15 Νοεμβρίου του 1946. H επίθεση των Κ/Σ στο Σκρά

Η ηρωική δασκάλα του Σκρά που μαρτύρησε για την Ελλάδα στα χέρια των συμμοριτών
  Πηγή http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-hrwikh-daskala-tou-skra-pou-marturhse-gia-thn-ellada-sta-cheria-twn-  

Τη χαραυγή της 15 Νοεμβρίου του 1946, οι κομμουνιστοσυμμορίτες του «Δημοκρατικού Στρατού», επιτέθηκαν στο Σκρά, την έδρα του 564 Τάγματος Πεζικού. Στο τάγμα οι νεοσύλλεκτοι στρατιώτες, κοιμόντουσαν αμέριμνοι.
Μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό και τη δολοφονία των 5 αξιωματικών και 40 στρατιωτών, και τη λεηλασία του χωριού έσυραν στην πλατεία τού χωριού τη δασκάλα Βασιλική Παπαθανασίου.
Η Βασιλική Παπαθανασίου ήταν γεννημένη και μεγαλωμένη στο Σκρά. Ήταν κόρη Ιερέως και ο αδελφός της, Υπολοχαγός, είχε σφαγιαστεί από τούς Έαμοβουλγάρους. Έτσι, ή μικρή δασκάλα είχε ποτισθεί ολόκληρη από την αγάπη για την ‘Ελλάδα και την αυτοθυσία για την Πατρίδα.
Μόνη στο χωριό, ριζωμένη, δεμένη με τη μοίρα του τόπου πού γεννήθηκε, μαζεύοντας στο πατρικό της σπίτι, γιατί το σχολείο είχε καεί, τα παιδιά τού χωριού, μικρά και μεγάλα, προσπαθούσε να τα κάνει να νοιώσουν πώς κάθε σπιθαμή του μικρού τους χωριού είναι πολύ ακριβά πληρωμένη και ό,τι είναι δικό τους και δικό τους πρέπει να μείνει, γιατί το χώμα του αχνίζει από αίμα και ιδρώτα ελληνικό.
Σαν δασκάλα ακριτικής περιοχής, είχε νοιώσει βαθειά την αποστολή της. Δεν περιοριζόταν μόνο στο κύριο έργο της, αλλά με λόγια, με έργα, με το παράδειγμά της φρόντιζε να τονώσει το εθνικό φρόνημα των νέων και να εξυψώνει το πνευματικό επίπεδο των κοριτσιών.
Ήταν ένας φάρος πού φώτιζε όλο το χωριό και σκόρπιζε το ζοφερό πνευματικό σκοτάδι, πού τόσο το χρειαζόταν ό κομμουνισμός για να μπόρεση να εισχωρήσει στις τυφλές ψυχές. Κι ό φάρος έπρεπε να γκρεμιστεί.
Μπροστά ή μικρή δασκάλα του χωριού και πίσω της τριάνταπέντε ακόμη Έλληνες, σύρθηκαν στην πλατεία του χωριού.
H λύσσα των κομουνιστοσυμμοριτών ξέσπασε, εκεί μπροστά σε όλους, στο αδύνατο κορμί της άμοιρης κοπέλας.
Την βασάνιζαν, την έδερναν αλύπητα, και της ζητούσαν να φωνάξει ΖΗΤΩ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ. Ή δασκάλα φώναξε ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ!
Της έκοψαν τα δάκτυλα τού χεριού, γιατί μ’ αυτά έγραφε ελληνικά και της έκοψαν τη γλώσσα.
Η εθνομάρτυρας Βασιλική Παπαθανασίου άφησε στην πλατεία τού χωριού την τελευταία της πνοή, και από τότε φωτίζει ολόκληρη την Ελλάδα.
Εκεί πού μαρτύρησε ή Βασιλική, υπάρχει ή προτομή της.