H Εσχάτη Προδοσία της Κύπρου και η μεταπολίτευση

Πράκτορες και προδότες παντού

Του Σπύρου Χατζάρα

ΜΕΡΟΣ Β !

Η τελική φάση της συνομωσίας

Σε μια εποχή που ο πρόεδρος Νίξον κλυδωνιζόταν λόγω του σκανδάλου Γουότεργέητ, ο ιουδαίος Κίσινγκερ , με την διπλή ιδιότητα του πολιτικού προϊσταμένου των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και του επικεφαλής του Στέητ Ντηπάρτμεντ, διαχειρίστηκε προσωπικά και σκηνοθέτησε από το παρασκήνιο την Κυπριακή τραγωδία. Σε μια συνέντευξή του στην «Ηerald» ο Ηλίας Δημητρακόπουλος έχει επισημάνει ότι οι αποφάσεις του Κίσινγκερ, είχαν ληφθεί σε μια κλειστή σύσκεψη των μυστικών υπηρεσιών, τέσσερις μήνες πριν το πραξικόπημα και την εισβολή στην Κύπρο. Το σχέδιο Κίσινγκερ μπήκε σε εφαρμογή από τις 4 Απριλίου 1974,. Η αμερικανική πρεσβεία στην Λευκωσία, ενημέρωνε τον ιουδαίο υπερυπουργό, ότι το παραπλανητικό πρόγραμμα αποστολής όπλων και χρημάτων προς τους ανθρώπους της «αμερικανικής συνομωσίας» εφαρμοζόταν κανονικά. Χρηματοδότης από την Αθήνα εμφανιζόταν ο εφοπλιστής Ποταμιάνος και ως συντονιστής στην Κύπρο , εμφανιζόταν ένας χαφιές του Ιωαννίδη, ο Κοσμάς Μαστροκόλιας, που είχε «ρουφιανέψει» και τον Αλέκο Παναγούλη. Σύμφωνα με εμπιστευτικό τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας της Λευκωσίας προς τον Χένρι Κίσιγκερ, στις 8 Απριλίου 1974, ο Μακάριος κατονόμασε τον Ανδρέα Ποταμιάνο ως χρηματοδότη της «τρομοκρατικής» ΕΟΚΑ Β .Οι αμερικανοί, όλο αυτό το διάστημα , μέχρι και τις 15 Ιουλίου, ενημέρωναν την μακαριακή πλευρά, και τους Τούρκους, ότι το πραξικόπημα θα το έκανε η ΕΟΚΑ Β, με τον «δανεισμό», ανδρών και όπλων από την Εθνοφρουρά. Για τον λόγο αυτό, όπως αφηγείται ο κ. Πάτροκλος Σταύρου, όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα, «υποθέσαμε ότι επρόκειτο για επίθεση της ΕΟΚΑ Β, στην οποίαν «εδάνεισε» οπλισμό η Εθνική Φρουρά, ακόμη και τανκς, γιατί είδαμε ένα άρμα μάχης να προχωρεί προς την είσοδο του Προεδρικού». Στην πραγματικότητα, το σχέδιο που πρότεινε στην Αθήνα ο Γεώργιος Γρίβας για πραξικοπήματος εκ μέρους της ΕΟΚΑ Β΄, έπρεπε να γίνει πριν από τις 20 Ιουλίου 1973, και δεν εφαρμόστηκε. Τα σχέδια «Νίκη» και «Aπόλλων» που είχαν περιέλθει στα χέρια των Μακαριακών το καλοκαίρι του 1973 , προέβλεπαν την έξοδο αρμάτων από τα στρατόπεδα τα οποία θα οδηγούσαν μεμυημένοι εις την E.O.K.A. εθνοφρουροί. Το φθινόπωρο του 1973, αφού ο Παπαδόπουλος αποκήρυξε τον Γρίβα και την ΕΟΚΑ Β΄, υπήρξε σημαντική βελτίωση των σχέσεων Αθήνας – Λευκωσίας, και ο Μακάριος επισκέφθηκε την Αθήνα τον Νοέμβριο του 1973 και είχε συνάντηση και συνομιλίες με τον «πρωθυπουργό» Σπύρο Μαρκεζίνη. Επομένως όλες οι αμερικανικές πληροφορίες περί ΕΟΚΑ ήσαν πλάστες και παραπλανητικές, και καλλιεργούσαν το εμφυλιοπολεμικό κλίμα ανάμεσα σε Μακαριακούς και αντιμακαριακούς. Άλλωστε αποτελεί αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα το γεγονός, ότι μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος , έσπευσαν προς υποστήριξη του, αντιμακαριακές δυνάμεις και τα υπολείμματα της ΕΟΚΑ Β’, και αφού αρκετά από τα αντιμακαριακά στοιχεία απελευθερώθηκαν από τις φυλακές όπου κρατούντο. Ο Μακάριος πάντως, όταν δραπέτευσε από το Προεδρικό , είχε την εντύπωση ότι το πραξικόπημα το έκανε η E.O.K.A., και ότι θα επανήρχετο σε διάστημα δύο ή τριών ωρών, αφού θα είχαν εξουδετερωθεί οι κινηματίες από το Eφεδρικό. Την έκταση και τη σοβαρότητα του πραξικοπήματος την αντελήφθη το μεσημέρι στη μονή Kύκκου, όταν έμαθε ότι η Εθνική Φρουρά, έκανε το κίνημα.

Ο ρόλος του Κίσινγκερ

Ο μέγας σκηνοθέτης Κίσινγκερ, διαβίβασε την «ενημέρωση» για το «ενωτικό πραξικόπημα» της ΕΟΚΑ στους Τούρκους , και έτσι ξεκίνησαν οι προετοιμασίες των τουρκικών δυνάμεων, που θα εκτελούσαν την απόβαση, από τον Απρίλιο του 1974. Ο Μακάριος, αποδεχόμενος τις αμερικανικές πληροφορίες, κήρυξε στις 25 Απριλίου την EΟKA παράνομη οργάνωση, και επιβεβαίωσε στους Τούρκους ότι ετοιμάζεται «ενωτικό πραξικόπημα».
Η ΚΥΠ που παρακολουθούσε τα τουρκικά σήματα ενημέρωνε το ελληνικό Πεντάγωνο για την αυξημένη τουρκική δραστηριότητα. Στις αρχές Μάιου του 1974, τέθηκε για πρώτη φορά εντός των οργάνων της αμερικανικής πολιτικής, από τον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών, Τζόζεφ Σίσκο , τον πρέσβη στην Αθήνα Χένρι Τάσκα, και τον διευθυντή του Γραφείου Κύπρου Τόμας Μπόγιατ, ζήτημα ανατροπής του Ιωαννίδη και αντικατάστασή της Χούντας, «που ήταν υπό διάλυση, με αποτέλεσμα να μην δύναται να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της έναντι του ΝΑΤΟ», από κυβέρνηση πολιτικών, υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, με τον οποίο είχε συναντηθεί στο Παρίσι το καλοκαίρι του 1973 ο Κίσινγκερ. Η κρίσιμη σύσκεψη στο Στέιτ Nτιπάρτμεντ, υπό τον Χένρι Κίσινγκερ, για το «σχέδιο δράσης», που στόχευε στην αντιμετώπιση της κατάστασης για την επερχόμενη κρίση στην Κύπρο, έγινε στα μέσα Μαΐου, και μετείχαν όλοι οι απασχολούμενοι με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία στο Γραφείο Ευρώπης και Εγγύς Ανατολής. Στη διάρκεια της σύσκεψης διαβάστηκε απόρρητο τηλεγράφημα του πρέσβη στην Aθήνα Xένρι Tάσκα, ο οποίος έλεγε ότι ο Iωαννίδης, «θα κλείσει τις αμερικανικές βάσεις στην Eλλάδα», και το οποίο απέβλεπε στο να αλλάξει γνώμη ο υπουργός Αμυνας, Τζέϊμς Σλέσιγκερ, ο οποίος πίστευε ότι «η στρατιωτική συμμαχία με την Ελλάδα ήταν άψογη». Οι διπλωμάτες έβαλαν και άλλες σάλτσες όπως για παράδειγμα, ότι ο Ιωαννίδης, «θαύμαζε τον Καντάφι». Σε αυτή τη σύσκεψη αποφασίστηκαν οι διπλωματικοί χειρισμοί για την εξαπάτηση του Ιωαννίδη , ώστε να του δοθεί ένα μάθημα από τους διπλωμάτες, (γιατί μίλαγε μόνο με την Cia), καi συμφωνήθηκε