Οι «χαζοί», οι προβοκάτορες «αριστεροί», και οι ευθύνες των «Κόκκινων»

του Σπύρου Χατζάρα

Λαμβάνω αφορμή από τους προβοκάτορες αριστερούς που μπαίνουν στο μπλόγκ για να γράψουν ότι «πιέστηκαν» οι «αθώοι» κομμουνιστές που ομολόγησαν, και ότι οι πολλοί ήσαν κομμουνιστές.
Οι προβοκάτορες και οι εντελώς ηλίθιοι πρέπει να λάβουν υπόψη τους, ότι πρωτα ομολόγησε ο κομμουνιστής 260 φόνους στο Φενεό και κατόπιν πήγαν οι ιατροδικαστές για να βγάλουν 260.
Και μόλις έβγαλαν 260 αναγνωρίσιμους σταμάτησαν.
Το «κακό» Κράτος δεν ήθελε να διαψεύσει την «ομολογία» και για αυτό δεν πήραν τον μάρτυρα να τους δείξει που αλλού έγιναν εκτελέσεις και για αυτό δεν έγιναν αυτοψίες για να βρεθούν τα κόκκαλα των αγνοουμένων.

Στη «Βάρκιζα», η «ηγεσία» της ΚΚΕ λτδ, (Σιάντος, Πλουμπίδης, Ιωαννίδης, Παρτσαλίδης, Μπαρτζιώτας κλπ), μαζί με τους συνεργάτες της , (Τσιριμώκος, Σβώλος), κλπ , συμφώνησε με τους Άγγλους και τους «αστούς», οι μεν ηθικοί αυτουργοί , που διέταζαν τις «αγριότητες» και τις «υπερβασίες», να αμνηστευτούν, και να δικαστούν μόνο οι φυσικοί αυτουργοί.
Ακριβώς το τι έγινε το αφηγήθηκε ένα λαϊκός και φτωχός άνθρωπος ο Γιώργος Ζαμπέτας που τα έζησε: «Το πρωί κυκλοφόραγα κανονικά, όλοι ήταν απασχολημένοι στη μάχη. Αλλά το βράδυ γυρνάγανε τα σπίτια και μαζεύανε «αντιδραστικούς» όπως λέγανε. Τον πηγαίνανε στη χωματερή, του κόβανε τ’ αρχίδια και του λέγανε φάτα τώρα, κόβανε τα βυζιά από τις γυναίκες… Όργια… Μεγάλα όργια. Κάνανε πολλά αίσχη. Η χωματερή στο Αιγάλεω είχε γιομίσει από πτώματα. Ένα φούρναρη που είχαμε, το γέρο Μανώλη Σίμο, έτσι του κάνανε και μετά τον ντουφεκίσανε, στη χωματερή. Μια νύχτα του Δεκεμβρίου μας μαζεύουνε και πάμε στο λόχο. Μας λένε σε κάποιους, θα πάτε στην Αγία Βαρβάρα να πάρετε τον παπά και να τον σκοτώσετε. Πάω με άλλους πέντε. Για καλή μου σύμπτωση ο παπάς δεν είναι εκεί και γυρίσαμε πίσω. Πωπω τι θα έκανα, θα σκότωνα έναν παπά! Τους πούστηδες, τι θα με βάζανε να κάνω. Θα χρεωνόμουνα κι εγώ φόνο στη συνείδησή μου. Η μεγάλη λαίλαπα της μαλακίας των χρόνων εκείνων θα με έκανε κι εμένα φονιά. Η μεγαλύτερη μαλακία του ελληνικού έθνους θα με έκανε συνεργό της. Ευτυχώς γλίτωσα απ’ αυτό. Και γλίτωσα και το τομάρι».

