στη ΕΡΤ3, την κλασσική ταινία του
Όρσον Γουέλς, «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΡΚΑΝΤΙΝ»,
που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1955 και στην Αγγλία προβλήθηκε με τίτλο «CONFIDENTIAL REPORT».
Η ταινία στηρίχτηκε στο αρχικό σενάριο ,
ενός πολυτάλαντου Ιουδαίου του
Ernst Wilhelm Julius Bornemann, (12 Απριλίου 1915 – 4 Ιουνίου 1995). που ήταν συγγραφέας, σκηνοθέτης, ανθρωπολόγος, εθνομουσικολόγος, μουσικός της τζαζ, τζαζ κριτικός, ψυχαναλυτής, σεξολόγος και φανατικός Σοσιαλιστής,
και ήταν μια ειλικρινής ομολογία της διαφθοράς που περιέγραφε το 1939, στο βιβλίο του
«Το Εβραϊκό ζήτημα». ο δρ Βίμπε, το οποίο μετέφρασα.
Ludovici Udeanu.
που γεννήθηκε στην Αυστουγγαρία, μετά πήρε Γαλλική υπηκοότητα
και όνομα,
και δούλεψε σαν γάλλος και σοβιετικός πράκτορας στις ΗΠΑ. απαγόρευσε στον Γουέλς να ολοκληρώσει το μοντάζ,με αποτέλεσμα, να υπάρχουν πολλές εκδόσεις της ταινίας αλλά καμιά δεν είναι η επιλογή του Όρσον Γουέλς.
O «Αρκάντιν» βασικά ήταν ο Μπαζίλ Ζαχάρωφ.
Η Κατίνα Παξινού ‘έπειζε μια εβραία προαγωγό από την Βαρσοβία που δούλεψε στο βερολίνο και που αποκαταστάθηκε στο Μεξικό όπως και πολλά άλλα παιδιά του…. «Ολοκαυτώματος».
Παρασκευή 5 Ιουλίου 1974
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυδεμίαν σημασίαν δίδω εις τα περί πραξικοπήματος δημοσιεύματα. Δεν υπάρχει κατά την γνώμην μου πιθανότης πραξικοπήματος. Αλλά και εις περίπτωσιν πραξικοπήματος, δεν υπάρχει προοπτική επιτυχίας.
Μούσκος
Οργανωμένο μακαριακό παρακράτος
Ένοπλες μακαριακές (δημοκρατικές) παραστρατιωτικές ομάδες είχαν συσταθεί από το 1962, οι οποίες, υπό το κάλυμμα της αντίστασης εναντίον των Τούρκων οι οποίοι, με αφορμή τα «13» σημεία Μακαρίου για τροποποίηση του Κυπριακού Συντάγματος κινήθηκαν για διχοτόμηση, διατήρησαν την ύπαρξή τους και τα επόμενα χρόνια, για να ενισχυθούν στις σρχές της δεκαετίας του 1970. Ακόμα και το Εθνικό Μέτωπον, το οποίο ιδρύθηκε με τη προβολή εθνικών διεκδικήσεων, ο Μακάριος το έθεσε κάποια στιγμή κάτω από το ράσο του, αφού διέθεσε προς τούτο και πολλά χρήματα...
Η έλευση Γρίβα στην Κύπρο το 1971, χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή για την εκ νέου αναδιοργάνωση των παρακρατικών σε όλες τις περιοχές της Κύπρου. Με μαύρα χρήματα του κράτους, της Αρχιεπισκοπής και του Τραπεζικού Συνεργατισμού, Διοικητής του οποίου ήταν ο Ανδρέας Αζίνας, εξ απορρήτων συνεργάτης του Μακαρίου, οργανώθηκαν σε στρατιωτική δομή λόχοι και τάγματα παντού.
Για την εκπαίδευσή τους χρησιμοποιήθηκαν πληρωμένοι εκπαιδευτές, όπως μισθοφόροι ήσαν και τα μέλη του δημοκρατικού παρακράτους. Κάθε μήνα τσέπωναν τον μισθό τους. Για τον εξοπλισμό τους εξάλλου, εισήχθη μυστικά από τη Τσεχοσλοβακία και το Λίβανο σύγχρονος οπλισμός, στον οποίο περιλαμβάνονταν μικρά τεθωρακισμένα, όλμοι, μπαζούκας και άλλα αντιαρματικά,ενω η εθνική φρουρά απογυμνώθηκε σε οπλισμό απαρχαιωμένο για αποφυγή κινήματος με αποτέλεσμα το μη αξιόμαχο του 1974.Η εόκα β περιορίστηκε στις αποστολές οπλισμού του ΕΣ,οταν δεν κατάσχόνταν απο την Μακαριακή αστυνομία.
Οταν το 1973, ιδρύθηκε το Εφεδρικό Σώμα με επικεφαλής πρώην αξιωματικούς του Κυπριακού Στρατού-Αστυνομίας και μετέπειτα της Εθνικής Φρουράς, οι ένοπλες δυνάμεις που στήριζαν τον Μακάριο ενισχύθηκαν, αφού το Εφεδρικό, αλλά και το παρακράτος, ήσαν οργανωμένα στρατιωτικά.
Οι υπεύθυνοι του Εφεδρικού, αλλά και οι (αριστεροί) καπεταναίοι του παρακράτους, δεν έπαυαν στιγμή να διαβεβαιώνουν τον Μακάριο ότι αποτελούσαν την πανίσχυρη ασπίδα του, η οποία άνετα θα συντρίψει κάθε κίνηση εναντίον του, περιλαμβανομένου και κινήματος.
Στα πλαίσια αυτά, πλην των άλλων, οργανώθηκε και σχέδιο για καταστροφή των αρμάτων της Εθνικής Φρουράς, τα οποία στάθμευαν στην Κοκκινοτριμιθιά και τη Λευκωσία. Επίσης, έγινε προσπάθεια – με σχετική επιτυχία – στελέχη της ΕΟΚΑ Β΄ να εξυπηρετούν ως διπλοπράκτορες και τους σκοπούς των παραστρατιωτικών ομάδων του Μακαρίου. Για το σκοπό αυτό διατέθηκαν αρκετά χρήματα...
ΟΙ συνεχείς διαβεβαιώσεις προς τον Μακάριο της ηγεσίας του Εφεδρικού, με επικεφαλής τον ταγματάρχη Παντελάκη Πανταζή, και των κατά τόπους ηγητόρων του παρακράτους παγκύπρια, εδραίωσαν στη συνείδηση του την πεποίθηση ότι ήταν ακτύπητος και ότι, ακόμα και ανάληψη κινήματος εναντίον του, θα συντριβόταν στο αίμα, όπως χαρακτηριστικά του έλεγαν οι συνεργάτες του, οπότε ο ίδιος θα δοξαζόταν!
Παράλληλα βρίσκονταν στα σκαριά και προσπάθειες για πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος της Ελλάδας, οι οποίες στηρίζονταν σε επαφές και συνεννοήσεις με τον έκπτωτο απο το 1973 βασιλιά Κωνσταντίνο και παλιοπολιτικούς, όπως οι Καραμανλής,"Ροζαλία" Αβέρωφ,Παπανδρέου,Μαύρος κ.ά. Όλοι αυτοί, μαζί με πολλά πρωτοκλασάτα στρατιωτικά στελέχη του στρατιωτικού καθεστώτος των Αθηνών,(Μπονανος ,Αραπακης ,Νταβος κ.α) παραμόνευαν τη στιγμή να κινηθούν μετά από πρόκληση θερμού επεισοδίου στην Κύπρο.
Ο Μακάριος αισθανόταν πανίσχυρος και βέβαιος ότι τυχόν κίνημα στην Κύπρο θα συντριβεί αμέσως και ότι η στρατιωτική διακυβέρνηση στην Ελλάδα θα τερματισθεί, αφού τα κλειδιά στήριξης, η φυσική ιεραρχικώς ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, θα συνεργούσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι διαβεβαιώσεις και διακηρύξεις των "στρατηγών" του Μακαρίου για πνίξιμο του κινήματος εν τη γενέσει του παρέμειναν ως καπνός αναθρώσκων, οι περισσότεροι δε από αυτούς που συνελήφθησαν στις 15-16 Ιουλίου, έγιναν με μιας σφοδροί κατήγοροι του σε επισημες καταθέσεις των ημερών,θυμίζοντας τους αντίστοιχους στην ελλαδα που σε μια νύχτα έγιναν πιστοι στη νέα κατάσταση και κατήγοροι...
Κι αυτό φάνηκε με την έναρξη της τουρκικής εισβολής, όταν η απόφαση του Πολεμικού Συμβουλίου για κήρυξη πολέμου εναντίον της Τουρκίας δεν υλοποιήθηκε,η επαναστατική ιεραρχία ανετράπη απο την φυσική των βαθμών. Ο Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος, οι αρχηγοί των τριών Όπλων, Αλέξανδρος Παπανικολάου, της Αεροπορίας, Πέτρος Αραπάκης του Ναυτικού (και ο ουδέτερος Γαλατσάνος του Στρατού),
μαζί με πολλούς άλλους εν ενεργεία στρατιωτικούς, όπως ο διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού Ιωάννης Ντάβος,μετέπειτα δεξί χέρι του νεου καθεστώτος των πολιτικών και προαχθείς στα ανώτάτα αξιώματα και στην αρμοδιότητα του οποίου ήταν η επίθεση εναντίον της Τουρκίας από την περιοχή του Έβρου,
αδράνησαν ,ως εσωτερικό κίνημα επαναφέροντας πολεμική ιεραρχία , φρόντισαν να θέσουν εκτός παιγνιδιού τον σκιώδη ηγέτη της στρατιωτικής διακυβέρνησης υφιστάμενο ταξίαρχο Ιωαννίδη, προχώρησαν, σε συμφωνία με τους εισβολείς στην Κύπρο, σε μερική και προσωρινή στη πράξη κατάπαυση του πυρός, ενώ, ταυτόχρονα, φρόντισαν να θέσουν σε εφαρμογή το προυπάρχον σχέδιο για επιστροφή των παλιών πολιτικών.