ότι «το πραξικόπημα ήταν εσωτερικό ζήτημα της Κύπρου», και οι ΗΠΑ θα ακολουθούσαν πολιτική «μη ανάμειξης στα εσωτερικά της Ελλάδας και της Κύπρου». Οι κρυπτογραφικές οδηγίες του Κίσινγκερ, προς τον Ντέιβις στη Λευκωσία, μετά τη σύσκεψη ήταν , "…να προχωρήσετε στην τελική θεραπεία του Μακάριου..". Ο σχεδιασμός που προέβλεπε το πραξικόπημα εναντίον του Mακαρίου, την εισβολή των Τούρκων και την επιστροφή του Καραμανλή στην Εξουσία, έγινε σε άλλο επίπεδο, που περιλάμβανε το Συμβούλιο Ασφαλείας και τις μυστικές υπηρεσίες. Σε απόφαση «του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας» αναφέρεται απόρρητο τηλεγράφημα του Κίσινγκερ, προς το Κλιμάκιο Μέσης Ανατολής τον Ιούνιο του 1974. Τον αποφασιστικό ρόλο στην Αθήνα τον είχε το κλιμάκιο της Cia, με σταθμάρχη τον Jim Potts και τον ελληνοαμερικανό Γκας Λάσκαρη Αβρακώτου. Στο τέλος του Ιουνίου του 1974, οι αμερικανοί διπλωμάτες σε Αθήνα, Άγκυρα και Λευκωσία τα ήξεραν όλα. . «Επίκειται κλιμάκωση των σχέσεων Μακαρίου-Ιωαννίδη», « Η αντιπαράθεση είναι με την Εθνική Φρουρά και τον Ιωαννίδη, και όχι με την ΕΟΚΑ-Β, (παρότι οι Βρετανοί έχουν άλλη γνώμη). «Φοβόμαστε ότι ο Ιωαννίδης μπορεί να επιχειρήσει να εξολοθρεύσει τον Μακάριο». «Η πόλωσης της ελληνοκυπριακής κοινότητας θα μπορούσε να οδηγήσει σε ξέσπασμα εμφυλίου, ιδιαίτερα αν ο Μακάριος εξουδετερωθεί». «Η Άγκυρα είναι πολύ πιθανόν να αντιδράσει πιο γρήγορα στην παρούσα φάση ενάντια σε οτιδήποτε φαίνεται ως «ενωτικό πραξικόπημα». «Τα συμφέροντα της κυβέρνησης των ΗΠΑ δεν ταυτίζονται εντελώς με εκείνα του Μακάριου». τα οποία διακυβεύονταν λόγω του πολέμου του Γιομ Κιπούρ μεταξύ Αράβων και Ισραήλ. «Επίσημα διαβήματα των ΗΠΑ δεν είναι επιθυμητά στο παρόν στάδιο». «Διερωτόμαστε ποιά βοήθεια μπορεί να παρέχει το ΝΑΤΟ και αν ο Λούνς έχει έτοιμα όλα τα επιχειρήματα». «Υπενθυμίσαμε στην κυπριακή κυβέρνηση ότι έχει τελειώσει η κεμαλική περίοδος και ότι η Τουρκία κάνει πρόοδο στις σχέσεις της με ομόθρησκους της και ότι η κυπριακή κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει τελικά προβλήματα με τους Άραβες αν σκληρύνει απέναντι στην μουσουλμανική μειονότητα».