Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Η μεταπολιτευτική «παράγκα» των μπετατζήδων, μεσαζόντων, εκδοτών και καναλαρχών, με πρόθυμους μπιστικούς την κρεμ ντε λα κρεμ της ανακυκλωμένης αριστεράντζας και πολιτικούς συνωστιζόμενους στους προθαλάμους τους, δημιούργησε κι έναν επικοινωνιακό δεινόσαυρο.
Έναν βραχίονα προπαγάνδας, χειραγώγησης, εκβιασμών και, καμιά φορά, ενημέρωσης. Δεκάδες μικρά και μεγάλα κανάλια, ραδιοφωνικοί σταθμοί, ων ουκ έστι αριθμός, εφημερίδες, πολιτικές και αθλητικές, περιοδικά κάθε είδους, πλημμύρισαν τις συχνότητες και τα περίπτερα.
Στην συντριπτική πλειοψηφία τους επί χρόνια παθητικά, με τραπεζικούς δανεισμούς οι οποίοι προκαλούν ζάλη, αν συγκρίνεις το ύψος τους με τις πραγματικές αξίες των επιχειρήσεων. Δάνεια που δόθηκαν με αμφίβολα τραπεζικά κριτήρια. Το πώς επιβίωναν είναι ευεξήγητο κι απλό. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι προφανές πως μάλλον ξεπλενόταν χρήμα. Στις περισσότερες όμως, στο σύνολο της μπίζνας των εμφανών ή αφανών αφεντικών, το πράγμα ήταν κερδοφόρο. Γιατί τα συγκεκριμένα ΜΜΕ με την παθητική ή ίσα βάρκα ίσα νερά οικονομική απόδοση τους, ήταν το μέσο για να εξασφαλίζονται οι πραγματικές δουλειές, που πάντα είχαν έναν και μόνον πελάτη. Το κράτος. Εσάς, εμάς όλους.
Η πολιτική τάξη στο ξεκίνημα της ιδιωτικής τηλεόρασης και ραδιοφωνίας έπεσε στην ίδια την κουτοπόνηρη παγίδα που έστησε. Άφησε τους σταθμούς σε ένα καθεστώς ημιπαρανομίας, πιστεύοντας η εκάστοτε κυβέρνηση ότι έτσι θα μπορεί να έχει τους επιχειρηματίες πάντοτε με την δαμόκλειο σπάθη της άδειας να κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους. Δεν είδαν μακριά, δεν υπολόγισαν την γιγάντωση της κοινωνικής και πολιτικής επιρροής των καναλιών. Τα αφεντικά τους απέκτησαν ένα θανατηφόρο δημόσιο όπλο, που μπορούσε να δολοφονεί προσωπικότητες, να γελοιoποιεί σοβαρούς ανθρώπους και να αναδεικνύει πρόθυμους κι αδίστακτους φελλούς. Αρκούσαν μερικές προσκλήσεις σε παράθυρα και στρογγυλά τραπέζια σε ώρες υψηλής τηλεθέασης κι έβλεπες σύντομα, κυριολεκτικά από το πουθενά, να μοστράρονται στην πρώτη γραμμή των δημοσκοπήσεων και των ψηφοδελτίων τενεκέδες ξεγάνωτοι, με βρώμικο μάτι κι εύκαμπτη μέση. Αυτοί που αργότερα στην Βουλή και στο Υπουργικό Συμβούλιο, με προθυμία θα περνούσαν τις γραμμές, θα υπέγραφαν τις κατάλληλες προαποφασισμένες συμβάσεις και θα κάλυπταν ανεπιθύμητες αποκαλύψεις. Αυτοί που θα έδιναν, όταν χρειαζόταν, μάχες οπισθοφυλακής για τα πολύτιμα συμφέροντα της «παράγκας». Παράλληλα, αυτός ο επικοινωνιακός Λόχος Ψυχολογικού Πολέμου, αναλάμβανε να προσφέρει κι άλλου είδους σέρβις στους πρόθυμους υπηρέτες των αρπακτικών του δημοσίου προϋπολογισμού. Πολιτικά έκανε το άσπρο μαύρο. Μαζί με τους κατάλληλους δημοσκόπους, δημοκόπους κι «αναλυτές» η ενημέρωση περνούσε κι ακόμη περνάει μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς των συμφερόντων της διαπλοκής. Επί χρόνια μια μαζικής κλίμακας χειραγώγηση έδινε κι έπαιρνε και κάθε επικίνδυνος για το σύστημα στοχοποιούταν ή απλά αποκλειόταν στο περιθώριο.
