Ο φίλος μου ο Χρίστος, νεολαίος της γενιάς της Αλλαγής, πέρασε από το πρώτο νεκροταφείο να πει ένα για σου στον Αντρέα. Στον μεγάλο που γέμιζε τις πλατείες με κόσμο. Και τον βρήκε χωρίς καντήλι, χωρίς ανθοδοχείο. Ούτε καν τη φωτογραφία του. Τον ξέχασαν και τα παιδιά και οι σύζυγοι, και τα εγγόνια και οι γκόμενες, και οι συνεργάτες. Όλοι.
Και το αβάπτιστο της Μάργκαρετ, δεν ακούει τη συμβουλή του αποθαμένου, ότι, «το Πα-ΣοΚ δεν τεμαχίζεται και δεν κληρονομείται», και θέλει να του δώσουν οι ψηφοφόροι «τη νόμιμη μοίρα» από το πατρογονικό του, από το οποίο του έκαναν έξωση οι φίλοι της μαμάς και ο θείος Σόρος.
Το είπε ο Πυθαγόρας, «θανέειν πέπρωται άπασι» και το έκαναν τραγούδι στις Κυκλάδες, «τούτη η γης που την πατούμε, όλοι μέσα θε να μπούμε», αλλά ,άλλους τους θυμούνται τα παιδιά και οι φίλοι, και πληρώνουν έναν καντηλανάφτη να φροντίζει τον τάφο, και άλλους τους ξεχνούν. Ούτε το καντήλι δεν τους ανάβουν. Οι Κληρονόμοι.
ΥΓ. Σήκω Αντρέα για να δεις την (δια)φθορά της Αλλαγής
Κύριε Χατζάρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν καταλαβαίνω γιατί κάνετε διακρίσεις. Γιατί δηλαδή οι άλλοι είναι "εβραιόπουλοι", όπως τους αποκαλείτε και ο γιός της Μινέικο είναι ο "μεγάλος";
Κύριε Χατζάρα ο Ανδρέας είναι στον τάφο χρόνια τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τον κόφτει αν έχει καντίλι. Τι περίμενε δηλαδή? Να υπάρχει κάποιος στη βρωμοπαρέα του να τον θυμάται? Γιατί να τον θυμάται?
Κλέψαμε, πλουτίσαμε, πηδ....
Αυτά στα πασοκικά μας νειάτα. Τώρα είμαστε γερόντια και τι ψυχή θα παραδώσουμε? Ο ανδρέας χωρίς καντίλι κι αυτοί που τον ψηφήζαν χωρίς φαί. Όλα εδώ πληρώνονται.