«Το υψηλό πατριωτικό πνεύμα είναι υπαγόρευμα μιας υψηλοτέρας , ιερωτέρας, και αγιοτέρας ηθικής. Της χριστιανικής διδασκαλίας.
Η βάσις του Χριστιανισμού και του ιερού ευαγγελίου είναι η αγάπη προς τον πλησίον. Και τι άλλο είναι ο Πατριωτισμός ειμή η προς τον πλησίον αγάπη. Και ποιος άλλος είναι ο πλησιέστερος από τον συμπολίτη και τον ομογενή μας;
Η χριστιανική Θρησκεία, το Παλλάδιον της ανθρωπίνου ευδαιμονίας δεν απαιτεί από ημάς να διευθύνωμεν πάντοτε τους οφθαλμούς μας προς το κοινόν καλό, αλλήλων τα βάρη να βαστάζωμεν, και να θυσιαζόμεθα υπέρ της ευδαιμονίας των αδελφών μας συμπολιτών ομοθρήσκων και ομογενών;
Δεν είναι αυτό το πνεύμα της θρησκείας οπού μας απαγορεύει την ιδιοκέρδεια, τη φιλαυτία την εχθροπάθεια, τη διχόνοια, δηλαδή όλες αυτές τις μη πατριωτικές πράξεις και εξ εναντίας μας διδάσκει την συμπάθεια και μας υποχρεώνει σε βοήθεια των καταδυναστευομένων.
Επάνω στις διδασκαλίες αυτές στηρίζονται οι βάσεις του πατριωτισμού.
Οι θρησκευτικοί νόμοι είναι στενά συνδεδεμένοι με τους πολιτικούς. Ας μην τολμούν λοιπόν να διαχωρίζουν αυτό που η φύση και η θρησκεία ένωσαν άπαξ και δια παντώς.
Ο αλληθινός πατριώτης είναι δίκαιος όχι μόνο προς τους ομογενείς του αλλά δεν δείχνει το παραμικρό μίσος κατά των άλλων εθνών εκτός κατά των εχθρών ή των τυρράνων της πατρίδος του. Της θρησκείας το υπαγόρευμα είναι η αγάπη προς τα άλλα έθνη.
Όλοι οι άνθρωποι είναι αδελφοί μας αλλά η καρδιά μας είναι παραδεδομένοι στους ομογενείς μας. Σε όλους τους ανθρώπους προσπαθεί ο πατριώτης να γίνει ευάρεστος αλλά τις περιορισμένες δυνάμεις τις διαθέτει υπέρ εκείνων με τους οποίους τον ενώνουν οι δεσμοί της αυτής θρησκείας και των αυτών ηθών.
Ο πατριώτης εύχεται το καλό του κάθε έθνους αλλά την μεγίστη ευδαιμονία για την πατρίδα του».
«Δοκίμιο περί πατριωτισμού 1817»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου