Η κρίση υπερχρέωσης ήταν προβλέψιμη 60 χρόνια πρίν

Ο οικονομολόγος Ισίδωρος Πόσδαγλης είχε προβλέψει και περιγράψει την ουσία της ελληνικής «κρίσης» από το 1952 !

Ήταν Γενάρης του 1952, όταν ο Ισίδωρος Πόσδαγλης ολοκλήρωνε το πόνημά του "Πατριωτική Οικονομική Πολιτική". Αντίτυπά του μοιράζονταν από χέρι σε χέρι μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1980, περίπου τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη του έκδοση από τις οικονομικές εκδόσεις "Μπιστιρλή".


Ποιος ήταν ο Ισίδωρος Πόσδαγλης;


Γεννήθηκε στη Λαμία το 1907. Από το 1922 στην ηλικία των 15 χρονών, εντάχθηκε στον "Όμιλο Ελεύθερης Σκέψης" . Μετά, έφυγε για τη Σοβιετική Ένωση όπου σπούδασε οικονομικά στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας . Το 1940 επέστρεψε στην Ελλάδα, μπήκε στην Αντίσταση και με το τέλος του πολέμου τον συνέλαβαν οι Άγγλοι . Έμεινε φυλακισμένος, για χρόνια. Στη φυλακή ολοκλήρωσε το βιβλίο "Πατριωτική Οικονομική Πολιτική" που εκδόθηκε το 1952 από τον εκδοτικό οίκο "Μπιστιρλή".


Το βιβλίο είναι δυναμίτης, αφού περιέχει μερικά από τα πιο πρωτοποριακά μοντέλα οικονομικής πρόβλεψης που έχουν κατασκευαστεί ποτέ. Επιπλέον, προβάλλει το πατριωτικό μοντέλο της οικονομίας και προκαλεί πάταγο στους τότε διεθνείς οικονομικούς κύκλους και σε πρόσωπα που διαμόρφωναν τη διεθνή οικονομική πολιτική...
Τι έγραφε στο βιβλίο του ο Πόσδαγλης ;

Στο δεύτερο κεφάλαιο με τίτλο "Εθνικό Χρέος και Εθνικό Έλλειμμα" , στη σελίδα 17 σημείωνε :
"Όταν τα δανεισμένα κεφάλαια του διεθνούς καπιταλισμού βρεθούν στο όριο της απόδοσής τους τότε ακολουθεί μια απομείωση του Εθνικού Χρέους, που επιβάλλουν δια της βίας. Τότε θα επικαλεστούν την ανάγκη πλέριας συμμετοχής όλων των δανειστών, εννοώντας μ΄ αυτά τα λόγια ότι πρέπει να πληρώσουν οι αποταμιεύσεις των εργατών, των αγροτών και του λαού. Κυλάνε έτσι το χρέος τους από το Κράτος που στέρεψε από απόδοση στο γόνιμο χωράφι του αγρότη για να πάρουν κι από εκεί κέρδη."


στη σελίδα 22 στο ίδιο κεφάλαιο:
"Όταν η Ευρώπη μετά τον Πόλεμο θα φτιάσει το Νόμισμα για να απορροφήσει τα λαϊκά κεφάλαια, τότες θα στραφούν προς την Ελλάδα να της κόψουν το Χρέος που θα της έχουν φορτώσει, με σκοπό να τραβήξουν από τους εργαζόμενους και τους αγρότες ότι θα έχουν μαζέψει από το τέλος του Πολέμου και μετά".


Αν βρίσκετε εντυπωσιακό να προβλέψει κανείς το κοινό νόμισμα από τη φυλακή στα 1952 περιμένετε να δείτε παρακάτω:


"Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ιταλία θα γίνουν στόχος του διεθνούς κεφαλαίου μόλις φτιάσουνε το Νόμισμα. Το άθροισμα των δικών τους χρεών - που με τέχνη και κόπο θα τους έχουν φορτώσει - θα ισορροπεί, θα αντιπροσωπεύει το Χρέος μιας ψευτο-ένωσης, ώστε να ισοφαρίζει τα κέρδη των Γερμανο-Γάλλων και των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους.". Σελίδα 24!


Στο τέταρτο κεφάλαιο "Τα Κόμματα" έγραφε ο Πόσδαγλης στη σελίδα 121:
"Όταν ο λαός πρέπει να καθοδηγηθεί προς την απομείωση του Χρέους τότε χρειάζεται μια γενικής φύσης Κυβέρνηση (Σ.Σ.: Ο Πόσδαγλης μάλλον εννοεί μια Κυβέρνηση συνεργασίας), που θα αντιπαλεύει τα λαϊκά συμφέροντα σ' όλο το πλάτος της ιδεολογικής αντιπάλης. Ο διεθνής παράγοντας του καπιταλισμού θα φροντίσει ώστε να μην υπάρχουν δυνατότητες άλλες απ΄ αυτές που θα λέει η γενικής φύσης Κυβέρνηση."


Γιατί όμως στην Ελλάδα; Τα εξηγεί όλα ο Πόσδαγλης:


"Αμερικανοί και Γερμανοί δεν μπορούν να ζήσουν πιο πέρα απ΄ το τέλος του αιώνα γιατί θα’ναι τόση η ανάγκη τους για κεφάλαια, όπως βλέπουμε ακριβώς στον πίνακα πιο πάνω, που θα πρέπει να βγάλουν τα πετρέλαια για τα οποία οι ίδιοι οι Γερμανοί ήρθαν να κάνουν Κατοχή στην Πατρίδα μας. Θα δείτε να ξαναβρίσκονται Σύμμαχοι, να συγκεντρώνουν και πάλι τις δυνάμεις τους και να ασχολούνται με το χάρτη που ξέρουν όλοι τους και τον έχουν κλεισμένο στα συρτάρια τους. Και οι ξένοι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους."


Ο γερμανικός χάρτης στον οποίο αναφερόταν ο Πόσδαγλης είναι αυτός των ελληνικών πετρελαίων .