Στις 10 Οκτωβρίου 1935 εκδηλώθηκε το φιλοβασιλικό κίνημα του Παπάγου,
που είχε ως πολιτικό εκπρόσωπο τον Γεώργιο Κονδύλη.
Ο Παπάγος ως αρχηγός ΓΕΣ, μαζί με τον αρχηγό ΓΕΝ υποναύαρχο Δ. Οικονόμου και τον υποστράτηγο αεροπορίας Γ. Ρέππα, επικεφαλής αγήματος στρατιωτών έστησαν ενέδρα επί της λεωφόρου Κηφισίας, στο ύψος του Γηροκομείου, και σταμάτησαν το αυτοκίνητο του πρωθυπουργού Παναγή Τσαλδάρη , ο οποίος είχε κερδίσει τις εκλογές της 9ης Ιουνίου του 1935, και απαίτησαν την παραίτηση του επικαλούμενοι την ανάγκη εξόδου από «τη χαοτική πολιτική κατάσταση».
Ο Τσαλδάρης παρατήθηκε εκεί, στη μέση του δρόμου, και γύρισε στο σπίτι του.
Το βράδυ της 10ης Οκτωβρίου 1935 στην εναρκτήρια συνεδρίαση
της Ε΄ Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης εμφανίστηκε ο Γεώργιος Κονδύλης ως πρωθυπουργός, αφού έλαβε εντολή από τον ισχυρό άνδρα του καθεστώτος Αλέξανδρο Παπάγο,
ο οποίος ανέλαβε και υπουργός Στρατιωτικών, παραμένοντας και αρχηγός ΓΕΣ.
Οι 165 βουλευτές του κόμματός του Τσαλδάρη σε «ένδειξη διαμαρτυρίας» δεν εμφανίστηκαν στη συνεδρίαση.
Οι 82 βουλευτές που ήσαν παρόντες, έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στον Κονδύλη, και ενέκριναν Ψήφισμα με το οποίο καταργήθηκε το πολίτευμα της αβασίλευτης δημοκρατίας και επαναφέρθηκε προσωρινά σε ισχύ το Σύνταγμα του 1911.
Ο Κονδύλης έγινε και αντιβασιλιάς, διατηρώντας ταυτόχρονα το αξίωμα του πρωθυπουργού.
Οι 82 προκήρυξαν και Δημοψήφισμα για τη βασιλεία, (ΦΕΚ Α΄ 456), το οποίο διενεργήθηκε στις 3 Νοεμβρίου, και στο οποίο εγκρίθηκε η αλλαγή του πολιτεύματος, κάτω από τη σκιά του στρατιωτικού νόμου, με αποχή της βενιζελικής παράταξης, και με απίστευτα εκτεταμενη Νοθεία.
Το ανώμαλο καθεστώς με τον Πραξικοπηματία Παπάγο να είναι και Υπουργός και αρχηγός ΓΕΣ, κράτησε μέχρι τις 30 Νοεμβρίου 1935, όταν ανέλαβε υπουργός Στρατιωτικών ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Δεμερτζής, ο οποίος όμως υποχρεώθηκε να παραιτηθεί μετά από 19 ημέρες, στις 19 Δεκεμβρίου, μετά από νέο πραξικόπημα Παπάγου.
Στις 19 Δεκεμβρίου επανήλθε το ανώμαλο σχήμα με τον Παπάγο να είναι και Υπουργός και αρχηγός ΓΕΣ με υφυπουργό τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Πλατή, που απομακρύνθηκε μαζί με τον Παπάγο στις 5 Μαρτίου 1936, μετα το τρίτο πραξικόπημα του Παπάγου που απαίτησε από τον Γεώργιο να μην σχηματίσει κυβέρνηση ο Σοφούλης που είχε την δεδηλωμένη.
Τότε, ο Γεώργιος ανέθεσε το υπουργείο Στρατιωτικών στον Ιωάννη Μεταξά, σε μια προσπάθεια να θέσει υπό κάποιο πολιτικό έλεγχο τους στρατιωτικούς.
Πέντε χρόνια, μετά στις 10 Οκτωβρίου 1941, ο Γεώργιος Β΄ εγκαταστάθηκε μαζί με την αγγλίδα πράκτορα που του είχαν διαθέσει ως γκόμενα στο Λονδίνο, και με απαίτησα της αγγλικής κυβέρνησης υπέγραψε το Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο ακύρωνε τα Βασιλικά Διατάγματα της 4ης Αυγούστου.
Δηλαδή το δικτατορικό καθεστώτος του 1936, δεν έληξε με τον θάνατο του Μεταξά όπως υποστήριζαν ο Γεώργιος και ο Τσουδερός αλλά έληξε στις 10 Οκτωβρίου 1941, με συμφωνία των δυνάμεων που επέβαλαν την δικτατορία. Δηλαδή του Βασιλιά και του Λονδίνου.
Αγγλόφιλος ο Βενιζέλος, αγγλόφιλος ο βασιλιάς, αγγλόφιλος κι ο Μεταξάς... Μετά από όσα έχουμε υποστεί από τους Άγγλους, απορώ πως υπάρχουν ακόμη κάποιοι γραφικοί που είναι αγγλόφιλοι...
ΑπάντησηΔιαγραφή