H Επανάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη

Η Μεγάλη Κοινωνική Επανάσταση και η Ξενόδουλη «Άρχουσα Ελίτ»…


του Θανάση Αντωνόπουλου

Μ ια διαρκής Κοινωνική Επανάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη την τελευταία περίοδο στη Χώρα μας.
Η «Άρχουσα Ελίτ» των 343 Οικογενειών που διαγουμίζουν την Ελλάδα και τον Λαό της τα τελευταία 67 χρόνια, μετά τη δορύκτητη υποταγή της Αριστεράς, όλου του φάσματος, και την εκμηδένιση των οραμάτων της Εθνικής Αντίστασης την περίοδο 1944-1949, διαμόρφωσε μια κρατική οντότητα στηριζόμενη στην «Ξένη Προστασία» με την επιβολή πλήρους ελέγχου σε όλα τα επίπεδα του Κοινωνικού, Πνευματικού, Οικονομικού και Πολιτικού βίου της Χώρας.
Είναι πλέον ιστορικώς επιβεβαιωμένο ότι η «Άρχουσα Ελίτ», υπό την καθοδήγηση και την ένοπλη υποστήριξη του «Ξένου Παράγοντα», αφού προηγουμένως καταδυνάστευσε τον Ελληνικό Λαό σε αρμονική συνεργασία με τον Κατακτητή (1941-1944) –λόγω των Γεωπολιτικών Καταστάσεων που αναδύθηκαν μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και των ολεθρίων σφαλμάτων της Αριστεράς– επέβαλε, με τη φυσική εξόντωση όσων αμφισβήτησαν την κυριαρχία της, ένα θεσμικό πλαίσιο κρατικής οντότητας με την κυριαρχία του τρόμου και την περιθωριοποίηση από κάθε μορφή ζωής των υπολειμμάτων της αμφισβήτησής της.
Στο θεσμικό αυτό πλαίσιο και η αμυδρά έννοια της Εθνικής Αστικής Τάξης εξορκίσθηκε, ενώ αντιθέτως ανήχθη σε κυρίαρχη οικονομική Τάξη το Μεταπρατικό Κεφάλαιο, συνέχεια του Μαυραγοριτισμού της Κατοχής, το οποίο «εξαγνίσθηκε» στην κολυμβήθρα της Εθνικοφροσύνης και αδιαταράκτως συνέχισε την «πρακτόρευση» των συμφερόντων της «Ξένης Προστασίας».


«Πρόθυμοι Υπηρέτες» στα ΑΕΙ…
Παραλλήλως, η Πνευματική Ζωή, κυρίως στον χώρο της Ανώτατης Παιδείας, στηρίχθηκε στους «Πρόθυμους Υπηρέτες» –πλην ελαχίστων τιμητικών εξαιρέσεων– της «Ξένης Προστασίας». Ο κανόνας της Αξιοκρατίας σκοπίμως αγνοήθηκε, ενώ οι Άξιοι και οι Ικανοί ωθήθηκαν στη Μετανάστευση. Ουδείς προφήτης εν τη Πατρίδι αυτού…
Η «Ξένη Προστασία» προκειμένου να ελέγχει την απόλυτη αφοσίωση των εγχώριων υπηρετών της στις επιδιώξεις της:
• Α) Δημιούργησε ειδικά σχολεία (π.χ. Κολέγιο) για τη διαμόρφωση και την ανάδειξη της «ηγεσίας» της Χώρας μέσα στο ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο που αυτή επιτάσσει.
• Β) Παρέχει αφειδώς «υποτροφίες» στους γόνους και στους κλώνους της «Άρχουσας Ελίτ» να σπουδάζουν στα ξένα πανεπιστήμια επιλογής της, κυρίως των ΗΠΑ. Και κατ’ αυτόν τον τρόπο ελέγχει τη διαιώνιση της εξουσίας της στο «προτεκτοράτο» της!
Το σύνολο σχεδόν των γόνων των ηγετών των κομμάτων Εξουσίας, από τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς του, μέχρι και τους διαδόχους τους, στο πλαίσιο της εναλλαγής των δύο κομμάτων στη διακυβέρνηση της Χώρας, αυτήν τη στιγμή «σπουδάζει» σε διακεκριμένα Πανεπιστήμια της Αγγλίας και των ΗΠΑ.