Τώρα πια η περίοδος των παχέων αγελάδων τελείωσε. Η επί δεκαετίες λεηλασία της χώρας και η κακοδιοίκηση, το άθροισμα των στρεβλώσεων που συγκροτούσαν τον δημόσιο βίο, οδήγησε την χώρα εδώ που την οδήγησε. Η μπίζνα πλέον είναι στο σύνολο της παθητική. Λεφτά δεν υπάρχουν και οι επικοινωνιακοί βραχίονες της διαπλοκής είναι πια ξεβράκωτοι στο χείλος του γκρεμού. Κάποιοι ήδη φούνταραν. Στην πορεία δημιουργήθηκαν αυθάδεις πριμαντόνες, καθεστωτικά montblanc της τηλοψίας, κούφιοι διευθυντάδες όλο έπαρση. Με αμοιβές ιλιγγιώδεις, πρόκληση. Πίσω τους όμως υπάρχει η στρατιά των αφανών. Μεροκαμιατάρηδες του ρεπορτάζ και της σύνταξης, τεχνικοί κι απλοί υπάλληλοι. Κατά κύματα περνούν στην ανεργία ενός χώρου που ξεφουσκώνει, που έρχεται στα ίσα του μετά από μακρόχρονο πάρτυ αφύσικης γιγάντωσης με γυάλινα πόδια, που τώρα θρυμματίζονται. Αυτοί δεν είναι παρά τα θύματα άλλης μιας θεσμικής και κοινωνικής εκτροπής. Άνθρωποι στην συντριπτική πλειοψηφία τους τίμιοι. Δεν είχαν ποτέ την φιλοδοξία να υπηρετήσουν καμιά παρανομία, καμιά διαπλοκή. Δεν μοιράστηκαν, οι περισσότεροι, καμιά ψευτογκλαμουριά, καμιά μίζα, κανένα «καπέλο» σε δημόσια έργα και προμήθειες. Είχαν απλά κανονισμένη την ζωή τους με την όποια αμοιβή τους, τις οικογένειες και τις υποχρεώσεις τους. Περνούν τώρα στο περιθώριο χωρίς ορατή πιθανότητα επαναπρόσληψης σε έναν χώρο που απλά συρρικνώνεται κι όπου οι αμοιβές, για όσους παραμένουν, πετσοκόβονται χωρίς δεύτερη κουβέντα. Τώρα κι αυτοί κατρακυλούν στο περιθώριο, μαζί με τους δημόσιους που χλεύαζαν οι πριμαντόνες τους και τους ιδιωτικούς που τρομοκρατούσαν οι πομπώδεις τίτλοι και τα τρέϊλερ.
Άλλη μια απόδειξη της αληθινής ενότητας των προβλημάτων. Όλους μας αφορούν όλα. Μέχρι πριν λίγο πολλοί νόμιζαν πως θα μείνουν απέξω. Πως θα βλέπουν το δρεπάνι να θερίζει τους άλλους κι αυτοί θ’ ανασαίνουν μ’ ανακούφιση. Οι ένοχοι όμως, οι λεηλάτες της χώρας και του μέλλοντος της, δεν έλαβαν πρόνοια για κανέναν. Μόνο για το τομάρι τους, στέλνοντας μέρος των λαφύρων του δημόσιου πλούτου σε καβάτζες στην Ελβετία και υπεράκτιες εταιρείες. Αν φύγουν όμως δεν θα πάρουν μαζί κανέναν άλλο, μόνο την οικογένεια τους και το πολύ – πολύ και το σκύλο. Όλους λοιπόν εμάς τους πολλούς, που εδώ γεννηθήκαμε κι εδώ θα ζήσουμε, θα μας ενώσει το πρόβλημα. Θα πρέπει εδώ, στην Πατρίδα, έχοντας πιάσει πάτο να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας για να επιβιώσουμε. Κι αυτή η επιβίωση, για να έχει βάθος χρόνου και προοπτική, για να ξαναγίνει φυσιολογική ζωή κι όχι αγώνας στην ζούγκλα με τα θηρία, απαιτεί το ξεκαθάρισμα της παράγκας και κάθε κατεργάρης να κάτσει στον πάγκο του.
