του Ευγένιου Ανδρικόπουλου
Για τον λαό βεβαίως. Για τον λαό που η κυβέρνησή του επιχειρεί, εν απουσία του πάντα, να συνδιαλεχθεί εκ νέου με τα αρπακτικά του ΔΝΤ και του αδηφάγου Ευρωπαϊκού Τραπεζικού βορά. Να αναδιαρθρώσει αλλά όχι και να αναδιαρθρωθεί σύμφωνα με το κατηγορηματικό μήνυμα των πρόσφατων και κατ’ ουσία πολιτικών εκλογών. Εξακολουθούν οι άθλιοι να προσφεύγουν σε λέξεις-πυροτεχνήματα που το περιέχον τού περιεχομένου τους είναι βαθιά αντιλαϊκό.
Αναδιάρθρωση. Πρόκειται για ένα λεκτικό εφεύρημα προκειμένου να παραμείνουν άθικτα τα συμφέροντα της αλητοελιτοκρατίας. Στην οικονομική «επιστήμη» δε (σε εισαγωγικά επειδή κατά την ταπεινή μου άποψη δεν υφίσταται ως τέτοια εκτός και αν ενταχθεί ανθυπο-τμήμα της κοινωνιολογίας) ερμηνεύεται ως εξής: Η δια των γνωστών οδών συρρίκνωση των θέσεων εργασίας. (απολύσεις, αντιμεταθέσεις φθηνού κόστους, περικοπές)...
Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για την θεμελίωση νέων θέσεων που θα παρέπεμπαν στην μαγεία της ανάπτυξης. Με δεδομένο έτσι την αμαχητί παράδοση της χώρας στους διεθνείς τοκογλύφους, η επίκληση της έστω μερικής αναδιάρθρωσης των όρων του μνημονίου δεν μπορεί παρά αποκλειστικά να σημαίνει την με το αζημίωτο τοκοχρεολυτική επιμήκυνση του χρόνου εποικιστικής παρουσίας τους εδώ και κυρίως: Την ένταση της επιδρομής κατά του λαϊκού εισοδήματος. Ως της τελευταίας ρανίδας του οικονομικού και ως συνέπεια αυτού, του φυσικού αίματός μας.
Όχι, δεν πρόκειται περί μιας αυθαίρετης πολιτικής πρόβλεψης του άμεσου μέλλοντός μας. Επειδή εδράζεται αφ’ ενός στις αιτίες εφόδου των ταγμάτων της διεθνούς τοκογλυφίας στην Ελλάδα και αφ’ ετέρου στους επαχθείς όρους που μας επέβαλαν προκειμένου: Να δανειοδοτήσουν εκ νέου το ντόπιο κεφάλαιο, για την αποπληρωμή των παλαιών του χρεών όμως...
Χρωστούν αυτοί πληρώνουμε εμείς. Να πως εξηγούνται τα προεκλογικού αποπροσανατολισμού εκτυφλωτικά λέιζερ περί της έστω αναδιάρθρωσης του χρέους. Στην ουσία και προ της γενικής κατακραυγής έτσι όπως αυτή παρά τους πρωθυπουργικούς εκβιασμούς αναμενόταν να διατυπωθεί στο αποτέλεσμα των εκλογών, προετοίμαζαν το έδαφος για την ημερολογιακή αναδιάταξη του. Διότι ουδείς δανειστής είναι τόσο ηλίθιος ώστε να δεχτεί την αναθεώρηση των ταπεινωτικών όρων δια των οποίων σε έχει δεσμεύσει με αλυσίδες εσαεί!!!! Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ακροτελεύτιος όρος του Μνημονίου.
Ιδού:
«Με την παρούσα (συνθήκη εννοεί) ο δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων, παραιτείται, από κάθε ασυλία (!!!) την οποία έχει ή πρόκειται να αποκτήσει όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα σύμβαση. Ούτε ο δανειολήπτης, ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία !!!» Επιπλέον οι τυχόν διαφορές θα επιλύονται από τα ειδικά δικαστήρια των χωρών των δανειστών!!! Αυτά υπέγραψε ο Πετέν και οι Πετενίσκοι της κυβέρνησής του.
Καταλάβατε μήπως ποιο είναι το μόνο θύμα της κυβερνητικής μειοδοσίας στην οποία σταθερά επιμένω μήνες τώρα; Η λαϊκή περιουσία!!! Αν λοιπόν αυτός ο λαός δεν υποδείξει άμεσα και καθαρά τους εν ονόματί του αλητοελιτοκράτες λήπτες του δανεικού χρήματος και περιμένει να χιονίσει για να γίνει απολύτως διακριτό το μαύρο τους στίγμα, τότε άσπρη μέρα δεν θα δουν ούτε τα δισέγγονά του.
eandrik@otenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου