Ο λόγος του Θανάση στη Λαμία

Όταν ο αιμοσταγής πούστης, κλέφτης και λωποδύτης συκοφαντούσε τον νεκρό Μεταξά

Για κάθε τίμιο και ηθικό άνθρωπο, υπάρχει καλό και κακό. Η αλήθεια και το ψεύδος. Η Αρετή και η Κακία του Ηρακλέους. Όμως για τον «συνωμότη», τον μαρξιστή και τον επικοινωνιολόγο, δεν υπάρχουν ούτε αλήθεια και ψεύδος , ούτε καλό και κακό. «Αληθινό» ,είναι ότι του φαίνεται σαν τέτοιο, ή ότι πρέπει να φαίνεται σαν τέτοιο. Ο μαρξισμός, πολύ πριν γίνει φιλοσοφικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα, ήταν πάνω απ' όλα, ήταν μια επαναστατική συνωμοσία. Και αφού η επανάσταση είναι για τους Μαρξιστές η μόνη απόλυτη πραγματικότητα, τότε, όλα εφόσον οδηγούν στη νίκη της επανάστασης. Θεμελιώδης αλήθεια δεν υπάρχει. Έτσι ο πούστρος ο Θανάσης, είπε στην πλατεία της Λαμίας ότι
ο Μεταξάς ήταν πράκτορας των Γερμανών.

«Μυρίστηκαν οι έξυπνοι ψητό από τη μοναρχία και βρίσκοντας ότι «έφταιγε» η δημοκρατία για τη δυστυχία του λαού, ξαναφέρανε το βασιλιά. Και τότε άρχισαν πιο ξετσίπωτα ακόμα να ξεζουμίζουν και να καταπιέζουν το λαό. Και για να μπορούν να πνίγουν τις κραυγές του, βάλανε στο κεφάλι μας το Μεταξά, που ήτανε πάντα πράχτορας του ΙΙ γραφείου του γερμανικού επιτελείου, από τον καιρό που σπούδαζε στη στρατιωτική σχολή της Γερμανίας.
Έτσι, ύστερα από 120 χρόνια, ξαναπέσαμε πάλι στη σκλαβιά, γιατί έτσι κακά μας κυβερνήσανε στο διάστημα αυτό. Σ' αυτή την κατάσταση βρεθήκαμε, όταν ξέσπασε η πολεμική λαίλαπα και η σύγκρουση μεταξύ των κολοσσών. Μα κανένας απ' αυτούς δε σκέφτηκε ελληνικά και να δει πώς θα ξέφευγε η χώρα μας τη λαίλαπα αυτή. Με την επίγνωση ότι η χώρα μας θα τραβούσε στην καταστροφή μπήκανε στον πόλεμο. Έχουμε ντοκουμέντα στα χέρια μας, πού μας αποδείχνουν, ότι οι άνθρωποι αυτοί είχανε σκοπό να ρίξουνε μόνο τρεις τουφεκιές στο Αλβανικό μέτωπο κι ύστερα να μας παραδώσουν στους φασίστες. Υπάρχουν ντοκουμέντα που μας πείθουν ότι το Νοέμβρη προς το Δεκέμβρη του 1940 μπορούσαμε να πετάξουμε τους Ιταλούς στη θάλασσα. Μα αυτοί συγκρατούσαν το στρατό μέχρι που να λύσει το στρατιωτικό της πρόβλημα, η Γερμανία στην Ευρώπη κι ύστερα να δικαιολογηθούν ότι δε μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με δυο κολοσσούς. Δεν πίστευαν στις δόξες του στρατού μας, στο θάρρος, στην τόλμη, στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του, που πολεμούσε με φλόγα ενάντια στο φασισμό, νηστικός και ξυπόλυτος πάνω στα βουνό της Αλβανίας με τη βοήθεια όλου του ελληνικού λάου. Αυτοί δεν πίστευαν σ' αυτά και περιμένανε πως θα καμφθεί. Γι' αυτό το έπος της Αλβανίας είναι ολοκληρωτικά έργο του λαού. Είναι έργο του λαού που το πραγματοποίησε με το μένος που είχε ενάντια στο φασισμό και το ζυγό του Μεταξά, με θυσίες και ηρωισμούς. Έτσι, μας ξαναδέσανε στη σκλαβιά».

Τα «ντοκουμέντα» που επικαλέστηκε ο Θανάσης, ήταν η έκθεση της Επιτροπής Καθηνιώτη που επεσήμαινε τις ευθύνες του Παπάγου και του Βασιλιά. Αλλά για τον Πούστη Κομμουνιστή σημασία ειχε να συκοφαντίσει τον Μεταξά και μόνον. Για τους πράκτορες των Αγγλων δεν είχε να πει τίποτα γιατί οι Αγγλοι τους τάιζαν και οι Αγγλοι τους κάλεσαν στον Λίβανο