Οι στόχοι ήσαν η Ήπειρος και τα Ιόνια νησιά
Στις 15 Οκτωβρίου 1940 ο Ντούτσε συνεκάλεσε σύσκεψη στο Παλάτσο Βενέτσια στην οποία εκτός από τον πράκτορα της SOE Γκαλεάτσο Τσιάνο, ο οποίος είχε μεγάλη ανυπομονησία για την έναρξη των εχθροπραξιών εναντίον της Ελλάδας επειδή θεωρούσε ότι αυτός ήταν «ο δικός του πόλεμος», όπως έλεγε, είχαν προσκληθεί , ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, Μπαντόλιο και ο υπαρχηγός Μάριο Ροάττα, ο Πρέσβης στην Αλβανία Τζακομπίνι, ο στρατιωτικός διοικητής των στρατευμάτων στην Αλβανία Βισκόντι Πράσκα και ο υφυπουργός Πόλεμου στρατηγός Ουμπάλντο Σοντού Σοντού.
Δεν είχαν προσκληθεί οι Αρχηγοί του Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας, επειδή ο Στρατός δεν ηθελέ να μοιραστεί μαζί τους τη "Δόξα".
Ο Ντούτσε σύμφωνα με τα στενογραφημένα πρακτικά είπε ότι, «Ο σκοπός της συνάντησης είναι να καθορίσει τον τρόπο δράσης της Ενέργειας που αποφάσισα να ξεκινήσω την Ελλάδα Κατά τη συνεδρίαση αυτή αποφασίστηκε η μελλοντική ελληνική εκστρατεία. Ο Ντούτσε είπε ότι "Ο σκοπός αυτής της συνάντησης είναι να καθορίσει τον τρόπο δράσης (γενικά χαρακτήρα του) που αποφάσισα να ξεκινήσω την Ελλάδα. Η ενέργεια αυτή, σε πρώτη φάση, πρέπει να έχει στόχους και στη θάλασσα και το έδαφος. Οι εδαφικοί μας στόχοι πρέπει περιλαμβάνουν την κατάληψη ολόκληρης τη νότιας ακτής της Αλβανίας, και την κατοχή των Ιονίων Νήσων, (Ζάκυνθος, Κεφαλλονιά, Κέρκυρα), και την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης. Όταν έχουμε επιτύχει αυτούς τους στόχους, θα έχουμε βελτιώσει τη θέση μας στην περιοχή της Μεσογείου κατά της Αγγλίας. Σε ένα δεύτερο στάδιο, θα επιδιώξουμε την πλήρη κατοχή της Ελλάδας, για να διασφαλίσουμε ότι σε κάθε περίπτωση θα παραμένει στον πολιτικό και οικονομικό μας χώρο. Το θέμα έχει αποσαφηνιστεί. Έχω επίσης και την ημερομηνία, η οποία κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να καθυστερήσει ούτε και για μια ώρα: Δηλαδή, την 26η του τρέχοντος μηνός. Πρόκειται για μια δράση που σκέφτηκα εδώ και πολλούς μήνες πριν από τη συμμετοχή μας στον πόλεμο και ακόμη και πριν από τη σύγκρουση ... Μπορώ να προσθέσω ότι βλέπω καμιά επιπλοκή στο βορρά. Η Γιουγκοσλαβία έχει κάθε κίνητρο να μείνει ήσυχη ... Ούτε από την Τουρκία βλέπω επιπλοκές δεδομένου ότι η Γερμανία μπήκε στη Ρουμανία καιη Βουλγαρία έγινε ισχυρότερη. Μπορεί μάλιστα να είναι ένα πιόνι στο παιχνίδι μας, και θα κάνω τα απαραίτητα, ώστε να μην χάσουν αυτή τη μοναδική ευκαιρία να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους για τη Μακεδονία και την έξοδο προς τη θάλασσα ...»
Κανένας από τους παρόντες στη συνεδρίαση δεν διαφώνησε με την απόφαση του Μουσολίνι να εισβάλει στην Ελλάδα και όλοι μίλησαν εύκολη νίκη.
Το Ιταλικό ναυτικό και η αεροπορία έμαθαν για ην εισβολή στις 15 Οκτωβρίου με αποτέλεσμα το ιταλικό ναυτικό να υποχρεωθεί σε επείγουσα οργάνωση της μεταφοράς στρατευμάτων και την προστασία των νηοπομπών, ενώ η Πολεμική Αεροπορία είχε 11 ημέρες για να ενεργοποιήσει τα αεροδρόμια στην Αλβανία έτσι ότι να αναπτύξει την απαραίτητη δύναμη αεροσκαφών.
Ο Χίτλερ επίσης κρατήθηκε στο σκοτάδι.
Τα σχέδια του Μπαντόλιο από το 1939 προέβλεπαν την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, και οι αγγλοι το γνώριζαν, και για αυτό ο Παπάγος σχεδίαζε την άμυνα σε Φλώρινα- Καστοριά και όχι σε Καλπάκι-Πίνδο.
Οι Ιταλοί γνώριζαν την πρόθεση του Παπάγου να εγκαταλείψει την Ήπειρο και να υποχωρήσει στη γραμμή άμυνας στον Άραχθο, (γραμμή Ιωάννινα-Ζυγός Μετσόβου), με στόχο να μην περάσουν οι Ιταλοί στην Θεσσαλία στην Αιτωλοακαρνανία.
Το Γενικό Επιτελείο, ο Παπάγος, είχαν σαν δεδομένη την προέλαση του ιταλικού στρατού μέχρι τα Γιάννενα .Αυτό το γνώριζαν και οι Ιταλοί και για αυτό έλεγαν ότι θα κάνουν βόλτα και θα πιουν τον καφέ τους στα Γιάννενα.
Όλα θα «πήγαιναν σαν αγγλικό ρολόι», αν δεν υπήρχαν ο Κατσιμήτρος και ο Βραχνός. Ο πρώτος δεν υπάκουσε στον Παπάγο , δεν υποχώρησε, και κράτησε τη γραμμή Ελαίας-Καλαμά και ο δεύτερος , αντί να οργανώσει δεύτερη γραμμή αμύνης στην «Τζούλια», διέταξε την επίθεση στις γραμμές ανεφοδιασμού ώστε να μείνουν οι ιταλοί αλπινιστές από τρόφιμα και πυρομαχικά και να αναγκαστούν να παραδοθούν. Όπως και έγινε.
Η επίθεση στην Καστοριά δεν έγινε. Αλλά ο Παπάγος δεν άφηνε τον Τσολάκογλου να επιτεθεί, πιστεύοντας τις αγγλικές πληροφορίες και όχι τους προσκόπους και ανιχνευτές του Τσολάκογλου.
Σπύρος Χατζάρας
ΥΓ. Θα επανέλθω με αναλυτικό ιστορικό σημείωμα
Το Καλπάκι έδωσε την πρώτη νίκη το 1940, τώρα δίνει σεισμούς... Καλή η κάλυψη των γεγονότων Χατζάρα, δεν καταλαβαίνω όμως γιατί επικεντρώνεις μόνο στον Κατσιμήτρο και δεν αναφέρεις τους πυροβολικάριους επιτελείς του, τον συνταγματάρχη Μαυρογιάννη και τον ταγματάρχη Κωστάκη, που με την απίστευτη ευστοχία τους κυριολεκτικά αποδεκάτισαν τους Ιταλούς. Μήπως γιατί ο Κωστάκης δεν ήταν "εθνικόφρων";
ΑπάντησηΔιαγραφή