτικά σε όλη την χώρα με αποτέλεσμα να υπάρχουν σε όλους του νομούς κέντρα ( αν είναι δυνατόν κατάντια) βοήθειας στους χρήστες και δεκαέξι στην Αθήνα.
Κακοποίησαν την νεολαία έως και το τελευταίο της κύτταρο και θα το πληρώσουν γιατί δεν θα έχουν διάδοχη κατάσταση σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αλλοιώνουν τον πληθυσμό, εκτελώντας εντολές των μεγάλων αφεντικών τους και της παγκοσμιοποιημένης αλητείας που στόχο έχει την διάλυση – εξαφάνιση των μικρών σε πληθυσμό χώρες .
Συνήθως οι «έξυπνοι» στρέφουν τους αφελείς σε εχθρούς-φαντάσματα ότι τάχα αυτοί είναι οι υπαίτιοι της δυστυχίας τους και της άθλιας θέσης που βρίσκονται και οι υπονομευτές είναι τόσο γνωστοί που μπορούν να γίνουν και δακτυλοδεικτούμενοι.
Η πνευματική ηγεσία μόνιμα απούσα από πρωταγωνιστικούς ρόλους συνεχώς διαπλεκόμενη με την εξουσία, με την στάση της απογοήτευσε αυτούς τουλάχιστον που προσβλέπουν σ΄ αυτούς. Ένας Θεοδωράκης δεν τους σώζει αλλά μέχρι πότε;
Η διαπλοκή του τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού και των «ημετέρων» δημοσιογράφων είναι τόσο εξοργιστικά προκλητική ,διαστρεβλωτική που ο λαός τους τιμώρησε με την μείωση έως και εξαφάνιση τους. Αυτό όμως ήταν και πλήγμα για την δημοκρατία και την εξέλιξη της,
Είτε αποφασίζουμε για την πρόοδο μας την ανάπτυξή μας την ίδια μας εθνική ύπαρξη είτε θα κατρακυλήσουμε ταχύτατα στην απαξίωση και υποταγή. Η επιλογή είναι δική μας να επιλέξουμε εκ νέου τον Δράκοντα με τους αντίστοιχους νόμους εδώ και τώρα.

ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