Καμιά φορά η ανθρώπινη βλακεία ξεπερνά και την πιο καλπάζουσα φαντασία.
Μου έγραψε εις «Ανώνυμος» χαζός, που νομίζει ότι σκέφτηκε κάτι έξυπνο.
Κύριε Χατζάρα έχω μια απορία: Εσύ γεννήθηκες στις 12 Οκτωβρίου 1955. Ο Παπάγος πέθανε στις 4 Οκτωβρίου 1955. Αφού δεν τον γνώρισες προσωπικά, πως είσαι τόσο κατηγορηματικός ότι ήταν τενεκές; Ρεπορτάζ μέσα από την κοιλιά της μάνας σου έκανες κύριε Σπύρο;
ΥΓ. Τέτοιες μέρες, με τόσες μαύρες ειδήσεις κάθε ευκαιρία να χαμογελάσουμε είναι ευπρόσδεκτη!
Έχει κάποια λογική αυτό που λέει ο φίλος. Αν δεν έχεις ζήσει κάποιον άνθρωπο ο ίδιος, σχηματίζεις εικόνα από δεύτερο και τρίτο χέρι... Μόνο για καταστάσεις που έζησες ο ίδιος μπορείς να μιλήσεις με βεβαιότητα...
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας τύπος, τύφλα στο μεθύσι, γυρνάει το βράδυ στο σπίτι του. Λέει σ έναν περαστικό:
-Συγνώμη ρε φίλε. Πόσα καρούμπαλα έχω στο μέτωπο;
Κοιτάει ο άλλος και του λέει:
-3
-Ωραία. ΄Aλλες 2 κολώνες και φτάνω σπίτι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δίκη είχε ξεκινήσει. Ένας πολύ ανθυγιεινός τύπος δικαζόταν και ο
δικαστής απευθυνόμενος σ αυτόν λέει:
-Κατηγορείσαι ότι σκότωσες μια δασκάλα με ένα αλυσοπρίονο...
-Παλιοψεύτη ! Ακούγεται μια φωνή από το βάθος της αίθουσας του δικαστηρίου.
-Ησυχία στο ακροατήριο, φωνάζει ο δικαστής, και κοιτάζει πάλι τον
κατηγορούμενο λέγοντας του:
-Κατηγορείσαι επίσης, ότι σκότωσες το παιδί που μοιράζει τις εφημερίδες με
ένα φτυάρι...
-Παλιομίζερε ! Ακούγεται η ίδια φωνή από το βάθος της αίθουσας του
δικαστηρίου.
-Είπα ησυχία ! Φωνάζει ο δικαστής, κοιτάζει πάλι τον κατηγορούμενο και του
λέει:
-Κατηγορείσαι επίσης, ότι σκότωσες και ένα ταχυδρόμο με ένα ηλεκτρικό
τρυπάνι...
-Εγωιστικό γαϊδούρι ! Ξεφωνίζει ο ίδιος τύπος.
-Τι ξεσπάσματα είναι αυτά κύριε μου; Ρωτά ο δικαστής.
-Κύριε Δικαστά, είμαι γείτονας του κατηγορούμενου 10 χρόνια τώρα, και
ξέρετε...
...ποτέ δε μου δάνεισε ένα εργαλείο όταν το χρειαζόμουν.