Η Σταύρωση, o Αχασβήρος και η κατάρα του Χριστού για τους Ιουδαίους

Σύμφωνα με την προφορική παράδοση που καταγράφηκε στην κωνσταντινούπολη από τον 4ο μΧ αιώνα , οταν ο Ιησούς Χριστός οδηγούνταν στον τόπο του Μαρτυρίου, φέροντας τον βαρύ Σταυρό, πέρασε μπροστά από το κατάστημα ενός Εβραίου που λεγόταν ελέγετο Αχασβήρος και ο οποίος στεκόταν μπροστά στο μαγαζί του.
Ο Χριστός, δεν είχε δύναμη να συνεχίσει και οι Ρωμαίοι στρατιώτες πριν υποχρεώσουν τον Σίμωνα τον Κυρηναίο να βοηθήσει, είπαν στον Χριστό να ακουμπήσει κάτω τον Σταυρό .
Τότε ο Αχασβήρος διαμαρτυρήθηκε γιατί «του έκλειναν το μαγαζί», γυρνώντας προς τον Ιησού είπε: «Περπάτα, Περπάτα». Τότε ο Ιησούς τον καταράστηκε λέγοντας . «Περπάτα και εσύ και θα γυρίσεις όλη τη γη, χωρίς να σταθείς πουθενά, μέχρις ότου εγώ επιστρέψω από την Βασιλεία των ουρανών εις την Γη».
Από την επομένη, της Σταύρωσης , ο Αχασβήρος , άρχισε να παραπλανιέται και να περιφέρεται συνεχώς ανά την υφήλιο

Η παράδοση για την τιμωρία του «θεοκτόνου έθνους» των Ιουδαίων, και την περιπλάνηση τους στον κόσμο διαδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη από την ίδρυσή της, μαζί με το κάψιμο του Ιούδα, και παρέμεινε ολοζώντανη σε όλη την Ανατολή, μέχρι την εποχή των Σταυροφοριών, οπότε διαδόθηκε σε όλη την Ευρώπη, και έγινε μέρος της δυτικής χριστιανικής παράδοσης, και αργότερα του ρομαντισμού.
Η παράδοση αυτή κατά τον Μεσαίωνα μεταφέρθηκε σε πολλά βιβλία στη Δύση με τρείς βασικές παραλλαγές .
Κατά μεν την πρώτη, (του Roger of Wendover , 1228), ο «περιπλανώμενος Ιουδαίος» λεγόταν Ιωσήφ Καρθάφιλ και ήταν θυρωρός του Ποντίου Πιλάτου. Κατά δε τη δεύτερη (ιταλικής παραδοχής) ο Εβραίος αυτός έφερε το όνομα Μποτάντερ, κατά δε την τρίτη Μαλκ, ή Μαλάκ, ή Μάλχος. Και οι τρεις αυτές παραλλαγές ανάγονται στον 13ο αιώνα.
Η αρχική βυζαντινή επαναλήφθηκε σε βιβλίο που εκδόθηκε κατά τον 17ο αιώνα στη Γερμανία με τον τίτλο «Ο αιώνιος Ιουδαίος».

Στην παράδοση των Καθολικών και των Λουθηριανών, το όνομα Αχασβήρος (Ahasver), εκφράζει από τον 17ο αιώνα τον «Περιπλανώμενο Ιουδαίο». ( Γερμανικά Ewige Jude, και le Juif errant, γαλλικά).
Άλλα ονόματα που δόθηκαν από τη δυτική λογοτεχνία στον «Περιπλανώμενο Ιουδαίο» ήταν « Matathias», «Buttadeus», «Paul Marrane», (Παύλος Μαράνος), και «Isaac Laquedem».
Ο «Περιπλανώμενος Ιουδαίος», σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση περιφέρεται στον κόσμο αιώνια μη βρίσκοντας ανάπαυση, διότι είναι καταδικασμένος από τον θεό σε συνεχή περιπλάνηση .

Ο Αχασβήρος (Ahasuerus) ήταν βασιλιάς των Περσών και αναφέρεται στο βιβλίο της Εσθήρ. Για την ιουδαϊκή παράδοση ο «Αχασβέρ» είναι ο τρελός ή ο βλάκας.

Σήμερα, όταν λέμε «Αχασβήρος», εννοούμε τον «πολίτη του Κόσμου».
Τον «κοσμοπολίτη χωρίς πατρίδα», τον «όπου γης και πατρίς», τον «πατρίδα μας όλη η Γη».
Δηλαδή, τον καταραμένο «περιπλανώμενο Ιουδαίο», (De Juif errant), για τον οποίο τραγουδούσε και ο Εβραίος από την Κέρκυρα, που μεγάλωσε στην Αίγυπτο και πέθανε στη Γαλλία, και που ήξερε και έναν «pâtre grec».