Τιμωρία.
Πηγή Κυριακάτικη Δημοκρατία, 25-12-2011
Φουντώνει το Ευρωπαϊκό κίνημα
ΑπάντησηΔιαγραφή«είμαι και εγώ Έλληνας!»
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΙΤΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,
το κείμενο – μανιφέστο εξέγερσης
Η Ευρώπη ξεσηκώνεται.
«Το κίνημα της Νάντης» που ξεκίνησαν Ευρωπαίοι πολίτες με το τίτλο – ΘΕΣΗ «είμαι και εγώ Έλληνας», απαιτεί να πάρει διπλή υπηκοότητα σε ένδειξη συμπαράστασης στους Έλληνες.
Κείμενο – ψήφισμα συντριπτικής αλήθειας για τους κερδοσκόπους και την τραγωδία της Ελλάδας ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ λαϊκό ξέσπασμα που κάθε μέρα διογκώνεται στην καρδιά της Ευρώπης
«Είμαστε εξαγριωμένοι – τονίζει το κείμενο – για την ταπείνωση του Ελληνικού λαού
Αγανακτισμένοι, από τη δειλία και την έλλειψη οράματος των δυτικών κυβερνήσεων απέναντι στη δικτατορία των κερδοσκόπων.
Αηδιασμένοι, από την ξεδιάντροπη ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ των Ελλήνων για ασωτία και απάτη.
Εξοργισμένοι, από την καταδίκη τους σε μια ατέλειωτη λιτότητα, ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, με όρους που θυμίζουν τον λόγο του στρατάρχη Πετέν το 1940 για ηθική τάξη»!!!
Το Reuter μεταδίδει, μέσω διαδικτύου Ευρωπαίοι πολίτες που θέλουν να εκφράσουν την στήριξή τους προς την Ελλάδα σε αυτή τη δύσκολη περίοδο της κρίσης, ξεκίνησαν το «Κίνημα της Νάντης» και καταθέτουν αιτήσεις στις κατά τόπους πρεσβείες της Ελλάδας για να αποκτήσουν και την ελληνική υπηκοότητα.
Στην ιστοσελίδα jesuisgrec.blogspot.com, δημοσιεύεται το κείμενο που έχει ονομαστεί «Η έκκληση της Νάντης» (από την ομώνυμη πόλη της Γαλλίας ξεκίνησε η πρωτοβουλία αλληλεγγύης προς την Ελλάδα) με το σλόγκαν » Είμαι και εγώ Έλληνας».
Οι αιτήσεις καθημερινά αυξάνονται παραδέχονται οι αρμόδιοι, ενώ η φιλελληνική τάση διογκώνεται, αντίθετα με άλλα κινήματα.
«Πράγματι υπάρχει αυτό το φαινόμενο να ζητείται διπλή υπηκοότητα εις ένδειξη συμπαράστασης μέσω ενός κειμένου που έχει ουμανιστικά χαρακτηριστικά. Μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί 180 συνολικά αιτήματα στα προξενεία μας», αναφέρει στην εφημερίδα «Το Έθνος της Κυριακής» ο κ. Ευθύμιος Αραβαντινός, εκπρόσωπος Τύπου στην ελληνική πρεσβεία στο Παρίσι.
«Τα περισσότερα ηλεκτρονικά μηνύματα έφτασαν την περίοδο των Κανών και δηλώνουν την αλληλεγγύη τους, όμως μηνύματα εξακολουθούν να έρχονται.
«Είδα το κείμενο στο διαδίκτυο, το υπέγραψα και το έστειλα σε φίλους. Μου αρέσει πολύ η Ελλάδα, η φιλοσοφία της και ο χαμογελαστός λαός της. Έχω άλλωστε πολλούς φίλους Έλληνες», λέει στο «Έθνος της Κυριακής» η συγγραφέας Κατρίν Ντεπισί, η οποία πριν από τρία χρόνια απέκτησε σπίτι στην Κρήτη κοντά στην Αλμυρίδα του Αποκόρωνα.
Αν και επίκεντρο της φιλελληνικής κίνησης είναι η Γαλλία, ανάλογα αιτήματα προωθούνται και σε άλλες χώρες, όπως στην Ολλανδία.
