Το βιβλίο «Οι Αθέατοι και οι αχυράνθρωποί τους», του Σπύρου Χατζάρα, αποτελεί μοναδική αφετηρία σκέψης.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται χρόνια τώρα, απλώς το κοστούμι αλλάζει, το ταγεράκι ή και το τσόκαρο

Του Δημήτρη Τσαλαπάτη

Ο ένας είναι υπάλληλος, ο άλλος απόφοιτος με τίτλους, ένας τρίτος φοράει ράσο, μια κυρία από δεξιό τζάκι βγάζει αριστερή γλώσσα επειδή αυτό χρειάζεται η απεξάρτηση από ουσίες και η κάθε λογής ΜΚΟ.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται χρόνια τώρα, απλώς το κοστούμι αλλάζει, το ταγεράκι ή και το τσόκαρο. Πάντως αυτοί είναι οι μπροστινοί.
Και η μια κρίση, αν δεν φέρνει, πάντως οδηγεί στην άλλη.
Πρώτα στην τσέπη, μετά στο στομάχι και ύστερα οι αξίες που πάνε στα σκουπίδια, επειδή ο κ. Γιώργος με τον κ. Σταύρο, και τον Καλλικράτη τους αλλά και κάμποσα ΣΔΙΤ πρέπει να πάρουν τα ρέστα σε ΧΥΤΑ και ρεύμα.
Αυτή βέβαια είναι η βιτρίνα και το κάτι τις για να συντηρηθούν τηλεπαράθυρα και να πέσει ο λαός για ύπνο.
Άλλωστε οι απέναντι έρχονται όλο και πιο κοντά με την αυθεντική Σουμελά και τη συμφωνία σε ρε ματζόρε στην αυλή της Χάλκης.
Όσο για τους από πάνω, ο Αντώνης φρόντισε να πέσουν τα σύνορα. Ο κοντός του εκσυγχρονισμού και η ΜΚΟ της Ζαλοκώστα έβαλαν τη σφραγίδα τους.
Κάτι ο συνωστισμός της Ρεμπούση (σε Σμύρνη και Κύπρο), από κοντά Σόρος και σωρός (τι σημασία έχει ποιο από τα δύο;) και πέφτει η αυλαία.
Η καινούργια παράσταση που ανεβαίνει έχει τίτλο και θέμα «Η πατρίδα μας στο χάρτη εντός παρενθεσεως».
Το βιβλίο λοιπόν του Σπύρου Χατζάρα σήμερα «Οι αθέατοι και οι αχυράνθρωποί τους» αποτελεί μοναδική αφετηρία σκέψης.
Όσο είναι ακόμη καιρός και όσο μυαλό μας έχει απομείνει.
Μπράβο Σπύρο!
Μας κάνεις να νιώθουμε όρθιοι!

Υ.Γ.: Λευκωσία, σήμερα 10 το πρωί μεσοτοιχία με τα Κατεχόμενα.