«Ηγεσία» και «Ξένη Προστασία»…
Επιπροσθέτως, η «Ξένη Προστασία» γνωρίζει ότι η «Άρχουσα Ελίτ» γηράσκει και επομένως υπάρχει ανάγκη εμπλουτισμού της με νέο αίμα.
Επιδιώκει λοιπόν μέσω των υποτροφιών-εξαγοράς συνειδήσεων να αλιεύει τα ικανότερα στοιχεία από την αγροτική και την εργατική Τάξη, να τους δίδει διέξοδο για σπουδές και κοινωνική ανέλιξη και κατ’ ουσίαν να τα εντάσσει βαθμιαία στις επιδιώξεις και στους στόχους της.
Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η «Άρχουσα Ελίτ», αλλά με δελεαστικότερο τρόπο: τις επιγαμικές σχέσεις.
Εν ταυτώ η «Άρχουσα Ελίτ», διαχειριζόμενη την Εξουσία με προπετάσματα «προοδευτικών νομοσχεδίων» και άλλων διαρρυθμίσεων της αυτής υφής, υποβαθμίζει σκοπίμως ποιοτικώς την Παιδεία του Ελληνικού Λαού και στις τρεις βαθμίδες της, ώστε οι ξενοσπούδαχτοι γόνοι της να διατηρούν «πλεονέκτημα» έναντι των Ελληνοπαίδων που σπουδάζουν στην πατρίδα τους!
Η «Άρχουσα Ελίτ» στο οικονομικό πεδίο αποφεύγει συστηματικώς να αποδυθεί σε επενδύσεις αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας (πρωτογενής παραγωγή στον γεωργικό τομέα, επενδύσεις στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, κατά τόπους επεξεργασία και τυποποίηση της τοπικής παραγωγής κ.λπ.).


«Άρχουσα Ελίτ» και «Φαμίλιες»…
Αρκείται στις «αρπαχτές» μέσω της εκπροσώπησης των ξένων οικονομικών συμφερόντων.
Κυρίαρχη οικονομική τάξη την τελευταία πεντηκονταετία έχει αναδειχθεί εκείνη που ενασχολείται με τις αντιπροσωπείες μεγάλων ξένων οικονομικών ομίλων. Και ειδικότερα εκείνη που αρκείται στις οικονομικές δοσοληψίες με το Κράτος, οι «εθνικοί προμηθευτές». Και δη οι «Έλληνες» αυτοί πολλάκις καταφεύγουν σε έμμεσους ή άμεσους εκβιασμούς της Ελληνικής Πολιτείας στην επιδίωξή τους να εξυπηρετήσουν τα ξένα συμφέροντα που αντιπροσωπεύουν…
Ηγετική δύναμη της «Άρχουσας Ελίτ» οι «Πολιτικές Φαμίλιες», και ειδικότερα οι «δυναστείες» των τριών «Οικογενειών» Παπανδρέου - Μητσοτάκη - Καραμανλή.
Οι δύο πρώτες «Φαμίλιες», με διεθνείς διασυνδέσεις, έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους σε όλες τις εκφάνσεις της πνευματικής, της ακαδημαϊκής και της οικονομικής ζωής.
Η τρίτη, εκείνη των Καραμανλή, από τον αρχηγέτη της ήδη, ανέπτυξε σχέσεις με το εφοπλιστικό κεφάλαιο, στη βάση όχι των οικονομικών συναλλαγών, αλλά του «κοινωνικού στάτους». Βεβαίως ο τελευταίος γόνος της, ο Κ. Καραμανλής ο Νεώτερος, δεν υπήρξε αρεστός στο εφοπλιστικό Σίτι του Λονδίνου και το αντίστοιχο της Νέας Υόρκης…
Πάντως και οι τρεις «Φαμίλιες» ανέπτυξαν, με κέντρο τις ίδιες, ένα πυκνό δίχτυ διαπλοκής, τόσο με το εγχώριο Μεταπρατικό κεφάλαιο όσο και με το πνευματικό και ακαδημαϊκό κατεστημένο, καθώς και με εκείνο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.