Σύμφωνα με το γραφείο Τύπου της πρεσβείας στη Χάγη, υπήρξαν ήδη αιτήματα ανθρώπων που «αισθάνονται Έλληνες στην καρδιά» και καθημερινά οι αιτήσεις παρουσιάζουν αυξητική τάση.
Συγκλονιστικό κείμενο
«Είμαστε εξαγριωμένοι από την ταπείνωση στην οποία υπόκειται ο ελληνικός λαός. Αγανακτισμένοι από τη δειλία και την έλλειψη οράματος των δυτικών κυβερνήσεων ενάντια στη δικτατορία των χρηματαγορών και εξαγριωμένοι από την ταπείνωση στην οποία υπόκειται σήμερα ο ελληνικός λαός, κατηγορούμενος αδιάντροπα για ασωτία και απάτη, συλλογικά υποδεικνυόμενος ως ένοχος χωρίς να μπορέσει να αυτοϋπερασπιστεί, καταδικασμένος σε μία ατελείωτη λιτότητα και στη μετάνοια με όρους που θυμίζουν τον λόγο του στρατάρχη Πετέν το 1940 για την ηθική τάξη.
Δεν ξεχνάμε ότι αυτοί που σήμερα θυσιάζουν την Ελλάδα στον βωμό της κερδοσκοπίας, κάνοντας πως ελπίζουν ότι ο οικονομικός φασισμός θα ικανοποιηθεί με αυτήν τη μικρή χώρα και ότι οι ίδιοι θα γλιτώσουν.
Είναι αυτοί οι ίδιοι που εγκατέλειψαν την Τσεχοσλοβακία στον Αδόλφο Χίτλερ στο Μόναχο το 1938, ελπίζοντας πως θα του αρκούσε αυτή η καινούργια λεία που του προσέφεραν, αφού είχαν πριν παρατήσει τη δημοκρατική Ισπανία.
Δεν αντέχουμε πια να βλέπουμε τους νεόπλουτους (1% του πληθυσμού παγκοσμίως) να θριαμβεύουν, αγνοώντας το αληθινό ηθικό χρέος που η Ανθρωπότητα οφείλει στο ελληνικό έθνος, διότι έδωσε στη Ευρώπη τον πρώτο σπόρο μιας άμεσης δημοκρατίας βασισμένης ακριβώς στην κατάργηση των χρεών και στη χειραφέτηση των πολιτών από τη δουλεία τους, πριν από 2.500 χρόνια».
προσοχη στα αυτοκινητα ΧΩΡΙΣ πινακιδες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά τη φρενήρη κατάθεση πινακίδων στις εφορίες τα αναμενόμενα παρατράγουδα δεν άργησαν.Αν και τα αυτοκίνητα τα οποία δεν διαθέτουν πινακίδες και σήμα τελών κυκλοφορίας θα πρέπει να είναι σταθμευμένα σε ιδιωτικό χώρο στάθμευσης, ήδη στις γειτονιές αρχίζουν και εμφανίζονται τα πρώτα ακίνητα μνημεία τα οποία καταλαμβάνουν θέσεις στάθμευσης αν και δεν το δικαιούνται. Ας ελπίσουμε ότι οι Δήμοι θα πράξουν τα δέοντα και θα ξεκινήσουν σιγά σιγά να σηκώνουν τα αυτοκίνητα και να τα οδηγούν στην ανακύκλωση.
Το πιο όμως προκλητικό και επικίνδυνο φαινόμενο είναι η κυκλοφορία -ιδίως κατά τις νυχτερινές ώρες - αυτοκινήτων χωρίς πινακίδες. Τα εν λόγω αυτοκίνητα τα οποία είναι φυσικά και ανασφάλιστα αφού δεν διαθέτουν αριθμό κυκλοφορίας είναι λίαν επικίνδυνα. Σε περίπτωση που εμπλακούν σε ατύχημα και οι οδηγοί τους αποφασίσουν να διαφύγουν-πράγμα όχι τόσο απίθανο στην Ελλάδα- τότε δεν υπάρχει κυριολεκτικά κανένας τρόπος να βρεθούν. Ας ελπίσουμε και εδώ ότι η τροχαία θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να προστατευτούν οι οδηγοί και οι πεζοί από τέτοιους "Ελληνάρες"
Προσοχή λοιπόν από όλους διότι το μόνο στο οποίο δεν έχουμε έλλειμμα σε αυτή τη χώρα είναι η εγκληματική βλακεία.