Ναι δεν ήταν ΠΟΥΣΤΗΣ ο Βελουχιώτης αλλά… ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ

Απαντώ σε παρατήρηση ακροατή της εκπομπής «η Αλήθεια δεν έχει χορηγό» στο Axisradio.gr ,που μου καταλογίζει ότι διέπραξα «μεγάλο ατόπημα» ,στην εκπομπή της 20.09.2012, διότι ανάφερα ως αξιόπιστη αγγλική «πηγή», περί του εάν ήταν πούστης ή όχι ο Βελουχιώτης , η οποία δεν είναι διασταυρωμένη. Ο ακροατής υποστηρίζει ότι η αξιόπιστη πηγή είναι ο 'Αγγλος λοχαγός των αλεξιπτωτιστών Ντένις Χάμσον ο οποίος στο έργο του «We fell among Greeks» (που εκδόθηκε το 1957), κατηγορεί τον Βελουχιώτη ως σαδιστή, μέθυσο, κίναιδο και παιδεραστή.

Λοιπόν, η αξιόπιστη πηγή, είναι τα απόρρητα έγγραφα του φακέλου VELOUCHIOTIS που σχηματίστηκε τον Δεκέμβριο 1944, από την Force 133 μετα τις σφαγές των αιχμαλώτων στον Μελιγαλά, στην Καλαμάτα και τους Γαργαλιάνους, προκειμένου να παραπεμφθεί ο Βελουχιώτης σε δικαστήριο των ηνωμένων Εθνών ως εγκληματίας πολέμου, και τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα το 2005. (SECRET VELOUCHIOTIS, Ares, - 22666/A).
Οι καταθέσεις των αξιωματικών της SOE, το 1944-45 ήσαν υπηρεσιακές και απόρρητες. Στο έγγραφο HS9/1524/3-Job No 247314 ο ΛΟΧΑΓΟΣ E. N. Barker M.C. 307 Coy, RASC.αναφέρει: «… Η πρώτη εντύπωση που σχημάτισα για αυτόν: Ήταν πολύ έξυπνος, αδίστακτος (ruthless) άνθρωπος και τύπος δικτάτορα. ….Στις αρχές Ιουνίου του 1943 στάλθηκα από τον Ταξίαρχο Mayers ως σύνδεσμος αξιωματικός στον Άρη και πήγα μαζί του στο χωριό Γαρδίκι πάνω από την Λαμία. ¨ένα πρωί μου είπε να μεταβώ στο σχολείο για να ιδώ πως φερόταν στους προδότες. Εκεί είχε εννέα άνδρες και πέντε γυναίκες, όλοι τους γυμνοί και χτυπημένοι στα πέλματα και στο σώμα, για να αναγκαστούν να ομολογήσουν κάτι που δεν διέπραξαν. Όταν ήταν πρακτικώς αναίσθητοι, έφεραν καυτό λάδι και το έριξαν στις πληγές τους και τους άφησαν επί 24 ώρες. Ένας μόνο άνδρας παραλείφθηκε από αυτή την μεταχείριση. Αντί αυτής πετσοκόφτηκε (cut up with a knife) από τον Θάνο (Καπετάν Θάνο) τον υπαρχηγό του Άρη, ώσπου πέθανε. Την άλλη μέρα μόνο δύο άνδρες ζούσαν, οι οποίοι πυροβολήθηκαν χωρίς άλλη σκέψη.Υπήρξα μάρτυρας όλων των ανωτέρω που διαδραματίστηκαν με τις άμεσες διαταγές του Άρη, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ.» «…. Παρέστην μάρτυρας σε τρεις ξεχωριστές περιπτώσεις , παρόμοιας συμπεριφοράς σε μεμονωμένα άτομα ,τα οποία είχαν κατηγορηθεί ως προδότες. Σε κάθε περίπτωση είχαν ξυλοκοπηθεί ανελέητα και μετά πυροβοληθεί. Ένα από αυτά , τα αποκαλούμενα προδότες, ήταν ένα κορίτσι δεκαπέντε η δεκαέξι ετών, το οποίο ξυλοκοπήθηκε και εκτελέστηκε στο χωριό Σκουληκαριά. Για όλα αυτά τα άτομα που εκτελέσθηκαν (με βασανιστήρια), μόνο για ένα είχα πεισθεί ότι ήταν προδότης. ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΤΥΧΑΝ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΑΜ. Τούτο μου ειπώθηκε από πολλά υπεύθυνα μέλη του ΕΑ, σε πολλές περιοχές, τα οποία κι αυτά ήταν μέλη του ΕΑΜ, επειδή φοβούνταν ότι θα εκτελούνταν. Πάρα πολλές φρικαλεότητες (atrocities) υπέπεσαν στην αντίληψη μου στο διάστημα της υπηρεσίας μου στον Άρη, στις οποίες δεν υπήρξα μάρτυς επειδή μετά την συμφωνία μεταξύ ΕΑΜ και Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής (SOE), ήμουν υπεύθυνος στην προσπάθεια να σταματήσουν αυτές οι φρικαλεότητες, που διεπράτοντο κάτω από την πλάτη μου. Ως μία ένδειξη του χαρακτήρα του Άρη μπορώ να πω ότι είναι ένας γενναίος και ένα πολύ ευχάριστο πρόσωπο στις κανονικές συζητήσεις. ¨Ωστόσο έχει παραδεχτεί σε μένα ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ (πάντοτε είχε μαζί του έναν νεαρό ο οποίος μεταφέρει τα χαρτιά του και ενεργεί ως υπασπιστής του) και αναμφιβόλως σαδιστής. Του αρέσει να καυχάται για τις φρικαλεότητες που έχει διαπράξει, όπως παραδείγματος χάριν, του αρέσει πολύ να αφηγείται την ιστορία που είχε αποκεφαλίσει ένδεκα Ιταλούς.»
Ο λοχαγός Lyall Wilkins που ήταν αυτόπτης μάρτυς της σφαγής των 500 αιχμαλώτων στην Καλαμάτα, όπου ήταν σύνδεσμος από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβριο του 1944, κατέθεσε ότι «Ο Άρης είναι δολοφόνος, σαδιστής, σοδομίτης, και βασανιστής, του οποίου η προτιμούμενη διασκέδαση ήταν να γδέρνει ανθρώπους ζωντανούς (skinning people alive)». Ακριβώς το ίδιο αναφέρει στην κατάθεση του το 1944 DENIS HAMSON, που αναφέρει ότι ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ, ενώ ο Νεοζηλανδός λοχαγός William Jordan κατέθεσε ότι «…ήταν εκ γενετής ομοφυλόφιλος, διεστραμμένος και σαδιστής, ένας από τους χειρότερους εγκληματίες που γέννησε ποτέ η φύση…», ο Donald Hamilton Hill επίσης της S.O.E κατέθεσε ότι «..χάιδευε διαρκώς έναν νεαρό 18 ετών που καθόταν στα αριστερά του». Ο Ελασίτης αρχιμανδρίτης και συναγωνιστής του Βελουχιώτη, Γερμανός Δημάκος (Πατήρ Ανυπόμονος), το 2004 στα απομνημονεύματα του, σελ. 364-369 , προφανώς λόγω τύψεων, αποκάλυψε για τον κτηνώδη βιασμό και δολοφονία του ηλικίας 13 χρονών παιδιού του γαιοκτήμονα Μαραθέα από το χωριό Νέο Μοναστήρι του Δομοκού (καθώς και για τον βιασμού του ανηλίκου παιδιού του επιστάτη του Τράκα), ότι « ο βιαστής του παιδιού ήταν ο «καπετάν φονιάς» , ο «Αχιλέας» ( Τάσος Ελευθερίου), πρόσφυγάς από την Μ. Ασία, και συνένοχος στην εκτέλεση του παιδιού ο ίδιος ο Αρης…».
Προσθέστε τη μαρτυρία του πολιτικού και νομικού συμβούλου του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και βουλευτή της ΕΔΑ, καθηγητή Κ. Δεσποτόπουλου, στην «Ελευθεροτυπία» ( 11η Ιανουαρίου 1982) «..Ο Άρης Βελουχιώτης ήταν μία δυνατή, αλλά διχασμένη προσωπικότητα. Υπέφερε από ψυχικά τραύματα, π.χ. από ισχυρότατο πλέγμα μειονεξίας λόγω της διαγραφής του από το ΚΚΕ, εξ αιτίας της δήλωσης μετανοίας που είχε κάνει . Υπέφερε ακόμα και από άλλα, ειδικής φύσεως απωθημένα, δημιουργημένα από ορισμένη λειτουργική ανεπάρκεια, …..Εξ άλλου η λειτουργική ανεπάρκεια, για την οποία μου είχε μιλήσει ο ίδιος, του προκαλούσε αντισταθμιστική ψυχική αντίδραση και τότε γινόταν ένας επιθετικός, σκληρός και αδυσώπητος άνθρωπος… »
Βάλτε και ότι ο βιογράφος του Διονύσης Χαριτόπουλος, ανέφερε ότι «Στον Άρη άρεσε το ποτό, κυρίως το δυνατό, το τσίπουρο», και το ζωγραφίσατε το …παλικάρι.
-Πονάς Αρης μου;
-Βρε πονούν οι Ελασίτες;

Αυτά αρκούν.

-Για το Μπαρ-Μιτσβά, έχει εν μέρει δίκιο ο ακροατής, διότι έκλεινε η εκπομπή και η φράση μου ήταν ημιτελής και επομένως ακούστηκε ως εσφαλμένη.

Σπύρος Χατζάρας