Η Συμφωνία του Αννόβερου Ζαχαριάδη-Ιντελιζενς Σέρβις και η αλήθεια για τη συγκάλυψη των εγκλημάτων των Κομμουνιστών

Το Δεκέμβριο του 1945, στη 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, ο σ. Νίκος, που γύρισε αθώος από το Νταχάου, είπε έγιναν «αγριότητες» και «υπερβασίες» από μέλη του Κόμματος που, είτε ήταν προβοκάτορες, είτε δεν ήταν «άξια νάναι μέλη του Κόμματος». 

Ο σ. Νίκος είπε ότι «το ΚΚΕ δεν έδωσε γραμμή για «αγριότητες» και «υπερβασίες» και ότι ,«το έψαξε και δεν υπήρχε ούτε μια περίπτωση, που νάχει δοθεί σαν γραμμή του ΚΚΕ να γίνουν αγριότητες». 

Αυτή ήταν η συμφωνία της επιστροφής στην Ομαλότητα που έκλεισε με τους Άγγλους στον Αννόβερο πριν τον φέρουν με VIP πτήση στην Αθήνα. Αυτή τη Συμφωνία έπρεπε να την τηρήσει και η «δεξιά».

 Η Αγγλική εκδοχή προέβλεπε ότι υπήρχε «ατομική ευθύνη» και όχι ευθύνη του ΚΚΕ, και ότι θα έπρπε να τιμωρηθούν «πρόσωπα», όπως ο πουστο Θανάσης. 

Οι σφαγές της Καλαμάτας, του Μελιγαλά, των Γαργαλιάνων, τα Δεκεμβριανά ήσαν «αγριότητες» και «υπερβασίες» που έγιναν από μέλη του κόμματος, χωρίς κομματική εντολή και, όπως είπε το 1945 ο σ. Νίκος, «φυσικά οι πράξεις που κάναν τα μέλη του Κόμματος δημιουργούν ευθύνες και για το ίδιο» αλλά το ΚΚΕ, «απεκήρυξε και αποκηρύσσει», τις «αγριότητες» και τις «υπερβασίες», «οπότε δε δημιουργείται ζήτημα ηθικής τάξης για το ΚΚΕ». 

Ο πιστός ως το τέλος στο Κόμμα, κόκκινος εκτελεστής Νικήτας Σαμαρτζής , εφάρμοζε ακριβώς τη κομματική γραμμή στην κατάθεση του στην χωροφυλακή της Κορίνθου το 1945, όταν δήλωσε ψευδώς οτι: «τας γενικάς κατευθύνσεις των συλλήψεων και εκτελέσεων είχε δώσει η Π.Ε.Ε.Α. ήτις έλεγε ότι πρέπει κάθε αντιδραστικός να εξοντώνεται και μάλιστα όλος ο συγγενικός κύκλος και μέχρις εβδόμης γενεάς». 

Ο Σαμαρτζής, πιστός στο Κόμμα ακολουθούσε τη γραμμή της περιφρούρησης των Κομματικών και έριχνε την ευθύνη στην Π.Ε.Ε.Α. Μόνο για τον Ζέγγο που τον είχαν διαγράψει μίλησε . 

Η κατάθεση του Σαμαρτζή άρχισε στις 6 Μαρτίου 1945 και ολοκληρώθηκε στις 9 Μαρτίου. Ο Σαμαρτζής ,ομολόγησε ψευδώς μόνο 260 εκτελέσεις στο βάραθρο.

 Στις 4 Ιουνίου 1945, άρχισε η ανάσυρση από το βάραθρο του Φενεού των σορών των εκτελεσθέντων από τους κομμουνιστές. Μαζί με το ειδικό συνεργείο του Υπουργείου Δικαιοσύνης ,ήσαν και οι Άγγλοι. 

Η διαδικασία ανάσυρσης σταμάτησε ξαφνικά στις 15 Ιουνίου 1945. Είχαν ανασυρθεί 259 πτώματα. Γιατί σταμάτησαν στους 259; 
Διότι ο πιστός ως το τέλος στο Κόμμα, κόκκινος εκτελεστής Νικήτας Σαμαρτζής , είχε μιλήσει για 260, ενώ ο κόσμος έλεγε ότι στον Φενεό είχαν σκοτωθεί 5000. Και οι Άγγλοι το κουκούλωσαν.
 Ακριβώς όπως και στον Μελιγαλά.

 Ο Νικήτας Σαμαρτζής , που ανέλαβε τις ευθύνες του, ομολόγησε, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε Θάνατο. 
Περίμενε ματαίως για τρία χρόνια τα «μέτρα ειρήνευσης» και την «αμνηστία» που υποσχέθηκαν οι Άγγλοι και εκτελέστηκε στο Ναύπλιο στις 18 Φεβρουαρίου 1948 μαζί με άλλα «10 στελέχη» του ΚΚΕ .
Μαζί του εκτελέστηκε και ο έτερος σφάχτης του Φενεού, Βλάσης Οικονομόπουλος.

ΥΓ. Ο Σύντροφος Λέκκας, "μετανόησε",εντάχθηκε κανονικά στην κοινωνία και ήταν επικεφαλής του Πολιτικού Γραφείου στην Κόρινθο,
του Παπακωνσταντίνου της ΕΡΕ.