Η Διαρκής Κοινωνική Επανάσταση…
Η κρίση που μαστίζει τη Χώρα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, με κορύφωση την κρίση Χρέους και Δανεισμού της τελευταίας διετίας, απότοκος της οποίας είναι η υποθήκευση του Δημόσιου Πλούτου στο Διεθνές Τοκογλυφικό Κεφάλαιο, η αποδοχή από την «Άρχουσα Ελίτ» καθεστώτος μειωμένης Εθνικής Ανεξαρτησίας για τη Χώρα, καθώς και η περιαγωγή της Ελλάδας σε προτεκτοράτο των Βρυξελλών και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου οδήγησαν το σύνολο του Ελληνικού Λαού σε μια έγερση αμφισβήτησης του πολιτικού μεταπολιτευτικού στάτους.
Ο Ελληνικός Λαός τελεί σε μια Διαρκή Κοινωνική Επανάσταση.
Το οξύμωρο στη σημερινή Κοινωνική διαδικασία εντοπίζεται στο ότι η Διαρκής Κοινωνική Επανάσταση δεν έχει αφετηρία τη Φοιτητική νεολαία ή την πρωτοπορία των εργαζομένων, την παραδοσιακή Εργατική Τάξη, αλλά τη Συντηρητική Παράταξη.
Η τελευταία, παρά τη συνήθειά της να αποδέχεται την καθηγεσία των εκλεκτών της Ξενοκρατίας, τον Νοέμβριο του 2009 όρθωσε το ανάστημά της και αποτίναξε την κηδεμονία της Οικογενειοκρατίας.
Ανέδειξε στο προσκήνιο όχι την εκλεκτή της «Άρχουσας Ελίτ», την κ. Ντόρα Μπακογιάννη - Μητσοτάκη, αλλά τον μέχρι πρότινος αποσυνάγωγο του ίδιου του πολιτικού χώρου του, τον Αντώνη Σαμαρά.


Τα άτολμα βήματα Σαμαρά…
Τα δείγματα της πολιτικής του τελευταίου, παρά το ΟΧΙ στο Μνημόνιο και στις επιταγές της Ξενοκρατίας, παραμένουν δειλά και άτολμα σε σύγκριση με τις θέσεις της πλειοψηφίας της Συντηρητικής Παράταξης, που τον ανέδειξε με σημαντικό πλειοψηφικό ρεύμα στην ηγεσία της.
Αν δεν το κατανοήσει, θα απωθηθεί από τη διαταξική Διαρκή Κοινωνική Επανάσταση στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Πρωθυπουργοί από αυτήν τη χώρα πέρασαν πολλοί, ακόμη και ο Ζηνόβιος Βάλβης, Ηγέτες ελάχιστοι…
Αυτήν τη στιγμή, με βάση τον απόηχο των Πλατειών όλης της Χώρας, προέχει η Εθνική Αντίσταση στην οικονομική υποτέλεια στο διεθνές τοκογλυφικό κεφάλαιο, στην εκποίηση του Εθνικού Πλούτου και στην εκχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας στους Ξένους «Προστάτες» μας…


Αυτήν τη στιγμή στο σύνολο του Ελληνικού Λαού, ακόμη και εκείνων που πρεσβεύουν το «Επάγγελμα ΠΑΣΟΚ», επικυριαρχεί η προσταγή του ΠΟΙΗΤΗ: «Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία»…

(Το ΠΑΡΟΝ της Κυριακής)