Ένας αδιόρθωτος ρουφιάνος

Με ρωτάει ο κουτοπόνηρος: «Αυτός ο Μακρυγιάννης είπε τίποτα χρήσιμο για το Γένος ή ότι και να είπε πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια γιατί ήταν τοκογλύφος και φιλόπουστας;»
Και απαντώ: Ο Εφιάλτης τι χρήσιμο έκανε για το Γένος;

Για ποιο Γένος μιλάς μωρέ; Για το Γένος των Ρουφιάνων και των πρακτόρων, Σίγα μην είπε τίποτα διδακτικό ο «ρουφιάνος».
«Στη συγκεκριμένη περίπτωση με τις ιδέες του Μακρυγιάννη και του κάθε Μακρυγιάννη. Τις πικρές αλήθειες που ενδεχομένως βρίσκονται στα γραπτά του», μου λέει, ο εν πλήρη συνηδήση ρουφιάνος, που βρίσκει , «πικρές αλήθειες» στα γραπτά του συνομώτη και πράκτορα Μακρυγιάννη.
Θα αναρτήσω σε λίγο μερικές πικρές αλήθειες του ρουφιάνου των  δολοφόνων, έτσι για να εξευτελιστούν οι πράκτορες της ΞΕΝΟΚΡΑΤΙΑΣ, που πιστεύουν ακόμα στα φούμαρα των ΞΕΝΩΝ.
Ο Εφιάλτης δεν ήταν «στιγμιαίο ατύχημα» της Ελληνικής ιστορίας. Ήταν ένα σκουλήκι, ένα παράσιτο, που το κουβάλαγαν μαζί τους στις Θερμοπύλες ο Λεωνίδας με τους Τριακόσιους και ο Δημόφιλος με τους 700 Θεσπιείς.
Τα ίδια σκουλήκια είναι ο Μακρυγιάννης σας και ο Ξάνθος σας.