Όργια… Μεγάλα όργια. Πολλά αίσχη που βαφτίστηκαν «αγριότητες» και «υπερβασίες και δόθηκε γραμμή να αναλάβουν τα μέλη τις ευθύνες τους .
Όπως αφηγήθηκε ο Ζαμπέτας:
«Τελειώνει η μάχη της Αθήνας και τραβάνε τα βουνά. Πάλι τα ίδια. Τώρα γινόταν κλεφτοπόλεμος. Κάνει ο γέρο- Παπανδρέου τη συμφωνία της Βάρκιζας με τους αρχηγούς του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και τους λένε γυρίστε όλοι πίσω, τελειώσανε όλα. Οπότε έρχεται κι ο φίλος μου ο Κώστας ο Γερανταλής, πίσω απ΄ τα βουνά και τον τσακώνουνε. Ζητάει να με δει. Ο ίδιος είχε ζητήσει να με δει. Είπε της αδερφής του ότι ήθελε να με δει και πήγα εγώ και τον είδα’ πήγα στο δικαστήριο στη Σανταρόζα. Αυτός που είχε βγάλει το πιστόλι να με σκοτώσει… Όμως πήγα. Φίλος μου ήταν, τα παπούτσια μου φόραγε, πώς να το κάνουμε. Μαζί κάναμε τις καντάδες και τόσα άλλα. Πήγα και τον είδα στη φυλακή και μ’ είχανε ορμηνέψει να του πω να μην παραδεχτεί πως έκανε αυτός διάφορα, γιατί τον είχανε χρεώσει 150 εγκλήματα. Και του είπα ότι καθαρίσουνε όσοι πουν ότι αυτά που κάνανε, τα κάνανε επειδή είχανε διαταγή. Και μου λέει, μπα τις χαμούρες… εγώ τα έκανα κι εγώ θα τα φορτωθώ. Καλά, γεια σου, γεια σου κι έφυγα».
«Μπα τις χαμούρες… εγώ τα έκανα κι εγώ θα τα φορτωθώ», είπε ο Κώστας ο ΟΠΛΑΤΖΗΣ.
Και ο καλός σύντροφος Νικήτας Σαμαρτζής, είπε στο στρατοδικείο ότι το (καλό) Κόμμα είχε δώσει εντολή να εξολοθρεύσουν τους «συνεργάτες των γερμανών», και ότι οι «αλλοι», οι κακοί, από «υπερβάλλοντα ζήλο», έδερναν τους αθώους ανθρώπους μέχρι να ομολογήσουν ότι είχαν σχέσεις με τους ταγματασφαλίτες. Αυτή ήταν η κατάθεση του Σαμαρτζή που ανέλαβε τις ευθύνες του και δεν τις έριξε στο Κόμμα.
Έφταιγε ο Ζεγγος και όχι ο γραμματέας Πελοποννήσου Ζεύγος. 

Αυτή ήταν και η ουσία της αποκήρυξης του «Θανάση».
Για τις σφαγές Καλαμάτας Μελιγαλά Γαργαλιάνων δεν έφταιγε το Κόμμα. δεν τις αποφάσισαν ο Μπελογιάννης, ο Τάκης Κουλαμάς, και ο Αχιλλέας Μπλάνας αλλά ο… Θανάσης. 
Δηλαδή, βγάλανε έξω τον εαυτό τους οι πολιτικά υπεύθυνοι και ρίξανε όλη την ευθύνη στους εκτελούντες τις εντολές και τις διαταγές. Στους φυσικούς αυτουργούς .

Ο σ. Νίκος , το Δεκέμβριο του 1945 στη 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ , είπε ότι οι «αγριότητες» και οι «υπερβασίες» έγιναν από μέλη του Κόμματος που, είτε ήταν προβοκάτορες, είτε δεν ήταν «άξια νάναι μέλη του Κόμματος».
Ο σ. Νίκος υιοθέτησε δηλαδή τις ρυθμίσεις της Συμφωνίας της Βάρκιζας και είπε ότι «το ΚΚΕ δεν έδωσε γραμμή για «αγριότητες» και «υπερβασίες» και ότι «το έψαξε και δεν υπήρχε ούτε μια περίπτωση, που νάχει δοθεί σαν γραμμή του ΚΚΕ να γίνουν αγριότητες».
Οι σφαγές της Καλαμάτας, του Μελιγαλά, των Γαργαλιάνων, τα Δεκεμβριανά ήσαν «αγριότητες» και «υπερβασίες» που έγιναν από μέλη του κόμματος, χωρίς κομματική εντολή και, «φυσικά οι πράξεις που κάναν τα μέλη του Κόμματος δημιουργούν ευθύνες και για το ίδιο» αλλά το ΚΚΕ, «απεκήρυξε και αποκηρύσσει», τις «αγριότητες» και τις «υπερβασίες», οπότε δε δημιουργείται ζήτημα ηθικής τάξης για το ΚΚΕ.

Το ίδιο παραμύθι της αποκήρυξης συνεχίζουν και σήμερα οι ρουφιάνοι της ….αριστεράς.
Τα εγκλήματα ήταν ατομικά.

Και η συμφωνία της Δεξιάς με τους Άγγλους ήταν να μείνουν μερικά χρονια στη φυλακή οι εκτελεστές και μετά να βγουν έξω με τα μετρά επιείκειας.
Τη συμφωνία τη χάλασαν οι Αμερικανοί και ο Λαδάς άρχισε τις εκτελέσεις, οπότε το ΚΚΕ διέταξε την εκτέλεση του.
Και ο Τάκης Κουλαμάς ο αιμοσταγής Κόκκινος Αρχων της Καλαμάτας ήταν βουλευτής της ΕΔΑ και «αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης».

Τα έγραψα αναλυτικά για να τα καταλάβουν και οι πολλοί χαζοί που τους βάζουν να με διαβάζουν οι ινστρούχτορες.