Λίαν Προσεχώς! Εκλογές και νέα «μέτρα»

  του Σπύρου Χατζάρα

Το μήνυμα για τις πρόωρες εκλογές, στην αποικία των υπερχρεωμένων, 
  τις οποίες αποφάσισαν οι «άνωθεν», το μετέφερε στους «δήθεν»,
ο Obersturmführer Τόμσεν, που είπε στον «επιτελάρχη» της λιτότητας, σύμφωνα με τις κυβερνητικές διαρροές, «αφού έτσι κι αλλιώς θα πέσετε, γιατί δεν παίρνετε τα νέα μέτρα;»

Όπως είναι σε όλους γνωστό , η νέα διαπραγμάτευση για το επόμενο πακέτο βοήθειας, το χρηματοδοτικό κενό, τη βιωσιμότητα του χρέους, και τα νέα «διαγώνια» μέτρα, θα διεξαχθεί με τους «φίλους» μας τους «δανειστές», μετά τον Μάιο, αφού οι αποφάσεις θα ληφθούν «στο δεύτερο εξάμηνο του 2014». Αυτό που δεν ήταν γνωστό και μας το αποκάλυψε, δια της εφημερίδας
του κ. Σαμαρά, ο Obersturmführer Τόμσεν, είναι με ποιους θα γίνουν οι «διαπραγματεύσεις» και ποιοι θα υπογράψουν, εκ μέρους των υπερχρεωμένων, τις νέες συμφωνίες.

Για να πάμε μπροστά, στο επόμενο στάδιο, θα πρέπει να κλείσουν οι «εκκρεμότητες» του παρελθόντος, και αυτό σημαίνει εκλογές.
Εκλογές που θα επικυρώσουν το παρελθόν και θα δώσουν πρόσφατη εντολή στους «διαπραγματευτές» για να δεσμεύσουν και πάλι το μέλλον των Ελλήνων. Θα επαναληφθεί δηλαδή το γνωστό «δημοκρατικό» σενάριο του παρελθόντος.

Οι πρόωρες εκλογές του 2012, «επικύρωσαν» το μνημόνιο του «Αβάπτιστου»
και τα μέτρα του Παπαδήμου, και έδωσαν φρέσκια λαϊκή εντολή στους «εταίρους», τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, για να συνάψουν νέες συμφωνίες.
Αυτό θα γίνει και τώρα. Ο λαός θα εγκρίνει με τη ψήφο του τον «απολογισμό» της διετίας και θα εξουσιοδοτήσει τον αριστερό Αξελ του Τέξας, για τη νέα διαπραγμάτευση.

Κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει όμως προεκλογικά ψέματα του κ. Σαμαρά, που από το Ζάππειο 1, Ζάππειο 2, Ζάππειο 3 κτλ, κατέληξε στις κατασχέσεις κατοικιών και καταθέσεων και στην διαπραγμάτευση, «αυστηρά εντός του πλαισίου που περιγράφεται από το Πρόγραμμα», για «δημοσιονομική εξυγίανση», με την περικοπή των δημοσίων δαπανών, «καταπολέμηση της φοροδιαφυγής» και «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», ώστε «να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των αγορών».
«Αυστηρή τήρηση» του Μεσοπρόθεσμου, για «να επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους», είχε υποσχεθεί και ο συνταγματολόγος που είχε την «ελπίδα» να «βελτιωθούν οι συνθήκες για ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία», …κάποτε.

Το μαγκάλι λοιπόν είναι «δημοσιονομική εξυγίανση» και «διαρθρωτική μεταρρύθμιση», το ίδιο και το «μαύρο» και οι χειροπέδες στην ΕΡΤ. «Διαρθρωτική μεταρρύθμιση» είναι οι πλειστηριασμοί ενώ οι κατασχέσεις των καταθέσεων «καταπολέμηση της φοροδιαφυγής». Όλα συμφωνημένα.
Αυστηρά!

Η κυβέρνηση του «συνταγματικού Τόξου» των «Σαχλαμαρέλων» μετά τις εκλογές του 2012 κινήθηκε «αυστηρά» εντός του πλαισίου που περιγράφεται από το «Πρόγραμμα», και πλέον «εξεμέτρησε το ζην», διότι το γαϊδούρι, δεν αντέχει άλλο.
   Όπως είπε από του βήματος της Βουλής , μιλώντας επί του προϋπολογισμού του 2014, ο υποψήφιος διάδοχος του συνταγματολόγου κ. Θ. Μωραίτης , «δεν θα υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία για να στηρίξει νέα μέτρα». Επήλθε δηλαδή «μεταρρυθμιστική κόπωσις», στους υψηλόμισθούς βουλευτές παράλληλα με την φοροδοτική «κόπωση», της μεσαίας τάξης, οπότε οι κουρασμένοι θα κάτσουν στον πάγκο για να πάρουν ανάσες, και θα μπει στο παρκέ, ο φρέσκος και ωραίος Αξελ του Τέξας, μαζί με την αριστερή και προοδευτική αφρόκρεμα, τους επενδυτάς της Black Rock, τον φοροφυγάδα δικηγόρο, τους μπαμπάδες της πρεζούς, και του ληστή τραπεζών, και την φαρμακοποιό με τις ακάλυπτες επιταγές, που θα παραμείνουν όμως συνεπείς ως προς τις υποχρεώσεις μας «προς τους θεσμικούς συνεταίρους μας» για την «προστασία και το μέλλον της ευρωζώνης».
Αυτή η αριστεροδεξιά συμμαχία που είναι συνεπής ως προς τις υποχρεώσεις μας, «προς τους θεσμικούς εταίρους μας», έχει προϊστορία. Ο αρχηγός της αμερικανικής αποστολής στην Ελλάδα το 1947, ο Πωλ Πόρτερ , ενώ συνεχιζόταν ο πόλεμος με τους κομμουνιστές, αναφέρθηκε στην έκθεση προς τον Τρούμαν, στην «τρομερή αντίθεση»,ανάμεσα στο γεύμα που του παρέθεσε στη βίλα του στην Αθήνα ένας από τους «σημαντικότερους τραπεζίτες», με τα παιδιά που πέθαιναν από την πείνα στους δρόμους της Αθήνας.
Αυτή ήταν η εικόνα το 1947. Το 2013, τίποτα δεν άλλαξε. Η ίδια τρομερή αντίθεση.
Ο φτωχός και άνεργός 59χρονος, που αυτοκτόνησε στην Λήμνο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και θα έμενε και άστεγος, καθώς του είχαν κάνει έξωση έγραψε στο ύστατο σημείωμα του :
«Δεν μπορώ να ζω άλλο σε βάρος των φίλων μου. Χειμώνιασε και πρέπει να μείνω άστεγος. Η υγεία μου είναι χάλια. Έχω ένα χρόνο να πάρω τα φάρμακα για το ζάκχαρο. Παρακαλώ τον Μητροπολίτη Λήμνου να αφήσει να με θάψουν ως Χριστιανό. Αντίο σε όλους».
Την ίδια ώρα τα ετήσια εισοδήματα του φον Αντωνάκη ξεπερνούν τα 180.000 ευρω, του συνταγματολόγου, που έχει καταθέσεις εκατομμυρίων, τις 150.000. Άσε τους αριστερούς , Τσουκαλά , Τσακαλώτο και Σταθάκη, που έχουν τεράστιες για τον μέσο έλληνα καταθέσεις, και τη Νάντιας με τις 563.000 ευρώ και τις 365.000 λίρες και τον Νότη τον φελλό με το ακίνητο στο Λονδίνο και τη Μαρία Ρε (πούστη) με τα 30 ακίνητα σε Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Κυκλάδες, που διαθέτει και μετοχές στην Toyota. Αυτή είναι η αντίθεση αλλά και η ουσία.
 Η ελίτ, οι άλλοτε 100 οικογένειες πέριξ του Κολωνακίου, για τους οποίους ο Πόρτερ έγραφε ότι , «στόχος της ελληνικής κυβέρνησης είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση των προνομιών μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα, η οποία κλίκα είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα οικονομικά της συμφέροντα», διευρύνθηκε επαγγελματικά προσλαμβάνοντας τους εργολάβους τους μεγαλοσυνδικαλιστάς, και την αριστερή διανόηση αλλά παραμένει το ίδιο πράγμα. Μια κλίκα. Μια κλίκα νεοφιλελεύθερων, κεντροαριστερών και αριστερών που ζουν πολύ καλά επειδή είναι συνεπείς ως προς τις υποχρεώσεις μας, «προς τους θεσμικούς εταίρους μας», όταν ο κόσμος αυτοκτονεί και «τα παιδιά πεθαίνουν από την πείνα στους δρόμους».
Ενόψει των νέων εκλογών, αυτό το μάθημα από το 1947, δεν πρέπει να το ξεχάσει ο Έλληνας, γιατί αλλιώς θα ζήσει μια παράταση του σήμερα. Θα ψηφίσει δηλαδή ναι σε ότι έγινε και θα δώσει λευκή επιταγή στην αριστερή βάρδια της ελίτ.
Οι εκλογές έρχονται και παρέρχονται αλλά η κλίκα μένει, μαζί με τους θεσμικούς εταίρους μας. Και μέχρι να στηθούν οι πρόωρες κάλπες θα έχουμε υποσχέσεις για την προστασία των φτωχών και για την προεκλογική διανομή του «πλεονάσματος».
Ο Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ.