Ο τόκος παίζει καθοριστικό ρόλο σε κάθε επενδυτική πρωτοβουλία. Και τούτο διότι, για την δημιουργία μιας νέας επένδυσης, σε οποιοδήποτε τομέα της παραγωγής, προσδιοριστικός παράγων είναι ο αγοραίος τόκος. Αν το υπολογιζόμενο από τον επενδυτή κέρδος είναι κατώτερο ή ελάχιστα ανώτερο του αγοραίου τόκου, τότε ο υποψήφιος επενδυτής αντί να διακινδυνεύσει τα κεφάλαιά του στην επένδυση τα τοποθετεί σε τραπεζικές καταθέσεις ή τίτλους και με τον τρόπο αυτό η οικονομία από πραγματική, παραγωγική, γίνεται χρηματοπιστωτική, πού με διάφορα χρηματοπιστωτικά προϊόντα (repos, options, futures, swaps, cds κ.λ.π. ) διογκώνεται και γίνεται «φούσκα».
Ο τόκος, εκτός των άλλων παρενεργειών πού προκαλεί στην οικονομική λειτουργία οικονομία , αυξάνει του κόστους του χρήματος το οποίο γίνεται από συναλλακτικό μέσο, εμπόρευμα. Επομένως η κατάργηση του τόκου θα απελευθερώσει τις οικονομίες και θα συντρίψει τους εναγείς τραπεζίτες και χρηματιστές -σουλατσαδόρους. Δηλαδή ‘ χαρτοκλέφτες ’ τζογαδόρους. Διότι δύο μόνον αξίες υπάρχουν : Η ΓΗ πού δίδει όλα τα αγαθά και Η ΕΡΓΑΣΙΑ η οποία επεμβαίνει στην ύλη, την μορφοποιεί και παράγει αγαθά. Δηλαδή πραγματικό στερεό κεφάλαιο. (Ζολώτας ). Όχι τζογαρίσματα στα καζινο-χρηματιστήρια, τα οποία έχουν εκφύγει του σκοπού τους λόγω υποβολιμαίας διαβρώσεως. Διότι η κύρια αποστολή του θεσμού αυτού είναι η αδάπανη άρδευση της οικονομίας με κεφάλαια. Παρεμπιπτόντος να αναφέρω, ότι ουδόλως πρέπει οι τραπεζικές μετοχές να είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, διότι άλλοιώνουν την λειτουργία του. Για να απαλλαγούμε από τις κοινωνικές κ.λ.π. κρίσεις όπως η σημερινή και παλαιότερα του 1929, πού σταμάτησε με τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο ( 55 εκατομμύρια νεκροί ), θα πρέπει η έκδοση των τραπεζογραμματίων να έχει ως κάλυμμα την εργασία (το σύνολο της εθνικής εργασίας ).
Επομένως η παραγωγική χρησιμοποίηση του χρήματος προς αύξηση της παραγωγής θα έχει σαν συνέπεια την επέκταση της απασχόλησης. Το χρήμα ενσωματώνει την εργασία και δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη περαιτέρω κάλυψης.
Είναι το άριστο κάλυμμα της έκδοσης των τραπεζογραμματίων.
Η Κεντρική Τράπεζα κύριο σκοπό έχει, ως έχουσα το εκδοτικό προνόμιο, να ρυθμίζει την ροή του κυκλοφορούντος χαρτονομίσματος ( χρήματος ) σε αντιστοιχία μετην παραγωγή αγαθών (πραγματική οικονομία ) δια της μοναδικής δύναμης, πού είναι η εργασία.
Οι ιδιωτικές τράπεζες όμωςεμπορεύονται το χρήμα διά του ΤΟΚΟΥ, ενώ η Κεντρική Τράπεζα μπορεί να αρδεύει την οικονομία χωρίς τόκο. Εξάλλου, όταν οι ιδιωτικές τράπεζες έχουν ανατροπή της κεφαλαιακής τους επάρκειας, και στερούνται ρευστότητας, δεν ζητούν βοήθεια από την έχουσα το εκδοτικό προνόμιο Κεντρική ; για να τις σώσει; (αυτό ,με απλά λόγια, δεν είναι νταβατζιλίκι;)
Επομένως εκτός της μεγάλης ευκαιρίας πού υπάρχει τώρα, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, για την κατάργηση των ιδιωτικών τραπεζών ( των εμπόρων του χρήματος ), μπορεί και πρέπει να καταργηθεί Ο ΤΟΚΟΣ.
Και οι κεντρικές τράπεζες να αρδεύουν την οικονομία ΑΤΟΚΩΣ. Έτσι θα κατορθώσει η εργασία να έχει το optimum της απόδοσής της και να καρπούται τ’ αγαθά πού παράγει. Πέραν όμως αυτού θα υπάρξει πτώση των τιμών ανά μονάδα παραχθέντος προϊόντος πού τώρα επιβαρύνει ο τόκος.(για να πλουτίζουν οι τραπεζίτες ) ενώ τώρα καταληστεύεται η εργασία από την τραπεζική χούντα. Και μη υπάρχοντος τόκου, θα ξανακάνουν πολέμους και οικονομικές κρίσεις ; οι αόρατοι χειραγωγοί των τραπεζιτών ;
Χρίστος Α Αθανασόπουλος
www.christathan.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου