Από το 1987 ήταν διευθυντής και ιδιοκτήτης του εθνικιστικού εκδοτικού οίκου «Νέα Θέσις», που δέχθηκε πάνω από 25 εμπρηστικές επιθέσεις από τους «αριστερούς» της Νέας Τάξης, αλλά πάντα ξεκινούσε από την αρχή.
Ήταν από τα Φύχτια το χωριό της μάνας μου που ήταν και εκείνη Σχοινά. Τα τελευταία χρόνια τον προσέβαλε ο καρκίνος. Έδωσε τη μάχη του την οποία έχασε χθες.
Ο Γιάννης Σχοινάς, γεννήθηκε το 1951 στα Φίχτια Αργολίδος πλησίον των Μυκηνών. Περάτωσε την Εγκύκλιο και Μέση εκπαίδευση στον Ασπρόπυργο και σπούδασε στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών, από όπου δεν πήρε το πτυχίο του, διωχθείς για την εθνικιστική του ιδεολογία, από το καθεστώς της μεταπολιτεύσεως του 1974.
Υπήρξε μέλος της 4ης Αυγούστου μέχρι το 1975. Μετά στην ΕΝΕΠ και στο ΕΝΕΚ ως μέλος της ηγεσίας τους.
Υπήρξε υποψήφιος βουλευτής στην Αργολίδα με τον ΛΑΟΣ. Υπήρξε εκδότης των εθνικιστικών εντύπων «Νέα Θέσις», «Συναγερμός», «Ελληνισμός» και «Μαχόμενος Ελληνισμός». Οργάνωσε δύο συνέδρια στο Άργος με την ιδιότητα του προέδρου της Επιτροπής Αναδείξεως Αρχαιοτήτων με θέματα «Άργος και Ηρακλής» (2012) και «Άργος και Μέγας Αλέξανδρος» (2013).
Από τις αρχές του 2012 υποστήριξε το «Λαϊκό Σύνδεσμο Χρυσή Αυγή».
Καλό ταξίδι Γιάννη.
Σπύρος Χατζάρας
Σήμερα διάβασα το θλιβερό άγγελμα τού θανάτου ενός πολύ σημαντικού για εμένα φίλου και ανθρώπου και φυσικά ενός αληθινού Έλληνα Εθνικιστή, τού εκδότη τής Νέας Θέσης Γιάννη Σχοινά. Στον Γιάννη χρωστώ την διαμόρφωση τής πολιτικής μου στρατηγικής και την αποκρυστάλλωση τής ορθής πνευματικής αποστολής για την αφύπνιση των Ελλήνων και το φλόγισμα των ψυχών που ταιριάζουν στον Ελληνικό Εθνικισμό. Ο Γιάννης Σχοινάς με ευεργέτησε τοιουτοτρόπως όταν πήγα στο βιβλιοπωλείο του για να ζητήσω να μού δώσει το πολυτιμότερο πνευματικό του εργαλείο και εκείνος ο μοναδικός φίλος μού έδωσε τα Άπαντα τού Ίωνα Δραγούμη. Ο Γιάννης Σχοινάς όπως έμαθα σήκωσε το δικό του σταυρό μέσα από την διακριτική και υπομονετική του μάχη με την ασθένεια που τον κατέβαλλε, δίδοντας και σ’ αυτό το πεδίο τον καλό αγώνα. Φίλε, αδερφέ και δάσκαλε Γιάννη, σού εύχομαι από τα βάθη τής ψυχής μου καλό ταξίδι και καλό παράδεισο. Δεν ξεχνώ ποτέ καλέ μου φίλε.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Παει κι ο κυρ Γιαννης, ο θεος ας τον αναπαυση και ελαφρυ το χωμα που θα τον σκεπαζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν χθες τον θυμαμαι να καθεται στο γραφειο του στην Ιπποκρατους και να με καλει να κατσω να πιουμε κανα ποτηρι ....
-Κυρ Γιαννη μου δεν πινω τιποτα, ουτε σταλα ποτε μου.
-Πιες μωρη Λουκια ,οκλοκληρος αντρας και φοβασαι να πιεις ενα ποτηρι ;
......................................................................
Τι να πω για τον κυρ Γιαννη ; Αυτος δεν ειχε πλατες σαν καποιους αλλους και οι εμπρησμοι τον γονατισαν.
Ο θεος να σε συγχωρεσει κυρ Γιαννη μου καλο ταξιδι.
'Ενας-ένας οι καλοί φεύγουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρ-Γιάννη ο Θεός να αναπαύση την ψυχή σου! Θα σε θυμόμαστε...