12/6/17

Μεγάλη απογοήτρυση από τη Γαλλία

7 σχόλια:

  1. Καμμία απογοήτευση, Σπύρο.
    Αναμενόμενο.
    Από τις Προεδρικές, έδειξε η υπόθεση.

    Ελλάς-Γαλλία, ίδια μ@λ@κία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάποιες λάθος κινήσεις της Λεπέν έπαιξαν κι αυτές ρόλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ψήφισαν οι γέροι, οι βλογιοκομμένοι, οι αδερφές και οι μετανάστες κάθε λογής Γάλλοι υπήκοοι υπέρ του φίλου μας του Μικρόν.
    Οι υπόλοιποι δια της αποχής εξέφρασαν την απογοήτευσή τους πίνοντας και λίγο κρασάκι κόκκινο.
    À bientôt!
    Που λένε και οι Γαλατολατινόφραγκοι...

    ΠΑΟΚ Σεπόλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τί νόμιζες ότι θα ψήφιζε το γαλλιστάν; Ο επόμενος πρόεδρος θα είναι ιμάμης. Να υποθέσω ότι κατά την άποψή σου και εκεί δεν έχουν πραγματική δημοκρατία επειδή παραπληροφορούνται, οι ανατινάξεις των ισλαμιστών δεν είναι αρκετή πληροφόρηση ούτε οι μαζικοί βιασμοί. Πάντα οι δημοκρατίες τελειώνουν με την υποταγή σε κάτι ισχυρό που δεν πολυενδιαφέρεται για "κυρίαρχους όχλους" και άλλα φλυναφήματα των μασόνων του 1789.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν το νομιζω και τοσο ''Ελλάς-Γαλλία, ίδια μ@λ@κία!'' εφοσον ο Μακρον ειναι το αντιστοιχο ενος υβριδιου Τζημερου-Στουρναρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καταβαράθρωση της Μαρίν. Τώρα που πάει λίγο ο κουρνιαχτός να κατακαθίσει ίσως καλό είναι να πούμε δύο κουβέντες σοβαρές. Καλό είναι να αμφισβητούμε τα πάντα. Και από τις πιο παράξενες ερωτήσεις που θέτουμε μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Κατ'αρχάς δεν είναι τόσο μεγάλη η νίκη του Μακρόν όσο φαίνεται. Ναι, συνασπίστηκαν 'όλοι' εναντίον της 'φασίστριας'. Δηλαδή ενώθηκαν τσάτρα πάτρα σε ένα αρνητικό στόχο. Ναι, τον πέτυχαν. Ε, και; Τι πέτυχαν; Τίποτα.
    Μια ακόμα σκέψη: ήταν όντως η πλέον κατάλληλη υποψηφιότητα αυτή της Μαρίν; Ήταν άραγε το ίδιο το κόμμα της με την προϊστορία του το πλέον κατάλληλο; Η ίδια η Μαρίν έκανε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό να κερδίσει. Δε μπορεί κανείς να την κατηγορήσει. Αλλά αυτό που έκανε μήπως εξ ορισμού δεν είχε τις προδιαγραφές μιας νίκης; Μήπως η ίδια εξ ορισμού δεν μπορούσε να παίξει το ρόλο του πολιορκητικού κριού εναντίον της λεγόμενης 'παγκοσμιοποίησης'; Μήπως δεν είχε το δυναμισμό μιας ολοκληρωμένης πρότασης, ενός αληθινά νέου προτάγματος που θα είναι ελκυστικό ώστε να γίνει πειστικό και ελκυστικό;
    Κι επίσης: ακόμα κι αν νικούσε θα μπορούσε να τα καταφέρει και να αλλάξει το ρουν της ιστορίας; Εγώ προσωπικά το αμφισβητώ. Το αμφισβητώ γιατί έχει δείξει δείγματα αδυναμίας στη πορεία της. Έχει δείξει δείγματα συμβιβασμού και υπαναχώρησης, ίσως και φόβου. Ναι, θα έκανε μερικά πράγματα, με παλαιικού τύπου τρόπους, και θα έμενε εκεί. Όπως κι 'εκεί' θα μείνει και το λεγόμενο 'μπρεξιτ'. Όχι βέβαια γιατί το διαχειρίζεται κι αυτό μια γυναίκα, αλλά γιατί η λαϊκή αντίδραση δεν έχει βρει τους φορείς να διαχειριστούν τα θέλω της και να διαμορφώσουν τα νέα αιτήματα μιας καινούργιας εποχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ενα απιστευτο αρθρο απο τον τελευταιο ανθρωπο που περιμενα οτι θα μπορουσε να γραψει κατι τετοιο! Σπυρο σε προκαλω να του ριξεις μια ματια: "Λε Πεν + Μελανσόν = Ροτσίλντ " http://marketnews.gr/article/534502/lepen-melanson-rothscild

    ΑπάντησηΔιαγραφή