Η 12η ημέρα του Πολέμου του 1940

Ο Κατσιμήτρος και οι Γενναίοι του και ο Βραχνός με τους Θεσσαλούς του είχαν νικήσει τους Ιταλούς, αλλά ο μεγαλύτερος ηττημένος ήταν στην Αθήνα ο άκαπνος διαγγελέας, που ήθελε και διέταζε ο στρατός να υποχωρήσει.

Στις 8 Νοεμβρίου, την 12η ημέρα του Πολέμου του 1940 τα παρατηρητήρια της 8ης Μεραρχίας διαπίστωσαν μια ασυνήθιστη κίνηση των ιταλικών φορτηγών αυτοκινήτων στα μετόπισθεν και ιδιαίτερα στο Χάνι Δελβινάκι. Επίσης, παρατηρούσαν και αλλαγή θέσεων του ιταλικού πυροβολικού προς τα πίσω, αλλά και απουσία αρμάτων μπροστά στην αμυντική τοποθεσία της Ελαίας. Οι κινήσεις αυτές αποτελούσαν μια πρώτη ένδειξη ότι οι Ιταλοί εγκατέλειπαν την τοποθεσία.

Στο μέτωπο της Πίνδου, ο διοικητής της «Τζούλια», στρατηγός Μάριο Τζιρότι, διέταξε στις 8 Νοεμβρίου την υποχώρηση προς την Κόνιτσα, όπου είχε προωθηθεί η 47η Μεραρχία «Μπάρι», ακλουθώντας τη βόρεια όχθη του Αώου νότια του Σμόλικα. Το απόσπασμα Αώου το οποίο διοικούσε ο Μαρδοχαίος Φριζής δεν μπόρεσε να περάσει τον Αώο για να αιχμαλβτιστεί η «Τζούλια» που υποχωρούσε ατάκτως. 


Στις 8 Νοεμβρίου έφθασε στην Αλβανία ο στρατηγός Ουμπάλντο Σοντού, τεως υφυπουργός Στρατιωτικών της Ιταλίας, και ανέλαβε την επομένη τη διοίκηση των εκεί ιταλικών δυνάμεων.

Στην κατεχόμενη Ηγουμενίτσα εκτελέστηκαν την 8η Νοεμβρίου 1940 από τους Ιταλούς μετά από απαίτηση των Μουσουλμάνων Τσάμηδων  οι Χρήστος Πιτούλης και ο Χρήστος Τσώνης. Ο τόπος εκτέλεσης ήταν στην παραλία δίπλα από το ξενοδοχείο «ΑΚΤΑΙΟΝ» και στη θέση που τότε λεγόταν «Μόλιζα».

Το πλήρες χρονολόγοι των γεγονότων της 26ης Οκτωβρίου/8ης Νοεμβρίου θα το βρείτε εδώ....
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/8.html