Σαν σήμερα οι τοκογλύφοι εκτέλεσαν τους ηγέτες των Φτωχών που κατήγγειλαν αντίχριστη αριστοκρατία και τους αντίχριστους τοκογλύφους

Η ιουδαϊκή και ατομικιστική ιστορία και ο Μαρξ με τον Ένγκελς «υιοθέτησαν» τους Επαναστάτες και έκλεψαν λίγη από τη δόξα τους Δώδεκα ημέρες μετά τη μάχη του Φρανκενχάουζεν της Σαξονίας στις 15 Μαΐου 1525, όπου σφαγιάστηκαν οι εξεγερμένοι χωρικοί της Γερμανίας και αφού βασανίστηκε φρικτά, εκτελέστηκε δια αποκεφαλισμού στις 27 Μαΐου 1525, στο στρατόπεδο των ηγεμόνων στο Μύλχαουζεν, ο ηγέτης της επανάστασης των Γερμανών Γεωργών Τόμας Μύντσερ.

Ο Τόμας Μύντσερ γεννήθηκε το 1490 στο Στόλμπεργκ της Θουριγγίας και ήταν γιος αστού. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Λειψίας και της Φραγκφούρτης. Το 1518 έγινε οπαδός του Λούθηρου, αλλά ανέπτυξε το δικό του σύστημα ιδεών προχωρώντας πέρα από τη διδασκαλία του Λούθηρου και συμπληρώνοντας το θεολογικό του κήρυγμα με το κοινωνικό όραμά του για την έλευση της Βασιλείας των Ουρανών επί της γης με τη μορφή καθεστώτος δικαιοσύνης και ισότητας.
Το 1521 ο Μύντσερ εκδιώχθηκε από την πόλη Τσβίκαου λόγω των επαναστατικών κηρυγμάτων του και πήγε στην Πράγα. Εκεί εξέδωσε το Μανιφέστο της Πράγας, όπου εξέθετε τη θεωρία του και καλούσε τα λαϊκά στρώματα σε επαναστατική δράση. Το 1522 ο Μύντσερ εκδιώχθηκε, από το Νόρντχαουζεν, από τους λουθηρανούς. Διότι οι θεολογικές θεωρίες του Μύντσερ διέφεραν από τις απόψεις του Λούθηρου.
Ο Μύντσερ πίστευε και δίδασκε ότι η κρατούσα στην εποχή του κατάσταση, με την κυριαρχία της «αντίχριστης αριστοκρατίας», έμελλε να ανατραπεί και ότι οι φτωχοί, που ήσαν απλοί άνθρωποι είχαν επιλεγεί από τον Θεό ως όργανά του για την επίτευξη της αλλαγής.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Μύντσερ περιόδευσε σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας διαδίδοντας τις ιδέες του και προσελκύοντας πολλούς οπαδούς ανάμεσα στους φτωχούς πληθυσμούς της υπαίθρου .
Την εποχή εκείνη στην Ευρώπη η αναδυόμενη οικονομία της αγοράς, η αύξηση των τιμών των αγαθών και η γενική κρίση λόγω σειράς από κακές εσοδείες έκαναν τους ευγενείς γαιοκτήμονες να πιέζουν απάνθρωπα τους καλλιεργητές των κτημάτων τους ώστε να αποσπούν από αυτούς υψηλότερα έσοδα.
Στην Κεντρική και στη Νοτιοδυτική Γερμανία, όπου άρχισε ο Πόλεμος των Χωρικών, τα καταπιεστικά μέτρα δεν ήταν έργο τόσο των ευγενών όσο ήταν των ηγεμόνων, κοσμικών και κληρικών.Στα καταπιεστικά μέτρα ήλθαν να προστεθούν η εφαρμογή του ρωμαϊκού δικαίου στη θέση του κατά τόπους εθιμικού και η αύξηση των φόρων και της δεκάτης.
Τα μέτρα είχαν οδηγήσει σε σποραδικές εξεγέρσεις των χωρικών στην Ελβετία και στη Γερμανία κατά τον 15ο αι., αλλά ο Πόλεμος των Χωρικών αποδείχθηκε ένα τεράστιο μαζικό κίνημα. H εξέγερση άρχισε στη Νοτιοδυτική Γερμανία και εξαπλώθηκε ως την Αυστρία και την Κεντρική και τη Βόρεια Γερμανία.
Οι χωρικοί κατέλυσαν τις κοσμικές και εκκλησιαστικές αρχές, και τον Απρίλιο-Μάιο του 1525 πόλεις ολόκληρες αλλά και τοπικοί ευγενείς είχαν προσχωρήσει στην εξέγερση. Ο Μύντσερ, έχοντας επιστρέψει στο Μύλχαουζεν, που είχε γίνει το κέντρο της εξέγερσης στην Κεντρική Γερμανία, διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην καθοδήγηση των χωρικών επιδεικνύοντας μεγάλη αποφασιστικότητα και συνέπεια. Προσπάθησε να τους διαπαιδαγωγήσει θρησκευτικά και ηθικά και να τους μεταδώσει την πεποίθησή του για την αξία που είχε το καλό της κοινότητας απέναντι στο ατομικό συμφέρον.

Οι τοκογλύφοι τον «υιοθέτησαν» μετά θάνατον.
Και στη Λαοκρατική Γερμανία τον έκαναν και τάλιρο.

Το 1797, καρατομήθηκε στην Πλατεία Βαντόμ στο Παρίσι ο ηγέτης του κινήματος των Ίσων, Φρανσουά Νοέλ Μπαμπέφ μαζί με τον Αύγουστο Αλέξανδρο Νταρτέ.
Η δίκη του Μπαμπέφ και των Ιακωβίνων οπαδών του, κράτησε από τις 20 Φεβρουαρίου μέχρι την 26η Μαΐου. Αθωώθηκαν όλοι πλην των Μπαμπέφ και Νταρτέ, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θάνατο δι' αποκεφαλισμού, χωρίς δικαίωμα έφεσης, επειδή ζητούσαν επιστροφήστο Σύνταγμα του 1793.
 Εκτελέστηκαν την επόμενη.
Ο Μπαμπέφ ήταν οπαδός του Ροβεσπιέρπου και αντίπαλος του Διευθυντηρίου. Ζητούσε ανακατανομή της ιδιοκτησίας της γης και τη διαγραφή των αγροτικών χρεών από τους ιουδαίους τοκογλύφους.