Kυριακή 3 Νοεμβρίου 1940: 7η ημέρα του πολέμου. Η αντεπίθεση στην Πίνδο και την Γκραμπάλα

Στις 05:00 της 3ης Νοεμβρίου, όταν κόπασε η χιονοθύελλα, εκδηλώθηκε ελληνική αντεπίθεση στην Γκραμπάλα, την οποία οδηγούσε
ο αντισυνταγματάρχης Πεζικού Γεώργιος Κυριαζής.
Καθώς ανέβαιναν οι έλληνες από την πίσω πλευρά ανέβαινε το υπόλοιπο τάγμα των Αλβανών, που είχε διανυκτερεύσει στα Καλύβια Αρίστης. Η μάχη διεξήχθη σώμα με σώμα, με τη χρήση ξιφολόγχης.
Ο λόχος Ευζώνων υπό τον Ταγματάρχη Πανταζή επιτιθέμενος με την πολεμική ιαχή «Αέρα», κατάφεραν να ανατρέψουν του Αλβανούς και να ανακαταλάβουν την Γκραμπάλα. Στα χέρια των Ελλήνων περιήλθαν τρία πολυβόλα και τέσσερις όλμοι. Οι ελληνικές απώλειες ανήλθαν σε 8 νεκρούς  και 27 τραυματίες.Οι ιταλικές απώλειες επί του υψώματος ήταν  βαριές.20 νεκροί, 60 τραυματίες και 6 αιχμάλωτοι.
Περί τις 06:00 από το παρατηρητήριο του υψώματος εντόπισαν στα Καλύβια Αρίστης το ιταλικό 47ο Σύνταγμα Πεζικού, έτοιμο να ανέβει στην Γκραμπάλα. Με συγκεντρωτική βολή 4 πυροβολαρχιών διαλύθηκε η συγκέντρωση του συντάγματος.
Οι βομβαρδισμοί από την ιταλική αεροπορία και το πυροβολικό των Ιταλών συνεχίστηκαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα. Εβλήθησαν οι θέσεις Ψηλορράχη, Ελαία, Ρεπέτιστα, Σιάστη και Μονή Σωσίνου.
Νωρίς το απόγευμα, της 3ης Νοεμβρίου ο Σταθμός Διοικήσεως έλαβε ένα σήμα από τα προκεχωρημένα παρατηρητήρια της VIII Μεραρχίας που ανέφερε ότι ιταλικη φάλαγγα αρμάτων εκινείτο επί της οδού Δολιανά προς Καλπάκι.
Στις 16:00, φάλαγγα 50 ιταλικών αρμάτων, με 80 μοτοσικλετιστές εξήλθε από τους χώρους απόκρυψης, και εφόρμησε κατά του λόφου της Ελαίας.
Η επίθεσή τους όμως συνετρίβη από την αντιαρματική άμυνα και το εύστοχο πυρ του πυροβολικού.
Οι Ιταλοί απώλεσαν 30 μοτοσικλετιστές, ενώ 9 άρματά τους καταστράφηκαν.
Τα υπόλοιπα άρματα έκαναν αναστροφή και υποχώρησαν. Το ιταλικό πεζικό που ήταν στους χώρους συγκέντρωσης για να επιτεθεί μετά τα άρματα, δέχτηκε και αυτό πυρά πυροβολικού και δεν μπόρεσε να εκδηλώσει την επίθεσή του στην Ελαία.
Ανάλογη τύχη είχαν και τα ιταλικά τμήματα που ενεργούσαν στον Άγιο Αθανάσιο και τη Γκορίτσα.
Τη νύχτα της 3ης προς την 4η Νοεμβρίου, οι Ιταλοί κατάφεραν να διασχίσουν τον Καλαμά στην περιοχή του Αγίου Αθανασίου, αλλά ύστερα από αντεπίθεση των ελληνικών δυνάμεων απωθήθηκαν και πάλι πέρα από το ποτάμι.
Το ηθικό των Ελλήνων στρατιωτών είχε αναπτερωθεί, αφού έβλεπαν ότι
η αντιαρματική τους θωράκιση ήταν αποτελεσματική, έστω και αν αντιμετώπιζαν για πρώτη φορά άρματα και εδραίωναν την πεποίθησή τους για την αποτελεσματική τους άμυνα εναντίον οιουδήποτε μέσου των Ιταλών.
Τη νύχτα της 3ης προς 4ης Νοεμβρίου, ο Κατσιμήτρος διέταξε την σύμπτυξη των υποτομέων Γκρίμπιανης και Γρανιτσοπούλας από τη θέση τους δυτικά του Καλαμά, προς τις οργανωμένες θέσεις των υποτομέων Ζίτσας και Σουλόπουλου, ανατολικά του Καλαμά. Η σύμπτυξη έγινε με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο, ώστε οι Ιταλοί δεν την αντιλήφθηκαν και βομβάρδισαν σφοδρότατα τις εγκαταλειφθείσες θέσεις.

Στις 3 Νοεμβρίου εξαπολύθηκε η γενική επίθεση του Βραχνού στην Πίνδο, κατά της Μεραρχίας Τζούλια. Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε η Ταξιαρχία Ιππικού υπό τον συνταγματάρχη Σ. Δημάρατο που είχε φτάσει στο Δοτσικό από την την 1η Νοεμβρίου.
-Στις 3 Νοεμβρίου προχωρημένα τμήματα της Τζούλια έκαναν την εμφάνιση τους στη Βωβούσα. Σε απόσταση 6 ωρών με τα πόδια ή με ζώα από το Μέτσοβο !- Η διοίκηση της ιταλικής μεραρχίας Σιένα εγκαταστάθηκε στους Φιλιατες.
-Η Ιταλική αεροπορία βομβάρδισε τη Θεσσαλονίκη.

21 Οκτωβρίου/3 Νοεμβρίου 1912: Η Απελευθέρωση της Πρέβεζας

Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 21ης Οκτωβρίου/3ης Νοεμβρίου θα το βρείτε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/3.html